Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "przekraczanie granicy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Przestępstwo nielegalnego przekroczenia granicy w ujęciu historycznym, teoretycznym i praktycznym
The Crime of Illegal Border Crossing in History, Theory and Practice
Autorzy:
Klaus, Witold
Woźniakowska-Fajst, Dagmara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698618.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
nielegalne przekraczanie granicy
przestępstwo
illegal border crossing
crime
Opis:
Historical analysis of the issue of illegal crossings of national borders shows that theinstruments of criminal law reactions are more characteristic for totalitarian countriesthan democratic ones. In the case of Poland, over the course of the last few decadesa substantial change has taken place in the goal of protecting borders. Until the endof the 1980s, attempting to prevent its own citizens from leaving was the priority,while now the border controls are concentrated on stopping citizens from third-worldcountries entering.The offence stipulated in article 264 paragraph 2 of the Criminal Code penalises anact involving perpetrators illegally crossing Polish borders and do so by using specifiedforms of actions in the form of deceit, violence, threats or in co-operation with otherpeople. Awareness of the perpetrator in relation to the eventual location of the bordermust be based on their knowledge in this field. Here it should refer to normalisedpatterns and the so-called good model citizen, who should possess knowledge bothrelated to cultural norms and to certain facts (e.g. the layout of Poland’s borders). Thismodel is well enough confirmed in the case of Polish citizens. But it is harder to applydirectly to foreigners, specifically those coming from another cultural background.Due to this, determining the guilt of foreigners when it comes to committing crimeson the territory of our country relies on checking and accounting for the concretepersonal facts of the perpetrator, specifically their level of familiarity with Polish legaland socio-cultural norms, while taking into consideration their education, nationalorigin, profession, etc. A lack of appropriate awareness about the perpetrator, resultingfrom a lack of proper knowledge and information, would be the same as making anerror about the factual or legal meaning of the act. The effect of such an error wouldbe an inability to assign intentional fault to the perpetrator for committing the givenact. From 1 July 2015, in agreement with article 28 paragraph 1 of the Criminal Code,a person who remains in justified error about the circumstances constituting thehallmarks of a criminal act, has not committed a crime at all.The authors of the article draw attention to the most commonly occurring forms ofactivities by perpetrators from article 264 paragraph 2 of the Criminal Code, namely theillegal crossing of borders in co-operation with other people. This co-operation must beunderstood as various forms of collaboration between various people while committinga crime, often fulfilling various roles in this procedure. There is little to dispute the factthat responsibility for this will be assumed by an appropriate accomplice, and thereforethe agreement of several people in relation to the shared committing of a crime. Toconclude, all parties must have awareness that other people will be participating incommitting the crime, and articulate their will (intention) in the joint action. A lack ofagreement in this sense would therefore exclude any collaboration.From a procedural point of view, for an illegal border crossing to qualify as a crime,and not a misdemeanour, the fact must be proven that the accused crossed the border “in co-operation with other people”. In the opinion of the article’s authors, withoutproof of such circumstances, one cannot talk about a crime being committed at all. Perusal of court records raises objections about how this provision is being used inpractice. In none of the analysed recorded situations did border controls attempt toprove the circumstances of co-operation as a reasonable premise for accepting a groupcrossing the border. In some cases, the issue seems questionable.It is clear that the Polish state, in the name of its own interests, tries to ensure theflow of migrants is legal and controlled. But doubt from the article’s authors inspiresmaking use of the instruments of criminal law to aid this goal. Punishments, whichmight be placed upon perpetrators of illegal border crossing crimes, do not play a rolein most cases. One cannot speak about retaliation (because it is not an act which wouldarouse any social emotions and demand retaliation), nor speak about the resocialisationof perpetrators (since it is hard to treat the fact of crossing a border as violatingfundamental social values, and moreover the perpetrator is a foreigner and it is not inthe interest of the Polish state to reintroduce them to society but to expel them fromthe republic’s territory). Finally, it seems fruitless to argue about the preventative roleof punishments, since this perfectly serves the administration’s reaction (in the formof the practice of using detention and expulsion from institutions as well as a ban fromentering Poland’s territory).The position that it is not necessary to launch criminal proceedings againstthose people smuggled across the border was expressed in the so-called Declarationfrom Doha accepted in 2015, issued as a summary of the 13th UN Congress. In itsverdicts, the EU Court of Justice draws attentions to how it is inappropriate to imposepunishments on illegally-residing third world citizens that deprive their freedom solelyon the grounds that they have stayed without a valid reason in the territory of that state,contravening orders to leave that territory in a specified timeframe.In relation to the above, it is the belief of the authors that a justified recommendationwould be to withdraw from the frequently-used article 264 paragraph 2 of the Criminal Code, so that proceedings can be conducted in cases related to the illegal crossing ofborders.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2015, XXXVII; 191-222
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przekraczanie granic w teorii i praktyce działalności polityczne
Autorzy:
Kaczmarek OP, Kaczmarek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523639.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uczelnia Lingwistyczno-Techniczna w Świeciu
Tematy:
politics
policy
border crossing
methodology
polityka
działalność polityczna
przekraczanie granicy
metodologia
Opis:
At the outset of the article entitled Crossing the Borders in the Theory and Practice of Politics the author discusses universality of the phenomenon of crossing the borders in culture and distinguishes between two types of border crossing policy: ad intra and ad extra. The former is about getting involved in politics. For this reason the author discusses the concept of policy and politics. Crossing the borders ad extra can be connected with an absolutism and totalitarianism. It is connected with not complying with the nanny ethical standards or omission of political activity. In the final part of the article, the author discusses the dilemmas within the framework of political science. They are manifested by practicing this political science just as common knowledge or scientific discipline and by the problem of classifying political science to social science or humanistic researches.
Przekraczanie granic w teorii i praktyce działalności politycznej podejmuje zagadnienie krzyżujących się perspektyw badawczych, przekraczanie granic obecne jest bowiem, jak wskazuje autor, nie tylko w polityce, ale również w nauce, która ją bada. Przekraczanie granic, doświadczane w polityce przez poszczególne osoby, środowiska i grupy społeczne może przyjąć formę ad intra, polegającą na samym podjęciu działalności politycznej ale także ad extra przykładem której są być rządy totalitarne, niespełnienie standardów etycznych czy też zaniechanie działalności politycznej. Autor zwraca również uwagę na fakt, że nauka o polityce przekracza granice dyscyplin łącząc w swojej metodologii cechy nauk społecznych lub humanistycznych.
Źródło:
humanistica 21; 2017, 1; 235-254
2544-1345
Pojawia się w:
humanistica 21
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metafora granicy i heurystyka doświadczeń (po)granicznych oraz ich znaczenie dla myślenia i działania pedagogicznego
Autorzy:
Gara, Jaroslaw
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/36450838.pdf
Data publikacji:
2022-07-18
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:
metafora granicy
heurystyka doświadczeń (po)granicznych
zachowywanie/przekraczanie granic
pedagogika doświadczeń (po)granicznych
pedagogika „myśli słabej”
Opis:
Zasadnicza teza tekstu wyrażona zostaje w twierdzeniu, że człowiek jest „istotą graniczną” – żyje w obrębie jakichś specyficznych granic, a jego przystosowanie i rozwój opierają się na dialektyce doświadczania pogranicza różnych specyficznych światów i ich prawidłowości. Metafora jako taka, w warstwie swych znaczeń zawsze posiada pewną „epistemologiczną nadwyżkę”, która może odsłonić naturę i specyfikę tego, co jest złożone lub niejednoznaczne w sposobach swego istnienia. Samą metaforę granicy należy zaś uznać za jeden z najbardziej doniosłych tropów w próbie przybliżania ludzkiej egzystencji. Granica bowiem to coś, co rozdziela, zamyka lub otwiera określony horyzont doświadczenia człowieka. W tym znaczeniu dotrzeć do granicy to znaczy dojść do jakiegoś kresu - tam, gdzie coś nie może mieć już swojej prostej kontynuacji. Obiektywne istnienie pewnych granic lub ich subiektywne odczucie nadają więc człowiekowi tożsamość lub skłaniają go do aktów transgresji (tak konstruktywnych, jak i destruktywnych), stanowiąc element jego ontologicznej alokacji w otaczającym świecie materialno-przyrodniczym oraz społeczno-kulturowym. Zachowywanie lub przekraczanie określonych granic zawsze też doświadczane jest przez człowieka jako coś, co niesie ze sobą zarówno możliwości, jak i zagrożenia dla odziaływań pedagogicznych oraz związanego z tym rozwoju człowieka.
Źródło:
Studia z Teorii Wychowania; 2022, XIII(2 (39)); 27-53
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:
Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies