Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "radzenie sobie" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 125
Tytuł:
DIFFICULT SITUATIONS IN THE PROFESSION OF A DIETITIAN-THERAPIST
Trudne sytuacje w pracy dietetyka-terapeuty
Autorzy:
Adamus, Mirosława
Owczarek, Krzysztof
Jaworski, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/439557.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Finansów i Biznesu Vistula
Tematy:
functioning as a dietitian
occupational stress
occupational burnout
stress coping
difficult situations
funkcjonowanie w zawodzie dietetyka
stres zawodowy
zespół wypalenia zawodowego
radzenie sobie ze stresem
sytuacje trudne
Opis:
Occupational stress and burnout syndrome can lead to many negative individual, social and economic consequences. Dietitians’ occupational stress is associated with many aspects. One of them is the need for flexible responses to the needs of clients and patients. Another, related to the existing knowledge, is the capability to select and assess the dynamically growing media space content concerning the nutritional value of various products, as acquired through the use of modern technologies. Dietitians face the challenge of the stereotypes associated with eating; changing patients’ or clients’ bad habits of eating is a challenge, often causing frustration. Frustration, external and internal conflicts are the most difficult situations in the workplace. They can exacerbate the stress associated with the profession and consequently lead to unpleasant consequences in the form of occupational burnout. In order to counter this, it is necessary to increase the employees’ own resources and changing the conditions and organization of work.
Stres zawodowy i zespół wypalenia zawodowego może prowadzić do negatywnych konsekwencji w wymiarze indywidualnym, społecznym i ekonomicznym. W pracy dietetyka- terapeuty stres wiąże się z wieloma aspektami. Jednym z nich jest konieczność elastycznego reagowania na potrzeby zgłaszających się klientów i pacjentów. Kolejnym, wiążącym się z posiadaną wiedzą, jest umiejętność dokonywania selekcji i oceny dynamicznie rosnącej w przestrzeni medialnej ilości informacji na temat wartości odżywczych produktów, pozyskiwanych z wykorzystaniem nowoczesnych technologii. Wyzwaniem są stereotypy związane z odżywianiem się; zmiana nieprawidłowych nawyków żywieniowych pacjentów czy klientów jest wyzwaniem, niosącym często poczucie frustracji. Najczęstszymi sytuacjami trudnymi w pracy zawodowej są frustracja oraz konflikty interpersonalne i intrapsychiczne. Mogą one nasilać stres związany z wykonywanym zawodem i prowadzić do przykrych skutków w postaci wypalenia zawodowego. Aby temu przeciwdziałać, konieczne jest zwiększenie zasobów własnych pracowników oraz zmiany warunków i organizacji pracy.
Źródło:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula; 2017, 2(52); 288-299
2084-4689
Pojawia się w:
Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stres zawodowy oraz sposoby radzenia sobie z tym zjawiskiem w opinii studentów pedagogiki
Autorzy:
Agnieszka, Rowicka,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/893770.pdf
Data publikacji:
2020-04-22
Wydawca:
Akademia Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej. Wydawnictwo APS
Tematy:
stres w zawodzie nauczyciela
przyczyny stresu nauczycieli
radzenie sobie ze stresem
teoria stresu
Opis:
Wzrost zainteresowania naukowców problematyką stresu zawodowego wskazuje na istotnie narastające nasilenie tego zjawiska na całym świecie. Liczne badania donoszą, że z uwagi na specyfikę doświadczanych źródeł stresu wpływających na wypalenie w zawodzie szczególnie narażeni są pracownicy sektora usług społecznych. Do tej grupy, obok pielęgniarek lekarzy, terapeutów, policjantów, zalicza się nauczycieli. Aktualna sytuacja polityczno-społeczna naszego kraju, w szczególności upolitycznienie oświaty, wprowadzane radykalne reformy, a z tym związane dodatkowe obowiązki i zadania, wymogi permanentnego podnoszenia kwalifikacji i samodoskonalenia zawodowego bez wątpienia nasilają stopień niezadowolenia coraz większego grona pedagogów. Artykuł poświęcony jest badaniom jakościowym pozwalającym na poznanie opinii studentów pedagogiki na temat stresogennych czynników pracy w zawodzie nauczyciela oraz sposobów radzenia sobie ze zjawiskiem stresu organizacyjnego. Otrzymane wyniki wskazują, że respondenci upatrują źródła stresu zawodowego w różnorodnych czynnikach związanych ze środowiskiem pracy, reformą oświaty oraz sytuacją społeczno-polityczną. Przede wszystkim wiążą je ze zbyt niskim prestiżem zawodu nauczyciela oraz nieadekwatnymi do wykonywanej pracy zarobkami, zmianami związanymi z reformowaniem systemu oświaty, a co za tym idzie nowymi zadaniami, obowiązkami, a także niejasnościami roli zawodowej oraz niepewnością zatrudnienia. Stresogenne są także problematyczne zachowania uczniów, brak motywacji do nauki i związane z tym problemy wychowawcze. Poza tym często wymieniane były niewłaściwe postawy rodzicielskie, zwłaszcza roszczeniowe oraz niechęć i brak współpracy rodziców ze szkołą. Czynniki stresu stanowią również: przeciążenie pracą i związana z tym biurokracja, niesprzyjające warunki pracy oraz trudności związane z rozwojem zawodowym. Biorąc pod uwagę strategie radzenia sobie ze stresem, przyszli pedagodzy proponują zaradcze aktywności, a więc poszukiwanie informacji oraz bezpośrednie działania służące pomyślnemu rozwiązaniu problemu. Ponadto, wybierają strategie sprzyjające regulacji emocji i napięcia. Wnioski z badań napawają optymizmem z uwagi na umiejętność stosowania przez studentów pedagogiki adaptacyjnych strategii radzenia sobie w przestrzeni relacji i wzajemnej komunikacji interpersonalnej między nauczycielem a jego uczniami, co jest szczególnie pożądane w zawodzie pedagoga. Co więcej, zdolność do zdystansowania się i uwolnienia od stresu sprzyja racjonalnemu myśleniu i jakości pracy, w tym jakże ważnym społecznie zawodzie.
Źródło:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze; 2020, 590(5); 51-67
0552-2188
Pojawia się w:
Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
REPRINT OF POLISH TRANSLATION OF ARTICLE BY ACCORD INTERNATIONAL ASSOCIATION FOR THE STUDY OF PAIN (IASP) - PAIN 154 (2013) 2775-2781 Prognostic value of coping strategies in a communitybased sample of persons with chronic symptomatic knee osteoarthritis
PRZEDRUK POLSKIEGO TŁUMACZENIA ARTYKUŁU ZA ZGODĄ INTERNATIONAL ASSOCIATION FOR THE STUDY OF PAIN (IASP) - PAIN 154 (2013) 2775-2781 Wartość rokownicza strategii radzenia sobie z bólem w wybranej z populacji próbie osób z przewlekłymi objawowymi zmianami zwyrodnieniowymi stawów kolanowych
Autorzy:
Alschuler, Kevin N.
Molton, Ivan R.
Jensen, Mark P.
Riddle, Daniel L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/766764.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Bólem
Tematy:
Pain
ból
coping
czynność
disability
function
niesprawność
radzenie sobie
Opis:
Radiographic knee osteoarthritis (OA) is a highly prevalent condition that has been the focus of a number of studies identifying factors that are prognostic of continued or worsening pain and function. Although prior prognostic studies have identified a number of demographic, physical, and psychological factors that are predictive of outcome, minimal focus has been placed on pain coping skills as prognostic factors, despite crosssectional evidence suggesting that pain coping skills are associated with pain and function in knee OA. The present study reports on the use of pain coping skills as prognostic factors for changes in pain and/or function over a 1-year period. Participants were drawn from the Osteoarthritis Initiative, a prospective longitudinal cohort study of persons recruited from the community who either had knee OA or were at high risk for developing knee OA. Data from the Coping Strategies Questionnaire were compared against 1-year change in pain, function, or both, using established criteria for defining whether the patient got better, worse, or stayed the same over the 1-year period. Results revealed a significant effect for praying/hoping, increased behavioral activities, and pain catastrophizing as prognostic of pain outcomes; ignoring pain and praying/hoping were prognostic of function outcomes; and increased behavioral activities and pain catastrophizing were prognostic of a combined pain and function outcome. The findings provide important new evidence regarding the potential clinical relevance of a number of pain coping responses hypothesized to influence future pain and function in persons with arthritis.
Stwierdzane radiograficznie zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych to schorzenie bardzo częste i będące przedmiotem licznych badań, w których identyfikowano czynniki rokownicze utrzymującego się lub narastającego bólu i zaburzeń czynności. We wcześniejszych badaniach dotyczących rokowania zidentyfikowano liczne czynniki demograficzne, fizyczne i psychologiczne, które są predyktorami wyniku leczenia, ale niewiele uwagi poświęcono umiejętnościom radzenia sobie z bólem jako czynnikowi rokowniczemu, pomimo danych pochodzących z badań przekrojowych, które wskazują, że umiejętności te wiążą się z bólem i z funkcjonowaniem w chorobie zwyrodnieniowej stawów kolanowych. W bieżącym badaniu opisujemy zastosowanie umiejętności radzenia sobie z bólem jako jednym z czynników rokowniczych zmian w zakresie bólu i/lub funkcjonowania w ciągu rocznej obserwacji. Uczestnicy badania pochodzili z Osteorthritis Initiative, prospektywnego podłużnego badania kohortowego osób rekrutowanych ze społeczności, które miały chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych lub były obciążone dużym ryzykiem rozwoju tego schorzenia. Dane z Coping Strategies Questionnaire porównano z rocznymi zmianami w zakresie bólu, czynności lub obu tych zmiennych, za pomocą określonych kryteriów definiujących zmianę stanu klinicznego pacjenta na lepszy, gorszy lub bez zmian w ciągu roku. Wyniki wskazały na istotne efekty modlitwy/nadziei, zwiększonej aktywności behawioralnej i myślenia katastroficznego na temat bólu, jako czynników rokowniczych wyniku leczenia; ignorowanie bólu oraz modlitwa/nadzieja były czynnikami prognostycznymi wyniku leczenia w zakresie funkcjonowania; zwiększona aktywność behawioralna i myślenie katastroficzne na temat bólu były czynnikami rokowniczymi odnoszącymi się łącznie do wyników leczenia bólu oraz funkcjonowania. Wyniki dostarczają istotnych nowych danych naukowych odnośnie do potencjalnego klinicznego znaczenia wielu reakcji radzenia sobie z bólem, które przypuszczalnie mogą wpływać na przyszły ból i funkcjonowanie osób z chorobą zwyrodnieniową stawów.
Źródło:
Ból; 2014, 15, 4; 16-26
1640-324X
Pojawia się w:
Ból
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stress in police officers’ work and their styles of coping with difficult situations
Stres w pracy policjantów a ich style radzenia sobie w sytuacjach trudnych
Autorzy:
Bera, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627380.pdf
Data publikacji:
2021-09-23
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
praca w Policji
sytuacje trudne
stres zawodowy policjantów
radzenie sobie ze stresem
work in the police
difficult situations
occupational stress in police officers
coping with stress
Opis:
Praca w policji stanowi dla funkcjonariuszy szczególny rodzaj obciążenia psychofizycznego. Zagrożenie utraty zdrowia lub życia oraz innych cenionych wartości staje się w pełni realne. Występujące w toku służby sytuacje trudne powodują poczucie obciążenia obowiązkami, konieczność dużego zaangażowania, są też źródłem napięć emocjonalnych, deprywacji różnych potrzeb, w tym zwłaszcza poczucia bezpieczeństwa, akceptacji społecznej, niekiedy skutkują konfliktem wartości. Długotrwały stres może byś więc źródłem permanentnego przemęczenia, w konsekwencji prowadzić do obniżenia jakości pełnionej służby i wypalenia zawodowego, a w dalszej perspektywie dezadaptacji zawodowej i odejścia z policji. Stąd potrzeba stałego monitorowania tej problematyki. Niniejszy artykuł oparty został na badaniach empirycznych autora i poświęcony jest określeniu zależności między odczuwanym stresem funkcjonariuszy Policji a ich sposobami radzenia sobie w sytuacjach trudnych. Stwierdzono istotną zależność między tymi zmiennymi. Okazuje się, że funkcjonariusze wykazują wysoką odporność na stres, a w sytuacjach trudnych najczęściej stosują styl unikowy lub też koncentrują się na rozwiązaniu powstałych problemów.
Police work places a special kind of psychophysical strain on officers. The threat of loss of health or life and other cherished values becomes real. Difficult situations occurring on duty cause the feeling of being overloaded, the necessity of great involvement, they are also a source of emotional tensions, deprivation of various needs, especially the sense of security, social acceptance, sometimes resulting in a conflict of values. Long-term stress can be a source of permanent fatigue, and in consequence lead to a decrease in the quality of performance and professional burnout, and in the long run professional maladaptation and quitting the police force. Hence the need for continuous monitoring of this issue. This article is based on the author’s empirical research and is devoted to determining the relationship between police officers’ perceived stress and their ways of coping with difficult situations. A significant relationship between these variables was found. It turns out that officers show high resistance to stress and when faced with difficult situations, they usually use avoidance style or focus on solving the problems.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2021, 21; 197-215
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie regulacji złości a obraz siebie u osób starszych
Relationship between anger regulation and self-image in elderly people
Autorzy:
Bereza, Bernarda
Fundowicz, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942441.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anger regulation
coping
emotions
old age
self-image
emocje
obraz siebie
radzenie sobie
regulacja złości
starość
Opis:
Aim: The picture of elderly people, narrowly understood, tends to be quite explicitly associated, namely as either embittered, grumpy, tyrannizing their family and friends, emotionally unstable or active, gentle and kind. Meanwhile, like in the case of people from younger age groups, the typology of elderly people is slightly more varied, including their way of regulating experienced emotions. The aim of the article was the search for the specificity of anger regulation and the connection between the techniques of anger regulation and self-image in elderly people. Based on Bentovim’s theory, emotion regulation was understood as modulating, modifying, focusing and controlling intense excitement and experienced tension. Material and methods: The sample group consisted of 31 men (study group) and 39 women (control group) above 64 years of age. The study procedure had a questionnaire form and involved completing psychological tests by subjects, including Self-Expression and Control Scale – SECS (T. van Elderen et al.) and the Adjective Check List – ACL (H.G. Gough, A.B. Heilbrun). Results: The groups differed significantly in terms of anger regulation and self-image. There are links between different ways of anger regulation and the real self-image. Conclusions: The way of anger regulation is significant for the self-image experienced by elderly people, while a constructive expression of anger and the effective control of this process give a chance for the optimization of the quality of life of elderly people.
Cel pracy: Zawężony pojęciowo obraz ludzi starszych bywa kojarzony dość jednoznacznie, tzn. są oni określani bądź jako osoby zgorzkniałe, gderliwe, tyranizujące swoich bliskich, nieradzące sobie z emocjami, bądź też jako aktywne, łagodne i życzliwe. Tymczasem, podobnie jak u ludzi z młodszych grup wiekowych, typologia seniorów jest nieco bardziej zróżnicowana, w tym także sposób regulacji doświadczanych przez nich emocji. Celem badań zaprezentowanych w niniejszym artykule było określenie specyfiki zarządzania złością oraz związku pomiędzy różnymi strategiami regulacji tej emocji a obrazem siebie u osób starszych. Opierając się na teorii Bentovima, regulację emocji rozumiano jako modulowanie, modyfikowanie, ukierunkowanie oraz kontrolę intensywnego pobudzenia i doświadczanego napięcia. Materiał i metody: W skład badanej grupy weszło 31 mężczyzn (grupa badawcza) i 39 kobiet (grupa kontrolna) powyżej 64. roku życia. Procedura badania miała charakter kwestionariuszowy i obejmowała samodzielne wykonanie przez badanych testów psychologicznych, w tym: Self-Expression and Control Scale – SECS (T. van Elderen i wsp.) oraz Testu Przymiotnikowego ACL (H.G. Gough, A.B. Heilbrun). Wyniki: Badane grupy różniły się znacząco w zakresie regulacji złości oraz obrazu siebie. Istnieją związki pomiędzy sposobami regulacji złości a posiadanym realnym obrazem siebie. Wnioski: Sposób regulacji złości ma znaczenie dla obrazu siebie osób starszych, a konstruktywne wyrażanie złości oraz efektywna kontrola tego procesu dają szansę optymalizacji jakości życia seniorów.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 4; 232-238
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Strategie regulacji złości a obraz siebie u osób starszych
Relationship between anger regulation and self-image in elderly people
Autorzy:
Bereza, Bernarda
Fundowicz, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942444.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anger regulation
coping
emotions
old age
self-image
emocje
obraz siebie
radzenie sobie
regulacja złości
starość
Opis:
Aim: The picture of elderly people, narrowly understood, tends to be quite explicitly associated, namely as either embittered, grumpy, tyrannizing their family and friends, emotionally unstable or active, gentle and kind. Meanwhile, like in the case of people from younger age groups, the typology of elderly people is slightly more varied, including their way of regulating experienced emotions. The aim of the article was the search for the specificity of anger regulation and the connection between the techniques of anger regulation and self-image in elderly people. Based on Bentovim’s theory, emotion regulation was understood as modulating, modifying, focusing and controlling intense excitement and experienced tension. Material and methods: The sample group consisted of 31 men (study group) and 39 women (control group) above 64 years of age. The study procedure had a questionnaire form and involved completing psychological tests by subjects, including Self-Expression and Control Scale – SECS (T. van Elderen et al.) and the Adjective Check List – ACL (H.G. Gough, A.B. Heilbrun). Results: The groups differed significantly in terms of anger regulation and self-image. There are links between different ways of anger regulation and the real self-image. Conclusions: The way of anger regulation is significant for the self-image experienced by elderly people, while a constructive expression of anger and the effective control of this process give a chance for the optimization of the quality of life of elderly people.
Cel pracy: Zawężony pojęciowo obraz ludzi starszych bywa kojarzony dość jednoznacznie, tzn. są oni określani bądź jako osoby zgorzkniałe, gderliwe, tyranizujące swoich bliskich, nieradzące sobie z emocjami, bądź też jako aktywne, łagodne i życzliwe. Tymczasem, podobnie jak u ludzi z młodszych grup wiekowych, typologia seniorów jest nieco bardziej zróżnicowana, w tym także sposób regulacji doświadczanych przez nich emocji. Celem badań zaprezentowanych w niniejszym artykule było określenie specyfiki zarządzania złością oraz związku pomiędzy różnymi strategiami regulacji tej emocji a obrazem siebie u osób starszych. Opierając się na teorii Bentovima, regulację emocji rozumiano jako modulowanie, modyfikowanie, ukierunkowanie oraz kontrolę intensywnego pobudzenia i doświadczanego napięcia. Materiał i metody: W skład badanej grupy weszło 31 mężczyzn (grupa badawcza) i 39 kobiet (grupa kontrolna) powyżej 64. roku życia. Procedura badania miała charakter kwestionariuszowy i obejmowała samodzielne wykonanie przez badanych testów psychologicznych, w tym: Self-Expression and Control Scale – SECS (T. van Elderen i wsp.) oraz Testu Przymiotnikowego ACL (H.G. Gough, A.B. Heilbrun). Wyniki: Badane grupy różniły się znacząco w zakresie regulacji złości oraz obrazu siebie. Istnieją związki pomiędzy sposobami regulacji złości a posiadanym realnym obrazem siebie. Wnioski: Sposób regulacji złości ma znaczenie dla obrazu siebie osób starszych, a konstruktywne wyrażanie złości oraz efektywna kontrola tego procesu dają szansę optymalizacji jakości życia seniorów.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2013, 13, 4; 232-238
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Emocjonalne predyktory nonkonformizmu
Autorzy:
Bernacka, Ryszarda Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614613.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
nonconformity
emotional intelligence
styles of coping with stress
neuroticism
nonkonformizm
inteligencja emocjonalna
radzenie sobie ze stresem
neurotyczność
Opis:
The article analyzes the issue of nonconformity in the context of creative attitude and typological approaches. The main objective of this study was to investigate whether are emotional predictors of constructive and apparent nonconformity. Among the possible emotional predictors of nonconformity, it was checked whether emotional intelligence, styles of coping with stress and neuroticism predict types of nonconformity. Scores of 440 people were analyzed. Comparison of clusters in terms of emotional properties allows the conclusion that “apparent nonconformists” do not differ statistically significantly from “constructive nonconformists”, but “apparent conformist nonconformists” have significantly higher scores than people from the group “conformists” and “average” in emotional intelligence, the task-oriented coping style. The emotional predictor of apparent nonconformity turned out to be the personality trait – low neuroticism.  
W artykule analizie poddano zagadnienie nonkonformizmu w kontekście postawy twórczej i ujęć typologicznych. Głównym celem badawczym było sprawdzenie, czy istnieją emocjonalne predyktory nonkonformizmu konstruktywnego i pozornego. Biorąc pod uwagę możliwe emocjonalne predyktory nonkonformizmu, sprawdzono, czy inteligencja emocjonalna, style radzenia sobie ze stresem i neurotyczność prognozują typy nonkonformizmu. Przeanalizowano wyniki 440 osób badanych. Porównanie skupień pod względem właściwości emocjonalnych pozwala na sformułowanie wniosku, że „nonkonformiści pozorni” nie różnią się statystycznie istotnie od „nonkonformistów konstruktywnych”, ale „nonkonformiści pozorni” mają istotnie wyższe wyniki od osób z grup „konformiści” oraz „przeciętni” w zakresie inteligencji emocjonalnej i radzenia sobie ze stresem – styl skoncentrowany na zadaniu. Predyktorem emocjonalnym nonkonformizmu pozornego okazała się cecha osobowości – niska neurotyczność.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2018, 31, 4
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radzenie sobie ze stresem pracowników (non)konformistycznych
Autorzy:
Bernacka, Ryszarda Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054628.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
nonconformity
conformity
coping with stress
employee
nonkonformista
konformista
radzenie sobie ze stresem
pracownik
Opis:
The article deals with the issue of non-conformism as employees' personal potential for innovative behaviors in the context of coping with stress. Poland belongs to the countries with the highest percentage of stressed employees in Europe. Destructive stress can destroy the potential of employees in the workplace. The main research objective was to check whether nonconformist employees are different from conformists in terms of how they deal with stress? The results of 100 employees aged 25-48 years were analyzed. The research included the Creative Behavior Questionnaire (KANH III), the Coping Orientations to Problems Experiences (COPE). The results of statistical analyses allow to conclude that conformists predominate in the group of employees occupying positions in belt-system production. These styles of coping with stress do not show statistically significant correlations with the conformism-non-conformism dimension. There are no significant differences in styles of coping with stress between workers nonconformists and conformists. Only in using one strategy of coping with stress conformists differ from nonconformists.  Non conformists use the Discontinuing Action strategy.
W artykule omówiono zagadnienie nonkonformizmu jako osobowościowego potencjału pracowników do zachowań innowacyjnych w kontekście radzenia sobie ze stresem. Polska należy do krajów europejskich z najwyższym procentem zestresowanych pracowników. Destrukcyjny stres może zniszczyć potencjał pracowników w miejscu pracy. Głównym celem badawczym było sprawdzenie, czy pracownicy nonkonformistyczni różnią się od konformistycznych pod względem sposobów radzenia sobie ze stresem. Przeanalizowano wyniki 100 pracowników w wieku 25–48 lat. W badaniach zastosowano Kwestionariusz Twórczego Zachowania (KANH III) oraz Wielowymiarowy Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem (COPE). Wyniki analiz statystycznych pozwalają na sformułowanie wniosku, że w grupie pracowników zatrudnionych przy taśmie produkcyjnej przeważają konformiści. Nie wystąpiły istotne związki między wymiarem konformizm – nonkonformizm a stylami radzenia sobie z stresem ani istotne różnice w stylach i strategiach radzenia sobie ze stresem między pracownikami konformistycznymi i nonkonformistycznymi. Nonkonformiści tylko w jednej strategii radzenia sobie ze stresem różnili się od konformistów, stosowali strategię przerywania działania.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 3; 247-260
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie i sposoby wykorzystania psychospołecznych zasobów zaradczych w ujęciu S. E. Hobfolla
Meaning and Ways of Using Psychosocial Remedial Resources by S. E. Hobfoll
Autorzy:
Bernat, Arkadiusz
Krzyszkowska, Malwina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/516431.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydział Teologiczny
Tematy:
zasoby zaradcze
stres
mechanizmy stresu
radzenie sobie ze stresem
stress
remedia resources
stress mechanisms
coping with stress
Opis:
Autorzy artykułu prezentują charakterystykę zasobów zaradczych w procesie stresu psychologicznego, wskazując reguły i implikacje wynikające z Teorii Zachowania Zasobów (Conservation of Resources Theory – COR) S. E. Hobfolla, jak również sposoby ich wykorzystania w sytuacjach trudnych. Teoria COR stanowi cenną pomoc przy poznawaniu mechanizmu stresu. Zasoby zaradcze, jako konstrukt teoretyczny, to wszelkie dobra (rzeczy, wartości) cenione przez ludzi, które są ściśle związane (bezpośrednio lub pośrednio) z przetrwaniem jednostki. Swym zakresem obejmują przedmioty, warunki, cechy osobowości i pokłady energii, które albo same w sobie są cenione jako potrzebne do przetrwania albo służą do zdobycia owych zasobów umożliwiających przetrwanie. Poznanie specyfiki zasobów zaradczych jakimi dysponują osoby doświadczające stresu psychologicznego może dostarczyć wiedzy w zakresie poznawania sposobów radzenia sobie w sytuacji zagrażającej. Zdobycie takiego typu wiadomości może znacząco przyczynić się do kształtowania umiejętności odkrywania w sobie zasobów zaradczych i efektywniejszego wykorzystywania ich w obliczu stresu.
The authors presents the characteristics of remedial resources in the process of psychological stress, indicating the rules and implications resulting from the Conservation of Resources Theory – COR, propounded by S. E. Hobfoll, as well as the ways of using the resources in difficult situations. COR theory is a valuable and helpful way in examining the mechanism of stress. Remedial resources, as a theoretical construct, are understood as goods (things, values) valued by people, which are closely related (directly or indirectly) with the survival of the individual. They include objects, conditions, personality traits, and reservoirs of energy, which are either valued as needed to survive or are used to acquire resources necessary to survive. Understanding the specificity of the resources available to people experiencing psychological stress can provide insights into how to deal with a situation of threat. Acquiring this type of knowledge can significantly contribute to developing the ability to discover remedial recources in oneself and thus to make more effective use of them in the situation of stress.
Źródło:
Studia Paradyskie; 2017, 27; 255-278
0860-8539
Pojawia się w:
Studia Paradyskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PTSD symptoms after the delivery in women who delivered alone or accompanied by their partners
Objawy PTSD po porodzie - porównanie kobiet rodzących samotnie i w towarzystwie partnera
Autorzy:
Bielawska-Batorowicz, Eleonora
Szembek, Klaudia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2139475.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
objawy PTSD
poród
radzenie sobie
Opis:
Poród jest przez rosnącą liczbę badaczy traktowany jako doświadczenie traumatyczne. Najważniejszym elementem koncepcji porodu jako wydarzenia traumatycznego jest poczucie kontroli nad przebiegiem wydarzeń i związane z nimi reakcje emocjonalne występujące u kobiet. Towarzyszący rodzącej partner jest źródłem emocjonalnego i praktycznego wsparcia, a jego obecność może zmienić sposób, w jaki kobieta spostrzega poród i swoją nad nim kontrolę, a tym samym zmniejszyć ryzyko pojawienia się po porodzie objawów przypominających objawy zaburzenia po stresie traumatycznym (PTSD). W badaniu uczestniczyło 70 kobiet, z których połowa rodziła w towarzystwie partnera. Zastosowano Kwestionariusz objawów uwzględniających 3 grupy objawów typowych dla PTSD (unikanie sytuacji przypominających o urazie, pobudzenie, odtwarzanie stresującej sytuacji), a także Inwentarz radzenia sobie w sytuacjach stresowych (CISS) do pomiaru stylu radzenia sobie. Kobiety rodzące samotnie uzyskiwały istotnie wyższe wyniki w zakresie unikania i pobudzenia. Ich ogólny wynik w Kwestionariuszu objawów był również istotnie wyższy. Natężenie objawów PTSD było związane ze stylem radzenia sobie ze stresem – badane ujawniające styl skoncentrowany na zadaniu uzyskiwały niższe wyniki w Kwestionariuszu objawów, co świadczy o mniej intensywnych objawach. Wyniki wskazują˛ również, że ani uczestniczenie w zajęciach szkoły rodzenia, ani uprzednie doświadczenia położnicze nie modyfikowały natężenia objawów.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica; 2006, 10; 49-58
2353-4842
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Psychologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Resilience a strategie radzenia sobie ze stresem u nauczycieli szkół podstawowych
Autorzy:
Boczkowska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36418622.pdf
Data publikacji:
2022-12-20
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
resilience
resilience nauczycieli
radzenie sobie ze stresem
nauczyciele szkół podstawowych
Opis:
Celem badania była ocena stosowanych strategii radzenia sobie w kontekście resilience wśród nauczycieli szkół podstawowych. Przeprowadzono badanie poprzeczne z udziałem 197 nauczycieli szkół podstawowych. Do oceny strategii radzenia sobie zastosowano kwestionariusz COPE w polskiej adaptacji S. Piątka i K. Wrześniewskiego. Resilience zmierzono za pomocą Skali Resilience Nauczycieli (Teachers' Resilience Scale, TRS) autorstwa M. Platsidou i A. Danilidou w polskiej adaptacji M. Boczkowskiej. Badania wykazały, że resilience różnicuje istotnie statystycznie stosowane strategie radzenia sobie ze stresem wśród nauczycieli szkół podstawowych, ale tylko w zakresie strategii "Koncentracja na problemie" i "Zaprzeczanie". Uzyskane wyniki pozwalają na stwierdzenie, że nauczyciele szkół podstawowych wykazujący wysoki poziom resilience w obliczu stresujących zdarzeń nie koncentrują się jedynie na nich, a raczej uruchamiają inne strategie zaradcze ułatwiające im pozytywną adaptację.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2022, XIII(4 (41)); 173-191
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dwa typy elastyczności – w radzeniu sobie i poznawcza – oraz ich relacja z odczuwanym stresem wśród funkcjonariuszy straży pożarnej
Two types of flexibility: in coping and cognitive, and their relationship with stress among firefighters
Autorzy:
Borzyszkowska, Agata
Basińska, Małgorzata A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085623.pdf
Data publikacji:
2020-07-24
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
stres zawodowy
strażacy
elastyczność
elastyczność w radzeniu sobie ze stresem
elastyczność poznawcza
radzenie sobie
job stress
firefighters
flexibility
flexibility in coping with stress
cognitive flexibility
coping
Opis:
WstępElastyczność w radzeniu sobie ze stresem i elastyczność poznawcza to konstrukty nowe na gruncie polskich i europejskich nauk psychologicznych. Osoba elastyczna w radzeniu sobie posiada szeroki repertuar poddawanych refleksji strategii zaradczych, zmienianych w zależności od ich skuteczności lub specyfiki sytuacji. Osoba elastyczna poznawczo jest gotowa do poszukiwania nowych sposobów radzenia sobie. Zawód strażaka wiąże się z narażeniem na różne stresory, a stres zawodowy może wpływać nie tylko na zdrowie psychiczne, lecz również na jakość wykonywanej pracy. Dlatego elastyczność w radzeniu sobie ze stresem i elastyczność poznawcza wydają się tak ważne. Celem badania była empiryczna weryfikacja związku pomiędzy elastycznością w radzeniu sobie i elastycznością poznawczą oraz określenie ich relacji z odczuwanym przez badanych stresem.Materiał i metodyDo badania zakwalifikowano 104 strażaków – tylko mężczyzn. Średni wiek badanych to 34 lata (SD = 7,81). Wykorzystano Kwestionariusz elastyczności w radzeniu sobie (KERS-14), Kwestionariusz elastyczności poznawczej (KEP) oraz Skalę odczuwanego stresu (Perceived Stress Scale – PSS-10).WynikiU badanych strażaków występował istotny statystycznie związek między elastycznością w radzeniu sobie ze stresem i jej wymiarami a elastycznością poznawczą i jej wymiarami. Najsilniejszy pozytywny związek zaobserwowano pomiędzy elastycznością poznawczą i repertuarem strategii (r = 0,639, p < 0,001), najsłabszy – pomiędzy kontrolą poznawczą a refleksyjnością (r = 0,257, p = 0,009). Dowiedziono, że występuje istotny statystycznie negatywny związek pomiędzy elastycznością w radzeniu sobie ze stresem (r = –0,339, p = 0,001) i elastycznością poznawczą (r = –0,359, p < 0,001) a odczuwanym przez badanych stresem. Nie odnotowano istotnego statystycznie związku pomiędzy refleksyjnością stanowiącą wymiar elastyczności w radzeniu sobie a odczuwanym przez strażaków stresem.WnioskiNależy rozważyć możliwość uwzględnienia w programach profilaktycznych skierowanych do strażaków potrzeby wspierania zasobów podmiotowych, do których zaliczyć można elastyczność w radzeniu sobie ze stresem i elastyczność poznawczą. Wyniki wskazują również na konieczność pogłębienia badań w celu lepszego zrozumienia obu konstruktów.
BackgroundFlexibility in coping with stress and cognitive flexibility are new constructs both in Polish and European psychological sciences. A person displaying flexibility in coping has a wide repertoire of remedial strategies, which he or she is able to change if the situation so requires, and which reflect on the strategies used, while a person displaying cognitive flexibility is ready to look for new ways to cope. The profession of a firefighter involves exposure to various stressors, and occupational stress can affect not only mental health, but also the quality of work performed. That is why flexibility in coping with stress and cognitive flexibility seem so important. The aim of the study was to perform empirical verification of the relationship between flexibility in coping and cognitive flexibility, as well as to determine their relationship with the stress perceived by the respondents.Material and MethodsOverall, 104 firefighters (males only) were qualified for the examination. The average age of the respondents was 34 years (SD = 7.81). The Flexibility in Coping with Stress Questionnaire (FCSQ-14), the Cognitive Flexibility Inventory (CFI) and the Perceived Stress Scale (PSS-10) were used.ResultsThere is a statistically significant relationship between flexibility in coping with stress and its dimensions, and cognitive flexibility and its dimensions, in the examined group of firefighters. The strongest positive relationship was observed between cognitive flexibility and repertoire (r = 0.639, p < 0.001), and the weakest between cognitive control and reflectivity (r = 0.257, p = 0.009). A statistically significant negative relationship was found between flexibility in coping with stress (r = –0.339, p = 0.001) and cognitive flexibility (r = –0.359, p < 0.001), and stress experienced by the respondents. There was no statistically significant relationship between reflectivity, which is a dimension of flexibility in coping with stress, and perceived stress.ConclusionsThere is a need to consider the possibility of including in the prevention programs addressed to firefighters the need to support subjective resources, which include flexibility in coping with stress and cognitive flexibility. The results also indicate the need to deepen research in order to better understand the constructs of flexibility in coping with stress and cognitive flexibility.
Źródło:
Medycyna Pracy; 2020, 71, 4; 441-450
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cechy temperamentu i style radzenia sobie ze stresem jako predyktory wypalenia zawodowego u pielęgniarek psychiatrycznych
Autorzy:
Brudek, Paweł
Steuden, Stanisława
Furmanek, Michalina
Ciuła, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614833.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
staff burnout
temperament
coping with stress
psychiatric nursing
wypalenie zawodowe
radzenie sobie ze stresem
pielęgniarstwo psychiatryczne
Opis:
Among the predictors of the staff burnout, the temperament and styles of coping with stress are indicated. The superior goal of the presented researches was to examine the degree to which both temperamental traits and specific styles of proceeding in the face of stressful situations are explaining the variability of the results in the area of staff burnout among psychiatric nurses. To accomplish this goal, the studies were carried out, in which 60 women working in psychiatric medical care sector were examined. In experimental project, three methods of psychologic survey were applied, such as 1) the Formal Characteristics of Behaviour – Temperament Inventory (FCB-TI) by J. Strelau and B. Zawadzki (FCZ-KT), 2) the Coping Inventory for Stressful Situations (CISS) by N.S. Endler and J.D.A. Parker, 3) the Maslach Burnout Inventory – Human Services Survey (MBI-HSS). The statistical analysis carried out allowed the confirmation of predictive role of sensorial sensitivity, task style and emotional style in the staff burnout. In case of avoiding style and other five temperamental traits, there is no reason to consider these variables the predictors of staff burnout. The results of the studies carried out suggests that in the psychological or therapeutic assistance provided to psychiatric nurses: 1) to a greater extent it is needed to concentrate more on strengthening active involvement in solving the occupational problems than on realising the harmfulness of avoiding tendencies in the area of coping, 2) it seems important to shape the ability of aware experiencing the negative emotions revealing in contact with the psychiatric patient.
Wśród predyktorów wypalenia zawodowego wskazuje się na temperament i style radzenia sobie ze stresem. Nadrzędnym celem prezentowych badań było zbadanie, w jakim stopniu zarówno cechy temperamentalne, jak i konkretne style postępowania w obliczu sytuacji stresowych wyjaśniają zmienność wyników w obszarze wypalenia zawodowego pielęgniarek psychiatrycznych. Dla realizacji tego celu przeprowadzono badania, którymi objęto 60 kobiet pracujących w sektorze psychiatrycznej opieki zdrowotnej. W projekcie badawczym zastosowano trzy metody psychologicznego pomiaru. Należą do nich: 1) Formalna Charakterystyka Zachowania – Kwestionariusz Temperamentu J. Strelaua i B. Zawadzkiego (FCZ-KT), 2) Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych N.S. Endlera i J.D.A. Parkera (CISS), 3) Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego C. Maslach (MBI-HSS). Przeprowadzone analizy statystyczne pozwoliły na konfirmację predykcyjnej roli wrażliwości sensorycznej, stylu zadaniowego i stylu emocjonalnego w zakresie wypalenia zawodowego. W przypadku stylu unikowego oraz pozostałych pięciu cech temperamentu nie ma podstaw do uznania tych zmiennych za predyktory wypalenia zawodowego. Rezultaty zrealizowanych badań sugerują, że w pomocy psychologicznej czy terapeutycznej świadczonej pielęgniarkom psychiatrycznym: 1) w większym stopniu należy koncentrować się na wzmacnianiu czynnego angażowania się w rozwiązywanie problemów zawodowych aniżeli na uświadamianiu szkodliwości unikowych tendencji w obszarze radzenia sobie, 2) ważne wydaje się kształtowanie umiejętności świadomego przeżywania emocji negatywnych, ujawniających się w kontakcie z pacjentem psychiatrycznym.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2018, 31, 2
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postawy żywieniowe a radzenie sobie ze stresem studentów kierunków nauczycielskich
Autorzy:
Buczak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/614927.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
eating attitudes
coping
health
students
postawy żywieniowe
radzenie sobie
zdrowie
studenci
Opis:
Dietary attitudes understood as a relation to one’s own diet, including the cognitive, emotional and behavioral components, have a source in the worldview of the individual. In the course of work on the author’s Scale of Nutritional Stance, five types of attitudes towards nutrition were identified. Although these attitudes are not evaluated in terms of pro-health – anti-health, the high severity of each of them may have negative health consequences. One of the correlates of nutritional attitudes may be coping strategies, and the diet (e.g. slimming down, experimenting with diets, religious fasting, or excessive eating) can be seen in terms of coping with the problems of everyday life.The group of respondents consists of 387 students of teaching faculties, young adults who make the first conscious dietary decisions. Probably some of them will work with children and youth in the future and influence the way students are fed. In own research, in addition to the author’s tool for studying nutritional attitudes, the Mini-COPE scale was used to analyze coping strategies. The analysis of the research results showed that the relationships between eating habits and coping are more often observed in women. Both excessive eating and slimming are treated by the researched students in terms of avoiding stress.
Postawy żywieniowe – rozumiane jako stosunek do własnego sposobu odżywiania się, obejmujący komponent poznawczy, emocjonalny i behawioralny – mają źródło w światopoglądzie jednostki. W toku prac nad autorską Skalą Postaw Żywieniowych wyodrębniono pięć typów postaw wobec odżywiania. Chociaż nie są one oceniane w kategoriach prozdrowotne – antyzdrowotne, wysokie nasilenie każdej z nich może mieć negatywne konsekwencje dla zdrowia. Jednym z korelatów postaw żywieniowych mogą być strategie radzenia sobie, a sposób odżywiania (np. odchudzanie się, eksperymentowanie z dietami, religijny post, nadmierne jedzenie) może być postrzegany w kategoriach radzenia sobie z problemami życia codziennego.Grupę badanych stanowiło 387 studentów kierunków nauczycielskich – młodych dorosłych, którzy podjęli pierwsze świadome decyzje żywieniowe. Prawdopodobnie część z nich będzie w przyszłości pracować z dziećmi i młodzieżą oraz oddziaływać na sposób odżywiania się uczniów. W badaniach własnych, oprócz autorskiego narzędzia do badania postaw żywieniowych, wykorzystano skalę Mini-COPE do analizy strategii radzenia sobie. Analiza wyników badań wykazała, że zależności między postawami żywieniowymi a radzeniem sobie częściej są obserwowane u kobiet. Zarówno nadmierne jedzenie, jak i odchudzanie się są traktowane przez badane studentki w kategoriach unikania stresu.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2018, 31, 2
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Radzenie sobie ze stresem pracowników instytucji kultury
Coping with the stress of employees of cultural institutions
Autorzy:
Cabak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560954.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
stres zawodowy
radzenie sobie ze stresem
pracownik instytucji kultury
occupational stress
coping with stress
employee of a cultural institution
Opis:
Podjęte w artykule rozważania teoretyczno-empiryczne dotyczą radzenia sobie przez pracowników instytucji kultury z problemami zawodowymi i mają na celu zdiagnozowanie zależności między stosowanymi przez nich stylami radzenia sobie ze stresem w miejscu pracy a ich cechami społeczno-zawodowymi. W części teoretycznej artykuł zawiera zwięzłe omówienie problematyki związanej ze stresem zawodowym oraz próbę definicji pojęć „instytucja kultury” oraz „pracownik instytucji kultury”. W części empirycznej zaprezentowano wyniki badań własnych oraz wnioski. Określenie sposobów radzenia sobie ze stresem wydaje się ważne ze względu na skuteczność wykonywanej pracy i może stanowić podstawę do formułowania wskazań dla praktyki zawodowej.
Źródło:
Szkoła - Zawód - Praca; 2020, 19; 309-336
2082-6087
Pojawia się w:
Szkoła - Zawód - Praca
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 125

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies