Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "presidential powers" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Unilateral Powers and Donald Trump Presidency
    Stosowanie uprawnień jednostronnych prezydenta USA w okresie administracji Donalda Trumpa
    Autorzy:
    Turek, Maciej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2047795.pdf
    Data publikacji:
    2022-04-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Donald Trump
    U.S. political system
    separation of powers in the U.S. American presidency
    presidential powers
    system polityczny USA
    podział władzy w USA
    amerykańska prezydentura
    uprawnienia prezydenta
    Opis:
    The paper is an exploration of using unilateral presidential powers by Donald Trump. The Author hypothesizes that Trump, due to his lack of political experience, was less keen on detailed negotiations of legislative projects with Congress, and more willing to act unilaterally. Analyzing frequency of issuing selected unilateral directives by American presidents since Jimmy Carter, the Author claims that Trump was moderate user of unilateral tools, as several of his immediate predecessors issued more unilateral directives. However, Trump was most eager to act unilaterally in his fourth year of the presidency, due to emergency and national security concerns after the pandemic hit the United States.
    Poniższy artykuł jest eksploracją na temat stosowania uprawnień jednostronnych prezydenta Stanów Zjednoczonych Ameryki w okresie administracji Donalda Trumpa. Autor stawia hipotezę iż Trump, ze względu na brak doświadczenia politycznego, był mniej skłonny do negocjowania szczegółów projektów legislacyjnych z Kongresem, a bardziej do rządzenia za pomocą jednostronnych dyrektyw. Analizując częstotliwość wydawania rozporządzeń wykonawczych, proklamacji, memorandów oraz oświadczeń przy podpisywaniu ustaw wydawanych przez prezydentów USA od czasów Jimmy’ego Cartera, artykuł wskazuje, że Trump korzystał z wybranych uprawnień jednostronnych w sposób umiarkowany. Jednocześnie Trump wydał najwięcej jednostronnych dyrektyw w czwartym roku prezydentury, w okresie wzmożonych obaw o bezpieczeństwo narodowe po wybuchu pandemii koronawirusa.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 2(66); 269-282
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozycja ustrojowa Prezydenta RP w Konstytucji z 1997 r. a jego kompetencje w stosunkach zewnętrznych
    Autorzy:
    Grzybowski, Marian
    Dobosz, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/421212.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    competencies
    Constitutional Act of October 17th
    1992
    Constitution of April 2nd
    1997
    counter-signature
    defense
    division and balance of powers
    election (parliamentary
    presidential)
    external (state) relations
    foreign policy
    ?highest representative
    Opis:
    CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest charakterystyka przeobrażeń kompetencji Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w sferze stosunków zewnętrznych państwa od nowelizacji Konstytucji PRL z kwietnia 1989 r. poprzez uregulowania Małej Konstytucji z 1992 r. po ujęcie tych uprawnień w Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r. oraz późniejszą ewolucję praktyki. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Przywrócenie instytucji Prezydenta Rzeczypospolitej w wyniku nowelizacji Konstytucji z 1989 r. doprowadziło do przejęcia przez ten organ klasycznych kompetencji głowy państwa w relacjach zewnętrznych (głównie o charakterze symbolicznym i protokolarnym). Wprowadzenie(w 1990 r.) bezpośrednich i powszechnych wyborów wzmocniło pozycję Prezydenta. W następstwie tej zmiany, popartej politycznymi aspiracjami, Ustawa konstytucyjna z 17 października 1992 r. (Mała Konstytucja) przypisała Prezydentowi RP atrybut „ogólnego kierownictwa” w sferze stosunków zewnętrznych. Jednocześnie prowadzenie polityki zagranicznej uczyniła – co do zasady – domeną rządu. Konstytucja 1997 r. petryfikowała dualizm oddziaływania na stosunki zewnętrzne państwa. Prezydentowi przypisała rolę „najwyższego przedstawiciela państwa”. Doprecyzowała zarazem – i to ograniczająco (w art.133.1) – jego kompetencje w tej sferze. Nałożyła też na Prezydenta powinność współdziałania z Prezesem Rady Ministrów i ministrem właściwym ds. zagranicznych. Autorzy posłużyli się metodą językowo‑semantycznej wykładni aktów konstytucyjnych, zaś przy analizie dokumentacji prac Komisji Konstytucyjnej Zgromadzenia Narodowego – metodami stosowanymi w historii prawa. Przy interpretacji przeobrażeń praktyki ustrojowej wykorzystali dorobek metodyczny analizy systemowej. PROCES WYWODU: Po przedstawieniu ewolucji konstytucyjnych uprawnień Prezydenta RP w sferze stosunków zewnętrznych w latach 1989-1997 autorzy wskazali na ustrojowe konsekwencje ich uszczuplenia w Konstytucji z 1997 r., a jednocześnie – na następstwa wywierania wpływu na relacje zewnętrzne państwa przez dwa organy władzy wykonawczej o zróżnicowanej legitymizacji wyborczej. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Analiza potwierdza występowanie dwuośrodkowego mechanizmu oddziaływania na relacje zewnętrzne Rzeczypospolitej, przy jednoczesnym domniemywaniu właściwości Rady Ministrów w zakresie prowadzenia polityki zagranicznej. Sytuacja ta sprzyja równoważeniu nietożsamych zapatrywań na kierunki oraz sposób kształtowania stosunków zewnętrznych. Z drugiej strony – zwłaszcza w okresach kohabitacji – może się okazać konfliktogenna; sprzyja generowaniu niespójności w oddziaływaniach na relacje z innymi państwami, z Unią Europejską oraz organizacjami międzynarodowymi. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Unormowania uprawnień Prezydenta oraz Rady Ministrów w sferze stosunków zewnętrznych skłaniają – w świetle doświadczeń dwudziestolecia (1997-2017) – do dokonania ich rewizji pod kątem eliminacji odcinkowego „pokrywania” się pól aktywności oraz uściślenia funkcji każdego z wymienionych organów. Zdefiniowanym konstytucyjnie funkcjom winny ściślej odpowiadać kompetencje obu organów. Pożądane jest nadto doprecyzowanie form ich współdziałania (nakazanego w art. 133 ust. 3 Konstytucji) oraz uściślenie zakresów odpowiedzialności (także w relacjach z instytucjami Unii Europejskiej).
    Źródło:
    Horyzonty Polityki; 2018, 9, 26; 129-148
    2082-5897
    Pojawia się w:
    Horyzonty Polityki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „Według własnego uznania, dla dobra publicznego, poza nakazami prawa…” Ślady Lockeańskiej koncepcji prerogatywy w kulturze politycznej USA
    Autorzy:
    Dobrzeniecki, Karol
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1985132.pdf
    Data publikacji:
    2018-03-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    prerogative
    John Locke
    emergency powers
    presidential inherent powers
    Opis:
    The article refers to the class of situations in which abandoning the principle of legalism occurred in connection with the threat to the basic interests of a society and a state. The political history of the United States provides numerous examples of this kind of events. During international armed conflicts involving the US, civil wars or revolutions, the political leaders of this modern constitutional state have often decided to breach the law in order to overcome the danger threatening „the life of the nation”. One of the explanations for this state of affairs was the fact that the constitution of 1787, as distinguished from many other contemporary national constitutions, did not contain detailed solutions for the times of crisis. The activity of American presidents in the area of national security was grounded on expanding interpretations of their competences defined in the Basic Law. One of the theoretical grounds for president’s emergency power doctrine was the theory of prerogative elaborated by John Locke in the late 17th century. The article seeks to provide answer to the following paradox. Why did Locke, despite his involvement in developing the idea of the rule of law, also accept exercising extralegal prerogative powers in cases of emergency? The English philosopher defined the prerogative as „the power to act according to discretion, for the public good, without the prescription of the law, and sometimes even against it”. The idea of extralegal powers has become a recurring motif in the history of the United States’ liberal political culture. Proponents of this vision were convicted that uncertainty, contingency and an unforeseen cases are an inherent features of social and political life, which in many cases elude legal regulation. Recently, the renaissance of Locke’s theory of prerogative has taken place in connection with the war on terrorism, in form of an extralegal measures doctrine.
    Źródło:
    Kultura i Edukacja; 2018, 1(119); 29-40
    1230-266X
    Pojawia się w:
    Kultura i Edukacja
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dispute over the Powers of the President of the Czech Republic
    Autorzy:
    Czyżniewski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2020138.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Czech Republic
    political system
    Constitution
    executive power
    presidential powers
    Opis:
    This article aims to analyze disputes and discussions on the powers of the President of the Republic, which have been happening since the establishment of the Czech Republic in 1993. These occurred when the President tried to interpret the provisions of the Constitution, took actions beyond their framework, or considered that his powers did not impose an obligation to act automatically. The disputes over the President’s powers were, therefore, not the result of theoretical discussions on the constitutional order of the Czech Republic, but were the result of the President’s involvement in the political life of the country, and above all, the decisions that did not correspond to the opinions and actions of the government. Disputes did not have an impact on a permanent change in the constitutional order. For example, there was no reason for an amendment to the Constitution that would extend, restrict, or clarify those powers.
    Źródło:
    Polish Political Science Yearbook; 2021, 4 (50); 81-92
    0208-7375
    Pojawia się w:
    Polish Political Science Yearbook
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pozycja prezydenta Republiki Czeskiej po wprowadzeniu bezpośrednich wyborów prezydenckich
    The position of the president of the Czech Republic after the introduction of direct presidential elections
    Autorzy:
    Czyżniewski, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929121.pdf
    Data publikacji:
    2021-10-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    wybory prezydenckie
    System polityczny Republiki Czeskiej
    kompetencje prezydenta
    system półprezydencki
    presidential elections
    semi-presidential system
    presidential powers
    The political system of the Czech Republic
    Opis:
    W 2011 r. w Republice Czeskiej wprowadzono bezpośrednie wybory prezydenckie. Autor bada jak zmieniło to pozycję prezydenta Republiki. Wśród konstytucjonalistów przeważa teza, że wybory bezpośrednie są elementem budowy silnej pozycji prezydenta w ustroju demokratycznym, a wybrany w ten sposób prezydent powinien mieć szerokie kompetencje i odgrywać istotną rolę w systemie politycznym danego państwa. Analizując przepisy konstytucji oraz aktywność polityczną prezydentów Republiki Czeskiej, autor uznaje, że wbrew tej tezie, czeski ustawodawca zdecydował się zrównoważyć silną legitymację wyborów powszechnych ograniczonym katalogiem kompetencji. Stało się tak, ponieważ zmiana sposobu wyboru prezydenta była projektem politycznym, a nie efektem merytorycznej debaty nad porządkiem konstytucyjnym.
    In 2011, direct presidential elections were introduced in the Czech Republic. The Author examines how this changed the position of the President of the Republic. The prevailing opinion among constitutionalists is that direct elections are an element of creating a strong position of the president in a democratic system, and the president elected in this way should have broad powers and play an important role in the political system of the country. Analyzing the provisions of the constitution and the political activity of the presidents of the Czech Republic, the Author concludes that, contrary to this thesis, the Czech legislator decided to balance the strong legitimacy of direct elections with a limited catalog of competences. This happened because the change in the way the president was elected was a political project, and not the result of a substantive debate on the constitutional order.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2021, 5 (63); 89-100
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opinie w sprawie zmian w polskim systemie politycznym
    The opinions on changes in the Polish political system
    Autorzy:
    Alberski, Robert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/514713.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Śląski. Wydział Nauk Społecznych
    Tematy:
    presidential elections in 2015
    parliamentary elections in 2015
    the constitutional powers of the president
    reducing the number of deputies
    Opis:
    In Poland, after 27 years of democracy, a discussion about changes in political system have been started. The public opinion researches shows not only lack of trust to the political institutions but also negative feelings towards most of them. The goal of the article is to analyse the preferences of each electorate in presidential and parliament elections in 2015 about two ideas: extending Presidential power and decreasing the number of Parliaments Members. Supporting the idea of increasing President’s rights are Andrzej Duda and Paweł Kukiz voters in presidential election, Law and Justice, Kukiz’15 committee and also small electoral committees electorate, people who don’t participate in the elections and also people declaring right wing political views. In all researches supporters of the idea to decrease number of Parliament Members are prevailing. The biggest support for it can be found among Paweł Kukiz followers in the first term presidential election and also in electoral committee Kukiz’15 in parliament election. They can also be found in those political parties and committees followers, which received small number of votes in the election and in people who didn’t take part in presidential and parliament election.
    Źródło:
    Political Preferences; 2016, 12; 7-23
    2449-9064
    Pojawia się w:
    Political Preferences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies