Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "raconteur" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Daudet, l’art du conte et Le Nouveau Décaméron
Daudet, the Art of the Short Story and Le Nouveau Décaméron
Daudet, sztuka opowiadania i Le Nouveau Décaméron
Autorzy:
Dufief, Anne-Simone
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056535.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Daudet
Le Nouveau Décaméron
gawędziarz
autor opowiadań
poeta miłości
raconteur
storyteller
poet of love
Opis:
Cet article se propose d’étudier la présence d’Alphonse Daudet dans Le Nouveau Décaméron. En 1884, le choix de Daudet, un écrivain médiatique situé au carrefour des écoles littéraires, s’impose à Catulle Mendès. En effet, bien que devenu romancier, l’auteur des Lettres de mon moulin est un conteur et un causeur charmeur, ce qui s’accorde en tout point à l’esprit du Nouveau Décaméron. Daudet devient roi de la deuxième journée, avec Sapho comme reine. Son art du conte, sa maîtrise des formes brèves, son style, entrent en résonance avec ses talents de causeur. Mais il est surtout, et les deux textes retenus – « Un veuvage de tourterelle » et « La Bohème en famille » – le démontrent, un poète de l’amour. Si brèves qu’elles soient, les nouvelles illustrent avec profondeur et humour le conflit entre Eros et Thanatos, entre la vie de bohème et la vie bourgeoise.
Niniejszy artykuł analizuje problem obecności Alphonse’a Daudeta w Le Nouveau Décaméron. Jego wybór na uczestnika projektu w 1884 r. jako pisarza powszechnie znanego, którego twórczość sytuuje się na styku szkół literackich, był dla Catulle’a Mendèsa całkowicie naturalny. Autor powieści Lettres de mon moulin był przecież również doskonałym twórcą opowiadań oraz urzekającym gawędziarzem, co wpisywało się doskonale w charakter Le Nouveau Décaméron. Daudet został królem drugiego dnia, z Sapho jako królową. Sztuka opowiadania, świetne opanowanie krótkiej formy oraz własny styl stanowią doskonałe odzwierciedlenie jego talentu gawędziarza. Daudet jest jednak przede wszystkim poetą miłości, o czym świadczą oba analizowane utwory: Un veuvage de tourterelle oraz La Bohème en famille. Mimo niewielkich rozmiarów oddają one wnikliwie i z humorem konflikt między Erosem i Tanatosem, życiem bohemy i życiem mieszczańskim.
This article studies the presence of Alphonse Daudet in Le Nouveau Décaméron. In 1884, the selection of Daudet, a universally-known writer located at the crossroads of literary schools, was a natural choice for Catulle Mendès. Indeed, although he became a novelist, the author of Lettres de mon moulin is a storyteller and charming raconteur, which is, in every way, in accordance with the spirit of Le Nouveau Décaméron. Daudet becomes king of the second day, with Sapho as queen. His art of storytelling, his mastery of short forms, and his style resonate with his talents as a raconteur. But he is, above all – and the two texts (“Un veuvage de tourterelle” and “La Bohème en famille”) demonstrate this – a poet of love. As brief as they are, the short stories illustrate with depth and humour the conflict between Eros and Thanatos, between the bohemian and the bourgeois life.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 23-33
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies