Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przepuszczalność skał" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Artificial intelligence-based modeling for the estimation of Q-Factor and elastic young’s modulus of sandstones deteriorated by a wetting-drying cyclic process
Autorzy:
Rashid, Hafiz Muhammad Awais
Ghazzali, Muhammad
Waqas, Umer
Malik, Adnan Anwar
Abubakar, Muhammad Zubair
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2073878.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
przepuszczalność skał
współczynnik Q
piaskowiec
wetting and drying cycles
rock permeability
dynamic elastic Young’s modulus
Q-factor
UCS
Opis:
In this study, a series of destructive and non-destructive tests were performed on sandstone samples subjected to wetting-drying cycles. A total of 25 Wet-Dry cycles were provided to investigate any significant change in the engineering properties of sandstones in terms of their porosity, permeability, water absorption, density, Q-factor, elastic modulus (E), and unconfined compressive strength (UCS). The overall reduction in the values of density, E, Q-factor, and UCS was noted as 3-4%, 42-71%, 34-62%, and 26-70% respectively. Whereas, the overall appreciation in the values of porosity, permeability, and water absorption was recorded as 24-50%, 31-64%, and 25-50% respectively. The bivariate analysis showed that the physical parameters had a strong relationship with one another and their Pearson’s correlation value (R) ranged from 0.87-0.99. In prediction modeling, Q-factor and E were regressed with the contemplated physical properties. The linear regression models did not provide satisfactory results due to their multicollinearity problem. Their VIF (variance inflation factor) value was found much greater than the threshold limit of 10. To overcome this problem, the cascade-forward neural network technique was used to develop significant prediction models. In the case of a neural network modeling, the goodness of fit between estimated and predicted values of the Q-factor (R2 = 0.86) and E (R2 = 0.91) was found much better than those calculated for the Q-factor (R2 = 0.30) and E (R2 = 0.36) in the regression analysis.
Źródło:
Archives of Mining Sciences; 2021, 66, 4; 635--658
0860-7001
Pojawia się w:
Archives of Mining Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Changes of selected structural and mechanical properties of the Strzelin granites as induced by thermal loads
Wpływ obciążeń termicznych na zmiany niektórych strukturalnych i mechanicznych właściwości granitów strzelińskich
Autorzy:
Nowakowski, A.
Młynarczuk, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/219766.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
właściwości skał
struktura skał
obciążenie termiczne
spękania
prędkość fali dźwiękowej
porowatość
przepuszczalność
wytrzymałość na jednoosiowe ściskanie
moduł Younga
współczynnik Poissona
rock properties
rock structure
thermal load
cracks
sound wave velocity
porosity
permeability
compressive strength
Young modulus
Poisson ratio
Opis:
Temperature is one of the basic factors influencing physical and structural properties of rocks. A quantitative and qualitative description of this influence becomes essential in underground construction and, in particular, in the construction of various underground storage facilities, including nuclear waste repositories. The present paper discusses the effects of temperature changes on selected mechanical and structural parameters of the Strzelin granites. Its authors focused on analyzing the changes of granite properties that accompany rapid temperature changes, for temperatures lower than 573ºC, which is the value at which the β - α phase transition in quartz occurs. Some of the criteria for selecting the temperature range were the results of measurements carried out at nuclear waste repositories. It was demonstrated that, as a result of the adopted procedure of heating and cooling of samples, the examined rock starts to reveal measurable structural changes, which, in turn, induces vital changes of its selected mechanical properties. In particular, it was shown that one of the quantities describing the structure of the rock - namely, the fracture network - grew significantly. As a consequence, vital changes could be observed in the following physical quantities characterizing the rock: primary wave velocity (vp), permeability coefficient (k), total porosity (n) and fracture porosity (η), limit of compressive strength (Rσ1) and the accompanying deformation (Rε1), Young’s modulus (E), and Poisson’s ratio (ν).
Wśród wielu czynników wpływających na właściwości fizyczne i strukturalne skał jednym z najważniejszych jest bez wątpienia temperatura. Jej podwyższenie lub obniżenie może prowadzić do zmian struktury, spowodować przemiany fazowe składników, zmieniać skład chemiczny a wreszcie, stan skupienia skały. Procesy te mogą więc w istotny sposób zmienić właściwości fizyczne skały, co jest istotne między innymi z punktu widzenia szeroko rozumianego budownictwa podziemnego. Zmiany temperatury skały mogą wynikać z warunków naturalnych, w jakich się ona znajduje lub być konsekwencją działalności człowieka. Szczególnym przypadkiem takiej działalności jest budowa różnego typu składowisk podziemnych czy to magazynowych (np. magazyny paliw płynnych) czy też „podziemnych śmietników” na różnego rodzaju odpady, także promieniotwórcze. Artykuł skupia się na badaniach wpływu zmian temperatury na wybrane parametry mechaniczne i strukturalne granitów ze Strzelina. Autorzy skoncentrowali się na analizie zmian właściwości tych skał towarzyszących szybkim zmianom temperatury, w zakresie od temperatury pokojowej do 573ºC, czyli do temperatury, przy której zachodzi przemiana fazowa kwarcu β - α. Badania prowadzono na dwóch odmianach granitoidów z masywu Strzelin-Žulowa. Jedna z nich to odmiana „młodszą”, tzw. normalna, o charakterze adamellitu a druga to odmiana „starszą” wykazującą podobieństwo do gnejsów. Na potrzeby niniejszej pracy granit normalny nazywano granitem gruboziarnistym, a granit gnejsowaty - drobnoziarnistym. Procedura badawcza polegała na tym, że walcowe próbki skal umieszczano w piecu nagrzanym do zadanej temperatury, celem wywołania „szoku” termicznego. Stosowano temperatury 100, 200, 300 i 500 stopni Celsjusza. Po upływie 60 minut piec, w którym znajdowała się próbka wyłączano i stygł on wraz z próbką do temperatury pokojowej. Przyjęty czas wygrzewania miał zapewnić równomierne nagrzanie próbki w całej jej objętości. Wyznaczony on został na podstawie pomiarów przewodnictwa temperaturowego. Wyniki badań mikroskopowych przeprowadzone dla granitów wygrzewanych w opisany sposób wskazują, że istotną zmianą strukturalną jest powstanie nowych i (lub) rozrost już istniejących spękań. W pracy zaprezentowano wyniki badań ilościowych, które świadczą o tym, że zastosowana procedura grzania szokowego pociąga ze sobą wzrost spękań rozumiany zarówno jako wzrost ich długości jak i rozwartości a w konsekwencji ich powierzchni (patrz rys. 6), Ponadto spękania te są praktycznie niezauważalne pod mikroskopem optycznym i uwidaczniają się dopiero pod mikroskopem skaningowym, Analizując dwie odmiany granitu zauważono, że zdecydowanie większy wzrost spękań występuje w granicie gruboziarnistym. Jakkolwiek rozrost istniejących i powstanie nowych spękań nie są jedynymi zmianami strukturalnymi zauważonymi w podgrzewanych skałach (porównaj rozdział 3.1 i 3.2), to w rezultacie zaprezentowanych wyników badań przyjęto, że są one tym procesem, który wywiera największy wpływ na właściwości fizyczne badanych skał. W badanych nie zaobserwowano przemian fazowych. Zwrócono natomiast uwagę na niewielkie zmiany chemiczne. Ich przykładem może być np. oksydacja skaleni i biotytu, czego efektem jest opisana zmiana barwy biotytu (patrz rys. 5). Badania dylatometryczne, których wynik zaprezentowano na rys 17 pokazały, że względny przyrost wymiarów liniowych próbek skał towarzyszący zmianom temperatury w przyjętym zakresie osiąga 0,085% dla granitu drobno- i 0,11% dla gruboziarnistego. Zakładając, że granity można uważać za skały jednorodne i izotropowe można w tym momencie oszacować, że ich trwała zmiana objętości (dylatancja) będąca wynikiem grzania szokowego wyniesie odpowiednio 0,255% i 0,33%. Są to wartości tego samego rzędu, co pokazane wcześniej (rys. 16) wartości porowatości spękań. Potwierdzeniem przypuszczeń o związku pomiędzy przyjętą procedurą obróbki termicznej skały a powstawaniem w niej spękań są wyniki badań przepuszczalności oraz badań porozymetrycznych pokazane w rozdz. 4.2. Zależności widoczne na rys. 8, 9 i 10 pokazują, że dla badanych granitów wraz ze wzrostem temperatury grzania szokowego następuje wyraźny wzrost przepuszczalności i porowatości. Należy przy tym wziąć pod uwagę, że zarówno badania porozymetryczne jak i badania przepuszczalności dostarczają jedynie informacji na temat spękań otwartych, połączonych ze sobą i z brzegami próbki. Nie dają one natomiast żadnych informacji na temat spękań izolowanych. Analizując wyniki testów jednoosiowego ściskania stwierdzić należy, że dla badanego materiału wraz ze wzrostem temperatury grzania szokowego zaobserwowano spadek wytrzymałości oraz sztywności próbki (rys. 11 i 13) połączony ze wzrostem jej odkształcalności (rys. 12). Przyczyny takiego zachowania badanych próbek granitowych można powiązać z pojawianiem się - w wyniku procedury grzania szokowego - nowych oraz rozrostem istniejących już w próbce mikrospękań. W rozdziale 4.3 zaprezentowano wyniki pomiarów współczynnika Poissona. Dla badanych granitów trudno dopatrzyć regularności w zależności ν(Tg), co może być konsekwencją trudności związanych ze stosowaną techniką pomiaru odkształceń poprzecznych Wydaje się jednak, że anomalia zilustrowana na rys. 14 jest zjawiskiem fizycznym polegającym na tym, że deformacja poprzeczna szkieletu próbki podczas jej jednoosiowego ściskania powoduje zamykanie się w próbce tych spękań, które są odchylone od kierunku siły obciążającej. Reasumując należy stwierdzić, że w pracy wykazano, że wskutek przyjętej procedury ogrzewania i chłodzenia próbek w badanych granitach zachodzą mierzalne zmiany strukturalne pociągające za sobą istotne zmiany wybranych właściwości mechanicznych. W szczególności wykazano, że spośród wielkości charakteryzujących strukturę skały znaczącemu rozrostowi uległa sieć spękań. Konsekwencją tych zmian były znaczące zmiany takich charakteryzujących skałę wielkości fizycznych jak: prędkość podłużnej fali akustycznej (vp), współczynnik przepuszczalności (k), porowatość całkowita (n) i porowatość spękań (η), granica wytrzymałości na ściskanie (Rσ1) i towarzyszące jej odkształcenie (Rε1), moduł Younga (E) i współczynnik Poissona (ν).
Źródło:
Archives of Mining Sciences; 2012, 57, 4; 951-974
0860-7001
Pojawia się w:
Archives of Mining Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Problemy ograniczania dopływu wody do odwiertów wydobywczych gazowych i ropnych
Case studies of water shut-off treatments in oil and gas production wells
Autorzy:
Falkowicz, S.
Dubiel, S.
Cicha-Szot, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/216021.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN
Tematy:
złoże ropy
złoże gazu
miocen zapadliska przedkarpackiego
nasycenie skał wodą
przepuszczalność skał
blokowanie dopływu wody
przepuszczalność względna
polimer
mikrożel
oil production
gas production
Carpathian Foredeep
water saturation
relative rock permeability
water shut-off
relative permeability
polymer
microgel
Opis:
W publikacji przedstawiono wybrane wyniki badań laboratoryjnych dotyczące ograniczania dopływu wody złożowej do odwiertów wydobywczych gazu i ropy. Przeanalizowano wpływ nasycenia wodą gazonośnych utworów miocenu z rejonu zapadliska przedkarpackiego na ich przepuszczalność względną dla gazu. Dokonano przeglądu literatury pod kątem oceny rezultatów uzyskanych w zabiegach zmniejszania przepuszczalności względnej skał gazonośnych i roponośnych dla wody. Na podstawie testów laboratoryjnych dokonano próby oceny skuteczności zmian przepuszczalności względnej dla solanki i azotu próbek piaskowca szydłowieckiego pod wpływem oddziaływania czterech wyselekcjonownych produktów chemicznych w postaci polimerów oraz mikrożeli. Badania laboratoryjne wykazały, że trend zmian przepuszczalności jest również silnie powiązany z zastosowanym produktem - modyfikatorem przepuszczalności względnej (RPM). Ponadto, skuteczność działania cieczy zabiegowej zależy od prędkości przepływu (wydatku przepływu) solanki przez testowaną próbkę skały - skuteczność działania testowanego preparatu jest tym większa, im wydatek przepływu solanki jest mniejszy. Wyniki testów wykazały selektywne działanie badanych produktów. W przypadku produktu nr 1 uzyskano średnie spadki przepuszczalności na poziomie 60% dla solanki oraz 18% dla gazu. W przypadku zastosowania produktu nr 2 opartego na technologii mikrożeli zaobserwowano znaczące obniżenie względnej przepuszczalności skały dla wody, z małym wpływem na przepuszczalność dla węglowodorów. Zmiany przepuszczalności dla solanki testowanych próbek piaskowca zawierały się w przedziale od 65 do 90%, a dla gazu wynosiły około 50%.
In this study some of the experimental results of water shut-off treatments in oil and gas production wells were presented. The effect of water saturation of Miocene rocks of the Carpathian Foredeep on the relative permeability to gas was analyzed. Also, wide review of the worldwide publications from the point of view of the results obtained in water shut-off treatments in oil and gas formation was presented. Based on experimental results efficiency of relative permeability modification of sandstone from Szydłowiec to brine and nitrogen by four selected chemicals polymers and microgels was evaluated. Experimental results indicated that trend changes of permeability modification strongly depends on the fluid used in the RPM treatment. Moreover, efficiency of permeability modification to brine depends on flow rate of brine through the core - the lower brine flow rate the higher efficiency of the RPM treatment. RPM product number 1 caused significant loss of permeability to brine ca. 60% and slight permeability modification to gas ca. 18%. This permeability change to brine and gas was obtained by modification of formation wettability what affects well productivity. In the case of product number 2 which is based on microgels technology, also significant modification of selective permeability to brine was observed. Loss of permeability to brine was in the range of 65 to 90% while to gas ca. 50%.
Źródło:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi; 2012, 28, 1; 125-136
0860-0953
Pojawia się w:
Gospodarka Surowcami Mineralnymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie sztucznych sieci neuronowych do wyznaczania przepuszczalności skał na podstawie danych otworowych z rejonu Dzików–Wola Obszańska w północno-wschodniej części zapadliska przedkarpackiego
Artificial Neural Networks applying for determining the absolute rock permeability on the basis of data from boreholes situated on the Dzików–Wola Obszańska area (northeastern part of the Carpathian Foredeep Basin)
Autorzy:
Jarzyna, J.
Prętka, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2063104.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
przepuszczalność skał
sztuczne sieci neuronowe SSN
selekcja danych wejściowych
profilowania geofizyki otworowej
rock permeability
artificial neural networks
input data selection
well logging
Opis:
Zbadano zdolność sztucznych sieci neuronowych SNN do oceny przepuszczalności absolutnej skał. Do tego celu wykorzystano dane z pięciu otworów wiertniczych, zlokalizowanych w północno-wschodniej części zapadliska przedkarpackiego: Dzików 16, 17, 20 oraz Wola Obszańska 10 i 15. Modele neuronowe stworzono na podstawie wyników badań laboratoryjnych próbek skał pobranych w wymienionych otworach, profilowań geofizyki otworowej oraz wyników kompleksowej interpretacji tych profilowań. Otrzymano SSN, służącą do odtwarzania wartości przepuszczalności całkowitej, określonej w laboratorium. Następnie model neuronowy wdrożono do estymowania przepuszczalności w otworze wiertniczym DZ17, przenosząc tym samym rozpoznane wcześniej zależności na nowy zbiór danych. Sieci neuronowe mogą stanowić alternatywę dla klasycznych metod wyznaczania przepuszczalności skał.
The absolute rock permeability was determinated with the use of artificial neural networks (ANN). Authors checked up ANN ability to determine permeability on the data from five borehole locked in northeastern part of the Carpathian Foredeep: Dzików 16, 17, 20 and Wola Obszańska 10 and 15. Neural models were built on the basis of results from laboratory tests, well logs data and the results of the comprehensive interpretation. ANN provided good results in estimating laboratory permeability. The best neural network was applied on similar data set from DZ17 borehole to show that complicated links between input variable and absolute permeability can be used for prediction of permeability from another data. It is hard to find deft deterministic model for permeability estimation so neural model gained in training process is an alternative method.
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2010, 439 (2); 399--402
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ kompakcji na właściwości zbiornikowo-flltracyjne skał miocenu Przedgórza Karpat
Influence of compaction on reservoir-filtration properties of Miocene rocks of the Carpathian Forefield
Autorzy:
Twardowski, K.
Traple, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/300412.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
kompakcja skał
utwory miocenu
przedgórze Karpat
porowatość
przepuszczalność
rock compaction
Miocene beds
Carpathian Foredeep
porosity
permeability
Opis:
W pracy przeanalizowano wpływ kompakcji na właściwości zbiornikowo-filtracyjne skał na przykładzie piaszczysto-ilastych utworów miocenu autochtonicznego Przedgórza Karpat. W analizie ilościowej uwzględniono oznaczenia laboratoryjne współczynników porowatości efektywnej oraz przepuszczalności absolutnej próbek skał pochodzących z odwiertów z rejonu Przemyśla. Obserwowane prawidłowości zmian wartości analizowanych parametrów dotyczące znacznego zakresu głębokości zalegania skał (do ponad 4000 m) porównano z wynikami modelowania ich kompakcji mechanicznej. Rejestrowane dość często znaczące rozejścia można objaśnić różnym stopniem zailenia skał, a także procesami kompakcji chemicznej, w tym przede wszystkim ich diagenetyczną cementacją węglanami.
The influence of compaction on reservoir-filtration properties of rocks was analyzed on the example of autochthonous Miocene sandy-clayey beds of the Carpathian forefield. The effective porosity and absolute permeability values for rock samples collected from the wells in the Przemyśl area were analyzed. The analyzed parameters were observed to change for a vast range of rock depth (to over 4000 m), and the results were compared with the mechanical compaction modeling results. The discrepancies can be explained by various clay content in the rocks and also chemical compaction processes, mainly their diagenetic cementation with carbonates.
Źródło:
Wiertnictwo, Nafta, Gaz; 2008, 25, 2; 743-751
1507-0042
Pojawia się w:
Wiertnictwo, Nafta, Gaz
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies