Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "puns" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Wit and Humor in Chinese Characters - A Socio-Cultural and Historical Perspective
    Elementy humorystyczne w znakach chińskich – perspektywa społeczno-kulturowa i historyczna
    Autorzy:
    Chen, Li-Chi
    Sroka-Grądziel, Anna
    Lee, Fu-Lan
    Hajndrych, Eryk
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1968943.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
    Tematy:
    Chinese characters
    Chinese ligatures
    homophonic puns
    human behavior
    humor
    znaki chińskie
    chińskie ligatury
    homofoniczne gry słowne
    zachowanie ludzkie
    Opis:
    Building on Bergson’s ([1911] 2014) account of laughter, as well as two recognized functions of Chinese humor – 寓教於樂 ‘wrapping instructions in entertainment/amusement’ (Liao 2001) and 會心微笑 ‘a hearty laugh or a knowing smile’ (Chen 2017) – this study intends to analyze the wit and humor found in Chinese characters from a socio-cultural and historical perspective. The data used in this analysis come from internet resources and books, as well as from the authors’ linguistic repertoire. We have observed six sources of humor in Chinese characters. These are: (a) the visual form of a Chinese character; (b) decomposing a Chinese character; (c) Chinese ligatures; (d) Chinese homophonic puns; (e) misreading of similar Chinese characters; and (f) the borrowing of Japanese kanji. Our findings suggest that funny Chinese characters should contain human behavioral attributes and wrapped instructions and will evoke a hearty laugh or knowing smile from the in-group members of a Chinese-speaking community.
    Celem artykułu jest ukazanie elementów humorystycznych zawartych w znakach chińskich w perspektywie społeczno-kulturowej i historycznej. Podjęta analiza opiera się na definicji śmiechu sformułowanej przez Bergsona ([1911] 2014) oraz dwóch funkcjach chińskiego humoru – 寓教於樂 tzw. ‘zawieranie morału w rozrywce’ (Liao 2001) oraz 會心微笑 tzw. ‘szczery śmiech lub wymowny uśmiech’ (L.-C. Chen 2017). Materiał badawczy wykorzystany w badaniu pochodzi z różnorodnych źródeł internetowych i literackich, oraz z repertuaru językowego autorów. Badanie pozwoliło na wyróżnienie sześciu źródeł humoru zawartego w znakach chińskich: (a) formy wizualne znaków; (b) dekompozycja znaków; (c) chińskie ligatury; (d) chińskie gry słów na bazie homofonów; (e) błędne odczytywania podobnych znaków; oraz (f) zapożyczenia z kanji – znaków chińskich używanych w języku japońskim. Wyniki pracy sugerują, że humorystyczność poszczególnych znaków wiąże się z posiadaniem ludzkich cech behawioralnych i ukrytych pouczeń, które to prowadzą do wywołania w odbiorcy będącego członkiem społeczności chińskojęzycznej ‘szczerego śmiechu lub wymownego uśmiechu’.
    Źródło:
    Socjolingwistyka; 2021, 35; 41-54
    0208-6808
    Pojawia się w:
    Socjolingwistyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The functions of punning utterances in English and Chinese: a cross-cultural perspective
    Autorzy:
    Solska, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28409204.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-01
    Wydawca:
    Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
    Tematy:
    puns
    English
    Chinese
    language functions
    high- and lowcontext cultures
    Opis:
    Capitalizing on the universal linguistic feature of ambiguity, punning utterances can be found in languages as distinct as the Indo-European, marginally inflected English and the Sino-Tibetan, monosyllabic, inflectionless Chinese. Though forming a tiny fraction of the utterances produced in these languages, they tend to stand out and can be encountered in diverse communicative settings, including poetry and prose, jokes and comedy routines, advertising slogans and book titles. Whether perceived as “the lowest form of wit” or a lofty rhetorical device, they perform a wide range of functions which are often grounded in distinct cultural and historical backgrounds they are embedded in. The objective of this article is to identify the most striking differences in the functions served by typical English and Chinese puns and to investigate the cultural factors underlying these differences. Adopting Jakobson’s model of language functions as the organizing principle for the discussion, I examine a range of puns in the two languages, comparing and contrasting the motivations for their use.
    Źródło:
    Beiträge zur allgemeinen und vergleichenden Sprachwissenschaft; 2021, 10; 175-199
    2299-4122
    2657-4799
    Pojawia się w:
    Beiträge zur allgemeinen und vergleichenden Sprachwissenschaft
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sprachwitz in den Texten österreichischer Kabarettisten
    Language pun in the texts of Austrian cabaret artists
    Autorzy:
    Utri, Reinhold
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/919724.pdf
    Data publikacji:
    2011-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Cabaret
    Jokes
    Language puns
    Sketches
    Cabaret texts
    Opis:
    Jokes are a part of our culture. The aim of this essay is the analysis and systematization of cabaret texts of well-known Austrian cabaret artists. The witty sketches are a complex phenomenon and consist of language puns (manipulation, bizarre fantasy, imitation of other people, current topics) and of non-verbal elements like music, movement and mimic art.
    Źródło:
    Glottodidactica. An International Journal of Applied Linguistics; 2011, 38, 1; 53-62
    0072-4769
    Pojawia się w:
    Glottodidactica. An International Journal of Applied Linguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les jeux de mots homophoniques en tant qu’instrument du potentiel langagier: exemple des microtextes oulipiens
    Homophonic puns as an instrument of language potential: the example of Oulipian microtexts
    Gry słowne oparte na homofonii jako narzędzie potencjału językowego w świetle mikrotekstów francuskiego ugrupowania literackiego Oulipo
    Autorzy:
    Woźniak, Weronika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40270805.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    kreatywność językowa
    przymusy
    gry słów
    kalambury brzmieniowe
    figura podobieństwa
    homofonia
    language creativity
    constraints
    word plays
    sound puns
    figure of resemblance
    puns
    homophony
    Opis:
    Niniejszy artykuł skupiony jest wokół roli zagadnienia gier słów wynikających ze zjawiska homofonii w utworach grupy Oulipo. Badanie oparte jest na przykładzie korpusu, którego źródłem są krótkie formy literackie zebrane w tomie Anthologie de l’OuLiPo (2009) przez M. Bénabou i P. Fournela. Poprzez odwołanie do klasyfikacji figur słów zaproponowanej przez J.-J. Robrieux (2000) i teorii gier słów P. Guiraud (1976), dokonana została analiza konkretnych realizacji oulipijskich „przymusów” (tj. ograniczeń językowych), opartych na zjawisku homofonii. W ramach badania podjęte zostało zagadnienie podwójnej lektury (syntetycznej i analitycznej) oulipijskich tekstów, a także poruszona została kwestia określenia czynników umożliwiających odczytanie gier proponowanych odbiorcy przez autora. Analiza korpusu pozwala na zilustrowanie funkcji gier słów opartych na homofonii i na określenie konsekwencji ich stosowania dla poszukiwania potencjału języka. Homofoniczne gry słów okazują się skutecznym narzędziem stylistycznym, ale także ważną przesłanką do rozważań nad linearną naturą języka, konwencjonalnością jego elementów i relacji między nimi.
    This article seeks to explore the role of homophonic puns in the works of the Oulipo group. The study is based on the example of a corpus drawn from the Oulipian microtexts collected in Anthologie de l’OuLiPo (2009) by M. Bénabou and P. Fournel. With reference to the classification of figures of words proposed by J.-J.Robrieux (2000) and the theory of word plays by P. Guiraud (1976), an analysis of specific realisations of Oulipian linguistic ‘constraints’ founded on the phenomenon of homophony was undertaken. The analysis explores the question of the double reading, synthetic and analytical, of Oulipian texts, and discusses the determination of factors that facilitate the interpretation of the puns proposed to the reader by the author (such as context, spelling, syllable distribution, typography). The study of the corpus aims to illustrate the function of homophone-based word plays and their application in the exploration of language’s potential. Homophonic wordplay is an effective stylistic device, but also an important premise for reflection on the linear nature of language, the conventionality of its components and the relations between them.
    Źródło:
    Białostockie Archiwum Językowe; 2023, 23; 285-301
    1641-6961
    Pojawia się w:
    Białostockie Archiwum Językowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Les jeux de mots – déconstruction et reconstruction de sens
    Pun and wordplay – deconstruction and reconstruction of meaning
    Autorzy:
    Burbea, Georgiana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1051290.pdf
    Data publikacji:
    2013-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    puns
    portmanteau word
    defrosted structures
    polysemy
    polylexicality
    Opis:
    The present study aims at analyzing puns from the front page of the newspaper Canard Enchaîné, more precisely the deconstruction of meanings and the reconstruction of new meanings by means of this linguistic process. As it is shown by the specialized literature, the nature of the pun itself actually reveals the lexical or semantic organization of all pre-constructed material. The puns used in our corpus will extend, as we shall see, from polysemy and ambiguity resulting from the multitude of meanings that a word can have, to the construction of portmanteau words: « Pour Standard et Poor’s : Cet accord Mercozy, c’est de la poudre de Berlinpimpin » (Canard enchaîné, 4754), the construction of new words : « Après l’annonce surprise du référendum le choeur des 26 européens : On s’est fait Papandréouter » (Canard enchaîné, 4749), to finally arrive at the use of defrosted structures, as in the example: « Sommet à Bruxelles pour sauver la Grèce et l’euro. L’Europe peine à reprendre du poil de la dette » (Canard enchaîné, 4734).
    Źródło:
    Studia Romanica Posnaniensia; 2013, 40, 1; 149-157
    0137-2475
    2084-4158
    Pojawia się w:
    Studia Romanica Posnaniensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jacques Sternberg : le mépris par alphabet
    Autorzy:
    Reynaud, Denis
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912408.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Jacques Sternberg
    Alphabet
    Belgique
    dictionnaire
    humour
    jeu de mots
    juif
    mépris
    nazisme
    Belgium
    contempt
    dictionary
    jew
    nazism
    puns
    Opis:
    Jacques Sternberg (1923-2006) fut une figure singulière de la scène littéraire parisienne dans les années 1960-1970, aujourd’hui surtout connue pour sa collaboration avec Alain Resnais et Roland Topor. En 1973, il publie un Dictionnaire du mépris où, en 443 entrées (d’Absurde à Zoo en passant par Minable), il exprime sa détestation de l’humanité en général et de la France pompidolienne en particulier. Le livre, qui sera suivi en 1985 par un Dictionnaire des idées revues, est rarement drôle. Son principal intérêt réside dans le recours à la forme alphabétique (empruntée à Voltaire, Flaubert et Ambrose Bierce) et dans son titre. Sternberg, qui prétend ne pas s’intéresser aux gens et ne pas aimer la littérature, se sent comme un prêtre qui ne croirait pas en Dieu. Mais pour lui le mépris est une passion revendiquée, étape nécessaire pour parvenir au « véritable humour », qui a peut-être ses racines dans l’expérience de l’horreur de la guerre et des camps où son père perdit la vie.
    Jacques Sternberg (1923-2006) was a singular figure of the Parisian literary life of the 60s and 70s, but today his name is mostly associated with Alain Resnais and Roland Topor. In 1973, he published a Dictionnaire du mépris, in which the humorist expressed his detestation of mankind in general and of French society under president Pompidou in particular. It was expanded in 1985 under the title Dictionnaire des idées revues. Neither book aims to be funny. Their main interest lies in their titles and in their form. Following in the footsteps of Voltaire, Gustave Flaubert and Ambrose Bierce, Sternberg establishes a strong connection between satire and the dictionary form; but his all-encompassing contempt – an essential ingredient of « true humour » – is of a different brand. He pretends to dislike not only people but literature. The key to this radicality is perhaps to be found in the young man’s experience of the horrors of WW2 and of the camps where his father lost his life
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica; 2020, 15; 243-251
    1505-9065
    2449-8831
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gry językowe w tytułach książek religijnych (na wybranych przykładach)
    Puns in religious book titles (chosen examples)
    Autorzy:
    Wojtaszek, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/496951.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
    Tematy:
    język religijny
    perswazja
    reklama
    gry językowe
    religious language
    persuasion
    advertisement
    puns
    Opis:
    Artykuł dotyczy gier językowych występujących w tytułach publikacji religijnych. Na potrzeby artykułu publikacje książkowe i audiobooki traktuję jako towar, a ich tytuły – jako teksty reklamowe. Analiza formalna zebranego materiału badawczego wykazała, że podobnie jak w praktyce komunikacyjnej twórców reklam, tak i w praktyce autorów tytułów tekstów religijnych modne stały się gry z odbiorcą w potoczność. Do rodzajów strategii, którymi posługują się wspomniani autorzy, należą również: stosowanie frazeologizmów potocznych i ich modyfikacji, żart, kontrast, zaskakujące stopniowanie, używanie rozkaźnika w funkcji apelu, prośby, rady, antroponimy, nawiązania intertekstualne do wątków kulturowych z zakresu sztuki, literatury, filmu, odwołania do slangu, gra formą foniczną wyrazów.
    The article is about puns that are used in religious publications. For the sake of the article books and audio-books are treated as goods and their titles as advertising texts. The formal analysis of the collected research material proved that, similarly to the advertisement producers communication practice, puns have become a fashionable way of playing colloquially with the reader. Among the strategies used by the mentioned authors also are: a use of colloquial idioms and their modification, jokes, contrasts, amusing comparatives and superlatives, a use of imperative as a plea, requests, advices, anthroponomy, phonic puns and references to culture, art, literature, movie and slang.
    Źródło:
    Język. Religia. Tożsamość; 2018, 1(17); 35-50
    2083-8964
    2544-1701
    Pojawia się w:
    Język. Religia. Tożsamość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Etymologiczne zabawy Juliana Tuwima
    Etymological Puns of Julian Tuwim
    Autorzy:
    Sokólska, Urszula
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1045211.pdf
    Data publikacji:
    2015-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    puns
    neologism
    archaization
    etymologization
    ambiguity
    Opis:
    The article concentrates on the etymological and quasi-etymological considerations of Julian Tuwim, his fascination with Slavism and the future of language and word-formative experiments. Of course, there is no mention here about a program manifesto forming a logically ordered lecture in an academic sense. The linguistic knowledge of the poet “can be recognized” in his opinions appearing in Pegazie dęba or in funny poetical puns and metalinguistic utterances. It must be emphasized that in the writer’s opinion, language is not only a substance used for creation of the literary vision of the world. The artist makes efforts to comprehend the secrets of a language system and even draws conclusions of theoretical nature, turning language into a kind of a “protagonist” of his own poetic texts, journalistic texts or texts on the theory of literature.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza; 2015, 22, 1; 235-252
    1233-8672
    2450-4939
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Apollinaire : des jeux de mots aux jeux de sens, ou « Soleil cou coupé »
    Autorzy:
    Sirotchouk, Tatiana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/559846.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
    Tematy:
    Apollinaire
    puns
    play on words
    Alcools
    Opis:
    Apollinaire: from plays on words to plays on meanings, or “Soleil cou coupé” Guillaume Apollinaire (1880–1918), who introduced the new spirit in French poetry at the dawn of the 20th century, is most known for being the author of Alcools. With this collection of poems published in 1913, the new poetry was born. Both enigmatic and structured, devoid of any punctuation and open to interpretation, it also offers very extravagant and daring words combinations, and is therefore subject to unexpected readings. Indeed, to create a strongly new and modern poetic language, Apollinaire doesn’t hesitate to use for example the homonymic and polysemic peculiarities of language – where puns come out, hateful for some people, but remarkable for others – that he puts at the heart of his poetic approach in order to surprise, playing with ambiguity. After a quick return on the story of the pun, this study is devoted to play on words and meanings in the poetic art of Apollinaire. It especially focuses on highlighting their two functions: breaking the linearity of the poetic text and creating a new dimension of meaning and reading.
    Źródło:
    Orbis Linguarum; 2018, 50; 337-347
    1426-7241
    Pojawia się w:
    Orbis Linguarum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies