Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przysięga" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Nauka Gracjana o świadkach
Autorzy:
Burczak, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2049871.pdf
Data publikacji:
2022-03-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
świadek
proces sądowy
przysięga
witness
trial
oath
Opis:
Przedmiotem badań przedstawionych w artykule jest Dekret Gracjana w aspekcie instytucji świadka w procesach zarówno cywilnych, jak i karnych. Celem przeprowadzonych analiz tekstów prawnych oraz dicta Gracjana było uzyskanie potwierdzenia dla przyjętej hipotezy badawczej dotyczącej instytucji świadka. W Dekrecie obecne są teksty prawne zarówno prawa kanonicznego, jak i rzymskiego. Prawo kanoniczne posiłkowało się prawem rzymskim w zakresie wielu instytucji procesowych, również instytucji świadka. Metody badawcze, którymi posłużono się w analizie tekstów prawnych, to metoda historycznoprawna oraz dogmatycznoprawna. W wyniku przeprowadzonych badań potwierdzono przyjętą hipotezę badawczą, że instytucja świadka zarówno w prawie kanonicznym, jak i w normach prawa rzymskiego obecnych w Dekrecie cechuje się zasadniczo takimi samymi wymogami stawianymi świadkom, z zachowaniem elementów różnicujących, specyficznych dla procesu kanonicznego. W procesach kanonicznych nigdy nie wolno było dołączać do przysięgi próby wrzątku lub rozpalonego żelaza. Gracjan zawarł w Dekrecie dorobek jurysprudencji rzymskiej i kanonicznej do XII w. W jego nauce o świadkach odzwierciedla się troska sądownictwa rzymskiego i kościelnego o zachowanie zgodnej z prawem procedury procesowej, dotarcie do prawdy o zdarzeniu i wydanie sprawiedliwego wyroku. Jego nauka o świadkach, poza oczywistymi przestarzałymi normami, pozostaje aktualna do dziś.
The research subject of this paper focuses on Gratian’s Decretum in respect of witnesses institution in both criminal and civil cases. The aim of the conducted analyses of Gratian’s legal texts and his dicta was to confirm the hypothesis on the institution of witnesses. The Decretum includes both texts of canon law and Roman Law since canon law has used complementarily principles of Roman Law in several aspects of procedural law, including the rules on witnesses. In the process of analysis of the legal texts several research methods were used: historical and legal, along with a dogmatic and legal method. As the result the hypothesis was confirmed that the institution of witnesses in both canon law and in the norms of Roman Law present in Gratian’s Decretum generally sets the same requirements for witnesses in both systems, except for the elements that differentiate canon law procedure. In addition, canon law proceedings never allowed the evidence to be introduced by trial by ordeal: neither ordeal by hot water nor by hot iron. Gratian in the Decretum has included the achievements of Roman and canonical jurisprudence up to the 12th century. His teachings on witnesses reflect the concern of the Roman and church judiciary to observe a lawful trial procedure, find the truth about the incident and issue a fair verdict. His views on witnesses, apart from obvious outdated standards, are still valid today.
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2022, 1; 91-110
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Religijność małżonków czynnikiem sprzyjającym kształtowaniu udanego małżeństwa
Autorzy:
Dudziak, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137642.pdf
Data publikacji:
2022-07-24
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
manifestations of religiosity
oath of spouses
marriage success
przejawy religijności
przysięga małżonków
sukces małżeński
Opis:
The most common vocational path in life is marriage. The need of spouses, their children, but also the society as a whole is for it to be happy and dissoluble. However, a significant number of spouses, including Catholic spouses, lodge divorce proceedings causing family disintegrations. The number of cohabiting couples of people, without getting married, is also growing. Responsibility for vowed love is signifi cant both in the dimension of the earthly and eternal life. The question then arises: what factors are conducive to shaping a successful marriage, and in particular, is religiosity one of them? The article explains the words of the marriage vow spoken by persons entering into the sacramental marriage. It also provides an overview of research into the factors behind a successful marriage and confirms the vital role of mature religiosity in shaping it. It also encourages to have a religious formation that takes into account various forms of piety, which is important not only in relation with God, but also with your spouse, other family members and other people.
Najpowszechniejszą z dróg życiowego powołania jest małżeństwo. Potrzebą małżonków, ich dzieci, ale także całego społeczeństwa jest to, by było ono szczęśliwe i trwałe. Znaczna jednak liczba, także katolickich małżonków, wnosi pozwy rozwodowe, powodując rozpady rodzin. Wzrasta również grono osób pozostających we wspólnym pożyciu bez zawarcia małżeństwa. Odpowiedzialność za ślubowaną miłość istotna jest zarówno w wymiarze życia doczesnego, jak i wiecznego. Pojawia się więc pytanie: Jakie czynniki sprzyjają kształtowaniu udanego małżeństwa, a zwłaszcza, czy religijność jest jednym z nich? Artykuł wyjaśnia słowa przysięgi małżeńskiej wypowiadanej przez osoby zawierające sakramentalny związek małżeński. Zawiera też przegląd badań nad czynnikami udanego małżeństwa i potwierdza istotną rolę dojrzałej religijności w jego kształtowaniu. Zachęca również do formacji religijnej uwzględniającej rozmaite formy pobożności, która ma znaczenie nie tylko w relacji z Bogiem, ale także ze współmałżonkiem, pozostałymi członkami rodziny i innymi ludźmi.
Źródło:
Teologia i moralność; 2022, 17, 1(31); 119-144
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Peasant Oaths, Furious Icons and the Quest for Agency: Tracing Subaltern Politics in Tsarist Georgia on the Eve of the 1905 Revolution
Chłopskie przysięgi, wściekłe ikony i zagadka sprawczości. Na tropach polityki podporządkowanych w carskiej Gruzji w przededniu Rewolucji 1905 roku
Autorzy:
Nakhutsrishvili, Luka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1623190.pdf
Data publikacji:
2021-05-22
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
agency, intelligentsia, oath, Orthodox icons, peasantry, political theology, Russian Empire, secular studies, speech-act, subaltern
akt mowy, chłopstwo, Imperium Rosyjskie, inteligencja, prawosławne ikony, przysięga, sprawczość podporządkowanych, studia sekularne, teologia polityczna
Opis:
This two-part transdisciplinary article elaborates on the autobiographical account of the Georgian Social-Democrat Grigol Uratadze regarding the oath pledged by protesting peasants from Guria in 1902. The oath inaugurated their mobilization in Tsarist Georgia in 1902, culminating in full peasant self-rule in the “Gurian Republic” by 1905. The study aims at a historical-anthropological assessment of the asymmetries in the alliance formed by peasants and the revolutionary intelligentsia in the wake of the oath as well as the tensions that crystallized around the oath between the peasants and Tsarist officials. In trying to recover the traces of peasant politics in relation to multiple hegemonic forces in a modernizing imperial borderland, the article invites the reader to reconsider the existing assumptions about historical agency, linguistic conditions of subjectivity, and the relationship between politics and the material and customary dimensions of religion. The ultimate aim is to set the foundations for a future subaltern reading of the practices specific to the peasant politics in the later “Gurian Republic”. The second part of the article delves into Uratadze’s account of the aftermath of the inaugural oath and the conflicts it triggered between peasants, intelligentsia and the Tsarist administration.
Ten dwuczęściowy, interdyscyplinarny artykuł przygląda się autobiograficznej relacji gruzińskiego socjaldemokraty Grigola Uratadze, opisującej przysięgę chłopów Gurii w 1902 roku. Przysięga ta rozpoczęła rebelię w carskiej Gruzji, kulminującą w 1905 w samorządnej chłopskiej „republice Gurii”. Studium to ma na celu historyczno-antropologiczne badanie asymetrii w aliansie zawiązanym przez chłopów i rewolucyjną inteligencję oraz napięć jakie wywołała owa przysięga między chłopami a przedstawicielami carskiej władzy. Próbując odsłonić ślady chłopskiej polityki w relacji do różnych hegemonicznych sił na modernizującym się imperialnym pograniczu, artykuł zachęca czytelnika do ponownego rozważenia założeń na temat historycznej sprawczości, językowych uwarunkowań podmiotowości i relacji pomiędzy polityką a materialnym i zwyczajowym wymiarem religijności. Ostatecznym celem jest wypracowanie lektury praktyk typowych dla chłopskiej polityki w Republice Gurii z perspektywy podporządkowanych. Pierwsza część artykułu rozpoczyna się analizą pod włos narracji pozostawionej przez Uratadze na temat przysięgi z 1902 roku. Druga część artykułu poświęcona jest relacji Uratadze na temat następstw przysięgi oraz konfliktów i rozbieżnych interpretacji, jakie wywołała pomiędzy chłopami, inteligencją i carską administracją.
Źródło:
Praktyka Teoretyczna; 2021, 39, 1; 43-73
2081-8130
Pojawia się w:
Praktyka Teoretyczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reflections on legal taxonomy: the example of iusiurandum
Refleksje na temat taksonomii prawniczej na przykładzie iusiurandum
Autorzy:
Villanueva Martínez, Antonio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057182.pdf
Data publikacji:
2021-12-08
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
taxonomy
necessary oath
Roman law
taksonomia
przysięga konieczna
prawo rzymskie
Opis:
Background: This article presents a study on the relationship between taxonomy, used in law textbooks for easier assimilation, and the legal structure of the institutions, based on the particular case of the so-called necessary oath (iusiurandum necessarium) in Roman law, which is presented in sources in a particularly unsystematic and confusing way. The reason for these reflections is determined by the difficulties of understanding the necessary oath that one finds when beginning their studies according to the criteria of doctrinal distinction between the necessary and voluntary oaths. Research propose: The purpose of this article is to determine the relationship between law and taxonomy, and answer the question whether taxonomy serves the purposes of research and application of law or, on the contrary, it is cultivated by the mere scientific inertia coming from the natural sciences. It is a question of gaining a better understanding of the sensitivity of classical jurisprudence, as well as the order of Corpus Iuris Civilis. Methods: The starting point of the article constitute citing different doctrinal opinions concerning the criteria of distinction between the necessary and voluntary oaths in ancient Rome. They are analyzed in the light of the jurisprudential sources, in order to verify their validity. The method is based on the exegetical analysis of these sources. Conclusions: The classification of legal knowledge must be based on both social and legal realities reflected in written laws, regardless of whether they are fitted into easier-to-understand categories.
Przedmiot badań: W niniejszym artykule rozważa się relację między taksonomią stosowaną w podręcznikach prawa rzymskiego w celu łatwiejszego przyswojenia materiału a prawną konstrukcją instytucji. Analizie poddany został przykład tzw. rzymskiej przysięgi koniecznej (iusiurandum necessarium), która w źródłach przedstawiana jest w sposób szczególnie nieusystematyzowany i niejasny. Asumpt do tych rozważań stanowią trudności w zrozumieniu instytucji przysięgi koniecznej, które napotyka się, rozpoczynając badania w oparciu o doktrynalne kryteria rozróżnienia przysięgi koniecznej i dobrowolnej. Cel badawczy: Celem niniejszego artykułu jest określenie relacji między prawem a taksonomią oraz odpowiedź na pytanie, czy taksonomia służy badaniom i stosowaniu prawa, czy też przeciwnie: jest praktykowana jako rezultat zwykłej naukowej inercji, wywodzącej się z nauk przyrodniczych. Celem jest lepsze zrozumienie subtelności klasycznej jurysprudencji, a także struktury Corpus Iuris Civilis. Metoda badawcza: Punkt wyjścia analiz stanowią opinie doktryny, dotyczące kryterium rozróżnienia między przysięgą konieczną i dobrowolną w prawie rzymskim. Kategorie te są następnie analizowane w oparciu o źródła jurysprudencyjne. W ten sposób ważność proponowanych kryteriów rozróżnienia poddawana jest weryfikacji. Metoda opiera się na egzegetycznej analizie źródeł. Wyniki: Klasyfikacja wiedzy prawniczej musi wynikać tak z realiów społecznych, jak i prawnych. Nie może mieć na nią wpływu to, czy te ostatnie, odzwierciedlone w prawach spisanych, dają się dopasować do łatwiejszych do zrozumienia kategorii.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2021, 120; 119-133
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wręczenie sztandaru
Autorzy:
Kubarek, Mariusz.
Powiązania:
Polska Zbrojna. Historia 2021, nr 1, s. 174-179
Data publikacji:
2021
Tematy:
Sztandary wojskowe
Sztandary
Chorążowie
Etyka żołnierska
Symbole wojskowe
Przysięga wojskowa
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Tematem artykułu są sztandary i chorągwie wojskowe. Autor przedstawia ich znaczenie i rolę w etyce żołnierskiej w polskiej historii, aż po wiek dwudziesty. Chorągwie stały się znakiem oddziałów i regimentów pieszych. Przez wieki sztandary i chorągwie wiązały walczących rycerzy i żołnierzy składaną na nie przysięgą i dziś są symbolem jednostki wojskowej, uosobieniem jej wojennej sławy oraz znakiem wierności, honoru i męstwa, których ojczyzna wymaga od swych obrońców.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Korpus nauczający Gimnazjum Wojewódzkiego (Gubernialnego) w Lublinie w latach 1832-1864
The Teaching Staff of the Regional (Governmental) Secondary School in Lublin in the Years of 1832-1864
Autorzy:
Sadurski, Ireneusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1848951.pdf
Data publikacji:
2020-05-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
gimnazjum
Gubernia Lubelska
nauczyciel
przysięga wierności
uniwersytety-szkoły
seminaria i akademie
pochodzenie terytorialne i społeczne
Komisja Województwa Lubelskiego
Rząd Gubernialny Lubelski
secondary school
Lublin Government
teacher
oath of loyalty
universities-schools
seminaries and academies
territorial and social origin
Commission of the Lublin Region
Lublin Government Authorities
Opis:
On the basis of rich and well-preserved manuscripts from the State Archives in Lublin the teaching staff of the Regional (Governmental) Secondary School in Lublin in the years of 1832-1864 have been characterised. It has been stated that the inter-rising period 94 persons were teachers in the school. 54 of them were prepared for teaching at national and foreign universities; 19 were graduates of Warsaw University, i.e. 22.09% of the staff with university diplomas. As tsarism put into practice its policy of Russification, more and more graduates from the universities of the Russian Empire arrived at the Lublin Secondary School, One can see at the turn of the 1840s and 1850s. In a group of 26 persons dominated mainly graduates of Moscow and Sanct Petersburg Universities, hence 30.23% of the staff were lecturers from Russia, including distant universities in Charków i Dorpat. Those graduates obtained their diplomas from Moscow, Sanct Petersburg, Charków, and Dorpat. Let us stress firmly that 85% of them were Poles, and only 5% indigenous Russians. The staff of the Lublin Secondary School was also composed of lecturers from Prussian universities in Berlin, Królewiec, Wrocław, and Frankfurt, the universities in the Austrian Empire (Vienna, Lvov), and the Free Town of Kraków. The remaining teachers of the Secondary School (25.58%) had qualifications from the Pedagogic Institutes and Courses, 11.62% of them from Theological Seminaries and Academies, whereas 12.79% were graduates of secondary schools. Being appointed, the teachers had to take an oath of loyalty towards the monarch and sign it personally. This closed the stage of accepting a candidate to work and opened for him an opportunity to work as a teacher.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2007, 35, 2; 143-166
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Etyka hipokratejska wobec innych nurtów etyki medycznej
Ethics of Hippocrates versus other Medical Ethics
Autorzy:
Biesaga, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944130.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
etyka medyczna
przysięga Hipokratesa
dobro pacjenta
pryncypizm
kontraktualizm
medical ethics
Hippocratic oath
good of patient
principlism
contractualism
Opis:
Nowadays medical ethics develops under the influence of various philosophical trends. Among the most important elaborations of this ethics the following three propositions are usually given special attention: (1) ethics of the good of the patient related to the virtue ethics proposed by American physician Edmund D. Pellegrino, (2) the ethics of the four principles of Tom Beauchamp and James Childress, called principlism, and (3) the contractualism of Robert M. Veatch that appeals to the idea of a social contract. What unites those propositions is the fact that they were all developed by doctors, philosophers and scientists of the same bioethical center in the USA, the Kennedy Institute of Ethics at Georgetown University in Washington. What makes them different are the philosophical assumptions, consciously and unconsciously accepted by their creators at the moment of laying the groundwork of these ethical systems. The paper is not just about recalling the strengths and weaknesses of the three proposals of medical ethics and about revealing which of them is close to the ethics of Hippocrates, but the goal is also to answer the question whether the ethics of Hippocrates is still valid? Moreover, the goal of the analysis is to find an answer to the second question, i.e. to judge whether medical ethics can be developed without taking into account the philosophy of man and the metaphysics together with the philosophy of God? The paper suggests to give a positive answer to the first question, indicating what should be changed and what should be developed in the ethics of Hippocrates. On the other hand, the paper provides arguments justifying a negative answer to the second question by claiming that building medical ethics without metaphysical and anthropological foundations does not meet the criteria of ethics justified on the grounds of philosophy.
Współcześnie etyka medyczna rozwija się pod wpływem różnych nurtów filozoficznych. Spośród ważniejszych opracowań tej etyki wyróżniają się trzy następujące propozycje: (1) etyka dobra pacjenta związana z etyką cnót zaproponowana przez amerykańskiego lekarza Edmunda D. Pellegrino, (2) etyka czterech zasad Toma Beauchampa i Jamesa Childressa zwana pryncypizmem oraz (3) etyka kontraktualistyczna umowy społecznej Roberta M. Veatcha. To, co je łączy to fakt, że zostały one wypracowane przez lekarzy, filozofów i naukowców tego samego ośrodka bioetycznego w USA, czyli Instytutu Etyki Kennedych na Uniwersytecie Georgetown w Waszyngtonie. Tym, co je różni, są założenia filozoficzne, świadomie i nieświadomie przyjęte przez ich twórców u podstaw owych systemów etycznych. W artykule nie chodzi tylko o przywołanie mocnych i słabych stron wymienionych trzech propozycji etyki medycznej oraz o ujawnienie, która z nich jest bliska etyce Hipokratesa, ale o odpowiedź na pytanie czy etyka hipokratejska jest jeszcze aktualna? Chodzi również o odpowiedź na drugie pytanie, czy etykę medyczną można rozwijać pomijając filozofię człowieka oraz metafizykę wraz z filozofią Boga? Artykuł na pierwsze pytanie odpowiada pozytywnie, wskazując co należy w etyce hipokratejskiej zmienić i co rozwinąć. Natomiast na drugie pytanie odpowiada negatywnie twierdząc, że budowanie etyki medycznej bez podstaw metafizycznych i antropologicznych, nie spełnia kryteriów etyki uzasadnionej filozoficznie.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 2; 39-50
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miejsce Hipokratesa i Samarytanina we współczesnej medycynie, czyli etyczna formacja pracownika służby zdrowia w świetle Nowej Karty Pracowników Służby Zdrowia
Autorzy:
Bartoszek, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047376.pdf
Data publikacji:
2019-10-03
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
przysięga Hipokratesa
Dobry Samarytanin
etyka lekarska
formacja sumienia
Hippocrates oath
good Samaritan
medical ethics
formation of conscience
Opis:
Wydana przez Papieską Radę ds. Służby Zdrowia Nowa Karta Pracowników Służby Zdrowia przywołuje we wstępie i w zakończeniu Przysięgę Hipokratesa. Podobnie we wstępie przypomina o ewangelicznej przypowieści o dobrym Samarytaninie. Niniejszy artykuł wykazuje, że w przywołaniach tych nie chodzi o zwykłe przypomnienie tych ważnych dla etyki lekarskiej starożytnych tekstów. Zacytowanie Przysięgi Hipokratesa oraz przypowieści o dobrym Samarytaninie wskazuje na ich aktualność. Te powszechnie znane teksty syntetyzują wiele szczegółowych zagadnień poruszanych przez bioetykę i etykę lekarską, wnikliwie omówionych w Nowej Karcie, a także, co chyba jest najważniejsze, wytyczają drogę formacji sumienia pracowników służby zdrowia, która winna przebiegać dwutorowo: poprzez refleksję etyczną, dokonywaną na płaszczyźnie rozumowej oraz poprzez zgłębianie na płaszczyźnie wiary przesłania moralnego, płynącego z objawienia chrześcijańskiego, a wyjaśnianego i głoszonego przez nauczanie Kościoła.
Źródło:
Teologia i moralność; 2019, 14, 1(25); 107-120
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O problematyce przysięgi w dawnym prawie polskim
Autorzy:
Moniuszko, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953836.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Polish laws of the fifteenth–sixteenth centuries
iuramentum corporale
judicial oath
royal oath
prawo polskie XV–XVI w.
przysięga sędziowska
przysięga królewska
Opis:
Paweł Rogowski had undertaken a difficult and important task to comprehensively analyse the question of the use of oath in the medieval Polish laws. He discusses the forms and functions of the old oath against its historical and cultural background. His approach, however, is not free of errors and oversimplifications. This review article presents some polemic remarks upon the functioning of the oath in the old Polish laws.
Paweł Rogowski podjął się trudnego i ambitnego zadania kompleksowego omówienia zagadnienia stosowania przysięgi w średniowiecznym prawie polskim. Analizuje formy i funkcje dawnej przysięgi oraz jej tło historyczne i kulturowe. Ujęcie to nie jest jednak wolne od błędów i uproszczeń. Niniejszy artykuł recenzyjny zawiera uwagi polemiczne dotyczące omówienia funkcjonowania przysięgi w dawnym prawie polskim. 
Źródło:
Kwartalnik Historyczny; 2019, 126, 2
0023-5903
Pojawia się w:
Kwartalnik Historyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przysięga małżeńska (art. 7 § 3 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego)
The marriage vow (Article 7 para. 3 of the Family and Guardianship Code)
Autorzy:
Sylwestrzak, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/692649.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
marriage vow; entering into marriage
przysięga małżeńska, zawarcie małżeństwa
Opis:
The amendment to the Family and Guardianship Code of 2014, introducing the wording of the declaration of entering into marriage, deserves a positive assessment. Due to the importance of the marriage vow, it was right to assign it the rank of a legislative act. At the same time, it should be emphasized that no changes have been made regarding the preconditions required for entering into marriage because the constitutive element of entering into marriage is, as previously, expressing the will to enter into marriage, and not uttering a specific formula of words. Any incorrect uttering of the words does not have a negative effect on the act of entering into the marriage, as long as there is no doubt that, in spite of the incorrect uttering of the words, the will to enter into marriage has been expressed. Therefore, the wording of the marriage vow should be considered as an organizational precondition for entering into marriage. Its content may be deemed helpful during the interpretation of the provisions regarding the rights and obligations of spouses, and therefore, indirectly, may affect the application of law in practice.
Nowelizacja k.r.o. z 2014 r., wprowadzająca do Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego  formułę oświadczenia o wstąpieniu w związek małżeński, zasługuje na pozytywną ocenę. Z uwagi na doniosłe funkcje, jakie spełnia przysięga małżeńska, właściwe było nadanie jej rangi ustawowej. Jednocześnie trzeba zaznaczyć, że nie nastąpiła żadna zmiana w zakresie przesłanek koniecznych zawarcia małżeństwa: konstytutywnym elementem zawierania małżeństwa jest bowiem, jak dotychczas, wyrażenie woli wstąpienia w związek małżeński, a nie – wypowiedzenie określonej formuły. Ewentualne uchybienia w jej wypowiadaniu nie mają zatem negatywnego wpływu na zawarcie małżeństwa, o ile nie powstają wątpliwości, że pomimo uchybień została wyrażona wola zawarcia małżeństwa. Formuła przysięgi małżeńskiej powinna być zatem zaliczana do przesłanek porządkowych zawarcia małżeństwa. Jej treść może się okazać pomocna przy wykładni przepisów dotyczących praw i obowiązków małżeńskich i tą drogą, pośrednio, wywoływać konsekwencje w praktyce stosowania prawa.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2019, 81, 4; 73-82
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Walkę o Wielką i Niepodległą Polskę uważam za najwyższy cel mego istnienia : przysięga NSZ
Autorzy:
Greniuch, Tomasz (1982- ).
Powiązania:
Wyklęci. Ogólnopolski Kwartalnik Poświęcony Żołnierzom Wyklętym 2019, nr 3, s. 107-112
Data publikacji:
2019
Tematy:
Narodowe Siły Zbrojne
Okręg VII Śląski (Narodowe Siły Zbrojne)
Podziemie polityczne i zbrojne (1944-1956)
Przysięga wojskowa
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Bibliografia na stronie 112.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
„Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno”. Aktualność Dekalogu
“You Shall not Take the Name of the Lord your God in Vain.” The Relevance of the Decalogue
Autorzy:
Łużyński, Wiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/558967.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
imię
prawda
Bóg
chrześcijanin
Kościół
przysięga
name
truth
God
Christian
the Church
oath
Opis:
Imię Jahwe „Jestem, który Jestem” wyraża istotę Boga. W sensie biblijnym oznacza Boga, który „jest” ze swoim ludem. W sensie filozoficznym oznacza pełnię istnienia. W Starym Testamencie imię to zostało objawione Mojżeszowi. W Nowym Testamencie objawieniem imienia Bożego jest Jezus – Jehosua: Jahwe jest zbawieniem. Jezus używa formuły objawieniowej „Ja jestem”, identyfikując się ze swoim Ojcem i wskazując na swoje mesjańskie posłannictwo. Objawieniem imienia Bożego jest Modlitwa Pańska, w której Bóg jest określony jako Ojciec, wiąże się również z nim jedno z wezwań modlitwy będące prośbą o uświęcenie imienia Bożego. Przykazanie nakazuje szacunek dla imienia Bożego i całej rzeczywistości sakralnej. Zabrania ono używania go do błahych spraw, a tym bardziej do składania kłamliwych przysiąg lub wypowiadania przekleństw. Imię Boże powinno być wzywane z najwyższym szacunkiem, w czasie modlitwy z rozwagą i sprawiedliwością.
The name “I am who I am” expresses the essence of God. In a biblical sense, it signifies God who is with His people. In a philosophical sense, it denotes the fullness of existence. In the Old Testament the name is revealed to Moses, whereas in the New Testament, the revelation of the name of God is Jesus – Yeshua: “Yahweh is salvation”. Jesus uses the revelational formula “I am” identifying with His Father and indicating His messianic mission. God’s name is revealed in The Lord’s Prayer, in which God is described as the Father, and in which also one of the supplications is a request for the name of God to be revered. The second commandment commands respect for God’s name and for the whole sacred reality. It forbids using the name in vain, in particular by taking a false oath or by swearing. The name of God should be called on with the highest respect in prayer, with prudence and justice.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2018, 42; 119-131
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies