Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przestępcy" wg kryterium: Temat


Tytuł:
A Polish adaptation of Self-Stigma of Individuals with Criminal Records – SSICR
Polska adaptacja kwestionariusza SSICR do pomiaru poczucia stygmatyzacji osadzonych
Autorzy:
Friedrich, Wiola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1627366.pdf
Data publikacji:
2021-09-24
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
stygmatyzacja
osadzeni
kwestionariusz
przestępcy
adaptacja
self-stigma
prisoners
questionnaire
criminals
adaptation
Opis:
Niniejsze badania prezentują polską wersję kwestionariusza Poczucia Stygmatyzacji (Self-stigma of Individuals with Criminal Records – SSICR) do pomiaru poczucia stygmatyzacji osadzonych. Procedura adaptacyjna została przeprowadzona zgodnie ze standardami sprawdzania równoważności testów na grupie 186 osób w wieku od 19 do 84 lat (M = 36,4; SD = 11,7). Rzetelność oszacowano na podstawie wskaźników α Cronbacha, trafność czynnikowa została zweryfikowana na podstawie konfirmacyjnej analizy czynnikowej. Zbadano również trafność narzędzia. Otrzymane wyniki pozwalają twierdzić, że SSICR jest narzędziem o akceptowalnych właściwościach psychometrycznych.
This study presents the Polish version of the Self-Stigma of Individuals with Criminal Records (SSICR) and examines a theoretical model of self-stigma in which perceived stigma leads to stereotype agreement, internalized stigma, and then to anticipated stigma. The adaptation procedure was carried out in accordance with the standards for checking the equivalence of tests on a group of 186 criminal offenders aged 19 to 84 (M=36.4, SD=11.7). Reliability was estimated on the basis of Cronbach’s α indices, factor validity was verified on the basis of confirmatory factor analysis. The validity of the tool was also tested. The obtained results allow to state that the SSICR is a tool with acceptable psychometric properties.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2021, 21; 351-367
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Auschwitz, rok zerowy
Autorzy:
Gańczak, Filip.
Powiązania:
Biuletyn IPN 2020, nr 1/2, s. 172-181
Data publikacji:
2020
Tematy:
Auschwitz-Birkenau (niemiecki obóz koncentracyjny)
Główna Komisja Badania Zbrodni Niemieckich w Polsce
II wojna światowa (1939-1945)
Niemieckie nazistowskie obozy koncentracyjne
Ludobójstwo niemieckie (1939-1945)
Więźniowie obozów
Przestępstwo wojenne
Przestępcy wojenni
Artykuł z czasopisma historycznego
Opis:
Artykuł przybliża problem prac dochodzeniowych w sprawie zbrodni popełnionych w niemieckim obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. Omawia działalność Komisji dla Badania Zbrodni Niemiecko-Hitlerowskich w Oświęcimiu.
Bibliografia na stronie 181.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Czarująca bestia Hitlera
Autorzy:
Grzywacz, Marta (1971- ).
Powiązania:
Newsweek Polska 2021, nr 30, s. 48-51
Data publikacji:
2021
Tematy:
Heydrich, Reinhard (1904-1942)
II wojna światowa (1939-1945)
Ludobójstwo niemieckie (1939-1945)
Przestępcy wojenni
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
Artykuł przybliża postać Reinharda Heydricha, generała SS, szefa Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy oraz głównego architekta Holokaustu. W 1941 roku został mianowany przez Adolfa Hitlera protektorem Czech i Moraw. 27 maja 1942 roku czescy partyzanci przeprowadzili udany zamach na niemieckiego zbrodniarza. W odwecie Niemcy wymordowali mieszkańców wsi Lidice. Autor opisuje relacje panujące w rodzinie Heydrichów, pogrzeb Heydricha oraz dalsze losy jego żony Liny.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Czy Eichmann miał sumienie
Autorzy:
Smoleński, Paweł (1959-2023).
Powiązania:
Newsweek Polska 2021, nr 15, s. 40-43
Data publikacji:
2021
Tematy:
Eichmann, Adolf (1906-1962)
Holokaust
Procesy zbrodniarzy wojennych
Przestępcy wojenni
Świadkowie
Żydzi
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
Artykuł dotyczy procesu Adolfa Eichmanna, odpowiedzialnego za kierowanie masowymi deportacjami Żydów do gett i ich eksterminację w obozach koncentracyjnych podczas II wojny światowej. Autor omawia przebieg procesu hitlerowskiego zbrodniarza oraz zmiany jakieproces ten spowodował w świadomości społeczeństwa Izraela. Eichmann został skazany na śmierć i powieszony 1 czerwca 1962 roku.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Dalsze losy 100 chłopców mających sprawy o kradzieże w wieku 10-11 lat
The Follow-Up Studies of 100 Boys Charged with Theft at the Age of 10-11
Autorzy:
Żabczyńska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699224.pdf
Data publikacji:
1974
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
nieletni przestępcy
kradzież
chłopcy
juvenile delinquents
theft
boys
Opis:
1. This work presents the results of follow-up studies of the subsequent fate of 100 boys who had committed theft and as 10‒11-year-olds had in 1966 become the subject of research into problems involved in offences committed in childhood ‒ and what led up to them. At that time these boys were examined at the Prophylactic Centre of the State Grzegorzewska Institute of Special Education in Warsaw. All 10‒11-year-old boys charged at the Warsaw Juvenile Court were in turn brought within the scope of the survey. During research conducted in 1966 it was found that the majority (59%) of the 10‒11-year old boys examined were not first offenders and that 11% had even appeared previously in the juvenile court for theft. As many as half of the 10‒11-year-olds were retarded as school pupils. Examination as to knowledge acquired in school revealed that their ability to write was much below the average for their age; as many as 36% were poor or very poor readers. The teachers designated 80% of the boys examined as difficult pupils; approximately half of them ‒ as distinctly over-excitable and aggressive. Not less than 75% played truant, 29% stole in school. 28% of  the boys investigated ran away from home. Having regard to the boys’ age, of significance is the relatively high percentage of them (24%) who were found to drink from time to time wine and even vodka. An intelligence test (WISC) revealed in the majority of cases (61%) a normal level of intelligence (with IQs above 90). 31% of them had IQs of 70-90, and in 8% the IQs below 70. The quite substantial percentage of dullness found in the children may be related to their school retardation, particularly in view of the significant dependence found between the lowered IQ and marked shortcomings in reading and writing. Of course, a lowered intellectual level may also have been caused, as environmental interviews showed, by considerable neglect of such children, a phenomenon with which we shall deal later. Psychiatric examination revealed neurotic disorders of personality in 47% ot the children examined. As many as 35% of them were brought up in broken families (semiorphans or divorced parents). 64% of the fathers were heavy drinkers and in addition 20% of the mothers of the same children indulged too freely in alcohol. In 62% of the families the relationship between the parents was unsatisfactory; 52% of the fathers were described by the mothers as “quicktempered and nervous”. In almost one-third of the families at least one member had committed offences and had been already convicted by acourt. It was found that 39% of the families had inadequate financial situation, unable to satisfy the child’s basic needs. In 23% of the families the children suffered from extreme neglect, and even the remaining families failed to give their children adequate care. Frequently, the children investigated (61%) were subjected to severe corporal punishment. It emerged that various negative factors, typical of the family atmosphere of the children examined, were more frequent in the case of those boys who had already stolen prior to their court appearance at the age of 10‒11. These factors included: being reared in broken families, excessive drinking by fathers, unsatisfactory relationship between parents, fathers irascible and nervous, court convictions against family members, extreme neglect of the children, subjection to severe corporal punishment. Those of the children examined who had already previously stolen also revealed more frequently than the others other disturbances in the process of socialization – they ran away from home and drank alcohol. In 1972, five years after the research outlined above, follow-up investigations were made with a view to establishing the subsequent progres of the 100 10–11-year-old boys studied, how they got on in school, whether they committed offences, and what was the atmosphere in their homes. After the next five years it was possible to divide the boys investigated into three groups: I – those not convicted during the period – only 30%; II – those who during the period had one or two court appearances (37%); and III – those who went most seriously astray, being convicted at least three times – as many as 33% of the total. (Boys charged on a further 6 occasions accounted for 12% of the total.) Juvenile thieves charged at the age of 10-11 reveal distinct tendencies to rapid recidivism. Although 29 of the boys were committed to educational institutions or approved schools, their school career showed further shortcomings. There was a marked increase in the percentage of retarded boys, one-third were at least two years behind, 40% did not complete primary school, although all of them should have done so (even allowing for a slight time lag). The process of demoralization is linked with intensified shortcornings as pupils – the most intensive shortcomings were observed in group III: those with the most convictions. At the end of the five years, crimes committed by the boys’ families were also found to have increased; the percentage of families in which fathers or brothers have been convicted was up to 44. Notable in the families of 50 boys was the developing incidence of crimes committed by brothers; in as many as 60% of these families brothers had been convicted, The type of crimes committed and the type of recidivism found among members of the family indicated that about one-third of the families belong to criminal environment. The boys from group III – those with the most convictions during the follow-up period – came much more often from such families and circles than those belonging to the remaining groups. The problem of youngsters charged in court at a very early age – 10-11 years old – is above all a problem of education and care. The fact that they were reared in unsatisfactory family environments favoured recidivism in these children during the five years of follow-up period, and an especially marked concentration of negative factors (excessive drinking on the part of the parents, offences committed by the father, absolute neglect of the children) was found in the families of the most severely demoralized lads of group III. Some symptoms of social maladjustment found already at the age of 10-11 were a significant prediction of further recidivism. Boys, who had already committed thefts prior to their arraignment at 10-11 years old were during the follow-up period much more frequently found among recidivists – notably among those of group III. These recidivists differed significantly from the remaining groups in having started to steal when very young. The repeated drinking of alcohol, already at the age of 10-11, was also significant for the prediction of further criminal conduct. Moreover, the recidivists, were more frequently found among those who at the age of 10-11 had run away from home. And among juvenile recidivists of group III, clearly indicated was a greater frequency than with the remainder of running away from home, even at so early age. It is of interest that the three groups of boys (I: without further convictions, II: with one or two court appearances and III: at least three times convicted) did not differ significantly in respect to the value of property stolen at the age of 10-11. But it emerged that recidivism was more frequent among boys investigated who at the age of 10-11 had been backward at school and among those in whom tests indicated an IQ below 90. Thus the problem of school teaching, the great gaps in knowledge and objective difficulties in learning are fundamental problems in early delinquency. This suggests the need for early identification of children experiencing various types of difficulties in school. Since the majority of the homes investigated were unable to guarantee the children conditions for normal development even during the pre-school period, and since the process of demoralization of the children examined had started very early, the present survey spot-lighted a category of families in which the appropriate child-care authorities simply must intervene at a very early stage. Such official intervention should be combined with detailed medical and psychiatric examinations of the children already during the pre-school period. The early spot-lighting of such homes is of fundamental significance in the prophylaxis of social maladjustment of youngsters
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1974, VI; 128-139
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dalsze losy nieletnich i młodocianych sprawców przestępstw
The Follow-Up Studies of Juvenile Delinquents and Young Adult Prisoners
Autorzy:
Batawia, Stanisław
Żabczyńska, Ewa
Strzembosz, Adam
Szymanowski, Teodor
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/962206.pdf
Data publikacji:
1974
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
badania kryminologiczne
badania socjologiczne
nieletni przestępcy
recydywa
criminological research
sociological research
juvenile delinquents
recidivism
Opis:
Three follow-up studies were published, dealing with juvenile delinquents and young adult offenders, based on a random sample and material on: ‒ 100 boys charged with larcency, who during the period of the investigation in 1966 were barely 10-11 years old. This research concentrated in turn on all the 10-11 year-old boys charged with larcency and brought before a Juvenile Court in Warsaw; the follow-up period embraced 5 years; ‒ 358 former juveniles (10-16 years old) charged with theft in three districts of Warsaw and brought before a Juvenile Court in 1961-1962, whose further fate was investigated during the period when they were 17-20 years old and from among the same 243 former juveniles 13-16 years old, who in 1972 were already 24-27 years old; ‒ 17-20 year-old young adults released from 40 prisons throughout the country, after having served their sentences for various offences and whose subsequent recidivism was established during the course of 10 years from their release from prison in 1961. Two works, discussing the further recidivism of the juvenile delinquents, convicted for larcency obviously differ markedly regarding the age and follow-up period. The first work deals with the investigated up to the age of 15-16 only, the second also embraces the time when the former juveniles are already approximately 26 years old. However, both works unanimously emphasize the fundamental significance of early initiation of social maladjustment and demoralization for the prognosing of the rapidity and extent of recidivism. They stress the necessity to make use in practice as the only criterion for recidivism of juveniles, each new charge brought before a court and the number of times theft has been committed, being the subject of a given trial. Simultaneously these works reveal unanimously, that the majority of the juvenile delinquents charged with larcency, are brought up in families, which are unable to guarantee them the proper conditions for normal development and that in these families also many brothers of the juvenile delinquents charged with larcency revealed symptoms of social maladjustment and committed offences. The results of the studies under discussion also are unanimous as to the fact that with the majority of the juveniles could be found personality disorders. The material under discussion deserves special attention as regards the juvenile delinquents of the younger age groups. It is of great significance that many of the investigated 10‒11-year-olds charged with larcency committed theft already before. Long years of research, conducted by the Department of Criminology, Institute of Legal Sciences, Polish Academy of Sciences, testify to the fact that the majority of the juvenile delinquents charged with larcency and brought before Juvenile Courts are boys who already previously committed larcency more than once. Disturbance of the socialization process with these juveniles, usually reaches back to their early childhood, requires early discovery and interference at the earliest possible time in the form of surrounding the parents, brothers and sisters of the juvenile delinquent with care and also of controlling them. The results yielded by follow-up studies of the recidivism during a period of 10 years of the 17-20 year-old young adult offenders, released from prison in 1961, concentrate on young people whose recidivism is undoubtedly connected with serious social maladjustment already during their juvenility. Obviously one cannot identify these young adults released from prison with all the 17‒20-year-old young adults convicted by courts who received various sentences. The results of the follow-up studies of the young adult prisoners should contribute to the initiation of systematic, individual research regarding young adults convicted and receiving various prison terms and to the change of certain guiding lines of the penal and penitentiary policy in regard to young adult offenders.
Publikacja posiada następującą strukturę: Wstęp I. Ewa Żabczyńska: Dalsze losy 100 chłopców mających sprawy o kradzieże w wieku 10-11 lat II. Adam Strzembosz: Rozmiary recydywy u nieletnich podsądnych sprawców krażeży III. Teodor Szymanowski: Rozmiary recydywy u młodocianych więźniów po upływie 10 lat od ich zwolnienia z zakładów karnych
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1974, VI; 126-127
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Diagnoza penitencjarna sprawców przestępstw
Penitentiary Diagnosis of Crime Offenders
Autorzy:
Friedrich, Wiola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371593.pdf
Data publikacji:
2015-07-28
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
przestępcy
diagnoza psychologiczna
penitencjarystyka
izolacja więzienna
offenders
psychological diagnosis
penitentiary system
isolation
Opis:
Jednym z podstawowych standardów wykonywania kary pozbawienia wolności jest jej indywidualizacja, czyli zróżnicowanie oddziaływań, polegające na dostosowaniu ich do osobowości skazanego oraz celów wykonania kary. Prawidłowo przeprowadzona diagnoza psychologiczna, a szczególnie diagnoza penitencjarna powinna dobrze opisywać badane zjawisko. Diagnoza penitencjarna powinna obejmować opis obrazu klinicznego osoby pozbawionej wolności oraz podstawowe wskazania resocjalizacyjne. Opracowanie powstało na podstawie literatury przedmiotu, aktów prawnych i dostępnych wyników badań. Celem tego opracowania jest ukazanie diagnozy wykonywanej na potrzeby wymiaru sprawiedliwości, która ma charakter ciągły i powinna być przeprowadzana na każdym etapie odbywania kary. Efektem prawidłowo sporządzonego orzeczenia psychologiczno-penitencjarnego powinno być umieszczenie osadzonego w odpowiednim typie, rodzaju zakładu karnego oraz właściwym systemie odbywania kary pozbawienia wolności, a następnie prawidłowe dobranie środków wychowawczych, które mogą implikować skuteczność kary pozbawienia wolności.
One of the basic standards of detention is its individualization which impacts the diversity of adapting offenders according to the personality and penalty purposes. Well done psychological and penitentiary diagnosis should describe the phenomenon properly. The content of the penitentiary diagnosis should include a description of offender and also rehabilitation indications. The article is based on the literature, legislation, available studies. The aim of this study is to characterize the penitentiary diagnosis, which should exist in each step of rehabiltiation. The effect of the properly psychological penitentiary diagnosis will be helpful due to offender classification to proper kind, type of prison and proper system of imprisonment. Well classified offender should achive a better effectiveness of imprisonment.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2015, 9; 43-54
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Do children have the capacity to commit a crime? The question of minimum age of criminal responsibility
Czy dzieci są zdolne do ponoszenia odpowiedzialności karnej? Kwestia minimalnego wieku odpowiedzialności karnej
Autorzy:
Balogh, Ágnes
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475295.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
MACR
minimum age of criminal responsibility
criminal code
moral development
juvenile offenders
child offenders
minimalny wiek odpowiedzialności karnej
kodeks karny
rozwój moralny
młodociani przestępcy
nieletni przestępcy
Opis:
The article investigates the question of minimum age of criminal responsibility (MACR). A child under the age of criminal responsibility lacks the capacity to commit a crime. This means they are immune from criminal prosecution – they cannot be formally charged by authorities with an offence nor be subjected to any criminal law procedures or measures. Numerous international treaties and agreements set standards concerning the ways in which children in conflict with the law should be dealt with. A wide range of minimum ages of criminal responsibility worldwide, ranging from a very low level of age 7 or 8 to the commendable high level of age 14 or 16. On 1st July 2013 a new criminal code, the Act of 2012 entered into force in Hungary, which lowered the MACR from the age of 14 to 12. According to the Official Comments the main reason for lowering is the fact that nowadays the biological development of children speeded up, they reach maturity earlier than ever. Another argument is that children are exposed to more social influences because of the information technology revolution. The Comments states that among children between 12 and 14 years of age violence is used as a tool to enforce their interests. The article takes a critical look at these arguments by examining criminal statistics and insights of psychological research.
Opracowanie podejmuje kwestię dolnej granicy wieku odpowiedzialności za dopuszczenie się czynu zabronionego przez nieletnich (MACR). Młodsze dziecko nie odpowiada karnie, co oznacza, że dzieci są nietykalne w materii postępowania karnego – nie mogą być formalnie oskarżone przez władze za wykroczenie ani też nie mogą podlegać żadnym postępowaniom, ani środkom karnym. Liczne międzynarodowe traktaty i porozumienia ustalają standardy dotyczące sposobów postępowania z dziećmi będącymi w konflikcie z prawem. Na cały świecie różnie kształtuje się dolna granica wieku nieletnich, gdy chodzi o dopuszczalność ich odpowiedzialności karnej: poczynając od bardzo niskiego wieku 7 lub 8 lat po wysoki 14 czy 16 lat. Na Węgrzech 1 lipca 2013 r. wszedł w życie nowy kodeks karny, zgodnie z którym został obniżony wiek odpowiedzialności karnej MACR z 14 do 12 lat. Według uzasadnienia ustawy głównym powodem obniżenia wieku stał się fakt, że rozwój biologiczny dzieci jest obecnie przyspieszony: osiągają one dojrzałość wcześniej niż kiedyś. Po drugie, dzieci są narażone na większe wpływy społeczne, związane z rozwojem technologii informacyjnej. Uzasadnienie stwierdza, że wśród dzieci w wieku pomiędzy 12 i 14 lat przemoc staje się narzędziem egzekwowania interesów. Artykuł krytycznie analizuje oba argumenty w perspektywie statystyki przestępstw oraz wiedzy psychologicznej.
Źródło:
Family Forum; 2014, 4; 259-273
2084-1698
Pojawia się w:
Family Forum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Eichmann sprzed Jerozolimy
Eichmann vor Jerusalem, 2011
Autorzy:
Stangneth, Bettina (1966- ).
Współwytwórcy:
Ostrowska, Barbara (1950- ). Tłumaczenie
Świat Książki (1994-2017). Wydawca
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Warszawa : Świat Książki Wydawnictwo
Tematy:
Eichmann, Adolf (1906-1962)
Holokaust
Nazizm
Przestępcy wojenni
Przestępstwo wojenne
Ściganie zbrodniarzy wojennych
Biografia
Opis:
Na okładce podtytuł: spokojne życie masowego mordercy.
Bibliografia na stronach [640]-654. Indeks.
Nagroda Cundill w kategorii literatury historycznej (2015)
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Employment as a Part of Rehabilitation: A Review of Similarities and Differences between Female and Male Criminals
Zatrudnienie jako element resocjalizacji. Przegląd podobieństw i różnic między przestępcami płci męskiej i żeńskiej
Autorzy:
Felczak, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31344087.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
employment
recidivism
female offenders
male offenders
social exclusion
social reintegration
zatrudnienie
recydywa
przestępcy płci żeńskiej
przestępcy płci męskiej
wykluczenie społeczne
reintegracja społeczna
Opis:
In this review article, the latest knowledge in the area of the importance of employment in the process of rehabilitation is presented. The goal is a literature review and an analysis of the similarities and differences between female and male criminals in the context of employment during the prison sentence and the chances of finding employment after release. Also, the relationships between employment and later recidivism are analyzed. To present the relationship between employment and recidivism holistically, the following points were referred to: the role of work in rehabilitation and adaptation to freedom; differences between males and females in employment experiences and peculiarities in social background affecting their labour force attachment; the employment of prisoners before, during and after punishment; opportunities and barriers in finding a job by former prisoners; bidirectional relationship – employment as a way to reintegrate ex-offender with the society and as a way to prevent recidivism. Different phases of rehabilitation (being in prison, leaving prison) were distinguished and labour force attachment prior to imprisonment spell were also discussed. Also, the article consists of a discussion section where conclusions and recommendations are presented. The indications for further research were also listed, one of which is to examine the real benefit of the work of convicts – whether it provides the possibility of subsistence. In the article, study results from various countries, and consequently, various judicial systems, are referred to.
W artykule poglądowym zaprezentowano najnowszą wiedzę z zakresu znaczenia zatrudnienia w procesie resocjalizacji. Celem jest przegląd literatury oraz analiza podobieństw i różnic między skazanymi kobietami i mężczyznami w zakresie zatrudnienia w czasie pozbawienia wolności, a także szans na znalezienie zatrudnienia po zwolnieniu. Analizowane są też związki pomiędzy zatrudnieniem a późniejszą recydywą. Aby w sposób całościowy przedstawić związek zatrudnienia i recydywy, odniesiono się do następujących punktów: rola pracy w resocjalizacji i adaptacji do wolności; różnice między mężczyznami i kobietami w zakresie doświadczeń zawodowych oraz specyfiki pochodzenia społecznego wpływającego na ich przywiązanie do rynku pracy; zatrudnianie więźniów przed, w trakcie i po karze; możliwości i bariery w znalezieniu pracy przez byłych więźniów; relacja dwukierunkowa – zatrudnienie jako sposób na reintegrację byłego skazanego ze społeczeństwem oraz jako sposób zapobiegania recydywie. Wyodrębniono różne fazy resocjalizacji (przebywanie w zakładzie karnym, opuszczenie zakładu karnego) oraz omówiono związek z rynkiem pracy przed odbyciem kary pozbawienia wolności. Artykuł zawiera także dyskusję, w której przedstawiono wnioski i rekomendacje. Ponadto sformułowano wskazania do dalszych badań, a jednym z nich jest zbadanie realnych korzyści, jakie płyną z pracy skazanych – czy zapewnia ona możliwość utrzymania się. W artykule odniesiono się do wyników badań z różnych krajów, a co za tym idzie z różnych systemów sądownictwa.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2023, 32, 5; 77-104
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies