Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "przyszły rozwój" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Geodiversity conservation - conserving our geological heritage
    Autorzy:
    Kozłowski, S.
    Migaszewski, M. Z.
    Gałuszka, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1186572.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    georóżnorodność
    bioróżnorodność
    geostanowiska
    geoparki
    przyszły rozwój
    geodiversity
    biodiversity
    geosites
    geoparks
    future development
    Opis:
    "Czas, czas geologiczny patrzy na nas ze skał jak z żadnych innych form krajobrazu. Młodość Ziemi i tryskająca z niej świeżość jest w glebach i drzewach, a jej sędziwy wiek tkwi w skałach"- w słowach tych amerykański przyrodnik John Burroughs wyraził bardzo ważny aspekt ochrony georóżnorodności. Historia Ziemi wraz z jej różnorodnością i bogactwem procesów abiotycznych i biotycznych jest zapisana w formacjach geologicznych. Badanie tych procesów umożliwia nam nie tylko ich zrozumienie, lecz również przewidywanie przyszłych zmian w środowisku o zasięgu lokalnym, regionalnym, krajowym i globalnym. Integralna koncepcja ochrony georóżnorodności, bioróżnorodności i krajobrazu odgrywa kluczową rolę w ekorozwoju, stanowiąc wyzwanie do życia w harmonii z przyrodą. Georóżnorodność należy definiować jako naturalne zróżnicowanie powierzchni Ziemi, obejmujące formy i systemy geologiczne, geomorfologiczne, glebowe i wód powierzchniowych, powstałe w wyniku procesów naturalnych (endo- i egzogenicznych), miejscami o różnym wpływie antropogenicznym. Stanowiska geologiczne (geostanowiska) są więc zewnętrznym przejawem tych procesów. Większość tych stanowisk może być wykorzystana jako geoindykatory do monitorowania fizycznych i chemicznych zmian w środowisku. Ochrona georóżnorodności znalazła swój wyraz w licznych opracowaniach lub projektach badawczych Państwowego Instytutu Geologicznego, obejmujących: (1) Mapę geologiczno-gospodarczą Polski, 1:50 000, (2) mapy ochrony georóżnorodności (Karpat, Gór Świętokrzyskich i Dolnego Śląska), (3) geomonitoring osuwisk w Karpatach i przekształceń wybrzeża Bałtyku, (4) listę stanowisk stratygraficznych o randze międzynarodowej, narodowej i regionalnej oraz (5) propozycję utworzenia czterech geoparków (Łuku Mużakowa, jurajskiego, pienińskiego i chęcińsko-kieleckiego). Na uwagę zasługuje wstępna lista 149 najbardziej reprezentatywnych obiektów geologicznych i geomorfologicznych opracowana przez Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Zakres przyszłych działań powinien objąć: (1) opracowanie pełnej dokumentacji proponowanych geostanowisk i geoparków w Polsce, (2) uchwalenie konwencji o ochronie georóżnorodności, (3) włączenie ochrony georóżnorodności do Państwowego Monitoringu Ochrony Środowiska, (4) opublikowanie Atlasu Georóżnorodności Polski, (5) przygotowanie kolejnych edycji map ochrony georóżnorodności dla pozostałych regionów kraju, (6) rozwój geoedukacji i geoturystyki oraz (7) zsynchronizowane działania na rzecz idei ochrony georóżnorodności i dziedzictwa geologicznego na różnych szczeblach administracji państwowej oraz wśród samorządów i społeczności lokalnych.
    Źródło:
    Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 13-20
    1507-9791
    Pojawia się w:
    Polish Geological Institute Special Papers
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Phenomenon of (Sustainable) Tourism Activities on Farms in Slovenia During the COVID-19 Pandemic
    Zjawisko (zrównoważonej) turystyki w działalności gospodarstw rolnych w Słowenii podczas pandemii COVID-19
    Autorzy:
    Žibert, Maja
    Prevolšek, Boris
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1991401.pdf
    Data publikacji:
    2022-01-05
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    COVID-19
    świat po COVID
    zrównoważona turystyka
    turystyka wiejska
    Słowenia
    przyszły rozwój
    post-COVID world
    sustainable tourism
    farm tourism
    Slovenia
    future development
    Opis:
    The outbreak of the COVID-19 pandemic is the reason why the development trends of the tourism industry are changing today. The purpose of this article is to address issues of future tourism industry development, linking it to elements of sustainable development trends. The article presents the main elements of the sustainable concept of rural and farm tourism. Using the method of compilation and description, we want to check, based on statistical data related to farm tourism activities in Slovenia (before and during the COVID-19 pandemic), whether it is possible to detect development trends in Slovenia, in the direction of sustainability that are linked to the concept of farm tourism. This study also aims to identify a number of measures that can improve sustainability at the farming tourism level in Slovenia, in a post-COVID phase. According to the findings of numerous comparisons and statistical analysis, it can be stated that the future development trends show a great need to develop the decarbonisation of the industry, digitalisation of industry, and the involvement of the local population in the provision of services. In the present global situation, we have reached a point where it will be necessary to focus on sustainable and digital forms of the industry, in order to further post-COVID development of the tourism industry.
    Wybuch pandemii COVID-19 spowodował, że zmieniają się trendy rozwojowe branży turystycznej. Celem tego artykułu jest zbadanie aktualnego rozwoju branży turystycznej i powiązanie go z elementami trendów zrównoważonego rozwoju. W artykule przedstawiono główne elementy koncepcji zrównoważonej turystyki wiejskiej i agroturystyki. Za pomocą metody zestawienia i opisu autorzy badają, na podstawie danych statystycznych dotyczących działalności agroturystycznej w Słowenii (przed i w trakcie pandemii COVID-19), czy możliwe jest stwierdzenie tendencji rozwojowych w zakresie zrównoważonego rozwoju w kontekście agroturystyki. Niniejsze badanie ma również na celu zidentyfikowanie szeregu czynników, które mogą poprawić zrównoważony rozwój turystyki rolniczej w Słowenii w okresie po COVID-19. Wyniki przytoczonych badań i ich analiza wskazują, że przyszłe trendy rozwojowe domagają się dekarbonizacji i cyfryzacji przemysłu oraz zaangażowania społeczności lokalnej w świadczenie usług. Aktualna globalna sytuacja gospodarcza wskazuje, że dotarliśmy do punktu, w którym dla rozwoju branży turystycznej konieczne jest wdrażanie zrównoważonych i cyfrowych modeli przemysłu.
    Źródło:
    Studia Ecologiae et Bioethicae; 2021, 19, 4; 69-83
    1733-1218
    Pojawia się w:
    Studia Ecologiae et Bioethicae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Evangelical Lutheran Church in Change. Perspectives from Finland according to Recent Debate
    Autorzy:
    Kuivala, Petra
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2143837.pdf
    Data publikacji:
    2021-01-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Ewangelicki Kościół Luterański w Finlandii
    członkostwo (w Kościele)
    duchowość
    aktywność religijna
    sekularyzacja
    aktualne spory i debaty
    przyszły rozwój
    The Evangelical Lutheran Church of Finland
    membership
    spirituality
    religious activity
    secularism
    recent controversies and debate
    future development
    Opis:
    [Abstrakt tylko w j. polskim / Abstract only in Polish] Przemiany w Ewangelickim Kościele Luterańskim w Finlandii w świetle aktualnych debat Petra Kuivala, studentka teologii na Uniwersytecie w Helsinkach, nakreśla kilka charakterystycznych rysów Kościoła luterańskiego w Finlandii. Jak sama zaznacza, w tekście znajduje się więcej pytań niż odpowiedzi wobec współczesnych wyzwań Kościoła, którego jest aktywnym członkiem. Całość została podzielona na trzy zasadnicze części. Pierwsza dotyczy analizy bieżącej sytuacji w oparciu o dane statystyczne, druga jest poszukiwaniem odpowiedzi na pytania, które stawia współczesność, trzecia – zakończeniem. W cel pracy wpisuje się również badanie wiarygodności Kościoła. Pierwszy rozdział (Przynależność kościelna i duchowość Finów w świetle badań statystycznych) stanowi próbę charakterystyki fińskiego sposobu przeżywania wiary. Według statystyk obecnie 78,2% ludności Finlandii należy do Kościoła luterańskiego, co daje 4.2 mln wyznawców. W 2010 r. jednak ponad 83000 wiernych opuściło Kościół, o połowę więcej niż w roku 2009. Z drugiej strony w 2010 do Kościoła wstąpiło ok. 13000 osób, co nie jest perspektywą pocieszającą. Z 77% Finów, deklarujących się jako luteranie w 2009 r., tylko 45% utrzymuje, że aktualnie wierzy na sposób chrześcijański. Stąd łatwo dostrzec, że bycie luteraninem jest w Finlandii częścią tożsamości narodowej. Z drugiej podkreśla się tolerancję wobec innych wyznań. Główne Kościoły tam obecne to: Kościół katolicki, prawosławny, zielonoświątkowcy, Świadkowie Jehowy, małe grupy buddystów i hinduistów oraz szybko rosnąca wspólnota muzułmanów. Tylko 13% Finów nie należy do żadnej grupy religijnej. Przyczyny rezygnacji z aktywności w Kościele są dwie: inna wizja teologiczna Kościoła niż ta prezentowana przez oficjalne organy kościelne (biskupów i sobór) oraz postrzeganie Kościoła przez większość wyłącznie jako instytucji. Warto zauważyć, że tylko 4% ludzi określa siebie jako ateistów. Jeśli chodzi o religijność, to 61% osób twierdzi, że są religijni. To znaczy w ich mniemaniu, że odnajdują w sobie jakiś rodzaj duchowości chrześcijańskiej. 74% mówi, że wierzy w Boga, ale tylko 47% wierzy w to, co Kościół naucza o Bogu. Warto dodać, że 50% Finów wierzy w anioły, podczas gdy tylko 33% uznaje istnienie szatana jako osobowego zła. Następnie omówiona jest aktywność religijna w Finlandii. Tylko 14% osób raz w miesiącu uczestniczy w jakimś nabożeństwie, przy czym niekoniecznie jest to msza święta [oczywiście inaczej rozumiana niż w Kościele katolickim czy prawosławnym – przyp. red.]. Członków Kościoła można podzielić na trzy grupy. Pierwsza, mniejszościowa, to wierni aktywni, którzy poświęcają czas na działalność religijną, zwykle są to ludzie starsi, dorośli po wieku średnim oraz aktywna młodzież. Druga grupa to ci, którzy prawie wcale nie uczestniczą w nabożeństwach czy wydarzeniach religijnych. Należą do Kościoła ze względów tradycyjnych, tożsamości narodowej czy profitów materialnych (otrzymywanie pomocy od organizacji charytatywnych). Są w nim, ponieważ zawsze w nim byli. To jest również grupa, która najmocniej reaguje na debaty publiczne. Trzecia grupa, do której należy najwięcej członków Kościoła luterańskiego to ci, którzy utrzymują, że posiadają tożsamość chrześcijańską i system wierzeń, nawet jeśli aktualnie tego nie pokazują. Często określa się ich jako członkowie ogólni, Kościół stabilny, wierzący niepraktykujący. 47% Finów modli się przynajmniej raz w miesiącu. Powyższe dane zostały zinterpretowane jako przejaw duchowości prywatnej nastawionej raczej na indywidualne przeżywanie wiary niż wyrażanie jej publicznie. Wraz z młodszym pokoleniem w Kościele powstaje nowa kultura duchowości. Zawiera ona elementy pochodzące z kultur młodzieżowych, czyli muzyki rockowej lub metalowej w czasie liturgii, a nawet rytmy latynoamerykańskie. Dobrze ocenia się przygotowanie w ramach tzw. szkoły bierzmowania do przyjęcia Pierwszej Komunii. Na taki półroczny kurs zakończony tygodniowym obozem uczęszcza 91% 15-latków. Jako ilustracja powyższych danych może służyć powiedzenie, że Finowie oczekują od Kościoła trzech rzeczy: wody, ryżu i piasku. Są to symbole trzech najważniejszych momentów w życiu: urodzin, małżeństwa oraz śmierci, których Finowie nie wyobrażają sobie bez religijnych ceremonii mocno wrośniętych w ich kulturę. Generalnie Kościół w niewielkim stopniu oddziałuje na życie codzienne swoich członków, chociaż w chwilach ważnych jest obecny. Ponadto ludzie doceniają zaangażowanie społeczne Kościoła. W opinii publicznej na temat Kościoła przeważa jednak głos krytyki jego instytucjonalności, hermetyczności języka oraz rozmijania się podejmowanych tematów z życiem codziennym. Druga część artykułu (Współczesne kontrowersje w fińskim Kościele luterańskim) dotyczy aktualnych wyzwań i trudności. Pierwszą z nich jest ordynacja kobiet, możliwa od roku 1986. Następnie problem stanowi brak jedności w reprezentowaniu Kościoła na zewnątrz. Na jego czele stoi 10 biskupów, z których wszyscy są sobie równi. Z racji różnicy zdań między nimi co do spornych kwestii, obraz Kościoła, zwłaszcza przedstawiany w mediach, różni się w zależności od tego, który z biskupów się wypowiada. Nie ma jasnego autorytatywnego przedstawiania rozwiązań w debacie o Kościele, skutkiem czego wydaje się on pękać od środka. Kolejną kwestią sporną jest sposób czytania i interpretowania Biblii. Katechizm Ewangelików Luterańskich zaleca czytać Pismo Święte w kluczu historii zbawienia, jednak nie podaje już, na ile ściśle należy to czynić. W związku z tym różne wspólnoty różnie interpretują słowo Boże. Ciekawym zagadnieniem jest różnorodność ruchów wewnątrz tego Kościoła. Odnajdujemy w nim pięć mniejszościowych ruchów, z których każdy ma swoje teologiczne i moralne akcenty. W działalności ruchów można zauważyć wiele pozytywów, m.in. praktykowanie wiary w bardziej intensywny sposób oraz gromadzenie podczas letnich festiwali więcej niż 100000 ludzi na modlitwie. Z drugiej strony stosunek ruchów do Kościoła macierzystego jest często zachwiany, co naświetlają media. Najbardziej znany to ruch ewangeliczny. Podkreśla się w nim radość z wiary, wolność od grzechu i smutku oraz dziękczynienie za codzienne życie. Odrzuca się święcenia kobiet. Msze organizowane przez ten ruch są celebrowane wyłącznie przez mężczyzn. Innym przykładem jest Fundacja Luterańska, grupa która również nie święci kobiet oraz uznaje jedynie literalną interpretację listów św. Pawła. Warto dodać, że jeśli chodzi o księży-kobiety, to stanowią one 38% ogółu duchownych, liczących 2300 osób. Ważną kwestią dyskutowaną powszechnie jest stosunek Kościoła do homoseksualizmu. O randze tego problemu może świadczyć fakt, iż po publicznej debacie z października 2010r. na ten temat w ciągu trzech miesięcy odeszło z Kościoła 80000 osób. Przyczynę upatruje się w unikaniu tego problemu przez Kościół zbyt długo. W sprawie małżeństw homoseksualnych na razie Kościół luterański wypowiada się negatywnie, choć dopuszcza asystencję i modlitwę księdza przy takim akcie. To rodzi kolejne napięcia między poszczególnymi frakcjami w Kościele, gdzie liberałowie chcą iść dalej aż do pełnej zgody, a konserwatyści chcą utrzymać status quo. W związku z tym zostaje postawione pytanie o stopień zgody, do jakiego można się jeszcze posunąć w ramach tolerancji. Tolerancja była zawsze siłą Kościoła w Finlandii, który jawił się jako różnoraki w praktyce i wierze. Jednak gdzie znajdują się ramy, poza którymi nie można już będzie mówić o jedności? Artykuł wieńczy stwierdzenie o daleko posuniętej segmentaryzacji Kościoła luterańskiego w Finlandii. Co więcej, pomimo znacznego wpływu, jaki posiada Kościół na życie społeczne i kulturalne, trzeba szybko nakreślić linie rozwoju i podjąć decyzje w oficjalnej polityce, które muszą być respektowane. Pocieszającym może być fakt, iż ludzie wciąż pukają do drzwi Kościoła i dlatego tak długo, jak będą wierni, tak długo Kościół ma zadanie do wypełnienia.
    Źródło:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii; 2011, 3; 99-115
    2080-8534
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologii Fundamentalnej i Religiologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies