Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "rak gruczołowy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Występowanie przełyku Barretta i raka gruczołowego - doświadczenia jednego ośrodka
Autorzy:
Nowicki, Andrzej
Kula, Zbigniew
Świerszczyńska, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392697.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
gastroskopia
przełyk Barretta
rak gruczołowy przełyku
Opis:
Rozpoznanie przełyku Barretta (Barrett’s Esophagus; BE) jest oparte na badaniu endoskopowym górnego odcinka przewodu pokarmowego i pobraniu wycinków. Ogromne zainteresowanie PB związane jest z ryzykiem rozwoju na podłożu nabłonka metaplastycznego raka gruczołowego. Cel pracy: Celem pracy była ocena występowania oraz wybranych aspektów klinicznych przełyku Barretta i raka gruczołowego dolnej części przełyku na podstawie materiału gastroskopowego. Materiał i metody: Dokonano retrospektywnego przeglądu 10 000 badań endoskopowych górnego odcinka przewodu pokarmowego wykonanych w Zakładzie Endoskopii Centrum Onkologii w Bydgoszczy w latach 2004–2014. Przypadki analizowane były pod względem częstości występowania przełyku Barretta i raka gruczołowego dolnej części przełyku. Wyniki: Badaniom poddano dokumentacje medyczną 5378 kobiet (53,8%) i 4622 mężczyzn (46,2%). Średnia wieku mężczyzn i kobiet wyniosła odpowiednio 62,4 lata i 62,7 lat. Przełyk Barretta stwierdzono u 67 pacjentów w tym u 38 mężczyzn(56,7%). Średnia wieku mężczyzn i kobiet wyniosła odpowiednio 56,9 lat i 60,2 lata. Najczęściej zgłaszaną dolegliwością była zgaga – u 45 osób (67,2%). W trakcie10 lat nadzoru PB wykryto 3 przypadki raków gruczołowych (4,47%). Raka gruczołowego stwierdzono u 46 osób, w tym u 37 u mężczyzn. W przypadku 27 chorych (58,7%) zastosowano leczenie z zamiarem radykalności. Prawdopodobieństwo przeżycia 5-letniego u tych chorych wyniosło dla kobiet 10,2%, a dla mężczyzn 9,2%. Wnioski: Odsetek przełyków Barretta i raka gruczołowego dolnej części przełyku wzrasta odpowiednio o 0,67% na rok oraz 0,46% na rok. Ryzyko rozwoju raka gruczołowego na podłożu przełyku Barretta podczas nadzoru endoskopowego wynosi 4,47%. Prawdopodobieństwo przeżycia 5-letniego chorych na raka gruczołowego dolnej części przełyku – niezależnie od stopnia zaawansowania – wynosi 9,7%.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 3; 19-24
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie badań molekularnych w kwalifikacji do terapii i linii erlotynibem chorych na ndrp na podstawie wyników badania eurtAc
Role of molecular examinations in qualification to first line treatment with erlotinib in nsclc patients based on eurtAc study results
Autorzy:
Krawczyk, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066135.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
erlotynib
mutacje genu EGFR
rak gruczołowy płuca
Opis:
Between 2010–2011 the first EGFR thyrosine kinase inhibitor (EGFR TKI) – gefitinib, was registered in many countries in I line of treatment in patients with advanced and locally advanced non-small cell lung cancer (NSCLC), among whom EGFR gene mutations have been detected. It was also found that the presence of these mutations is crucial for the effectiveness of EGFR TKI – erlotinib, used so far mainly in monotherapy in II line in NSCLC patients, with unknown EGFR gene status. Studies of these two drugs concerned mostly Asian NSCLC populations, where EGFR gene mutations occurrence is much higher than in Caucasian populations. The EURTAC study, and a study by Rosell et al. previous to it, were the first ones that confirmed the effectiveness of erlotinib in adenocarcinoma patients of Caucasian origin, who carried EGFR gene mutations: exon 19 deletions or L858R substitution in exon 21 of this gene. The innovative nature of this study is to attempt to detect EGFR gene mutations in free circulating DNA in peripheral blood, which could broaden the possibility of advanced NSCLC patients qualification to EGFR TKI treatment. The EURTAC study also has its weaknesses, among which disqualification of patients with other forms of non-squamous NSCLC (e.g. large cell carcinoma patients, who also might be carriers of EGFR gene mutations) and patients with rare EGFR gene mutations, are the most distinct.
W latach 2010–2011 pierwszy inhibitor kinazy tyrozynowej EGFR (IKT EGFR) – gefitynib uzyskał w wielu krajach rejestrację do leczenia w I linii chorych na zaawansowanego i miejscowo zaawansowanego niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP), u których występowały mutacje w genie EGFR. Okazało się także, że obecność tych mutacji jest kluczowa dla skuteczności innego odwracalnego IKT EGFR – erlotynibu, stosowanego dotychczas głównie w monoterapii II linii u chorych na NDRP z nieznanym statusem genu EGFR. Badania obu leków przeprowadzano najczęściej na azjatyckich populacjach chorych na NDRP, w których częstość występowania mutacji w genie EGFR jest dużo wyższa niż w populacjach kaukaskich. Badanie EURTAC oraz poprzedzające je badanie przeprowadzone przez Rosella i wsp. były pierwszymi, które potwierdziły skuteczność erlotynibu u chorych na gruczołowego raka płuca rasy kaukaskiej posiadających najczęstsze mutacje w genie EGFR, tj. delecje w eksonie 19 lub substytucję L858R w eksonie 21 tego genu. Nowatorski charakter w tym badaniu miała próba wykrycia mutacji w genie EGFR w wolnym DNA krążącym we krwi obwodowej, co mogłoby rozszerzyć możliwości kwalifikacji chorych na zaawansowanego NDRP do leczenia IKT EGFR. Badanie EURTAC ma także pewne mankamenty, do których należy przede wszystkim dyskwalifikacja z leczenia erlotynibem chorych z innymi postaciami niepłaskonabłonkowego NDRP (np. pacjentów z rakiem wielkokomórkowym mogących być nosicielami mutacji w genie EGFR) oraz z rzadkimi mutacjami w genie EGFR.
Źródło:
OncoReview; 2013, 3, 1; 26-33
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A rare case of high-grade sarcoma as a true mixed tumor of the parotid gland – case report
Rzadki przypadek mięsakoraka o wysokim stopniu złośliwości jako prawdziwego guza mieszanego ślinianki przyusznej – opis przypadku
Autorzy:
Kolary-Siekierska, Katarzyna
Jałocha-Kaczka, Anna
Olszewski, Jurek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399240.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
adenocarcinoma
carcinosarcoma
osteosarcoma
parotid gland cancer
synovial sarcoma
kostniakomięsak
mięsakorak
mięsak maziówkowy
rak gruczołowy
rak ślinianki przyusznej
Opis:
Introduction: According to the National Cancer Registry, head and neck cancers account for 5.5 to 6.2% of all malignancies, which translates into about 5,500 to 6,000 new cases per year. Salivary gland tumors are a heterogeneous group of cancers, which results from the complex embryogenesis of salivary glands; they are divided into benign and malignant tumors. Common benign tumors include mixed tumors and Warthin tumors. Carcinosarcoma is called a true malignant mixed tumor because the tumor process involves both epithelial and mesenchymal elements. We reported the case of true malignant mixed tumor comprising three components: adenocarcinoma, synovial sarcoma (80%) and osteosarcoma (20%). This tumor develops rapidly and has an adverse course with a tendency to form metastases. Case report: The work presents a case report of a 65-year-old patient who reported to the Department of Otolaryngology, ENT Oncology, Audiology and Phoniatrics at the WAM Hospital due to a tumor of the right parotid gland. The patient was concerned with the rapid growth of the tumor that occurred within 2 months prior to hospitalization, causing deformation of facial features. ENT examination revealed a polycyclic tumor with limited mobility and asymmetry of the corners of the mouth (lowering on the right side). FNA diagnosed typical cancer cells suggesting malignant growth. The patient was qualified for surgical treatment. Under general anesthesia, the right parotid gland tumor with superficial lobe of the salivary gland and region II cervical lymphadenectomy on this side were removed. The postoperative course was normal. Postoperative histopathological examination described high -rade malignant parotid carcinoma, pT3Nx. The patient was referred to an oncology center to undergo radiotherapy.
Wprowadzenie: Zgodnie z Krajowym Rejestrem Nowotworów, nowotwory głowy i szyi stanowią od 5,5 do 6,2% wszystkich nowotworów złośliwych, co przekłada się na ok. 5,500 do 6,000 nowych zachorowań w ciągu roku. Guzy gruczołów ślinowych stanowią heterogenną grupę nowotworów, co wynika z faktu złożonej embriogenezy gruczołów ślinowych. Dzielą się na guzy łagodne i złośliwe. Do często spotykanych nowotworów łagodnych należą guzy mieszane i guzy Warthina. Mięsakorak nazywany jest prawdziwym złośliwym guzem mieszanym, gdyż proces nowotworzenia obejmuje zarówno elementy gruczołowe, jak i struktury zrębowe. Prezentujemy przypadek prawdziwego złośliwego guza mieszanego przyusznicy zbudowanego z trzech komponentów: raka gruczołowego, mięsaka maziówkowego (80%) oraz kostniakomięsaka (20%). Nowotwór ten rozwija się szybko i ma niepomyślny przebieg z tendencją do tworzenia przerzutów. Opis przypadku: Opisano przypadek 65-letniej pacjentki, która zgłosiła się do Kliniki Otolaryngologii, Onkologii Laryngologicznej, Audiologii i Foniatrii Szpitala im. Wojskowej Akademii Medycznej z powodu guza prawej ślinianki przyusznej. Pacjentka zaniepokoiła się szybkim wzrostem guza, który nastąpił w ciągu 2 miesięcy przed hospitalizacją, powodując zniekształcenie rysów twarzy. W badaniu laryngologicznym stwierdzono policykliczny guz o ograniczonej ruchomości oraz asymetrię (obniżenie po stronie prawej) kącików ust. W BACC rozpoznano atypowe komórki nowotworowe sugerujące rozrost złośliwy. Chora została zakwalifikowana do leczenia operacyjnego. W znieczuleniu ogólnym usunięto guz ślinianki przyusznej prawej wraz z płatem powierzchownym ślinianki oraz lymfadenektomią szyjną regionu II po tej stronie. Przebieg pooperacyjny był prawidłowy. W badaniu histopatologicznym pooperacyjnym opisano mięsakoraka o wysokim stopniu złośliwości ślinianki przyusznej, pT3Nx. Pacjentka została skierowana do ośrodka onkologicznego celem podjęcia radioterapii.
Źródło:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2020, 9, 3; 59-64
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:
Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podstawowe zasady leczenia przełyku Barretta
Treatment basics of Barrett’s oesophagus
Autorzy:
Wojtuń, Stanisław
Gil, Jerzy
Florek, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032393.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Barrett’s oesophagus
adenocarcinoma
endoscopic treatment
oesophagus carcinoma
treatment
przełyk barretta
endoskopia
rak gruczołowy przełyku
rak przełyku
leczenie
Opis:
Barrett’s oesophagus, reflux disease complication is a raising and important clinical issue. Basic diagnostic tool facilitating intestinal metaplasia diagnosis in squamous epithelium of lower part of oesophagus is endoscopy with histopathological samples. Because of high risk of malignant transformation endoscopic surveillance is required in patients with Barrett’s oesophagus. On the basis of histopathological type of lesion, length, and its location different procedure should be implemented. In the paper we discuss current treatment paradigm of Barrett’s oesophagus. Pharmacotherapy and anti‑reflux procedures can be implemented in patients with symptoms and without dysplasia. Endoscopic procedures (mucosectomy) or surgical (lower part of oesophagus removal) should be used in patients with high grade dysplasia and adenocarcinoma. In case of neoplastic lesion findings following rules should be used. Neoplastic lesion of low grade – endoscopic resection all visible lesions. In case of high grade neoplasia lesions endoscopic resection of all neoplastic lesions and all Barrett’s epithelium ablation is required. In case of patients with Barrett’s oesophagus and high grade dysplasia or intraepithelial carcinoma when oesophagus removal is planned they should be referred to surgical centers specialized in upper part of gastrointestinal tract cancer and dysplasia treatment.
Przełyk Barretta jako powikłanie choroby refluksowej przełyku stanowi istotny i narastający problem kliniczny. Wiemy, że nadal podstawowym badaniem pozwalającym na stwierdzenie obecności metaplazji jelitowej w obrębie nabłonka wielowarstwowego płaskiego w dolnym odcinku przełyku jest klasyczne badanie endoskopowe z pobraniem wycinków do badania histopatologicznego. Ponieważ istnieje wysokie ryzyko transformacji nowotworowej w przełyku Barretta, w pracy wskazano na potrzebę prowadzenia nadzoru endoskopowego u tych chorych. W zależności od rozpoznania histopatologicznego, typu zmiany i długości zajmowanego odcinka ustala się sposób postępowania z chorym. W artykule omówiono współczesne metody leczenia przełyku Barretta. U chorych z dolegliwościami klinicznymi i bez dysplazji zastosowanie mają farmakoterapia lub zabiegi antyrefluksowe, z kolei u chorych z dysplazją wysokiego stopnia i gruczolakorakiem stosuje się zabiegi endoskopowe (mukozektomia) lub chirurgiczne (wycięcie dolnego odcinka przełyku). W przypadku stwierdzenia zmian neoplastycznych proponuje się następujące zasady postępowania: neoplazja niskiego stopnia wymaga resekcji endoskopowej wszystkich widocznych zmian, neoplazja wysokiego stopnia – resekcji endoskopowej wszystkich ognisk neoplastycznych i ablacji pozostałego nabłonka Barretta. Chorych z przełykiem Barretta z dysplazją wysokiego stopnia lub z rakiem śródnabłonkowym, u których rozważa się wycięcie przełyku, należy kierować do ośrodków chirurgicznych specjalizujących się w leczeniu raka i dysplazji wysokiego stopnia w górnym odcinku przewodu pokarmowego.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 4; 308-314
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rak gruczołowy szyjki macicy z obustronnymi przerzutami do przydatków
Cervical adenocarcinoma with bilateral adnexal metastases
Autorzy:
Wężowska, Małgorzata
Kaczmarek, Krzysztof
Kudrymska, Aleksandra
Abucewicz, Andrzej
Menkiszak, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031040.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
adnexal metastases
ascites
cervical adenocarcinoma
complications
ovarian cancer
tumors
nowotwory
powikłania
przerzuty nowotworowe do przydatków
rak gruczołowy szyjki macicy
rak jajnika
wodobrzusze
Opis:
Cervical cancer is the second, after breast cancer, most frequent malignancy in the females worldwide. Annually, about 500 000 new cases are diagnosed and about 275 000 women die thereof. Most cases of cervical cancer are epithelial in origin, while only 15-35% are adenomatous. Recent epidemiological data indicate a gradually increasing incidence of adenocarcinoma with concomitant reduction planoepithelial cancer. The paper presents a case of a 50-year-old patient diagnosed with a cervical adenocarcinoma with bilateral adnexal metastases and concomitant ascites. Clinical signs and intraoperative findings initially suggested an ovarian cancer at FIGO stage IIIC. Based on histological studies, the final diagnosis of adenocarcinoma with adnexal metastases was made. Tumor metastases from the genitals usually originate from ovarian or endometrial cancer. Metastases from the cervical cancer are much less frequent. There are few publications dealing with this issue in the world literature. Furthermore, available papers provide widely divergent data concerning the incidence of metastases to the ovaries and oviducts. Some authors highlight the necessity to exclude the reverse situation – metastases of ovarian cancer to the uterine cervix. Such data only confirm complexity of this issue. Therefore we decided to present the following case report.
Rak szyjki macicy to drugi co do częstości, po raku sutka, nowotwór występujący u kobiet na całym świecie. Obserwujemy około 500 000 zachorowań rocznie, w tym 275 000 zgonów rocznie z powodu tej choroby. Nowotwory nabłonkowe stanowią większość raków szyjki macicy. Jedynie 15-35% nowotworów szyjki to rak gruczołowy. Ostatnie dane epidemiologiczne wskazują na stopniowy wzrost zachorowalności na raka gruczołowego przy jednoczesnym spadku zachorowań na raka płaskonabłonkowego szyjki macicy. W pracy przedstawiono przypadek 50-letniej pacjentki, u której zdiagnozowano raka gruczołowego szyjki macicy z przerzutami do obu jajników i jajowodu oraz towarzyszącym wodobrzuszem. Obraz kliniczny i śródoperacyjny sugerował początkowo raka jajnika w stopniu zaawansowania IIIC wg FIGO. Po uzyskaniu wyniku badania histopatologicznego postawiono diagnozę raka gruczołowego z przerzutami do przydatków. Przerzuty nowotworowe z narządu płciowego występują najczęściej z raków jajnika lub trzonu macicy. Przerzuty z raka szyjki są spotykane zdecydowanie rzadziej. W piśmiennictwie światowym jest niewiele doniesień na ten temat. Ponadto w dostępnych pracach autorzy podają różne dane liczbowe co do częstości występowania przerzutów do jajników i jajowodów. W niektórych pracach wskazuje się na fakt, że istnieje konieczność wykluczenia odwrotnej sytuacji – przerzutów raka jajnika do szyjki macicy. Dane te świadczą o złożoności zagadnienia – był to powód, dla którego postanowiliśmy opisać przypadek naszej pacjentki.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 3; 199-205
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gruczołowy rak szyjki macicy czy rak endometrium – trudności w diagnostyce
Glandular cancer of the cervix or endometrial cancer – difficulties in diagnostics
Autorzy:
Szubert, Maria
Kwiatkowska-Wypych, Paulina
Sikora, Martyna
Szwalski, Jarosław
Suzin, Jacek
Kowalczyk-Amico, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031569.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
jasnokomórkowy rak endometrium
rak gruczołowy szyjki macicy
wirus hpv
dysplazja szyjki macicy
radykalna histerektomia
endometrial clear-cell carcinoma
adenocarcinoma of cervix
hpv virus
cervical intraepithelial neoplasia
radical
hysterectomy
Opis:
According to the epidemiological data, a tendency for rising cervical adenocarcinoma morbidity, especially among young women, has recently been observed. The efficacy of routinely used screening methods in detecting glandular precancerous lesions is significantly lower than in planoepithelial lesions. Many authors emphasize a worse outcome in cervical adenocarcinoma patients when compared with the patients with squamous cell cancer. Endometrial cancer is one of the most common gynecologic malignancies in Poland – affecting menopausal women. An early symptom of this cancer is an abnormal bleeding pattern in women of childbearing age or bleeding after menopause. The selection of the type and methods of endometrial cancer treatment are crucial factors influencing the final effectiveness of treatment. The article presents a case report – patient (age 31) who after cervical conization was diagnosed with cervical adenocarcinoma. Based on the diagnosis, the patient was qualified to Wertheim’s operation (radical hysterectomy with pelvic lymphadenectomy with paracervical tissue). There were no complications during or after surgery. The final histopathological report proved endometrial clearcell adenocarcinoma. We discussed diagnostic difficulties and the recommended treatment for both types of cancer. We should also remember that the final pathology report determines postoperative treatment.
Jak wynika z danych epidemiologicznych, w ostatnim czasie obserwuje się wzrost częstości występowania raka gruczołowego szyjki macicy, szczególnie u młodych kobiet. Skuteczność rutynowo stosowanych metod przesiewowych w wykrywaniu zmian prekursorowych jest w przypadku adenocarcinoma zdecydowanie niższa niż w przypadku zmian płaskonabłonkowych. Wielu autorów zwraca uwagę na mniej korzystne przeżycia chorych na raka gruczołowego w porównaniu z chorymi na raka płaskonabłonkowego. Rak trzonu macicy jest jednym z najczęstszych nowotworów złośliwych u kobiet w Polsce; dotyczy głównie pacjentek w wieku około- i pomenopauzalnym. Wczesne objawy tego nowotworu to nieprawidłowy schemat krwawień z dróg rodnych u kobiet w wieku reprodukcyjnym lub krwawienie po menopauzie. Skuteczność walki z rakiem endometrium zależy od wyboru rodzaju i sposobu leczenia. W pracy przedstawiono opis przypadku 31-letniej pacjentki, u której po konizacji szyjki macicy rozpoznano raka gruczołowego szyjki macicy. Ze względu na powyższy wynik histopatologiczny pacjentkę zakwalifikowano do operacji sposobem Wertheima. Zabieg i przebieg pooperacyjny bez powikłań. Ostateczny wynik histopatologiczny wskazywał na raka gruczołowego jasnokomórkowego trzonu macicy (adenocarcinoma clarocellulare). Na podstawie zaprezentowanego opisu przypadku omówiono trudności diagnostyczne dotyczące różnicowania raków gruczołowych szyjki i trzonu macicy oraz prawidłowe sposoby postępowania w obu typach nowotworów. Należy mieć na uwadze, że ostateczny wynik histopatologiczny wpływa na postępowanie pooperacyjne.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 3; 239-244
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies