Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "procedural law," wg kryterium: Temat


Tytuł:
Dowodzenie homoseksualizmu stanowiącego przyczynę incapacitas assumendi na przykładzie wyroku sądu III instancji coram Rapacz z 9 listopada 2011 roku
Proving Homosexuality Constituting a Cause of Incapacitas Assumendi on the Example of the Judgment of the Court of Third Instance coram Rapacz of 9 November 2011
Autorzy:
Redzynia, Adrian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443834.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
procedural canon law
canon law process
case instructions
cause incapacitas assumendi
homosexuality
prawo kanoniczne procesowe
proces kanoniczny
instrukcja sprawy
przyczyna incapacitas assumendi
homoseksualizm
Opis:
Artykuł porusza problematykę dowodzenia homoseksualizmu stanowiącego przyczynę incapacitas assumendi po stronie pozwanego w wyroku wydanym w Sądzie Metropolitalnym w Krakowie w trzeciej instancji. Przedmiot analizy stanowią akta sądowe ze wszystkich trzech instancji procesu. Opracowanie podzielono na trzy rozdziały, w każdym przedstawiając przebieg dowodzenia na poszczególnych etapach sprawy. Autor w podsumowaniu dokonuje próby oceny rzetelności przeprowadzenia procesu, zwracając uwagę zarówno na jego mocne, jak i słabe strony. W konkluzji należy stwierdzić, że jedynie rzetelna analiza materiału dowodowego może doprowadzić sędziów do osiągnięcia pewności moralnej odnośnie do nieważności małżeństwa.
The article deals with the issue of proving homosexuality as a cause of incapacitas assumendi on the part of the defendant in a judgment rendered in the Metropolitan Tribunal of Cracow in the third instance. The subject of the analysis is the court records from all three instances of the trial. The study is divided into three chapters, each presenting the course of evidence at the various stages of the case. In conclusion, the author attempts to assess the fairness of the conduct of the trial, drawing attention to both its strengths and weaknesses. In conclusion, it should be stated that only a fair analysis of the evidence can lead judges to achieve moral certainty regarding the invalidity of marriage.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 271-288
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Legal means of protection against abuse of the right of public participation in the decision-making process in environmental matters - current situation in the Slovak Republic
Prawne środki ochrony przed nadużywaniem prawa do udziału społeczeństwa w procesie decyzyjnym w sprawach środowiskowych – obecna sytuacja w Republice Słowackiej
Autorzy:
Košičiarová, Soňa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46617164.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Aarhus Convention
procedural rights of the public
abuse of law
Opis:
The Aarhus Convention guarantees several procedural rights which the concerned public can actively use as long as it is involved in the environmental impact assessment procedure. This international treaty assumes that the affected public uses its procedural rights with the intention of ensuring the protection of the environment. In practice, however, this may not be the case. Using a specific example from Slovakia, the author points to a case where there was a suspicion that a non-governmental organization was using its subjective rights pursuing a goal other than it is required by the Aarhus Convention. The administrative authorities believed that such behavior could be an abuse of the procedural rights guaranteed by the Convention and therefore they sought legal tools within the administrative law, the use of which would not be in conflict with the Aarhus Convention. This article addresses the issue of legal limits that prevent parties from restricting the procedural rights of the concerned public guaranteed by the Aarhus Convention.
Źródło:
Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska; 2024, 1; 1-12
2451-3431
Pojawia się w:
Prawne Problemy Górnictwa i Ochrony Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparative Law and Procedural Law in Poland in 1918–1933 with a Particular Emphasis on the Silesian Voivodeship
Komparatystyka prawa a prawo procesowe w Polsce w latach 1918–1933 (ze szczególnym uwzględnieniem województwa śląskiego)
Autorzy:
Stawarska-Rippel, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31344073.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
comparative law
comparative legal history
comparative procedural law
system of justice
interwar Poland
Silesian Voivodeship
komparatystyka prawa
porównawcza historia prawa
komparatystyka prawa procesowego
ustrój sądów
międzywojenna Polska
województwo śląskie
Opis:
In 2023, 500 years have passed since the entry into force of the ordinary court procedure in Poland (formula processus iudiciarii, 1523), as well as 90 years since the unification of court procedures in Poland in general and 90 years since the entry into force of the first Polish Code of Civil Procedure (1933). Therefore, this is a special opportunity to refer, in this context, to the first transformation of procedural law in Poland in the 20th century, which took place after World War I, especially in the context of comparative procedural law issues. Applicability of foreign laws in the Polish territories after World War I: Russian, German, Austrian, and Hungarian (in a small area of Spisz and Orawa), as well as Polish-French legislation, gave rise to a complicated and territorial legal mosaic. The codification works undertaken at that time in Poland, unprecedented in Europe or even in the entire world, fell within a period of great development of comparative jurisprudence. They were profound comparative studies, which are proven by the published drafts, together with explanatory memorandums, offering an original synthesis of the legal thought. The considerations made in this article relate to procedural law, which was significantly diversified in the territory of Poland reborn in 1918, especially as regards the model of legal remedies, which gave rise to considerable difficulties in the practice of the system of justice prior to the unification of court procedures. Special attention was paid to the legal situation in the Silesian Voivodeship, being a peculiar microcosm of the legal situation in the entire country.
W 2023 r. mija 500 lat od wejścia w życie ziemskiej procedury sądowej w Polsce (formula processus iudiciarii, 1523), a także 90 lat od zunifikowania procedur sądowych w Polsce w ogóle oraz jednocześnie 90 lat od wejścia w życie pierwszego polskiego Kodeksu procedury cywilnej (1933). Jest to zatem szczególna okazja, by w tym właśnie kontekście nawiązać do pierwszej transformacji prawa sądowego w Polsce w XX w., która miała miejsce po I wojnie światowej, zwłaszcza w kontekście zagadnień komparatystyki prawa procesowego. Obowiązywanie obcych praw na ziemiach polskich po I wojnie światowej: rosyjskiego, niemieckiego, austriackiego oraz węgierskiego na niewielkim skrawku Spiszu i Orawy, a także prawa polsko-francuskiego, tworzyło skomplikowaną, terytorialną mozaikę prawną. Podjęte wówczas prace kodyfikacyjne w Polsce, niemające precedensu w Europie, a nawet na świecie, przypadały na czasy bujnego rozwoju prawoznawstwa porównawczego. Były one głębokim komparatystycznym studium, a opracowane i opublikowane projekty wraz z ich uzasadnieniem stanowiły oryginalną syntezę myśli prawniczej. Rozważania będące przedmiotem niniejszego artykułu dotyczą prawa procesowego, które na terenach odrodzonej w 1918 r. Polski było w zasadniczy sposób zróżnicowane, szczególnie w odniesieniu do modelu środków zaskarżenia, co powodowało istotne trudności w praktyce wymiaru sprawiedliwości przed unifikacją procedur sądowych. Szczególną uwagę zwrócono na stan prawny w województwie śląskim, będący swoistym mikrokosmosem sytuacji prawnej w całym państwie.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2023, 32, 5; 407-425
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja norm prawnych dotyczących urzędu sędziego od Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku
The Evolution of Legal Norms Relating to Office of Judge Since the 1917 Code of Canon Law
Autorzy:
Bartczak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551707.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ecclesiastical judge
bishop
lay persons
procedural law
reform
Opis:
Sądowe stosowanie prawa opiera się na osobie sędziego. Osobę sędziego jednak charakteryzujemy zwykle przez pryzmat prawa świeckiego. Tymczasem prawo kanoniczne zawiera także normy dotyczące procesów. Kim zatem jest sędzia kościelny? Kto może sprawować ten urząd? Artykuł odpowiada na te pytania, wyznaczając ramy czasowe od 1917 r., tj. od opublikowania pierwszego w Kościele Kodeksu Prawa Kanonicznego, do współczesnego ustawodawstwa. Przeprowadzone badania pokazują dynamikę zmian w tym zakresie, od osoby sędziego, który mógł być jedynie prezbiter, po powrót do aktywnej postawy biskupa diecezjalnego, aż do sędziego w osobie wiernego świeckiego.
The judicial application of the law is based on the person of the judge. However, we describe the person of the judge through the lens of secular law. Meanwhile, canon law also refers to processes. The most common process in the practice of ecclesiastical courts is the process for the nullity of marriage. So who is an ecclesiastical judge? Who can hold this office? The article answers these questions by setting the time frame from 1917, i.e. from the publication of the first Code of Canon Law in the Church, to the present day legislation. The research carried out shows the dynamics of change in this area.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 4; 89-108
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dopuszczalność pozwania pracownika z państwa trzeciego przed sądem polskim na podstawie przepisów rozporządzenia nr 1215/2012 oraz kodeksu postępowania cywilnego
Admissibility of Suing an Employee from a Third State before a Polish Court on the Basis of the Regulation No. 1215/2012 and the Code of Civil Procedure
Autorzy:
Torbus, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20753131.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Regulation (EU) No 1215/1212
procedural law
employer
employee
third state
outside the EU
forum conveniens
jurisdictional agreement
choice of court
Opis:
The EU Regulation 1215/2012, as well as the Polish civil procedural law regarding individual employment relationships are employee-interest oriented. The employee’s domicile is a specific form of privilege on the level of the national jurisdiction regulations establishing international competence of national courts. The domicile provides effective protection for the employee in case of a potential dispute with an employer,who initiates the proceedings. Unfortunately, neither the Regulation 1215/2012 nor the Polish civil procedural law provides for equivalent protection for a third state employee (an employee from outside the EU) compared to an employee domiciled in Poland. The paper argues that despite a one-sided regulation, suing a third state employee before a Polish court is in principle impermissible. When applying the objective criterion to determine whether there is a national jurisdiction to hear the case, the court should consider the need to protect the employee and his or her legitimate interests. The author posits that the employee’s interest constitutes a legal basis for assessing whether in the proceedings before a Polish court — as forum conveniens — it is possible to safeguard the rights of a weaker party of a particular legal relationship. If a choice of court agreement was concluded, suing a third state employee before a Polish court will not be possible. This is because the prorogation agreement is subject to Article 23 of the Regulation 1215/2012. This provision requires that for the prorogation of jurisdiction to be effective, the employee, as party to an agreement, must be domiciled in one of the Member States.
Źródło:
Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego; 2022, 30; 31-56
1896-7604
2353-9852
Pojawia się w:
Problemy Prawa Prywatnego Międzynarodowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ewolucja norm prawnych dotyczących osoby sędziego przed Kodeksem Prawa Kanonicznego z 1917 roku
The Evolution of Legal Norms Relating to the Ecclesiastical Judge before the 1917 Code of Canon Law
Autorzy:
Bartczak, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551703.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
ecclesiastical judge
history of canon law
bishop
procedural law
Opis:
Sędzia jest podmiotem, który stosuje prawo. To on rozstrzyga sprawy sądowe. Historia Kościoła pokazuje, że już od samego początku mieliśmy do czynienia z koniecznością rozwiązywania różnego rodzaju spraw i sporów. Prawo kanoniczne na przestrzeni wieków rozwijało się i ewoluowało. Prawo procesowe rozwijało się stopniowo. Osoba sędziego wpisuje się w ten rozwój. Początkowo, jak wskazują źródła prawa, sędzią kościelnym był biskup. Z czasem władza sądzenia przeszła w ręce innych księży, których wskazywał biskup. Tak powstaje urząd wikariusza sądowego (oficjała). Na Soborze Trydenckim mowa jest już o tzw. sędziach synodalnych i prosynodalnych.
The judge is the entity that applies the law. The judge adjudicates on court cases. The history of the Church shows, that from the beginning, we had to deal with the necessity to resolve various types of matters and disputes. Canon law has developed and evolved over the centuries. The procedural law developed gradually. The judge is part of this development. Initially, as indicated by the sources of law, the church judge was a bishop. With time, the power to judge passed into the hands of other priests appointed by the bishop. This is how the office of the judicial vicar (official) was created. At the Council of Trent, there is already talk of the so-called synodal and pro-synod judges.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 3; 73-86
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O intencjonalności czynności karnoprocesowych w świetle najnowszych badań nad koncepcją czynności konwencjonalnych w prawie
On the intentionality of procedural acts in criminal proceedings in the light of the latest research on the concept of conventional act in law
Autorzy:
Wawrzyńczak, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28783699.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
conventional acts
criminal procedure
procedural acts in criminal proceedings
intentional explanation
theory of law
communicative acts in a criminal trial
czynności konwencjonalne
procedura karna
czynności karnoprocesowe
intencjonalne wyjaśnianie
teoria prawa
akty komunikacyjne w procesie karnym
Opis:
W literaturze za sprawą Olgierda Boguckiego pojawiła się propozycja uznania intencji za element konstytutywny czynności konwencjonalnych oraz stosowania intencjonalnego wyjaśniania czynności konwencjonalnych w prawie. Celem niniejszego artykułu jest weryfikacja, czy nowe propozycje mogą zostać wykorzystane w badaniach nad koncepcją karnoprocesowych czynności konwencjonalnych. Autor zbadał relację pomiędzy dotychczas przyjętą na gruncie nauki prawa karnego procesowego koncepcją czynności konwencjonalnych a jej nowymi ujęciami, zestawiając je z przepisami Kodeksu postępowania karnego. W tym celu wykorzystał metodę teoretycznoprawną oraz dogmatycznoprawną. Autor wykazał, że zaproponowane przez Boguckiego pojęcie aspektu konstytutywnego oraz intencjonalne wyjaśnianie czynności konwencjonalnych nie sprawdza się w ocenie i interpretacji karnoprocesowych czynności konwencjonalnych. Należy jednak zauważyć, że opisywane przez Boguckiego aspekty pierwotne oraz epistemiczne mogą pod pewnymi warunkami zostać poddane recepcji na grunt prawa karnego procesowego. Ponadto reguły falsyfikacji w jego ujęciu również nie są przydatne w procesualistyce karnej. Przedmiotowe rozważania stanowią novum w badaniach nad koncepcją czynności konwencjonalnych w procesualistyce karnej, ponieważ tak zaproponowane ujęcie elementów czynności konwencjonalnych w prawie nie zostało w niej dotychczas poddane analizie.
In the literature, owing to Olgierd Bogucki, it has been proposed that intention be recognized as a constitutive element of conventional acts and to use an intentional explanation of conventional acts in law. In this article, the author aims to verify whether the new proposals contribute to research on the conception of conventional acts in criminal proceedings. The author examines the relationship between the concept of conventional acts adopted in the procedural criminal law doctrine and the new approaches, juxtaposing them with the provisions of the Code of Criminal Procedure. For this purpose, the author uses the theoretical-legal method as well as the legal-dogmatic method. The author shows that neither the concept of the constitutive aspect proposed by Bogucki nor the intentional explanation of conventional acts are suitable for conducting assessments and interpretations of conventional acts in criminal proceedings. However, the primary and epistemic aspects described by Bogucki may, under certain conditions, be subject to reception in the field of criminal procedural law. Neither are the rules of falsification per his approach applicable in criminal proceedings. The considerations in question constitute a novel contribution to research on the conception of conventional acts in criminal proceedings because the proposed approach has not been analysed in the doctrine so far.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2022, 84, 4; 55-72
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oskarżony – (nie)potrzebny uczestnik postępowania jurysdykcyjnego? Rozważania na tle art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk (część II)
Defendant – (un)necessary participant to judicial proceedings? Considerations in the context of art. 117 § 3a and art. 378a of the code of criminal procedure (part II)
Autorzy:
Kil, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2055518.pdf
Data publikacji:
2022-02-16
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
prawo karne procesowe
rozprawa
oskarżony
rzetelny proces karny
Konstytucja RP
normy konwencyjne
postępowanie dowodowe
procedural criminal law
trial
defendant
fair criminal process
Constitution
Convention norms
evidentiary proceedings
Opis:
Artykuł poświęcono prawu oskarżonego do udziału w rozprawie w świetle zmian wprowadzonych do Kodeksu postępowania karnego ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019, poz. 1694). W drugiej części artykułu pogłębione rozważania poświęcono regulacji z art. 378a kpk, wprowadzonej do Kodeksu postępowania karnego nowelizacją z 2019 r. W tym zakresie dokonano analizy dogmatycznej wskazanego przepisu, zaprezentowano jego ratio legis, jak również przeanalizowano konsekwencje procesowe wprowadzenia przedmiotowej regulacji. W opracowaniu omówiono również formułowane w piśmiennictwie wątpliwości odnoszące się do art. 378a kpk, jak również przedstawiono proponowany sposób wykładni analizowanej regulacji. Dokonano także oceny unormowań z art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk przez pryzmat standardu konstytucyjnego i konwencyjnego, wynikającego w szczególności z art. 42 ust. 2 Konstytucji RP, art. 45 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 6 ust. 1 i 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
The article is devoted to the defendant’s right to participate in the trial in the light of the reforms introduced to the Code of Criminal Procedure by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019, item 1694). In the second part of the article, in-depth considerations were devoted to the provision of Art. 378a of the Code of Criminal Procedure, introduced to the Code by the 2019 amendment. In this regard, dogmatic analysis was carried out of the discussed provision, its ratio legis was presented, and procedural consequences of the introduced regime were discussed. The study discusses as well the doubts formulated in academic literature in relation to Art. 378a of the Code, and proposes a method of interpreting the analysed provision. The study also involves assessment of the provisions of Art. 117 § 3a and Art. 378a of the Code of Criminal Procedure through the prism of the constitutional and conventional standards, especially under Art. 42(2) and Art. 45(1) of the Constitution of the Republic of Poland as well as Art. 6(1) and (3) of the European Convention on Human Rights.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 3, XXI; 111-126
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PRAWO DO OBRONY JAKO PUBLICZNE PRAWO PODMIOTOWE
The Right of Self-defence as a Public Subjective Right
Autorzy:
Kil, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096766.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
proces karny; prawo podmiotowe; prawo do obrony; uprawnienie procesowe; strona bierna; oskarżony; prawo represyjne; prawo publiczne.
criminal process; subjective right; right of self-defence; procedural rights; defending party; defendant; repressive law; public law.
Opis:
Artykuł poświęcono możliwości wykorzystania konstrukcji publicznych praw podmiotowych w dogmatyce prawa karnego procesowego, na przykładzie instytucji prawa do obrony. W opracowaniu zdefiniowano pojęcie prawa podmiotowego, jak również przedstawiono podstawowe założenia teoretyczne, prezentowane w prawoznawstwie na gruncie koncepcji praw podmiotowych. Odrębne rozważania poświęcono sposobowi definiowania w piśmiennictwie karnoprocesowym pojęć obrony, prawa do obrony oraz zasady prawa do obrony. W dalszej części publikacji przedstawiono argumenty przemawiające za uznaniem prawa do obrony za publiczne prawo podmiotowe, jak również wykazano teoretycznoprawne oraz praktyczne implikacje, wynikające z zakwalifikowaniaprawa do obrony do kategorii publicznych praw podmiotowych.
This article examines the possibility of applying the construction of public subjective rights in the dogma of procedural criminal law, as exemplified by the institution of the right of self-defence. The article gives a definition of the concept of subjective rights and outlines the basic theoretical principles presented in jurisprudence with regard to subjective rights. It also considers the way the terms defence, right of self-defence and the principle of the right of self defence are defined in publications on procedural criminal law. Te article then goes on to present arguments in favour of the recognition of the right of self-defence as a public subjective right, and shows what the theoretical and practical legal implications would be if the right of self-defence were qualified as a public subjective right.
Źródło:
Zeszyty Prawnicze; 2022, 22, 1; 195-222
2353-8139
Pojawia się w:
Zeszyty Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of the treatment of the police informer in different legal systems
Autorzy:
Marchal González, Adrián Nicolás
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1968705.pdf
Data publikacji:
2021-01-01
Wydawca:
Academicus. International Scientific Journal publishing house
Tematy:
informant
means of investigation
Procedural Criminal Law
validity of the police investigation
comparative law
Opis:
Increasingly, the use of different means of investigation is enabling the authorities to clarify the facts and to arrest the perpetrator of the crime more quickly and effectively, within the different means of investigation available to police authorities, one of which and the most common in all countries is the police informer, being a person of particular importance during the police investigation, as he or she provides confidential and essential information in order to learn important facts about the crime and its perpetrators. The problem with this research tool is that it is not uniform in its treatment, in different countries, the informant is treated differently, and as a result of this, the product or the investigation that is offered to the judges, as a result of these confidences, is different. Likewise, when working with police informants, it is very important to take into account a series of precautions so as not to violate any human rights, as well as not to being manipulated by the informer. As an example of the above, this article studies the treatment of police informants in different countries, considering the legislation of each one, sentences and documents that establish the guidelines for the use of police informants.
Źródło:
Academicus International Scientific Journal; 2021, 12, 23; 52-71
2079-3715
2309-1088
Pojawia się w:
Academicus International Scientific Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Idea sprawiedliwości proceduralnej w procedurze postępowania przed organem rentowym
The idea of procedural justice before the pension authority
Autorzy:
Szlachta-Kisiel, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057962.pdf
Data publikacji:
2021-12-21
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
ubezpieczenia społeczne
sprawiedliwa procedura
demokratyczne państwo prawa
słuszny interes strony
Zakład Ubezpieczeń Społecznych
social insurance
procedural justice
democratic rule of law
the legitymate interest of the party
Social Insurance Institution
Opis:
Krystalizujące się przez wieki pojęcie sprawiedliwości, na gruncie prawa odgrywa szczególną rolę, zarówno w zakresie powoływania do życia norm prawa materialnego, jak i kształtowania procedur niezbędnych do ich realizacji. Znaczenie idei i zasad sprawiedliwości proceduralnej dla ubezpieczeń społecznych jest znaczące nie tylko z powodu wymogów samego prawa. Ma także doniosłą siłę oddziaływania społecznego. Analiza procedury postępowania przed organem rentowym z wniosków o świadczenia emerytalno-rentowe przez pryzmat konstytucyjnej zasady państwa prawa, idei sprawiedliwej procedury, zasady procedural due proces wskazuje, że sprawiedliwa procedura jako element osiągnięcia celu jest nieodzowna dla realizacji zasady demokratycznego państwa prawa. Dostrzegając także inne wartości procesu, zaczerpnięte z życia społecznego, Robert S. Summers widzi konieczne stosowanie ich nie tyle dla procedury jako środka do osiągnięcia określonego celu, ale dla procedury samej w sobie. W kontekście tych rozważań procedurę przed organem rentowym należy postrzegać także przez pryzmat ryzyka błędu, dobrego wyniku procedury, oceny procedury czy też zarządzania partycypacyjnego
The concept of justice, crystallizing over the centuries, is very important in creation of material law and shaping the procedures necessary for their implementation. The importance of ideas and principles of procedural justice for social insurance is essential not only because of the demand of law itself. Procedural justice is also important, because it influences the society. Analysis of the procedure before the pension authority on application for pension or retirement through the prism of the constitutional principle of the rule of law, concept of procedural justice and principle procedural due process indicates that justice is indispensable to realize the principle of the democratic rule of law. Robert S. Summers, recognizing other values of the process, taken from social life, sees the necessity to apply them not so much to the procedure as a means to achieve a specific goal, but to the procedure itself. In this context the procedure before the pension authority should be seen through the prism of the error risk, good result of the procedure, procedure evaluation and participatory management.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, specjalny II, XXI; 549-561
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oskarżony – (nie)potrzebny uczestnik postępowania jurysdykcyjnego? Rozważania na tle art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk (część I)
Defendant – (un)necessary participant to judicial proceedings? Considerations in the context of art. 117 § 3a and art. 378a of the code of criminal procedure (part I)
Autorzy:
Kil, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054686.pdf
Data publikacji:
2021-11-26
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
prawo karne procesowe
oskarżony
rzetelny proces karny
gwarancje procesowe
nowelizacja
procedural criminal law
defendant
fair criminal process
procedural guarantees
amendment
Opis:
Artykuł poświęcono prawu oskarżonego do udziału w rozprawie w świetle zmian wprowadzonych do Kodeksu postępowania karnego ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019, poz. 1694). W pierwszej części artykułu przedstawiono ewolucję regulacji poświęconej kwestii obecności oskarżonego na rozprawie na przestrzeni historycznego rozwoju polskiego procesu karnego, jak również omówiono istotę prawa oskarżonego do udziału w rozprawie. Pogłębione rozważania poświęcono regulacji z art. 117 § 3a kpk, wprowadzonej do Kodeksu postępowania karnego nowelizacją z 2019 r. W tym zakresie dokonano analizy dogmatycznej wskazanego przepisu, zaprezentowano jego ratio legis, jak również przeanalizowano konsekwencje procesowe wprowadzenia przedmiotowej regulacji. W opracowaniu omówiono również formułowane w piśmiennictwie wątpliwości odnoszące się do art. 117 § 3a kpk, jak również przedstawiono proponowany sposób wykładni analizowanej regulacji.
The article is devoted to the defendant’s right to participate in the trial in the light of the reforms introduced to the Code of Criminal Procedure by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019, item 1694). The first part of the article depicts the evolution of the legal regime governing the defendant’s presence at the trial throughout the history of the Polish criminal process, and discusses the essence of the defendant’s right to participate in the trial. An in-depth analysis was devoted to the provision of Art. 117 § of the Code of Criminal Procedure, introduced in the Code by the amendment of 2019. In this regard, dogmatic analysis was carried out of the discussed provision, its ratio legis was presented, and procedural consequences of the introduced regime were discussed. The study discusses as well the doubts formulated in academic literature in relation to Art. 117 § 3a of the Code, and proposes a method of interpreting the analysed provision.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 2, XXI; 167-177
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pracownicze „prawo odwołania” (art. 30 § 5 k.p.) jako metauprawnienie materialnego prawa pracy: propozycja nowej konceptualizacji starego zagadnienia wykładniowego
Employees "right to appeal" (Article 30 para. 5 of the Polish Labour Code) as a meta-entitlement of substantive labour law: a proposal for a new conceptualization of an old interpretation problem
Autorzy:
Jankowiak, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096139.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
materialne prawo pracy
procesowe prawo pracy
metaprawo (metauprawnienie)
pracodawcze czynności zmierzające do zakończenia stosunku pracy
pracownicze prawo odwołania
substantive labour law
procedural labour law
meta-right (meta-entlitlement)
employer's acts aimed at terminating the employment relationship
employee's right to appeal
Opis:
Autor prezentuje w kontekście rozważań na temat powiązań oraz dystynkcji między materialnym prawem pracy oraz procesowym prawem pracy propozycję innego niż dotąd w polskiej literaturze i polskim orzecznictwie podejścia do charakteru prawnego pracowniczego prawa odwołania od pracodawczych czynności zmierzających do zakończenia stosunku pracy. Według autora to pracownicze prawo odwołania należy postrzegać nie jako zjawisko prawne ze sfery procesowego prawa pracy, lecz jako zjawisko prawne ze sfery materialnego prawa pracy, posiadające charakter swoistego metaprawa (metauprawnienia). Taka kategoryzacja ma znaczenie nie tylko dla „law in books”, lecz również dla „law in action”, dając większą ochronę prawną pracownikowi.
The Author presents (in the context of considerations on the connection and distinction between of substantive labour law and procedural labour law) the proposal of the approach to the legal nature of the employee's right to appeal against the employer's acts aimed at terminating the employment relationship that is different than up to now in Polish literature and Polish judicature. According to the Author, this employee’s right to appeal should be perceived not as a legal phenomenon from the sphere of procedural labour law, but as a legal phenomenon from the sphere of substantive labour law, having the character of a specific meta-right (meta-entitlement). Such a categorization is important not only for ”law in books”, but also for ”law in action”, giving greater legal protection to the employee.
Źródło:
Praca i Zabezpieczenie Społeczne; 2021, 12; 17-24
0032-6186
Pojawia się w:
Praca i Zabezpieczenie Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sądowa kontrola decyzji organów podatkowych w sprawach ulg w spłacie zobowiązań podatkowych opartych na uznaniu administracyjnym
Judicial Review of Taxation Authorities’ Decisions on Reliefs in Payment of Tax Liabilities Based on Administrative Discretion
Autorzy:
Niezgoda, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2096391.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
discretionary decisions
limits of judicial review of discretionary decisions
taxation authorities
procedural law
administrative discretion
decyzje uznaniowe
granice sądowej kontroli decyzji uznaniowych
organy podatkowe
prawo procesowe
uznanie administracyjne
Opis:
The article is of a scientific-research nature. The author discusses the problem of limits of judicial review of discretionary decisions made by taxation authorities, which aim at applying relief in payments of tax liabilities under Polish regulations and case-law of administrative courts. It may be noted that despite the issue of administrative discretion being discussed in the academic literature, the question of limits of judicial review in the practice of administrative courts still raises doubts. It is therefore reasonable to undertake the analysis of the main views formulated in the literature and the case-law of administrative courts addressing this problem, from the point of view of the limits of judicial review of discretionary decisions. The thesis of the article is that the nature of discretionary decisions on relief in payment of tax liabilities, determined by the function of administrative discretion, and, at the same time, the criteria set out in the law for judicial review of public administration, limit the role of the administrative court in examining the compliance with procedural law of the tax proceedings preceding the issuance of such a decision and the respecting by tax authorities of the fundamental values of the system of law expressed in the Polish Constitution. This is because they define the limits of administrative discretion, within which the choice of one of the possible solutions remains beyond the judicial review of the public administration. For the law, as it stands (de lege lata) there are no grounds for administrative courts, provided that the tax authorities respect the basic values of the legal system expressed in the Polish Constitution, to formulate assessments as to the circumstances and reasons justifying the granting or refusal to grant a tax relief, or its scope. The concept of internal and external limits of administrative discretion may therefore be useful for administrative court rulings.
Artykuł ma charakter naukowo-badawczy. Autor, w oparciu o polskie regulacje prawne i orzecznictwo sądów administracyjnych, analizuje problem granic sądowej kontroli podejmowanych przez organy podatkowe decyzji uznaniowych mających za przedmiot zastosowanie ulg w spłacie zobowiązań podatkowych. Można zauważyć, że – mimo podejmowania problematyki uznania administracyjnego w piśmiennictwie naukowym – zagadnienie granic sądowej kontroli w praktyce orzeczniczej sądów administracyjnych ciągle budzi wątpliwości. Zasadnie jest zatem, co jest celem niniejszego opracowania, przeprowadzenie analizy głównych poglądów formułowanych w piśmiennictwie i w orzecznictwie sądowoadministracyjnym w odniesieniu do tego problemu, z punktu widzenia granic sądowej kontroli decyzji uznaniowych. Tezą artykułu jest założenie, że determinowany funkcją uznania administracyjnego charakter decyzji uznaniowych mających za przedmiot zastosowanie ulg w spłacie zobowiązań podatkowych, a także zakreślone ustawowo kryteria sądowej kontroli administracji publicznej ograniczają rolę sądu administracyjnego do zbadania zgodności z prawem procesowym samego postępowania podatkowego poprzedzającego wydanie takiej decyzji oraz do respektowania przez organy podatkowe podstawowych wartości systemu prawa, wyrażonych w Konstytucji RP. Wyznaczają one bowiem granice uznania administracyjnego, wewnątrz których wybór jednego z możliwych rozstrzygnięć pozostaje poza sądową kontrolą administracji. De lega lata nie ma podstaw do tego, aby sądy administracyjne, z zastrzeżeniem respektowania przez organy podatkowe podstawowych wartości systemu prawa, wyrażonych w Konstytucji RP, formułowały oceny co do okoliczności i przyczyn uzasadniających udzielenie albo odmowę udzielenia ulgi podatkowej bądź jej zakresu. Dla orzecznictwa sądowoadministracyjnego przydatna może być zatem koncepcja wewnętrznych i zewnętrznych granic uznania administracyjnego.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 4; 441-457
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Środki z art. 226(2) § 2 k.p.c. związane z nadużyciem przez stronę prawa procesowego
Sanctions from art. 226(2) § 2 of the Code of Civil Procedure related to the abuse of procedural law by a part
Autorzy:
Szanciło, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030409.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne
Tematy:
nadużycie
prawo procesowe
grzywna
koszty procesu
odsetki
abuse
procedural law
fine
trial costs
interest
Opis:
Jednym z podstawowych założeń nowelizacji kodeksu postępowania cywilnego z 4.07.2019 r. jest przeciwdziałanie nadużywaniu przez strony prawa procesowego, a więc czynieniu z uprawnień przewidzianych w przepisach użytku niezgodnego z celem, dla którego je ustanowiono (art. 41 k.p.c.). Ustawodawca znacznie rozszerzył zakres przedmiotowy sankcji, które mogą być stosowane przez sąd w przypadku nadużycia przez stronę prawa procesowego. Ustawodawca słusznie uznał, że nielojalne i niesumienne zachowanie strony, szczególnie mające wpływ na niezasadne przedłużenie postępowania, powinno zostać inkryminowane w znacznie szerszym zakresie niż dotychczas. Chociaż wprowadzenie nowych środków procesowych zmierzających do realizacji zasad lojalności w postępowaniu cywilnym należy ocenić pozytywnie, to ich konstrukcja budzi poważne wątpliwości z punktu widzenia teoretycznego i praktycznego. Celem artykułu jest przedstawienie praktycznych aspektów zastosowania środków przewidzianych w art. 226(2) § 2 k.p.c.
One of the basic assumptions of the amendment to the Code of Civil Procedure from 4.07.2019 is to counteract the parties' abuse of procedural law, so making the rights provided for in the provisions of use incompatible with the purpose for which they were established (Article 41 of the Code of Civil Procedure). The legislator significantly expanded the scope of the sanctions, which can be applied by the court in the event of abuse of procedural law by a party. The legislator rightly considered that disloyal and dishonest behavior of a party, especially those affecting the unjustified extension of proceedings, should be incriminated in a much broader scope than before. Although the introduction of new trial measures aimed at implementing the principles of loyalty in civil proceedings should be assessed positively, their structure raises serious doubts from the theoretical and practical point of view. The aim of the article is to present the practical aspects of applying the measures provided for in Art. 226(2) § 2 of the Code of Civil Procedure.
Źródło:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego; 2021, 6; 7-15
0137-5490
Pojawia się w:
Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies