Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "prezydentura" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Ellen Axson Wilson (1860–1914): artystka, która „uczyniła” męża prezydentem USA
Ellen Axson Wilson (1860–1914): the Artist who “Made” her Husband President of the USA
Autorzy:
Parafianowicz, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2834802.pdf
Data publikacji:
2023-06-27
Wydawca:
Wydawnictwo HUMANICA
Tematy:
Ellen Axson Wilson
Woodrow Wilson
prezydentura USA
first lady
Biały Dom
sufrażystki
malarstwo
Princeton
reformy społeczne
U.S. presidency
White House
suffragists
paintings
social reforms
Opis:
Żony prezydentów USA, traktowane jako nieodłączny element narodowej historii, cieszyły się zwykle dużą sympatią rodaków. W zależności od epoki, oczekiwań Amerykanów, a w niemałym stopniu i od możliwości czy predyspozycji kolejnych mieszkanek Białego Domu, nadawały one tej nieformalnej instytucji first lady swój niepowtarzalny, indywidualny charakter. W zróżnicowanym panteonie prezydentowych ciekawą i trochę niedocenioną postacią była pierwsza żona Woodrowa Wilsona – Ellen Axson Wilson, przez 29 lat towarzyszka życia, wydatnie wspierająca go na wszystkich etapach kariery, zarówno w pracy akademickiej, jak i potem w działalności politycznej. Była oddaną i zaufaną pomocnicą, doradczynią i partnerką wspomagającą jego karierę polityczną, najpierw jako gubernatora New Jersey (1911–1913), a potem od 4 marca 1913 r. prezydenta Stanów Zjednoczonych. Ellen Axson Wilson obowiązki first lady pełniła jedynie przez 17 miesięcy, bowiem zmarła przedwcześnie 6 sierpnia 1914 r. Była w jakimś stopniu reprezentantką rodzącej się „nowej kobiety”, która starała się łączyć sferę życia prywatnego i tradycyjną kobiecość (była szczęśliwą żoną i matką) z aktywnością publiczną i pasją malarską. Jej największym osiągnięciem w okresie spędzonym w Białym Domu były prace społeczne i reformatorskie, które podjęła w celu polepszenia warunków życia mieszkańców ubogich dzielnic w stolicy i ustawodawstwa w tym zakresie.
Treated as an integral part of national history, the wives of US presidents usually enjoyed a great deal of affection from their countrymen. Depending on the era, the expectations of the American people and, to a not inconsiderable extent, the abilities or predispositions of the successive occupants of the White House, they gave this informal institution of the first lady their unique, individual character. In the diverse pantheon of female presidents, an interesting figure and somewhat underrated was Woodrow Wilson’s first wife Ellen Axson Wilson, a lifelong companion for 29 years, prominently supporting him at all stages of his career, both in his academic work and later in his political activities. She was a devoted and trusted aide, advisor and supportive partner in his political career, first as Governor of New Jersey (1911–1913) and then, from 4 March 1913, as President of the United States. Ellen Axson Wilson only served as First Lady for 17 months, as she died prematurely on 6 August 1914. She was to some extent a representative of the emerging ‘new woman’, who tried to combine her private life and traditional femininity (she was a happy wife and mother) with public activity and a passion for painting. Her greatest achievement during her years in the White House was the social and reform work she undertook to improve the living conditions of poor neighborhoods in the capital and legislation in this area.
Źródło:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2023, 1(14); 109-136
2451-3539
2543-7011
Pojawia się w:
Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Unilateral Powers and Donald Trump Presidency
Stosowanie uprawnień jednostronnych prezydenta USA w okresie administracji Donalda Trumpa
Autorzy:
Turek, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2047795.pdf
Data publikacji:
2022-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Donald Trump
U.S. political system
separation of powers in the U.S. American presidency
presidential powers
system polityczny USA
podział władzy w USA
amerykańska prezydentura
uprawnienia prezydenta
Opis:
The paper is an exploration of using unilateral presidential powers by Donald Trump. The Author hypothesizes that Trump, due to his lack of political experience, was less keen on detailed negotiations of legislative projects with Congress, and more willing to act unilaterally. Analyzing frequency of issuing selected unilateral directives by American presidents since Jimmy Carter, the Author claims that Trump was moderate user of unilateral tools, as several of his immediate predecessors issued more unilateral directives. However, Trump was most eager to act unilaterally in his fourth year of the presidency, due to emergency and national security concerns after the pandemic hit the United States.
Poniższy artykuł jest eksploracją na temat stosowania uprawnień jednostronnych prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki w okresie administracji Donalda Trumpa. Autor stawia hipotezę iż Trump, ze względu na brak doświadczenia politycznego, był mniej skłonny do negocjowania szczegółów projektów legislacyjnych z Kongresem, a bardziej do rządzenia za pomocą jednostronnych dyrektyw. Analizując częstotliwość wydawania rozporządzeń wykonawczych, proklamacji, memorandów oraz oświadczeń przy podpisywaniu ustaw wydawanych przez prezydentów USA od czasów Jimmy’ego Cartera, artykuł wskazuje, że Trump korzystał z wybranych uprawnień jednostronnych w sposób umiarkowany. Jednocześnie Trump wydał najwięcej jednostronnych dyrektyw w czwartym roku prezydentury, w okresie wzmożonych obaw o bezpieczeństwo narodowe po wybuchu pandemii koronawirusa.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 2(66); 269-282
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antyrosyjski zwrot Zełenskiego
Autorzy:
Rybczyński, Antoni
Powiązania:
Gazeta Polska 2021, nr 10, s. 64-66
Data publikacji:
2021
Tematy:
Medwedczuk, Wiktor (1954- )
Zełenski, Wołodymyr (1978- )
Polityka wewnętrzna
Politycy
Prezydentura (urząd)
Przedsiębiorcy
Sankcje prawne
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
W artykule omówiono ukraińską scenę polityczną. Autor zwrócił uwagę na antyrosyjski zwrot w polityce prezydenta Wołodimira Zełenskiego. Z początkiem lutego 2021 roku prezydent Ukrainy zatwierdził sankcje nałożone na środowiska prorosyjskie m.in. na Wiktora Medwedczuka, ukraińskiego oligarchę powiązanego z rosyjskimi politykami.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Donald Trump and America Divided against Itself
Donald Trump i Ameryka podzielona przeciw samej sobie
Autorzy:
Bryk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029635.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Donald Trump’s Presidency
American Conservatism
liberal oligarchy
populism
identity liberalism
fragmentation of American socjety
prezydentura Donalda Trumpa
konserwatyzm amerykański
oligarchia liberalna
populizm
globalizacja
liberalizm tożsamościowy
fragmentacja społeczeństwa amerykańskiego
Opis:
Donald Trump became the president of the United States because he was able to see the deep division of the American society into 80% of the population comprising the lower and middle classes and the caste-like oligarchic elite, which is made up of the richest 1% and 19% of the upper-middle class population. These 20% justifies its privileged social position by referring to meritocracy, the ideology of identity liberalism and to globalism, delegitimizing any opposition as a manifestation of ignorance, pathological aggression or social maladjustment (“the deplorables” of Hillary Clinton). Trump turned to the remaining 80% of society, angered not only by the effects of globalization implemented by the liberal elites as the only possible and rational economic policy, but also despised by the liberal upper middle class and forced by political elites to submit to the dictates of the ideology of emancipatory liberalism of personal autocreation, leading to the breakdown of social and family ties and the destruction of authorities. Trump won the support of angry voters because he raised issues that were very close to much of the electorate but were absent from the dominant discourse of political elites, both in the Democratic Party and the Republicans. This was his “populism”, which was in fact democratic and conservative patriotism or mild nationalism. Nevertheless, this provoked vehement opposition from both the liberal left, part of the federal administration (“deep state”) and cancel culture, and from some republicans (“Never Trumpers”). However, the “resistance movement” that emerged after Trump’s election was able to appeal only to ideological arguments, including the perception of America’s and the West’s civilizational heritage as a structure of immanent oppression that Trump wants to renew and strengthen. Thus, a narrative was born presenting Trump as a usurper in a metaphysical sense, an enemy of the only legitimate moral and social order, i.e., the order of identity liberalism with its axioms of emancipation and moral autocreation of individuals. The violation of this quasi-religious order is to cause an escalation of violence and oppression motivated by hatred, racism, xenophobia and religious fanaticism. Such a narrative, referring to the theory of the “end of history” by Francis Fukuyama, was not confirmed either in the politics or in the legislation of the Trump administration, demonstrating flaws in the liberal-left understanding of the so called “populism”.
Donald Trump został prezydentem USA, gdyż zdołał dostrzec głęboki podział społeczeństwa amerykańskiego: na 80% ludności obejmujące klasę niższą i średnią oraz przypominającą kastę elitę oligarchiczną, na którą składa się 1% najbogatszych oraz 19% ludności zaliczanej do wyższej klasy średniej. Te 20% swą uprzywilejowaną pozycję społeczną uzasadnia, odwołując się do merytokracji, ideologii liberalizmu tożsamościowego oraz globalizmu, delegitymizując sprzeciw jako przejaw ignorancji, patologicznej agresji lub nieprzystosowania społecznego (“pożałowania godni” – Hillary Clinton). Trump zwrócił się do pozostałych 80% społeczeństwa, rozgniewanego nie tylko skutkami wdrażanej przez liberalne elity – jako jedyna możliwa i racjonalna polityka gospodarcza – globalizacji, lecz również pogardzanego przez liberalną wyższą klasę średnią i zmuszanego przez elity polityczne do poddania się dyktatowi ideologii liberalizmu emancypacyjnego, prowadzącego do rozbicia więzi społecznych i rodzinnych oraz zniszczenia autorytetów. Trump zyskał poparcie rozgniewanych wyborców, gdyż poruszył tematy, które były bardzo bliskie znacznej części elektoratu, jednak nie były obecne w dominującym dyskursie elit politycznych – ani Partii Demokratycznej, ani republikanów. Na tym polegał jego “populizm”, będący w rzeczywistości demokratycznym i konserwatywnym patriotyzmem. Wywołało to gwałtowny sprzeciw, zarówno ze strony lewicy liberalnej, części administracji federalnej (deep state) i cancel culture, jak i ze strony części republikanów – zdeklarowanych przeciwników kandydatury Donalda Trumpa na prezydenta. Jednakże “ruch oporu”, który uaktywnił się po wygranej wyborczej Trumpa, był w stanie odwołać się jedynie do argumentów ideologicznych, w tym postrzegania dorobku cywilizacyjnego Ameryki i Zachodu jako struktury opresji, którą Trump chce odnawiać i wzmacniać. Zrodziła się tym samym narracja prezentująca Trumpa jako uzurpatora w sensie metafizycznym, wroga jedynie legitymowanego porządku moralnego i społecznego, tj. porządku liberalizmu tożsamościowego i emancypacji. Naruszenie tego porządku ma doprowadzić do eskalacji nienawiści i motywowanej rasizmem, ksenofobią i fanatyzmem religijnym przemocy, czyli “populizmu” w negatywnym sensie. Narracja taka, odwołująca się do teorii “końca historii” Francisa Fukuyamy nie znalazła jednak potwierdzenia ani w polityce, ani w prawodawstwie czasów administracji Trumpa, wskazując na niedostatki w lewicowo-liberalnym pojmowaniu tzw. populizmu.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2021, 1; 47-84
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jak zabójca stał się godnym przeciwnikiem
Autorzy:
Rybczyński, Antoni
Powiązania:
Gazeta Polska 2021, nr 25, s. 56-58
Data publikacji:
2021
Tematy:
Biden, Joe (1942- )
Putin, Władimir (1952- )
Polityka zagraniczna
Prezydentura (urząd)
Zjazdy i konferencje
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
Artykuł dotyczy polityki Stanów Zjednoczonych wobec Rosji. Autor omawia szczyt w Genewie 16 czerwca 2021 roku, na którym doszło do spotkania prezydenta USA Joe Bidena z prezydentem Rosji Władimirem Putinem.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Kurs na dyplomację
Autorzy:
Pugacewicz, Tomasz.
Powiązania:
Polska Zbrojna 2021, nr 3, s. 80-86
Współwytwórcy:
Zieliński, Michał (wojskowość). Wywiad
Data publikacji:
2021
Tematy:
Biden, Joe (1942- )
Trump, Donald (1946- )
NATO
Polityka międzynarodowa
Stosunki międzynarodowe
Międzynarodowe stosunki gospodarcze
Prezydentura (urząd)
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma wojskowego
Wywiad dziennikarski
Opis:
Wywiad z dr. Tomaszem Pugacewiczem, ekspertem Instytutu Nauk Politycznych i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Jagiellońskiego. Tematem rozmowy jest prezydentura Joego Bidena, polityka Stanów Zjednoczonych wobec państw azjatyckich i na Bliskim Wschodzie, rywalizacja gospodarcza z Chinami, rozwój NATO oraz relacje z Rosją.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Midterm. Specyfika wyborów do Kongresu USA w środku prezydenckiej kadencji
Midterm. The Specific Nature of the US Congressional Elections in the Middle of the Presidential Term
Autorzy:
Turek, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2025614.pdf
Data publikacji:
2021-12-22
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
U.S. House of Representative elections
U.S. Senate elections
American presidency and midterm congressional elections
models of congressional midterm elections
wybory do Izby Reprezentantów USA
wybory do Senatu USA
amerykańska prezydentura a wybory do Kongresu
typologia wyborów w środku kadencji
Opis:
W artykule przeanalizowano cechy charakterystyczne wyborów do Kongresu USA, które odbywają się w środku prezydenckiej kadencji. Autor wskazuje dlaczego partia prezydenta z reguły traci w nich liczbę mandatów w Izbie Reprezentantów, w jaki sposób wyniki tych wyborów oddziałują na proces polityczny, czym różni się kampania w wyborach prezydenckich i wyborach midterm. Autor rozważa również elekcję roku 2018, zastanawiając się, czy w typologii wyborów midterm należy ją uznać za elekcję normalną, przygotowującą, kalibrującą, czy też innowacyjną.
The article analyzes main features of congressional midterm elections in the United States. It addresses the issues of why presidential party tends to lose seats in the U.S. House of Representatives, how the results of midterm congressional elections determine the afterwards political process and what are the differences between campaigning in the presidential and midterm electoral cycles. The paper also reflects on the 2018 midterm elections, discussing what type of midterm election models – normal, preparatory, calibrating or innovative – the 2018 midterm fits best.
Źródło:
Studia Wyborcze; 2021, 32; 119-142
1898-0082
Pojawia się w:
Studia Wyborcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trump and the Conservative Movement
Donald Trump i ruch konserwatywny
Autorzy:
Bryk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029639.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Trump’s presidency
American Conservatism in the 21st century
culture wars
populism
liberal oligarchy
technocracy
identity politics
prezydentura Donalda Trumpa
konserwatyzm amerykański w XXI wieku
wojny kulturowe
populizm
oligarchia liberalna
technokracja
polityka tożsamościowa
Opis:
United under Regan by anti-communism, the US Conservative movement is now deeply divided. This division was already visible in the so-called Sarah Palin’s conservative populism and the Tea Party movement. However, it showed itself in full force when the Republican party elite, living in symbiosis with liberals from the Democratic Party, had to respond to Donald Trump’s electoral success. It turned out that the traditional Republican electorate did not back the party’s globalist elite, but an outsider. Trump gained the support of that section of conservatives who rejected integration into the hegemonic ideology of leftist liberalism with its destructive narrative of “American iniquity” and the adoption of the technocratic global oligarchy model as the only possible “end of history”. Conservatives supporting Trump’s candidacy referred to the tradition of American conservatism, appealing to the Founding Fathers, the Constitution and national pride and supporting the idea of metaphysical freedom, ontologically rooted in being greater than the autonomous will of the individual. Thus, the possibility of agreement with the oligarchic elite professing identity liberalism is very limited. However, it is possible to create a tactical alliance between conservatives, especially religious ones, and libertarians. Despite fundamental anthropological and philosophical differences, the link is a common enemy – liberal identity politics. Additionally, Trump’s victory forces all currents in Regan’s conservative coalition to revise their goals and adjust to the new reality, as Trump did not appeal to economic globalism but called for the restoration of social solidarity and republican responsibility for all. He was aware of the possibility of creating a new coalition in the camp of conservatives and republicans, which must find a new common political goal, combining social and cultural conservatism with economic populism. Donald Trump, however, met with stiff opposition from conservatives who accept the technocratic hegemony of leftist liberalism along with the sexual revolution and new anthropology.
Zjednoczony za czasów Regana, dzięki antykomunizmowi, amerykański ruch konserwatywny jest obecnie głęboko podzielony. Podział ten widać było jeszcze w tzw. konserwatywnym populizmie Sary Palin oraz ruchu Tea Party. Uwidocznił się on jednak z całą mocą, gdy żyjące w symbiozie z liberałami z Partii Demokratycznej elity Partii Republikańskiej musiały zareagować na sukces wyborczy Trumpa. Okazało się, że tradycyjny elektorat Republikanów nie poparł globalistycznie nastawionych elit partii, lecz człowieka „z zewnątrz”. Trump zyskał poparcie tej części konserwatystów, którzy odrzucali integrację z hegemoniczną ideologią lewicowego liberalizmu wraz z jego narracją „amerykańskiej nieprawości” oraz przyjęcie modelu technokratycznej, globalnej oligarchii jako jedynie możliwego „końca historii”. Konserwatyści popierający Trumpa odwoływali się do tradycji konserwatyzmu amerykańskiego, stale odnoszącego się do ojców założycieli, Konstytucji i narodowej dumy, popierającego ideę wolności metafizycznej, ontologicznie zakorzenionej w bycie większym niż autonomiczna wola jednostki. Tym samym płaszczyzna porozumienia z wyznającą liberalizm tożsamościowy elitą oligarchiczną jest bardzo niewielka. Możliwe okazuje się jednak stworzenie taktycznego sojuszu konserwatystów, zwłaszcza religijnych, z libertarianami. Mimo zasadniczych różnic antropologicznych i filozoficznych łącznikiem jest wspólny wróg – liberalna polityka tożsamościowa. Zwycięstwo Trumpa sprawia, że wszystkie nurty konserwatywnej koalicji Regana muszą zrewidować swe cele i dostosować się do nowej rzeczywistości, tym bardziej że Trump nie odwoływał się do globalizmu ekonomicznego, lecz wzywał do odbudowy solidarności społecznej i republikańskiej odpowiedzialności za wszystkich. Był świadom możliwości stworzenia nowej koalicji w obozie konserwatystów i republikanów, która musi znaleźć nowy wspólny cel polityczny, łączący konserwatyzm społeczny i kulturowy z populizmem gospodarczym. Donald Trump spotkał się jednak ze zdecydowanym sprzeciwem konserwatystów akceptujących technokratyczną hegemonię lewicowego liberalizmu wraz z rewolucją seksualną i nową antropologią.
Źródło:
Krakowskie Studia Międzynarodowe; 2021, 1; 195-227
1733-2680
2451-0610
Pojawia się w:
Krakowskie Studia Międzynarodowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Nieświadomi” po polsku, czyli historia rosyjskiej agentury
Historia rosyjskiej agentury
Autorzy:
Grochmalski, Piotr (1957- )
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 39, s. 58-61
Data publikacji:
2020
Tematy:
Jaruzelski, Wojciech (1923-2014)
Kiszczak, Czesław (1925-2015)
Milicja Obywatelska (MO)
Ministerstwo Spraw Wewnętrznych (Polska ; 1954-1996)
Służba Bezpieczeństwa (SB ; Polska)
Wojskowa Służba Wewnętrzna
Bez vědomí (serial filmowy)
Stan wojenny w Polsce (1981-1983)
Okrągły stół w Polsce (1989)
Transformacja systemu społeczno-gospodarczego
Prezydentura (urząd)
Służby specjalne
Szpiegostwo
Generałowie
Serial filmowy
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
Artykuł przedstawia historię rosyjskiej agentury w Polsce. Jej początki sięgają czasów Rzeczpospolitej szlacheckiej, lecz kluczowym momentem było powołanie carskiej Ochrany, policji politycznej, która stworzyła na okupowanych terenach RP agentury. W trakcie wojny siatka rozbudowywana była przy wsparciu polskiego, komunistycznego aparatu represji. Powojenny Urząd Bezpieczeństwa składał się z rzeszy tajnych współpracowników. W tekście omówiono struktury sowieckiej agentury w czasie PRL oraz po 1989 roku. Zwrócono uwagę, że w Polsce, w przeciwieństwie do innych państw bloku wschodniego, to służby wojskowe przejęły kontrolę nad policją polityczną i partią. Wszystkie ważne stanowiska były obsadzane oficerami Wojskowej Służby Wewnętrznej.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Baćka na rozdrożu
Autorzy:
Zalesiński, Łukasz.
Powiązania:
Polska Zbrojna 2020, nr 10, s. 74-79
Data publikacji:
2020
Tematy:
Łukaszenka, Alaksandr (1954- )
Dyktatura (ustrój)
Opozycja (polityka)
Polityka wewnętrzna
Polityka zagraniczna
Prezydenci
Prezydentura (urząd)
Protesty społeczne na Białorusi (2020- )
Współpraca wojskowa
Wybory prezydenckie na Białorusi (2020)
Artykuł publicystyczny
Artykuł z czasopisma wojskowego
Opis:
Artykuł przedstawia prezydenta Alaksandra Łukaszenkę, jego politykę wewnętrzną oraz reakcje społeczeństwa po sfałszowanych wyborach prezydenckich w 2020 roku. W tekście scharakteryzowano również politykę zagraniczną prezydenta Białorusi, próbę zbliżenia z Zachodem i stosunki z Rosją. Zwrócono uwagę na ścisłe powiązanie armii rosyjskiej i białoruskiej, współpracę wojskową i stosunek do Rosjan. Oba kraje uważają NATO za potencjalnego przeciwnika, dlatego zmiany wolnościowe na Białorusi są w interesie Zachodu.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Bez wyborów kraj będzie w chaosie
Autorzy:
Duda, Andrzej (1972- ).
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 17, s. 8-13
Współwytwórcy:
Gójska, Katarzyna (1977- ). Wywiad
Sakiewicz, Tomasz (1967- ). Wywiad
Data publikacji:
2020
Tematy:
Sąd Najwyższy (Polska)
Unia Europejska (UE)
Bezpieczeństwo zdrowotne
Głosowanie korespondencyjne
Koronawirusy
Opozycja polityczna legalna
Polityka
Prezydentura (urząd)
Sądownictwo
Wybory prezydenckie w Polsce (2020)
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł z tygodnika opinii
Artykuł publicystyczny
Wywiad dziennikarski
Opis:
Artykuł przedstawia poglądy prezydenta Andrzeja Dudy dotyczące konieczności przeprowadzenia wyborów prezydenckich 2020 w świetle trwającej pandemii COVID-19. Nawiązano do rezolucji Parlamentu Europejskiego i wyborów korespondencyjnych, opisano taktykę opozycji odnośnie przeprowadzenia wyborów i przepisów o możliwości wprowadzenia w kraju stanu wyjątkowego. Zapytano prezydenta o inne aktualne przed wyborami kwestie: m.in. o planowanym posiedzeniu Sądu Najwyższego związanego z wyborem nowego prezesa SN, o zapewnieniu Polakom bezpieczeństwa zdrowotnego i ekonomicznego.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Białoruś będzie mieć swojego Kekkonena? : zmiany na wschodzie
Autorzy:
Warzecha, Łukasz (1975- ).
Powiązania:
Do Rzeczy 2020, nr 36, s. 52-53
Data publikacji:
2020
Tematy:
Łukaszenka, Alaksandr (1954- )
Opozycja polityczna legalna
Polityka międzynarodowa
Polityka wewnętrzna
Prezydentura (urząd)
Protest społeczny
Przywódcy i głowy państw
Wybory prezydenckie na Białorusi (2020)
Artykuł z czasopisma społeczno-politycznego
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
Artykuł dotyczy aktualnej sytuacji na Białorusi. Przybliżono cele polskiej polityki wobec naszego wschodniego sąsiada. Przedstawiono politykę wewnętrzną prezydenta Aleksandra Łukaszenki, protesty białoruskiego społeczeństwa przeciwko niemu, cele białoruskiej opozycji oraz stosunek Władimira Putina do białoruskiego dyktatora. Omówiono reakcje Rosji na wydarzenia na Białorusi oraz przyczyny takiego postępowania. Opisano obecną politykę Polski wobec Białorusi oraz działania konieczne w przyszłości.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Biden o Polakach „za pięć dwunasta”
Autorzy:
Kożuszek, Maciej
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 43, s. 64-65
Data publikacji:
2020
Tematy:
Biden, Joe (1942- )
Clinton, Hillary Rodham (1947- )
Obama, Barack (1961- )
Trump, Donald (1946- )
NATO
Partia Demokratyczna (Stany Zjednoczone)
Partia Republikańska (Stany Zjednoczone)
Polityka wewnętrzna
Polityka zagraniczna
Partie polityczne
Politycy
Prezydentura (urząd)
Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych (2020)
Prezydenci
Prognozy polityczne
Kampania wyborcza prezydencka
Polacy za granicą
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
Artykuł dotyczy wyborów prezydenckich w Stanach Zjednoczonych w 2020 roku i prognoz, w jaki sposób zagłosuje amerykańska Polonia. Wydaje się, że pozycja Donalda Trumpa jest mocniejsza, dzięki spełnionym obietnicom m.in. zniesieniu wiz, wzmocnieniu obecności amerykańskich wojsk w Polsce. Drugi z kandydatów Joe Biden, reprezentant Demokratów, również zapowiedział wzmacnianie relacji polsko-amerykańskich oraz sprzeciw wobec budowy gazociągu Nord Stream 2. Deklaracje te dają nadzieję, że bez względu na wynik wyborów kluczowe geostrategiczne cele na wschodniej flance NATO będą zachowane. Tekst przedstawia też podział głosów wśród Amerykanów polskiego pochodzenia w poprzednich wyborach w 2016 roku, gdy wygrał Donald Trump.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Car jest nagi : notowania Putina na rekordowo niskim poziomie
Autorzy:
Rybczyński, Antoni.
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 25, s. 57-58
Data publikacji:
2020
Tematy:
Putin, Władimir (1952- )
Polityka
Bezpieczeństwo zdrowotne
COVID-19
Epidemie
Koronawirusy
Kryzys gospodarczy
Politycy
Polityka wewnętrzna
Prezydentura (urząd)
Prognozy polityczne
Protest społeczny
Referendum konstytucyjne
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
Artykuł przedstawia społeczną ocenę rządów Władimira Putina oraz bieżących decyzji politycznych, w świetle sondaży. Autor wskazuje, że zdaniem Rosjan państwo rosyjskie nie radzi sobie z pandemią Covid-19, a jednym z powodów jest fizyczna nieobecność i zdalna praca samego prezydenta. Obywatele odbierają ten przekaz jako swego rodzaju „samoizolację polityczną”, łącząc z tym opóźnione decyzje państwa w walce z pandemią. Zdaniem socjologów we wszystkich segmentach społeczeństwa przybywa postaw odrzucenia, a głównym obiektem negatywnych wypowiedzi stał się prezydent Władimir Putin. Mimo to obecny spadek notowań prezydenta odbierany jest przez władzę jako chwilowy, a planowana na czerwiec wielka defilada zwycięstwa (zakończenie II wojny światowej) odmieni sytuację.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Car Władimir
Autorzy:
Rybczyński, Antoni
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 29, s. 54-56
Data publikacji:
2020
Tematy:
Putin, Władimir (1952- )
Głosowanie
Polityka wewnętrzna
Prawo konstytucyjne
Prezydentura (urząd)
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
Artykuł dotyczy zmian w rosyjskiej konstytucji wprowadzonych przez Władimira Putina 4 lipca 2020 roku. Propozycje zmian zostały poparte przez prawie 78% głosujących, uważa się jednak, że głosowanie zostało sfałszowane. 80% głosów oddano poza wszelką kontrolą. Kremlowi pomogły w tym obostrzenia związane z pandemią koronawirusa, nie było również obserwatorów międzynarodowych. Wprowadzone zmiany formalizują autorytarne rządy Putina i poszerzają znacznie zakres jego wpływów. Dzięki poprawkom zapewnił sobie możliwość dożywotniego rządzenia krajem.
Fotografie.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies