Temat: przerzuty - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Multiple pulmonary cavitating nodules in female with endometrium adenocarcinoma history – difficulties in differentiation between metastases, sarcoidosis and sarcoid-like reaction. Case report
Liczne guzki kawitujące w płucach u kobiety z historią raka gruczołowego endometrium – trudności w różnicowaniu pomiędzy przerzutami, sarkoidozą a reakcją sarkoidalną. Studium przypadku
Autorzy:: Gałeczka-Turkiewicz, Alicja
Galle, Dagmara
Goryczka, Agnieszka
Zarzecka, Maja
Jastrzębski, Dariusz
Ziora, Dariusz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/12694224.pdf
Data publikacji:: 2023-01-24
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: pulmonary cavitary nodules
sarcoidosis
sarcoid-like reaction
sarcoid granuloma
multiple pulmonary metastases
endometrial adenocarcinoma
płucne guzki kawitujące
sarkoidoza
reakcja sarkoidalna
ziarniniak sarkoidalny
liczne przerzuty płucne
gru-czolakorak endometrium
Opis:: Pulmonary cavitary lesions visible on a chest radiograph can be a diagnostic challenge. It is necessary to take into consideration a wide differential diagnosis and to conduct a wide range of examinations to confirm their exact cause. A 44-year-old woman with a history of endometrial adenocarcinoma was admitted to the pulmonology department to diagnose mediastinal lymphadenopathy with coexisting nodules in the lung parenchyma. The X-ray and positron emission tomography (PET) showed cavitating lesions in the lungs, which could correspond to metastases, but the laboratory and histopathological tests did not confirm any neoplastic features. In specimens obtained by endobronchial ultrasound-guided transbronchial needle aspiration (EBUS-TBNA) and video-assisted thoracoscopic surgery (VATs) non-caseating granulomas were found, which suggested sarcoidosis or a sarcoid-like reaction. At an advanced stage of pulmonary changes, the presence of neoplastic cells was revealed in the sputum. Despite chemotherapy the patient died. Multiple pulmonary metastases were confirmed in the post-mortem examination. This case is an example of a rare sarcoid-like reaction in the mediastinum and lung parenchyma due to cancer located below the diaphragm. Differentiating between sarcoidosis, a sarcoid-like reaction and lung metastases in similar cases may be difficult. For this reason, it should be advisable to repeat diagnostic procedures in patients with malignancies in the past, including EBUS-TBNA and VATs.
Zmiany kawitujące w płucach obrazowane na zdjęciu rentgenowskim klatki piersiowej mogą być diagnostycznym wyzwaniem. W celu dokładnego ustalenia ich przyczyny konieczne jest wzięcie pod uwagę szerokiej diagnostyki różnicowej i przeprowadzenie licznych badań. Kobieta, 44-letnia, z gruczolakiem endometrium w wywiadzie została przyjęta na oddział pulmonologiczny w celu diagnostyki powiększonych węzłów chłonnych śródpiersia i współwystępujących w miąższu płuc guzków. Zdjęcie rentgenowskie i pozytonowa tomografia emisyjna (positron emission tomography – PET) uwidoczniły zmiany kawitujące w płucach, które mogły stanowić przerzuty płucne; jednakże badania laboratoryjne i histopatologiczne nie potwierdziły obecności zmian nowotworowych. W materiale pobranym w trakcie przezoskrzelowej biopsji węzłów chłonnych pod kontrolą ultrasonografii wewnątrzoskrzelowej w czasie rzeczywistym (endobronchial ultrasound-guided transbronchial needle aspiration – EBUS-TBNA) oraz wideotorakoskopii (video-assisted thoracoscopic surgery – VATs) zostały znalezione nieserowaciejące ziarniniaki, które sugerowały rozpoznanie sarkoidozy lub reakcji sarkoidalnej. Dopiero w zaawansowanym stadium zmian płucnych komórki nowotworowe zostały ujawnione w plwocinie. Pomimo wdrożenia chemioterapii pacjentka zmarła. Liczne przerzuty płucne zostały potwierdzone w badaniu post-mortem. Opisany przypadek jest przykładem rzadkiego zjawiska reakcji sarkoidalnej w śródpiersiu i miąższu płuc w wyniku nowotworu zlokalizowanego poniżej przepony. Różnicowanie pomiędzy sarkoidozą, reakcją sarkoidalną i przerzutami do płuc w podobnych przypadkach może stanowić trudność diagnostyczną. Dlatego powinno się powtarzać procedury diagnostyczne takie jak EBUS-TBNA lub VATs u pacjentów z wywiadem onkologicznym.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2023, 77, 1; 1-7
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Radiotherapy for bone metastases: indications, methods, and possibilities
Radioterapia przerzutów do kości: wskazania, metody, możliwości
Autorzy:: Spałek, Mateusz J.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/12675868.pdf
Data publikacji:: 2023-09-20
Wydawca:: Wydawnictwo Exemplum
Tematy:: radiotherapy
bone metastases
stereotactic radiotherapy
pathological fracture
radiosurgery
radioterapia
przerzuty do kości
radioterapia stereotaktyczna
złamanie patologiczne
radiochirurgia
Opis:: Bone metastases (BM) are a significant challenge in the advanced stages of various cancers, leading to debilitating symptoms and decreased quality of life for patients. Radiotherapy (RT) plays a crucial role in managing BM by alleviating symptoms and improving local tumour control. RT for bone metastases has undergone substantial scientific and technological advancements, with external beam RT (EBRT) being the primary approach. Advanced modalities such as intensity modulated RT (IMRT) and stereotactic body RT (SBRT) have revolutionised treatment precision, resulting in improved outcomes and reduced toxicities. This narrative review aims to present the current state-of-the-art role of RT in the multidisciplinary management of patients with BM. Spinal metastases are often associated with neurological disorders, pain, and fractures. Palliative EBRT provides pain relief but – lacks sufficient local efficacy. SBRT, with its high local efficacy and tolerability, is recommended for selected cases, including previous radiation or adjuvant treatment after surgical treatment. Qualification for SBRT involves multidisciplinary collaboration and considerations of performance status, cancer progression, and available treatment options. Pathological fractures significantly impact patient performance and quality of life. Early identification of high-risk lesions using tools like the SINS scale for spinal stability and the Mirels scoring system for fracture risk assessment in long bones is crucial. Preventive surgical treatment, including prophylactic stabilisation, is recommended for impending fractures. A comprehensive multidisciplinary approach involving radiation oncologists, medical oncologists, and surgeons is crucial for developing optimal treatment plans for patients with BM. With the advancements in oncology, effective local therapy can improve patients’ chances of continuing systemic treatment and enhance their quality of life.
Przerzuty do kości stanowią poważne wyzwanie w leczeniu nowotworów. Często prowadzą do wystąpienia poważnych objawów i obniżonej jakości życia chorych. Radioterapia (RT) odgrywa kluczową rolę w leczeniu przerzutów do kości poprzez łagodzenie bólu oraz poprawę skuteczności miejscowej. RT doświadczyła znacznego postępu naukowego i technologicznego, przy czym główną metodą leczenia chorych z przerzutami do kości jest radioterapia z pól zewnętrznych (EBRT). Zaawansowane metody, takie jak radioterapia z modulacją intensywności dawki (IMRT) i radioterapia stereotaktyczna (SBRT), zrewolucjonizowały precyzję leczenia, skutkując poprawą skuteczności miejscowej i zmniejszeniem toksyczności. Niniejsza praca przeglądowa ma na celu przedstawienie aktualnej roli RT w leczeniu pacjentów z przerzutami do kości. Przerzuty do kości kręgosłupa często wiążą się z zaburzeniami neurologicznymi, bólem i złamaniami. Paliatywna EBRT to efektywna metoda leczenia przeciwbólowego, ale nie zapewnia wystarczającej skuteczności miejscowej. SBRT, charakteryzująca się wysoką skutecznością miejscową i dobrą tolerancją, jest zalecana w wybranych przypadkach, w tym w przypadku wcześniejszego napromieniania lub leczenia uzupełniającego po zabiegu operacyjnym. Kwalifikacja do SBRT wymaga oceny wielodyscyplinarnej i uwzględnienia stanu sprawności, zaawansowania nowotworu oraz dostępnych opcji leczenia. Złamania patologiczne znacząco wpływają na sprawność i jakość życia pacjentów. Wczesna identyfikacja zmian wysokiego ryzyka przy użyciu narzędzi takich jak skala SINS dla kości kręgosłupa i systemu Mirels dla oceny ryzyka złamań kości długich ma kluczowe znaczenie w praktyce klinicznej. Profilaktyczna stabilizacja jest zalecana w przypadku zagrożenia złamaniem patologicznym. Konsylia wielodyscyplinarne obejmujące onkologów-radioterapeutów, onkologów klinicznych oraz chirurgów mają kluczowe znaczenie dla ustalenia optymalnego planu leczenia chorego z przerzutami do kości. Dzięki postępowi w onkologii, skuteczna terapia miejscowa może zwiększyć szanse chorego na kontynuację leczenia systemowego i poprawić ich jakość życia.
Źródło:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 3; 109-114
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Bone diaphysis metastases from the perspective of an orthopedic surgeon – review
Przerzuty nowotworowe do trzonów kości długich z perspektywy lekarza ortopedy – przegląd literatury
Autorzy:: Ciechanowicz, Dawid
Pawlik, Jakub
Ziętek, Paweł
Bohatyrewicz, Andrzej
Kotrych, Daniel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2193861.pdf
Data publikacji:: 2022-03-31
Wydawca:: Wydawnictwo Exemplum
Tematy:: bone metastases
long bones
orthopedic treatment
qualification for treatment
przerzuty do kości
kości długie
leczenie ortopedyczne
kwalifikacja do leczenia
Opis:: Bone metastases are a great challenge in the practice of an orthopedic surgeon. Due to the development of oncological treatment, the approach to patients with bone metastases is changing. Previously, these patients were treated palliatively, mainly to decrease the pain intensity. However, with appropriate systemic, surgical and orthopedic treatment, patients with bone metastases often live for many years. Therefore, proper diagnosis and appropriate orthopedic treatment can significantly improve patients’ prognosis. On the other hand, poor qualification for surgery and selection of the wrong treatment method contribute to shortening the patients’ survival. Hence, knowledge of the diagnosis and qualification of patients for surgical treatment is essential in the practice of an orthopedist. In the presented review, the authors focused on summarizing the knowledge in the field of diagnostics, qualification for surgical treatment and orthopedic treatment methods for patients with bone diaphysis metastases.
Przerzuty nowotworowe do kości stanowią duże wyzwanie w praktyce lekarza ortopedy. Rozwój onkologii sprawił, że podejście do pacjentów z przerzutami do kości ulega zmianie. Wcześniej chorzy ci leczeni byli głównie paliatywnie i przeciwbólowo. Jednakże obecnie przy odpowiednim leczeniu systemowym, chirurgicznym i ortopedycznym chorzy z przerzutami do kości przeżywają niejednokrotnie wiele lat. Dlatego właściwa diagnoza oraz odpowiednie leczenie ortopedyczne może znacząco poprawić rokowania pacjentów. Z drugiej strony zła kwalifikacja do leczenia operacyjnego i dobór złej metody leczenia przyczynia się do skrócenia przeżycia pacjentów. Stąd wiedza z zakresu diagnostyki i kwalifikacji chorych do leczenia operacyjnego jest niezbędna w praktyce lekarza ortopedy. Autorzy pracy w przedstawionym przeglądzie skupili się na podsumowaniu wiedzy z zakresu diagnostyki, kwalifikacji do leczenia chirurgicznego oraz metod leczenia ortopedycznego pacjentów z przerzutami do kości długich.
Źródło:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2022, 87, 1; 20-24
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:: Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Przerzut raka jasnokomórkowego nerki do narządów głowy i szyi – problem wciąż aktualny
Autorzy:: Torchalla, Patrycja
Czesak, Małgorzata
Osuch-Wójcikiewicz, Ewa
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1398998.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: rak jasnokomórkowy nerki
rak nerkowokomórkowy
przerzuty
ślinianka podżuchwowa
Opis:: Rak nerkowokomórkowy stanowi ok. 2-3% wszystkich nowotworów złośliwych. Charakterystyczna jest dla niego wysoka częstotliwość przerzutów, które najczęściej obserwuje są w płucach, kościach, wątrobie, mózgu oraz regionalnych węzłach chłonnych. W piśmiennictwie podkreślane jest rzadkie występowanie ognisk przerzutowych raka nerki w obrębie głowy i szyi, jednakże jest on trzecim co do częstości występowania nowotworem złośliwym przerzutującym do głowy i szyi. Poniżej prezentujemy opis przypadku przerzutów raka jasnokomórkowego nerki do narządów głowy i szyi. Analizy dokonano retrospektywnie na podstawie dokumentacji pacjenta hospitalizowanego w Klinice Otorynolaryngologii, Chirurgii Głowy i Szyi Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 2009-2019. Opisujemy 81-letniego mężczyznę po nefrektomii lewostronnej z powodu raka jasnokomórkowego nerki, z licznymi przerzutami odległymi, u którego 8 lat po zabiegu operacyjnym wykryto przerzut do ślinianki podżuchwowej lewej, a następnie po 3 latach przerzut do ślinianki podżuchwowej prawej. Pacjenta poddano 2- krotnie radykalnemu zabiegowi chirurgicznemu usunięcia ślinianek podżuchwowych. Ze względu na obecność przerzutów w płucach wdrożono także leczenie inhibitorem kinazy tyrozynowej.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 1; 42-48
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Unusual case of medullary thyroid cancer
Nietypowy przypadek raka rdzeniastego tarczycy
Autorzy:: Leszczyński, Michał
Majszyk, Daniel
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1399019.pdf
Data publikacji:: 2021-05-19
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: branchial cyst
cervical lymphadenopathy
deep neck infection
medullary thyroid cancer
medullary thyroid carcinoma
metastases of medullary thyroid cancer
neck masses
peritonsillar abscess
serious soft tissue infection of the neck
guz szyi
infekcja tkanek miękkich szyi
limfadenopatia szyjna
przerzuty raka rdzeniastego tarczycy
rak rdzeniasty tarczycy
ropień okołomigdałkowy
torbiel boczna szyi
Opis:: Medullary thyroid carcinomas make up 9,4% of all cancers of the thyroid gland [1]. We can divide them into sporadic and familial form. Sporadic forms are most common. The rest of medullary thyroid carcinomas are familial forms which in most cases are associated with MEN2a and MEN2b syndromes. If neoplasm is associated with MEN2a or MEN2b syndromes, other tumors can occur: pheochromocytoma or adenomas of parathyroids glands. Medullary thyroid carcinoma typically occurs as a solid tumor in the thyroid region of the neck. It can produce also: pain in thyroid region, dysphagia, hoarseness, cervical lymphadenopathy. These symptoms are caused by infiltration of adjacent tissues by neoplasm and by metastases to cervical lymph nodes. It is very rare that there is no tumor in the thyroid region, when a patient complains about signs associated with infiltration of the tumor, but in some cases lymphadenopathy can be the first sign of medullary thyroid carcinoma [2]. Rarer than that there is no tumor in thyroid gland visualized in CT scans when there are signs of cervical lymphadenopathy. In this case report we present the patient with metastases of the medullary thyroid carcinoma to the neck and no other findings in physical examination and additional testing.
Wstęp: Rak rdzeniasty tarczycy stanowi 9,4% wszystkich raków tarczycy [1]. Dzielimy go na występującego rodzinnie i sporadycznie. Najczęściej występuje jako postać sporadyczna. Pozostałe przypadki to postać rodzinna, która zwykle występuje w zespołach MEN2a lub MEN2b. Jeśli nowotwór jest związany z wcześniej wymienionymi zespołami genetycznymi, to mogą towarzyszyć mu inne guzy – guz chromochłonny nadnerczy oraz nadczynność przytarczyc spowodowana hiperplazją komórek gruczołowych przytarczyc lub gruczolakami przytarczyc. Typowo rak rdzeniasty tarczycy manifestuje się jako twardy guz na szyi. Innymi objawami mogą być: ból w okolicy tarczycy, dysfagia, chrypka. Związane one są z naciekaniem przez guz okolicznych tkanek. Rzadko zdarza się, aby w badaniu fizykalnym pacjenta, pomimo braku dolegliwości związanych miejscowo z tarczycą, nie wybadać guza w tarczycy, choć limfadenopatia szyjna może być pierwszym objawem raka rdzeniastego tarczycy [2]. Jeszcze rzadsze są przypadki, w których nie znajduje się guza, pomimo wykonania badań obrazowych. Opis przypadku: Prezentujemy przypadek chorego z przerzutami raka rdzeniastego tarczycy do układu chłonnego szyi, przyjętego do Kliniki Otorynolaryngologii Chirurgii Głowy i Szyi WUM, u którego po badaniu fizykalnym oraz po wykonaniu badań dodatkowych, nie znaleziono ewidentnej patologii w tarczycy ani nie stwierdzono objawów związanych miejscowo z tarczycą.
Źródło:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny; 2021, 10, 2; 48-53
2084-5308
2300-7338
Pojawia się w:: Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Ewaluacja ekspresji fosfatazy tyrozynowej 4A3 (protein tyrosine phosphatase 4A3, PRL-3) – nieznane aspekty heterogenności pierwotnych ognisk raka piersi
Evaluation of protein tyrosine phosphatase 4A3 (PRL-3) expression - the unknown aspects of breast cancer primary foci heterogeneity
Autorzy:: Kuncman, Wojciech
Orzechowska, Magdalena
Taran, Katarzyna
Kordek, Radzisław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/528967.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:: breast cancer
PRL-3 protein
heterogeneity
metastases
rak piersi
białko PRL-3
heterogenność
przerzuty
Opis:: Introduction: Despite significant progress in the diagnosis and introduction of modem therapy, the results of treatment of patients with breast cancer are still far from expectations. This indicates the need to find out the causes and consequences of the heterogeneity of breast cancer and the potential clinical implications of such knowledge. Materials and methods: Immunohistochemical assessment of 4A3 tyrosine phosphatase (PRL-3) expression in breast cancer and search for its potential relations to selected prognostic parameters. Results: There was heterogeneity of primary breast cancer foci in terms of PRL-3 expression and relation to the established prognostic parameters. The inverse correlation of the strength of progesterone receptor expression and PRL-3, were revealed. There was no significant correlation in straight of expression between primary foci and synchronous metastasis to the lymph node. Conclusions: The results of the presented research show previously unknown aspects of heterogeneity of primary breast cancer foci and the complex role of the PRL-3 protein in the biology of this cancer. There was shows need for further research of the role of PRL-3 in EMT.
Wstęp: Pomimo znacznego postępu w diagnostyce i wprowadzenia nowoczesnej terapii wyniki leczenia chorych z rakiem piersi są nadal dalekie od oczekiwań. Wskazuje to konieczność poznawania przyczyn i następstw heterogenności tego nowotworu oraz potencjalnych implikacji klinicznych takiej wiedzy. Materiały i metody: Immunohistochemiczna ocena ekspresji fosfatazy tyrozynowej 4A3 (PRL-3) w raku piersi oraz poszukiwanie jej potencjalnych związków z wybranymi czynnikami o znaczeniu rokowniczym. Wyniki: Ujawniono heterogenność ognisk pierwotnych raka piersi pod względem ekspresji PRL-3 oraz związki z uznanymi czynnikami o znaczeniu rokowniczym, w tym korelację z siłą ekspresji receptorów progesteronowych. Wnioski: Wyniki przedstawionych badań ukazują nieznane dotychczas aspekty hetero- genności pierwotnych ognisk raka piersi oraz złożoną rolę białka PRL-3 w biologii tego nowotworu. Sugerują także istnienie nowego mechanizmu udziału PRL-3 w procesach ruchomości, naciekania oraz przerzutowania komórek raka piersi poprzez oddziaływanie z receptorem progesteronowym i potencjalnie białkami SNAIL+SLUG.
Źródło:: Państwo i Społeczeństwo; 2019, 4; 41-55
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:: Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Guzek w ścianie jamy brzusznej w bliźnie po cholecystektomii
Autorzy:: Gupta, Ashish
Gupta, Amit
Gupta, Sweety
Chauhan, Udit
Singh, Ashok
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1392309.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: rak pęcherzyka żółciowego
guzek ściany jamy brzusznej
przerzuty w miejscu portu
Opis:: Rak pęcherzyka żółciowego (GBC) jest rzadką patologią. Analizując naszą szpitalną bazę danych w celu przewidywania wystąpienia guzka w ścianie jamy brzusznej u pacjentów po przebytej cholecystektomii, znaleźliśmy siedem przypadków odpowiadających tej sytuacji. U trzech z nich – dwóch kobiet i jednego mężczyzny (średnia wieku 55 lat) – guzek powstał w miejscu blizny. Dwóch pacjentów przebyło cholecystektomię laparoskopową, jeden cholecystektomię klasyczną. Średni czas od wykonania zabiegu do wykrycia nowotworu wynosił 10,6 miesiąca. U wszystkich chorych usunięty pęcherzyk żółciowy nie został poddany badaniu histopatologicznemu. Po powtórnej klasyfikacji pacjentów stwierdzono nieresekcyjne stadia choroby – u dwóch gruczolakoraka, u jednego guza neuroendokrynnego. Guzek w ścianie jamy brzusznej jest rzadkim markerem utajonego nowotworu pęcherzyka żółciowego. Badanie histopatologiczne usuwanego pęcherzyka żółciowego powinno zwiększyć przeżycie u pacjentów poddawanych cholecystektomii.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 2; 16-19
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Polski konsensus w sprawie leczenia chorych na raka żołądka – aktualizacja 2017
Autorzy:: Kulig, Jan
Wallner, Grzegorz
Drews, Michał
Frączek, Mariusz
Jeziorski, Arkadiusz
Kielan, Wojciech
Kołodziejczyk, Piotr
Nasierowska-Guttmejer, Anna
Starzyńska, Teresa
Zinkiewicz, Krzysztof
Wojtukiewicz, Marek
Skoczylas, W. Tomasz
Richter, Piotr
Krawczyk, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1393366.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: raka żołądka
Przerzuty nowotworowe
Helicobacter pylori
Laparotomia
Niesteroidowe leki przeciwzapalne
Immunohistochemia
Leczenie chirurgiczne
Panendoskopia
Biopsja
Opis:: Od roku 1986 kontynuowany jest projekt naukowy pt. „Polskie Badania nad Rakiem Żołądka”. Głównym celem tego projektu czyli wieloośrodkowych i interdyscyplinarnych badań jest poprawa wyników leczenia chorych na raka żołądka poprzez opracowanie i propagowanie optymalnych metod rozpoznawania i leczenia zarówno chirurgicznego, jak i skojarzonego. Jednym z ważniejszych osiągnięć projektu jest opracowanie i publikacja dokumentu pt. „Polski Konsensus w Sprawie Leczenia Chorych na Raka Żołądka”, którego pierwsza wersja została opublikowana w roku 1998. Kolejne wersje były aktualizowane adekwatnie do zmieniających się trendów w postępowaniu u chorych na raka żołądka. W Krakowie w dniach 3-4 czerwca 2016r. odbyło się sympozjum naukowe „Polski konsensus w sprawie leczenia raka żołądka – aktualizacja 2016”. W czasie sympozjum odbyła się sesja panelowa w trakcie wszyscy autorzy przedstawili publicznie założenia Konsensusu do dalszej dyskusji. Ponadto wspomniana sesja była poprzedzona zarówno dyskusją w formie korespondencji i jak i spotkaniem roboczym w celu ujednolicenia stanowiska. Należy podkreślić, że zawarte w Konsensusie wskazówki i zalecenia nie są arbitralnie przyjętymi zasadami postępowania w aspekcie prawnym a tym samym każdy lekarz/zespół lekarzy ma prawo podjęcia innych decyzji o ile będzie to korzystne dla chorego na raka żołądka. Konsensus omawia kolejno: a) zalecane kwalifikacje (stopnia zaawansowania, patologiczna, topografii węzłów chłonnych oraz zakresu wycięcia węzłów chłonnych, podziału raka połączenia przełykowo-żołądkowa) b) zasady rozpoznawania w tym zalecenia dotyczące badania endoskopowego i klinicznej oceny stopnia zaawansowania c) zalecenia dotyczące leczenia chirurgicznego (zakres resekcji, zakres limfadenektomii, taktyka postępowania w raku połączenia przełykowo-jelitowego) d) zalecenia dotyczące leczenia skojarzonego z chemioterapią lub radioterapią. e) miejsce chirurgii endoskopowej i małoinwazyjnej w leczeniu raka żołądka. Niniejsza publikacja jest podsumowaniem ustaleń sesji panelowej w trakcie wspomnianego sympozjum naukowego w Krakowie w 2016 roku.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 59-73
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Przerzuty do otrzewnej raka jelita grubego
Autorzy:: Jastrzębski, Tomasz
Zegarski, Wojciech
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1393357.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: rak jelita grubego
przerzuty do otrzewnej
HIPEC
aspekt finansowy
Opis:: Częstość przerzutów do otrzewnej w raku jelita grubego wynosi 5%-15% w przypadku przerzutów synchronicznych i aż 40% w przypadku wystąpienia wznowy miejscowej. Najlepsze wyniki leczenia uzyskuje się poprzez skojarzone wykonanie zabiegu cytoredukcyjnego w połączeniu z dootrzewnową chemioterapią perfuzyjną w hipertermii (HIPEC). Wyniki takiego leczenia są zdecydowanie lepsze i pozwalają na osiągnięcie przeżyć 5-letnich na poziomie 30%-50%. Zabiegi te wymagają dużego doświadczenia w chirurgii jamy brzusznej, są czasochłonne (średni czas procedury chirurgicznej wynosi 6-8 godzin) i obarczone powikłaniami związanymi nie tylko z zabiegiem operacyjnym, ale także podaniem cytostatyku do jamy otrzewnej w podwyższonej temperaturze (41,5 st. C). Chorzy po zabiegu wymagają pobytu na oddziale intensywnej terapii, co jest związane z wystąpieniem potencjalnych powikłań spowodowanych rozległością zabiegu, długością procedury chirurgicznej, zastosowaniu chemioterapii w połączeniu z hipertermią. Prowadzenie pooperacyjne tych chorych wymaga doświadczenia całego zespołu lekarskiego i pielęgniarskiego. Zabiegi cytoredukcyjne w połączeniu z HIPEC jako wysoce specjalistyczne procedury medyczne powinny być merytorycznie ocenione pod kątem korzyści długoterminowych dla chorych i odpowiednio skalkulowane pod względem realnej wysokości refundacji. Jako procedura zalecana w wytycznych Kionsultanta Krajowego d.s. Chirurgii Onkologicznej oraz wytycznych ESMO, niezbędna jest jej realna wycena i refundacja pokrywająca jej całkowite średnie koszty.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 5; 34-42
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Investigation of radiation therapy for gynecologic cancer patients with supraclavicular lymph node metastases
Analiza zastosowania radioterapii w leczeniu nowotworów kobiecych z przerzutami do węzłów chłonnych nadobojczykowych
Autorzy:: Tanaka, Osamu
Hayashi, Masahide
Hayashi, Shinya
Takayoshi, Iida
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030124.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: gynecologic cancer
metastasis
palliative radiotherapy
przerzuty
radioterapia paliatywna
nowotwory kobiece
Opis:: Purpose: The aim of this study was to retrospectively investigate the benefit of radiotherapy for supraclavicular lymph nodes by determining the characteristics and survival of patients with recurrent gynecologic cancer after definitive radiotherapy. Material and methods: We reviewed the treatment outcomes of 18 gynecologic cancer patients with supraclavicular lymph nodes metastases treated. Twelve cervical cancer patients, 4 corporeal cancer patients and 2 ovarian cancer patients were investigated. Tumor responses, adverse events and the overall survival were examined. Results: The median overall survival was 12 months. The 1- and 2-year overall survival rates were 48.6% and 9.7%, respectively. The 2-year local control rate was 75.8%. Following therapy, the symptom of pain was relieved in 2 patients (2/2), and edema and swelling were improved in 6 out of 7 symptomatic patients. Eleven asymptomatic patients did not develop any symptoms during the follow-up period. Common Terminology Criteria for Adverse Events grade 2 toxicities were found in 5 patients (2 dermatitis and 4 hematologic toxicities), and grade 3 toxicities were found in 3 patients (3 hematologic toxicities). Conclusion: Radiotherapy for supraclavicular lymph nodes is effective as palliative irradiation. The 2-year local control rate was 75.8% in patients receiving this therapy, their symptoms improved and asymptomatic patients did not become symptomatic during the follow-up period. Radiotherapy for supraclavicular lymph nodes metastases is therefore recommended for preserving the patient’s life.
Cel pracy: Celem badania była retrospektywna ocena korzyści wynikających z zastosowania radioterapii na okolicę węzłów chłonnych nadobojczykowych poprzez określenie charakterystyki chorych z nawracającymi nowotworami ginekologicznymi po radykalnej radioterapii oraz parametrów ich przeżycia. Materiał i metody: Przeanalizowano wyniki leczenia 18 chorych na nowotwory kobiece z poddanymi terapii przerzutami do węzłów chłonnych nadobojczykowych. Praca obejmowała 12 pacjentek z rakiem szyjki macicy, 4 pacjentki z rakiem trzonu macicy oraz 2 pacjentki z rakiem jajnika. Badano odpowiedź guzów na leczenie, zdarzenia niepożądane oraz całkowity czas przeżycia chorych. Wyniki: Mediana całkowitego czasu przeżycia wyniosła 12 miesięcy, a odsetki rocznych i dwuletnich przeżyć całkowitych – odpowiednio 48,6% i 9,7%. Uzyskano dwuletnią kontrolę miejscową na poziomie 75,8%. Leczenie uśmierzyło ból u 2 pacjentek (2/2), natomiast obrzęk i opuchlizna zmniejszyły się u 6 spośród 7 chorych objawowych. U 11 bezobjawowych chorych nie rozwinęły się w okresie obserwacji żadne objawy. Toksyczność 2. stopnia wg klasyfikacji Common Terminology Criteria for Adverse Events wystąpiła u 5 pacjentek (2 przypadki zapalenia skóry i 4 przypadki toksyczności hematologicznej), natomiast objawy toksyczności 3. stopnia zaobserwowano u 3 chorych (3 przypadki toksyczności hematologicznej). Wniosek: Stosowanie radioterapii na okolicę nadobojczykowych węzłów chłonnych to skuteczny sposób napromieniania paliatywnego. Odsetek dwuletniej kontroli miejscowej u chorych otrzymujących to leczenie wyniósł 75,8%. Odnotowano poprawę w zakresie objawów, a u chorych bezobjawowych nie wystąpiły w okresie obserwacji żadne symptomy. Stosowanie radioterapii w leczeniu przerzutów do węzłów chłonnych nadobojczykowych jest zatem zalecanym sposobem przedłużania życia pacjentom.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 2; 85-88
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: Najczęściej występujące zmiany rozrostowe tylnego odcinka oka u dorosłych
Ocular tumours of the posterior segment of the eye – a short review
Autorzy:: Rospond-Kubiak, Iwona
Kocięcki, Jarosław
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1928243.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: czerniak
guzy naczyniówki
przerzuty
znamię
Opis:: W niniejszym artykule przedstawiono w skrócie najczęściej występujące zmiany rozrostowe, tj. tradycyjnie różnicowane z nowotworami naczyniówki, położone w tylnym odcinku gałki ocznej u osób dorosłych. Omówiono także zmiany melanocytarne typu hamartoma, te wywodzące się z naczyń oraz guzy przerzutowe.
This short review refers to most commonly observed ocular tumours of the posterior segment of the eye in adults. Melanocytic, vascular, metastatic lesions are discussed with a some clinical tips and tricks and practical guide to differentiation.
Źródło:: OphthaTherapy; 2016, 3, 2; 95-100
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:: OphthaTherapy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Usunięcie węzłów chłonnych pachwinowych w przypadku raka sromu – punkt widzenia chirurga i patomorfologa
Inguinal lymphadenectomy in case of vulvar carcinoma – point of view of a surgeon and a pathologist
Autorzy:: Mituś, Jerzy W.
Wysocka, Joanna
Kojs-Pasińska, Ewelina
Kenig, Jakub
Komorowski, Andrzej
Wysocki, Wojciech M.
Kojs, Zbigniew
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030148.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: inguinal lymphadenectomy
lymph drainage
metastases
pathologic examination
vulvar carcinoma
badania patomorfologiczne
limfadenektomia pachwinowa
przerzuty
rak sromu
spływ chłonki
Opis:: Vulvar carcinoma is the fourth most prevalent cancer of genitals in women (accounting for 5% of all neoplasms from this group). Histologically, we differentiate epithelial neoplasms – in 90% of cases we are dealing keratotic squamous cell carcinoma – and non-epithelial ones. The majority of vulvar carcinomas occur at a postmenopausal age and are related to chronic bacterial or viral infection (human papilloma virus). Lymph from the vulva is drained to three groups of inguinal lymph nodes and to iliac lymph nodes. Depending on the location of a neoplastic lesion, vulvar carcinoma metastasizes unilaterally or bilaterally. The basic methods of treatment are surgical removal or inguinal lymphadenectomy – both superficial and deep. This article presents a detailed anatomy of the inguinal-iliac lymphatic system as well as the most widely used surgical techniques and the most common postoperative complications. Cooperation with the clinician is crucial to present a valuable pathology report. In hospitals with an anatomic pathology unit on-site, the surgeon should send a non-fixed material, and optimally – in sterile conditions. In hospitals without an anatomic pathology unit, the specimen must be fixed. For the pathologist’s assessment of pN stage – in accordance with the TNM classification of 2010 – to be reliable, the operative specimen comprising the inguinal lymphatic system must include at least six lymph nodes. Obtaining satisfactory management results requires a good knowledge of anatomy of this area and surgical techniques as well as a proper preparation of the specimen for pathologic examination.
Rak sromu plasuje się na czwartym miejscu wśród najczęstszych nowotworów narządów płciowych u kobiet (stanowi około 5% zachorowań na nowotwory z tej grupy). Histologicznie wyróżnia się zmiany pochodzenia nabłonkowego – w 90% jest to rak płaskonabłonkowy rogowaciejący – i nienabłonkowego. Większość raków sromu występuje w wieku pomenopauzalnym i ma związek z przewlekłą infekcją bakteryjną bądź wirusową (wirus brodawczaka ludzkiego). Chłonka ze sromu drenowana jest do trzech grup węzłów chłonnych pachwinowych i do węzłów biodrowych. W zależności od lokalizacji zmiany nowotworowej rak sromu przerzutuje jednostronnie lub obustronnie. Podstawowymi metodami leczenia pozostają chirurgiczne wycięcie oraz limfadenektomia pachwinowa powierzchowna i głęboka. W artykule zaprezentowano szczegółową budowę anatomiczną układu chłonnego pachwinowo-biodrowego, a także najpowszechniej wykorzystywane techniki operacyjne i najczęstsze powikłania zabiegu. Kluczowa dla przedstawienia wartościowego raportu patomorfologicznego jest współpraca z klinicystą. W szpitalach dysponujących własnym zakładem patomorfologii chirurg powinien przesłać materiał nieutrwalony, optymalnie – w sposób jałowy. W szpitalach bez zakładu patomorfologii preparat należy utrwalić. Aby patomorfolog mógł dokonać wiarygodnej oceny cechy pN – zgodnie z klasyfikacją TNM z 2010 roku – preparat operacyjny obejmujący pachwinowy układ chłonny powinien zawierać co najmniej sześć węzłów chłonnych. Podstawowe znaczenie dla osiągnięcia dobrych wyników leczenia mają poznanie budowy anatomicznej tego regionu i technik operacyjnych oraz prawidłowe przygotowanie preparatu do badania patomorfologicznego.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 1; 23-29
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Wczesne wyniki resekcji wątroby techniką laparoskopową
Autorzy:: Stranek, Maciej
Pędziwiatr, Michał
Radkowiak, Dorota
Zychowicz, Anna
Budzyński, Piotr
Major, Piotr
Budzyński, Andrzej
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1394089.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: laparoskopia
resekcja wątroby
przerzuty do wątroby
Opis:: Celem pracy było przedstawienie wczesnych wyników resekcji wątroby techniką laparoskopową. Materiał i metodyka. Przeprowadzono retrospektywną analizę chorych, u których wykonano resekcję wątroby sposobem laparoskopowym. Do analizowanej grupy włączono 23 chorych (11 kobiet i 12 mężczyzn). Średni wiek chorych wyniósł 61,3 lat (37-83 lat). U 15 chorych powodem kwalifikacji do zabiegu były przerzuty do wątroby raka jelita grubego, u 1 przerzut raka sutka, u 5 chorych pierwotny nowotwór wątroby. Pozostałych 2 chorych zakwalifikowano do resekcji wątroby w celu poszerzenia marginesu operacyjnego z powodu raka pęcherzyka żółciowego rozpoznanego w trakcie oceny patomorfologicznej preparatu po laparoskopowej cholecystektomii, pierwotnie wykonanej ze wskazań innych niż onkologiczne. Wyniki. U 11 chorych wykonano hemihepatektomię (9 prawostronnych i 2 lewostronne), u pozostałych 12 chorych mniejsze zabiegi resekcyjne (5 metastazektomię, 4 nieanatomiczne resekcje wątroby, u 1 bisegmentektomię, 2 resekcje łożyska pęcherzyka żółciowego). Średni czas zabiegu wyniósł 275 min (65-600 min). Średnia wielkość usuniętych guzów wyniosła 28 mm (7-55 mm). W trzech przypadkach wystąpiła konieczność konwersji do laparotomii spowodowana nadmiernym krwawieniem z miąższu wątroby. Powikłania pooperacyjne stwierdzono u 4 chorych (17,4%). Mediana czasu hospitalizacji wyniosła 6 dni (2 – 130 dni). Jeden chory (4,3%) został ponownie rehospitalizowany z powodu ropnia podwątrobowego i wymagał ponownej operacji. U wszystkich chorych w naszej grupie ocena histopatologiczna potwierdziła radykalność zabiegu (R0). Wniosek. Laparoskopowe resekcje wątroby wydają się być interesującą alternatywą dla leczenia zmian ogniskowych w wątrobie.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 1; 33-43
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Analiza wybranych problemów biopsji węzła wartownika u chorych z rakiem piersi
Analysis of selected problems of sentinel lymph node biopsy in patients with breast cancer
Autorzy:: Nowikiewicz, Tomasz
Biedka, Marta
Krajewski, Edward
Koper, Krzysztof
Windorbska, Wiesława
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031208.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: breast cancer
lymphoscintigraphy
nodal metastases
sentinel lymph node biopsy
sentinel node
biopsja węzła wartownika
limfoscyntygrafia
przerzuty węzłowe
rak piersi
węzeł wartownik
Opis:: Sentinel lymph node biopsy in patients with early-stage breast cancer is an example of a surgical procedure which, despite its long history, has had no uniform standard of performance implemented. This is a problem which concerns both the indications and limitations of this method as well as many of the technical aspects connected with the procedure. This paper is an attempt to resolve some of the controversies mentioned above based on the clinical experience of the authors. Material and method: The group consisted of 974 patients suffering from breast cancer and treated from January 2004 through October 2011 in the Clinical Department of Breast Cancer and Reconstructive Surgery of the Oncology Center in Bydgoszcz who were also scheduled for sentinel lymph node removal. Data regarding the preoperative diagnosis of the primary tumor, such as minimally invasive methods (FNAB, core biopsy, and mammotome biopsy) or open surgical biopsy (tumorectomy, quadrantectomy, or past breast operations with no relation to the current treatment) of the location of the lesion and the sentinel lymph node identification method (combined isotope-dye, isotope, or dye method) was analyzed. Results: Ninety-four point five percent of all sought nodes were detected. The detection rate for the combined SLN marking and isotope methods amounted to 94.4% each, whereas in the case of the dye method, it amounted to 100%. Of all the patients who underwent surgery for the first time, 95.0% had the sentinel lymph node location isolated during the operation, whereas in the case of patients who had previously undergone surgical treatment of the breast or surgical biopsy of a tumor it was 92.1%. Moreover, the location of the tumor within the breast did not have a significant impact on the success of the sentinel lymph node biopsy. Conclusions: The surgical biopsy of the primary lesion preceding the removal of the sentinel lymph node does not have a significant impact on the possibility of the detection of the node sought. The situation is similar with regard to the selected method of sentinel lymph node detection and the location of the primary tumor. As a result, it is possible to extend the usage of the sentinel lymph node biopsy into a wider range of cases.
Biopsja węzła wartownika u chorych z niezaawansowanym rakiem piersi jest przykładem procedury chirurgicznej, dla której mimo upływu długiego czasu od jej wprowadzenia nie przyjęto ujednoliconego standardu wykonania. Problem dotyczy zarówno wskazań i ograniczeń do zastosowania tej metody operacyjnej, jak i wielu aspektów technicznych. W prezentowanej pracy podjęto próbę rozstrzygnięcia niektórych spośród wspomnianych kontrowersji na podstawie zebranych doświadczeń klinicznych autorów. Materiał i metoda: Badaniami objęto grupę 974 chorych z rakiem piersi zakwalifikowanych do wycięcia węzła wartownika, leczonych na Oddziale Klinicznym Nowotworów Piersi i Chirurgii Rekonstrukcyjnej Centrum Onkologii im. prof. Franciszka Łukaszczyka w Bydgoszczy w okresie od 1.01.2004 do 31.10.2011 roku. Przeanalizowano dane dotyczące sposobu diagnostyki przedoperacyjnej guza pierwotnego – obejmującej metody małoinwazyjne (BAC, biopsja gruboigłowa, biopsja mammotomiczna) lub otwartą biopsję chirurgiczną (tumorektomia, kwadrantektomia bądź przebyte w przeszłości operacje gruczołu piersiowego – bez związku z obecnym leczeniem), lokalizacji zmiany oraz rodzaju metody identyfikacji węzła wartownika (skojarzonej izotopowo-barwnikowej, izotopowej lub barwnikowej). Wyniki: Poszukiwany węzeł zidentyfikowano ogółem u 94,5% badanych. Odsetek zidentyfikowanych węzłów za pomocą metody skojarzonej oznaczania węzła wartownika oraz metody izotopowej wyniósł po 94,4%, w przypadku użycia tylko barwnika – 100%. U chorych operowanych pierwszorazowo śródoperacyjnie węzeł wartownika wyizolowano u 95,0% pacjentek, u chorych po wcześniejszym leczeniu operacyjnym piersi bądź biopsji chirurgicznej guza – w 92,1% przypadków. Powodzenie biopsji węzła wartownika również nie zależało istotnie od umiejscowienia guza w obrębie piersi. Wnioski: Poprzedzająca wycięcie węzła wartownika biopsja chirurgiczna zmiany pierwotnej nie wpływa istotnie na możliwość odnalezienia poszukiwanego węzła. Podobna zależność dotyczy także metody identyfikacji węzła wartownika oraz lokalizacji guza pierwotnego. Umożliwia to rozszerzenie niektórych wskazań do zastosowania biopsji węzła wartownika.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 4; 296-306
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Szczególne postacie kliniczne nowotworów złośliwych piersi
Rare clinical types of breast cancer
Autorzy:: Piekarski, Janusz H.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1031204.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: paget’s disease of the nipple
bilateral breast cancer
isolated metastases of other tumors to the breast
occult breast cancer
breast cancer in the elderly
choroba pageta brodawki sutkowej
obustronny rak piersi
izolowane przerzuty innych nowotworów do piersi
ukryty rak piersi
rak piersi u chorych w podeszłym wieku
Opis:: Paget’s disease of the nipple may exist as an isolated condition or may be associated with breast cancer. Paget’s disease-associated breast cancer may be intraductal or invasive; depending on location, it may be retromamillary or peripheral. Surgical treatment consists in sparing procedure or breast amputation. Patients with Paget’s disease coexisting with an infiltrating breast cancer, should undergo sentinel node biopsy or axillary lymphadenectomy. Bilateral breast cancer is diagnosed in women diagnosed with primary cancer in both breasts. This definition does not include metastases of unilateral breast cancer to contralateral breast. Recommended type of surgical treatment is bilateral mastectomy and bilateral biopsy of sentinel node or axillary lymphadenectomy. Sparing treatment is a therapeutic option applicable in reference centers only. Isolated metastases of other tumors to the breasts are very rare. The usual origin of breast metastases is contralateral breast cancer. Less frequent are secondary foci of lymphoma and melanoma. Management strategy depends on what type of malignant tumor was the source of metastases. The cornerstone of treatment is usually systemic treatment, if available. Surgical treatment is limited to surgical biopsy or palliative treatment (e.g. mastectomy due to bleeding from the tumor). Occult breast cancer is diagnosed in women with metastases of adenomatous cancer, non-differentiated or non-classified to axillary lymph nodes, when neither physical nor radiological examination reveal a primary breast cancer. The most probable origin of axillary metastases is breast cancer. Surgical treatment consists in axillary lymphadenectomy and mastectomy. One may withhold from mastectomy if spared breast will undergo total radiotherapy. Breast cancer in the elderly, i.e. persons over 70, accounts for over 30% of all breast cancer cases. Surgical treatment of elderly women with breast cancer should be based on standard protocols (mastectomy or sparing treatment; biopsy of sentinel node and/or axillary lymphadenectomy). Standard treatment protocol can and should be modified when treatment-associated risk exceeds expected benefits thereof.
Choroba Pageta brodawki sutkowej występuje w postaci izolowanej lub może jej towarzyszyć rak piersi. Rak piersi towarzyszący chorobie Pageta brodawki sutkowej to rak in situ lub rak naciekający; może być umiejscowiony zabrodawkowo lub obwodowo. Leczenie chirurgiczne polega na wykonaniu zabiegu oszczędzającego lub amputacji piersi. U chorych, u których chorobie Pageta brodawki sutkowej towarzyszy naciekający rak piersi, należy ponadto wykonać biopsję węzła wartowniczego i/lub limfadenektomię pachową. Obustronnego raka piersi rozpoznaje się u kobiet, u których stwierdzono dwa pierwotne raki w obu piersiach. Definicja ta nie obejmuje przerzutów jednostronnego raka piersi do drugiej piersi. Zalecanym sposobem leczenia chirurgicznego jest wykonanie obustronnej amputacji piersi oraz obustronnie biopsji węzła wartowniczego i/lub limfadenektomii pachowej. Leczenie oszczędzające jest opcją terapeutyczną możliwą do zastosowania w ośrodkach referencyjnych. Izolowane przerzuty innych nowotworów do piersi występują bardzo rzadko. Najczęściej źródłem przerzutów do piersi jest rak drugiej piersi. W dalszej kolejności w piersi stwierdza się wtórne ogniska nowotworów układu chłonnego i przerzuty czerniaka. Sposób leczenia zależy od tego, jaki nowotwór złośliwy był źródłem przerzutu. Podstawą leczenia jest zazwyczaj leczenie systemowe, jeżeli jest ono dostępne. Leczenie chirurgiczne ogranicza się do wykonywania biopsji chirurgicznej lub do zabiegów paliatywnych (np. mastektomii z powodu krwawień z guza). Ukrytego raka piersi rozpoznaje się u kobiet, u których występują przerzuty raka gruczołowego, niezróżnicowanego lub niesklasyfikowanego w pachowych węzłach chłonnych, natomiast przeprowadzone badanie przedmiotowe i badania radiologiczne nie ujawniły obecności pierwotnego raka w piersi. Najbardziej prawdopodobnym źródłem przerzutów w pasze jest rak piersi. Leczenie chirurgiczne polega na wykonaniu limfadenektomii pachowej oraz amputacji piersi. Można odstąpić od wykonania amputacji piersi jeżeli oszczędzona pierś zostanie poddana radykalnej radioterapii. Rak piersi u chorych w podeszłym wieku, czyli po 70. roku życia, stanowi ponad 30% wszystkich raków piersi. Leczenie chirurgiczne kobiet w wieku podeszłym chorych na raka piersi powinno opierać się na zasadach standardowych (amputacja piersi lub leczenie oszczędzające; biopsja węzła wartowniczego i/lub limfadenektomia pachowa). Standardowy plan leczenia może zostać zmodyfikowany i powinien, jeżeli ryzyko związane z leczeniem przewyższa korzyści, jakie to leczenie może przynieść.
Źródło:: Current Gynecologic Oncology; 2012, 10, 4; 326-336
2451-0750
Pojawia się w:: Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "przerzuty" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Podbaza

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język