Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "prince" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Князь-инок Аникита (Ширинский-Шихматов) и его путешествие по святым местам Ближнего Востока
Prince-monk Anikita (Shirinsky-Shikhmatov) and his journey through the holy places of the Middle East
Autorzy:
Шумило, Сергей
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/7037239.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Anikita Shirinsky-Shikhmatov
Arseniy Mitrofanov
Prince
Athos
Jerusalem
Holy Land
Athens
Near East
Pilgrimage
Orthodoxy
Аникита Ширинский-Шихматов
Арсений Митрофанов
Князь
Афон
Иерусалим
Святая земля
Афины
Ближний Восток
Паломничество
Православие
Opis:
Князь-инок Аникита (Ширинский-Шихматов) и его путешествие по святым местам Ближнего Востока. Статья посвящена паломничеству на Святую Землю иеромонаха Аникиты (князя Ширинского-Шихматова; 1783–1837) и тем путевым заметкам, в которых он подробно описал свое путешествие по Ближнему Востоку. Этот подвижник занимает особое место в истории славянского монашества на Афоне в XIX веке. Выходец из знатного княжеского рода, офицер, духовный писатель, монах и старец, он сыграл важную роль в возрождении Русского Свято-Пантелеимонова монастыря и Свято-Ильинского скита на Святой Горе и по праву считается возобновителем русского монашества на Афоне в начале XIX века. Примечательно, что именно жизнь и служение отца Аникиты послужили одним из прототипов для создания Ф. М. Достоевским собирательного образа „старца Зосимы” в его знаменитом романе Братья Карамазовы. Описания отцом Аникитой путешествия по Ближнему Востоку представляют собой уникальное свидетельство о том, как совершали монахи паломничества на Святую землю в первой половине XIX века, каковы были их быт, традиции, мировоззрение.
Prince-monk Anikita (Shirinsky-Shikhmatov) and his journey through the holy places of the Middle East. The article is devoted to Hieromonk Anikita’s (Prince Shirinsky-Shikhmatov, 1783–1837) pilgrimage to the Holy Land and to notes coming from the journey. In the notes the trip through the Middle East is described in detail. This ascetic occupies a special place in the history of Slavic monasticism on Mount Athos in the 19th century. He caming from a noble prince family, he was also an officer, a spiritual writer, a monk and an old man who played an important role in the revival of the Russian St. Panteleimon Monastery and St. Elias Monastery on the Holy Mountain, and it is considered to be the renewal of Russian monasticism on Mount Athos at the beginning of the 19th century. It is noteworthy that it was precisely the life and ministry of Father Anikita that served F.M. Dostoevsky, as one of the prototypes, to create a collective image of the “elder Zosima” in his famous novel The Brothers Karamazov. Father Anikita’s descriptions of the journey to the Middle East provide a unique testimony of how the monks pilgrimaged to the Holy Land in the first half of the 19th century, it also shows what their ways of lives, traditions, and worldview were.
Źródło:
Orientalia Christiana Cracoviensia; 2019, 11; 91-112
2450-2936
2081-1330
Pojawia się w:
Orientalia Christiana Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Скьольдунги — династія воїнів-вікінгів VII—ІX ст. (спроба реконструкції)
Scylding — the dynasty of warriors-vikings VII—ІX century (the reconstruction attempt)
Scylding — das Geschlecht der kriegerischen Wikinger aus der Zeit vom 7. bis 9. Jahrhundert (Versuch einer Rekonstruktion)
Autorzy:
Райтаровська, Наталія
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27268466.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Scylding
Skjold Skewing
Harald Gildetan
Sigurd Ring
Ivar Vidfamme
Rеrik Slyngebond
Gotfried
Halfdan
Harald Clak
Prinz Roryk
Gotfryd
książę Roryk
prince Roryk
Opis:
W artykule na podstawie bazy źródłowej podjęto próbę rekonstrukcji genealogii duńskiej dynastii Scylding. Scyldingowie najpierw od VI wieku rządzili w królestwie Lehr, a później rozszerzyli swoją władzę na całe terytorium Danii. Wydaje się, że Skjold Skewing był pierwszym faktycznym królem i założycielem własnej dynastii, która poźniej przyjęła jego imię. Dzięki dynastycznemu małżeństwu córki Ivara Widfamme — Aud, z Rerikiem Slyngebondem udało im się związać ze szwedzkimi Inglingami. Dzięki nawiązanym stosunkom dynastycznym Ivar Widfamme przez pewien czas rządził jednocześnie Danią i Szwecją, co dało początek popularnemu mitowi o jego pochodzeniu z dynastii Scyldingów. Potomkami Ivara Widfamme byli Harald Gildetan i Sigurd Ring, którzy należeli do linii Scyldingów oraz Inglingów i krótko tworzyli rodzaj konfederacji dwóch niezależnych królów. W artykule omówiono panowanie potomków Haralda Gildetana w Jutlandii aż do drugiej połowy IX wieku. Walki wewnętrzne nie zakończyły się wraz ze śmiercią Haralda Gildetana, gdyż jego synowie, a później wnukowie uważali, że mają wszelkie prawa do tronu duńskiego. Konflikt między potomkami Gottfrieda i Halvdana toczył się ze zmiennym powodzeniem niemal do końca IX wieku, kiedy to Dania została podbita przez Szwedów, w wyniku czego bezpośrednia linia Scyldingów przestała istnieć.
Im Artikel wird auf der Quellenbasis ein Versuch unternommen, die Genealogie der dänischen Dynastie von Skyldihg zu rekonstruieren. Die Scylding herrschten ab dem sechsten Jahrhundert zunächst im Königreich Lehr und dehnten später ihre Macht auf das gesamte Gebiet Dänemarks aus. Es scheint, dass Skjold Skewing der erste tatsächliche König und Gründer der eigenen Dynastie war, die später seinen Namen erhielt. Dank der dynastischen Heirat der Tochter Ivar Vidfammes — Aud, mit Rerik Slyngebond gelang es ihnen, mit den schwedischen Yngling verschwägert zu werden. Durch die etablierten dynastischen Beziehungen herrschte Ivar Vidfamme eine Zeit lang gleichzeitig über Dänemark und Schweden, was zur Entstehung einer populären Sage über seine Herkunft aus dem Geschlecht von Scylding führte. Ivars Nachkommen waren Harald Gildetan und Sigurd Ring, die der Linie von Scylding und Yngling angehörten und kurzzeitig eine Art Konföderation von zwei unabhängigen Königen bildeten. Der Artikel befasst sich mit der Herrschaft der Nachkommen von Harald Gildetan in Jütland bis zur zweiten Hälfte des 9. Jahrhunderts. Mit dem Tod Gildetans nahmen die inneren Kämpfe kein Ende, denn seine Söhne und später auch seine Enkel glaubten, dass ihnen ein Anspruch auf den dänischen Thron zusteht. Der Streit zwischen den Nachkommen Gottfrieds und Halvdans wurde mit unterschiedlichem Ausgang fast bis zum Ende des 9. Jahrhunderts fortgesetzt, als Dänemark von Schweden erobert wurde, wodurch das ursprüngliche Geschlecht von Scylding erlosch.
In the article, based on the source base, an attempt is made to reconstruct the genealogy of the Danish Scyldihg dynasty. The Scylding first ruled in the kingdom of Lehr from the sixth century, and later extended their power to the entire territory of Denmark. It seems that Skjold Skewing was the first real king to start his own dynasty, which later received his name. As a result of the dynastic marriage of Ivar Widfamme’s daughter Aud to Rerik the Slyngebond they managed to become related to the Swedish Inglings. With the help of established dynastic ties, Ivar Widfamme ruled Denmark and Sweden at the same time for some time, which gave rise to a popular myth about his origin from the Scylding dynasty. The descendants of Ivar Vidfamme are Harald Gildetan and Sigurd Ring, who converged on the Scylding and Inglingian lines, and which briefly formed a kind of Confederation of two independent kings. The article considers the formation and Reign of Harald Gildetan`s descendants in Jutland, until the second half of the IX century. Internecine struggle did not stop with the death of Harald Gildetan, because his sons, and later grandchildren, believed that they had every right to the Danish throne. The struggle between the descendants of Gottfried and Halvdan continued with varying success almost until the end of the IX century, when Denmark was conquered by the Swedes, as a result of which the Direct Line of Scyldings ceased to exist.
Źródło:
Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2022, 14; 275-300
2080-492X
2353-9720
Pojawia się w:
Średniowiecze Polskie i Powszechne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A.D. 966. Chrzest księcia Mieszka. Dylematy naukowe i znaczenie tego aktu dla przemian kulturowych na ziemiach polskich. Zagadnienia wybrane
A.D. 966. The Baptism of Duke Mieszko. Research Dilemmas and the Importance of the Act for Cultural Transformations in Poland
Autorzy:
Wyrwa, Andrzej Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/532591.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Muzeum Pierwszych Piastów na Lednicy
Tematy:
chrzest księcia Mieszka I
Bolesław Chrobry
rok 966
księżna Dobrawa
biskup Jordan
chrystianizacja ziem polskich chrystianizacja Pomorzan
chrystianizacja Prusów
św. Wojciech
św. Bruno z Kwerfurtu
św. Otton z Bambergu
św. Wulfram z Sens
Ethelbert władca Kentu
św. Metody
Włodzimierzksiążę Rusi
Thietmar
Gall Anonim
Jan Długosz
burzenie bałwanów
baseny chrzcielne na ziemiach polskich
Ostrów Lednicki
Poznań
Gniezno
Łekno
1050. rocznica symbolicznego chrztu Polski
baptism of Duke Mieszko I
Bolesław the Brave
966
Duchess Dobrawa,
Bishop Jordan
Christianization of the Polish lands
Christianization of the Pomeranians
Christianization of Prussia
St Adalbert
St Bruno of Querfurt
St Otto of Bamberg
St Wulfram of Sens
king Æthelbert of Kent
St Methodius
Prince Vladimir of Rus
Gall Anonymous
demolition of idols
baptismal fonts in Poland
1050th
anniversary of the symbolic baptism of Poland
Opis:
This paper provides a general overview of selected sources and ideas functioning in Polish historiography on the baptism of Duke Mieszko I and the early stages of the Christianization of the Polish lands. The issue has long been debated by historians specialising in different fields, and new hypotheses and interpretations are still formulated. As part of this unfinished discussion, this paper seeks to make some general comments on some of the most lively discussed questions. Understandably, the hypotheses presented in the paper do not unravel all the mysteries and issues are still pending further research. The baptism of Duke Mieszko I, and thus the symbolic baptism of Poland, coincided with a moment of an intense expansion of Christianity in Europe (Fig. 1). Regardless of its religious, political and cultural significance for the next generations of rulers, nobles, prelates, chroniclers, historians, writers, artists and many others, the baptism has always been a great inspiration for various creative undertakings. The origins of historical reflections on this act can be found, e.g., in the chronicles of Thietmar or Gallus Anonymous. The latter rendered the events of this Holy Saturday of 966 in a very colourful and symbolic way, approximately 150 years later. In his chronicle, Gallus Anonymous noted, e.g., that just as Duke Mieszko was healed from blindness as a child, so having married a Bohemian Duchess Dobrawa, Mieszko — as a prudent and foresighted ruler — accepted baptism. The baptism freed him and his subjects from the blindness and darkness of paganism, giving them in return the clarity and truthfulness of the new faith. Although the very act, its exact date and location, as well as its cultural and civilization- bearing role are still subjects of heated debate among historians specialising in various fields, there is no doubt that it marked the beginning of a new phase in the connection between the Polish lands and the European cultural circle. At first, the process of Christianization involved merely a small circle of the society. The establishment of Christianity in the whole area of Poland was a very long process, characterised by varying dynamics and completed — using a variety of means — not earlier than at the end of the thirteenth century. Nevertheless, Mieszko I’s baptism inscribed our lands into the circle of Christian Europe in perpetuity. What did the adoption of Christianity mean for Poland? Through the introduction of the Christian faith, regardless of its initial kinks (in the 1030s), the Church strengthened the position of the ruler, offered him a divine legitimacy and made him an equal partner in the family of the Christian rulers of Europe. Christianity introduced also new, previously unknown cultural elements. These were, for example: — a new concept of God, the world and the place of humans within it; — the opening of expanded international contacts in the secular and ecclesiastical sphere; — bringing religious orders, such as the Benedictines, later Cistercians, Canons Regular, mendicant orders and others. These, as in Europe, actively participated in the shaping of the new economic and cultural image of the Polish lands, irrespective of their spiritual duties; —Latin, a universal language and alphabet associated with the circle of the clergy, and the princely chancellery; — a new way of measuring time (a calendar and related holidays and liturgical celebrations); — the inclusion of Christian symbols into the native cultural space, including the symbolism of colours, signs and gestures, the symbols of the natural world, etc.; — scriptoria, book and wall painting; — various worship and liturgy-related objects, such as, e.g., frescoes, the statues of saints and patron saints, reliquary boxes, liturgical combs, signs of episcopal dignity, patens, chalices, bowls, crosses, bells, suspended canopy lighting, etc.; — new architecture, and canons of style and workshops (the mastery of stone processing, techniques of construction and the preparation of mortars and mosaics); — inhumation took over from cremation as the dominant burial rite, etc. And other things. Slowly but consequently, these elements replaced and sometimes demolished the hitherto prevailing way of perceiving and ordering the world and its evaluation. Therefore, there is no exaggeration in the statements of the ‘revolutionary’ nature of the new faith formulated by scholars. Due to the enigmatic nature of the written sources and an unsatisfactory state of knowledge of, e.g., the earliest architecture related to the Christianization of the Polish lands (especially its more precise chronology), some issues addressed in this paper remain unresolved. However, despite many shortcomings and unexplained hypotheses, there is no doubt that an area in Europe, which since c.1000 came to be called Polonia, became permanently linked to the European Christianitas in the second half of the tenth century. All this started in 966, following previous preparations, due to Duke Mieszko I of the Piast dynasty.
Źródło:
Studia Lednickie; 2016, 15; 19-72
0860-7893
2353-7906
Pojawia się w:
Studia Lednickie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In Praise For Monstrosities. The Case of Niccolò Machiavelli
Autorzy:
Wróbel, Szymon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1929995.pdf
Data publikacji:
2013-01-02
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
armed citizen
continuity of nature
diplomat
monsters
necessity of the monster
situation
prince
virtù
Opis:
In the paper author refers to the passage from The Prince of Niccolò Machiavelli, in which the famous Florentine says that there are two kinds of combat: one with laws, the other with force. Author defend the claim that by writing this, Machiavelli opened up a new and still unused way of thinking about nature-culture relationship. A follower of this way of thinking withdraws from saying that nature is surpassed by culture, or that nature is nothing else but a subject of an on-going human speculation, and rebuts the sole hypothesis that what there is, is nothing but nature. Modern Western culture entrusted its key opposition to the nature-culture relationship. By and large, political philosophy is a story about surpassing the nature in order to establish a state under the rule of law. According to Machiavelli, the juxtaposition of nature and culture, the narrative on surpassing by politics the laws of nature, just as well as the narrative on us being stuck in it, are all utterly wrong. Accepting the ambiguity of the opposition between nature and culture and assuming that the social contract is indeed fictitious, author would like to question Machiavelli about his vision of subjectivity and politics in a world where “natural objects” appear to be socialized, and “cultural subjects” appear to be dissocial. In the way author puts the question: does Machiavelli recommend monstrosity by writing stories in praise of monstrosity as it may well seem?
Źródło:
Polish Sociological Review; 2013, 180, 4; 455-474
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Risk management in e-learning projects
Autorzy:
Woźniakowski, T.
Jałowiecki, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/94895.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
risk
project
risk management
PRINCE2
e-learning
ryzyko
projekt
zarządzanie ryzykiem
Opis:
The paper describes risk management process on the basis of one of leading methodologies Prince2 in e-learning project management. There have been defined basic ideas connected with project risk and Prince2 methodology. The main aim is to show practical side of risk management, techniques used for risk identification and assessment, common mistakes of project leaders and managers as well as necessary document templates. The work contains numerous tables and schemes which are aimed at better presentation of the discussed problem.
Źródło:
Information Systems in Management; 2012, 1, 1; 62-71
2084-5537
2544-1728
Pojawia się w:
Information Systems in Management
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współksiążęta czy konprincepsi? Kilka uwag o statusie prezydenta Francji i biskupa Urgell jako głowy państwa andorańskiego w kontekście formy ustrojowej Andory
Autorzy:
Wiszowaty, Marcin Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525059.pdf
Data publikacji:
2014-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
monarchia
pryncypat
Andora
Republika Francuska
Watykan,
Hiszpania
książę
princeps
prawo konstytucyjne
konstytucja
prawo kanoniczne
suwerenność
monarchy
principate
Andorra
French Republic
Vatican City
Spain
prince
constitutional law
constitution
canon law
sovereignty
Opis:
Problematyka ustrojowa Andory nie stanowi wiodącego przedmiotu badawczego ani zagranicznej, ani tym bardziej polskiej doktryny konstytucyjnej. Opracowania na ten temat w polskiej literaturze naukowej, powstałe pod rządami obecnie obowiązującej konstytucji państwa andorskiego z 1993 r., tworzą skromną liczebnie listę kilku artykułów lub fragmentów rozleglejszych opracowań na ogólniejsze tematy. W rezultacie zdecydowana większość wymienionych opracowań dotyczących małych państw posiada głównie sprawozdawczy charakter. Pozwala to na pominięcie kwestii podstawowych i ogólnych dotyczących ustroju Andory i poruszenie wybranych zagadnień szczegółowych, które w dotychczasowych opracowaniach wspominano jedynie na marginesie czy w przypisach. Wśród nich: kwestia statusu ustrojowego specyficznej głowy państwa i w związku z tym właściwe określenie formy państwa andorańskiego. Andorscy copríncipes funkcjonują w języku polskim jako „współksiążęta”. W konsekwencji automatycznie Andorę określa się jako „księstwo”, a więc uchodzi ono powszechnie za państwo o ustroju monarchicznym, a wręcz monarchię konstytucyjną.Tę praktykę należy uznać co najmniej za dyskusyjną. Autor formułuje dwie hipotezy i poddaje je weryfikacji: po pierwsze – Andora jest pryncypatem, a nie księstwem, a więc mieszaną formą ustrojową łączącą elementy monarchiczne i republikańskie, w których przeważają te drugie, obok reliktowych śladów tych pierwszych. Głowa państwa w pryncypacie powinna być określana mianem „princepsa”, a w przypadku Andory dokładniej: koprincepsów, aby uniknąć mylącego porównania z księciem, jako monarchiczną, dziedziczną głową państwa. Po drugie – pomimo przyjęcia nowoczesnej konstytucji w ustroju Andory pozostały relikty feudalne wynikające z jej dawnego statusu kondominium. Widać to szczególnie w kształcie ustrojowym instytucji głowy państwa oraz pozostawieniu częściowej możliwości wpływania państw macierzystych koprincepsów na ich decyzje.
The constitutional system of Andorra is not a popular subject of study of science either in Poland or abroad. In Poland, after 1993 (the year the adoption of the current constitution) were published only a few articles or fragments of larger studies on this topic. As a result, the vast majority of these studies have mainly reporting character. Many interesting issues have been mentioned only in footnotes. Among them: the question of the status of specific, Andorran head of state and (resulting) the correct indication of the form of Andorran state. Co-principes are translated into Polish as „co-princes”. It consequently, automatically determined Andorra as a „principality”, ie the state of monarchical system, and even a constitutional monarchy . This should be considered , at least as controversial. The author formulates two hypotheses and subjected them to verify. Firstly – Andorra is a principate (not a principality) – a mixed form of political system combines elements of monarchy and republic, outweigh the latter, in addition to the relics of the former. Head of State in principate should be referred to as „princeps”, and in the case of Andorra, specifically: co-princeps. In this way we will avoid misleading comparisons with „a prince”, as monarchical, hereditary head of state. Secondly – despite the adoption of a modern constitution, there are remaining relics of feudal times in the political system of Andorra, resulting from the former status of „condominium”. This is particularly evident in the form of the Andorran heads of state institution. It also gives a partial capacity to influence decisions of the co-principes by their home country’s authorities.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 2 (18); 327-345
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dzieła dawnych polskich introligatorów w zbiorach zagranicznych – refleksje i spostrzeżenia
Works of the old Polish bookbinders in the foreign collections – reflections and observations
Autorzy:
Wagner, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/472144.pdf
Data publikacji:
2017-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
introligatorstwo polskie
polonika , grabieże ksiąg
handel antykwaryczny książkami
Wincenty Kisiel
Gabriel książę Ogiński
Władysław Dąbrowski
August Tarnawski
Polish bookbinding
Polonica
plunders of books
antiquarian book trade
Gabriel prince Ogiński
Ladislas (Władysław) Dąbrowski
Opis:
W artykule, bazującym na kwerendach przeprowadzonych w ostatniej dekadzie, zaprezentowano ustalenia dotyczące statusu znajdujących się w placówkach bibliotecznych i muzealnych oraz w zbiorach prywatnych w Europie i Stanach Zjednoczonych dzieł polskich introligatorów (oraz introligatorów obcych działających na ziemiach polskich) od średniowiecza do pierwszej połowy XX w. Przedmiotem szczególnego zainteresowania stały się te instytucje, w których przechowuje się największą liczbę opraw polskich bądź najcenniejsze z nich (a więc przede wszystkim z obszaru Rosji, Szwecji, Niemiec i Francji). Osobną uwagę poświęcono okolicznościom – nierzadko dramatycznym – w jakich na przestrzeni dziejów zabytki te znalazły się poza krajem. Spróbowano też ocenić stopień identyfikacji/inwentaryzacji tych dzieł przez badaczy zagranicznych i polskich, ponadto zarysowano perspektywy badawcze tyczące się owej charakterystycznej kategorii poloników.
The article (based on the queries carried out in the last decade) presents the remarks on the status of works of Polish bookbinders (and foreign bookbinders who have worked on the Polish lands) since the Middle Ages to the 1st half of the 20th century. The discussed works are kept in libraries and museums as well as in private collections in Europe and the United States. In particular, it refers to institutions that keep the greatest amount and/ or the most valuable Polish bindings (especially Russia, Sweden, Germany and France). Particular attention is paid to the circumstances – often dramatic – in which those works became a part of foreign collections in the course of the centuries. The author on the one hand discusses evaluation of advancements in identification/inventory of those works provided by foreign and Polish researchers, and on the other outlines the research perspectives concerning this characteristic category of Polonica.
Źródło:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi; 2017, Polonika w zbiorach obcych, tom specjalny; 61-70
1897-0788
2544-8730
Pojawia się w:
Z Badań nad Książką i Księgozbiorami Historycznymi
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Our Archbishop. Adam Stefan Sapieha in Light of the Journals and Letters of Matilda Windisch-Graetzów Sapieżyny
Nasz arcybiskup. Adam Stefan Sapieha w świetle dzienników i listów Matyldy z Windisch-Graetzów Sapieżyny
Autorzy:
Urban, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560601.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne i Drukarnia w Sandomierzu
Tematy:
Cardinal Adam Sapieha
the Diocese of Krakow
Krakow
The Constant Prince.
Kardynał Adam Sapieha
diecezja krakowska
Kraków
Książę Niezłomny.
Opis:
In 1937, the Metropolitan of Krakow Prince Bishop Adam Stefan Sapieha (1867-1951) celebrated the silver jubilee of the bishopric (1912-1937). One form of celebrating the jubilee was the publication: „Twenty-five years of Shepherding by Metropolitan Prince Adam Stefan Sapieha”, which was published that year in Krakow. The book consisted of several memoirs and accounts by friends and associates. Subsequent textsap peared after his death in 1951. In 1967, on the 100th anniversary of his birth, a questionnaire addressed to tho sewho knew the Cardinal A. Sapieha was sent out from Fr. Cardinal Karol Wojtyla's Department of Pastoral Metropolitan Curia in Krakow. The accounts were collected in six volumes and deposited in the archive. The Rev. Prof. Jerzy Wolny published some of the accounts in a companion volume to the „Book of Sapieżyńska” in Cracow in 1986. The inspiration to write this text was the publication of the book „We and Our Habitats”, which was published by Literary Publishing Company in Kraków in 2008. These are the diaries and letters of Princess Matilda of Windisch-Graetzów Sapieżyny. Shecame from anout standing Austrian family. She was the daughter of Louis Joseph zu Windisch-Graetz, a cavalry general and Inspector General of the Austrian army. She was born in Prague in 1873, she married Paweł Sapiehę in Lvov 1893, and died in Krakow in 1968. As Prince Paul Sapieha's wife she became the sister-in-law of Cardinal Adam Sapieha. In his memoirs, repeatedly refers to her husband's brother, first calling him „our bishop”, then „our archbishop”, and finally „our cardinal”. This is a valid account of one of Cardinal Sapieha immediate family member's. The author put together fragments of memories about Cardinal Sapieha from the memories of Matilda Windisch-Graetzów. This is how the text came into existence, which supplements our knowledge about the Cardinal. The occasion for the announcement of the publicationis the 150 Anniversary of the birth of „The Constant Prince” in 2017.
W 1937 r. metropolita krakowski książę biskup Adam Stefan Sapieha (1867-1951) obchodził srebrny jubileusz biskupstwa (1912-1937). Jedną form uczczenia jubilata była publikacja pt. „Dwadzieścia pięć lat pasterzowania Księcia Metropolity Adama Stefana Sapiehy”, która ukazała się tego roku w Krakowie. Książka składa się z kilku wspomnień i relacji przyjaciół i współpracowników. Kolejne teksty pojawiły się po jego śmierci w 1951 r. W roku 1967 na 100-lecie jego urodzin z inicjatywy ks. kard. Karola Wojtyły Wydział Duszpasterski Kurii Metropolitalnej w Krakowie rozpisał ankietę skierowaną do tych, którzy znali kard. A. Sapiehę. Wspomnienia zebrano w sześciu tomach i zdeponowano w archiwum. Ks. prof. Jerzy Wolny w drugim tomie „Księgi Sapieżyńskiej” wydanej w Krakowie w 1986 r. część z nich ogłosił drukiem. Inspiracją do napisania tego tekstu była publikacja książki „My i nasze Siedliska”, która ukazała się w 2008 r. w Wydawnictwie Literackim w Krakowie. Są to dzienniki i listy księżnej Matyldy z Windisch-Graetzów Sapieżyny. Pochodziła ze znakomitej rodziny austriackiej. Była córką Ludwika Józefa zu Windisch-Graetz, generała kawalerii i generalnego inspektora armii austriackiej. Urodziła się w Pradze w 1873 r., za Pawła Sapiehę wyszła we Lwowie 1893 r., a zmarła w Krakowie w 1968 r. Jako żona księcia Pawła Sapiehy stała się bratową kard. Adama Sapiehy. We wspomnieniach wielokrotnie odnosi się do brata męża najpierw nazywając go „nasz biskup”, potem „nasz arcybiskup”, a w końcu „nasz kardynał”. To ważne świadectwo członka najbliższej rodziny kard. Sapiehy. Autor zestawił fragmenty wspomnień o kard. Sapieże zapisane we wspomnieniach Matyldy z Windisch-Graetzów. Tak powstał tekst, który jak sądzę uzupełnia naszą wiedzę o Kardynale. Okazją do jego publikacji jest zapowiedź uroczystości uczczenia 150-lecia urodzin „Księcia Niezłomnego” w roku 2017.
Źródło:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia; 2016, 23; 61-72
0208-7626
Pojawia się w:
Studia Sandomierskie. Teologia-Filozofia-Historia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykaz dworzan konnych i pokojowców towarzyszących królewiczowi Kazimierzowi Kazimierzowicowi w wyprawie na Węgry w latach 1471–1472. Analiza źródła i edycja krytyczna
List of mounted courtiers and valets accompanying Prince Casimir Jagiellon on his expedition to Hungary in 1471–1472. Source analysis and critical edition
Autorzy:
Szybkowski, Sobiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29520817.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Prince Casimir (later saint)
King Casimir Jagiellon
King Matthias Corvinus
Hungary
Polska
war
dynastic politics
prosopography
królewicz Kazimierz (późniejszy święty)
król Kazimierz Jagiellończyk
król Maciej Korwin
Węgry
Polska
wojna
polityka dynastyczna
prozopografia
Opis:
W artykule zawarto edycję wykazu dworzan konnych i pokojowców towarzyszących królewiczowi Kazimierzowi Kazimierzowicowi podczas jego wyprawy na Węgry jesienią i wczesną zimą 1471–1472 r. Uzasadniono również datację tego przekazu, uprzednio łączonego z wyprawą królewicza Władysława Jagiellończyka do Pragi po koronę czeską z lata 1471 r. Wykaz informuje o 34 osobach, które towarzyszyły królewiczowi Kazimierzowi, z czego o 28 dowiadujemy się po raz pierwszy z publikowanego wykazu. Przeprowadzono wstępną analizę prozopograficzną tego środowiska.
The article presents an edition of the list of mounted courtiers and valets who accompanied Prince Casimir Jagiellon during his expedition to Hungary in the autumn and early winter of 1471–1472. It also justifies the dating of this account, previously linked to Prince Vladislaus (Władysław) Jagiellon’s expedition to Prague to claim the crown of Bohemia in the summer of 1471. The list informs us of 34 individuals who accompanied Prince Casimir, 28 of whom we learn about for the first time from the published list. The article presents a preliminary prosopographical analysis of this milieu.
Źródło:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes; 2023, 61; 109-126
0081-7147
Pojawia się w:
Studia Źródłoznawcze. Commentationes
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Myśl społeczno-polityczna i gospodarcza księcia Leona Sapiehy (1803–1878)
Socio-political and economic ideas of Prince Leon Sapieha (1803–1878)
Autorzy:
Szpak, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164350.pdf
Data publikacji:
2014-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Prince Leon Sapieha
history of politics
history of economy
19th century
Opis:
Prince Leon Sapieha was one of the most prominent Polish politicians and socio-economic activists of the period of national subjugation. Given that Sapieha was involved in taking most political and economic decisions in Eastern Galicia in the years 1836–1875, his views, beliefs and ideas were of utmost importance for shaping the opinion of the Galician society. The experience of the November uprising brought about Sapieha’s fi rm rejection of an uprising as a means of regaining independence by Poland. Neither did he count on the intervention of the European powers in the Polish interest. He believed that independence could be achieved either as a result of a European war in which the invaders would fi ght on opposite sides, or, alternatively, owing to international treaties. A supporter of organic work, Leon Sapieha held that the main task of the Polish society was to build the political, cultural and economic power of the nation, with the help of the peasants, won over for the national cause. An advocator of public education regardless of sex and state, Sapieha perceived education as the only means of the national awakening of the peasantry and attached fundamental importance to improving the situation of the peasants and other social groups. In the Prince’s view, religious and moral values should be inherent in the socio-economic and political life. Sapieha believed in the distinctiveness of the national identity of Poles and Ruthenians. Both nations were supposed to cooperate closely. His socio-political and economic ideas put Sapieha close to the right, his program almost identical to those of other positivists. Leon Sapieha’s opinions were largely shaped by his social standing, his own experience, education and upbringing he received in the family home. His ideas were to some extent infl uenced by the then political thought, including that of Edmund Burke, Samuel Taylor Coleridge and Thomas Macaulay. Of great importance were the opinions of Adam Jerzy Czartoryski, Andrzej Zamoyski and Franciszek Ksawery Drucki-Lubecki. Leon Sapieha’s major goal was sovereign Poland.
Źródło:
Historia Slavorum Occidentis; 2014, 1(6); 92-118
2084-1213
Pojawia się w:
Historia Slavorum Occidentis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historia szkolnego odbioru, czyli o tym, jak Róża stała się antybohaterką nie tylko dziecięcej wyobraźni
The story of the school reception: How did The Rose become an anti-heroine of not only children’s imaginations?
Autorzy:
Szoska, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16432948.pdf
Data publikacji:
2023-01-26
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Oficyna Wydawnicza ATUT – Wrocławskie Wydawnictwo Oświatowe
Tematy:
The Rose
feminism
school reception
The Little Prince
Róża
feminizm
szkolny odbiór
Mały Książę
Opis:
Mały Książę od lat porusza wyobraźnię i emocje czytelników na całym świecie. Świadczą o tym zarówno liczne przekłady książki na języki narodowe, a ostatnio na języki regionalne, jak i żywa obecność tekstu w teatrze, filmie czy muzyce, będąca dowodem inspiracji płynącej z lektury. Opowieść ma też stałe miejsce w szkolnym kanonie lektur obowiązkowych; trwa niezmiennie, mimo zmian podstaw programowych. Wreszcie jest dziełem, które – jak wskazują rozmaite badania świadectw szkolnego odbioru – należy do czytanych przez uczniów z przyjemnością i często zapadających na lata w pamięć. Artykuł relacjonuje świadectwa szkolnego odbioru i zestawia je z proponowaną przez scenariusze lekcyjne wizją postaci głównej bohaterki, Róży. Ujawnia w ten sposób następującą prawidłowość: mimo upływu lat i zmian strategii badawczych w projektowanym szkolnym odbiorze postać Róży nie tylko jest marginalizowana czy banalizowana, ale wręcz demonizowana, stając się antybohaterką wyobraźni nie tylko dziecięcego, lecz i dorosłego czytelnika.
The Little Prince is a story that has been stimulating the imagination and emotions of readers all over the world for years. Numerous translations into national languages and recently into regional languages, as well the vivid presence of the text in the theatre, film and music are the proof of the inspiration that originates from the text. For years, this story has its persistent place in the required school reading list in Poland, despite changes in the core curricula. Finally, it is a book which – as shown by various studies of the school reception reports – is read by students with pleasure and often remembered by them for years. The article reports the statements of the school reception experience juxtaposing them with the vision of the main character, The Rose, presented in the lesson scenarios. The following regularity is noticeable there: despite the time and changes in research strategies, The Rose character is not only marginalized or trivialized but even demonized in the school reception becoming an anti-heroine of the imagination not only of a child, but also of an adult reader.
Źródło:
Filoteknos; 2022, 12; 175-187
2657-4810
Pojawia się w:
Filoteknos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aleksander Newski – święty mnich i bohater wschodniej Słowiańszczyzny
Alexander Nevsky – Saint Monk and Hero of Eastern Slavdom
Autorzy:
Sulikowska-Bełczowska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2171253.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Supraska
Tematy:
Alexander Nevsky
prince
monk
Slavdom
icon
film
Opis:
The article discusses the role of Alexander Nevsky – a Russian prince and a saint of Orthodox Church. Russian writing sources describe him primarily as a winner of the battles against the Swedes in 1240 (the battle of Neva) and the forces of the Livonian Order and Bishopric of Dorpat in 1242 (the Battle on the Ice) and prince who became a monk before his death in 1263. The cult of Alexander began shortly after his death however, its enormous development came only later. The popularity of saint prince increased during the times of Ivan Terrible – after the mid-16th century and in the age of Peter the Great – in the 18th century. The oldest preserved icons of Alexander come from the second half of 16th century and show him as a holy monk. In the 18th-20th centuries the art of official church is dominated by images of Alexander as a ruler and victorious warrior.
Źródło:
Latopisy Akademii Supraskiej; 2019, Вѣнецъ хваленїѧ. Studia ofiarowane profesorowi Aleksandrowi Naumowowi na jubileusz 70-lecia, 10; 213-230
2082-9299
Pojawia się w:
Latopisy Akademii Supraskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Machiavelli’s The Prince: How to Refute Virtue Ethics in Three Steps
Autorzy:
Stoškus, Mindaugas
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22766419.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Niccolò Machiavelli
The Prince
virtues
vices
fox metaphor
Cicero
Opis:
This article examines Niccolò Machiavelli’s account of virtues in his famous work The Prince. The Italian philosopher uses three different stages or steps of argumentation. All these steps are analyzed in this paper. It is argued that in each step, Machiavelli makes partial conclusions which are neglected in the next step. In the last step, Machiavelli concludes that not only some virtues lead to failure, but all virtues are harmful to a successful leader. Instead of an honest and just way of acting, Machiavelli proposes the slyness of a fox – the most effective and successful way of acting. Cicero’s De Officiis effectively helps to understand the radicality of Machiavelli’s account of virtues. Cicero’s work enables one to explain all the central metaphors and analogies used in Machiavelli’s The Prince. Comparing Cicero’s and Machiavelli’s radically different accounts of the same virtues and vices shows that Machiavelli changed the traditional understanding of virtues, thus refuting traditional moral and political philosophy.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2023, 59, 1; 31-47
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Testament kniazia Lazara i Serbowie na początku XXI wieku
Prince Lazar’s testament and Serbian at the beginning of 21st century
Autorzy:
Stamenković, Vladan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420299.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Serbia
Kosowo
Kosowe Pole
kniaź Lazar
testament
klątwa
Kosovo
Kosovo Field
Prince Lazar
curse
Opis:
After the Battle of Kosovo Field in 1389 Serbia kept the appearance of sovereignty for decades before finally conquered by the Ottoman Empire in 1459, while after the (NATO) bombing in 1999 apparent sovereignty of Serbia over Kosovo and Metohia lasted less than nine years, until February of 2008. At that time Albanian separatists, with compliance of the USA and EU, declared independence and formed so called Republic of Kosovo. At the beginning of 21st century Serbian people, as well as many other, found itself in the boiling pot. And that was not the well-known “Balkan boiling pot” whose explosive national-religious mixture triggers a war from time to time. This boiling pot is much more dangerous. Using the slogans like freedom without limitations, equality without shame and brotherhood without humanity there is a struggle in it on much higher, spiritual level. The struggle resembling the one which holy Prince Lazar and his army fought many centuries ago.
Źródło:
ELPIS; 2013, 15; 159-163
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies