Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "propaganda campaign" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Wojsko podczas kampanii wyborczej i wyborów do Sejmu PRL z 20 stycznia 1957 roku
The Army during the Electoral Campaign and the Election to the Sejm of the Polish People’s Republic on 20 January 1957
Autorzy:
Skobelski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950949.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
propaganda campaign
election to the Sejm of the Polish People’s Republic
army
kampania propagandowa
wybory do Sejmu PRL
wojsko
Opis:
The article deals with a little known participation of the army in the electoral campaign and the election to the Polish Sejm in 1957; it relates mainly to the units of the Polish Army under the command of the Ministry of National Defence, but also to the formations subordinates to the Ministry of Internal Affairs, that is the Frontier Defence Army and the Internal Security Corps. Soldiers were both the target audience of the propaganda content and voted in the elections, being at the same time an important factor in rallying actions conducted in cooperation with the local apparatus of the Polish United Workers’ Party. Another question was, however, the part played by the army in supporting the law enforcement services, with the Citizens Militia (the Police) at the head, responsible for ensuring peace and security during the electoral campaign and the election itself.
Artykuł jest poświęcony mało znanemu udziałowi wojska w kampanii wyborczej i wyborach do Sejmu PRL w 1957 r. i odnosi się przede wszystkim do jednostek WP pozostających pod zwierzchnictwem MON, ale także formacji podlegających MSW, czyli WOP oraz KBW. Żołnierze byli zarówno odbiorcami treści promujących wybory i uczestnikami głosowania, stanowiąc jednocześnie ważny czynnik w działaniach agitacyjnych realizowanych we współpracy z terenowym aparatem PZPR. Odrębną kwestią była natomiast rola wojska we wspieraniu organów porządkowych na czele z MO w zapewnieniu spokoju w trakcie kampanii wyborczej oraz podczas samego głosowania. 
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2018, 50, 4; 155-179
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Kto pragnie Polski silnej i szczęśliwej - głosuje na kandydatów Frontu Narodowego". Wybory do Sejmu PRL z 26 października 1952 roku
"Who want a strong and happy Poland - votes for the candidates of the National Front". Elections to the PRLs Sejm of 26 October 1952
Autorzy:
Skobelski, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478188.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Sejm PRL wybory ordynacja wyborcza kampania propagandowa aparat przymusu opór społeczny
Sejm of the PRL elections electoral law propaganda campaign coercive apparatus social resistance
Opis:
Wybory do Sejmu PRL w 1952 r. przeprowadzono w momencie, kiedy PZPR była już niepodzielnym hegemonem w państwie, które formowano zgodnie ze stalinowskim modelem władzy. W takich okolicznościach głosowanie nie mogło oczywiście spełniać żadnych demokratycznych standardów. Kuriozalne zasady ordynacji wyborczej, typowy dla okresu stalinowskiego przerost treści propagandowych, kluczowa rola rozbudowanej machiny przymusu, stały się podstawowymi składnikami wyborczego spektaklu, będącego wraz z przyjętą kilka miesięcy wcześniej konstytucją, swego rodzaju zwieńczeniem trwających już kilka lat procesów. Wielopłaszczyznowa i totalna presja państwa nie mogła jednak zupełnie wyeliminować objawów obywatelskiego buntu ujawniającego się podczas kampanii i wyborów nie tylko w środowiskach zwyczajowo niechętnych komunistom, ale nawet w szeregach przedstawicieli samej władzy (w milicji, czy w wojsku). Zdecydowana większość przypadków kontestacji nie miała jednak radykalnego charakteru, a ograniczała się do zrywania plakatów, czy malowania wrogich napisów. Gros społeczeństwa przyjmowała już wtedy pasywnie kolejne akcje władz, traktując je, jako zło konieczne na które nie ma się żadnego wpływu. Istotny był również poziom strachu przed represjami, jakie groziły za choćby drobną oznakę sprzeciwu, czy krytyki wobec poczynań państwa. W tym kontekście na uznanie zasługują ludzie, którzy mimo ryzyka decydowali się na wykonanie antywyborczych ulotek, bojkot głosowania, czy „tylko” skorzystanie z kabin w lokalach wyborczych. Z drugiej strony wskazać należy istnienie środowisk odbierających pozytywnie przekaz propagandowy władz (choć nawet wiedziały, że zniekształcał rzeczywistość) i akceptujących panujący porządek ustrojowy, który gwarantował choćby bezpłatne kształcenie na wszystkich szczeblach oraz możliwości awansu, szczególnie dla osób związanych z partią. Dla przedstawicieli tej grupy wybory sejmowe stanowiły następny etap umacniania zdobyczy socjalizmu i stabilizacji ich własnej pozycji. Rządzący jednak i tak nie mieli zamiaru rezygnować z możliwości preparowania wyników oraz frekwencji wyborczej, ale trudno stwierdzić - nawet prawdopodobną - skalę tego zjawiska. Zgodnie bowiem z doświadczeniami poprzedniego głosowania w 1947 r. – ewentualnych fałszerstw dokonywano najpewniej na najniższym poziomie poszczególnych komisji obwodowych (stąd dokładne, rzeczywiste rezultaty wyborów są raczej nie do ustalenia). Na szczeblu centralnym natomiast, według praktycznie nieweryfikowalnych relacji Józefa Światły, fabrykowaniem danych wyborczych zajmowała się specjalna grupa z MBP, kierowana przez pułkowników Anatola Fejgina i Michała Taboryskiego, która miała podrabiać protokoły okręgowych komisji wyborczych i przekazać je następnie do rąk najbliższych współpracowników Bieruta. Faktem pozostaje, że wybory z 1952 r. były jedynymi takimi wyborami w historii powojennej Polski między rokiem 1947 a 1989, zarówno pod względem skali i intensywności działań propagandowych, jak i różnych form nacisku władz na społeczeństwo (zwłaszcza działań aparatu przymusu). Kolejne głosowania miały już inny charakter, co oczywiście nie podważało w najmniejszym stopniu założeń panującego systemu politycznego, opartego na hegemonii PZPR. W styczniu 1957 r. Sejm wyłaniano w zmienionych odwilżą październikową warunkach i niejako w reakcji do doświadczeń sprzed czterech lat; wyróżnikiem przeprowadzonych wówczas wyborów stała się przede wszystkim nowa ordynacja oraz elementy rzeczywistej, bo niekontrolowanej przez władze, kampanii wyborczej. Głosowania w następnych latach odbywały się już w mniej burzliwych okolicznościach i pod pełną kontrolą rządzących, ale – w odróżnieniu od 1952 r. – bez tak agresywnej agitacji i przy mniejszej presji państwa.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2016, 28; 451-484
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kampania wyborcza – uwagi politologa o genezie idei
The Electoral Campaign – a Political Scientist’s Remarks on the Roots of the Idea
Autorzy:
Nieć, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1834383.pdf
Data publikacji:
2020-05-14
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kampania propagandowa
republika rzymska
demokracja szlachecka Rzeczpospolitej
społeczeństwo masowe
media masowe
demokracja
democracy
propaganda campaign
Roman Republic
the Nobles’ Democracy in the Polish-Lithuanian Commonwealth
mass society
mass media
Opis:
This paper presents an analysis of how the concept and the practice of electoral campaign has developed throughout the ages; since the times of the Athenian democracy until the contemporary democratic or authoritarian state. In his analytical study, the author focuses on the Athenian democracy, the Roman Republic, the Polish Nobility state and the contemporary representative democracy of the United States of America. The author makes a distinction between the election and the electoral campaign and specifies the factors that underlie the distinction. The election was well-known in the Classical and the Modern-Time periods, whereas the phenomenon of electoral campaign comes into view no sooner that the modern times, with the growth of mass political parties and mass press journalism. The text also specifies what the political (systemic) criteria must be met for the electoral campaign to take place. The difference between the propaganda-based political campaign and the electoral campaign is described and the latter concept is defined.
Źródło:
Roczniki Nauk Społecznych; 2012, 40, 3; 11-32
0137-4176
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Społecznych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Russian Aggression against Ukraine as the Accelerator in the Systemic Struggle against Disinformation in Czechia
Autorzy:
Cabada, Ladislav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27293964.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
NASK - National Research Institute
Tematy:
Czechia
disinformation campaign
hybrid threats
propaganda
Russia
Czechy
kampania dezinformacyjna
zagrożenia hybrydowe
Rosja
Opis:
In the last decade Czechia’s foreign and security policies were destabilised by the activities of external actors, with Russia in the leading role, and also by internal actors who followed the Russian and pro-Kremlin propaganda and disinformation campaigns and/or actively participated in such subversive activities. After 2015, within the set of crises and their securitisation, a disinformation network was developed in Czechia using social media and so-called ‘alternative online media’ for the dissemination of disinformation, misinformation, fake news and chain mails to spread these campaigns. As leading persons in the executive belonged to the disinformers, the government was not able to develop working strategies against the disinformation campaigns as the new hybrid threat until 2021. At the end of 2021, the new Czech government of Prime Minister Petr Fiala launched a new strategy regarding hybrid threats which contained disinformation. The one-year plan to establish a systemic platform for the struggle against such threats was challenged by Russian aggression against Ukraine. In this article, we analyse the development of the security eco-system in Czechia against these hybrid threats, specifically the acceleration and intensification of this activity after 24 February 2022.
Źródło:
Applied Cybersecurity & Internet Governance; 2022, 1, 1; 1-16
2956-3119
2956-4395
Pojawia się w:
Applied Cybersecurity & Internet Governance
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Destroying the National-Spiritual Values of Ukrainians during the Anti-Religious Offensive of the Soviet Totalitarian State in the 1960s and 1970s
Autorzy:
Kindrachuk, Nadia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/519385.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
Ukrainian national-spiritual values
Ukrainians’ state-church relations
anti-religious campaign
opposition
religious oppression
atheistic propaganda
totalitarian state
Opis:
The article deals with the church and religious life of Ukrainians in the context of national and political processes during the 1960s and 1970s. The author characterizes the anti-religious policy of the Soviet government, shows its directions, forms, and methods, studies the attitude of Ukraine’s title nation representatives to religious persecution and to manipulation of religious consciousness by the communist leadership, and highlights comprehensive atheistic activities and the elimination of the ways for reviving religiosity among people. The author reveals the essence, the process of creating and artificially enforcing the new Soviet ritualism in Ukrainians’ lives. This ritualism has become a convenient tool for popularizing communist ideology in the Ukrainian SSR, destroying historical memory and undermining the national identity of the Ukrainian people. The new Soviet ritualism was also a means for implementing the policy of denationalizing Ukrainians, beginning with the age-old religious oppression of Ukrainian customs, traditions, and rituals. The model of state-church policy of the Soviet power in the described period was based on the use of a variety of forms and methods of struggle against religion, including: a comprehensive control over clergy activities, destruction of religious sites and sacred objects, as well as administrative, moral, and political pressure on believers. Displacing religion, the Soviet totalitarian state destroyed not only native religious customs of the Ukrainian people, but also violated the principles of the centuries-old traditional culture and undermined the national fortitude of Ukrainians.
Źródło:
Historia i Polityka; 2016, 18(25); 33-43
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kina warszawskie: wrzesień–grudzień 1939 roku
Autorzy:
Karol, Szymański,
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/896997.pdf
Data publikacji:
2017-09-11
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
Warsaw during World War II
September 1939 campaign
culture under German occupation
history of cinemas
film distribution
cinema audience
film as a propaganda tool
Opis:
Karol Szymański depicts the history of the Warsaw cinemas and analyzes the cinema repertoire in the particular time from September to December 1939 (that is from the outbreak of World War II, through the defense and the siege of Warsaw, until the first months of the German occupation) taking into account a wider context of living conditions in the capital as well as a changing front and political situation. The author draws attention, among other things, to the rapid decrease in the cinema audience in the first week of September. As a consequence cinemas ceased to work, which made them unable to fulfill their informational or propaganda role and provide the inhabitants of the fighting city with the escapist or uplifting entertainment. During the siege of Warsaw some cinemas changed their functions and became a shelter for several thousand fire victims and refugees, while others were irretrievably destroyed in bombings and fires. In turn, after the capitulation and takeover of the city by the Germans, some of the most representative cinemas which survived (they were entirely expropriated by the administration of the General Government) began to gradually resume their activity from the beginning of November. By the end of 1939 there were already eight reactivated cinemas in Warsaw, including one (Helgoland, former Palladium) intended only for the Germans. These cinemas showed only German films – they were entertaining productions which were well-executed, devoid of explicit propaganda or ideological elements, with the greatest stars of the Third Reich cinema. However, December 1939 brought also the first action of the Polish resistance against German cinemas and cinema audience in Warsaw, which in the years to come developed and became an important element of the civilian fight against the occupant.
Źródło:
Przegląd Humanistyczny; 2017, 61(2 (457)); 161-179
0033-2194
Pojawia się w:
Przegląd Humanistyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies