Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "preparaty dezynfekcyjne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Porównanie efektywności bakteriobójczego wpływu środków dezynfekcyjnych na mikroorganizmy izolowane z naskórka
    Comparison of the effectiveness of antibacterial effect of disinfectants on microorganisms isolated from the epidermis
    Autorzy:
    Ziembińska, A.
    Szpindor, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/142670.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Przemysłu Chemicznego. Zakład Wydawniczy CHEMPRESS-SITPChem
    Tematy:
    preparaty dezynfekcyjne
    bakterie z naskórka
    oporność bakterii
    disinfectants
    epidermidis bacteria
    bacterial resistance
    Opis:
    Chemiczne środki dezynfekcyjne są powszechnie stosowane gospodarstwach domowych, zakładach pracy, placówkach oświatowych itd. Jednak ze względu na szybki wzrost oporności drobnoustrojów na związki chemiczne wykorzystywane w preparatach tego typu ważne jest dobranie odpowiedniego, efektywnego działaniu środka dezynfekcyjnego, który szybko i skutecznie będzie zapobiegał infekcji bakteryjnej. W pracy podjęto próbę oszacowania efektywności chemicznych preparatów dezynfekcyjnych: jodyny, roztworów spirytusu salicylowego, wody utlenionej oraz nadmanganianu potasu na autochtoniczną mikroflorę naskórka ludzkiego. Badania wykazały, że na bakterie izolowane z naskórka najefektywniej działa jodyna, a najsłabiej 0,05% roztwór nadmanganianu potasu. Pozostałe preparaty wykazały zaskakująco wysoką efektywność.
    Chemical disinfectants are commonly used in households, working places, educational centres etc. However, due to the fast increase of microorganisms' resistance to chemical compounds used in this type of preparations, it is important to choose a suitable and effective disinfectant that prevents bacterial infections in a fast and efficient way. In this study, an attempt was taken to estimate the effectiveness of chemical disinfection preparations: iodine tincture, solutions of salicylic alcohol, oxidized water and potassium permanganate on the autochthonous microflora of the human epidermis. Studies have revealed that iodine tincture is the most effective, while a 0.05% solution of potassium permanganate the least effective against bacteria isolated from the epidermis. Other preparations have demonstrated a surprisingly high effectiveness
    Źródło:
    Chemik; 2013, 67, 2; 127-130
    0009-2886
    Pojawia się w:
    Chemik
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of disinfectans and Em preparations on the growth inhibition of Lecanicillium fungicola Occirring in cultivation of bitton muschroom (Agaricus bisporus)
    Wpływ środków dezynfekcyjnych i preparatów Em na ograniczenie wzrostu Lecanicillium fungicola występującego w uprawie pieczarki dwuzarodnikowej (Agaricus bisporus)
    Autorzy:
    Breza-Boruta, Barbara
    Kanarek, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2216436.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
    Tematy:
    disinfectant preparations
    effective microorganisms (EM)
    Lecanicillium fungicola
    mushroom cultivation
    efektywne mikroorganizmy (EM)
    preparaty dezynfekcyjne
    uprawa pieczarek
    Opis:
    Background. The dry bubble disease, caused by Lecanicillium fungicola, is the most common fungal disease of white button mushroom (Agaricus bisporus). The aim of this study was to estimate the effectiveness of two chemical agents based on periacetic acid and biopreparations Effective Microorganisms (EM) in inhibiting the growth of L. fungicola isolated from infected fruiting bodies of button mushrooms. Material and methods. The material was the pathogen L. fungicola isolated from bottom mushrooms, treated with disinfectants: Agrosteril (in concentration 1, 1.5, 2, 2.5, 3, 3.5%), Larasept (in concentration 0.2%, 0.5%, 1%) and various configurations with biopreparations based on effective microorganisms (EM). The activity of the chemical preparations was assessed in a plate (on PDA medium) and pot experiment (in infected casing soil). The fungicidal efficacy of EM preparations was performed only in vitro. Results. In a plate experiment Agrosteril disinfectant caused the complete inhibition of pathogen development at each tested concentration. In the case Lerasept the lack of mycelium growth was obtained only after the application of the highest dose of 1%. Biopreparation EM-5 and its combination with EM-NA in a dose of $100 mg·cm^(-3)$ of the medium turned out to be the most effective of EM preparations in inhibiting the development of L. fungicola. Those preparations also caused a significant decrease in sporulation of the pathogen. Chemical preparations applied in the form of sprinkling to the casing infected with the fungi turned out to be less effective. The highest decrease in the pathogen number was obtained on 7th day from inoculation of the casing. Conclusion. Tested disinfecting preparations were characterized by strong fungicidal properties in vitro. Based on the pot experiment it was found that chemical preparations used for disinfecting the casing, applied in doses recommended by the producer, caused only a partial inactivation of L. fungicola.
    Celem badań było określenie skuteczności środków chemicznych Agrosteril i Lerasept oraz preparatów na bazie efektywnych mikroorganizmów EM w hamowaniu rozwoju patogenicznego grzyba Lecanicillium fungicola wyizolowanego z uprawy pieczarek. W doświadczeniu płytkowym preparat Agrosteril w każdym testowanym stężeniu (1%, 1,5%, 2%, 2,5% 3%, 3,5%) powodował całkowite zahamowanie rozwoju patogena. Natomiast pod wpływem Leraseptu brak wzrostu grzybni stwierdzono tylko po zastosowaniu najwyższej dawki 1%, zaś w niższych koncentracjach 0,2% i 0,5% jego działanie było słabsze. Spośród preparatów EM najbardziej skutecznym okazał się EM-5 i jego kombinacja z EM-NA w dawce $100 mg·cm^(-3)$ pożywki. Preparaty te również powodowały istotny spadek zarodnikowania. Na podstawie doświadczenia wazonowego stwierdzono, że użyte do odkażania okrywy preparaty chemiczne powodowały tylko częściową inaktywację L. fungicola.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2021, 20, 2; 61-70
    1644-0625
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zawartość jodu w mleku po profilaktycznym stosowaniu jodoforów
    Iodine level in milk after prophylactic administration of iodophores
    Autorzy:
    Piekacz, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/875252.pdf
    Data publikacji:
    1979
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    jod
    zawartosc jodu
    mleko
    preparaty jodoforowe
    srodki dezynfekcyjne
    mycie
    wymiona
    strzyki
    wyniki badan
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1979, 30, 4
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Opornośc bakterii na działanie niektórych środków dezynfekcyjnych
    Ustrojjchivast bakterijj k dejjstvijo nektorykh dezinfekcionnykh sredstv
    Bacterial resistance to certain disinfectants
    Autorzy:
    Krzywicka, H.
    Janowska, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/872652.pdf
    Data publikacji:
    1981
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    opornosc mikroorganizmow
    bakterie
    srodki dezynfekcyjne
    mutacje
    adaptacja
    selekcja
    mikroorganizmy
    chloraminy
    preparaty jodoforowe
    wyniki badan
    jodoseptan
    wescodyna
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 1981, 32, 4
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Metody dezynfekcji marchwi i innych warzyw korzeniowych
    Methods for disinfection of carrot and other root vegetables
    Autorzy:
    Duda, M.
    Sokolowska, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/826120.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
    Tematy:
    warzywa korzeniowe
    marchew
    mycie
    preparaty myjace
    przemysl sokowniczy
    dezynfekcja
    srodki dezynfekcyjne
    podchloryn sodu
    przemysl owocowo-warzywny
    bakterie patogenne
    mikroorganizmy glebowe
    dwutlenek chloru
    nadtlenek wodoru
    ozonowanie wody
    bezpieczenstwo zywnosci
    Opis:
    Mikroorganizmy znajdujące się na powierzchni owoców i warzyw pochodzą nie tylko ze środowiska naturalnego, ale również z każdego etapu łańcucha żywnościowego, jakiemu są one poddawane (przetwarzanie, pakowanie, transport). W zakładach przemysłowych mycie i dezynfekcja surowców przeznaczonych do bezpośredniego spożycia lub produkcji soków niepasteryzowanych jest zwykle jedynym etapem, w którym można zredukować liczbę mikroorganizmów zanieczyszczających i patogennych. Szczególną uwagę należy zwrócić na warzywa korzeniowe, ponieważ ich części jadalne mają bezpośredni kontakt z glebą, która jest siedliskiem wielu różnych grup drobnoustrojów. W przemyśle owocowo-warzywnym jako dezynfektant najczęściej stosuje się podchloryn sodu, który mimo wysokiej skuteczności ma też wiele wad: powoduje korozję urządzeń, niekorzystnie wpływa na wygląd, smak i zapach warzyw, przyczynia się do powstawania niebezpiecznych trihalometanów. W artykule przedstawiono alternatywne dla podchlorynu sodu substancje stosowane do dezynfekcji warzyw korzeniowych, głównie marchwi, jako ważnego surowca w polskim przemyśle sokowniczym. Przedstawiono przegląd literaturowy dotyczący takich związków, jak kwaśny chloryn sodu, dwutlenek chloru, nadtlenek wodoru, kwas nadoctowy, woda elektrolizowana i ozon. Przedstawiono ich właściwości przeciwdrobnoustrojowe wobec drożdży, pleśni, bakterii Gram-ujemnych i Gram-dodatnich, a także wady, zalety, mechanizm działania oraz wpływ na cechy sensoryczne i przedłużenie trwałości warzyw. Wśród opisanych dezynfektantów na uwagę zasługują woda elektrolizowana i kwaśny chloryn sodu ze względu na swą wysoką skuteczność działania oraz brak negatywnego wpływu na tkanki warzyw, środowisko i organizm człowieka.
    Microorganisms on surfaces of fruits and vegetables come not only from the natural environment but also from every stage of the food chain through which they have to pass (handling, packaging, and transportation). In the industrial processing plants, washing and disinfecting raw materials intended for direct consumption or production of unpasteurized juices is usually the only step in reducing the number of contaminating and pathogenic microorganisms. Particular attention should be paid to root vegetables because their edible parts have direct contact with the soil that is a habitat for many different groups of microorganisms. In the fruit and vegetable industry, sodium hypochlorite is the most commonly used disinfectant, which, despite its high efficiency, has many disadvantages: it causes corrosion of devices, may adversely affect the appearance, taste and smell of vegetables, and it contributes to the formation of dangerous trihalomethanes. In the paper, there are presented alternative to sodium hypochlorite substances used to disinfect root vegetables, mainly carrots, since those root vegetables are an important raw material in the Polish juice industry. The paper contains also a review of the literature relating to such compounds as acidified sodium chlorite, chlorine dioxide, hydrogen peroxide, peracetic acid, electrolyzed water, and ozone. There were depicted antimicrobial properties of disinfectants against yeasts, moulds, Gramnegative and Gram-positive bacteria as well as their disadvantages, advantages, mechanism of action, and effect on the organoleptic characteristics and lifespan prolongation of vegetables. Among the disinfectant described, the electrolyzed water and acidified sodium chlorite are highlighted owing to their high efficacy and no negative impacts on vegetable tissues, environment, and consumer health.
    Źródło:
    Żywność Nauka Technologia Jakość; 2018, 25, 1
    1425-6959
    Pojawia się w:
    Żywność Nauka Technologia Jakość
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies