Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "radzenie sobie ze stresem," wg kryterium: Temat


Tytuł:
Współzależności między sposobami radzenia sobie ze stresem a zaburzonymi postawami wobec odżywiania u kobiet z anoreksją typu przeczyszczającego i z bulimią
Autorzy:
Pawłowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552295.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
radzenie sobie ze stresem
zaburzenia odżywiania
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2011, 2; 214-216
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Psychometric properties and validation of SR3S Questionnaire (Strategies of Coping with Stress in Sport)
Autorzy:
Izdebski, Paweł
Litwic-Kamińska, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1166543.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
radzenie sobie ze stresem
sportowcy
właściwości psychometryczne
Opis:
Celem artykułu jest opisanie procesu konstrukcji kwestionariusza SR3S (Strategie Radzenia Sobie ze Stresem w Sporcie). Przedstawione zostaną również dane dotyczące właściwości psychometrycznych kwestionariusza. Rezultaty pochodzą z dwóch badań – pilotażowego oraz głównego, obejmujących łącznie ok. 320 zawodników trenujących różne dyscypliny sportowe (zespołowe i indywidualne). Przeprowadzone badania pozwoliły na zastosowanie analizy czynnikowej. Na jej podstawie zaproponowano wstępny podział na podskale obejmujące grupy strategii radzenia sobie (nastawienie na cele/zwycięstwo, poszukiwanie wsparcia, stosowanie technik mentalnych, planowanie/działanie). Badani sportowcy najczęściej stosowali zadaniowe metody radzenia sobie ze stresem. Uzyskane wyniki pozwalają stwierdzić, że kwestionariusz SR3S charakteryzuje się przynajmniej zadowalającymi parametrami psychometrycznymi.
Źródło:
Polskie Forum Psychologiczne; 2018, XXIII, 4; 723-742
1642-1043
Pojawia się w:
Polskie Forum Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modyfikowanie radzenia sobie ze stresem metodą zapobiegania nawrotom objawów zaburzeń psychicznych
Autorzy:
Rakowska, Jadwiga Małgorzata
Dziurska, Agata
Ziętalewicz, Urszula
Pawłowski, Piotr
Tworus, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2127856.pdf
Data publikacji:
2019-04-05
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
radzenie sobie ze stresem
psychoterapia
zapobieganie nawrotowi objawów zaburzeń psychicznych
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest znalezienie odpowiedzi na dwa pytania natury praktycznej dotyczące skuteczności psychoterapii przez odwołanie się do wyników badań. Pytania te są następujące: (1) w przypadku jakich zaburzeń psychicznych istnieje potrzeba zwiększania umiejętności radzenia sobie ze stresem w celu zapobiegania nawrotom objawów? (2) na czym to zwiększanie umiejętności miałoby polegać. Przegląd badań odnoszących się do skutków odroczonych psychoterapii pokazał, że – po pierwsze – badania dotyczą wyłącznie zaburzeń depresyjnych, a po drugie – że uczenie różnych umiejętności poznawczych i behawioralnych jest skuteczne w zapobieganiu nawrotom tych zaburzeń. Z kolei przegląd badań dotyczących udziału stresu w etiologii zaburzeń psychicznych pokazał, że w przypadku trzynastu zaburzeń ma on potwierdzenie empiryczne. Teoretyczna literatura kliniczna sugeruje, że przyczynia się on do wywołania objawów w przypadkach większej liczby zaburzeń. Na podstawie przeglądu badań dotyczących radzenia sobie ze stresem u reprezentantów ogółu dorosłych doświadczających sytuacji stresowych lub wydarzeń urazowych ustalono, na czym polega efektywne radzenie sobie ze stresem. Jak się okazuje, jest to umiejętność polegająca na dostosowywaniu odpowiednich strategii radzenia sobie ze stresem – spośród tych nastawionych na wyeliminowanie stresora lub tych nastawionych na złagodzenie negatywnych emocji związanych ze stresem – do stopnia kontroli nad sytuacją stresową. Uczenie tej umiejętności w psychoterapii wydaje się obiecującą metodą zapobiegania nawrotom objawów zaburzeń psychicznych, których powstanie jest związane ze stresem.
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2015, 18, 3; 277-293
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stresogenność warunków pracy oraz radzenie sobie ze stresem a wypalenie zawodowe wśród pracowników gastronomii
Autorzy:
Mańkowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129088.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
pracownicy gastronomii
radzenie sobie ze stresem
stres zawodowy
wypalenie zawodowe
Opis:
Celem badań było ustalenie siły i istotności związków pomiędzy wypaleniem zawodowym a stresogennością warunków pracy i strategiami radzenia sobie ze stresem wśród pracowników zakładów gastronomii. Zastosowano narzędzia: Kwestionariusz do Subiektywnej Oceny Pracy (KSOP), Wielowymiarowy Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem (COPE) oraz Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego (LBQ). Przebadano 60 osób, w tym 30 przedstawicieli kadry zarządzającej oraz 30 kadry podstawowej. Wyniki badań wskazują na wysoki poziom stresu oraz wypalenia zawodowego wśród osób badanych. Kadra zarządzająca istotnie silniej niż kadra podstawowa doświadcza braku wsparcia oraz poczucia psychicznego obciążenia związanego ze złożonością pracy, poczucia zagrożenia oraz braku kontroli nad przebiegiem oraz efektami własnej pracy.Stres zawodowy pozostaje w silnym związku z wypaleniem, choć istotnie bardziej wśród pracowników kadry podstawowej. Strategie aktywne radzenia sobie ze stresem istotnie częściej wykorzystują pracownicy z grupy zarządzającej, a strategie unikowe – kadra podstawowa.
Źródło:
Polskie Forum Psychologiczne; 2019, XXIV, 4; 400-418
1642-1043
Pojawia się w:
Polskie Forum Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Resilience a strategie radzenia sobie ze stresem u nauczycieli szkół podstawowych
Autorzy:
Boczkowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36418622.pdf
Data publikacji:
2022-12-20
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
resilience
resilience nauczycieli
radzenie sobie ze stresem
nauczyciele szkół podstawowych
Opis:
Celem badania była ocena stosowanych strategii radzenia sobie w kontekście resilience wśród nauczycieli szkół podstawowych. Przeprowadzono badanie poprzeczne z udziałem 197 nauczycieli szkół podstawowych. Do oceny strategii radzenia sobie zastosowano kwestionariusz COPE w polskiej adaptacji S. Piątka i K. Wrześniewskiego. Resilience zmierzono za pomocą Skali Resilience Nauczycieli (Teachers' Resilience Scale, TRS) autorstwa M. Platsidou i A. Danilidou w polskiej adaptacji M. Boczkowskiej. Badania wykazały, że resilience różnicuje istotnie statystycznie stosowane strategie radzenia sobie ze stresem wśród nauczycieli szkół podstawowych, ale tylko w zakresie strategii "Koncentracja na problemie" i "Zaprzeczanie". Uzyskane wyniki pozwalają na stwierdzenie, że nauczyciele szkół podstawowych wykazujący wysoki poziom resilience w obliczu stresujących zdarzeń nie koncentrują się jedynie na nich, a raczej uruchamiają inne strategie zaradcze ułatwiające im pozytywną adaptację.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2022, XIII(4 (41)); 173-191
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dylematy uzależnienia – impulsywność i radzenie sobie ze stresem u mężczyzn uczestniczących w terapii uzależnień
Autorzy:
Krok, Dariusz
Gałążewska, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/447676.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
addiction
impulsiveness
coping with stress
uzależnienie
impulsywność
radzenie sobie ze stresem
Opis:
Previous research on the addicts focused primarily on the aspect of reactive coping, while proactive approach was ignored. The aspect of impulsivity also proved to be little examined, due to the variety of research from distinct perspectives. In view of the above, the objective of this thesis was to investigate differences in characteristics of impulsivity and reactive and proactive coping among addicts and men without addiction. The work consists of three chapters. The first focuses on a review of theory and research in the field of addiction, impulsivity, and coping with stress. The second chapter presents methodology of research, and in the third chapter results are presented and discussed. In order to verify the formulated hypotheses, research was carried out on 160 men. The experimental group was 80 addicted men, while the control group was composed of the same number of men without addiction. Three psychological tools have been applied: Impulsivity – IVE Questionnaire, Questionnaire coping – CISS and Scale of Responses to Daily Events – PCI. In order to carry out the statistical analysis STATISTICA was used. The analysis of the results allowed significant differences between groups of subjects studied. Men with drug addiction had a higher intensity of impulsivity, and the use of escape coping strategies, among which are proactive strategies related to search for instrumental and emotional support, and coping by avoiding. Men without addiction compared to those from the experimental group apply more often the performance style of coping and proactive strategies related to preventive and reflexive coping, and strategic planning.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2016, 8, 2
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Regulacja nastroju i strategie radzenie sobie ze stresem a prokrastynacja we wczesnej dorosłości
Autorzy:
Pisarska, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614409.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
procrastination
coping stress
mood regulation
prokrastynacja
radzenie sobie ze stresem
regulacja nastroju
Opis:
The aim of the analysis was to determine the relationship between mood regulation and typical ways of responding and feeling in situations of severe stress and procrastination; 96 people in the early adulthood were examined. The following research methods were used in the study: for measuring procrastination – the Pure Procrastination Scale; for the analysis of mood regulation – the Scales of Mood Regulation by Bogdan Wojciszke; for the assessment of coping strategies – the Brief-COPE questionnaire. The analyzes revealed the relationship between procrastination and mood regulation (procrastinating people usually use strategies that reduce mood) and between procrastination and eight (out of fourteen) coping strategies. With the increase in procrastination, the tendency to use non-adaptive styles of coping with stress, including the strategy of denying the existence of the problem and cessation of actions and abandoning attempts to achieve the goal, as well as strategies of dealing with something else and using a sense of humour is intensifying, strategies involving the absorption of unpleasant emotions by discharging them and blaming them. An inversely proportional relationship was observed between procrastination and adaptive coping strategies, consisting in planning further actions and taking action to improve the situation. Additional analysis did not reveal significant differences between men and women in the extent of procrastination. There were significant differences in two dimensions of procrastination: behavioural and decision-making.
Celem podjętej analizy było określenie związku między regulacją nastroju oraz typowymi sposobami reagowania i odczuwania w sytuacjach doświadczania silnego stresu a prokrastynacją. Przebadano 96 osób w okresie wczesnej dorosłości. W badaniach zastosowano następujące metody badawcze: do pomiaru prokrastynacji – kwestionariusz Pure Procrastination Scale; do analizy regulacji nastroju – Skale Regulacji Nastroju Bogdana Wojciszke; do oceny strategii radzenia sobie ze stresem – kwestionariusz Mini-COPE. Przeprowadzone analizy ujawniły istnienie związku między prokrastynacją a regulacją nastroju (osoby prokrastynujące częściej stosują strategie polegające na obniżaniu nastroju) oraz między prokrastynacją a ośmioma (spośród czternastu) strategiami radzenia sobie ze stresem. Wraz ze wzrostem prokrastynacji nasila się tendencja do stosowania nieadaptacyjnych stylów radzenia sobie ze stresem, w tym strategii polegającej na zaprzeczaniu istnieniu problemu oraz na zaprzestaniu działań i rezygnacji z prób osiągnięcia celu, a także strategii polegających na zajmowaniu się czymś innym i wykorzystywaniu poczucia humoru, zaabsorbowaniu pojawiającymi się nieprzyjemnymi emocjami poprzez ich wyładowanie oraz obwinianiu się. Odwrotnie proporcjonalny związek zaobserwowano między prokrastynacją a adaptacyjnymi strategiami radzenia sobie ze stresem, polegającymi na planowaniu postępowania i podejmowaniu działania w celu poprawy sytuacji. Przeprowadzona dodatkowa analiza nie ujawniła istotnych różnic między kobietami i mężczyznami w zakresie nasilenia prokrastynacji. Istotne różnice wystąpiły w zakresie dwóch wymiarów prokrastynacji: behawioralnego i decyzyjnego.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 2
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radzenie sobie ze stresem pracowników (non)konformistycznych
Autorzy:
Bernacka, Ryszarda Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054628.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
nonconformity
conformity
coping with stress
employee
nonkonformista
konformista
radzenie sobie ze stresem
pracownik
Opis:
The article deals with the issue of non-conformism as employees' personal potential for innovative behaviors in the context of coping with stress. Poland belongs to the countries with the highest percentage of stressed employees in Europe. Destructive stress can destroy the potential of employees in the workplace. The main research objective was to check whether nonconformist employees are different from conformists in terms of how they deal with stress? The results of 100 employees aged 25-48 years were analyzed. The research included the Creative Behavior Questionnaire (KANH III), the Coping Orientations to Problems Experiences (COPE). The results of statistical analyses allow to conclude that conformists predominate in the group of employees occupying positions in belt-system production. These styles of coping with stress do not show statistically significant correlations with the conformism-non-conformism dimension. There are no significant differences in styles of coping with stress between workers nonconformists and conformists. Only in using one strategy of coping with stress conformists differ from nonconformists.  Non conformists use the Discontinuing Action strategy.
W artykule omówiono zagadnienie nonkonformizmu jako osobowościowego potencjału pracowników do zachowań innowacyjnych w kontekście radzenia sobie ze stresem. Polska należy do krajów europejskich z najwyższym procentem zestresowanych pracowników. Destrukcyjny stres może zniszczyć potencjał pracowników w miejscu pracy. Głównym celem badawczym było sprawdzenie, czy pracownicy nonkonformistyczni różnią się od konformistycznych pod względem sposobów radzenia sobie ze stresem. Przeanalizowano wyniki 100 pracowników w wieku 25–48 lat. W badaniach zastosowano Kwestionariusz Twórczego Zachowania (KANH III) oraz Wielowymiarowy Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem (COPE). Wyniki analiz statystycznych pozwalają na sformułowanie wniosku, że w grupie pracowników zatrudnionych przy taśmie produkcyjnej przeważają konformiści. Nie wystąpiły istotne związki między wymiarem konformizm – nonkonformizm a stylami radzenia sobie z stresem ani istotne różnice w stylach i strategiach radzenia sobie ze stresem między pracownikami konformistycznymi i nonkonformistycznymi. Nonkonformiści tylko w jednej strategii radzenia sobie ze stresem różnili się od konformistów, stosowali strategię przerywania działania.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 3; 247-260
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stres zawodowy oraz sposoby radzenia sobie z tym zjawiskiem w opinii studentów pedagogiki
Autorzy:
Agnieszka, Rowicka,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/893770.pdf
Data publikacji:
2020-04-22
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
stres w zawodzie nauczyciela
przyczyny stresu nauczycieli
radzenie sobie ze stresem
teoria stresu
Opis:
Wzrost zainteresowania naukowców problematyką stresu zawodowego wskazuje na istotnie narastające nasilenie tego zjawiska na całym świecie. Liczne badania donoszą, że z uwagi na specyfikę doświadczanych źródeł stresu wpływających na wypalenie w zawodzie szczególnie narażeni są pracownicy sektora usług społecznych. Do tej grupy, obok pielęgniarek lekarzy, terapeutów, policjantów, zalicza się nauczycieli. Aktualna sytuacja polityczno-społeczna naszego kraju, w szczególności upolitycznienie oświaty, wprowadzane radykalne reformy, a z tym związane dodatkowe obowiązki i zadania, wymogi permanentnego podnoszenia kwalifikacji i samodoskonalenia zawodowego bez wątpienia nasilają stopień niezadowolenia coraz większego grona pedagogów. Artykuł poświęcony jest badaniom jakościowym pozwalającym na poznanie opinii studentów pedagogiki na temat stresogennych czynników pracy w zawodzie nauczyciela oraz sposobów radzenia sobie ze zjawiskiem stresu organizacyjnego. Otrzymane wyniki wskazują, że respondenci upatrują źródła stresu zawodowego w różnorodnych czynnikach związanych ze środowiskiem pracy, reformą oświaty oraz sytuacją społeczno-polityczną. Przede wszystkim wiążą je ze zbyt niskim prestiżem zawodu nauczyciela oraz nieadekwatnymi do wykonywanej pracy zarobkami, zmianami związanymi z reformowaniem systemu oświaty, a co za tym idzie nowymi zadaniami, obowiązkami, a także niejasnościami roli zawodowej oraz niepewnością zatrudnienia. Stresogenne są także problematyczne zachowania uczniów, brak motywacji do nauki i związane z tym problemy wychowawcze. Poza tym często wymieniane były niewłaściwe postawy rodzicielskie, zwłaszcza roszczeniowe oraz niechęć i brak współpracy rodziców ze szkołą. Czynniki stresu stanowią również: przeciążenie pracą i związana z tym biurokracja, niesprzyjające warunki pracy oraz trudności związane z rozwojem zawodowym. Biorąc pod uwagę strategie radzenia sobie ze stresem, przyszli pedagodzy proponują zaradcze aktywności, a więc poszukiwanie informacji oraz bezpośrednie działania służące pomyślnemu rozwiązaniu problemu. Ponadto, wybierają strategie sprzyjające regulacji emocji i napięcia. Wnioski z badań napawają optymizmem z uwagi na umiejętność stosowania przez studentów pedagogiki adaptacyjnych strategii radzenia sobie w przestrzeni relacji i wzajemnej komunikacji interpersonalnej między nauczycielem a jego uczniami, co jest szczególnie pożądane w zawodzie pedagoga. Co więcej, zdolność do zdystansowania się i uwolnienia od stresu sprzyja racjonalnemu myśleniu i jakości pracy, w tym jakże ważnym społecznie zawodzie.
Źródło:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze; 2020, 590(5); 51-67
0552-2188
Pojawia się w:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radzenie sobie ze stresem w pracy katechetycznej
Coping With Stress in Catechetical Work
Autorzy:
Piskozub, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558741.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
praca katechetyczna
stres
radzenie sobie ze stresem
catechetic work
stress
coping with stress
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę radzenia sobie ze stresem, którego źródłem jest wykonywanie pracy nauczyciela religii. W pierwszej części artykułu autor odwołuje się do osobistego doświadczenia katechetów w celu uchwycenia specyfiki stresu generowanego przez katechezę szkolną i zaprezentowania listy stresorów. Druga część zawiera wyjaśnienie pojęcia stresu w perspektywie psychologicznej oraz jego pozytywnych i negatywnych konsekwencji w psychofizycznym funkcjonowaniu człowieka. W trzeciej części przedstawiono kwestię radzenia sobie ze stresem oraz czynniki warunkujące efektywność różnych strategii zaradczych. Analiza podjętego problemu prowadzi do konkluzji o potrzebie permanentnego rozwoju duchowego i osobowościowego nauczycieli religii.
This article talks about the issue of coping with stress related to the job of the religious education teacher. In the first part of the article the author refers to the personal experiences of religion teachers in order to understand the kind of stress resulting from teaching religion education classes and further present a list of such stress factors. The second part includes an explanation of the psychological concept of stress as well as its positive and negative influence on the psychosomatic functioning of a person. In the third part, the author explores the issue of coping with stress and presents various factors determining the effectiveness of the strategies used to cope with stress. The analysis of the issue undertaken by this article leads to a conclusion that recommends an ongoing spiritual and personal development for catechists.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2016, 39; 235-243
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poczucie koherencji a style radzenia sobie ze stresem u alumnów wyższego seminarium duchownego
Sense of coherence and the ways of coping with stress among the seminarists of a higher theological seminary
Autorzy:
Terelak, Jan F.
Borzyńska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944215.pdf
Data publikacji:
2016-03-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
seminarists
Sense of coherence
coping with stress
Poczucie koherencji
radzenie sobie ze stresem
alumni
Opis:
The aim of the present article is to define the relationship between the level of the sense of coherence and the ways of coping with stress at a higher theological seminary. In order to validate the presented hypotheses, two questionnaires were used: the Questionnaire of the Sense of Coherence (SOC-29) of Antonovski and the Coping Inventory for Stressful Situations (CISS) of Endler and Parker. The research was conducted among a group of 43 seminarists and 43 university students. The analysis concentrated on the links between the sense of coherence and the ways of coping with stress. With respect to the sense of being understood, resourcefulness and a general feeling of sense, the results were significantly higher among the seminarists than among the students from the control group. It has also been shown that seminarists were significantly less likely than the control group to deal with stress by concentrating on emotions or resorting to avoidance strategies.
Celem pracy jest określenie związków między poczuciem koherencji ze stylami radzenia sobie ze stresem u alumnów Wyższego Seminarium Duchownego. Do weryfikacji hipotez zastosowano dwa kwestionariusze: Kwestionariusz Orientacji Życiowej SOC-29 A. Antonovsky’ego oraz Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych (CISS) Endlera i Parkera. Zbadano 43 seminarzystów i 43 studentów uniwersytetu. Testowano związki między poczuciem koherencji a stylami radzenia sobie ze stresem. Stwierdzono statystycznie wyższe wyniki seminarzystów w porównaniu do grupy kontrolnej w skalach poczucia zrozumiałości, zaradności i sensowności niż studenci z grupy kontrolnej. Ponadto alumni istotnie rzadziej radzą sobie ze stresem, koncentrując się na emocjach czy na strategiach unikowych poprzez angażowanie się w czynności zastępcze.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 1; 117-129
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Samoocena a radzenie sobie ze stresem w obszarze kompetencji na przykładzie przyszłych pracowników socjalnych
Self-assessment and coping with stress in the area of competence on the example of future social workers
Autorzy:
Stanek, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787711.pdf
Data publikacji:
2021-05-06
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
samoocena
stres
radzenie sobie ze stresem
style radzenia sobie
self-assessment
stress
coping with stress
coping styles
Opis:
Zagadnienie samooceny jest poruszane przede wszystkim w kontekście zachowań ludzkich, uczenia się, poczucia własnej wartości. Istotne wydaje się ujęcie samooceny w obszarze budowania kompetencji jednostki oraz radzenia sobie ze stresem. Współcześnie posiadamy coraz więcej zasobów, ale też doświadczamy większą ilość napływających bodźców stresowych, czego konsekwencją jest m.in. wypalenie zawodowe. Czy samoocena wiąże się z odczuwalnym stresem? Czy samoocena wiąże się ze stylem radzenia sobie ze stresem? Celem artykułu jest określenie natężenia związku pomiędzy samooceną a stresem oraz stylami radzenia sobie ze stresem. Badania przeprowadzono w grupie 210 studentów na kierunku praca socjalna, zatrudnionych w instytucjach pomocy społecznej lub zamierzających podjąć pracę na stanowisku pracownik socjalny.
The issue of self-assessment is primarily discussed in the context of human behaviour, learning, and self-esteem. It seems important to include self-assessment in building individual competences and coping with stress. Nowadays we have more and more resources, but we also experience a greater number of stressful stimuli, which is a consequence of, among others occupational burnout. Is the self-assessment associated with the perceived stress? Is the self-assessment related to the style of coping with stress? The purpose of this article is to determine the intensity of the relationship between self-assessment and stress, and styles of coping with stress. The study was conducted in a group of 210 students specialising in social work, employed in social assistance institutions or intending to take up a job as a social worker.
Źródło:
Praca Socjalna; 2021, 36(2); 59-71
0860-3480
Pojawia się w:
Praca Socjalna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PROBLEMY ZAWODOWE POLSKICH EMIGRANTÓW A SPOSOBY RADZENIA SOBIE ZE STRESEM
PROFESSIONAL PROBLEMS OF POLISH EMIGRANTS AND THEIR WAYS TO COPE WITH STRESS
Autorzy:
Wierzejska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/479520.pdf
Data publikacji:
2018-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Zielonogórski. Instytut Inżynierii Bezpieczeństwa i Nauk o Pracy. Polskie Towarzystwo Profesjologiczne.
Tematy:
problemy zawodowe
stres
radzenie sobie ze stresem
emigracja
professional problems
stress
coping with stress
emigration
Opis:
Emigracja zarobkowa stała się trwałym elementem współczesnego świata. Ludzi poszukują dla siebie lepszych możliwości realizacji własnych planów życiowych i zawodowych. Często jest to wyjazd czasowy z planowanym powrotem do kraju ojczystego. Innym razem emigracja ma charakter definitywny. Każdy jednak wyjazd niesie ze sobą wiele niewiadomych, jest odpowiedzialnym wyborem życiowym1. Przybysze doświadczają różnych przeżyć i emocji w związku z występującymi problemami w odmiennym środowiskiem społeczno-kulturowym2. Ważne jest aby potrafili sobie radzić z problemami i efektywnie funkcjonowali w nowych rolach zawodowych. Przedstawione tu wyniki badań empirycznych stanowią analizy porównawcze między polskimi emigrantami a pracownikami zatrudnionymi w kraju w zakresie występujących w ich pracy problemami i sposobami radzenia sobie ze stresem.
Economic migration has become a permanent feature of the modern world. People are looking for better opportunities to realize their own life and career plans. Often it is a temporary migration. Sometimes, migration is final. But each trip carries a lot of unknowns, and is a responsible life choice1 (cf. B. Saxon, 2001). Migrants experience a variety of difficult situations and are faced with specific problems in the new socio-professional environment2. It is important for them to be able to deal with problems and to function effectively in the new professional roles. Presented here are the results of empirical comparative analysis between Polish emigrants and workers employed in Poland pertaining to their problems at work and ways of coping with stress.
Źródło:
Problemy Profesjologii; 2018, 1; 191-205
1895-197X
Pojawia się w:
Problemy Profesjologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Social support for veterans
Wsparcie społeczne weteranów
Autorzy:
Czuba, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551923.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
social support
veterans
trauma
stress management
resources
wsparcie społeczne
weterani
radzenie sobie ze stresem
zasoby
Opis:
The article aims to outline how mission-traumatized veterans perceive social support. Social support is an essential resource for an individual in coping with the difficulties in everyday life. The subject of the examination is quantitative research with veterans’ participation and own qualitative research – free interviews analyzed using the IPA (Individual Phenomenological Analysis) method. The obtained results indicate that social support can be considered in terms of a meta-resource that activates other vital resources of humans, thereby strengthening them in difficult situations. The expected support criteria are met by friendly self-help groups that can operate in military units and complement the help provided by professionals.
Celem artykułu jest przedstawienie sposobu, w jaki weterani, którzy doświadczyli traumy podczas misji, postrzegają wsparcie społeczne. Wsparcie społeczne jest ważnym zasobem jednostki w radzeniu sobie z trudnościami życia. Przedmiotem analizy są badania ilościowe z udziałem weteranów oraz jakościowe badania własne – wywiady swobodne, analizowane metodą IPA (Indywidualna Analiza Fenomenologiczna). Uzyskane wyniki wskazują, że wsparcie społeczne można traktować w kategoriach metazasobu, uruchamiającego inne, ważne zasoby człowieka, umacniające go w sytuacjach trudnych. Kryteria oczekiwanego wsparcia spełniają koleżeńskie grupy samopomocy, które mogą działać w jednostkach wojskowych i uzupełniać pomoc świadczoną przez profesjonalistów.
Źródło:
Scientific Journal of the Military University of Land Forces; 2021, 53, 1(199); 5-20
2544-7122
2545-0719
Pojawia się w:
Scientific Journal of the Military University of Land Forces
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cechy temperamentu i style radzenia sobie ze stresem jako predyktory wypalenia zawodowego u pielęgniarek psychiatrycznych
Autorzy:
Brudek, Paweł
Steuden, Stanisława
Furmanek, Michalina
Ciuła, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614833.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
staff burnout
temperament
coping with stress
psychiatric nursing
wypalenie zawodowe
radzenie sobie ze stresem
pielęgniarstwo psychiatryczne
Opis:
Among the predictors of the staff burnout, the temperament and styles of coping with stress are indicated. The superior goal of the presented researches was to examine the degree to which both temperamental traits and specific styles of proceeding in the face of stressful situations are explaining the variability of the results in the area of staff burnout among psychiatric nurses. To accomplish this goal, the studies were carried out, in which 60 women working in psychiatric medical care sector were examined. In experimental project, three methods of psychologic survey were applied, such as 1) the Formal Characteristics of Behaviour – Temperament Inventory (FCB-TI) by J. Strelau and B. Zawadzki (FCZ-KT), 2) the Coping Inventory for Stressful Situations (CISS) by N.S. Endler and J.D.A. Parker, 3) the Maslach Burnout Inventory – Human Services Survey (MBI-HSS). The statistical analysis carried out allowed the confirmation of predictive role of sensorial sensitivity, task style and emotional style in the staff burnout. In case of avoiding style and other five temperamental traits, there is no reason to consider these variables the predictors of staff burnout. The results of the studies carried out suggests that in the psychological or therapeutic assistance provided to psychiatric nurses: 1) to a greater extent it is needed to concentrate more on strengthening active involvement in solving the occupational problems than on realising the harmfulness of avoiding tendencies in the area of coping, 2) it seems important to shape the ability of aware experiencing the negative emotions revealing in contact with the psychiatric patient.
Wśród predyktorów wypalenia zawodowego wskazuje się na temperament i style radzenia sobie ze stresem. Nadrzędnym celem prezentowych badań było zbadanie, w jakim stopniu zarówno cechy temperamentalne, jak i konkretne style postępowania w obliczu sytuacji stresowych wyjaśniają zmienność wyników w obszarze wypalenia zawodowego pielęgniarek psychiatrycznych. Dla realizacji tego celu przeprowadzono badania, którymi objęto 60 kobiet pracujących w sektorze psychiatrycznej opieki zdrowotnej. W projekcie badawczym zastosowano trzy metody psychologicznego pomiaru. Należą do nich: 1) Formalna Charakterystyka Zachowania – Kwestionariusz Temperamentu J. Strelaua i B. Zawadzkiego (FCZ-KT), 2) Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych N.S. Endlera i J.D.A. Parkera (CISS), 3) Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego C. Maslach (MBI-HSS). Przeprowadzone analizy statystyczne pozwoliły na konfirmację predykcyjnej roli wrażliwości sensorycznej, stylu zadaniowego i stylu emocjonalnego w zakresie wypalenia zawodowego. W przypadku stylu unikowego oraz pozostałych pięciu cech temperamentu nie ma podstaw do uznania tych zmiennych za predyktory wypalenia zawodowego. Rezultaty zrealizowanych badań sugerują, że w pomocy psychologicznej czy terapeutycznej świadczonej pielęgniarkom psychiatrycznym: 1) w większym stopniu należy koncentrować się na wzmacnianiu czynnego angażowania się w rozwiązywanie problemów zawodowych aniżeli na uświadamianiu szkodliwości unikowych tendencji w obszarze radzenia sobie, 2) ważne wydaje się kształtowanie umiejętności świadomego przeżywania emocji negatywnych, ujawniających się w kontakcie z pacjentem psychiatrycznym.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2018, 31, 2
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies