Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "radiochirurgia stereotaktyczna" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Badanie wpływu rozmiaru napromienianej zmiany na parametry dozymetryczne stereotaktycznych planów leczenia
    Does target volume influences the dosimetric parameters of stereotactic treatment plans?
    Autorzy:
    Janik, Michał
    Klimas, Aleksandra
    Żygliński, Grzegorz
    Płoskoń, Ewelina
    Hutnik, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2146802.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Indygo Zahir Media
    Tematy:
    radioterapia głowy
    radioterapia stereotaktyczna
    analiza statystyczna
    radiochirurgia
    head radiotherapy
    head stereotactic
    statistical analysis
    Opis:
    Przeprowadzono badanie dla 33 przypadków leczenia stereotaktycznego w obszarze głowy. Dla każdego przypadku w systemie planowania leczenia Eclipse v.11 został stworzony plan leczenia z wykorzystaniem dynamicznej techniki VMAT (Volumetric Arc Therapy) [1]. Plany radioterapeutyczne realizowano na akceleratorze TrueBeam (Varian Medical System Palo Alto, CA, USA), który wyposażony jest w kolimator wielolistkowy MLC 120 HD [2]. Analizie poddano m.in.: wielkość napromienianych zmian, Indeks Paddicka czy wskaźnik gradientu dawki (Gradient Index) [3]. Dokonano również statystycznej analizy wzajemnych zależności między badanymi parametrami z wykorzystaniem testu korelacji Rho-Spearmana [4]. Przeprowadzona analiza wykazała, że pomiędzy wybranymi badanymi wielkościami występują wzajemne istotne statystycznie korelacje. Taki wynik może być pomocny dla fizyka, sugerując, które parametry mogą być silniej związane z wielkością targetu, pozwalając zaznaczyć potrzebę większego skupienia na wybranych aspektach procesu planowania leczenia.
    The study was performed for 33 cases of head stereotactic treatment. For each case, a treatment plan was created using the dynamic VMAT (Volumetric Arc Therapy) technique [1]. Radiotherapy plans were calculated in Eclipse TPS (Treatment Planning System) for TrueBeam accelerator (Varian Medical System, Palo Alto, CA, USA), which is equipped with the MLC 120 HD multi-leaf collimator [2]. For the analysis the following factors were chosen: the size of the irradiated targets, the Paddick Index and the Gradient Index. Additionally statistical analysis of the relationships between the studied parameters was also made using the Rho-Spearman correlation test. The analysis showed that there are mutual statistically significant correlations between the selected quantities tested. Such a result may be helpful for the physicist, suggesting which parameters may be more stronger related to the size of the target, allowing to emphasize the need for greater focus on selected aspects of the treatment planning process.
    Źródło:
    Inżynier i Fizyk Medyczny; 2019, 8, 6; 450--452
    2300-1410
    Pojawia się w:
    Inżynier i Fizyk Medyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ilościowa ocena jakości planów leczenia w radioterapii stereotaktycznej obszaru głowy
    Quantitative assessment of treatment plan quality in stereotactic radiotherapy of the head area
    Autorzy:
    Janik, Michał
    Klimas, Aleksandra
    Żygliński, Grzegorz
    Hutnik, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2146755.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Indygo Zahir Media
    Tematy:
    radioterapia stereotaktyczna
    radiochirurgia
    gradient spadku dawki
    stereotactic radiotherapy
    radiosurgery
    dose gradient
    Opis:
    Radioterapia stereotaktyczna i radiochirurgia wymagają dostarczenia wysokiej dawki promieniowania do bardzo małego obszaru napromieniania w jednej lub kilku frakcjach. Założenia takiego leczenia wymagają od fizyka planującego leczenia zwrócenia szczególnej uwagi na analizę gradientu spadku dawki wokół targetu. W niniejszej pracy przedstawiono propozycję ilościowej analizy gradientu spadku dawki opartej na zbudowanym modelu zależności promienia równoważnego od wielkości napromienianej zmiany. Model wykazał liniową zależność parametrów. Na jego podstawie możliwe staje się opracowanie wewnętrznych poziomów referencyjnych dotyczących gradientu spadku dawki w planie leczenia. Niniejsza praca jest równocześnie próbą oraz propozycją przedstawienia wewnętrznej analizy gradientu spadku dawki w planach leczeniach dotyczących stereotaksji oraz radiochirurgii okolicy głowy.
    Stereotactic radiotherapy (SRT) and radiosurgery (SRS) require a high dose of radiation to be delivered to a very small area in one or more fractions. Assumptions of such treatment oblique the medical physicist to pay special attention to analyse the dose distributiom inside and outside the target. In this article there is a proposal for quantitative analysis of the dose decrease gradient based on the built dependence model of the equivalent radius and the size of the irradiated volume. The model showed a linear relationship of considered parameters. On its basis it becomes possible to establish internal reference levels for the dose gradient in treatment plan. This work is the proposal to apply the dose gradient analysis for assessment of SRT and SRS treatment plans in the head area.
    Źródło:
    Inżynier i Fizyk Medyczny; 2020, 9, 2; 115--118
    2300-1410
    Pojawia się w:
    Inżynier i Fizyk Medyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jak dobrze zaplanować terapię w urządzeniu Gamma Knife
    How to plan your therapy with Gamma Knife
    Autorzy:
    Mitek, A.
    Antończyk-Szewczyk, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/112158.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Indygo Zahir Media
    Tematy:
    Gamma Knife
    rama stereotaktyczna
    radiochirurgia
    stereotactic localization frame
    radiosurgery
    Opis:
    Leczeniu metodą radiochirurgii stereotaktycznej w urządzeniu Leksell Gamma Knife Perfexion w Katowicach poddawani są głównie pacjenci z nerwiakami, oponiakami i guzami przerzutowymi do mózgu, ale także z innymi schorzeniami, jak np. hamartoma, paraganglioma, neuralgia nerwu trójdzielnego. Leczenie radiochirurgiczne odbywa się w kilku etapach i polega na napromienieniu pacjenta wysoką dawką w jednej frakcji. Zabieg jest przeprowadzany przez zespół składający się z neurochirurga, radioterapeuty, radiologa, fizyka medycznego i pielęgniarkę. Procedurę rozpoczyna założenie ramy stereotaktycznej, następnymi etapami są badania obrazowe RM i TK, planowanie leczenia i ostatecznie napromienianie. Liczba zmian, ich rodzaj, całkowita objętość oraz dawka terapeutyczna determinują czas napromieniania, który waha się od kilkunastu minut do kilku godzin. Cała procedura odbywa się w ciągu jednego dnia. Planowanie leczenia odbywa się z pomocą Gamma Plan 10.1.1, a obliczenia oparte są na badaniach obrazowych (TK, RM, angiografia). Niewątpliwą zaletą leczenia radiochirurgicznego metodą Gamma Knife jest jego precyzja, osiągana dzięki ramie stereotaktycznej Leksell’a i promieniowaniu pochodzącym z 192 źródeł kobaltu-60, formowanym przez kolimatory o średnicy 4 mm, 8 mm i 16 mm. Inne zalety leczenia metodą Gamma Knife to wysoka konformalność napromieniania, możliwie duża liczba napromienianych zmian, stosunkowo wysoka ochrona narządów krytycznych, minimalne dawki poza obszarem napromieniania oraz fakt, iż całość leczenia odbywa się w ciągu zaledwie jednego dnia. Jako wady wskazać można stosunkowo inwazyjną metodę zakładania ramy stereotaktycznej, czas napromieniania i ograniczony do głowy i górnego odcinka szyjnego obszar zastosowania.
    The method of stereotactic radiosurgery realised with the use of Lexell Gamma Knife Perfexion in Katowice concerns mainly patients with acoustic neuroma, meningioma, brain metastases and also others, like hamartoma, paraganglioma, trigeminal neuralgia. Gamma Knife radiosurgical procedure is a few steps treatment preparing patients to high-dose radiation therapy in a single fraction. The procedure is performed by a group of specialists including a neurosurgeon, radiooncologist, radiologist, medical physicist and nurse. The treatment starts with stereotactic frame fixation, next steps are CT and MRI imaging, contouring, computer treatment planning and finally irradiation. The total volume, number of lesions and type of target determine the time of patient’s irradiation, which fluctuates from minutes to hours. The whole procedure takes place during one day. Treatment planning is prepared with the use of GammaPlan 10.1.1 and the calculations are based on diagnostic imaging (CT, MRI, angiography). The most crucial advantage of GK radiosurgery is its remarkable accuracy achieved due to Leksell stereotactic frame and irradiation coming from 192 Co-60 sources formed by 16 mm, 8 mm and 4 mm collimators. Other advantages of Gamma Knife treatment include high irradiation conformity, possibly high number of irradiated lesions, relatively high critical organ protection, minimal doses outside the irradiated area and the fact that the whole treatment takes place in just one day. As disadvantages we may mention a relatively invasive method of frame fixation, time of treatment and its only intracranial possibility of use.
    Źródło:
    Inżynier i Fizyk Medyczny; 2018, 7, 4; 273-276
    2300-1410
    Pojawia się w:
    Inżynier i Fizyk Medyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Radiotherapy for bone metastases: indications, methods, and possibilities
    Radioterapia przerzutów do kości: wskazania, metody, możliwości
    Autorzy:
    Spałek, Mateusz J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/12675868.pdf
    Data publikacji:
    2023-09-20
    Wydawca:
    Wydawnictwo Exemplum
    Tematy:
    radiotherapy
    bone metastases
    stereotactic radiotherapy
    pathological fracture
    radiosurgery
    radioterapia
    przerzuty do kości
    radioterapia stereotaktyczna
    złamanie patologiczne
    radiochirurgia
    Opis:
    Bone metastases (BM) are a significant challenge in the advanced stages of various cancers, leading to debilitating symptoms and decreased quality of life for patients. Radiotherapy (RT) plays a crucial role in managing BM by alleviating symptoms and improving local tumour control. RT for bone metastases has undergone substantial scientific and technological advancements, with external beam RT (EBRT) being the primary approach. Advanced modalities such as intensity modulated RT (IMRT) and stereotactic body RT (SBRT) have revolutionised treatment precision, resulting in improved outcomes and reduced toxicities. This narrative review aims to present the current state-of-the-art role of RT in the multidisciplinary management of patients with BM. Spinal metastases are often associated with neurological disorders, pain, and fractures. Palliative EBRT provides pain relief but – lacks sufficient local efficacy. SBRT, with its high local efficacy and tolerability, is recommended for selected cases, including previous radiation or adjuvant treatment after surgical treatment. Qualification for SBRT involves multidisciplinary collaboration and considerations of performance status, cancer progression, and available treatment options. Pathological fractures significantly impact patient performance and quality of life. Early identification of high-risk lesions using tools like the SINS scale for spinal stability and the Mirels scoring system for fracture risk assessment in long bones is crucial. Preventive surgical treatment, including prophylactic stabilisation, is recommended for impending fractures. A comprehensive multidisciplinary approach involving radiation oncologists, medical oncologists, and surgeons is crucial for developing optimal treatment plans for patients with BM. With the advancements in oncology, effective local therapy can improve patients’ chances of continuing systemic treatment and enhance their quality of life.
    Przerzuty do kości stanowią poważne wyzwanie w leczeniu nowotworów. Często prowadzą do wystąpienia poważnych objawów i obniżonej jakości życia chorych. Radioterapia (RT) odgrywa kluczową rolę w leczeniu przerzutów do kości poprzez łagodzenie bólu oraz poprawę skuteczności miejscowej. RT doświadczyła znacznego postępu naukowego i technologicznego, przy czym główną metodą leczenia chorych z przerzutami do kości jest radioterapia z pól zewnętrznych (EBRT). Zaawansowane metody, takie jak radioterapia z modulacją intensywności dawki (IMRT) i radioterapia stereotaktyczna (SBRT), zrewolucjonizowały precyzję leczenia, skutkując poprawą skuteczności miejscowej i zmniejszeniem toksyczności. Niniejsza praca przeglądowa ma na celu przedstawienie aktualnej roli RT w leczeniu pacjentów z przerzutami do kości. Przerzuty do kości kręgosłupa często wiążą się z zaburzeniami neurologicznymi, bólem i złamaniami. Paliatywna EBRT to efektywna metoda leczenia przeciwbólowego, ale nie zapewnia wystarczającej skuteczności miejscowej. SBRT, charakteryzująca się wysoką skutecznością miejscową i dobrą tolerancją, jest zalecana w wybranych przypadkach, w tym w przypadku wcześniejszego napromieniania lub leczenia uzupełniającego po zabiegu operacyjnym. Kwalifikacja do SBRT wymaga oceny wielodyscyplinarnej i uwzględnienia stanu sprawności, zaawansowania nowotworu oraz dostępnych opcji leczenia. Złamania patologiczne znacząco wpływają na sprawność i jakość życia pacjentów. Wczesna identyfikacja zmian wysokiego ryzyka przy użyciu narzędzi takich jak skala SINS dla kości kręgosłupa i systemu Mirels dla oceny ryzyka złamań kości długich ma kluczowe znaczenie w praktyce klinicznej. Profilaktyczna stabilizacja jest zalecana w przypadku zagrożenia złamaniem patologicznym. Konsylia wielodyscyplinarne obejmujące onkologów-radioterapeutów, onkologów klinicznych oraz chirurgów mają kluczowe znaczenie dla ustalenia optymalnego planu leczenia chorego z przerzutami do kości. Dzięki postępowi w onkologii, skuteczna terapia miejscowa może zwiększyć szanse chorego na kontynuację leczenia systemowego i poprawić ich jakość życia.
    Źródło:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 3; 109-114
    0009-479X
    2956-4719
    Pojawia się w:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wstępna ocena odległych wyników radiochirurgii stereotaktycznej malformacji tętniczo-żylnych - kiedy napromieniać powtórnie?
    Preliminary evaluation of long-term outcomes after stereotactic radiosurgery for cerebral arteriovenous malformations – when is the right time for re-irradiation?
    Autorzy:
    Blamek, Sławomir
    Larysz, Dawid
    Kwiek, Stanisław J.
    Miszczyk, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1037893.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    malformacje tętniczo-żylne
    radiochirurgia stereotaktyczna
    obliteracja
    powtórne napromienianie
    arteriovenous malformation
    stereotactic radiosurgery
    obliteration
    re-irradiation
    Opis:
    AIM The purpose of the study is to evaluate the results of stereotactic radiosurgery for cerebral arteriovenous malformations (AVMs) in patients followed-up for at least two years. MATERIAL AND METHODS From a group of 91 patients irradiated with single-fraction radiosurgery, a subset of 58 patients followed-up for at least two years was selected. The median follow-up was 5.7 years. There were 8 Spetzler-Martin grade I lesions, 26 grade II, 20 grade III, and 4 grade IV. In 27 (42.6%) embolization was performed before radiosurgery. In 31 (53.5%) at least one intracranial hemorrhage was diagnosed before the treatment, in 18 (31%) the presenting symptom was epilepsy, in 38 (66.6%) headaches, in 14 (24%) paresis, in 9 (15.5%) visual deficits and in 5 (8.6%) speech disturbances. The patients were irradiated with single doses of 5–20 Gy (mean and median dose 16 and 17.5 Gy, respectively). The treatment was performed with a linear accelerator equipped with a micromultileaf collimator. RESULTS The actuarial one-year obliteration rate was 11%, two-year – 38%, three-year 47%, four-year – 67%, and five-year – 72%. The median time to obliteration was 3.17 years. In five patients obliteration occurred at least four years after the irradiation. Two patients from this group were qualified for repeat radiosurgery, both of them after 7 years from the initial treatment. In both cases the AVMs finally occluded. CONCLUSIONS Long-term follow-up is required in patients after stereotactic radiosurgery for cerebral AVMs because obliteration can occur after the postulated 2–3 year latency period. Repeat radiosurgery is an effective method of treatment but an optimal time for re-irradiation is not clearly defined.
    CEL Celem pracy jest ocena wyników leczenia metodą radiochirurgii stereotaktycznej malformacji tętniczo-żylnych u chorych obserwowanych co najmniej przez dwa lata. MATERIAŁ I METODA Z grupy 91 chorych napromienianych stereotaktycznie pojedynczą dawką promieniowania wyselekcjonowano 58, u których okres obserwacji wynosił co najmniej 24 miesiące. Mediana czasu obserwacji wynosiła 5,7 roku. W badanej grupie było 8 chorych, u których rozpoznano AVM I stopnia w skali Spetzlera-Martina, 26 – II stopnia, 20 – III stopnia i 4 – IV stopnia. U 27 (42,6%) przeprowadzono wcześniej zabieg embolizacji, u 31 (53,5%) przed leczeniem wystąpiło co najmniej jedno krwawienie, u 18 (31%) obserwowano napady padaczkowe, u 38 (66,6%) bóle głowy, u 14 (24%) niedowłady, u 9 (15,5%) zaburzenia widzenia, u 5 (8,6%) zaburzenia mowy. Chorych napromieniano dawkami 5–20 Gy (średnia i mediana odpowiednio 16 i 17,5 Gy) za pomocą przyspieszacza liniowego wyposażonego w mikrokolima- tor wielolistkowy. WYNIKI Aktualizowany roczny odsetek obliteracji wynosił 11%, dwuletni - 38%, trzyletni - 47%, czteroletni - 67% i pięcioletni - 72%. Mediana czasu do obliteracji wynosiła 3,17 roku. U 5 chorych do obliteracji doszło w okresie powyżej 4 lat po leczeniu. U 2 chorych powtórnie przeprowadzono radiochirurgię stereotaktyczną, u obu po 7 latach od pierwotnego leczenia, w obu przypadkach uzyskując obliterację. WNIOSKI 1. Chorzy po radiochirurgii stereotaktycznej wymagają długiego czasu obserwacji, gdyż do obliteracji może dojść w późniejszym niż postulowany 2–3-letnim okresie latencji. 2. Powtórna radiochirurgia stereotaktyczna jest leczeniem skutecznym, optymalny czas powtórnego zabiegu nie jest jednak dobrze zdefiniowany.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 5; 261-267
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wyznaczenie i stabilność położenia ogniska wiązki promieniowania X z filtrem spłaszczającym generowanej przez akcelerator TrueBeam
    Determination and assessment of the invariant position of the X-ray beam focal spot with the flattening filter generated by the TrueBeam accelerator
    Autorzy:
    Juda, A.
    Skrzyński, W.
    Walewska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/112136.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Indygo Zahir Media
    Tematy:
    ognisko wiązki promieniowania X
    liniowy akcelerator medyczny
    radiochirurgia stereotaktyczna
    kontrola jakości
    X-ray beam focal spot
    linear medical accelerator
    stereotactic radiosurgery
    quality control
    Opis:
    Zastosowanie małych pól promieniowania w radioterapii stereotaktycznej pozwala na precyzyjne zdeponowanie dawki w obszarze zmiany nowotworowej przy jednoczesnym maksymalnym oszczędzeniu zdrowych tkanek. Zastosowanie obrazowania (IGRT) podczas procesu radioterapii pozwala na jej osiągnięcie, pod warunkiem zachowania wymaganego poziomu zgodność położenia izocentrum obrazowania i promieniowania. Położenie ogniska (focal spot) wiązki promieniowania X jest jednym z parametrów, które mogą mieć wpływ zarówno na położenie izocentrum promieniowania, jak i symetrię wiązki, a także szerokość półcieni – szczególnie dla małych pól stosowanych w radioterapii stereotaktycznej. Na podstawie pracy Chojnowskiego (J Appl Clin Med Phys. 2017;18(5):175-183) opracowano i wdrożono metodę badania położenia ogniska wiązki promieniowania X względem osi obrotu kolimatora. Rejestrowano obrazy portalowe generowane przez wiązki wysokoenergetycznego promieniowania X z filtrem spłaszczającym dla dwóch aparatów TrueBeam firmy Varian zainstalowanych w Zakładzie Radioterapii I w Centrum Onkologii – Instytucie im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie. Obrazy uzyskane dla pól kształtowanych przez szczęki kolimatora głównego i przez kolimator wielolistkowy analizowano z wykorzystaniem programu ImageJ. Dla obu akceleratorów odległość między ogniskiem wiązki a osią obrotu kolimatora mierzona w płaszczyźnie lateralnej nie przekraczała 0,2 mm, a w ponad 90% przypadków mieściła się w granicach 0,1 mm. Odległości mierzone w płaszczyźnie strzałkowej były większe i sięgały 0,76 mm, przy czym dla jednego z akceleratorów nie przekraczały 0,4 mm.
    The use of small fields of radiation in stereotactic radiotherapy allows for precise depositing of the dose in the area of neoplastic lesions with the simultaneous maximum saving of healthy tissues. The use of imaging (IGRT) during the radiotherapy process allows it to be achieved, provided that the required level compliance of the imaging and radiation isocenter is maintained. The focal spot position of the X-ray beam is one of the parameters that can affect both the position of the radiation isocentre and the symmetry of the beam, as well as the width of penumbra – especially for small fields used in stereotactic radiotherapy. Based on the Chojnowski paper (J Appl Clin Med Phys. 2017;18(5):175-183), a method for examining the location of the focal spot X-ray beam relative to the collimator rotation axis was developed and implemented. Portal images generated by high-energy X-ray beams with a flattening filter for two True- Beam Varian accelerators installed in The Maria Sklodowska – Curie Memorial Cancer Center and Institute of Oncology in Warsaw were registered. The images obtained for the fields shaped by the jaws of the main collimator and the multi-leaf collimator were analyzed using the ImageJ program. For both accelerators, the distance between the beam focal spot and the collimator rotation axis measured in the crossplane direction did not exceed 0.2 mm, and in more than 90% of cases it was within 0.1 mm. The distances measured in the inplane direction were larger and for one accelerator reached even 0.76 mm, whereas for the one the range of results was smaller and did not exceed 0.4 mm.
    Źródło:
    Inżynier i Fizyk Medyczny; 2018, 7, 3; 193-198
    2300-1410
    Pojawia się w:
    Inżynier i Fizyk Medyczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie radioterapii i radiochirurgii stereotaktycznej w leczeniu chorych na glejakomięsaki mózgu – doniesienie wstępne
    Application of radiotherapy and stereotactic radiosurgery in treatment of patients with brain gliosarcoma – preliminary results
    Autorzy:
    Napieralska, Aleksandra
    Blamek, Sławomir
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1037846.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
    Tematy:
    glejakomięsak
    guz mózgu
    radioterapia
    radiochirurgia stereotaktyczna
    gliosarcoma
    brain tumor
    radiotherapy
    stereotactic radiosurgery
    Opis:
    AIM The aim of the work is to evaluate the results of the treatment of gliosarcoma according to the applied therapeu-tic methods. MATERIAL AND METHODS 43 patients (15 women and 28 men) aged 21 to 80 years were treated for brain gliosarcoma in the years 2002– –2014 in Institute of Oncology in Gliwice. In 22 cases the tumor was located in one lobe, in 20 at least two lobes of the brain were occupied. The initial diameter of the tumor, assessed in 22 patients (CT/MRI), ranged from 2 to 8 cm (median 5). Surgery was the primary treatment in 42 cases. Radiotherapy was performed in 35 patients (81.4 %), in 16 radical (median TD = 60 Gy, 12 cases of radiochemotherapy with temozolomide), in 12 palliative (median TD = 20 Gy), in 7 palliative combined with a stereotactic boost (median TD of boost 9.5 Gy, range: 6–15 Gy). 28 patients had regular check-ups. In 20 recurrence of the tumor was found. In the treatment of the recurrence, radiotherapy was used in 9 patients (in 6 patients combined with surgery; in 7 stereotactic radiotherapy (TD = 8–16 Gy, fd = 6–10 Gy), in 2 surgical treatment. RESULTS The follow-up ranged from 1.3 to 74 months. 32 patients died due to disease progression. The median survival for patients treated with surgery alone, surgery and palliative radiotherapy, surgery and palliative radiotherapy combined with stereotactic boost, surgery and radical radiotherapy was respectively 2.1, 5.4, 9.7 and 14.1 months (p = 0.008). In the case of recurrence, the median survival in the case of symptomatic treatment, sur-gery, and stereotactic radiosurgery was respectively 5.4, 6.5 and 18 months. CONCLUSIONS Radiotherapy is an essential element of brain gliosarcoma treatment resulting in significant prolongation of life. Stereotactic radiosurgery as a complementary element of palliative treatment and treatment of progres-sion/recurrence additionally increases survival in this group of patients.
    CEL Ocena wyników leczenia glejakomięsaków w zależności od zastosowanych metod terapeutycznych. MATERIAŁ I METODY 43 pacjentów (15 kobiet i 28 mężczyzn) w wieku od 21 do 80 lat leczonych z powodu glejakomięsaka mózgu w latach 2002–2014 w Centrum Onkologii Oddział Gliwice. W 22 przypadkach guz znajdował się w 1 płacie, w 20 zajęte były co najmniej dwa płaty mózgu. Pierwotny wymiar guza, oceniony u 22 chorych (TK/MR), zawierał się w przedziale od 2 do 8 cm (mediana 5). W 42 przypadkach leczeniem pierwotnym była operacja. Radioterapię zastosowano u 35 chorych (81,4%), u 16 radykalną (mediana dc = 60 Gy; 12 przypadków radiochemioterapii z temodalem), u 12 paliatywną (mediana dc = 20 Gy), u 7 paliatywną połączoną z boostem stereotaktycznym (boost mediana dc = 9,5 Gy, rozrzut: 6–15 Gy). Kontrolom podlegało 28 chorych. U 20 stwierdzono wznowę nowotworu. U 9 chorych w leczeniu wznowy zastosowano radioterapię (u 6 połączoną z operacją; u 7 radioterapia stereotaktyczna (dc = 8 – 16 Gy, df = 6 – 10 Gy), u 2 leczenie operacyjne. W Y N I K I Okres obserwacji wynosił od 1,3 do 74 miesięcy. 32 chorych zmarło z powodu progresji choroby. Mediana przeżycia dla chorych poddanych samodzielnej operacji, operacji i radioterapii paliatywnej, operacji i radioterapii paliatywnej połączonej z boostem stereotaktycznym, operacji i radioterapii radykalnej wynosiła odpowiednio: 2,1, 5,4, 9,7 i 14,1 miesiąca (p = 0,008). W przypadku wznowy mediana przeżycia w przypadku leczenia zachowawczego, operacji, radioterapii stereotaktycznej wynosiła odpowiednio: 5,4, 6,5 i 18 miesiecy. W N I O S K I Radioterapia jest niezbędnym elementem leczenia glejakomięsaków mózgu, skutkującym znacznym wydłużeniem życia chorych. Radiochirurgia stereotaktyczna jako element uzupełniający leczenia paliatywnego i leczenia progresji/wznowy dodatkowo wydłuża przeżycia w tej grupie chorych.
    Źródło:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 5; 315- 322
    1734-025X
    Pojawia się w:
    Annales Academiae Medicae Silesiensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies