Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przemiana świata" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Liturgia między teologią a polityką
Liturgy between Theology and Politics
Autorzy:
Migut, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32069150.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Liturgia
Eucharystia
polityka
teologia polityczna
dobro wspólne
eucharystyczny styl życia
przemiana świata
Eucharist
politics
political theology
common good
Eucharistic lifestyle
transformation of the world
Opis:
Kościół przyjmuje rozumienie polityki jako służby człowieka i społeczności ludzkiej na rzecz, zadanej przez Boga, celowości poszczególnych ludzi w relacji do całej społeczności ludzkiej oraz celowości poszczególnych grup społecznych i całej ludzkości. Dodaje jednak od razu, że troska o dobro wspólne nie może wykluczać wpływu na władzę polityczną, czyli zdobycia i posiadania jej, a co więcej – wyraźnie do niej zobowiązuje. Ta odpowiedzialność za świat wpisana jest w liturgię kosmiczną i w konkretną celebrację liturgiczną, zwłaszcza eucharystyczną. W niej bowiem człowiek obdarowany życiem Bożym jest nieustannie wzywany do przemiany świata w duchu Ewangelii na drodze osobistego nawrócenia. Jak stwierdził Jan Paweł II: „«Głoszenie śmierci Pana aż nadejdzie» (1 Kor 11, 26) zakłada, iż wszyscy uczestniczący w Eucharystii podejmą zadanie przemiany życia, aby w pewnym sensie stało się ono całe eucharystyczne” (EdE 20). Chrystus, stając się pokarmem w Eucharystii, umocnienia wiernych w uczynieniu ich całego życia, osobistego i społecznego, liturgią, czyli miejscem uwielbienia Boga. Celebracja liturgiczna nie jest jednak miejscem i sposobem walki o władzę polityczną, co więcej – czynienie z niej trybuny politycznej, sprowadzanie do roli narzędzia konkretnej partii, niszczy całkowicie jej wymiar nadprzyrodzony i eschatologiczny. Liturgia, podobnie jak Kościół, jest miejscem i sposobem miłowania każdego człowieka przez Boga niezależnie od jego przynależności partyjnej.
The Church defines politics as service for the good of man and mankind. The goal is to integrate the teleological dimension of the lives of individuals, as assigned to them by God, within the functioning of mankind as a whole, as well as the teleological dimension of community life in relation to mankind as a whole. The Church also adds that care for common good cannot preclude exerting influence on political power, that is on gaining and sustaining it. Moreover, the Church expresses an overt obligation that the faithful participate in political activities. This kind of responsibility for the world is part of cosmic liturgy and of each concrete liturgical celebration, especially that of the Eucharist. It is through the Eucharist that man is granted a chance to participate in the life of God and is constantly called to engage in changing the world in the spirit of the Gospel through individual metanoia. As stated by John Paul II: “Proclaiming the death of the Lord “until he comes” (1 Cor 11: 26) entails that all who take part in the Eucharist be committed to changing their lives and making them in a certain way completely ‘Eucharistic’” (EdE 20). Christ, making his presence in an Eucharistic meal, empowers the faithful to make their whole lives – personal and social—a liturgy, that is a meeting space for God and man. Nevertheless, liturgical celebration can never be an arena and a means of political strife. When liturgy becomes a tool in the hands of a particular political party its supernatural and eschatological dimension is completely destroyed. Similarly to the Church, the liturgy is a space and a method of God's granting His love to each man, irrespective of their political orientation.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2013, 4; 121-138
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W świecie, a nie ze świata – droga katechumena ku światu
In the World, But Not of the World: A Catechumen’s Way Toward the World
Autorzy:
Kulbacki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32062619.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
przemiana świata
liturgia katechumenatu
obrzędy
apostolstwo
słowo Boże błogosławieństwa
egzorcyzmy
transformation of the world
Liturgy of catechumenate
rites
apostleship
God’s word of blessing
exorcisms
Opis:
W artykule została podjęta próba odpowiedzi na pytanie czy podstawowa formacja kandydata do chrztu, mająca na celu odsunięcie się od niechrześcijańskich obyczajów i przemianę stylu życia nie prowadzi go do izolowania się od apostolskiego zaangażowania w świecie. Czy doświadczenie włączenia we wspólnotę braci i sióstr dostępujących zbawienia skoncentrowane jest na budowaniu własnej wspólnoty, czy też staje się źródłem płodnej proegzystencji wobec świata, na wzór Chrystusa? Skoro droga wtajemniczenia chrześcijańskiego związana jest ściśle z odrzuceniem dotychczasowego, niechrześcijańskiego stylu życia i wartościowania, to może zrodzić się u neofity pokusa izolacji od złego świata, zamknięcie wewnątrz chrześcijańskiej wspólnoty. Na podstawie analizy poszczególnych obrzędów Chrześcijańskiego wtajemniczenia dorosłych zostało w artykule wykazane, iż katechumen z jednej strony jest wezwany do porzucenia świata i uczynków ciemności, z drugiej zaś Kościół wzywa go do bezinteresownego zaangażowania na rzecz przemiany świata. Kościół nie tworzy wspólnoty zamkniętej w sobie. Poprzez liturgię: słuchanie słowa Bożego, modlitwy, błogosławieństwa i egzorcyzmy katechumen otrzymuje odpowiednia do tego pomoc.
This paper seeks to answer the question about the basic formation of a candidate for baptism. This formation is supposed to drive him away from non-Christian customs and change his lifestyle. The point is whether it might lead to isolation from apostolical commitment in the world. Is the experience of receiving someone into the fellowship of brothers and sisters that obtain salvation concentrated on building one’s own fellowship, or else it becomes a source of fertile pro-existence towards the world as modelled on Christ? Since the way of Christian initiation is strictly connected with the rejection of current non- Christian lifestyle and valuing, the neophyte may be tempted to isolate himself from the evil world and close himself within his Christian fellowship. On the basis of an analysis of particular rites of Christian initiation of adults it has been demonstrated that the catechumen on the one hand is called upon to throw off the world and the works of darkness, and on the other hand the Church calls upon him to disinterested commitment on behalf of the transformation of the world. The Church does not form a closed fellowship. Through the Liturgy, listening to the word of God, prayer, blessing and exorcisms the catechumen receives respective help.
Źródło:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne; 2009, 1; 227-237
2082-8586
Pojawia się w:
Roczniki Liturgiczno-Homiletyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Шлях да пазнання iснасцi: аксiялагiчны патэнцыял прозы Iвана Шамякiна апошняга перыяду творчасцi
Droga ku poznaniu: potencjał aksjologiczny prozy Iwana Szamiakina z ostatniego okresu jego twórczości
The path to sense cognition: axiological potential of Ivan Shamyakin’s last period prose
Autorzy:
Кавалюк, Алена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2108231.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
pojęcie człowieka i świata
krytyczno-realistyczne odzwierciadlanie rzeczywistości
problem rodziców i dzieci
priorytet ideałów duchowych
ewolucja artystyczna
przemiana duchowa
concept of man and world
critical realistic reflection of reality
problem of parents and children
priority of spiritual ideals
artistic evolution
spiritual evolution
Opis:
W artykule omówiono aksjologiczny potencjał prozy Iwana Szamiakina powstałej w ostatnim okresie jego twórczości, kiedy pisarz zdołał wspiąć się na nowy poziom rozumienia i odzwierciedlania życia człowieka. Takie utwory, jak „Krivinka”, „Slavsia, Maryja!” czy „Wialikaja kniaginia” świadczą nie tylko o artystycznej ewolucji Szamiakina-pisarza, lecz także o duchowej przemianie Szamiakina-człowieka.
The article considers the axiological potential of Ivan Shamyakin’s prose written in the last period of his work, when the author managed to reach a new level of understanding and reflection of human entity. Such tales as “Krivinka”, “Slavsya, Mariya!” and the novel “Velikaya knyaginya” show both artistic evolution of Shamyakin-writer and spiritual evolution of Shamyakin-human.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2016; 247-256
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Шлях да пазнання iснасцi: аксiялагiчны патэнцыял прозы Iвана Шамякiна апошняга перыяду творчасцi
Droga ku poznaniu: potencjał aksjologiczny prozy Iwana Szamiakina z ostatniego okresu jego twórczości
The path to sense cognition: axiological potential of Ivan Shamyakin’s last period prose
Autorzy:
Кавалюк, Алена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944671.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
concept of man and world
critical realistic reflection of reality
problem of parents and children
priority of spiritual ideals
artistic evolution
spiritual evolution
pojęcie człowieka i świata
krytyczno-realistyczne odzwierciadlanie rzeczywistości
problem rodziców i dzieci
priorytet ideałów duchowych
ewolucja artystyczna
przemiana duchowa
Opis:
W artykule omówiono aksjologiczny potencjał prozy Iwana Szamiakina powstałej w ostatnim okresie jego twórczości, kiedy pisarz zdołał wspiąć się na nowy poziom rozumienia i odzwierciedlania życia człowieka. Takie utwory, jak „Krivinka”, „Slavsia, Maryja!” czy „Wialikaja kniaginia” świadczą nie tylko o artystycznej ewolucji Szamiakina-pisarza, lecz także o duchowej przemianie Szamiakina-człowieka.
The article considers the axiological potential of Ivan Shamyakin’s prose written in the last period of his work, when the author managed to reach a new level of understanding and reflection of human entity. Such tales as “Krivinka”, “Slavsya, Mariya!” and the novel “Velikaya knyaginya” show both artistic evolution of Shamyakin-writer and spiritual evolution of Shamyakin-human.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2016, 8; 247-256
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies