Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "quaestiones" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Accusatorial Principal in a Roman Criminal Procedure Before quaestiones perpetuae
    Autorzy:
    Zalewski, Bartosz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/618577.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    accusatio
    accusatorial principle
    quaestiones perpetuae
    Roman criminal procedure
    zasada skargowości
    rzymski proces karny
    Opis:
    The main object of this paper, is to present classical accusatorial procedure on the example of trial before Roman criminal courts, called quaestiones perpetuae. Roman criminal procedure in the period of late Republic, and partially in early Empire, based on the accusatorial principal, which in continental law legal orders, is associated with adversarial justice. This article consists of six parts: introduction, short description of what quaestiones perpertuae were, analysis of the objective and subjective aspects of accusation (accusatio, ius accusationis), procedure of lodging the criminal charge and summary.
    Głównym celem artykułu jest przedstawienie klasycznej procedury skargowej na przykładzie postępowania przed rzymskimi sądami karnymi zwanymi quaestiones perpetuae. Rzymskie postępowanie karne w okresie późnej republiki i wczesnego cesarstwa opierało się o zasadę skargowości, która w kontynentalnych porządkach prawnych jest powszechnie kojarzona z procesem kontradyktoryjnym. Opracowanie składa się z sześciu części: wprowadzenia, krótkiego opisu quaestiones perpetuae, analizy zagadnień przedmiotowych i podmiotowych związanych z oskarżeniem (accusatio, ius accustionis), opisu procedury wnoszenia skargi karnej i podsumowania.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Princeps exegetarum a język hebrajski na podstawie Quaestiones hebraicae in Genesim
    Princeps exegetarum and Hebrew language on the basis of Quaestiones hebraicae in Genesim
    Autorzy:
    Jóźwiak, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/614265.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Św. Hieronim
    Quaestiones Hebraicae in Genesim
    hebraica veritas
    St. Jerome
    Opis:
    In this article we have tried to show St. Jerome’s knowledge of Hebrew language basing on selected fragments of Quaestiones Hebraicae in Genesim (PL 23, 935A - 1010A). First of all, we tried to show how St. Jerome deals with text during translation of the Bible from Hebrew into Latin. In his work, St. Jerome tries to give the etymology of almost every proper name that appears in a given verse commented by him. St. Jerome’s effort and merit in this field are of course enormous, but sometimes even he put wrong etymology. We have shown how the author of Vulgate explains the most common Hebrew expressions and how he attempts to improve the Septuagint, and we also put forward purely grammatical considerations that the commentator included in Quaestiones Hebraicae. St. Jerome’s knowledge of the sacred language – perfect for those times – is a reason that in case of any doubts he is in favor of the superiority of hebraica veritas over translations of the Bible.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2016, 65; 185-199
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Reus vel suspectus? O pozycji oskarżonego i podejrzanego w rzymskim procesie karnym
    Reus vel suspectus? On the Status of the Accused and the Suspect in the Roman Criminal Procedure
    Autorzy:
    Chmiel, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2097067.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    accused
    suspect
    quaestiones
    roman criminal procedure
    inscriptio inter reos
    cognitio
    oskarżony
    podejrzany
    rzymski proces karny
    Opis:
    This article aims to answer the question whether such a participant who can be described as the suspect was known in the Roman criminal procedure. The analysed procedure, especially of bringing a charge in the proceedings before quaestiones, as well as the examples of criminal cases settled within the framework of cognitio, quoted in this paper, confirm that the Romans distinguished between the accused and the suspect, even though they did not develop separate terms and definitions to identify these two different procedural roles. An important moment that distinguished the status of the accused person in the Roman criminal procedure was entering his name in the register of the accused (inscriptio inter reos), which took place when the indictment was brought against him. From then on, the accused became reus, that is a rightful party to the proceedings who was able to use his procedural rights fully.
    Niniejszy artykuł został poświęcony próbie udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy rzymski proces karny znał takiego uczestnika, jak podejrzany. Zarówno przeanalizowana procedura, zwłaszcza wnoszenia oskarżenia w postępowaniu przed quaestiones, jak i przywołane przykłady spraw karnych rozstrzyganych w ramach cognitio potwierdzają, iż Rzymianie różnicowali pozycję oskarżonego i podejrzanego pomimo tego, że nie wypracowali oddzielnych pojęć i definicji na określenie dwóch różnych ról procesowych, w których występowali w procesie. Istotnym momentem w rzymskim procesie karnym, który różnicował pozycję oskarżonego, było wpisanie jego nazwiska na listę oskarżonych (inscriptio inter reos), co następowało dopiero wówczas, kiedy został przeciwko niemu wniesiony akt oskarżenia. Dopiero od tej chwili oskarżony stawał się reus, czyli pełnoprawną stroną procesową, która mogła korzystać w pełni ze swoich praw procesowych.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 2; 63-79
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies