Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "przedmiot czynności wykonawczej" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Granice usiłowania nieudolnego ze względu na brak przedmiotu czynności wykonawczej nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego
    Limitations of the inept attempt due to a lack of an object suitable for committing a prohibited act
    Autorzy:
    Łakomy, Kamil
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/499462.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    usiłowanie nieudolne
    przedmiot czynności wykonawczej
    zamiar
    czynny żal
    inept attempt
    object of crime
    intent
    active repentance
    Opis:
    Artykuł stanowi próbę wskazania prawidłowej wykładni znamienia przedmiotu nadającego się do popełnienia czynu zabronionego, która jest niezbędna do wyznaczenia granicy między usiłowaniem udolnym oraz nieudolnym. Autor kompleksowo omawia argumentację przemawiającą za obiektywistyczną i subiektywistyczną koncepcją wykładni analizowanego znamienia. Szczególna doniosłość zagadnienia odnosi się do wymiaru kary oraz zasad zastosowania instytucji czynnego żalu. W podsumowaniu autor omawia najnowszą uchwałę Sądu Najwyższego dotyczącą omawianych kwestii poprzez próbę wyinterpretowania zasad określania nieudolności usiłowania ze względu na przedmiot czynności wykonawczej.
    The article provides for an attempt to present the appropriate interpretation of the criteria of lack of an object suitable for committing a prohibited act., which is indispensable to set the limit between inept and successful attempt. In a comprehensible manner, the author exhibits an overview of the adversative conceptions represented in the doctrine of Polish criminal law, which are objective and subjective concepts. Particular importance of this issue is related to the scope of punishment and the rules of applying the concept of active repentance. In the summary, the author discusses over the most recent resolution of the Supreme Court regarding the issue in question, by way of interpreting the rules of describing inept attempt due to the object of action.
    Źródło:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2018, 8; 89-103
    2299-2774
    Pojawia się w:
    Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przedmiot czynności wykonawczej przestępstwa z art. 151 Kodeksu karnego
    Subject of the Crime’s Executive Action From Art. 151 P.c
    Autorzy:
    Burdziak, Konrad
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596516.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    subject of the crime’s executive action
    suicide
    art. 151 P.C
    przedmiot czynności wykonawczej
    samobójstwo
    art. 151 k.k
    Opis:
    Artykuł 151 Kodeksu karnego stanowi, że ten, kto namową lub przez udzielenie pomocydoprowadza człowieka do targnięcia się na własne życie, podlega karze pozbawieniawolności od 3 miesięcy do lat 5. Niezwykle syntetyczne ujęcie rzeczonego przepisuskutkuje występowaniem na jego gruncie wielu problemów interpretacyjnych. Jednymz nich – dodajmy, że niezwykle istotnym – jest kwestia właściwej kwalifikacji prawnejczynu sprawcy, polegającego na doprowadzeniu do podjęcia czynności autodestrukcyjnejosoby niezdolnej do rozpoznania w pełni znaczenia podejmowanego przez siebie czynu.W przekonaniu autora niniejszej publikacji kwalifikacja według art. 151 k.k. jest jedynądopuszczalną kwalifikacją dla tego rodzaju zachowania. Rozwiązanie to nie jest jednakw pełni satysfakcjonujące, dlatego też należy poważnie zastanowić się nad odpowiednimzreformowaniem art. 151 k.k
    Art. 151 P.C. says that one who, by persuasion or assistance makes a human to taketheir life, is punishable by imprisonment of 3 months to 5 years. Extremely syntheticframe of the above rule results in many interpretational problems of its contents. Anespecially big problem is determining, if it is possible to qualify the perpetrator’s deedleading to a person taking their own life, while not being able to recognize the significanceof their actions. The author believes that this is an only acceptable option for thiskind of behavior. This solution is not fully satisfying, that is why reforming art. 151 P.Cshould be carefully considered. Translated by Tomasz Kaszuba
    Źródło:
    Acta Iuris Stetinensis; 2015, 10, 2; 15-29
    2083-4373
    2545-3181
    Pojawia się w:
    Acta Iuris Stetinensis
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Podmiot bierny jako element struktury przestępstwa
    The Passive Subject of the Crime as an Element of the Structure of the Crime
    Autorzy:
    Smarzewski, Marek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1807908.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    perpetrator
    victim
    passive subject of a crime
    active subject of a crime
    crime
    subject matter of an executory act
    structure of a crime
    aggrieved party
    ofiara
    podmiot bierny przeste˛pstwa
    podmiot czynny przestępstwa
    przestępstwo
    przedmiot czynności wykonawczej
    struktura przestępstwa
    pokrzywdzony
    Opis:
    The article presents considerations on the victim understood as the passive subject of the crime. According to this conception by the passive subject of a crime is private or legal person or institution is meant whose legal interests were directly violated or threatened by the crime. Therefore the author indicates the place of the victim in the structure of crime as its subjective element. The article also contains the distinctions between the concept of the passive subject of the crime and the concepts of: victim within its meaning in victimology, injured person and subject matter of the executory act. The author shows also at the values and benefits, not only theoretical but also and perhaps even primarily practical, related to the introduction of the concept of the passive subject of the crime to the Polish criminal law.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2010, 20, 2; 117-134
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Aggravation of crimes against property due to features of the subject of committed act
    Typy kwalifikowane przestępstw przeciwko mieniu ze względu na właściwości przedmiotu czynności wykonawczej
    Autorzy:
    Stefańska, Blanka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1359693.pdf
    Data publikacji:
    2019-09-30
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    dobro o szczególnym znaczeniu dla kultury
    mienie znacznej wartości
    przedmiot czynności wykonawczej
    przestępstwo kwalifikowane
    rzecz powierzona
    typ podstawowy przestępstwa
    znamię kwalifikujące
    object of special importance for culture
    property of substantial value
    subject of the act committed
    aggravated crime
    entrusted object
    basic type of crime
    aggravating constituent element
    Opis:
    This article discusses aggravated types of crime against property considering the features of the act committed. This concerns an entrusted movable object (Article 284 § 2 of the Polish Criminal Code), property of substantial value (Article 289 § 2, Article 294 § 1 Criminal Code) and objects of special importance for culture (Article 294 § 2 Criminal Code). Interpretation of these constituent elements has been provided by making references to views presented by the representatives of the legal doctrine and in case law. The author assumes that an entrusted object is one which has been handed over to the perpetrator with the power of disposal, subject to the obligation to return it. It is in the perpetrator’s possession before being misappropriated. Property of substantial value or an object of special importance for culture – pursuant to Article 294 § 1 and § 2 of the Criminal Code – is a constituent element aggravating some crimes against property under the Criminal Code listed in Article 294 § 1, namely: theft of another person’s movable object (Article 278 § 1), theft of computer software (Article 278 § 2), misappropriation of another person’s movable object or property right (Article 284 § 1), misappropriation (Article 284 § 2), switching into a telecommunication device (Article 285 § 1), fraud (Article 286 § 1), computer fraud (Article 287 § 1), destroying, damaging or making useless of another person’s property (Article 288 § 1), breaking or damaging a submarine cable or violating regulations applicable in the case of laying or repairing such cables (Article 288 § 3) and intentional handling stolen goods (Article 291 § 1). The list of the regulations defining the basic types of the crimes is exhaustive (numerus clausus), and this regulation may not be applied to other crimes against property. Property of substantial value is property the value of which at the time of committing of the prohibited act exceeds PLN 200,000 (Article 115 § 5 Criminal Code). The value of the property being the subject of the prohibited act should be calculated as of the time of committing the act and not the time of passing the judgment. In the author’s opinion, cultural property has the same meaning as in the definition provided in Article 2(1) of the Act of 25 May 2017 on the restoration of national cultural property, pursuant to which this is “a monument as defined in Article 3(1) of the Act of 23 July 2003 on the protection and care of monuments, a movable object which is not a monument, and also elements or components thereof the preservation of which is in the public interest, considering their artistic, historical or scientific value or their significance for cultural heritage and development.” One argument for giving it this meaning is the fact that it is determined in the act which is recognised as fundamental as regards cultural property.
    Przedmiotem artykułu są typy kwalifikowane przestępstw przeciwko mieniu ze względu na właściwości przedmiotu czynności wykonawczej. Chodzi o powierzoną rzecz ruchomą (art. 284 § 2 k.k.), mienie znacznej wartości (art. 289 § 2, art. 294 § 1 k.k.) oraz dobro o szczególnym znaczeniu dla kultury (art. 294 § 2 k.k.). Została dokonana wykładnia tych znamion z odwołaniem do wypowiedzi w doktrynie i judykaturze. Autorka przyjmuje, że rzeczą powierzoną jest ta, która została przekazana sprawcy we władanie z obowiązkiem zwrotu. Znajduje się ona w posiadaniu sprawcy przed dokonaniem jej przywłaszczenia. Mienie znacznej wartości lub dobro o szczególnym znaczeniu dla kultury – zgodnie z art. 294 § 1 i 2 k.k. – jest znamieniem kwalifikującym niektórych przestępstw przeciwko mieniu, enumeratywnie wymienionych w art. 294 § 1 k.k., a mianowicie: kradzieży cudzej rzeczy ruchomej (art. 278 § 1 k.k.), kradzieży programu komputerowego (art. 278 § 2 k.k.), przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej lub prawa majątkowego (art. 284 § 1 k.k.), sprzeniewierzenia (art. 284 § 2 k.k.), włączenia się do urządzenia telekomunikacyjnego (art. 285 § 1 k.k.), oszustwa (art. 286 § 1 k.k.), oszustwa komputerowego (art. 287 § 1 k.k.), zniszczenia cudzej rzeczy, uszkodzenia lub uczynienia jej niezdatną do użytku (art. 288 § 1 k.k.), przerwania lub uszkodzenia kabla podmorskiego albo naruszenia przepisów obowiązujących przy zakładaniu lub naprawie takiego kabla (art. 288 § 3 k.k.) i umyślnego paserstwa (art. 291 § 1 k.k.). Wyliczenie przepisów określających podstawowe typy przestępstw jest wyczerpujące (numerus clausus) i przepis ten nie może być zastosowany do innych przestępstw przeciwko mieniu. Mieniem znacznej wartości jest mienie, którego wartość w czasie popełnienia czynu zabronionego przekracza 200 000 zł (art. 115 § 5 k.k.). Wartość mienia stanowiącego przedmiot czynu winna być liczona w odniesieniu do czasu popełnienia czynu, a nie odniesiona do czasu orzekania. Dobro kultury, zdaniem autorki, ma takie samo znaczenie, jakie nadano mu w definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 maja 2017 r. o restytucji narodowych dóbr kultury, w myśl której oznacza ono „zabytek w rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, rzecz ruchomą niebędącą zabytkiem, a także ich części składowe lub zespoły, których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na ich wartość artystyczną, historyczną lub naukową, lub ze względu na ich znaczenie dla dziedzictwa i rozwoju kulturalnego”. Za nadaniem takiego znaczenia przemawia zamieszczenie definicji w ustawie uważanej za podstawową w dziedzinie dóbr kultury.
    Źródło:
    Ius Novum; 2019, 13, 3; 17-32
    1897-5577
    Pojawia się w:
    Ius Novum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies