Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przetrwalniki" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
The Activity of Selected Disinfectants Towards Endospores of Bacteria of the Bacillus Genus
Aktywność wybranych dezynfektantów wobec przetrwalników bakterii z rodzaju Bacillus
Autorzy:
Olesiak, P.
Smyłła, A.
Krupa, P.
Kostecki, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204917.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
dezyfektanty
środki dezynfekujące
przetrwalniki bakterii
Bacillus
disinfectants
endospores
Opis:
Disinfectants are commonly used in households, hospitals, in drug manufacturing, in food processing. With the ever-increasing antibiotic-resistance of microorganisms, it is crucial to rationally apply disinfectants in suitable concentrations, with proper active substance, as not all substances affect various organisms in the same way. Among the microorganisms that are particularly difficult to kill, there are bacteria producing spores - forms that have different structure and sensitivity to disinfectants than the vegetative forms. The aim of the study has been to examine the influence of frequently used disinfectant compounds upon the spores of bacteria of the Bacillus genus: B. cereus, B. mycoides, and B. subtilis. In the study of disinfectants the findings showed that the disinfectants with the best results against spores are: peracetic acid, hydrogen peroxide in concentrations of 30% as well as 5%, and Lysoformin 3000. The least efficient in fighting spores proved to be Isopropanol and Promanum N. Differentiation has been found to exist in the reaction of specific species to the preparation Rafasept, as B. subtilis occurred to be very sensitive to that compound, whereas Rafasept turned out to be ineffective in the case of B. mycoides and B. cereus.
Środki dezynfekujące wykorzystywane są powszechnie w gospodarstwach domowych, w szpitalach, przy produkcji leków, w przemyśle spożywczym. Przy ciągle narastającej antybiotykooporności mikroorganizmów ważne jest racjonalne stosowanie dezynfektantów w odpowiednich stężeniach, z odpowiednią substancją czynną, ponieważ nie wszystkie substancje działają w taki sam sposób na różne organizmy. Szczególnie trudnymi do zabicia mikroorganizmami są bakterie produkujące spory - formy o odmiennej budowie i odmiennej wrażliwości na dezynfektanty niż formy wegetatywne. Celem pracy było zbadanie wpływu często stosowanych związków dezynfekcyjnych na przetrwalniki bakterii z rodzaju Bacillus: B. cereus, B. mycoides i B. subtilis. W badaniach nad środkami dezynfekcyjnymi stwierdzono, że najlepszymi dezynfektantami wobec spor są: kwas nadoctowy, nadtlenek wodoru zarówno w stężeniu 30%, jak i 5% oraz Lysoformin 3000. Najmniej skutecznymi wobec przetrwalników okazały się Izopropanol i Promanum N. Stwierdzono zróżnicowanie w reakcji poszczególnych gatunków na preparat Rafasept, ponieważ B. subtilis okazał się bardzo wrażliwy na ten związek, natomiast wobec B. mycoides i B. cereus Rafasept okazał się nieskuteczny.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2012, 38, 1; 63-73
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biosynthetic stability of Bacillus subtilis and B.polymyxa during storage
Stabilnosc biosyntetyczna szczepow Bacillus subtilis i Bacillus polymyxa podczas przechowywania
Autorzy:
Rodziewicz, A
Wojtatowicz, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1373157.pdf
Data publikacji:
1997
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
przechowywanie
Bacillus subtilis
szczepy bakteryjne
przetrwalniki
stabilnosc
zywotnosc
Bacillus polymyxa
Opis:
The purpose of the study was to evaluate the effectiveness of preservation of two bacteria strains: Bacillus subtilis B-3 and Bacillus poly my xa В-20 (proteinase and amylase producers) in the form of dried spores on glass beads. In our study we have found that the survival level of the two strains after 15 months of storage was 100%. The viability of B. subtilis B-3 was 20% lower than that of the control culture maintained by subculturing on agar slants and stored at 4°C (µ = 1.8 h-1 and µ = 2.16 h-1), whereas the viability of B. polymyxa B-20 was similar to that of the control culture (µ = 1.3 h-1). The biosynthetic capability of B. polymyxa B-20 remained at unchanged levels of 303 FSU and 2.5 AU, but only when the spores had been stored on glass beads with starch as the protective agent. The biosynthetic activity of B. subtilis B-3 was 76% lower in the case of proteinases and 60% lower in the case of amylases. The method of storage of bacteria in the form of spores dried on glass beads, described in this paper, can be recommended for B. polymyxa B-20 strain, but it is not suitable for B. subtilis B-3 since the bacteria have lost, to a large extent, their biosynthetic ability.
W pracy oceniano skuteczność metody przechowywania w formie przetrwalników na perełkach szklanych, dwóch szczepów B.subtilis B-3 i B.polymyxa B-20, producentów proteinaz i amylaz. Wykazano, że po 15 miesiącach przechowywania badane szczepy przeżywały w 100% (Tabela 1,2). Żywotność szczepu B.subtilis B-3 po tym czasie byla niższa o 20% w stosunku do kontroli którą stanowiła kultura okresowo przeszczepiana i przechowywana na skosach w temperaturze 4°C (µ = 1,8 godz-1 i µ = 2,16 godz-1), natomiast szczepu B.polymyxa B-20 była zbliżona do kontroli (µ = 1,3 godz-1). Szczep B.polymyxa B-20 zachowywał zdolność biosyntezy enzymów na niezmienionym poziomie (303 JFS i 2,5 JA) ale tylko podczas przechowywania przetrwalników na perełkach ze skrobią (Rys. 2). Aktywność biosyntetyczna szczepu B.subtilis B-3 była niższa w przypadku proteinaz o 76% zaś amylaz o 60% (Rys. 1). Opisaną metodę przechowywania bakterii w postaci wysuszonych przetrwalników na perełkach szklanych można polecić dla szczepu B.polymyxa B-20 i nie jest ona odpowiednia dla szczepu B.subtilis B-3, gdyż bakterie traciły w znacznym stopniu, uzdolnienia biosyntetyczne.
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1997, 06, 1; 69-76
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ ditlenku węgla w stanie nadkrytycznym na kiełkowanie i inaktywację przetrwalników Alicyclobacillus acidoterrestris
Effect of supercritical carbon dioxide on inactivation and germination of alicyclobacillus acidoterrestris spores
Autorzy:
Porebska, I.
Sokolowska, B.
Laniewska-Trokenheim, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826336.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
Alicyclobacillus acidoterrestris
bakterie
produkty owocowe
sok jablkowy
soki owocowe
przetrwalniki
utrwalanie zywnosci
kielkowanie
inaktywacja
dwutlenek wegla
Opis:
Przetrwalniki termofilnych kwasolubnych bakterii Alicyclobacillus acidoterrestris są oporne na działanie czynników zewnętrznych i mogą się rozwijać w sokach w czasie przechowywania. Wytwarzają związki o dezynfekcyjnym zapachu, m. in. gwajakol i prowadzą do zepsucia soków. Zwiększenie stopnia kiełkowania przetrwalników w procesie utrwalania żywności może przyczynić się do ich skutecznej inaktywacji. Celem pracy była charakterystyka przebiegu procesu kiełkowania i stopnia inaktywacji przetrwalników Alicyclobacillus acidoterrestris zainicjowanego przez ditlenek węgla w stanie nadkrytycznym (SCCD). Przetrwalniki zawieszone w soku jabłkowym oraz w buforach o pH 4,0 i pH 7,0 poddawano działaniu SCCD o ciśnieniu 10 ÷ 60 MPa, w temp. 50 ÷ 75 ºC, w ciągu 20 ÷ 40 min. Po 40 min działania SCCD o ciśnieniu 60 MPa w temp. 75 ºC liczba skiełkowanych przetrwalników w soku jabłkowym wynosiła 3,9 log, z czego 3,4 log było inaktywowanych. W tych samych warunkach procesu, ale w buforze o pH 4,0 uzyskano niższy stopień kiełkowania (3,2 log) i inaktywacji (2,7 log). W buforze o pH 7,0 stwierdzono stopień wykiełkowania rzędu 2,5 log i inaktywację przetrwalników o 1,1 log. Stwierdzono istotną korelację pomiędzy wynikami szacowania stopnia kiełkowania uzyskanymi metodą płytkową i metodą pomiaru zmniejszania gęstości optycznej. Temperatura stosowanego SCCD okazała się czynnikiem istotnie wpływającym na stopień kiełkowania i inaktywację przetrwalników A. acidoterrestris. Wraz z obniżaniem pH zaobserwowano niewielkie zwiększenie stopnia kiełkowania i znaczne zwiększenie inaktywacji przetrwalników A. acidoterrestris poddanych działaniu SCCD, a zawartość składników odżywczych w soku jabłkowym dodatkowo zwiększała stopień wykiełkowania.
The spores of thermophilic, acidophilic bacterium Alicyclobacillus acidoterrestris are resistant to external factors and can develop in juices during storage. They produce compounds that smell like disinfectants, i.a., guaiacol, and lead to the spoilage of juices. The increasing of the degree of spore germination during the process of food preservation can contribute to their effective inactivation. The objective of the research study was to characterise the course of the germination process and the inactivation degree of Alicyclobacillus acidoterrestris spores initiated by supercritical carbon dioxide (SCCD). The spores suspended in apple juice and in buffers of pH 4.0 and pH 7.0 were treated with SCCD at a pressure of 10-60 MPa, at temperatures of 50 ÷ 75 ºC, for 20 ÷ 40 min. After 40 min SCCD treatment at 60 MPa and at 75 ºC, the count of spore germination in apple juice was 3.9 log, of which 3.4 log were inactivated. In the pH 4.0 buffer and under the same process conditions, a lower degree of germination (3.2 log) and inactivation (2.7log) was achieved. In the pH 7.0 buffer, the germination of 2.5 log was reported and the spore inactivation of 1.1 log. A significant correlation was found between the results of germination degree estimation that were obtained using a plate method and a method of measuring the decrease in optical density. The temperature of the SCCD applied turned out to be a factor to significantly impact the degree of germination and the inactivation of A. acidoterrestris spores. Along with the decrease in pH, a slight increase in the degree of spore germination was observed and a significant increase in the inactivation of the A. acidoterrestris spores treated with SCCD; the content of nutrients in apple juice further increased the degree of germination.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2016, 23, 1
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wystepowanie Clostridium w mleku i niektorych przetworach mleczarskich
Autorzy:
Molska, I
Berthold, A
Pakula, R
Nowosielska, R
Kamola, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/828243.pdf
Data publikacji:
2001
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
wystepowanie
przetwory mleczne
mleko
oznaczanie
bakterie
przetrwalniki bakteryjne
Clostridium
occurrence
dairy product
milk
determination
bacteria
bacterial spore
Opis:
W pracy określono najbardziej prawdopodobną liczbę (NPL) przetrwalników (a) Clostridium redukujących siarczany(IV), (b) gazujących (RCM), (c) Cl tyrobutyricum (RCM-mleczan) i (d) przypuszczalnego CL perfringens. W większości próbek mleka surowego NPL (a, b, c, d) zawierała się w granicach 1,0.101 - 1,0·103 w 1 dm3. W serach podpuszczkowych dojrzewających (produkty rynkowe I klasy) NPL (a, d) wynosiła poniżej 2,0-102 w 1 g, (d) poniżej 1 w 1 g (obecny w 21% próbek). W mleku w proszku klasy Ekstra і I NPL (a) wynosiła poniżej 2,0-102 w 1 g (obecne odpowiednio w 65% i 70% próbek).
In the work the most probable number (MPN) of spores of (a) sulphate (IV) reducing Clostridia, (b) gas forming (RCM), (c) CI tyrobutyricum (RCM-lactate) and (d) presumptive CL. perfringens has been determined. In most samples of raw milk MPN (a, b, c, d) was in the range 1,0·101 - 1,0·103 in 1 1. In rennet ripening cheeses (market products class I) MPN (a, d) was below 2,0·102 in 1 g, (d) below 1 in 1 g (present in 21% of samples). In milk powder (class Extra and I) MPN (a) was below 2,0·102 in 1 g (present in 65% and 70% of samples).
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2001, 08, 1; 93-102
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies