Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "professional liability of physicians" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Lekarska odpowiedzialność zawodowa
Professional liability of physicians
Autorzy:
Kozakiewicz, Barbara
Winciunas, Piotr Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031580.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
przysięga hipokratesa
etyka zawodu lekarza
orzekanie lekarskie
odpowiedzialność zawodowa lekarzy
hippocratic oath
ethics of a physician
medical judgment
professional liability of physicians
Opis:
This paper discusses the responsibility of physicians for medical malpractice based on legislative acts. The profession of a physician has been subjected to evaluation since the ancient ages, which contributed to various laws, decrees and norms. It was Hippocrates who included the ethical norms of medical practice in his ethical works. They are well-known today as the Hippocratic Oath which is taken by each physician upon the conclusion of their education. This oath was probably created between 420 and 400 BC and includes ethical, not legal, principles concerning the profession of a physician. Contemporary conduct of physicians is not devoid of negligence, harming and even hurting patients. Therefore, a system of investigation proceedings has appeared – accused physicians are evaluated by physicians-screeners and judged by physicians-judges. This paper presents principles on which the work of screeners for professional liability and judges is based on the territory of the Republic of Poland. Moreover, the entire Hippocratic Oath is quoted. At present, when we are observing such considerable changes in the manners of treatment, in creating new drugs or when comfort of the healthy is forcing physicians to perform euthanasia or abortion, it is worth referring to the ethos of our profession in order to perform our work in accordance with moral principles.
Opierając się na aktach prawnych, podjęto próbę opisania odpowiedzialności lekarzy za popełniane przewinienia zawodowe. Zawód lekarza od czasów starożytnych podlegał ocenie, co przyczyniło się do stworzenia różnych praw, nakazów i norm. Dopiero Hipokrates, w swych pismach etycznych zawartych w Corpus Hippocraticum, przedstawił treści norm etycznych postępowania lekarza, które do dziś znane są jako przysięga Hipokratesa i wypowiadane przez każdego kończącego naukę lekarza jako ślubowanie lekarskie. Najprawdopodobniej przyrzeczenie to powstało między 420 a 400 rokiem p.n.e. i zawiera zasady etyczne zawodu lekarza, nie zaś prawne. Współcześnie postępowanie lekarskie nie jest wolne od lekceważenia, szkodzenia i wręcz wyrządzania krzywdy chorym. Dlatego powstał system postępowania dochodzeniowego – system ocen dokonywanych przez lekarzy-rzeczników wobec działań oskarżonych lekarzy, osądzanych przez lekarzy-sędziów. W niniejszej pracy przedstawiono zasady, którymi kierują się rzecznicy odpowiedzialności zawodowej i sędziowie na terenie całej Rzeczypospolitej Polskiej. Przytoczono również w całości tekst przysięgi Hipokratesa. Dziś, gdy dokonują się tak duże zmiany w sposobach leczenia, w pozyskiwaniu nowych leków, gdy wygoda życia zdrowych narzuca lekarzom przeprowadzanie eutanazji czy aborcji, warto odwołać się do etosu naszego zawodu, aby wykonywać go zgodnie z zasadami moralnymi, a więc w sposób godny.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 3; 216-224
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
UWAGI DO STANOWISKA POLSKIEGO TOWARZYSTWA GINEKOLOGICZNEGO W SPRAWIE DEBATY PUBLICZNEJ DOTYCZĄCEJ POSTULOWANYCH ZMIAN W ZAKRESIE PRAWNEJ DOPUSZCZALNOŚCI WYKONYWANIA ZABIEGU PRZERYWANIA CIĄŻY
Autorzy:
Banasiuk, Joanna
Kmieciak, Błażej
Lewandowicz, Andrzej
Stępkowski, Aleksander
Szczypiński, Olaf
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/664236.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
protection of human life in the prenatal stage
abortion
perinatal diagnostic tests
necessity
the physician’s professional liability
the citizens’ Stop Abortion bill.
ochrona życia ludzkiego w okresie prenatalnym
aborcja
diagnostyka prenatalna
stan wyższej konieczności
odpowiedzialność lekarza
obywatelski projekt ustawy „stop aborcji”.
Opis:
SummeraThis paper refutes the arguments of the Polish Society of Gynaecologists and Obstetricians (Polskie Towarzystwo Ginekologów i Położników, PTGP) on the regulations proposed in the 2016 citizens’ Stop Abortion bill*. We address both the medical and legal issues raised by the PTGP. In their discussion of the medical arguments and clinical cases the PTGP cite outdated medical data on the risk of death for pregnant women with pulmonary hypertension, and they also disregard the current guidelines issued by the European Society of Cardiology. In addition the PTGP put forward a completely groundless claim that the citizens’ Stop Abortion bill would prohibit prenatal diagnosis for therapeutic purposes. Their position on prenatal diagnosis gives the impression that its purpose is exclusively therapeutic, whereas in reality it is often used as a key instrument in modern eugenics. Our legal argument provides a comprehensive response to the allegation that the regulations of the citizens’ bill ruled out the possibility of effective medical treatment to save the life of a pregnant woman. The article discusses the issue in a detailed way, demonstrating why the PTGP’s allegation is erroneous. The PTGP focuses its criticism on the concept of a ‘direct threat to the mother’s life,’ claiming that the requirement that the threat be ‘direct’ precluded early life-saving treatment for the mother. This argument is based on an inadmissible premise, that when applied to a threat to the mother’s life which puts her in a situation of necessity, the term ‘direct’ could be understood as analogous to the use of ‘direct’ in situations of necessity warranting self-defence against assault. However, the ‘directness’ of the threat in the former situation relates to its inevitability but need not mean that it is imminent. Therefore, contrary to the PTGP claim, the provisions of the Stop Abortion bill do not curtail a medical practitioner’s chances to administer life-saving treatment for a pregnant woman in a life-threatening condition. * In the Republic of Poland a citizens’ bill may be brought to Sejm for the legislative procedure when a group of at least 100 thousand citizens submit a petition to Sejm requesting such a procedure for their bill. In 2016 450 thousand Polish citizens signed the petition asking Sejm to ban eugenic abortion
W artykule odniesiono się do argumentów Polskiego Towarzystwa Ginekologicznego, zawierających krytykę rozwiązań prawnych proponowanych w głośnym projekcie ustawy, który był przedmiotem inicjatywy obywatelskiej „Stop Aborcji” w 2016 r. Tekst odnosi się zarówno do wątków medycznych, jak i prawnych podniesionych w Stanowisku PTG. Wskazano m.in. na przytoczone przez PTG nieaktualne dane medyczne dotyczące ryzyka zgonu kobiet w ciąży z nadciśnieniem płucnym oraz nieuwzględnienie aktualnych wytycznych European Society of Cardiology przy opisie przypadków klinicznych. Wykazano jednocześnie, że PTG całkowicie bezpodstawnie twierdziło, jakoby projekt stanowiący przedmiot inicjatywy obywatelskiej „Stop Aborcji” zabraniał stosowania diagnostyki prenatalnej w celach terapeutycznych. Jednocześnie zwrócono uwagę, że Stanowisko PTG tworzy wrażenie jakoby diagnostyka prenatalna była wyłącznie ukierunkowana na działania o charakterze terapeutycznym, odwracając uwagę od faktu, że stanowi ona często instrument współczesnej eugeniki.W warstwie prawnej odniesiono się kompleksowo do zarzutu, jakoby regulacje projektu obywatelskiego uniemożliwiały podejmowanie skutecznych interwencji lekarskich mających na celu ratowanie zdrowia matki w ciąży. Krytyka PTG koncentrowała się na użyciu pojęcia „bezpośredniego zagrożenia życia matki”, utrzymując, jakoby wymóg „bezpośredniości” uniemożliwiał odpowiednio wczesne interwencje lekarskie w sytuacji nieuchronnego zagrożenia życia matki. Twierdzenie to zasadza się na nieuprawnionym uznaniu, że termin „bezpośredni” w odniesieniu do zagrożenia życia matki stanowiącego stan wyższej konieczności można rozumieć tak, jak termin „bezpośredni” w odniesieniu do zamachu uzasadniającego obronę konieczną. W tym pierwszym przypadku, bezpośrednie niebezpieczeństwo oznacza jego nieuchronność i nie musi oznaczać natychmiastowego zagrożenia, któremu chce się zapobiec. Tym samym, zaproponowane w projekcie rozwiązanie, wbrew twierdzeniom PTG, nie ograniczało lekarzowi możliwości ratowania życia matki-pacjentki.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 1
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies