Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "profetyzm" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
Piotr Jaworski, Tożsamość proroka w świetle Jr 23,9-40. Studium egzegetyczno-teologiczne (Studia Biblica Lublinensia 15; Lublin: Wydawnictwo KUL, 2016)
Autorzy:
Parchem, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1178858.pdf
Data publikacji:
2017-01-31
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jeremiasz
prorok
profetyzm
Opis:
Book review:Piotr Jaworski, Tożsamość proroka w świetle Jr 23,9-40. Studium egzegetyczno-teologiczne (Studia Biblica Lublinensia 15; Lublin: Wydawnictwo KUL, 2016). Ss. 266. PLN 27,90. ISBN 978-83-8061-225-9
Źródło:
The Biblical Annals; 2017, 7, 1; 169-172
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prorocy jako zjawisko religijne starożytnego Wschodu
Autorzy:
Stachowiak, Lech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1165500.pdf
Data publikacji:
1978
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
prorocy
starożytny wschód
profetyzm
prophets
ancient East
prophecy
Opis:
Seit Jahren herrscht unter den Forschern eine zunehmende Meinungsverschiedenheit über den Ursprung und über die Eigenart der alttestamentlichen Prophetie . Vor einigen Jahrzehnten wurden die „prophetischen” Texte aus Ugarit veröffentlicht und man suchte die Hinweise auf prophetische Tätigkeit als Vorboten des alttestamentlichen Nabitums zu erweisen. Indessen traten aber ausser Aehnlichkeiten auch bedeutende Unterschiede zum Vorschein. In letzten zwei Jahren kamen noch viel ältere proto-kananäische Texte aus der alten Stadt vi Ebla hinzu, die die philologische Stütze zum Begriff nābî (nämlich nabi’utum) — die bis jetzt ausserhalb der Bibel fehlte — lieferten. Es galt also das Problem erneut zu unter suchen und alle bis jetzt bekannten Formen der ausserbiblischen Prophetie mit den alttestamentlichen Dienern des Wortes zu vergleichen. Eine besondere Aufmerksamkeit wurde der geheimnisvollen Gestalt des Bileam geschenkt, die angesichts der neuen Forschungsergebnissen im neuen Licht erscheint. Die durchgeführte Untersuchung ergab, dass die wesentlichsten Züge des biblischen Prophetentums ausserhalb des Alten Testaments kaum zu finden sind. Babylonische und kananäische Propheten sind vielfach von den Wahrsagern, Traumdeuter und Ekstat kern aller Art kaum zu trennen . Weder in Mesopotamien noch in Kanaan treten spontan Menschen auf, die sich auf eine göttliche Berufung stützen und zum vollen Einsatz im Dienst des Wortes bereit wären . Der Einfluss, den die ausserbiblischen Propheten ausüben ist gering: sie wenden sich mit Ratschlägen (sehr selten mit einem Drohwort) und Mahnungen zumeist an die Herrscher, niemals an das ganze Volk. Die Idee der religiösen Führung des Volkes im Aufträge und im Namen Gottes, die Einwirkung auf die grosse Politik , auf das religiöse Leben u. Schicksal ist den heidnischen Propheten fremd.
Źródło:
The Biblical Annals; 1978, 25, 1; 23-36
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tomasz Tułodziecki, Tożsamość nowego Izraela w Księdze Zachariasza. Studium egzegetyczno-teologiczne Za 1–8 (Scripta Theologica Thoruniensia 33; Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 2014)
Autorzy:
Pikor, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053641.pdf
Data publikacji:
2016-04-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Stary Testament
Księga Zachariasza
Zachariasz
tożsamość
Izrael
prorok
profetyzm
Opis:
Book Review: Tomasz Tułodziecki, Tożsamość nowego Izraela w Księdze Zachariasza. Studium egzegetyczno-teologiczne Za 1–8 (Scripta Theologica Thoruniensia 33; Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika 2014). Ss. 340. PLN 48. ISBN 9788323133636.
Źródło:
The Biblical Annals; 2016, 6, 2; 317-322
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Piotr Jaworski, Tożsamość proroka w świetle Jr 23,9-40. Studium egzegetyczno-teologiczne (Studia Biblica Lublinensia 15; Lublin: Wydawnictwo KUL 2016)
Autorzy:
Popko, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1053325.pdf
Data publikacji:
2017-04-19
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Jeremiasz
prorok
profetyzm
Jeremiah
prophet
prophetism
Jer 23
9-40
Opis:
Book Review: Ks. Piotr Jaworski, Tożsamość proroka w świetle Jr 23,9-40. Studium egzegetyczno-teologiczne (Studia Biblica Lublinensia 15; Lublin: Wydawnictwo KUL 2016). Ss. 266. PLN 27,90. ISBN 978-83-8061-225-9.
Źródło:
The Biblical Annals; 2017, 7, 2; 287-290
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dlaczego Słowacki „pisał Mickiewiczem”? O genezyjskim przesłaniu fragmentu epickiego [„Konrad Wallenrod”]
Why Was Słowacki “Writing after Mickiewicz”? About a Genesian Message of the Epic Fragment [“Konrad Wallenrod”] [“Konrad Wallenrod”]
Autorzy:
Krysowski, Olaf
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2014032.pdf
Data publikacji:
2020-04-25
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
profetyzm
wizja
duch
wajdelota
rycerz
Wallenrod
Litwa
prophetism
vision
spirit
bard
knight
Lithuania
Opis:
Słowacki, parafrazując Konrada Wallenroda, nie polemizował z tym utworem, lecz odkrywał i tłumaczył genezyjski sens zawartego w nim przekazu. Trudno to nazwać „pisaniem Mickiewicza”, jak określiła osobliwą praktykę twórczą poety Alina Witkowska. Można mówić raczej o „pisaniu Mickiewiczem” − tworzeniu narracji genezyjskiej treścią i stylem jego dzieł. W drugiej połowie lat czterdziestych autor Dziadów, Konrada Wallenroda i Pana Tadeusza przestał interesować Słowackiego jako jednostka wyróżniająca się określonym światopoglądem, wyobraźnią, talentem. Stał się dla niego jednym z głosów − doniosłych, homeryckich − za pośrednictwem których przemawia „duch świata”, duch dziejów. Nie tylko jednak „Mickiewiczem” pisał poeta opowieść genezyjską, lecz także utworami własnymi. Pisał ją również dziełami innych mistrzów: Homera, Dantego, Ariosta, Szekspira, Calderona i in., w których dostrzegał oznaki profetyzmu. W epickim urywku [Konrad Wallenrod] wspólna, zbiorowa wizja wajdelotów, tj. obraz napowietrznych rycerzy − zwiastunów przełomowych zdarzeń mających w przyszłości rozegrać się na Litwie − dowodzi, że pieśń jako objawienie tajników działania Boga czy duchów w historii nie jest własnością jednego śpiewaka, że odczytywanie i tłumaczenie prawd objawionych jest zadaniem kolektywnym.
In his epic paraphrase of Konrad Wallenrod [Konrad Wallenrod], Słowacki did not polemise with Mickiewicz’s poem. He rather discovered and explained the genesian sense of its content. It’s hard to call this “rewriting Mickiewicz”, as it has been described by Alina Witkowska. One can rather interpret it as creating a genesian narrative using the content and style of Mickiewicz’s works. In the second half of the 1840s, the author of Dziady [Forefathers’ Eve], Konrad Wallenrod [Konrad Wallenrod], and Pan Tadeusz [Sir Thaddeus] stopped interesting Słowacki as an individual of extraordinary worldview, imagination, and talent. He became instead one of many significant, homeric voices of the “spirit of the world”, spirit of the history. However, in his genesian narrative Słowacki used not only Mickiewicz’s texts, but also those of his own. Moreover, he used works of other masters in whom he recognised signs of prophetism: Homer, Dante, Ariosto, Shakespeare, Calderon, etc. In the epic fragment [Konrad Wallenrod] [Konrad Wallenrod], he presented a collective vision of Lithuanian bards – midair knights, who foretell ground-breaking events that were to happen in Lithuania. This vision is an evidence that the prophetic song, as a revelation of secrets of God or the spirit of history, does not belong to only one singer. On the contrary, reading and explaining the revealed truths is a collective task.
Źródło:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo; 2020, 10 (13); 123-136
2084-6045
2658-2503
Pojawia się w:
Prace Filologiczne. Literaturoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prorocki autorytet Papieża Franciszka
The Prophetic Authority of Pope Francis
Autorzy:
Mrozek, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448614.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
autorytet
profetyzm
prorok
świat
papież Franciszek
kościół
authority
prophetism
prophet
world
Pope Francis
church
Opis:
Autorytet papieski to zagadnienie znane od blisko dwóch tysiącleci. Ile jednak w tym autorytecie jest elementu określanego jako prorocki? Zagadnienie profetyzmu w Kościele – ekklesii – zostało podjęte w dość znaczący sposób podczas Soboru Watykańskiego II. Była to przede wszystkim odpowiedź na problemy, jakie pojawiły się w relacjach mię- dzy ekklesią a światem. Te relacje zaczęły podlegać zasadniczym zmia- nom przynajmniej od końca wieków średnich, a zostały niemal zerwane w okresie oświecenia. Papieski autorytet o charakterze prorockim należy interpretować właśnie w takim kontekście eklezjologicznym, bowiem profetyczność chrześcijaństwa leży u podstaw wspólnoty, jaką jest Kościół. Autorytet prorocki papieża Franciszka opiera się właśnie na tej profetyczności Kościoła. Terminologia opisu autorytetu prorockiego papieża ma swoje źródła w profetyzmie biblijnym. Jej podstawy tkwią w Chrystusowej potrójnej misji, z której jedna jest określana jako prorocka. Ten prorocki aspekt misji jest ściśle związany z nauczaniem, z Nauczycielskim Urzę- dem, który ma swoją bazę w misji prorockiej. Zatem nauczycielski autorytet papieża wynika również z jego uczestnictwa w misji proroc- kiej Chrystusa. Prorocki autorytet papieża to element realizacji zadań ekklesii posłanej w świat z misją. Oznacza odkrywanie problemów tego świata, a przede wszystkim wskazywanie propozycji ich rozwiązań. Wobec świata, który jest równocześnie dany i tworzony, postać papieża, a dzisiaj papieża Franciszka, wyraża autorytet na wzór biblijnego pro- roka odkrywającego wyzwania, upominającego, ale równocześnie dają- cego nadzieję wynikającą z realizacji basilei czyli Królestwa.
The topic of the Pope’s authority has been known for nearly two millennia. To what extent, however, does this authority rely on a prophetic element? The question of prophecy in the Church – ekklesia – was tackled at the Second Vatican Council. This was primarily a response to the problems that had arisen in the relations between ekklesia and the world. These relations began to change from at least the end of the Middle Ages, and were almost lost during the Enlightenment. Papal authority of a prophetic character can be interpreted precisely in such ecclesiological context because the prophetic nature of Christianity is at the foundation of the community as the Church. The prophetic authority of Pope Francis is based precisely on this prophetism of the Church. The terminology of the description of the prophetic authority of the Pope has its origins in biblical prophecy. Its basis is in a tripartite Christian mission, one of which is referred to as prophetic. This prophetic aspect of the mission is closely related to teaching and the Teacher Office which bases in the prophetic mission discussed. Thus the teaching authority of the Pope is also apparent from his participation in the prophetic mission of Christ. The papal authority of the Pope is an element of the fulfillment of the tasks of the ekklesia sent to the world with a mission. It means discovering the problems of this world and, above all, providing their solutions. In view of a world which is simultaneously given and created, the figure of the Pope, and today Pope Francis, expresses the authority of the biblical prophet, discovering the challenges, expressing admonitions, but at the same time giving hope resulting from the realization of the basilea or the Kingdom.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2017, 20, 5; 33-49
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Duch Pana JHWH nade mną”. Tożsamość proroka w Iz 61,1-3
“The Spirit of the Lord JHWH is upon me”. The Identity of the Prophet in Is 61:1-3
Autorzy:
Pudełko, Jolanta Judyta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142953.pdf
Data publikacji:
2022-10-06
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
teologia biblijna
Księga Izajasza
profetyzm
Sługa Pański
Biblical Theology
The Book of Isaiah
Prophetism
The Servant of the Lord
Opis:
The historical-literary analysis of the Book of Isaiah suggests that Isaiah 61 is the oldest chapter of the last part of the Book of Isaiah, known as Trito-Isaiah (56-66). There are messages from the Babylonian exile that portray the post-exile Jewish community. There is disappointment and at the same time anticipation of the realization of earlier prophecies of restoration. In Isa 61: 1-3 there is a confession of a mysterious figure sent by God. The hero, anointed with the Spirit of the Lord, heralds a radical renewal of Israel. The exegetical analysis of the prophet’s individual tasks allows him to be identified with various heroes of the biblical story (David, the Messiah, the Servant of the Lord). At the same time, these activities were most often attributed to God Himself. The eschatological renewal of Israel, which God will accomplish, will also extend to other nations.  
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2022, 35, 1; 20-35
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Miriam, muzykująca prorokini
Autorzy:
Kubies, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669589.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Miriam
The Book of Exodus
prophecy
music in ancient Israel
drum
Księga Wyjścia
profetyzm
muzyka w starożytnym Izraelu
bęben
Opis:
In this article the figure of Miriam (iterpreted as an archetype of a woman-musician) and the musical aspects depicted in the Book of Exosus 15:20–21 are discussed in detail. Both subjects are put into a broad cultural perspective including selected Old Testament passages, literary and archaeological/iconographic sources from ancient Israel/Palestine, Egypt and Mesopotamia from the timeframe XIV/XIII BC – VI/V BC. Comparative materials were selected on the basis of the following criteria: relationship between prophecy and music, as well as connections between women and singing (šîr), playing the drums (tōp) and dancing (māḥôl).
W niniejszym artykule ukazano postać Miriam interpretowaną jako archetyp kobiety muzyka oraz aspekty muzyczne zarysowane w Wj 15, 20–21, w perspektywie kulturowej, uwzględniającej wybrane teksty starotestamentowe oraz inne źródła literackie i archeologiczne/ikonograficzne pochodzące ze starożytnego Izraela/Palestyny, Egiptu i Mezopotamii, mieszczące się zasadniczo w interwale czasowym: XIV/XIII w. p.n.e. – VI/V w. p.n.e. Materiał porównawczy został dobrany w oparciu o kryterium zasadzające się na związkach pomiędzy profetyzmem a muzyką oraz powiązaniach kobiet ze śpiewem (šîr), grą na bębnach (tōp) i tańcem (māḥôl).
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2017, 49
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Zaiste przyjdę niebawem” (Ap 22,20). Kilka refleksji nad eschatologią Apokalipsy św. Jana
“I will come soon”(Rev 22:20). Some reflections on the eschatology of the Apocalypse of St. John
Autorzy:
Karczewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040895.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Apocalypse of St. John
Eschatology of Rev.
Prophetism of Rev
Theology of Rev
Apokalipsa św. Jana
Eschatologia Ap
Profetyzm Ap
Teolgoia Ap
Opis:
Apokalipsa św. Jana zachwyca bogactwem i głębią treści eschatologicznych. Jednak aktualnie, w przestrzeni teologiczno-biblijnej refleksji naukowej tematy eschatologiczne nie są podejmowane zbyt często.  Refleksje zawarte w tym artykule stanowią formę wskazówek o charakterze metodologicznym. Dotyczą one procesu odczytywania eschatologii Ap. Nie można jej interpretować w oderwaniu od badań o charakterze historyczno-literackim czy badań nad etyką ksiegi. Należy uwzględnić także specyficzny charakter profetyzmu Ap. Jednak centralne miejsce zajmują w Ap treści eschatologiczne. Aby interpretować je właściwie  warto uwzględnić niektóre postulaty. Należą do nich: zwrócenie uwagi na  dynamikę eschatologiczną Ap, uwzględnienie wieloznaczności niektórych symboli oraz odczytanie eschatologii księgi w relacji do jej oryginalnej chrystologii i eklezjologii.
The Apocalypse of St. Jana delights with the richness of eschatological content. However, the eschatological themes of the Apocalypse are not a frequent subject of scientific study. The reflections contained in this article take the form of methodological guidelines. They concern the process of interpreting the eschatology of Apocalypse. The Apocalypse should not be interpreted in isolation from historical and literary research. It should also not be interpreted in isolation from ethical research. It should also take into account the specific nature of prophetism of Apocalypse. Eschatological contents contain an important place in this book. In order to interpret them properly, it is necessary note i.a.: eschatological dynamics of the Apocalypse; the ambiguity of some symbols;  the relation of eschatology to christology and ecclesiology.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2021, 16; 215-232
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Głos Kasandry. Prognostyczne wizje wojny ("Przyszła wojna" Władysława Sikorskiego i "Dwa końce świata" Antoniego Słonimskiego)
Cassandra’s voice. A prognostic vision of the war between journalism and literature ("The Future War" by Władysław Sikorski and "Two Ends of the World" by Antoni Słonimski in the context of forecasts of the 1930s)
Autorzy:
Grigorova, Margreta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40615053.pdf
Data publikacji:
2023-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
prognostyka
profetyzm
motyw niewysłuchanej Kasandry
futurologia
Władysław Sikorski
Antoni Słonimski
Jerzy Stempowski
Czesław Miłosz
prognostics
prophetism
motif of the unheard Cassandra
futurology
Opis:
The article formulates predictions as a rational variant of prophetism in the literature and journalism of the interwar period. The motif of the unheard Cassandra is a metaphor for the impossibility of warnings and predictions of impending war to intervene in the course of history to avert future catastrophe. This motif was derived from the essays of Czeslaw Milosz and Jerzy Stempowski and applied to the understanding of prognostication in the 1930s. The projected visions of the war in the historical‑political books of Bocheński, Studnicki, Cat Mackiewicz were discussed. A parallel reading of The Future War by Sikorski and The Two Ends of the World by Słonimski was made in the context of his anti‑fascist and anti‑totalitarian journalism.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria; 2023, 23; 183-201
2081-1853
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Historicolitteraria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Profetyczna funkcja Kościoła w społeczeństwie pluralistycznym
The prophetic role of the Church in a pluralistic society
Autorzy:
Demski, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148036.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
profetyzm
katolicka nauka społeczna
pluralizm
człowiek
życie społeczne
zbawienie
prawda
antropologia chrześcijańska
prophetism
catholic social studies
pluralism
human
social life
salvation
the truth
Christian anthropology
Opis:
Kościół na przestrzeni dziejów koegzystował z wieloma formami organizacji życia gospodarczego oraz społecznego. Dokonywał on oceny każdego z tych systemów według zasad moralnych i etycznych. W ten sposób spełniał swoją profetyczną funkcję w świecie współczesnym, w której ramach poczytuje on sobie za obowiązek krytyczne spojrzenie na istniejące i proponowane modele życia społecznego. Taka krytyka nie może być spostrzegana jako mieszanie się Kościoła w sprawy społeczne. Ukazanie błędów istniejących w danym systemie życia społecznego ma przede wszystkim na celu jeszcze mocniejsze podkreślenie fundamentalnych zasad, na jakich powinno opierać się życie społeczne. Zapewne zawsze będą istniały pewne braki i błędy w konkretnych systemach społecznych, co wiąże się z prawdą o tym, że te systemy i struktury tworzy człowiek naznaczony rozdarciem, a więc zdolny do grzechu. W tym świetle profetyczna i krytyczna funkcja Kościoła będzie zawsze potrzebna.
Over the centuries the Church has co-existed with numerous forms of organisation of economic and social life. The Church has made the assessment of each of the systems in accordance with the moral and ethical rules. In this way it performed its prophetic function in the modern world, within the range of which it assumes its responsibility for critical look at the existing and proposed models of social life. Such criticism cannot be treated as interference of the Church into social matters. Pointing at mistakes occurring in a given system of social life aims at putting stronger emphasis on the principal rules which the social life should be based on. Certainly, there will always be some deficiencies and mistakes in particular social systems, which is connected with the fact that the systems and structures are created by a human affected by inner conflicts and, as a result, able to commit a sin. Thus, in view of the above, the prophetic role of the Church will always be necessary.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2019, 20; 417-433
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Approaches to Islam: faith, religion and politics
Islam w wymiarze wiary, religii i polityki
Autorzy:
Pandimakil, Peter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480605.pdf
Data publikacji:
2015-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
prophethood
critical dialogue
creaturehood and responsibility
abode of witness
politics
violence and faith
profetyzm
krytyczny dialog
stworzenie i odpowiedzialność
prawo dawania świadectwa
polityka
przemoc i wiara
Opis:
Christian encounter with Islam has a long and tortured history which continues to affect not only interfaith dialogue, but also political and social rapprochement. However, the situation seems to take a positive turn thanks especially to increased scholarship and knowledge of each other as well as to the still growing Muslim presence in the West. In highlighting both these aspects, the present essay introduces some of the commonalities, such as monotheism, creation, responsibility, prophethood, etc., discussed and debated in academic circles without ignoring their implications for any interfaith dialogue and shared citizenship in a democratic liberal and secular society. Whereas the beginnings of a new hermeneutics in Islam shall be discovered by T. Ramadan as well as among Muslim feminists, a creative and faithful engagement with Islam from the Christian front is offered by K. Cragg. The essay calls attention to the possibility of moving beyond theological discourse, especially if the notions emphasized by Islam, such as power, sovereignty and stewardship, are taken seriously without ignoring their shocking impact on non-Muslims, as well as proposing alternative perspectives from the Christian side. The envisioned outcomes is a dialogue in trust, re-building some of the shared confidence which the faiths’ communal living together did enjoy, though for brief periods, in various parts of the world. These resources of peaceful coexistence need urgent deployment today.
Chrześcijańskie spotkanie z islamem ma długą i bolesną historię, która nadal wpływa nie tylko na dialog międzyreligijny, lecz także na zbliżenie polityczne i społeczne. Wydaje się jednak, że sprawy zaczynają przybierać pomyślny obrót dzięki intensyfikacji badań i wzrostowi wiedzy o sobie nawzajem, jak też wzrastającej liczbowo obecności muzułmanów na Zachodzie. Poprzez uwydatnienie tych dwóch aspektów, niniejsza praca ukazuje pewne cechy wspólne, takie jak monoteizm, stworzenie, odpowiedzialność, profetyzm itd., o czym dyskutuje się w kręgach akademickich przy uwzględnieniu implikacji, jakie stąd wynikają dla dialogu międzyreligijnego i prawa obywatelstwa w społeczeństwie świeckim, liberalnym i demokratycznym. Z jednej strony trzeba dostrzec nową hermeneutykę Islamu powstałą dzięki T. Radamanowi i muzułmańskim feministom; z drugiej strony zaangażowanie się w dialog z Islamem proponuje K. Cragg. Praca zwraca uwagę na możliwość wyjścia poza dysputy teologiczne, zwłaszcza, że zagadnienia akcentowane przez Islam, takie jak władza, dominacja i zarządzanie, traktowane są poważnie, chociaż nie ignoruje się ich szokującego wpływu na nie-muzułmanów. Jedynym rozwiązaniem wydaje się dialog nacechowany zaufaniem, odbudowa postawy wzajemnego zaufania, czego dowód może stanowić życie obok siebie przedstawicieli obu religii w różnych częściach świata.
Źródło:
Nurt SVD; 2015, 2; 429-448
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Egzegeza Księgi Izajasza 61,1-11: historia redakcji i pytanie o tożsamość proroka zwanego Tritoizajaszem
Exegesis of Isaiah 61: Redaction Criticism and a Question of the Identity of the Prophet called Trito-Isaiah
Autorzy:
Slawik, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2033919.pdf
Data publikacji:
2019-06-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Tritoizajasz
interpretacja Iz 61
krytyka literacka
historia redakcji
profetyzm uczony w Piśmie
pisemna posługa prorocka
Tritoisaiah
interpretation of Is 61
literal criticism
redaction criticism
scribe prophecy
prophetical ministry in writing
Opis:
Exegesis of Is 61 has shown that the chapter is a literal composition,which consists of two parts: a frame vv. 1-3+10-11 and a middle part vv.4-9. The two framing sections, vv.1-3(10-11) could first have been a separatetext. V. 3aa is possibly a secondary addition, which joins chapter 61 withchapters 60 and 62. But it is reasonable to read and interpret Is 61 as oneunit, in which a prophetic „I” take the floor. The „I” poses as a servantknown from Deutero-Isaiah’s Songs of JHWH’s Servant. But in this „I”we hear tradents who passed down and updated Deutero-Isaiah’s tradition,and added new God’s promises. The prophet Trito-Isaiah, who should belike the other prophets speaking to the people, never existed. However thetradents understood their mission as prophetical one.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2019, 89, 2; 51-107
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Liturgy and Morality. Constitution on the Sacred Liturgy Sacrosanctum Concilium in the Context of Moral Theology
Liturgia i moralność. Próba teologiczno-moralnej lektury Konstytucji o liturgii świętej Sacrosanctum Concilium
Autorzy:
Mielec, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/671925.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
Sobór Watykanski II
Sacrosantum Concilium
Gaudium et spes
korelacja liturgii i moralności
dramat
przymierze
profetyzm
napięcie eschatologiczne
czynne uczestnictwo
ofiara
naśladowanie
nawrócenie
uświęcenie
cnoty teologalne i moralne
katabasis
Second Vatican Council
co-relation between liturgy and morality
drama
covenant
prophetism
eschatological tension
active participation
sacrifice
imitation
conversion
moral and theological virtues
Opis:
50. rocznica uchwalenia Konstytucji o liturgii świętej zachęca do teologiczno-moralnej interpretacji tego dokumentu Vaticanum II. Jej owocem jest stwierdzenie istniejącej w historii zbawienia korelacji pomiędzy liturgią i moralnością. Objawienie Starego Testamentu odsłania koniunkcję kultu i moralności, a próby jej rozerwania w historii Narodu Wybranego spotykają się z ostrym sprzeciwem proroków. Krytyka ta zawiera jednak zapowiedź nowej przyszłości, w której Bóg usunie podział między kultem a moralnością. Nowy Testament przedstawia realizację tej obietnicy w wydarzeniu Jezusa Chrystusa. Jego zbawcze dzieło ustanawia chrześcijańską liturgię, w której człowiek uczestniczy jako istota duchowo-cielesna. Zbawienie aktualizowane w liturgii uświęca przez łaskę, która może być przyjęta jako miłość Boga respektująca wolne działanie człowieka. Zbawienie uobecniane w liturgii Kościoła jest bowiem relacją, współdziałaniem Boga i człowieka, łaski i wolności. Sacrosantum Concilium wyraża tę objawioną prawdę, podkreślając obiektywny i subiektywny wymiar liturgii jako dzieła Chrystusa, w którym chrześcijanin czynnie, świadomie i owocnie uczestniczy (participatio actuosa). Jest to przede wszystkim udział duchowy, zatem również moralny. Tylko wtedy możliwy jest zewnętrzny wymiar liturgii, w którym zawierają się szczegółowe formy, postawy, gesty i różnego rodzaju działania uczestnika świętej liturgii. Oznacza to, że liturgiczna participatio actuosa wymaga moralnego działania poprzez konkretne naśladowanie Chrystusa, prowadzące do nawrócenia. Wówczas „wiara działa przez miłość” (por. Ga 5, 6). W ten sposób dochodzimy do pojęcia ofiary, która w przypadku człowieka polega na jego całościowej przemianie. Grzeszny człowiek obdarowany miłością Trójjedynego Boga może na nią odpowiedzieć własną, stopniowo dojrzewającą miłością. Proces ten konstytuuje dramat Boga i człowieka, czyli napięcie pomiędzy łaską i wolnością, któremu odpowiada właśnie korelacja liturgii i moralności. Co więcej, zależność ta pozwala na autentyczne doświadczenie liturgii i moralności, chroniąc je przed redukcją do rytualizmu i moralizmu.
The fiftieth anniversary of the promulgation of the Constitution on the Sacred Liturgy of Vaticanum II encourages attempts of its interpretation in the context of moral theology. It leads to the conclusion that there is a co-relation between liturgy and morality in the history of salvation. The Revelation of the Old Testament reveals the conjunction between worship and morality. Attempts to separate the two in the history of the Chosen People raise objections of prophets. Their criticism, however, comes together with the announcement of the future in which God will reveal the divisions between worship and morality. The New Testament shows the fulfilment of this promise in Jesus Christ. His salvific work establishes the Christian liturgy, in which man participates as a physical, as well as a spiritual being. The salvation, made present in the liturgy of the Church, is a relation, the co-operation of God and man, grace and freedom. Sacrosantum Concilium presents this revealed truth, emphasising the objective and subjective dimensions of liturgy as the work of Christ, in which a Christian participates actively, freely and consciously (participatio actuosa). The participation is mostly spiritual, therefore moral at the same time. Only than can the external elements of liturgy take place, including its detailed forms, gestures, attitudes and behaviours of the sacred liturgy participants. It means that the liturgical participatio actuosa requires moral works through imitation of Christ leading to conversion. That is when “faith works through love” (cf. Gal 5 : 6). It leads us to the notion of sacrifice, which, as far as man is concerned, requires a total change. Sinful man presented with the love of the Triune God may respond to it with his own, gradually maturing love. The process constitutes the drama of God and man, which is the tension between grace and freedom, which is then represented by the co-relation between liturgy and morality. What is more, this particular co-relation makes an authentic experience of liturgy possible, protecting it from being reduced to sheer moralism and ritualism.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2013, 66, 3
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wieszczowie i czyny prorocze. Zygmunta Krasińskiego rozważania o poezji i poetach w kontekście genezy proroctwa Przedświtu
On Seers and Prophetic Acts: Zygmunt Krasiński’s Reflections on Poetry and Poets in the Context of the Origins of the Prophecy of Przedświt
Autorzy:
SOKULSKI, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1046911.pdf
Data publikacji:
2020-01-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Zbigniew Krasiński, Przedświt, polski mesjanizm narodowy, profetyzm, Juliusz Słowacki, Adam Mickiewicz, August Cieszkowski, literatura jako wyraz samoświadomości narodowej, charakter narodowy, historiozofia, romantyzm polski
Zbigniew Krasiński, Przedświt, Polish Romantic messianim, prophetism, Juliusz Słowacki, Adam Mickiewicz, August Cieszkowski, literature as an expression of the consciousness of the nation, national character, philosophy of history, Polish Romanticism
Opis:
Zygmunt Krasiński w Przedświcie wystąpił jako prorok zwiastujący królestwo Boże, „nowe niebo i nową ziemię”. Poemat nie wyrósł jednak wyłącznie na glebie adwentystycznych marzeń emigracji polskiej, jest bowiem również dziełem artystycznym realizującym założenia nowej formy profetyczno-idealistycznej „poezji trzeciej epoki”. Przedświt to słowo „trzeciego wieszcza” zwieńczające „rozeznawanie się w jestestwie swoim” „duszy narodowej” pozbawionej „ciała politycznego”, tłumaczące najpełniej sens przeszłości i przyszłości narodu oraz charakter jego posłannictwa. To także poemat miłosny, w którym Krasiński uwiecznił swoją Beatricze, przynosząc zarazem objawienie prawd ostatecznych.
In his epic poem Przedświt [„Predawn”] Zygmunt Krasiński appears as a prophet announcing the Kingdom of God, „a new heaven and a new earth.” However, the poem does not merely express the ‘Adventist dreams’ of the Polish diaspora, since it is also a literary work advancing the ideas of the new prophetic and idealist “poetry of the third epoch.” Przedświt, the voice of the third Polish Romantic “seer,” is simultaneously the conclusion of the “discernment of its own being” by the “nation’s soul” deprived of a political body: the poem explains, in a possibly fullest manner, the meaning of the past and of the future of the Polish nation, pointing to the core of the nation’s mission in the world. Last but not least, Przedświt is also a love poem: while conveying the revelation of the final things, Krasiński also immortalized his Beatrice. Translated by Dorota Chabrajska
Źródło:
Ethos; 2017, 30, 3 (119); 213-233
0860-8024
Pojawia się w:
Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies