Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "proces literacki" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Исторический контекст тезиса «у нас нет литературы»
    The historical context of the thesis “we have no literature”
    Historyczny kontekst tezy „u nas nie ma literatury”
    Autorzy:
    Zagidullina, Marina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/782374.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    literary criticism
    institutional change
    commercialization of literature
    literary process
    krytyka literacka
    zmiana instytucjonalna
    komercjalizacja literatury
    proces literacki
    Opis:
    Niniejszy artykuł poświęcono współczesnym przeobrażeniom procesu literackiego i samej literatury, odbieranych przez krytykę literacką w kategoriach schyłku literatury (teza „u nas nie ma literatury” jako przeświadczenie o upadku tej dziedziny sztuki). Artykuł przedstawia wybrane refleksje na temat omawianego procesu, prezentowane na łamach tzw. tołstych żurnałow (ze szczególnym uwzględnieniem stanowiska znanej rosyjskiej krytyczki Anny Kuzniecowej), oraz pogląd autorki pracyna ogólny, przejściowy stan rosyjskiej literatury współczesnej.
    The article is devoted to modern reconfigurations of the literary process and literature (as a kind of art), experienced in literary criticism as the decline of literature (the thesis “we have no literature” as a statement of the degradation of an art form). The article provides an overview of reflection on this process on Russian “thick journals” (with the emphasis on the position of the well-known Russian critic Anna Kuznetsova), as well as the author’s view on the general transitional state of Russian modern literature.
    Źródło:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze; 2019, 29; 40-53
    0208-5038
    2353-9674
    Pojawia się w:
    Rusycystyczne Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Emocio i racio w sonetystyce białoruskiej – na przykładzie wieńca sonetów Jana Czykwina "Swiataja studnia" i tłumaczeń "Sonetów krymskich" Adama Mickiewicza na język białoruski
    Autorzy:
    Minskevich, Serge
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624926.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    sonnet, crown of sonnets, rhythmic structure, literary process, translation
    sonet, cykl sonetów, struktura rytmizowana, proces literacki, przekład literacki
    нет, вянок санетаў, рытмічная структура, літаратурны працэс, пераклад
    Opis:
    The article deals with two directions of development in Belarusian sonnet writing; the first, named according to its initiator – kupalaŭski (Kupala’s), includes free sonnets; the second, named – bahdanovičaŭski (Bahdanovič’s), includes sonnets according to the classical canon. The author of this article draws attention to the fact that the sonnet, as a kind of verse, holds an important place in Belarusian poetry of the 20 th century and is still relevant today. Belarusian poets, however, often deliberately do not keep to strict sonnet rules: emotion in such works prevails over rationality. With the help of the comparative method it investigates the form and content of the crown of sonnets Śviataja studnia (The Holy Well) by Jan Čykvin compared with the translations of Sonety krymskie (Crimean Sonnets) by Adam Mickiewicz into Belarusian as well as similar works by some Belarusian authors (the crown of sonnets Narač (Lake Narač) by Nil Hilievič, and the crown of sonnets Apakalipsis dušy (Apocalypse of the Soul) by Źmitrok Marozaŭ). The author of this article considers separately the rhythmic structure of the sonnets in Śviataja studnia and the translations of Sonety krymskie. It is shown how the irregular rhythmic structure of the free sonnets creates additional levels of perception of the text. The article concludes that the two directions in Belarusian sonnet writing survived in parallel throughout the 20th century and continued into the 21st. And if the first direction (emotionally determined) dominated at the beginning, the second direction (rationally determined), at the current stage of the Belarusian literary process, has expanded significantly in the work of Belarusian authors.
    W artykule zostały omówione dwa nurty rozwoju białoruskiej sonetystyki: nurt klasyczny zainicjowany przez Maksima Bahdanowicza (tzw. nurt bahdanowiczowski) oraz nurt awangardowy, zapoczątkowany przez Jankę Kupałę (tzw. nurt kupałowski). Autor podkreśla, że sonet jako gatunek literacki zajmuje ważne miejsce w poezji białoruskiej XX w. i jest wykorzystywany również współcześnie. Białoruscy poeci często świadomie nie przestrzegali zasad kompozycyjnych sonetu, ponadto preferowali opisy własnych stanów emocjonalnych, elementy racjonalne odsuwając na dalszy plan. Dzięki zastosowaniu metody komparatystycznej analizie poddano formę i treść: cyklu sonetów Święta studnia (Святая студня),przekładów Sonetów krymskich Adama Mickiewicza na język białoruski oraz podobnych utworów poetów białoruskich (cyklu sonetów Narocz (Нарач) Nila Hilewicza oraz Apokalipsy duszy Zmitroka Marozaua). Dokonano również analizysposobu rytmizowania cyklu sonetów Święta studnia Jana Czykwina oraz  przekładu Sonetów krymskich. Wskazano, nieregularne rytmy sonetów wolnych pozwalają na wieloaspektową interpretację tekstu. W artykule udowodniono, że omówione nurty rozwojowe sonetystyki współistniały w w XX w. i funkcjonują w naszych czasach. O ile jednak w twórczości autorów białoruskich początkowo dominował nurt awangardowy, o tyle obecnie obserwujemy powrót do sonetu w jego klasycznej formie. 
    У артыкуле разглядаюцца два кірункі развіцця беларускай санетыстыкі; да першага, названага паводле яго ініцыятара купалаўскім, належаць вольныя санеты, да другога, названага – багдановічаўскім – санеты, створаныя паводле класічнага канона. Аўтар артыкула звяртае ўвагу на тое, што санет як від верша займае важнае месца ў беларускай паэзіі ХХ ст. і дагэтуль з’яўляецца актуальным. Аднак беларускія паэты часта свядома не прытрымліваюцца строгіх правіл санета, эмацыянальнае ў такім творы пераважае над рацыянальным. Пры дапамозе кампаратывісцкага метаду даследуецца форма і змест вянка санетаў Святая студня ў супастаўленні з перакладамі Крымскіх санетаў Адама Міцкевіча на беларускую мову, а таксама з падобнымі творамі беларускіх паэтаў (вянок санетаў Нарач Ніла Гілевіча, вянок вянкоў санетаў Апакаліпсіс душы Змітрака Марозава). Асобна разглядаецца рытмічная структура вянка санетаў Святая студня Яна Чыквіна і перакладаў Крымскіх санетаў. Паказана, як іррэгулярная рытмічная структура ў вольных санетах утварае дадатковыя сэнсавыя ўзроўні ўспрыняцця тэксту. У артыкуле сцвярджаецца, што гэтыя два кірункі ў беларускай санетыстыцы паралельна праіснавалі на працягу ўсяго ХХ ст. і перайшлі ў ХХІ ст. І калі напачатку дамінаваў першы (эмоцыа дэтэрмінаваны), то на сучасным этапе беларускага літаратурнага працэсу другі (рацыа дэтэрмінаваны) значна расшырыў свае пазіцыі ў творчасці беларускіх аўтараў.
    Źródło:
    Studia Białorutenistyczne; 2019, 13
    1898-0457
    Pojawia się w:
    Studia Białorutenistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    «Крымскiя санеты» Адама Мiцкевiча i вянок санетаў «Святая студня» Яна Чыквiна: версiфiкацыя, iнтэртэкстуальнасць
    “Sonety Krymskie” by Adam Mickiewicz and the crown of sonnets “święta studnia” (sviataya studnia) by Jan Czykwin: versification, intertextuality
    „Sonety krymskie” Adama Mickiewicza a wieniec sonetów „Święta studnia” Jana Czykwina: wersyfikacja, intertekstualność
    Autorzy:
    Minskiewicz, Serż
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2117203.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
    Tematy:
    sonnet
    crown of sonnets
    versification
    intertextuality
    hero
    author
    literary process
    sonet
    wieniec sonetów
    wersyfikacja
    intertekstualność
    bohater liryczny
    autor
    proces literacki
    Opis:
    The article explores an intertextual discourse of “Sonety krymskie” by Adam Mickiewicz in Russian and Belarusian literature, its development in the Belarusian literature (20th-21st centuries). Themes, images, subjects that occur in “Sonety krymskie” by A. Mickiewicz have been found in separate works of Belarusian authors – Y. Kupala, M. Bagdanovich, A. Kulyashov, U. Karatkevich, A. Khodanovich. The analysis of different levels of connection between crown of sonnets “Święta studnia” by Jan Czykwin and “Sonety krymskie” by Adam Mickiewicz shows that a hero of the crown of sonnets – undoubtedly a person with a rich inner world – verifies his worldview and life experience, his individual cognitive space with ideals, moral guidelines, that appear in A. Mickiewicz’s works and biography.
    W artykule omówiono powstanie dyskursu intertekstualnego „Sonetów krymskich” Adama Mickiewicza w literaturze rosyjskiej i białoruskiej, oraz jego rozwój w literaturze białoruskiej (XX–XXI w.). Motywy, obrazy, tematy podobne do tych występujących w „Sonetach krymskich” można odnaleźć w odrębnych pracach białoruskich autorów: J. Kupały, M. Bagdanovicha, A. Kulashova, U. Karatkievicha, A. Chadanovicha. Podczas analizy różnych poziomów zbieżności między sonetami „Święta studnia” («Sviataya studnia») Jana Czykwina a „Sonetami krymskimi” Adama Mickiewicza wskazano jak liryczny bohater sonetów – niewątpliwie osoba z bogatym światem wewnętrznym – weryfikuje swój światopogląd i doświadczenie życiowe, swoją indywidualną przestrzeń poznawczą z ideałami i wskazówkami moralnymi zawartymi w pracach i faktach biograficznych Adama Mickiewicza.
    Źródło:
    Białorutenistyka Białostocka; 2018; 173-186
    2081-2515
    Pojawia się w:
    Białorutenistyka Białostocka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pograniczne wymiary wielokulturowości: przypadek Jarosława Iwaszkiewicza
    Autorzy:
    Suchomlynow, Lech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2033979.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Wydział Humanistyczny
    Tematy:
    Kresy
    multiculturalism
    borderland
    Ukraine
    Polish nobility
    emigration
    nostalgia
    aestheticism
    literary process
    evolution of images
    wielokulturowość
    pogranicze
    Ukraina
    polska szlachta
    emigracja
    estetyzm
    proces literacki
    ewolucja obrazów
    Opis:
    Kresy was an inexhaustible source of inspiration for a tender artistic sensitivity. Ukrainian topics, "transformed into an infinite number of variants", thus caused some "concerns" in scientific circles. All this is a testimony to the "extraordinary" nature of this phenomenon. The subject of our article refers to works belonging to various periods of the artist's life and work, where Ukraine is constantly present, which, apart from traditional landscapes, has a different level of expression. Iwaszkiewicz's Ukraine often functions as a philosophical and aesthetic concept and derives from the Kiev period. When considering the problem of Ukraine in literary works, one must remember that the world is represented as a product of the imagination and personal experiences of artists who, in turn, represent the collective consciousness of the borderlands. Among other things, the article is devoted to the problems of Iwaszkiewicz's space. Considering space as a phenomenon explainable in the order of the morphology of a literary work, one of the principles of organizing its composition and theme plan is a chronotope of the works of the author of Fame and Glory. The basic types of space: pragmatic, mythical and abstract, have an "artistic bond" with historical time. The subject will also be the heroes of Iwaszkiewicz's works, characters related to Ukraine and the Polish environment inhabiting these areas.
    Źródło:
    International Journal of Slavic Studies Transgressive, Pragmatic and Speculative Horizons of Popular Literature and Culture; 2021, 1, 3; 52-73
    2658-154X
    Pojawia się w:
    International Journal of Slavic Studies Transgressive, Pragmatic and Speculative Horizons of Popular Literature and Culture
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Mistrz i Małgorzata źródłem inspiracji w kształtowaniu wartości w procesie wychowania
    Autorzy:
    Okrasa, Marzena
    Skakowska, Ekaterina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/606709.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    literary work, bibliotherapy, the process of upbringing
    utwór literacki, biblioterapia, wartości, proces wychowania
    Opis:
    Reading literary works gives the opportunity to explore various issues related to one’s own development, enriches the process of thinking and experience. It is on the basis of intellectual experience where the educational impact of literature begins, motivating to reflection and evaluation. Metaphors and symbols in the text allow the performance of emotional insight in oneself and realization of what can be done. A mental suggestion appears which is a thought leading to a change in the attitudes and acceptance of new values. Educational process in shaping the values may be supported by reading literature. The article presents the opportunity to broaden the process of upbringing through reading and analysing the book The Master and Margarita.
    Czytanie utworów literackich daje możliwość poznania różnych kwestii związanych z własnym rozwojem, wzbogaca proces myślenia i przeżycia. To na gruncie przeżycia intelektualnego rozpoczyna się wychowawcze oddziaływanie literatury, która motywuje do przemyśleń i wartościowania. Metafory i symbole zawarte w tekście pozwalają na przeprowadzenie emocjonalnego wglądu w siebie i uświadomienie tego, co można zrobić. Pojawia się sugestia mentalna, a więc myśl, która prowadzi do zmiany danej postawy i przyjęcia nowych wartości. Proces wychowawczy w kształtowaniu wartości może być wspierany czytaniem literatury. Artykuł ukazuje możliwość poszerzania procesu wychowania przez czytanie i analizę książki Mistrz i Małgorzata.
    Źródło:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2016, 35, 1
    0137-6136
    Pojawia się w:
    Lubelski Rocznik Pedagogiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dzieło jako proces. Wokół spójności tekstów Tadeusza Różewicza
    Literary Work as a Process. On the Coherence of Texts by Tadeusz Różewicz
    Autorzy:
    Bukowiecka, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/682866.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Tadeusz Różewicz
    cohesion of literary text
    creative proces
    literary recycling
    spójność tekstu literackiego
    proces twórczy
    recykling literacki
    Opis:
    The purpose of this article is to analyse works by Tadeusz Różewicz in terms of text coherence. Różewicz’s writings seem to be open in the sense that they do not close within one form which could be recognised as the final form. Instead, they keep evolving, published in consecutive volumes or two simultaneous printed versions – handwritten and seemingly final. In his output, Różewicz goes beyond the framework of literary genres and artistic style, and also beyond the sphere of text which could be identified by his voice, as he creatively uses ready-made functional forms. This makes it possible to show two dominant text-generating strategies in his works: exhibiting the processuality of creation and literary recycling, which are both based on the experimental processing of non-artistic language. Różewicz’s works – seemingly open, labile and undurable – do form, in fact, a holistic and coherent conception of literariness, which is difficult to perceive through the analysis of a single work or even the whole collection of poems, but is revealed upon a holistic look at his literary output. In his works, meanings are not formed within a single text, but between its various variants, and thus, both texts and the relationships between them are crucial here. Opening the composition of his works, Różewicz projects multidirectional reading, contextualised, simultaneous and joining all dispersed versions of any given work into one complex unity. This is how he also legitimises his open technique of working on text as a metaliterary issue, an object of representation and, at the same time, an integral constituent of a literary work, and the work itself he treats as a dynamic process and not a structure closed within the forms that integrate the work. The theoretical point of reference for my studies is the concept of genre substitute coined by Kazimierz Wyka, the conception of text cohesion by Maria Renata Mayenowa and Włodzimierz Bolecki, and assumptions of genetic criticism.
    Artykuł poświęcony jest analizie twórczości Tadeusza Różewicza, rozpatrywanej ze względu na zagadnienie spójności tekstu. Utwory Różewicza sprawiają wrażenie otwartych w tym sensie, że nie zamykają się w jednej formie, którą można by uznać za ostateczną, ale wciąż ewoluują, publikowane w kolejnych tomikach lub w dwóch równolegle drukowanych wersjach, rękopiśmiennej i sprawiającej wrażenie ostatecznej. Autor wykracza w swojej twórczości poza ramy gatunków literackich czy stylu artystycznego, a także poza sferę tekstu, którą można zidentyfikować z jego głosem, i twórczo wykorzystuje elementy gotowych wypowiedzi użytkowych. Pozwala to wskazać w jego twórczości dominację dwu strategii tekstotwórczych: eksponowaniu procesualności tworzenia i literackiego recyklingu polegającego na eksperymentalnym przetwarzaniu języka nieartystycznego. Utwory Różewicza, pozornie otwarte, labilne i nietrwałe, w istocie tworzą jednak całościową i spójną koncepcję literackości. Trudno ją uchwycić w analizie pojedynczego utworu czy nawet całego tomiku, tę właściwość pisarstwa Różewicza ujawnia całościowe spojrzenie na jego dorobek. Znaczenia w jego utworach formują się nie tyle w obrębie pojedynczego tekstu, ile między różnymi jego wariantami, a więc znaczące są tu i teksty, i łączące je relacje. Otwierając kompozycję swoich utworów, Różewicz projektuje lekturę wielokierunkową, skontekstualizowaną, równoległą i zespajającą rozproszone w całym dorobku wersje utworu w jedną złożoną całość. Sankcjonuje tym samym swój otwarty warsztat pracy nad tekstem jako metaliteracki problem, przedmiot reprezentacji i zarazem integralny składnik utworu literackiego, a samo dzieło traktuje jako dynamiczny proces, a nie strukturę zamkniętą w scalających utwór formach. Teoretycznym punktem odniesienia moich rozważań jest koncepcja zamiennika gatunkowego Kazimierza Wyki, koncepcje spójności tekstu Marii Renaty Mayenowej i Włodzimierza Boleckiego oraz założenia krytyki genetycznej.
    Źródło:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2017, 6; 161-182
    2299-7458
    2449-8386
    Pojawia się w:
    Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Literary Form and the Message of John 8:31-36
    Autorzy:
    Kubiś, Adam
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1052850.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-14
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Ewangelia Jana
    krytyka form
    gatunek literacki
    wolność
    wyzwolenie
    midrasz
    przymierze
    nieporozumienie
    zagadka
    test
    proces sądowniczy
    Gospel of John
    form criticism
    literary form
    literary genre
    freedom
    liberation
    midrash
    covenant
    misunderstanding
    riddle
    forensic process
    Opis:
    The paper deals with the relationship between the literary form and the message of the pericope John 8:31-36 (along with its immediate literary context). Our examination of five different possible literary forms demonstrated that identifying the precise form bears directly on grasping the correct semantics and pragmatics of this Johannine passage. John 8:31-36 actually reflects the merging of at least two different literary forms: misunderstanding (also called riddle and test) and the covenantal offer of freedom. The ultimate meaning of the text, taken as a whole, should be seen as the offer of freedom. This, however, is misunderstood and eventually rejected by Jesus’ interlocutors, who failed to recognize in Jesus God, the Redeemer and Liberator, and thus did not pass the test of being his true disciples.
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2014, 4, 1; 121-145
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies