Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "predykatywne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
Predicative Adverbs and Adjectives with Infinitival Subjects. A Corpus Investigation
Autorzy:
Przepiórkowski, Adam
Patejuk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/52826333.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
predicative adverbs
predicative adjectives
infinitival subjects
non-epistemic modality
Polish
corpora
przysłówki predykatywne
przymiotniki predykatywne
podmioty bezokolicznikowe
modalność nieepistemiczna
język polski
korpusy
Opis:
The aim of this paper is to compare two Polish predicative constructions with infinitival subjects, namely those with predicative adverbs and those with predicative adjectives. The latter construction, of the form “predicative adjective + copula + infinitival subject”, has hardly been noticed in Polish literature on predication, copulas, or infinitival subjects. On the basis of corpus data, mainly from the National Corpus of Polish, we demonstrate that this construction is much rarer than the analogous construction with predicative adverbs. We also show that roughly the same predicates may be expressed as either adverbs or as adjectives when the subject is an infinitival phrase – any observed differences are not systematic but rather stem from lexical gaps and differences in the meanings of particular adverbs and adjectives. In particular, certain modal predicates may only be expressed as adjectives because the corresponding adverbs do not express the same non-epistemic modal meanings. Finally, we provide new corpus evidence for an earlier claim that predicative adjectives are much rarer than adverbs when the subject is infinitival because they require this subject to undergo covert nominalisation; as adverbs combine with infinitival subjects directly, they are usually preferred.
Celem artykułu jest porównanie ze sobą dwóch konstrukcji predykatywnych w języku polskim, w których podmiotem jest fraza bezokolicznikowa: konstrukcji z przysłówkami predykatywnymi i konstrukcji z przymiotnikami predykatywnymi. Ta ostatnia konstrukcja, o postaci „przymiotnik predykatywny + łącznik + podmiot bezokolicznikowy”, nie została wcześniej opisana w polskiej literaturze dotyczącej predykacji, łączników czy podmiotów bezokolicznikowych. Na podstawie danych korpusowych, przede wszystkim z Narodowego Korpusu Języka Polskiego, pokazujemy, że konstrukcja ta jest znacznie rzadsza niż analogiczna konstrukcja z przysłówkami predykatywnymi. Twierdzimy także, że w zasadzie te same predykaty mogą zostać zrealizowane albo jako przysłówki, albo jako przymiotniki, gdy podmiotem jest fraza bezokolicznikowa – obserwowane różnice nie mają charakteru systemowego, a wynikają jedynie z braków w leksykonie lub z tego, że nie zawsze przymiotniki i odpowiadające im przysłówki mają te same zestawy znaczeń. W szczególności pewne predykaty wyrażające modalność nieepistemiczną mogą być wyrażone tylko za pomocą przymiotników, gdyż odpowiadające im przysłówki nie wyrażają takiej modalności. Artykuł omawia także nowe dane korpusowe stanowiące dodatkowy argument za hipotezą, że przyczyną znacznie niższej frekwencji przymiotników predykatywnych niż przysłówków w omawianych konstrukcjach jest to, że – aby możliwe było połączenie przymiotnika predykatywnego z podmiotem bezokolicznikowym – podmiot ten musi ulec składniowej nominalizacji, podczas gdy przysłówki mogą łączyć się z podmiotami bezokolicznikowymi bezpośrednio; stąd preferencja dla składniowo prostszych konstrukcji z przysłówkami.
Źródło:
Studies in Polish Linguistics; 2020, 15, 3; 129-150
1732-8160
2300-5920
Pojawia się w:
Studies in Polish Linguistics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Predicational Clauses with the Preposition z ‘of’
Polskie zdania predykatywne z przyimkiem z
Autorzy:
Bondaruk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887085.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zdania predykatywne
język polski
Program Minimalistyczny
struktura informacji
kontrola
predicational clauses
Polish
Minimalist Program
information structure
control
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie analizy składniowej jednego, dość rzadkiego, typu zdań predykatywnych w języku polskim, w którym podmiot logiczny znajduje się w pozycji dopełnienia przyimka z, predykat zaś występuje w mianowniku. Modelem teoretycznym użytym w artykule jest Program Minimalistyczny Chomsky’ego (2000, 2001, 2008). Zdania predykatywne z przyimkiem z nie były dotąd analizowane w sposób systematyczny, a jedyna dostępna dotychczas analiza, zaproponowana przez Hentschela (2001), koncentruje się na określeniu ograniczeń, co do typów dopełnień w ramach PP oraz mianownikowego DP, jak również na znalezieniu podmiotu gramatycznego tego typu zdań. W artykule przedstawione są argumenty za tym, że dopełnienie przyimkowe wanalizowanych zdaniach zwykle jest określone i posiada referencję, natomiast DP w mianowniku musi być zawsze nieokreślone i musi nie posiadać referencji. W oparciu o związek zgody i zjawisko kontroli zostało pokazane, że DP w mianowniku jest podmiotem gramatycznym tego typu zdań kopularnych. Ponadto owa DP jest zawsze celem dla T w operacji Uzgadniania i przesuwa się do kanonicznej pozycji podmiotu, tzn. Spec, TP. Jeśli PP występuje przed podmiotem, to podlega tropikalizacji i przesuwa się do Spec, CP. Różne pozycje PP i DP w stosunku do siebie wynikają zróżnic w strukturze informacji poszczególnych zdań.
The paper aims at providing a syntactic analysis of one minor type of predicational clauses in Polish in which the logical subject figures as a complement of the preposition z ‘of’, whereas the predicate is marked for the nominative case. The theoretical model used here is the Minimalist Program of Chomsky (2000, 2001, 2008). Z-predicational sentences have not been systematically analysed so far and the only available analysis, that of Hentschel (2001), concentrates on determining the restrictions on the type of the PP complement and the nominative DP as well as on discovering the grammatical subject of this type of sentence. It is argued in the paper that the prepositional complement in the clauses under consideration tends to be definite and referential, while the nominative DP must always be indefinite and non-referential. Based on agreement and control, it has been demonstrated that it is the nominative DP that acts as a grammatical subject in this type of copular clauses. Moreover, this DP is always targeted for Agree by T and ends up in the canonical subject position, i.e. Spec, TP. Whenever the PP precedes the subject, it is topicalised and hence moved to Spec, CP. The different positions of the PP and the DP with respect to each other underline their different information structure in the given sentences.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 5; 33-48
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Predicational, Specificational, Equative and Identificational Copular Clauses in English and Polish
Zdania kopularne predykatywne, specyfiujące, utożsamiające i identyfikujące w języku angielskim i polskim
Autorzy:
Bondaruk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1901870.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zdania kopularne
predykatywne
specyfikujące
utożsamiające
identyfikujące
polski
angielski
copular clauses
predicational
specificational
equative
identificational clauses
Polish
English
Opis:
Artykuł konfrontuje typologię zdań kopularnych, zaproponowaną przez Higginsa (1979) dla języka angielskiego, z danymi z języka polskiego. Higgins wyróżnia w angielszczyźnie cztery typy zdań kopularnych, tj. predykatywne, specyfikujące, utożsamiające i identyfikujące. W artykule pokazano, że te cztery typy zdań obecne są także w polszczyźnie, choć ich inwentarz jest znacznie większy niż w języku angielskim, ponieważ polszczyzna posiada, poza kopulą werbalną, również kopulę zaimkową to, a także wykazuje obecność dwóch tych elementów w jednym zdaniu (tzw. zdania o dwóch kopulach). Wszystkie te trzy typy zdań kopularnych mogą występować w funkcji predykatywnej, pozostałe zaś trzy funkcje mogą być realizowane wyłącznie poprzez zdania z to lub zarówno z to, jak i z być. Przedstawione są przykłady zdań wieloznacznych oraz przywołane są testy umożliwiające eliminację tych dwuznaczności. Ponadto, podjęta została próba redukcji typologii Higginsa. Wykazano, że zdania utożsamiające o odwróconej kolejności składników w języku polskim wykazują cechy typowe dla zdań specyfikujących. Jeśli zaś idzie o zdania identyfikujące, to przedstawiono argumenty za tym, że zarówno w angielszczyźnie, jak i w polszczyźnie można je zakwalifikować albo jako zdania specyfikujące, albo utożsamiające.
The paper confronts the typology of copular sentences proposed by Higgins (1979) for English with the Polish data. Higgins distinguishes in English four types of copular sentences, such as predicational, specificational, equative and identificational. The paper shows that these four types of sentences are also present in Polish although their inventory is much bigger than in English because, in addition to the verbal copula, Polish also has a pronominal copula to, and even shows the co-occurrence of these two elements in the same clause (the so-called dual copula sentences). All these three types of copula sentences may have a predicational function, but the remaining three functions can only be associated with the clauses containing to or those with both to and być. The paper presents examples of ambiguous sentences and the tests to eliminate the ambiguity. An attempt has also been made to reduce Higgins’ typology. It has been shown that Polish inverted equative sentences show properties typical of specificational sentences. As for identity statements, arguments have been provided in favour of the claim that both in English and in Polish they can be classified as either specificational or equative.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2012, 60, 5; 7-26
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
La coesione in italiano e in russo: alcune tendenze nell’espressione dei rapporti di caratterizzazione
Wyrażanie spójności w języku włoskim i rosyjskim: wybrane tendencje dotyczące wyrażeń relacji charakterystyki
Autorzy:
Govorukho, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521132.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
traduzione
analisi contrastiva,
relative appositive/predicative
subordinazione/coordinazione
uso collettivo comune
russo
italiano
tłumaczenie
analiza kontrastywna
zdania względne apozycyjne / predykatywne
podrzędność / współrzędność
uzus językowy
język rosyjski
język włoski
Opis:
L’articolo presenta diverse tendenze di esprimere i rapporti di caratterizzazione in italiano e russo, riconducibili non tanto alle differenze del sistema grammaticale, quanto all’uso comune condiviso dai parlanti. Quando l’elemento centrale di una situazione contiene un rinvio a un’altra situazione, la giustapposizione/coordinazione (con una forma di legamento di tipo prevalentemente anaforico) degli esempi russi viene spesso trasformata in italiano in una subordinazione relativa nella sua versione appositiva o predicativa, creando quindi un rapporto più stretto dal punto di vista sintattico.
Artykuł prezentuje różne sposoby wyrażenia relacji charakterystyki w języku włoskim i rosyjskim widziane nie jako różnice w systemach gramatycznych, ale jako uzus językowy. Kiedy główny element wypowiedzi zawiera odesłanie do innej sytuacji, rosyjskie wyrażenia współrzędne spójnikowe/bezspójnikowe (będące formą łącznika anaforycznego) zostaną przekształcone na włoskie zdania podrzędne względne (przydawkowe lub predykatywne), tworząc w ten sposób znacznie bliższą relację ze składniowego punktu widzenia.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2017, 9, 1 "Gli orizzonti dell’italianistica: tradizione, attualita e sfide di ricerca"; 59-71
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Syntaktische, semantische und pragmatische Funktionen von Nominalgruppen im Deutschen
Autorzy:
Blühdorn, Hardarik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032855.pdf
Data publikacji:
2008-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
grupa nominalna
współczesny niemiecki
referencyjne i niereferencyjne użycie
argumentacja
predykatywne i adverbialne
morfologia
semantyka
nominal group
contemporary German language
referencial and non-referencial use
argumentation
predicative and arbitrary
morphology
semantics
Nominalgruppe
Gegenwartsdeutsch
referentieller und nicht-referentieller Gebrauch
Argument
Prädikative und Adverbialia
Morphologie
Semantik
Opis:
Der vorliegende Aufsatz gibt einen Überblick über die Funktionsvielfalt der Nominalgruppe im Gegenwartsdeutschen. In pragmatischer Hinsicht wird unterschieden zwischen referentiellem und nicht-referentiellem Gebrauch. Letzterer zerfällt weiter in beschreibenden und benennenden Gebrauch. Syntaktisch können Nominalgruppen als Argumente, Prädikative und Adverbialia fungieren. Diese Funktionen unterscheiden sich vor allem bezüglich der Verteilung morphologischer Kasus und thematischer Rollen. Hinsichtlich ihres internen Aufbaus ist zu unterscheiden zwischen artikellosen und artikelhaltigen Nominalgruppen. Artikelhaltige stellen im Deutschen den Normalfall dar, während artikellose auf besondere Verwendungskontexte beschränkt sind. In engem Zusammenhang damit steht die Definitheitsunterscheidung: Definite Nominalgruppen enthalten einen Definitmarker, indefinite nicht. In semantischer Hinsicht ist zwischen Individuen- und Masse-Lesarten sowie zwischen partikulären und generischen Lesarten zu unterscheiden. – Der Aufsatz versteht sich als Handreichung für Studierende und Lehrende der Germanistischen Linguistik sowie des Faches Deutsch als Fremdsprache.
Artykuł stanowi przegląd zróżnicowanych funkcji grup rzeczownikowych we współczesnym języku niemieckim. Z punktu widzenia pragmatyki możliwe jest rozróżnienie pomiędzy referencyjnym użyciem wyrażeń rzeczownikowych a ich użyciem niereferencyjnym. W tym drugim przypadku rozróżnia się użycie opisowe i nazywające. Z punktu widzenia składni, wyrażenia rzeczownikowe mogą funkcjonować jako argumenty, orzeczniki i wyrażenia przysłówkowe. Funkcje te różnią się głównie pod względem przypadka morfologicznego i roli tematycznej. Grupy rzeczownikowe, które zawierają rodzajnik odróżnia się od tych, które rodzajników nie zawierają. We współczesnym języku niemieckim wyrażenia rzeczownikowe z grupy są prototypowe, podczas, gdy pozbawione rodzajników ograniczają się do określonych warunków użycia. Blisko związane z rodzajnikami jest rozróżnienie określoności. Wyrażenia rzeczownikowe określone zawierają znacznik określony, natomiast wyrażenia rzeczownikowe nieokreślone jego nie zawierają. Z punktu widzenia semantyki należy rozróżnić między odczytaniem indywidualnym a zbiorowym oraz szczegółowym a ogólnym. Praca pomyślana została jako wstępny przegląd zagadnienia dla studentów i nauczycieli lingwistyki niemieckiej, jak również języka niemieckiego jako języka obcego.
This paper gives an overview of the diverse functions of nominal expressions in present day German. From the point of view of pragmatics, the referential use of nominals can be distinguished from their non-referential uses. The latter are subdivided into descriptive and denominative uses. Syntactically, nominals can function as arguments, predicatives and adverbials. These functions differ mainly in the distribution of morphological case and thematic roles. With respect to their internal constituency, nominals which contain a determiner are distinguished from determinerless ones. In present day German, nominals with a determiner are prototypical, while determinerless ones are restricted to particular conditions of use. Closely related to determiners is the distinction of definiteness. Definite nominals contain a definite marker, indefinite ones fail to do so. From a semantic point of view, count and mass readings and particular and generic readings must be distinguished. – The paper is meant as an introductory survey for students and teachers both of German Linguistics and of German as a Foreign Language.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2008; 287-320
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies