- Tytuł:
- Dialektyka erystyczna jako sztuka unikania rozmówców nieadekwatnych
- Autorzy:
- Hordecki, Bartosz Michał
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1195846.pdf
- Data publikacji:
- 2021-06-30
- Wydawca:
- Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
- Tematy:
-
dialektyka erystyczna
zasady sztuki dyskusji
Arthur Schopenhauer
eristic dialectic
principles of the art of discussion - Opis:
-
Celem artykułu jest pogłębiona interpretacja poglądów Arthura Schopenhauera w odniesieniu do „sporu erystycznego”, postrzeganego przez filozofa jako najbardziej rozpowszechniona odmiana dyskusji. Lektura „Eristische Dialektik. Die Kunst Recht zu Behalten”, “Zur Logik und Dialektik” i „Die Welt als Wille und Vorstellung” pozwala stwierdzić, że według Schopenhauera spór powinien być przede wszystkim istotny poznawczo, co wymaga spełnienia przez interlokutorów warunków wstępnych, dotyczących wiedzy, uczciwości i rzetelności. Fundamentalną zasadą sztuki dyskusji jest właściwy dobór współdyskutantów i konsekwentne unikanie rozmów z każdym, kto dyskutować nie potrafi (o ile o wyborze interlokutora można decydować). W tekście wskazano, że Schopenhauer najprawdopodobniej traktował zasadę unikania rozmówców nieadekwatnych jako dyrektywę ogólną, odnoszącą się do wszelkich typów sporów. Ta interpretacja skutkuje pytaniem o możliwe aplikacje przywołanej zasady we współczesnych dyskursach liberalno-demokratycznych.
The article aims at an in-depth interpretation of Arthur Schopenhauer’s views on “the eristic controversy,” perceived by the philosopher as definitely the most widespread type of discussion. Upon reading “Eristische Dialektik. Die Kunst Recht zu Behalten”,“Zur Logik und Dialektik” and “Die Welt als Wille und Vorstellung” it is possible to conclude that according to Schopenhauer the dispute should be significant primarily in an epistemological sense, which requires the interlocutors to meet the preconditions regarding knowledge, honesty and reliability. The fundamental principle of the art of discussion is the proper selection of co-discussants and the consistent avoidance of conversations with anyone who is incapable to discuss (as long as it is possible to decide on the choice of an interlocutor). The author indicates that Schopenhauer most likely treated the principle of avoiding inadequate interlocutors as a general directive relating to all types of disputes. This interpretation opens the question of possible applications of this principle in contemporaryliberal-democratic discourses. - Źródło:
-
Res Rhetorica; 2021, 8, 2; 118-129
2392-3113 - Pojawia się w:
- Res Rhetorica
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł