Temat: presidential republic - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Un éclairage sur les debats actuels: Pierre-Joseph Proudhon et la critique de la democratie representative
The Shedding of Light on the Current Debate: Pierre-Joseph Proudhon and his Criticism of Representative Democracy
Autorzy:: Chambost, Anne-Sophie
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/926101.pdf
Data publikacji:: 2011
Wydawca:: Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:: Pierre-Joseph Proudhon
Republican Camp
political and social reforms
Revolution of February
presidential system
France
Second Republic
Opis:: In 1848, Pierre-Joseph Proudhon (1809–1865) refused to yield to the enthusiasm of the Republican Camp about universal suffrage and the link established between political and social reforms. In his first book published after the Revolution of February (La solution du probléme social), he questioned the legitimacy of the republican conception of representation. But if the short history of the Second Republic soon confirmed his fears about the abuses inherent in representation, his criticism of universal suffrage sounds still useful when we want to apprehend the present day debate devoted to direct democracy. In any presidential system, the time of elections becomes the moment when a nation looks at themselves. In France, as in many other western countries, the elections bring substantial debates about the democracy. In 2007, the calls for direct democracy made up a central point of political debates and were related to a long time defiance to the representative system. They strangely echoed the debates that took place in the Second Republic after the deputies’ betrayal of the electoral law of May 31, 1850. In the article we show how Proudhon’s political thought can help us think about direct democracy.
Źródło:: Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2011, 4; 53-66
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:: Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Dispute over the Powers of the President of the Czech Republic
Autorzy:: Czyżniewski, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2020138.pdf
Data publikacji:: 2021-12-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: Czech Republic
political system
Constitution
executive power
presidential powers
Opis:: This article aims to analyze disputes and discussions on the powers of the President of the Republic, which have been happening since the establishment of the Czech Republic in 1993. These occurred when the President tried to interpret the provisions of the Constitution, took actions beyond their framework, or considered that his powers did not impose an obligation to act automatically. The disputes over the President’s powers were, therefore, not the result of theoretical discussions on the constitutional order of the Czech Republic, but were the result of the President’s involvement in the political life of the country, and above all, the decisions that did not correspond to the opinions and actions of the government. Disputes did not have an impact on a permanent change in the constitutional order. For example, there was no reason for an amendment to the Constitution that would extend, restrict, or clarify those powers.
Źródło:: Polish Political Science Yearbook; 2021, 4 (50); 81-92
0208-7375
Pojawia się w:: Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Pozycja prezydenta Republiki Czeskiej po wprowadzeniu bezpośrednich wyborów prezydenckich
The position of the president of the Czech Republic after the introduction of direct presidential elections
Autorzy:: Czyżniewski, Marcin
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1929121.pdf
Data publikacji:: 2021-10-31
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: wybory prezydenckie
System polityczny Republiki Czeskiej
kompetencje prezydenta
system półprezydencki
presidential elections
semi-presidential system
presidential powers
The political system of the Czech Republic
Opis:: W 2011 r. w Republice Czeskiej wprowadzono bezpośrednie wybory prezydenckie. Autor bada jak zmieniło to pozycję prezydenta Republiki. Wśród konstytucjonalistów przeważa teza, że wybory bezpośrednie są elementem budowy silnej pozycji prezydenta w ustroju demokratycznym, a wybrany w ten sposób prezydent powinien mieć szerokie kompetencje i odgrywać istotną rolę w systemie politycznym danego państwa. Analizując przepisy konstytucji oraz aktywność polityczną prezydentów Republiki Czeskiej, autor uznaje, że wbrew tej tezie, czeski ustawodawca zdecydował się zrównoważyć silną legitymację wyborów powszechnych ograniczonym katalogiem kompetencji. Stało się tak, ponieważ zmiana sposobu wyboru prezydenta była projektem politycznym, a nie efektem merytorycznej debaty nad porządkiem konstytucyjnym.
In 2011, direct presidential elections were introduced in the Czech Republic. The Author examines how this changed the position of the President of the Republic. The prevailing opinion among constitutionalists is that direct elections are an element of creating a strong position of the president in a democratic system, and the president elected in this way should have broad powers and play an important role in the political system of the country. Analyzing the provisions of the constitution and the political activity of the presidents of the Czech Republic, the Author concludes that, contrary to this thesis, the Czech legislator decided to balance the strong legitimacy of direct elections with a limited catalog of competences. This happened because the change in the way the president was elected was a political project, and not the result of a substantive debate on the constitutional order.
Źródło:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 5 (63); 89-100
2082-1212
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Aktualna sytuacja prawna staroobrzędowców w Polsce
The Current Legal Status of the Communities of Old Believers in Poland
Autorzy:: Hau, Maksymilian
Rybczyńska, Oliwia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2189154.pdf
Data publikacji:: 2023-02-28
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: Second Polish Republic
freedom of religion or belief
Old Believers
Eastern Old Believers Church
Old Orthodox Church of Old Believers
Presidential Decree regulating the Eastern Old Believers Church of 1928
Religious denominations
Law on religious denominations
II Rzeczpospolita
wolność sumienia i wyznania
Staroobrzędowcy
Wschodni Kościół Staroobrzędowy
Staroprawosławna Cerkiew Staroobrzędowa
Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z 1928 r. o stosunku Państwa do Wschodniego Kościoła Staroobrzędowego nie posiadającego hierarchji duchownej
Związki wyznaniowe
Prawo wyznaniowe
Opis:: The paper discusses the legal status of two communities of ‘old believers’ currently existing in Poland – Eastern Old Believers Church and Old Orthodox Church of Old Believers. The first part of the paper focuses on the controversy surrounding the Presidential Decree regulating the Eastern Old Believers Church of 1928. The widespread opinion concerning the expiry of the norms of the said decree is being challenged in this part. The second part focuses on the characteristics of the Old Orthodox Church of Old Believers, including a discussion of the case underlying the separation of the Old Orthodox Church of Old Believers from the structures of the Eastern Old Believers Church. In the last part, the position taken by the state regarding the dispute between the two mentioned religious denominations will be assessed in the perspective of the case law of the European Court of Human Rights.
Tematem artykułu jest analiza sytuacji prawnej dwóch istniejących współcześnie w Polsce wspólnot staroobrzędowców – Wschodniego Kościoła Staroobrzędowego oraz Staroprawosławnej Cerkwi Staroobrzędowców. Pierwsza część artykułu skupia się na kontrowersjach związanych z Rozporządzeniem Prezydenta RP z 1928 r., regulującym funkcjonowanie Wschodniego Kościoła Staroobrzędowego. Podjęta zostanie krótka polemika z pojawiającymi się w doktrynie argumentami dotyczącymi wygaśnięcia norm wspomnianego rozporządzenia. W drugiej części zostanie przedstawiona charakterystyka Staroprawosławnej Cerkwi Staroobrzędowców, w tym omówiona sprawa, w wyniku której Staroprawosławna Cerkiew Staroobrzędowców wyodrębniła się ze struktur Wschodniego Kościoła Staroobrzędowego. W ostatniej części pozycja państwa zajęta względem sporu pomiędzy dwoma wymienionymi związkami wyznaniowymi zostanie oceniona w perspektywie orzecznictwa Europejskiego Trybunału Praw Człowieka.
Źródło:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 1(71); 39-50
2082-1212
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Comparative Analysis of the Systems of Government of the Republic of Poland and the Republic of Armenia
Autorzy:: Hrayr, Tovmasyan,
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/902443.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:: semi-presidential form of government
presidential form of government
parliamentary form of government
President of the Republic
Parliament
Government
dual accountability of government
Opis:: The article discusses the system of government in the Republic of Poland and Republic of Armenia, showing the main similarities and differences between them.
Źródło:: Studia Iuridica; 2016, 68; 393-402
0137-4346
Pojawia się w:: Studia Iuridica
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: Wpływ wyborów prezydenckich na zmiany układu sił w systemie partyjnym w Polsce
Autorzy:: Jagielski, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/34111976.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: presidential election
party system
President of the Republic of Poland
wybory prezydenckie
system partyjny
prezydent RP
Opis:: Celem artykułu jest przedstawienie wpływu wyborów prezydenckich na kształtowanie się układu sił w ramach systemu partyjnego w Polsce. Niniejsza analiza próbuje uwidocznić oddziaływanie elekcji prezydenckich na scenę partyjną przy jednoczesnym podkreśleniu rangi wyborów prezydenta RP. Celowość udziału partii politycznych w wyborach głowy państwa nie sprowadza się tylko do odniesienia zwycięstwa. Wybory te pełnią dla nich również wiele innych funkcji, na czele z mobilizacją elektoratu i własnych struktur partyjnych. Autor przedstawia specyfikę wpływu wyborów prezydenckich na system partyjny w takich obszarach, jak: oddziaływanie systemowe, rywalizacja międzypartyjna, a także kształtowanie się sytuacji wewnętrznej ugrupowania. Niniejszy artykuł swoim zasięgiem nie obejmuje wyborów prezydenckich 1990 r. Brak ich uwzględnienia wynika głównie z niewykrystalizowanego zaangażowania partii politycznych w elekcję prezydencką. Z tego powodu analizę ograniczono do wyborów prezydenckich od 1995 r.
The aim of the article is to present the impact of presidential elections on the formation of the power structure within the party system in Poland. This analysis tries to highlight the impact of presidential elections on the party scene while emphasizing the rank of the presidential elections. The expediency of the participation of political parties in the election of the head of state does not boil down to achieving victory. These elections also fulfil a number of other functions for them, leading with the mobilization of the electorate and their own party structures. The author presents the specifics of the impact of presidential elections on the party system in such areas as: systemic influence, inter-party rivalry, as well as the formation of the internal situation of the party. The scope of this article does not cover the 1990 presidential elections. This is mainly due to the non-crystallised involvement of political parties in the presidential election. For this reason, the analysis has been limited to the presidential elections since 1995.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2023, 30, 1; 73-88
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: The Convergence of Presidential and Parliamentary Elections in France: Analysis of Systemic Tendencies from the Perspective of Sixty Years of the Fifth Republic
Autorzy:: Jakubiak, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/594370.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: presidential elections
parliamentary elections
electoral calendar
France
Fifth Republic
semi-presidentialism
Opis:: The paper deals with specific links between presidential and parliamentary elections in contemporary France. The main goal is to demonstrate that the timing of the two types of political events is a significant factor preserving the configuration of a pro-presidential majority fact as one of the possible variants of French semi-presidentialism. This raises the question of the role of both elections as instruments for controlling the process of setting up a space of political rivalry that could be perceived as optimal from the viewpoint of ruling camps. The author analyses possibilities to provide the convergence of presidential and parliamentary elections under the conditions of a seven-year presidential term as well as after its shortening to five years in 2000. Hence, of particular importance is the impact of some mechanisms used in this field on the institutional logic of the French political system. Specific application of constitutional tools and some normative changes introduced in previous years cause the extent of the aforementioned control to be now much greater than in the first decades of the Fifth Republic. Looking at the convergence of both types of elections from the perspective of the evolution of the existing political system, the author argues that it is legitimate to divide the whole period of the Fifth Republic into three sub-periods: 1. the absence of electoral convergence (1958–1981); 2. partial electoral convergence (1981– –2002); full electoral convergence (since 2002). Due to the acceptance of the pro-presidential paradigm, the latter formula is now definitely preferred and supported by legal regulations, which affects the flexibility of French semi-presidentialism (significantly reduced, but not fully eliminated, probability of cohabitation).
Źródło:: Polish Political Science Yearbook; 2019, 1 (48); 135-154
0208-7375
Pojawia się w:: Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Zgłaszanie kandydatów we francuskich wyborach prezydenckich okresu V Republiki jako forma racjonalizacji procesu elekcyjnego
Submission of candidates in the French presidential elections of the Fifth Republic period as a form of rationalisation of the electoral process
Выдвижение кандидатов на президентских выборах во Франции периода Пятой республики как форма рационализации избирательного процесса
Висування кандидатів на президентських виборах у Франції періоду П’ятої республіки як форма раціоналізації виборчого процесу
Autorzy:: Jakubiak, Łukasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/33517853.pdf
Data publikacji:: 2024
Wydawca:: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:: президентські вибори
кандидати
висування
Франція
П’ята республіка
президентские выборы
кандидаты
выдвижение кандидатуры
Франция
Пятая республика
wybory prezydenckie
kandydaci
nominacje
Francja
V Republika
presidential elections
candidates
nominations
France
Fifth Republic
Opis:: Artykuł dotyczy procesu wyłaniania kandydatów we francuskich wyborach na urząd prezydenta Republiki. Autor omawia mechanizm nominacji przez co najmniej pięciuset funkcjonariuszy publicznych różnych szczebli (członków parlamentu, członków rad regionalnych i departamentalnych, merów etc.). Przedmiotem opracowania są także zmiany legislacyjne dokonywane w tym zakresie po 1958 r., a więc w całym okresie funkcjonowania urządzeń ustrojowych V Republiki. Szczególną uwagę poświęcono następstwom tej specyficznej procedury, w tym również problemom, które może ona generować w praktyce politycznej. Zasygnalizowane zostały także wątpliwości co do spójności tych rozwiązań z konstrukcją powszechnych wyborów prezydenckich. Z uwagi na te zastrzeżenia w ostatnich latach zgłaszane były propozycje kolejnych zmian legislacyjnych w tym obszarze.
Стаття присвячена процесу відбору кандидатів на виборах Президента Республіки у Франції. Автор розглядає механізм висування кандидатів щонайменше п’ятьма сотнями державних службовців різних рівнів (депутатами парламенту, членами регіональних і департаментських рад, мерами міст тощо). Предметом дослідження є також законодавчі зміни, внесені у цій сфері після 1958 року, тобто протягом усього періоду функціонування політичного апарату П’ятої республіки. Особлива увага приділяється наслідкам цієї специфічної процедури, в тому числі проблемам, які вона може породжувати в політичній практиці. Також висловлюються сумніви щодо узгодженості цих рішень з конструкцією всезагальних президентських виборів. З огляду на ці застереження, в останні роки були запропоновані подальші законодавчі зміни в цій сфері.
В статье рассматривается процесс выдвижения кандидатов на французских выборах на пост президента Республики. Автор рассматривает механизм выдвижения как минимум пятьюстами государственных служащих различного уровня (членов парламента, членов региональных и департаментских советов, мэров городов и т.д.). Предметом исследования являются также законодательные изменения, внесенные в этой области после 1958 года, т.е. за весь период функционирования конституционных механизмов Пятой республики. Особое внимание уделяется последствиям этой специфической процедуры, в том числе проблемам, которые она может породить в политической практике. Высказываются также сомнения в согласованности этих решений с конструкцией всеобщих президентских выборов. С учетом этих оговорок в последние годы предлагаются дальнейшие законодательные изменения в этой области.
The article concerns the process of selecting candidates in French elections for the office of President of the Republic. The author discusses the mechanism of nomination by at least five hundred public officials at various levels (members of parliament, members of regional and departmental councils, maires, etc.). The subject of the study are also the legislative changes made in this regard after 1958, i.e. throughout the functioning of the political apparatus of the Fifth Republic. Particular attention is given to the implications of this specific procedure, including the problems it can generate in political practice. Doubts have also been raised as to the consistency of these solutions with the design of general presidential elections. In view of these reservations, further legislative changes in this area have been proposed in recent years.
Źródło:: Studia Prawnicze KUL; 2024, 1; 71-86
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:: Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Wybory Prezydenta Republiki Czeskiej w 2023 roku
Autorzy:: Koźbiał, Krzysztof
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/34111963.pdf
Data publikacji:: 2023
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Czech Republic
presidential election 2023
Petr Pavel
Andrej Babiš
the political system of the Czech Republic
Republika Czeska
wybory prezydenta 2023
system polityczny Czech
Opis:: Wybory prezydenta Republiki Czeskiej odbywają się bezpośrednio dopiero od 2013 r. taki system ich przeprowadzania umożliwia start wielu zróżnicowanych kandydatów i sprzyja większej demokratyzacji systemu politycznego. W ostatecznej rozgrywce w 2023 r. startowało 9 osób, do końca liczyła się trójka: Petr Pavel, Andrej Babiš i Danuše Nerudová. W II turze zdecydowanie zwyciężył Pavel, pokonując byłego premiera Babiša. Frekwencja wyniosła ponad 70%, była to wielkość nienotowana dotąd w wyborach głowy czeskiego państwa. Elekcja była starciem dwóch wizji polityki zagranicznej, jaką powinny prowadzić Czechy. Pavel jest zdecydowanym zwolennikiem zbliżenia z zachodem, opowiada się za wsparciem Ukrainy w wojnie z Rosją. Babiš w tych sprawach zajmował odmienne stanowisko, a jego niefortunne wypowiedzi przed decydującym głosowaniem zdecydowały o jego porażce. Wybory uwidoczniły po raz kolejny i potwierdziły podział polityczny w społeczeństwie. Pavel cieszył się największym poparciem w stolicy, dużych miastach (oprócz ostrawy), generalnie wśród zwolenników rządzącej koalicji. byłego premiera z kolei popierali wyborcy z regionów negatywnie dotkniętych transformacją ustrojową i ugrupowania opozycyjne.
The election of the President of the Czech republic has only been held directly since 2013. this system of holding them allows a wide range of diverse candidates to run and promotes greater democratisation of the political system. In the final run-off in 2023, nine people were in the running, with three counting until the end: Petr Pavel, andrej babiš and Danuše Nerudová. Pavel won strongly in the second round, defeating former Prime Minister babiš. the turnout was over 70%, a figure never before recorded in an election of a Czech head of state.the election was a clash of two visions of what foreign policy the Czech republic should pursue. Pavel is a strong advocate of rapprochement with the West, advocating support for Ukraine in its war with russia. babiš took a different position on these issues and his unfortunate statements before the decisive vote decided his defeat. The elections highlighted once again and confirmed the political division in society. Pavel enjoyed the greatest support in the capital, large cities (except ostrava), and generally among supporters of the ruling coalition. the former prime minister, on the other hand, was supported by voters from regions negatively affected by the political transition and by opposition parties.
Źródło:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2023, 30, 2; 53-69
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: „Który ten jedyny z tych trzech dla nas, katolików, odpowiedni, dobrze wiecie”
"Which one of those three is suitable for us, Catholics, you know well"
Autorzy:: Libowski, Łukasz Damian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/595296.pdf
Data publikacji:: 2019
Wydawca:: Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:: argumentation
Pfarrer Jan Melzer
Wilhelm Marx
Präsidentschftswahl in der Weimarer Republik 1925
Kirche und Politik
politische Predigt
Argumentation
ks. Jan Melzer
wybory prezydenckie w Republice Weimarskiej w 1925 r.
Kościół a polityka
kazanie polityczne
argumentacja
Rev. Jan Melzer
presidential elections in Weimar Republic (1925)
Church and politics
political sermon
kinds of argumentation
Opis:: This paper presents the arguments, by which Rev. Jan Melzer tried during a sermon on April 26, 1925, to persuade the faithful entrusted to him to vote for Wilhelm Marx, a Catholic candidate for the Weimar Republic presidency. In the first part of the text the arguments are presented, by which Melzer reasons them into a careful and well-thought participation in the election. There are two arguments: the first one is based on the importance of the election, the second on the fact that the campaign was full of deception. In the second (main) part of the text the arguments are set forth, by which Melzer attempts to convince his audience to a very specific action, namely to vote for the Catholic. Among the arguments there are two sub-groups: the first one consists of general arguments (i.e. not pertaining to the candidates in person), the second one consists of those arguments that refer to the candidates’ characteristics or competence. In the first sub-group there are the arguments: from fidelity to one’s conscience, from the obligation, from the (priest’s and bishop’s) authority, and the one from the necessity to compensate for unknown events that happened in Wojnowice on April 19, 1925. The second sub-group consists of only one argument from the “nature” of the candidates; it is in two versions: negative and positive. The paper is concluded by three summarizing notes.
W artykule niniejszym przedstawia się argumenty, jakimi 26 kwietnia 1925 r. w czasie okolicznościowego kazania posłużył się ks. Jan Melzer, by skłonić powierzonych swej duszpasterskiej pieczy wiernych do głosowania w odbywających się tego dnia w ich kraju, Republice Weimarskiej, wyborach prezydenckich na Wilhelma Marxa, katolika. W pierwszej części tekstu prezentowane są argumenty, za pomocą których namawiał ks. Melzer swoich parafian do ostrożnego i przemyślanego uczestnictwa w wyborach. Argumenty te są dwa: pierwszy opiera się na fakcie ważności wyborów, drugi na fakcie, że kampania wyborcza pełna była zakłamania. Z kolei w drugiej, zasadniczej, części tekstu przedkłada się argumenty, którymi ks. Melzer usiłował przekonać swoich słuchaczy do rzeczy bardzo już konkretnej, mianowicie do głosowania na katolika właśnie. Wśród argumentów tych daje się wyodrębnić dwie podgrupy: pierwszą tworzą argumenty natury ogólnej,a więc te, które nie dotyczą osób kandydatów, drugą znowuż te, w których odnosi się Melzer do osób kandydatów, do ich przymiotów czy kompetencji. Argumenty z podgrupy pierwszej to: argument z wierności sumieniu, argument z obowiązku, argument z autorytetu, księżowskiego i biskupiego, oraz argument z konieczności wynagrodzenia za bliżej nieznane wydarzenia, jakie miały miejsce w Wojnowicach 19 kwietnia 1925 r. Na podgrupę wtórą składa się natomiast jeden tylko argument: argument z „natury” kandydatów w dwóch wersjach, negatywnej i pozytywnej. Wywód wieńczą trzy uwagi podsumowujące.
Źródło:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2019, 39, 1; 211-238
0137-3420
Pojawia się w:: Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: The Parliament of the Republic of Kazakhstan. The organisation of work, competences and legal status of deputies
Autorzy:: Marszałek-Kawa, Joanna
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/525019.pdf
Data publikacji:: 2014-04-30
Wydawca:: Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:: The Republic of Kazakhstan legislature
unicameral parliament
bicameral
parliament
deputy
presidential system
Republika Kazachstanu
legislatywa
jednoizbowy parlament
dwuizbowy parlament
deputowany
system prezydencki
Opis:: Zgodnie z Konstytucją Republiki Kazachstanu z 30 sierpnia 1995 r. Kazachstan jest państwem o ustroju prezydenckim. Władza wykonawcza w Kazachstanie jest egzekutywą dwuczłonową, tj. składa się z wybieranej na okres siedmiu lat w wyborach powszechnych, równych, bezpośrednich i tajnych głowy państwa – prezydenta republiki, oraz odpowiedzialnego przed prezydentem i parlamentem rządu. W oparciu o postanowienia rozdziału 12. Konstytucji Republiki Kazachstanu z 28 stycznia 1993 r. jednoizbowy parlament występujący pod nazwą „Rada Najwyższa” stanowił jedyny organ przedstawicielski i ustawodawczy republiki. Dwa lata później, w sierpniu 1995 r., w trakcie referendum ogólnokrajowego biorący w nim udział obywatele opowiedzieli się za utworzeniem parlamentu dwuizbowego. Organizację i działalność władzy ustawodawczej, jej strukturę i kompetencje, reguluje Konstytucja Republiki Kazachstanu, Ustawa Konstytucyjna № 2529 z 16 października 1996 r. zatytułowana O parlamencie Republiki Kazachstanu i statusie jego deputowanych oraz inne akty, m.in. regulaminy parlamentarne obu izb, czy też przyjęty podczas wspólnej sesji obu izb parlamentu Republiki Kazachstanu w dniu 20 maja 1996 r. Regulamin parlamentu Republiki Kazachstanu. Jak przewiduje art. 49 konstytucji, dwuizbowy parlament Republiki Kazachstanu jest najwyższym przedstawicielskim organem Republiki wykonującym funkcje ustawodawcze. Parlament Republiki Kazachstanu jest klasycznym przykładem legislatywy biernej, zdominowanej przez prezydenta, prezydencką partię polityczną, i posiadającej niski poziom autonomii. Podsumowując, warto odnotować, że parlamenty są niewątpliwie instytucjami, które należy traktować jako organy sprzyjające stabilizacji systemu politycznego. Stabilność taka zaś – zdaniem Philipa Nortona i Davida M. Olsona – może zostać osiągnięta wtedy, gdy istnieje równowaga legitymizacji wewnątrz systemu.
According to the Constitution of the Republic of Kazakhstan of 30 August 1995, Kazakhstan has a presidential form of government. The executive power in Kazakhstan has two branches, i.e. it consists of the head of state – the President of the Republic – who is elected for the period of seven years in general, equal, direct and secret elections, and of the government, which is accountable to the President and the Parliament. On the basis of the provisions of chapter 12 of the Constitution of the Republic of Kazakhstan of 28 January 1993, the unicameral parliament called the „Supreme Council” was the only representative and legislative body of the Republic. Two years later, in the referendum held in August 1995, citizens voted for the establishment of a bicameral parliament. The work and activity of the legislative branch, its structure and powers, is regulated by the Constitution of the Republic of Kazakhstan, The Constitutional Law № 2529 of 16 October 1996 entitled On the Parliament of the Republic of Kazakhstan and the Status of Its Deputies as well as other acts, such as parliamentary rules of procedure of both chambers or the Regulations of the Parliament of the Republic of Kazakhstan adopted by both chambers of the Parliament of the Republic of Kazakhstan at their joint session As stipulated in art. 49 of the Constitution, the bicameral Parliament of the Republic of Kazakhstan is the highest representative body of the Republic performing legislative functions. The Parliament of the Republic of Kazakhstan is a classic example of a passive legislature, which is dominated by the president, the presidential political party, and which has a low level of autonomy. To sum up, it must be noted that parliaments are undoubtedly institutions which should be considered as the bodies conducive to the stability of a political system. According to P. Norton and D.M. Olson, such stability can be achieved when there is the balance of legitimisation within the system.on 20 May 1996. 1
Źródło:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 2 (18); 187-213
2082-1212
Pojawia się w:: Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: The Political System of the Republic of Turkey, Past and Present
Autorzy:: Marszałek-Kawa, Joanna
Burak, Ahmet
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/616788.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: Republic of Turkey
constitution
amendments
presidential system
Opis:: The first constitution of the Ottoman-Turkish Empire was adopted in 1876 – the Kânûn-ı Esâsî (Eng. Fundamental Law). In its history, Turkey has had four constitutions. They were adopted in 1921, 1924, 1961, and 1982, with the latter being presently in force. Nowadays, the creation of a new constitution is the main issue on Turkey’s political agenda. The government of Turkey and Mr. Recep Tayyip Erdogan want to amend the constitution, and envisage creating an executive presidential system (Tur. Başkanlık sistemi), similar to that of the Russian Federation and the United States. Critics are concerned about what Recep Tayyip Erdogan’s motivation may be. This article analyzes the historical roots of the constitution, its amendments, the presidential system in Turkey and the arguments of the Republican People’s Party (CHP) and Peoples’ Democratic Party (HDP) against the adoption of a presidential system. The key issues that the authors address are the changes that could be made under Turkey’s new constitution and whether all political power would be concentrated in president’s hands.
Źródło:: Przegląd Politologiczny; 2018, 3; 95-108
1426-8876
Pojawia się w:: Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Forma rządu współczesnej Ukrainy: próba implementacji francuskich doświadczeń
Autorzy:: Martyniuk, Roman
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/2053592.pdf
Data publikacji:: 2021
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: form of government
presidential republic
parliamentary republic
mixed republic
forma rządu
republika prezydencka
republika parlamentarna
republika mieszana
форма правления
президентская республика
парламентарная республика
смешанная республика.
Opis:: Первичной редакцией Конституции Украины была учреждена форма правления, которую можно классифицировать смешанной республиканской лишь условно. Элементы президенциализма, присущие этой форме правления, свидетельствуют о существенном искажении сущности смешанной республики. Форма правления принципиально ограничивала влияние Верховной Рады Украины на исполнительную власть и административно подчиняла ее Президенту Украины. Закрепляя главенствующую роль Президента Украины в государственном механизме, форма правления не устанавливала некоторых принципиально важных элементов смешанной республики. Несмотря на очевидное функциональное сходство формы правления с президентской республикой, она не была тождественна и ей. Эта форма правления не проявляла «жесткого» разделения властей и предусматривала институты, нетипичные для президентской республики. Поэтому установленную первичной редакцией Конституции Украины форму правления невозможно определить ни смешанной республиканской, ни президентской. Эта атипичная форма правления занимала, по сути, промежуточное положение между двумя указанными типами республики. Изменения к Конституции Украины от 8 декабря 2004 года существенно приблизили форму правления к «полноценной» смешанной республике и в целом обеспечили ее соответствие критериям парламентарно-президентской республики. Форма правления ограничивает влияние Президента Украины на исполнительную власть в пользу Верховной Рады Украины. Парламентский способ формирования Кабинета Министров Украины и его парламентская ответственность сместили центр политического тяготения к Верховной Раде Украины. Изменив механизм ответственности власти перед обществом, форма правления позволяет идентифицировать партии, чей политический курс осуществляет Правительство. Изменения к Конституции Украины от 8 декабря 2004 года устранили административное подчинение Президенту Украины Кабинета Министров Украины и обеспечили реальный дуализм исполнительной власти. В то же время, существующая форма правления проявляет ряд серьезных дефектов и наполнена рисками конституционных конфликтов. В Основном Законе механизм взаимодействия высших органов государства регламентировано фрагментарно, а их компетенционные взаимосвязи ‒ противоречиво. Как следствие, в условиях партийного противостояния форма правления существенно теряет функциональность. Построение в Украине «полноценной» смешанной республики требует конституционного закрепления в естественной для нее форме ее важнейших элементов.
The initial version of the Constitution of Ukraine established a form of government that can be classified as mixed republican only conditionally. Elements of presidentialism inherent in this form of government indicate a significant distortion of the essence of a mixed republic. The form of government fundamentally limited the influence of the Verkhovna Rada of Ukraine on the executive branch and administratively subordinated it to the President of Ukraine. Securing the leading role of the President of Ukraine in the state mechanism, the form of government did not establish some of the fundamentally important elements of a mixed republic. Despite the obvious functional similarity of the form of government with the presidential republic, it was not identical to it. This form of government did not show a “rigid” separation of powers and anticipated the institutions that were atypical for a presidential republic. Therefore, the form of government established by the primary edition of the Constitution of Ukraine cannot be defined either as a mixed republican or presidential. This atypical form of government occupied, in fact, an intermediate position between these two types of republic. The amendments to the Constitution of Ukraine dated on December 8, 2004 brought the form of government closer to a “full-fledged” mixed republic and, on the whole, ensured its compliance with the criteria of a parliamentary-presidential republic. The form of government limits the influence of the President of Ukraine on the executive branch in favor of the Verkhovna Rada of Ukraine. The parliamentary method of forming the Cabinet of Ministers of Ukraine and its parliamentary responsibility have shifted the center of political attraction to the Verkhovna Rada of Ukraine. By changing the mechanism of government accountability to society, the form of government makes it possible to identify the parties whose political course is carried out by the Government. The amendments to the Constitution of Ukraine dated on December 8, 2004 eliminated the administrative subordination of the Cabinet of Ministers of Ukraine to the President of Ukraine and ensured a real dualism of the executive branch. At the same time, the existing form of government demonstrates a number of serious defects and it is filled with the risks of constitutional conflicts. In the Fundamental Law, the mechanism of interaction between the highest bodies of the state is regulated fragmentarily, and their competence relationships are contradictory. As a result, in conditions of party confrontation, the form of government significantly loses its functionality. The construction of a “full-fledged” mixed republic in Ukraine requires the constitutional consolidation of its most important elements in its natural form.
Pierwotna wersja Konstytucji Ukrainy ustanowiła taką formę rządu, którą tylko warunkowo można zaliczyć do republikańskiej mieszanej. Elementy prezydencjalizmu, które są nieodłącznie z tą formą rządu związane, wskazują na znaczne zniekształcenie istoty republiki mieszanej. Forma rządu zasadniczo ograniczała wpływ Rady Najwyższej Ukrainy na władzę wykonawczą i podporządkowywała ją administracyjnie Prezydentowi Ukrainy. Zapewniając wiodącą rolę Prezydenta Ukrainy w mechanizmie państwowym, forma rządu nie ustalała niektórych fundamentalnie ważnych elementów republiki mieszanej. Pomimo tego, że forma rządu jest podobna funkcjonalnie do republiki prezydenckiej, jednak nie utożsamia się z nią. W tej formie rządu podział władzy nie był “oczywisty”, były też przewidziane instytucje, które są nietypowe dla republiki prezydenckiej. W związku z tym, forma rządu, która została ustalona w pierwotnym wydaniu Konstytucji Ukrainy nie może być określana, ani jako mieszana republikańska, ani jako prezydencka. Ta nietypowa forma rządu zajmowała w rzeczywistości pozycję pośrednią pomiędzy dwoma rodzajami republiki. Nowelizacja Konstytucji Ukrainy od 8 grudnia 2004 r. znacznie przybliżyła formę rządu do “pełnoprawnej” republiki mieszanej i ogólnie rzecz biorąc, zapewniła jej zgodność z kryteriami republiki parlamentarno-prezydenckiej. Forma rządu ogranicza wpływ Prezydenta Ukrainy na władzę wykonawczą na korzyść Rady Najwyższej Ukrainy. Parlamentarny sposób tworzenia Gabinetu Ministrów Ukrainy i jego parlamentarna odpowiedzialność, przesunęły środek ciężkości politycznej na Radę Najwyższą Ukrainy. Zmieniając mechanizm odpowiedzialności władz wobec społeczeństwa, forma rządu pozwala dokonywać identyfikacji partii politycznych, kurs polityczny których realizuje Rząd. Nowelizacja Konstytucji Ukrainy od 8 grudnia 2004 r. zlikwidowała podporządkowanie administracyjne Gabinetu Ministrów Ukrainy Prezydentowi Ukrainy i zapewniła rzeczywisty dualizm władzy wykonawczej. Jednocześnie forma rządu, która istnieje na ten czas na Ukrainie, ujawnia szereg poważnych defektów i jest przepełniona ryzykiem konfliktów konstytucyjnych. W Ustawie Zasadniczej, mechanizm interakcji pomiędzy najwyższymi rządami państwa jest uregulowany fragmentarycznie, a ich relacje kompetencyjne są sprzeczne. W wyniku tego, w warunkach konfrontacji partyjnej forma rządu znacznie traci swoją funkcjonalność. Budowa „pełnoprawnej” republiki mieszanej na Ukrainie wymaga konstytucyjnego utrwalenia jej najważniejszych elementów, które właściwe jej z natury.
Źródło:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 2; 61-76
2450-4866
Pojawia się w:: Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Imigracja i imigranci w kampaniach wyborczych w Republice Czeskiej w 2017 i 2018 r.
Immigration and Immigrants in Electoral Campaigns in the Czech Republic in 2017 and in 2018
Autorzy:: Szyszlak, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/557907.pdf
Data publikacji:: 2018
Wydawca:: Uniwersytet Warszawski. Centrum Europejskie
Tematy:: Immigrants
Czech Republic
Presidential Elections
Parliamentary Elections
Election Campaign
Opis:: The immigration crisis has in recent years become the leitmotif of electoral campaigns in the states of the Three Seas Initiative. Politicians do not avoid anti-immigration rhetoric, presenting immigration, mainly from the Middle East and Africa, as the greatest threat to their countries today. They create an extremely negative image of immigrants coming to Europe, generally identified as Muslims. This was the case, e.g. during the last elections in Hungary, Slovakia or the Czech Republic. This last case is the subject of analysis in this article. The author investigates the causes and effects of this phenomenon and highlights the topics related to immigration that dominated the 2017 and 2018 electoral campaigns.
Źródło:: Studia Europejskie - Studies in European Affairs; 2018, 2; 133-150
1428-149X
2719-3780
Pojawia się w:: Studia Europejskie - Studies in European Affairs
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Raymond Carré de Malberg: The Unknown Inspirer of the Fifth French Republic
Autorzy:: Ujazdowski, Kazimierz Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1912968.pdf
Data publikacji:: 2020
Wydawca:: Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:: Carré de Malberg
the Fifth French Republic
referendum
general presidential elections
review of the constitutionality of bills
V Republika Francuska
powszechne wybory prezedenckie
kontrola konstytucyjności ustaw
Opis:: The Fifth French Republic owes its originality and permanence to Charles de Gaulle’s constitutional convictions and his determination to reform. However, in the case of France, which intellectual culture presupposes that institutions are shaped by a logical sequence of ideas, also the scientific justification of the political change must have been of great importance. The author of the theoretical rationalization of the Fifth Republic and its institutional revolution within the republican tradition was the forgotten lawyer Raymond Carré de Malberg. Pioneering nature of his writings may not raise any doubts. Carré de Malberg challenged a theory of parliament’s sovereignty from the republican perspective, which had an impact on thinking of the juristic elites participating in drafting the Fifth Republic Constitution. Carré de Malberg opened the door of republican tradition wide to the general presidential elections and referendum. He delineated the solution he recommended as the one that was in full accord with the notions and principles of the French Revolution. He applied the legal language to underscore the fact that the republic democratization would allow for the subjectivization of the executive power, restoration of the constituting power of the nation, primacy of the constitution and, consequently, the review of the constitutionality of bills. Carré de Malberg made a breakthrough in the French theory of constitutional law and thus opened up an opportunity for staging a republican institutional revolution that was an act of the founders of the Fifth Republic.
Swą oryginalność i trwałość V Republika Francuska zawdzięcza przekonaniom konstytucyjnym Charlesa de Gaulle’a i jego determinacji w przeprowadzaniu reform. Jednakże w przypadku Francji, której kultura umysłowa zakłada, że to logiczna sekwencja idei kształtuje instytucje, istotne znaczenie musiało mieć naukowe uzasadnienie zmiany ustrojowej. Autorem teoretycznej racjonalizacji V Republiki i jej rewolucji instytucjonalnej, w ramach tradycji republikańskiej, był zapomniany prawnik Raymond Carré de Malberg. Prekursorski charakter jego prac nie może budzić wątpliwości. Carré de Malberg z pozycji republikańskich zakwestionował teorię suwerenności parlamentu. Miało to istotny wpływ na myślenie części elit prawniczych, które wzięły udział w pracach nad przygotowaniem projektu Konstytucji V Republiki. Carré de Malberg otworzył szeroko drzwi francuskiej tradycji republikańskiej dla powszechnych wyborów prezydenckich i referendum. Ukazał postulowane przez siebie rozwiązania jako całkowicie zgodne z pojęciami i zasadami rewolucji francuskiej. Językiem prawniczym wskazał na to, że demokratyzacja republiki pozwoli na upodmiotowienie władzy wykonawczej, przywrócenie władzy konstytuującej narodu oraz odbudowę prymatu konstytucji, a w konsekwencji także na kontrolę konstytucyjności ustaw. Carré de Malberg dokonał przełomu we francuskiej teorii prawa konstytucyjnego, tym samym otwierając możliwość dokonania republikańskiej rewolucji instytucjonalnej, która była dziełem twórców V Republiki.
Źródło:: Studia Iuridica Lublinensia; 2020, 29, 5; 329-342
1731-6375
Pojawia się w:: Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "presidential republic" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język