Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "prokalcytonina" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Wartość prognostyczna wskaźnika indeksu neutrofilno-limfocytarnego u pacjentów z oparzeniami dla diagnozy sepsy i bakteriemii
    Autorzy:
    Fuss, Julia
    Voloboyeva, Anna
    Poliovyj, Victor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392905.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    oparzenia
    sepsa
    diagnostyka
    prokalcytonina
    neutrofilno-limfocytarny indeks.
    Opis:
    Wstep. Obecnie, pomimo postępów w leczeniu oparzeń, wskaźnik śmiertelności wśród ciężko chorych pozostaje wysoki. Głównymi przyczynami śmiertelnych przypadków z rozległymi i głębokimi oparzeniami są uogólnione powikłania infekcyjne, których główną przyczyną jest posocznica. Według autorów od 25 do 85% zmarłych w późniejszych okresach oparzeń umiera z powodu sepsy. Częstotliwość i ciężkość powikłań infekcyjnych u pacjentów z oparzeniami wymaga dokładnej diagnozy infekcji, która określi taktykę terapeutycznego i chirurgicznego leczenia takich pacjentów (Di Lonardo A. i wsp., 1993). Jednak kliniczne rozpoznanie zakażenia rany u pacjentów z oparzeniami jest dość trudne. Materiały i metody. Materiał kliniczny stanowi 188 pacjentów z oparzeniami. Średni wiek pacjentów wahał się od 20 do 59 lat. Mężczyźni - 98 (52,1%), kobiety - 90 (47,9%). Badania przeprowadzono od kwietnia 2014 r. do lipca 2016 r. Wyniki. Naszym zdaniem, neutrofilno-limfocytarny indeks (NLR) (stosunek limfocytów do neutrofili) jest możliwy do zastosowania parametrem, o ile jest prostym w użyciu, na odmine do już dostępnych biomarkerów (liczba neutrofilów i liczba limfocytów). Dlatego neutrofilno-limfocytarny indeks jest łatwy do zintegrowania w praktyce klinicznej i opłacalny. Wniosek. Zastosowanie NLR do diagnozy sepsy u pacjentów z oparzeniami jest opcją z wyboru, ponieważ jej wyznaczenie wymaga jedynie ogólnego badania krwi.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 5; 13-16
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Czynniki ryzyka i wskaźniki zapalne w nieszczelności zespolenia po całkowitym wycięciu mezorektum z wyłonieniem stomii
    Autorzy:
    Chernyshov, Stanislav
    Alexeev, Mikhail
    Rybakov, Evgeny
    Tarasov, Mikhail
    Shelygin, Yuri
    Zarodniuk, Irina
    Sukhina, Marina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1392702.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    nieszczelność zespolenia
    niska przednia resekcja
    białko C-reaktywne
    prokalcytonina
    biomarkery
    Opis:
    Cel: Celem badania jest analiza czynników związanych z nieszczelnością zespolenia (NZ) po niskiej resekcji przedniej i całkowitym wycięciu mezorektum (LAR-TME) oraz określenie przydatności wczesnego pomiaru białek C-reaktywnych (CRP) i prokalcytoniny (PCT). Materiał i metody: Przeanalizowano przypadki 100 pacjentów w latach 2013–2016 poddanych LAR-TME z proksymalną stomią odprowadzającą. Pooperacyjne poziomy CRP i PCT mierzono w 3. i 6. dniu po zabiegu. Wyniki: Wystąpiło 11 klinicznych przypadków nieszczelności o negatywnym wpływie na jednoczynnikową analizę NZ u mężczyzn, z większymi i zwężonymi guzami, śródoperacyjną utratą krwi >200 ml, koniecznością okołooperacyjnej transfuzji krwi, niedokrwistością pooperacyjną i czasem zabiegu przekraczającym 180 minut. Po analizie wieloczynnikowej jedynie transfuzja krwi w okresie okołooperacyjnym była niezależnym czynnikiem ryzyka NZ. Zarejestrowane CRP było wyższe u pacjentów z NZ w porównaniu z przypadkami innymi niż AL w 3. dobie po operacji (odpowiednio 152,4 mg/L w porównaniu do 93 mg/L, p <0,0001) i 6. dobie po operacji (130,5 mg/L w porównaniu z 68,2 mg)/L; p <0,0001). Poziomy PCT również znacząco różniły się pomiędzy przypadkami AL i nie-AL w 3. dobie pooperacyjnej (odpowiednio: 0,5 ng/ml w porównaniu z 0,2 ng/ml; p <0,0001) i 6. dnia po operacji (1,16 ng/ml w porównaniu z 0,1 ng/ml, odpowiednio: p <0,0001). Zarówno CRP, jak i PCT wykazały wysokie wartości predykcyjne ujemne (NPV) w diagnozowaniu NZ w oba dni po operacji. Wniosek: Wysoki poziom NPV pomiarów CRP i PCT w diagnostyce nieszczelności zespolenia po przeprowadzeniu niskiej proktektomii odtwórczej może stanowić pomoc w podjęciu decyzji o wczesnym wypisaniu ze szpitala.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2018, 90, 3; 31-36
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effectiveness of hemoperfusion in treatment of patients with non-biliary moderately severe pancreatitis
    Skuteczność zastosowania hemoperfuzji w leczeniu pacjentów z ostrym martwiczym zapaleniem trzustki
    Autorzy:
    Oliynyk, O.
    Ślifirczyk, A.
    Pereviznyk, B.
    Kushnarov, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2052946.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
    Tematy:
    acute pancreatitis
    hemoperfusion
    amylase
    procalcitonin
    ostre zapalenie trzustki
    hemoperfuzja
    amylaza
    prokalcytonina
    Opis:
    Background. Acute pancreatitis morbidity has been rising annually all around the world. In case of acute necrotic pancreatitis, the mortality reaches 40% in the majority of hospitals. The therapy is effective if the efferent methods involve complex therapy of this disease. One such method is hemoperfusion, i.e. extracorporeal blood purification, which is widely used in toxicology. The authors of the article used hemoperfusion in a complex therapy in patients with severe acute pancreatitis. The following research presents an evaluation of the results of hemoperfusion used in a complex therapy of patients with acute pancreatitis. Material and methods. The study involved 38 patients with acute non-biliary moderately severe pancreatitis who were treated at an intensive care unit of Ternopil University Hospital in Ukraine. 18 patients were treated following the protocol for treatment of acute pancreatitis. In 20 patients, this treatment was additionally combined with hemoperfusion. We determined the levels of amylase, diastase, procalcitonin, bilirubin, malonic dialdehyde, and diene conjugates in blood serum and the level of leukocytes in the blood. Results. The levels of procalcitonin, amylase, bilirubin, leukocytes number, malonic dialdehyde, and diene conjugates were stabilised in patients of both groups, but in those who received hemoperfusion demonstrated much better results. These were manifested by significantly better levels of the amylase, bilirubin, creatinine, urea, procalcitonin, malonic dialdehyde, and diene conjugates in patients who received hemoperfusion (p< 0.005) than in the other group undergoing standard drug therapy. Conclusions. Hemoperfusion can be used as an effective method in the complex treatment of patients with acute pancreatitis.
    Wprowadzenie. Corocznie na całym świecie obserwuje się w zrost zachorowalności na ostre zapalenie trzustki. W przypadku ostrego martwiczego zapalenia trzustki śmiertelność w większości szpitali osiąga 40%. Terapia jest skuteczna, jeśli metody odprowadzające obejmują kompleksową terapię tej choroby. Jedną z takich metod jest hemoperfuzja, tj. pozaustrojowa hemodializa krwi, szeroko stosowane w toksykologii. Autorzy artykułu zastosowali hemoperfuzję w kompleksowej terapii u pacjentów z ciężkim ostrym zapaleniem trzustki. Poniższe badania przedstawiają ocenę wyników hemoperfuzji stosowanej w kompleksowej terapii pacjentów z ostrym zapaleniem trzustki. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 38 pacjentów z ostrym, niezłośliwym i umiarkowanie ciężkim zapaleniem trzustki; leczonych w oddziale intensywnej opieki medycznej szpitala uniwersyteckiego na Ukrainie. Zgodnie z protokołem leczenia ostrego zapalenia trzustki leczono18 pacjentów. U 20 pacjentów leczenie to połączono dodatkowo z hemoperfuzją. Określono poziom amylazy, diastazy, prokalcytoniny, bilirubiny, dialdehydu malonowego i koniugatów dienowych w surowicy krwi oraz poziom leukocytów we krwi. Wyniki. Poziom prokalcytoniny, amylazy, bilirubiny, liczby leukocytów, dialdehydu malonowego i koniugatów dienowych były stabilizowane u pacjentów z obu grup, ale u tych pacjentów, u których włączono hemoperfuzję, wyniki były zdecydowanie lepsze. Przejawiały się one znacznie wyższym poziomem amylazy, bilirubiny, kreatyniny, mocznika, prokalcytoniny, dialdehydu malonowego i dienowych koniugatów u pacjentów, którym włączono hemoperfuzję hemoperfuzję (p <0,005) niż w drugiej grupie poddawanej standardowej terapii lekowej. Wnioski. Hemoperfuzja może być stosowana jako skuteczna metoda w kompleksowym leczeniu pacjentów z ostrym zapaleniem trzustki.
    Źródło:
    Health Problems of Civilization; 2018, 12, 3; 204-208
    2353-6942
    2354-0265
    Pojawia się w:
    Health Problems of Civilization
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies