Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "przestrzeń dialogu" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Architektura dialogu: w stronę przestrzeni pytań i odpowiedzi
    The architecture of dialogue: towards the space of questions and answers
    Autorzy:
    Urbańska, Marta A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/527031.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
    Tematy:
    philosophy
    contextual architecture
    space of a dialogue
    filozofia
    architektura kontekstualna
    przestrzeń dialogu
    Opis:
    Philosophy of dialogue, an important strain of the 20th century thought (to mention but Martin Buber, Emmanuel Levinas or Józef Tischner) found many followers, probably due to its ethical or theological character. However, considerations of the dialogical relation, of encountering the Other or the relation of the Inquisitive with the Respondent (as proposed by Tischner), seem to be very adequate for the situation of any new architecture that is inscribed into the extant context. Being also inspired by the concept of dialogical architecture (Jacek Dominiczak), the author aims at presenting a few examples of contextual architecture from Poland where a true dialogue took place. Such structures create the space of a dialogue indeed – different from the extremities of violent negation or total mimicry (unconditional acceptance). In the author’s opinion, those two poles (whose global ‘architectural representatives’ will also be mentioned, for the sake of contrast) do not allow for any dialogue.
    Nurt filozofii dialogu, istotnego aspektu myśli dwudziestowiecznej (by wspomnieć tylko prace Martina Bubera, Emmanuela Levinasa czy Józefa Tischnera), znalazł wielu zwolenników, zapewne z uwagi na jego etyczny czy teologiczny charakter. Rozważanie relacji dwóch interlokutorów, spotkania z Innym lub Pytającego z Zapytanym jest, jak się zdaje, bardzo adekwatne do sytuacji nowej architektury, wpisywanej w istniejący kontekst. Inspirowany także koncepcją architektury dialogicznej (Jacek Dominiczak) niniejszy artykuł spróbuje przedstawić kilka przykładów polskiej architektury kontekstualnej, gdzie dialog ów nawiązano. Będą to obiekty tworzące przestrzeń dialogu – różne od ekstremów całkowitej mimikry (bezwarunkowej akceptacji) lub gwałtownej negacji, oba te bieguny (których przykłady, pod postacią światowych „architektonicznych reprezentantów”, także zostaną – dla kontrastu – wskazane) nie pozwalają bowiem na żaden dialog.
    Źródło:
    Państwo i Społeczeństwo; 2018, 2; 55-63
    1643-8299
    2451-0858
    Pojawia się w:
    Państwo i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Współczesne paradygmaty dialogu międzykulturowego
    Contemporary paradigms of intercultural dialogue
    Autorzy:
    Jaskuła, Sylwia
    Korporowicz, Leszek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/442122.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-31
    Wydawca:
    Towarzystwo Wiedzy Powszechnej w Szczecinie
    Tematy:
    dialog międzykulturowy
    przestrzeń dialogu
    interakcje kulturowe
    przestrzeń wirtualna
    paradygmaty dialogu międzykulturowego
    intercultural dialogue
    dialogue space
    cultural interactions
    virtual space
    paradigms of intercultural dialogue
    Opis:
    Współczesna przestrzeń komunikacji i dialogu coraz częściej łączy lokalne i globalne wymiary interakcji kulturowych, tworząc nową transterytorialną wymianę nie tylko informacji, lecz także wartości, postaw oraz wzorców relacji społecznych. Dzieją się one w rzeczywistości realnej, a coraz częściej również w rzeczywistości wirtualnej oraz hybrydalnej, która łączy je w postać synergetycznych powiązań, przepływów i jakościowo nowych form rzeczywistości. Łatwość, z jaką w przestrzeni wirtualnej zachodzi nakładanie się treści różnych kultur, zmusza do postawiania pytania o charakter współczesnych relacji kulturowych, które łatwo i szybko przenoszą się w świat wirtualny i hybrydalny, wyznaczając nowe warunki oraz przebieg i teść dialogu międzykulturowego. Poszerzenie się współczesnej przestrzeni dyskursu otwiera nowe możliwości, ale także zagrożenia, których nie jesteśmy jeszcze świadomi. Nauki humanistyczne muszą wypracować nowe spojrzenie na coraz bardziej zmieniającą się i komplikującą swój charakter rzeczywistość dialogu, która zmienia rolę „miejsca”, „czasu”, relacji międzyludzkich, więzi społecznych, poczucia bliskości, wymiarów wspólnoty kulturowej oraz jej fundamentalnych wartości. Aby zrozumieć dynamikę tych zmian oraz nowe wyzwania dialogu międzykulturowego, nauki społeczne i humanistyczne muszą wypracować odpowiednie paradygmaty postrzegania, definiowania i analizy podstawowych kategorii.
    Contemporary space of communication and dialogue increasingly connects local and global dimensions of cultural interactions, creating a new transterritorial exchange not only of information but also of values, attitudes and patterns of social relations. They occur both in real world but more and more in virtual and hybrid reality, which combines them into synergetic connections, flows, but also qualitatively new forms of reality. The ease with which virtual space overlaps with the content of different cultures forces us to ask questions about the nature of contemporary cultural relationships, which are as easily and quickly moving into the virtual and hybrid world by setting new conditions, but also the course and the process of intercultural dialogue. Expanding the contemporary discourse space opens up new opportunities, but also threats we are not yet aware of. Humanities need to develop new insights into the ever-changing and complex nature of dialogue that changes the role of “place”, “time”, interpersonal relationships, social bonds, sense of closeness, dimensions of the cultural community and its fundamental values. In order to understand the dynamics of these changes and the new challenges of intercultural dialogue, the social sciences and the humanities must work out the corresponding paradigms of perceiving, defining, and analyzing its fundamental categories.
    Źródło:
    Edukacja Humanistyczna; 2017, 2; 33-43
    1507-4943
    Pojawia się w:
    Edukacja Humanistyczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dialog nauki i wiary – analiza wybranych stanowisk
    Relation between Science and Religion – an Analysis of a Few Approaches
    Autorzy:
    Herda, Justyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2013339.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dialog nauki wiary
    przestrzeń dialogu
    teoria inteligentnego projektu
    NOMA
    Gould
    dialog between science and religion
    intelligent design theory
    Opis:
    There are many different attempts to reconcile or at least to establish a relation between science and religion. The author of this article tries to analyze a few approaches, namely intelligent design theory (id) and the concept of non-overlapping magisteria (noma) created by S. J. Gould. Then the need of seeking the proper ground for a fruitful dialog between science and religion is presented. It seems to be obvious nowadays that id theory is not a good example of any creative dialog between science and religion. Above all the theory is not methodologically correct. noma concept does not seem to be such example as well. It defines religion in a way that it appears rather as a kind of morality. Besides, it sets science and religion completely apart. Gould claims that science and religion are characterized by different areas of investigations. One cannot see any possibility to create a common ground for both magisteria. Despite all difficulties encountered many researchers agree that the creative dialog between those two domains is needed and possible. It is argued here that it is necessary to create a proper ground where both disciplines can cooperate. It should be a ground where as well science as religion retains their methodological autonomy and, on the other hand, where they can provide a coherent picture of reality.
    Źródło:
    Roczniki Filozoficzne; 2007, 55, 2; 5-19
    0035-7685
    Pojawia się w:
    Roczniki Filozoficzne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies