Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "propaganda wyborcza" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Populist rhetoric of Polish political parties in 2014 EU elections. Analysis of television spots
    Retoryka populistyczna polskich partii w eurowyborach w 2014 roku. Analiza spotów telewizyjnych
    Autorzy:
    Nieć, Mateusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1832943.pdf
    Data publikacji:
    2020-05-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    propaganda
    populizm
    analiza zawartości
    kampania wyborcza
    populism
    content analysis
    election
    Opis:
    Tematem artykułu jest analiza dyskursu politycznego polskich partii, biorących udział w kampanii do Parlamentu Europejskiego w 2014 r. Przedmiotem badań uczyniłem populistyczny dyskurs, w moim przekonaniu charakterystyczny dla każdej kampanii wyborczej. Przedmiotem badania zostały objęte wszystkie polskie partie polityczne, a nie tylko populistyczne. W badaniach skorzystałem z metody badawczej analizy zawartości przekazów, na grunt polski przeniesionej i twórczo dopracowanej przez Irenę Tetelowską i Walerego Pisarka. Początkowo analiza zawartości odnosiła się do badania prasy drukowanej, w późniejszym czasie metodę stosowano także w badaniach przekazów telewizyjnych. Według badań, retoryka populistyczna wyraźnie jest wpisana w kontekst współczesnej taktyki politycznej, wyłapywania elektoratu. Sięganie po retorykę populistyczną uzależnione jest od taktyki politycznej. Badania nie potwierdziły obaw przed ugrupowaniami populistycznymi, najbardziej populistyczna formacja otrzymała najmniej głosów.
    The topic of this article is the analysis of the political discourse of Polish parties taking part in European Parliament campaign in 2014. The subject of my research is populist discourse, which I believe is characteristic of every election campaign. All Polish political parties have been included in the research, not only the populist ones. In the research I used the method of content analysis, applied and developed in Poland by Irena Tetelowska and Walery Pisarek. At first, content analysis was applied to printed press research, later it was used in television broadcast studies. According to research, populist rhetoric is clearly a part of modern political tactics, winning voters. Using populist rhetoric is dependent on the political tactics. Research have not confirmed concern about populist parties, the most populist party received the smallest number of votes.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Społecznych; 2015, 43, 3; 11-24
    0137-4176
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Społecznych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Białoruskie wybory, rosyjski plan
    Autorzy:
    Rybczyński, Antoni
    Powiązania:
    Gazeta Polska 2020, nr 33, s. 56-58
    Data publikacji:
    2020
    Tematy:
    Łukaszenka, Alaksandr (1954- )
    Wybory prezydenckie na Białorusi (2020)
    Kampania wyborcza prezydencka
    Kłamstwo
    Polityka
    Propaganda
    Artykuł publicystyczny
    Artykuł z tygodnika opinii
    Opis:
    Artykuł dotyczy rosyjskiej ingerencji w białoruskie wybory prezydenckie. W lipcu 2020 roku białoruskie władze zatrzymały 32 obywateli Rosji, najemników z Kompanii Wagnera. Postawiono im zarzut usiłowania destabilizacji państwa przed wyborami. Sprawa ta stała się dla Łukaszenki okazją do uzyskania gwarancji Moskwy dla jego władzy i ewentualnej pomocy w przypadku masowych protestów społecznych.
    Fotografie.
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Artykuł
    Tytuł:
    Anatomia wyborczej farsy (z pewnymi uchybieniami). Uwagi na marginesie książki Andrzeja Zaćmińskiego, Kampania wyborcza i wybory do Sejmu PRL I kadencji z 1952 r. Studium totalitarnej elekcji parlamentarnej, Bydgoszcz 2020, Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego, ss. 560
    Anatomy of an Electoral Farce (with some faults). Notes on the Margin of the Book by Andrzej Zaćmiński, Kampania wyborcza i wybory do Sejmu PRL I kadencji z 1952 r. Studium totalitarnej elekcji parlamentarnej (Election Campaign and Elections to the Sejm of the Polish People’s Republic of the First Term of 1952. A Study of Totalitarian Parliamentary Elections), Publishing House of Kazimierz Wielki University, Bydgoszcz, 2020, 560 pp.
    Autorzy:
    Siedziako, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2233624.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Sejm PRL
    wybory
    fałszerstwa wyborcze
    propaganda wyborcza
    People’s Poland Sejm
    elections
    electoral fraud
    electoral propaganda
    Opis:
    Recenzja dotyczy najnowszej książki Andrzeja Zaćmińskiego poświęconej wyborom do Sejmu PRL I kadencji z 26 X 1952 r. i poprzedzającej je kampanii wyborczej. Tekst przedstawia ogólnie wysoką ocenę monografii, choć zawiera również uwagi polemiczne w kwestii oceny wiarygodności oficjalnych wyników głosowania, opisu roli odgrywanej przez kontrolowany przez komunistów Front Narodowy i oceny zaangażowania różnych osób i podmiotów w kampanię wyborczą.
    The text reviews Andrzej Zaćmiński’s latest book devoted to the elections to the Sejm of the Polish People’s Republic of the first term held on 26 October 1952 and the election campaign that preceded them. The review’s author generally has a high opinion of the monograph. However, he puts forward some polemical remarks concerning assessing the credibility of the official voting results, the description of the role played by the communist-controlled National Front and the assessment of the involvement of various persons and entities in the election campaign.
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2022, 54, 1; 263-280
    0419-8824
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    "Kto pragnie Polski silnej i szczęśliwej - głosuje na kandydatów Frontu Narodowego". Wybory do Sejmu PRL z 26 października 1952 roku
    "Who want a strong and happy Poland - votes for the candidates of the National Front". Elections to the PRLs Sejm of 26 October 1952
    Autorzy:
    Skobelski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/478188.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    Sejm PRL wybory ordynacja wyborcza kampania propagandowa aparat przymusu opór społeczny
    Sejm of the PRL elections electoral law propaganda campaign coercive apparatus social resistance
    Opis:
    Wybory do Sejmu PRL w 1952 r. przeprowadzono w momencie, kiedy PZPR była już niepodzielnym hegemonem w państwie, które formowano zgodnie ze stalinowskim modelem władzy. W takich okolicznościach głosowanie nie mogło oczywiście spełniać żadnych demokratycznych standardów. Kuriozalne zasady ordynacji wyborczej, typowy dla okresu stalinowskiego przerost treści propagandowych, kluczowa rola rozbudowanej machiny przymusu, stały się podstawowymi składnikami wyborczego spektaklu, będącego wraz z przyjętą kilka miesięcy wcześniej konstytucją, swego rodzaju zwieńczeniem trwających już kilka lat procesów. Wielopłaszczyznowa i totalna presja państwa nie mogła jednak zupełnie wyeliminować objawów obywatelskiego buntu ujawniającego się podczas kampanii i wyborów nie tylko w środowiskach zwyczajowo niechętnych komunistom, ale nawet w szeregach przedstawicieli samej władzy (w milicji, czy w wojsku). Zdecydowana większość przypadków kontestacji nie miała jednak radykalnego charakteru, a ograniczała się do zrywania plakatów, czy malowania wrogich napisów. Gros społeczeństwa przyjmowała już wtedy pasywnie kolejne akcje władz, traktując je, jako zło konieczne na które nie ma się żadnego wpływu. Istotny był również poziom strachu przed represjami, jakie groziły za choćby drobną oznakę sprzeciwu, czy krytyki wobec poczynań państwa. W tym kontekście na uznanie zasługują ludzie, którzy mimo ryzyka decydowali się na wykonanie antywyborczych ulotek, bojkot głosowania, czy „tylko” skorzystanie z kabin w lokalach wyborczych. Z drugiej strony wskazać należy istnienie środowisk odbierających pozytywnie przekaz propagandowy władz (choć nawet wiedziały, że zniekształcał rzeczywistość) i akceptujących panujący porządek ustrojowy, który gwarantował choćby bezpłatne kształcenie na wszystkich szczeblach oraz możliwości awansu, szczególnie dla osób związanych z partią. Dla przedstawicieli tej grupy wybory sejmowe stanowiły następny etap umacniania zdobyczy socjalizmu i stabilizacji ich własnej pozycji. Rządzący jednak i tak nie mieli zamiaru rezygnować z możliwości preparowania wyników oraz frekwencji wyborczej, ale trudno stwierdzić - nawet prawdopodobną - skalę tego zjawiska. Zgodnie bowiem z doświadczeniami poprzedniego głosowania w 1947 r. – ewentualnych fałszerstw dokonywano najpewniej na najniższym poziomie poszczególnych komisji obwodowych (stąd dokładne, rzeczywiste rezultaty wyborów są raczej nie do ustalenia). Na szczeblu centralnym natomiast, według praktycznie nieweryfikowalnych relacji Józefa Światły, fabrykowaniem danych wyborczych zajmowała się specjalna grupa z MBP, kierowana przez pułkowników Anatola Fejgina i Michała Taboryskiego, która miała podrabiać protokoły okręgowych komisji wyborczych i przekazać je następnie do rąk najbliższych współpracowników Bieruta. Faktem pozostaje, że wybory z 1952 r. były jedynymi takimi wyborami w historii powojennej Polski między rokiem 1947 a 1989, zarówno pod względem skali i intensywności działań propagandowych, jak i różnych form nacisku władz na społeczeństwo (zwłaszcza działań aparatu przymusu). Kolejne głosowania miały już inny charakter, co oczywiście nie podważało w najmniejszym stopniu założeń panującego systemu politycznego, opartego na hegemonii PZPR. W styczniu 1957 r. Sejm wyłaniano w zmienionych odwilżą październikową warunkach i niejako w reakcji do doświadczeń sprzed czterech lat; wyróżnikiem przeprowadzonych wówczas wyborów stała się przede wszystkim nowa ordynacja oraz elementy rzeczywistej, bo niekontrolowanej przez władze, kampanii wyborczej. Głosowania w następnych latach odbywały się już w mniej burzliwych okolicznościach i pod pełną kontrolą rządzących, ale – w odróżnieniu od 1952 r. – bez tak agresywnej agitacji i przy mniejszej presji państwa.
    Źródło:
    Pamięć i Sprawiedliwość; 2016, 28; 451-484
    1427-7476
    Pojawia się w:
    Pamięć i Sprawiedliwość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poezja agitacyjna w kampanii wyborczej do Sejmu PRL pierwszej kadencji z 26 października 1952 r. Tematyka – Obrazowanie – Polityka
    Autorzy:
    Zaćmiński, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/608969.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Polska Ludowa
    wybory do Sejmu PRL I kadencji
    parlamentaryzm Polski Ludowej
    agitacja wyborcza
    poezja socrealistyczna
    propaganda stalinowska
    Polish People’s Republic
    elections to the Sejm of the People’s Poland of the first term
    Opis:
    Pierwsze wybory do Sejmu PRL odbyły się 26 X 1952 r. i stanowią wzorcowy przykład klasycznej elekcji parlamentarnej w systemie totalitarnym. W kampanii wyborczej jedną z form agitacji była socrealistyczna poezja okolicznościowa. Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na dwa pytania: jakie tematy, tj. „materiał poetycki”, zawierały wiersze agitacyjne oraz jak wyglądał ich aspekt propagandowy w kontekście strategii perswazyjnej stosowanej w kampanii wyborczej; czy w agitacji poezją istniała jakaś polityka i jakie prawidłowości determinowały upowszechnianie utworów poetyckich. The first election to the Sejm of the Polish People’s Republic took place on 26 October 1952, and it was a model example of parliamentary election in a totalitarian system. One of the agitation forms during the electoral campaign was occasional socialist realism poetry. The purpose of the present article is a response to two questions: what topics, i.e. “poetic material” was brought up in agitation poems, and what was their propagandistic aspect in the context of persuasive strategy used in the electoral campaign; whether the agitation through poetry was guided by any policy and what where underlying peculiarities that determined the propagation of such poems.
    Źródło:
    Dzieje Najnowsze; 2018, 50, 2
    0419-8824
    Pojawia się w:
    Dzieje Najnowsze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies