Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "radiouczulacze" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Synthesis of polymer-grafted gold nanoparticles via gamma radiation
Synteza polimerów szczepionych nanocząstkami złota z wykorzystaniem promieniowania gamma
Autorzy:
Mokhtar, Abdul Khaliq
Mohd Hidzir, Norsyahidah
Rahman, Irman Abdul
Mohamed, Faizal
Radzal, Nur Ain Mohd
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088259.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
gold nanoparticles
polymer
grafting
radiosensitizers
polimer
szczepienie
nanocząstki złota
radiouczulacze
Opis:
The research focused on the synthesis of polytetrafluoroethylene (PTFE) grafted with gold nanoparticles (AuNP). The Turkevich method, one of the common techniques of AuNP synthesis, was used to obtain an AuNP solution with a nanoparticle size of 20 nm. The PTFE-AuNP samples were subsequently irradiated and the absorbed doses were 0.5, 2, 5, 10 and 20 kGy. It was noticed that samples irradiated with 0.5 and 2 kGy were less stable and less concentrated than samples irradiated with higher doses due to aggregation and formation of precipitation after 30 days.
W artykule omówiono technikę syntezy poli(tetrafluoroetylenu) (PTFE) szczepionego nanocząstkami złota (AuNP). Metodą Turkevicha, jedną z powszechnie stosowanych technik syntezy AuNP, uzyskano roztwór AuNP o wielkości cząstek 20 nm. Próbki roztworu PTFE-AuNP były następnie naświetlane promieniowaniem gamma; zaabsorbowane dawki promieniowania wyniosły 0,5, 2, 5, 10 oraz 20 kGy. Stwierdzono, że w przypadku dawek 0,5 i 2 kGy roztwór był mniej stabilny, a stężenie nanocząstek było niższe niż w przypadku wyższych dawek. Wiązało się to z agregacją i precypitacją nanocząstek po upływie 30 dni od naświetlania.
Źródło:
Polimery; 2021, 66, 11-12; 584--588
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nanoparticles as radiosensitizers in photon and hadron radiotherapy
Nanocząstki jako radiouczulacze w radioterapii fotonowej i hadronowej
Autorzy:
Kubiak, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/261864.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:
nanoparticles
radiosensitizers
Auger electrons
radiotherapy
hadron therapy
photon radiotherapy
nanocząstki
radiouczulacze
elektrony Augera
radioterapia
terapia hadronowa
radioterapia fotonowa
Opis:
The article presents the possibility of utilizing nanoparticles as radiosensitizers both in X-ray and hadron therapy. Local reinforcement of the effect of the dose can be obtained by means of gadolinium, platinum, and gold nanoparticles, which are able to intensify the emission of photoelectrons and Auger electrons after the X-ray irradiation or increase the generation of low-energy electrons during hadron therapy. Such electrons induce water radiolysis in the vicinity of nanoparticles and create radicals that damage cancer cells. In addition to the presentation of the mechanisms responsible for radiosensitizing properties of nanoparticles, selected animal, cell culture and simulation experiments are mentioned. Attention is also drawn to the most important problems, which must be solved before clinical application of nanoparticles. The broadly defined biocompatibility is the basic feature required from radiosensitizing agents injected into the patient’s body. The effective delivery of nanoparticles to the target and obtaining the proper concentration and distribution within the tumor volume present a biggest challenge.
Artykuł prezentuje możliwość wykorzystania nanocząstek jako radiouczulaczy zarówno w radioterapii fotonowej jak i terapii hadronowej. Lokalne wzmocnienie efektu dawki może być uzyskane dzięki nanocząstkom gadolinu, platyny i złota. Są one zdolne do zintensyfikowania emisji fotoelektronów i elektronów Augera przy napromienieniu fotonami X albo do zwiększenia emisji niskoenergetycznych elektronów podczas terapii hadronowej. Takie elektrony indukują radiolizę wody w sąsiedztwie nanocząstek, a generowane rodniki niszczą komórki nowotworu. Oprócz omówienia mechanizmów odpowiedzialnych za radiouczulające właściwości nanocząstek, przedstawiono wybrane eksperymenty symulacyjne oraz doświadczenia na hodowlach komórkowych i zwierzętach. Zwrócono również uwagę na najważniejsze problemy, które muszą zostać rozwiązane przed zastosowaniem nanocząstek w praktyce klinicznej. Szeroko zdefiniowana biokompatybilność jest podstawową własnością, jaką muszą posiadać środki radiouczulające, wstrzykiwane pacjentowi. Wciąż dużym wyzwaniem pozostaje efektywne dostarczanie nanocząstek tak, aby uzyskać ich wymagane stężenie i równomierny rozkład w objętości nowotworu.
Źródło:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2017, 23, 1; 29-36
1234-5563
Pojawia się w:
Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies