Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "puppet" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 24
Tytuł:
«Murwakala» – rytualny «wayang»
«Murwakala»—the «Wayang» Ritual
Autorzy:
Lis, Marianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519897.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
jawajski teatr cieni
teatr lalkowy
Wayang
teatr indonezyjski
Java shadow theatre
puppet theatre
Indonesian theatre
Opis:
Tradycyjny jawajski teatr cieni, czyli wayang kulit, prawdopodobnie wywodzi się z animistycznych rytuałów prehistorycznej Jawy, zgodnie z przypuszczeniami kolonialnych badaczy na przełomie XIX i XX wieku. Według  mitu opowiadającego o jego początkach pierwszym lalkarzem był bóg Wisnu, który zstąpił na ziemię jako dalang Kandhabuwana. Historia powstania wayangu opowiedziana w lakon Murwakala to także opowieść o narodzinach i życiu Kali, boga czasu i zniszczenia. Lakon wykonywany jest podczas rytuału ruwatan, który ma oczyścić poszczególnych ludzi lub całe społeczności, by przywrócić uniwersalną harmonię. Świat rzeczywisty i świat iluzji współistnieją w spektaklu, a dalang, poprzez obecność mitycznego dalanga Kandhabuwany na ekranie, gromadzi swoją moc, która umożliwi mu dokonanie ceremonialnego oczyszczenia widowni.
As colonial scholars at the turn of the 19th and 20th centuries surmised, the traditional Java shadow theatre, i.e. wayang kulit, probably originated from animistic rituals of prehistoric Java. According to the myth recounting its beginnings, god Wisnu, who had descended on earth as dhalang Kandhabuwana, was the first puppeteer. The story of wayang’s beginnings told in the Murwakala lakon is also a story about the birth and life of Kali, the god of time and destruction. The lakon is performed during the ruwatan ritual which is supposed to cleanse either individual people or entire communities and restore universal harmony. The real world and the world of illusion coexist in the show, and the dhalang, through the presence of the mythical dhalang Kandhabuwana on the screen, is accumulating his power, which will enable him to perform the ceremonial cleansing of the audience.
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 248-260
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Odd and Luna” – pedagogical fairy tale about otherness and being different
Autorzy:
Sanecka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/628452.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
philosophy of dialogue, puppet performance, otherness, relations, transferring values.
Opis:
Aim. The aim of the article is to present the pedagogical potential of the puppet performance “Odd and Luna” staged in Wroclaw Puppet Theatre. The performance is interpreted from the philosophy of dialogue’s point of view, focused mainly on the philosophy of Polish philosopher Józef Tischner. Methods.The plot and the main theme of the performance – the otherness, loneliness and meeting the Other as a way of overcoming one’s own lack of self-confidence and fear of being different – are described and analysed. The contents of the performance are studied in order to find in its significant categories present in philosophy of dialogue: “the Other”, “the face”, “the meeting”, “the speech”/ “the word” and “the dialogue” Results and conclusion. The article shows that such difficult subject as otherness on the one hand and being different on the other, can be shown and discussed within a stage performance as a relatively easy way of transferring to the children the values and demands of social life like openness to differences, openness to dialogue and relations, willingness of meeting Other and building one’s own identity and self-confidence. Mentioned above characteristics seem quite important in Polish increasingly diversifying society.  
Źródło:
Journal of Education Culture and Society; 2020, 11, 1; 73-91
2081-1640
Pojawia się w:
Journal of Education Culture and Society
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bożonarodzeniowa obrzędowość: kolędowanie z Szopką i Herody w województwie lwowskim, Bojkowszczyna na Ukrainie
CHRISTMAS RITUALS: CAROLLING WITH NATIVITY AND HERODY IN THE LVIV REGION (BOJKOWSZCZYNA UKRAINE)
Autorzy:
Borovets, Taras
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/490219.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. bpa Józefa Sebastiana Pelczara
Tematy:
Ukraina
tradycyjna kultura
tradycja
obrzędowość bożonarodzeniowa
szopka
pantomima
szopki kukiełkowe
wertep
szopka statyczna
Ukraine
traditional culture
traditions
Christmas rituals
crib
pantomime
puppet nativity
Wertep
static crib
Opis:
Scientific interest in the traditional culture in order to preserve the spiritual wealth, especially in conditions of accelerated urbanization, unification, the spread of mass culture, it becomes even more relevant. Preservation of traditions, spirituality, each nation is not only a source of concern for culture, but also taking care of its development in our time and the future of every nation. Ukrainian rituals are the glue that has helped over the centuries to keep the national mentality, and cognitive and educational potential is the dearest treasure that helped survive nationalities, to keep down the centuries and today thrive in the global community of nations. While popular culture is best preserved its local traditions in celebrating Christmas, it was a feast worthy of special scientific interest.The object of the research is Christmas rituals: carolling with nativity and Herody villagers regions starosamborskiego and Sambor in Boykivshchina, Lviv region. The aim of this article is to determine the specifics of the Christmas rituals in the context of the overall cultural heritage of the Ukrainian nation on the basis of preserved archival materials Cathedral ethnology Lviv National University named I. Franko, and developed the scientific literature. Since 1998, efforts lecturers completed eighteen trips beginners ethnologists to various historical and ethnographic regions of Ukraine, including the land Bojkowszczyzny (2003, 2005, 2010); In 2005, students made an expedition to starosamborskiego region, base points were the villages Hołowecko, Dnistryk, Mszanec, Hwozdec, Hroziowe, Ripi, Wyciw, Babyno and others; in 2010 they were in villages in Sambor district Bojkowszczyzny - Kowynyczi, Werbiwka, Berehy, Baraniwci, Zarajckie, Kornyczi. Students ethnology, preparing for the expedition, develop a comprehensive program of interrogating, which is a reliable instrument for productive work in the field, such a methodology we used, we too, adding data from its own ethnographic research. The survey involved both men as women, young and older people.The history of the development of specific motifs carolling with nativity and Herody in Boykivshchina intrigued many contemporary scholars of folklore, as well as the author of this article, which points to the wealth of culture and religion in the region.The analysis and conclusions of the study can be used for detailed and deep acquaint with the Christmas customes of Boikivshchyna villages in Lviv region, in Ukraine. Materials of the research can also be used in textbooks, anthologies of religious and kulturological studies, topical special courses, as well as in the creation of a repertoire of folk groups and organizations Christmas celebration at schools, parishes and other collectives.
Źródło:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej; 2016, 23; 21-36
1234-8880
Pojawia się w:
Resovia Sacra : Studia Teologiczno-Filozoficzne Diecezji Rzeszowskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dramaty (nie)zwierzęce w teatrze lalek dla dzieci
(Non)animal plays in puppet theatre for children
Autorzy:
Drwięga, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1076746.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
puppet theatre
children’s theatre
puppet
animals on stage
teatr lalek
teatr dla dzieci
animant
zwierzęta w teatrze
Opis:
Agata Drwięga analizuje, w jaki sposób zwierzęta są obecne we współczesnych dramatach dla dzieci oraz na scenach polskich teatrów lalek. Autorka wspomina sztuki (Malwinka w Ptasim Królestwie A. Wiktorowskiej-Chmielewskiej i Marvin M. Guśniowskiej), które cechuje przedmiotowe podejście do zwierząt. Swoją uwagę koncentruje przede wszystkim na tekstach eksponujących wybrane aspekty zwierzęcej natury, jednak nieuciekających od antropomorfizacji bohaterów (Dziób w dziób M. Prześlugi, Wąż M. Guśniowskiej i Tylko jeden dzień M. Baltscheita). Ostatnim przedmiotem analizy jest spektakl Baltic. Pies na krze R. Wiczy-Pokojskiego, gdzie opowiedziano historię zwierzęcia, zachowując odrębność jego natury, jednocześnie stawiając je na równi z człowiekiem. Podejście realizatorów do kwestii zwierzęcej objawia się zarówno przez wygląd lalek, jak ich rolę w spektaklu. Animanty zwierząt niepopularnych (takich jak gołąb, wąż czy jętka) rzadziej niż lalki ssaków (kot, pies) wykazują podobieństwo do swoich, występujących w naturze, pierwowzorów. Jednocześnie lalki bohaterów nie-ludzkich niemal zawsze upodabnia się do ludzi lub infantylizuje.
Agata Drwiega in her paper investigates how animals are present in contemporary drama for children and in Polish puppet theatre. Pieces in which animals are treated as if they were humans (in both negative and positive sense) are discussed. Investigated dramas include A. Wiktorowska-Chmielewska’s Malwinka in the Bird’s Kingdom and M. Guśniowska’s Marvin. Here, animals are generally treated as objects, and their real nature is not relevant for the content of drama. Texts concentrate on certain aspects of animal nature but also include animals which still undergo anthropomorphism (for example in: M. Guśniowska’s The Snake, M. Prześluga’s Beak in Beak and M. Baltscheit’s One Day Only). The last performance discussed in the paper is Baltic. A Dog on an Ice Floe directed by R. Wicza-Pokojski which tells the story of an animal but retains its subjectivity and places it at the same level as human experience. In general, the artist’s approach to animals is manifested by not only the puppet’s looks, but also by their role in the show. Puppets of less popular animals (e.g. pigeons, snakes or mayflies) often do not resemble original organisms, in contrast to puppets of mammals (e.g. cats, dogs). In the same time, non-human characters are almost always anthropomorphised or infantilized.
Źródło:
Polonistyka. Innowacje; 2017, 5; 103-120
2450-6435
Pojawia się w:
Polonistyka. Innowacje
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głos jako źródło tożsamości w antycznym teatrze greckim i balijskim teatrze lalki i cienia
Voicing Identities in the Ancient Greek Theatre and the Balinese Shadow Puppet Play
Autorzy:
Kocur, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/517913.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Katedra Etnologii i Antropologii Kulturowej
Tematy:
performer
głos
teatr antyczny
Wayang Kulit
teatr balijski
aktor
maska
lalka
dalang
rytuał
voice
ncient theatre
Balinese theatre
actor
masque
puppet
ritual
Opis:
I will discuss the main strategies used by the “invisible” actors to voice the identities of the characters in ancient Greek theatre, and in Wayang Kulit, Balinese shadow puppet theatre. Of course, these two traditions are very different. A Greek actor, covered by a costume and a mask, acted directly in front of the audience and moved his whole body while voicing the character. Balinese puppet master has to act from behind the screen and he moves only his hands. The Greek actor gave voice to one mask at a time; the Balinese puppeteer produces voices of each of the many characters in the play. But there is something the Greeks and the Balinese may have in common: in both performative traditions voice seems to be separated from the physical person. I will argue that it is this separation that enhances and problematizes the construction of gender as well as stimulates the audience to emotionally participate in the performance.
W artykule omawiam sposoby używania głosu do konstruowania tożsamości osoby dramatu przez „niewidzialnych” aktorów w antycznym teatrze greckim i balijskim teatrze lalki i cienia, Wayang Kulit. Tradycje te są oczywiście bardzo odmienne. Artysta grecki, ukryty pod kostiumem i maską, działał bezpośrednio na oczach olbrzymiej widowni i użyczał swój głos jednej tylko postaci. Artysta balijski siedzi po turecku oddzielony od widzów ekranem i sam jeden użycza głosu każdej lalce animowanej przez siebie w scenie. W obu tych tradycjach głos zdaje się być oddzielony od fizycznej osoby performera. Postaram się dowieść, że to oddzielenie pogłębia i problematyzuje konstrukcje płci, a zarazem stymuluje publiczność do bardziej emocjonalnego uczestniczenia w performansie.
Źródło:
Tematy z Szewskiej; 2014, Performatywność 1(11)/2014; 20-29
1898-3901
Pojawia się w:
Tematy z Szewskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kalendarium życia i twórczości Zenona Wasilewskiego
The Chronology of the Life and Work of Zenon Wasilewski
Autorzy:
Giżycki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340415.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Zenon Wasilewski
film kukiełkowy
film lalkowy
puppet film
Opis:
Kalendarium życia i twórczości Zenona Wasilewskiego (1903-1966) – malarza, karykaturzysty i pioniera polskiego filmu lalkowego.
The chronology of the life and work of Zenon Wasilewski (1903-1966) – a painter, cartoonist, and pioneer of Polish puppet film.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2020, 112; 181-194
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KARTKI Z HISTORII „TĘCZY”. 70 LAT PAŃSTWOWEGO TEATRU LALKI „TĘCZA” W SŁUPSKU I MIĘDZYNARODOWY KONWENT LALKARZY „WOKÓŁ ŹRÓDEŁ”
PAGES FROM „RAINBOW” HISTORY. 70. YEARS OF STATE PUPPETS THEATRE „RAINBOW” IN SŁUPSK AND THE INTERNATIONAL DOLLMAKERS CONVENTION „AROUND THE SOURCE”
Autorzy:
Krasucka, Anna Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/564485.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
teatr lalek
konwent
warsztaty
wystawa
spektakl
puppet theater
convent
workshops
exposition
spectacle
Opis:
The International Dollmakers Convention “Around the source” was held in Słupsk by the initiative of the employees and the director of the Theater “Rainbow”. The participants of the convention could take part in workshops about the bunraku doll’s creation proces and dell’arte comedy acting techniques. The audience had a chance to watch performances of the theaters from around the World, and admire the exhibitions of the theater dolls collections. This text i also about the theatre history. It describes its new artistic activities and how it integrates the local community. It tries to answer the question, if Słupsk’s “Rainbow” is still a provincial theatre.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2017, 15; 181-202
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kronika życia i twórczości Jana Dormana (1912–1986)
Jan Dorman. A History of His Life and Work (1912-1986)
Autorzy:
Tomaszewska, Ewa
Wiśniewska, Marzenna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36454053.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Jan Dorman
Eksperymentalny Teatr Dziecka
Teatr Dzieci Zagłębia
Janina Dorman
archiwum teatralne
teatr lalek
historia teatru polskiego
eksperyment artystyczno-teatralny
Experimental Child’s Theatre
The Children of Zagłębie’s Theatre
Będzin
theatre archives
puppet theatre
Polish theatre
experimental theatre
Opis:
Jan Dorman (ur. 1912, Dębowa Góra, obecnie Sosnowiec – zm. 1986, Będzin) był pedagogiem, reżyserem, scenografem, autorem tekstów teatralnych, twórcą Eksperymentalnego Teatru Dziecka w Sosnowcu (1945-1949) i Teatru Dzieci Zagłębia w Będzinie, obecnie noszącego jego imię (1950-1977), wykładowcą Wydziału Lalkarskiego we Wrocławiu Filii PWST w Krakowie, obecnie Akademii Sztuk Teatralnych im. S. Wyspiańskiego (1978-1986), animatorem życia kulturalnego Będzina. Jego działalność teatralna sytuowała się pomiędzy teatrem dla dzieci, teatrem młodego widza, teatrem lalkowym, awangardowym teatrem plastycznym oraz eksperymentami bliskimi happeningowi. Przedstawienia Dormana prezentowane były na wielu przeglądach i festiwalach zagranicznych, twórczość TDZ pod jego dyrekcją reprezentowała Polskę na Międzynarodowej Wystawie Scenografii w Amiens we Francji (1969). Dorman pisał adaptacje i autorskie teksty teatralne, komponował i wybierał muzykę, projektował scenografię (wraz z synem, Jackiem), był inicjatorem przeglądu widowisk folklorystycznych „Herody”, utrzymywał szerokie kontakty z polskim i zagranicznym środowiskiem teatralnym, publikował regularnie na łamach pism teatralnych (m in. „Scena”, „Teatr Lalek”, „Teatr”), wydał książkę Zabawa dzieci w teatr. Przez całe życie Dorman utrwalała swoją działalność w skrupulatnie wytwarzanej dokumentacji archiwalnej.
Jan Dorman (b. Dębowa Góra, now Sosnowiec, 1912–d. Będzin, 1986) was a teacher, director, stage designer, author of texts for theatre, founder of the Experimental Child’s Theatre (ETD) in Sosnowiec (1945–1951) and The Children of Zagłębie’s Theatre (TDZ) in Będzin, which has been named after him (1951–1977), lecturer at the Faculty of Puppetry in Wrocław, Branch of the State Academic School of Theatre (PWST) in Krakow, now Stanisław Wyspiański Academy of Theatre Arts (1978–1986), promoter of culture in Będzin. His theatre practice situated itself between children’s theatre, young spectator’s theatre, puppet theatre, avant-garde art theatre and experiments close to the happening. Dorman’s performances were presented at many festivals internationally; the work of TDZ that he directed represented Poland at the International Exhibition of Stage Design in Amiens, France (1969). Dorman wrote and adapted texts for theatre, composed and selected music, designed the sets (along with his son, Jacek), initiated the “Herody” review of folk productions, maintained extensive contacts with Polish and foreign theatre communities, contributed regularly to theatre  magazines (including Scena, Teatr Lalek, Teatr), and he published his book Children Playing at Theatre. Throughout his life, Dorman recorded his practice through meticulously produced archival documentation. 
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2019, 68, 3/4; 13-140
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La búsqueda del lector híbrido como motivo implícito de la traducción pragmática. Caso de la novela Puppet de Margarita Cota-Cárdenas y su traducción al inglés
The search of a hybrid reader as an implicit motive for pragmatic translation. The case of the novel Puppet by Margarita Cota-Cárdenas and its translation into English
Autorzy:
Kasperska, Iwona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1395891.pdf
Data publikacji:
2021-07-13
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Chicano/a literature
Margarita Cota-Cárdenas’s Puppet
hybrid text
pragmatic translation
hybrid reader
Opis:
The article deals with a particular case of intra- and intertextual translation of a highly pragmatic nature, which can be seen in Puppet. A Chicano novella by Margarita Cota-Cárdenas. Composed mainly of fragments of conversations, monologues and personal letters, the novel reflects Spanish-English codeswitching, as a characteristic feature of the speech of the Mexican American community in the USA. By (re)producing a range of heteroglossal forms of this community communication, Cota-Cárdenas uses translation procedures to reach the hybrid reader who is, at the same time, the hallmark of Chicanos. The multilingual strategies (Hansen Esplin, 2012) of the author and the translators, Barbara D. Riess and Tino Sandoval, become the main pragmatic objective of the novel, both in its source and target versions. Given the multitude of translation procedures observed in both versions of this hybrid novel, the relativity of traditional translation terms, such as original and translation, is also discussed, as both turn out to be bilingual texts and pragmatic translations.
Źródło:
Studia Romanica Posnaniensia; 2021, 48, 2; 119-129
0137-2475
2084-4158
Pojawia się w:
Studia Romanica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La marionnettisation des personnages dans le théâtre francophone et polonaise du Vingtie`me Sie`cle
The marionettisation of the characters in Francophone and Polish Theatre in the twentieth century
Autorzy:
Bocianowski, Cécile
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/690209.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
teatr lalkowy
marionetkowość
teatr XX wieku
Francja
Belgia
Polska
Maurice Maeterlinck
Alfred Jarry
Michel de Ghelderode
Stanisław I. Witkiewicz
Witold Gombrowicz
Samuel Beckett
Sławomir Mrożek
Puppet Theatre
marionette
20th century theatre
France
Belgium
Polska
Opis:
This article is devoted to the use of the aesthetic of marionettes in twentieth-century theatre in Poland, French-speaking Belgium and France. Starting with the treatment of marionettes in Maurice Maeterlinck’s play Interior, the analysis of plays shows the function of the marionettisation of characters and how puppets inspire authors, on different levels, in the representation of metaphysical, political or social issues.
Źródło:
Prace Polonistyczne; 2016, LXXI; 237-255
0079-4791
Pojawia się w:
Prace Polonistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lalka w teatrze lalek
Puppet in the Puppet Theatre
Autorzy:
Tomaszewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478877.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
teatr lalek, lalka
teatr dla dzieci
teatr dziecięcy
wychowanie estetyczne
teatr lalek; lalka; teatr dla dzieci; teatr dziecięcy; wychowanie estetyczne
puppet theatre
puppet
doll
theatre for children
children’s theatre
aesthetic education
Opis:
Teatr jest stałym elementem edukacji dzieci i młodzieży. Jednak teatr lalek jako forma artystycznego dialogu prowadzonego za pośrednictwem formy plastycznej (lalki) nie cieszy się dziś zainteresowaniem pedagogów. Autorka artykułu postawiła sobie za cel przekonanie edukatorów do tej specyficznej formy teatru i jej możliwości komunikowania się z wychowankiem zarówno poprzez tworzenie spektaklu w ramach laboratorium teatralnego, przez rozmowę o spotkaniu z teatrem profesjonalnym, jak i jako sposób komunikacji interpersonalnej. Wykorzystując badania teatrologiczne i antropologiczne, analizuje możliwości budowania metafory teatralnej za pomocą lalki, a w oparciu o analizę recenzji i opisów widowisk lalkowych oraz obserwację własną współczesnej twórczości lalkowej – dokonuje przeglądu form lalek i sposobu ich istnienia w teatrze. Pokazuje ogromną różnorodność możliwości i wskazuje siłę pobudzania wyobraźni zarówno twórcy, jak i widza. Zwraca uwagę na najnowszą koncepcję „materialnego performansu”, który należy rozumieć jako swoisty dialog interpersonalny między kreatorem a odbiorcą za pośrednictwem materialnego obiektu. Z jednej strony mobilizuje się dzieci do zainteresowania realnym światem, który stanowi przecież naturalne środowisko człowieka. Ma to szczególne znaczenie w świecie zdominowanym przez nowe technologie i wirtualne światy. Z drugiej strony materialny pośrednik ma również walor terapeutyczny, to znaczy pozwala na szczerą i prawdziwą rozmowę, stając się wartościowym narzędziem w pracy edukatora.
Theatre is a constant element of children’s and teenager’s education. But puppet theatre treated as a form of artistic dialogue conducted through a material form (puppet) seems not to be of interest to pedagogues. The aim of the author is to convince educators of the value of this specific form of theatre and of its possibilities in terms of communication with pupils. This communication takes place in three forms: through creating a spectacle in a theater lab at school; in conversations about the professional performances; in interpersonal communication. Using the relevant theatrological and anthropological research, the author analyzes the possibilities of building a theater metaphor with a puppet and – based on the analysis of theatrical reviews, the description of contemporary performances and personal theatrical observation –the author makes a review of different puppet forms and their manner of animation. She shows the huge diversity of possibilities and points out the power of stimulating the imagination of both the creator and spectator. She also draws attention to the new concept entitled “material performance” which should be understood as a kind of interpersonal dialogue between the creator and the recipient through means of the material object. On the one hand, it motivates children to be interested in the real world which is the natural human environment. It is very important in a reality dominated by new technologies and virtual worlds. On the other, this material intermediary has also therapeutic significance i.e. it allows more honest and genuine communication and thus becoming a valuable tool in the work of the educator.
Źródło:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce; 2018, 13, 2(48); 183-194
1896-2327
Pojawia się w:
Edukacja Elementarna w Teorii i Praktyce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lalkarz Jurkowski (1927–2016)
Jurkowski the Puppeteer (1927–2016)
Autorzy:
Waszkiel, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519901.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Henryk Jurkowski
teatr lalkowy
polscy badacze teatru
puppet theatre
Polish theater scholars
Opis:
Wspomnienie o Henryku Jurkowskim (1927–2016), historyku, teoretyku i krytyku teatru lalek. Jurkowski był także pedagogiem, dramaturgiem i redaktorem. Przez wiele lat reprezentował Polskę w UNIMA (Union Internationale de la Marionnette) i był członkiem jej władz (m.in. członkiem Prezydium, później Komitetu Wykonawczego, 1959–1992; sekretarzem generalnym, 1972–1980; wiceprzewodniczącym, 1980–1984; przewodniczącym, 1984–1992). Był także prezesem POLUNIMA (2007–2011). Opublikował setki artykułów, esejów, recenzji i kilkadziesiąt książek w kilkunastu językach na temat historii i teorii teatru lalek oraz estetyki lalkarskiej. W Polsce wznawiano jego trzytomowe Dzieje teatru lalek (PIW: Warszawa, 1970, 1976, 1984; wydanie II poprawione w dwóch tomach - Lublin, 2012). Za granicą ukazały się m.in.: Aspects of Puppet Theatre. A collection of essays (Puppet Centre Trust: London, 1988), Ecrivains et marionnettes. Quatre siècles de la literature dramatique en Europe (Editions Institut Internationale de la Marionnette: Charleville-Mézières, 1991), dwutomowa History of European Puppetry (The Edwin Mellen Press: Lewiston, NY, 1996 & 1998) oraz Metamorphoses. La marionette au XXe siècle (Institut Internationale de la Marionnette: Charleville-Mézières, 2000).
Memory of Henryk Zdzisław Jurkowski (1927–2016), a puppet theatre historian, theorist and critic, pedagogue, dramatist, editor, and long-time Polish representative in UNIMA (Union Internationale de la Marionnette), officer of the Union’s governing bodies (i.e. member of the Presidium, later renamed as Executive Committee, 1959–1992; Secretary General, 1972–1980; Vice-President, 1980–1984; President, 1984–1992), the President of POLUNIMA (2007–2011). He authored hundreds of articles, essays, reviews and dozens of books published in more than dozen languages regarding the history and theory of puppet theatre and puppetry esthetic, including his three-volume Dzieje teatru lalek (‘A History of Puppet Theatre,’ PIW: Warszawa, 1970, 1976, 1984; revised 2nd edition in two volumes—Lublin, 2012), Aspects of Puppet Theatre. A collection of essays (Puppet Centre Trust: London, 1988), Ecrivains et marionnettes. Quatre siècles de la literature dramatique en Europe (Editions Institut Internationale de la Marionnette: Charleville-Mézières, 1991), the two-volume History of European Puppetry (The Edwin Mellen Press: Lewiston, NY, 1996 & 1998) and Metamorphoses. La marionette au XXe siècle (Institut Internationale de la Marionnette: Charleville-Mézières, 2000). 
Źródło:
Pamiętnik Teatralny; 2016, 65, 1/2; 305-317
0031-0522
2658-2899
Pojawia się w:
Pamiętnik Teatralny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metamorfozy „Budy jarmarcznej”: Aleksandr Błok − Wsiewołod Meyerhold – Tadeusz Kantor
“Puppet Show” metamorphoses. Alexander Blok − Vsevolod Meyerhold –Tadeusz Kantor
Autorzy:
Osińska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2012480.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
buda jarmarczna
symbolizm
kryzys realności
iluzja-deziluzja
teatr jako gra
puppet show
symbolism
reality crisis
illusion-disillusion
theatre as play
Opis:
Puppet Show Alexander Blok’s short lyrical drama introduced new perception of the principal elements of the theatrical performance structure. These include the scene-audience, actor-scenic character and illusion-disillusion relations. The paper attempts to reconstruct how Vsevolod Meyerhold saw Puppet Show and what Tadeusz Kantor derived from his reading of the piece. Influenced by Blok, Meyerhold began the process of theatre’s theatrical restitution reaching to the beginnings which include commedia dell’arte. Puppet Show, which influenced the theatre during the entire second half of the 20th century, can be read as a meta-text commentary to the very essence of theatre. It addresses the strain between the building of the scenic illusion and its disassembly. This strain pertained to the theatre of Tadeusz Kantor, who from his early years on, was fascinated with Blok’s drama. Kantor’s presence on stage in his performances is the consequence of Blok introducing the character of the Author in his drama. Furthermore, for Kantor, the expression “puppet show” was synonymic to the theatre of “love and death”, in other words − the theatre of constructed emotions.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2013, 3(6) cz.2; 103-114
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Other "Hamlet" in Puppet Theatre: A Contribution to Central European Theatre Diversity of the 1980s-1990s
Autorzy:
Trefalt, Uroš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/39778547.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Puppet Theatre
Central Europe
Zlatko Bourek
farce
Bunraku
Croatia theatre
aesthetics of ugliness
Shakespeare
Opis:
This study aims to address the stigmatization and reductionism of Central European culture by many scholars and to decentralize it. At the Crossing Borders with Shakespeare Since 1945 conference, the roundtable discussion raised questions about naming and defining “Central Europe” and revealed several discrepancies. However, the discussion lacked cultural, political, and historical context. To address this, the author examines a lesser-known artistic genre, puppet theatre, for answers and comparisons. Zlatko Bourek, a Croatian artist and director, offers a unique perspective on the theatre of the 1980s and serves as an example of the diversity and heterogeneity of Central European cultural expression. Bourek’s work draws from the tradition of Central European puppetry and explores connections between the Iron Curtain and Yugoslavia. His artistic style is exemplified in his adaptation of Tom Stoppard’s play Fifteen-Minute Hamlet, which masterfully condenses the entire plot of William Shakespeare’s Hamlet into a fifteen-minute performance. Bourek’s concept of combining Shakespearean tragedy with farce, presented through Japanese traditional Bunraku theatre, represents an important experiment of the 1980s. The use of syncretism and the aesthetics of ugliness are notable features of this experiment. It is a breakthrough in the perceived history of puppet theatre for adults and an aesthetic experiment in the era of Central European totalitarianism.
Źródło:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance; 2023, 28, 43; 265-275
2083-8530
2300-7605
Pojawia się w:
Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polski, czeski i słowacki teatr lalek - przenikanie wpływów
Polish, Czech and Slovakian Puppet Theatre - Mutual Influences
Autorzy:
Tomaszewska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/667021.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
puppet theatre
neighbours
tradition
Czech Republic
Slovakia
Opis:
The subject matter is analyzation of the phenomenon of mutual influences between the Czech, Slovak and Polish puppet theatre. This theme is inspired by the significant presence of Czech and Slovak artists on Polish puppet stage. Czech and Slovak puppet theatre have a long and rich tradition. Contrary, Polish puppet theatre has been created freely after the Second World War, without the burden of tradition what became inspiring for Czech and Slovak neighbours. The questions are: is this phenomena conditioned by opening of the borders between the countries, common cultural references to Europe, declining condition of Polish theatre, or is it a result of a constant cultural fluctuation?
Źródło:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne; 2014, 14; 44-57
1506-5790
2353-9860
Pojawia się w:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 24

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies