Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "pure consciousness" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Znaczenie i styl tekstu poetyckiego (na przykładzie tomiku "Chwila" i innych wierszy Wisławy Szymborskiej)
    Meaning and Style of a Poetic Text on the Example of Poem Collection Chwila and Other Poems o f Wisława Szymborska
    Autorzy:
    Grzeszczuk, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/953674.pdf
    Data publikacji:
    2008-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    alternative worlds
    temporalness
    perception
    possible worlds
    self-identity
    contrast
    pure form
    ambivalence of sense
    dynamics of meanings
    repetition
    associated terms
    rhetorical device
    paradox
    irony
    being
    consciousness
    agnosticism
    cliche
    redundancy
    case
    witticism
    Opis:
    The article deals with the problem of meaning of a poetic text of economic, lapidary form devoid of linguistic metaphors, where the construction of expression directly reaches the sense. The style of ostensible redundancy is functional in analytical sentences and repetitions, which is connected with the title Chwila. The intention of stopping the time is expressed by the excess of text form, whose function is global meaning. In the analyzed poetry, the meaning is formed by the style; there is not a subject of description in an ontological sense. The elements of the represented world are incompatible and involve a number of choices or options. The meaning lies beyond the scope of reference of text elements. In Szymborska’s poetry, the meaning is not independent. It is not that she chooses appropriate means of expression for already prepared content; for example, when a lofty style is adapted to serious content, or trivial things are spoken playfully about. In Szymborska’s poetry, it is the other way round; a joke, a witticism is the material of her poetry, but the content is serious and concerns the fundamental problems of existence. The lack of loftiness is balanced by omnipresent irony, and the genius of this poetry is underlain by the simplicity and subtlety of medium, the brilliance of expressions and amazing grammar and style as far as linguistics is concerned.
    Źródło:
    Stylistyka; 2008, 17; 77-97
    1230-2287
    2545-1669
    Pojawia się w:
    Stylistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Correlativistic prejudice and Husserl’s phenomenology
    Przesąd korelatywistyczny a fenomenologia Husserla
    Autorzy:
    Łaciak, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096318.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    E. Husserl
    N. Hartmann
    consciousness
    noetic-noematic correlation
    noematic ‛object simpliciter’ (pure X)
    transcendental object
    świadomość
    korelacja noetyczno-noematyczna
    noematyczny „przedmiot po prostu” (czyste X)
    przedmiot transcendentalny
    Opis:
    According to Nicolai Hartmann, the correlativistic prejudice is the claim that a being must be a correlate of a subject, and this, he argues, is the main prejudice of Husserl’s phenomenology taken as an eidetic science of transcendental consciousness with its correlates. In contrast to Hartmann, the author of this article claims that Husserl’s conception of the noetic-noematic correlation does not lead to the correlativistic prejudice. Husserl distinguishes between two concepts of object: the noematic ‛object simpliciter’ (the pure X) and the ‛object in the How of its determinations’ (a noematic sense), and he demonstrates that the noematic ‛object simpliciter’ transcends the limit of actual noetic-noematic correlation, it is a correlate of the Idea in the Kantian sense of the term and this idea cannot be intrinsically given in its content. In the article the author shows that Husserl’s concept of the noematic ‘object simpliciter’ as a pure X is similar to Kant’s concept of transcendental object as ‛something in general = X’. In analogy to a transcendental object, noematic ‛object simpliciter’ is partially knowable and it appears to be an irrational fact in its unknowable rest. As a consequence, the ‛object simpliciter’ is something more than a correlate of consciousness and retains always its extra-noematic content. Therefore, the world is only partially correlative to the possibility of experience.
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2019, 1; 115-130
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Epoche Edmunda Husserla – hortus conclusus
    Epoche Эдмунда Гуссерля – hortus conclusus
    Epoche by Edmund Husserl – hortus conclusus
    Autorzy:
    Mordka, Cezary
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/497590.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
    Tematy:
    феноменология
    эпистемология
    чистое сознание
    познание
    fenomenologia
    epistemologia
    czysta świadomość
    poznanie
    phenomenology
    epistemology
    pure consciousness
    cognition
    Opis:
    Автор описывает epoche Э. Гуссерля как фундаментальное, но неудачное условие для достижения абсолютной теории познания, и что за этим следует – окончательного преодоления скептицизма или релятивизма. Гуссерль свою epoche считал вратами в феноменологию и неким видом личностного преображения, может быть, самого важного в истории человечества. К сожалению, это преображение сталкивается с множеством проблем, которые автор анализирует в статье. Это затруднения в связи с правильным проведением epoche, неясностью результатов такой процедуры, неясностью понятия чистого сознания и трансцендентного.
    The author presents epoche as fundamental but unsuccessful way to reach perfect epistemology, and what follows it – the ultimate overcoming skepticism and relativism. Husserl considered his epoche to be the gate to phenomenology and probably the most important kind of transformation in the history of mankind. Unfortunately that transformation meets many difficulties, which the author discusses in the article. Those problems concern the right way of conducting epoche itself, vagueness of its effects, ambiguity of the Pure Consciousness and Transcendental Ego.
    Źródło:
    ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2015, 15; 129-137
    1642-1248
    Pojawia się w:
    ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies