Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "prawodawca" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Zakres wykonywania władzy wykonawczej (kan. 136 KPK)
+e range of exercising executive power (can. 136 CIC)
Autorzy:
Dzierżon, Ginter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559063.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
interpretacja
prawodawca
władza
władza wykonawcza
executive power
interpretation
legislator
power
Opis:
W przedstawionym opracowaniu przedmiotem zainteresowania Autora stała się wykładnia kan. 136 KPK. Z przeprowadzonych analiz wynika, iż w porządku prawnym Kościoła pierwotną relacją pomiędzy sprawującym władzę a wiernym jest relacja personalna. Ta pryncypialna współzależność wynika z przesłanek teologicznych wiążących się z przyjęciem zarówno sakramentu chrztu, jak i sakramentu święceń. W myśl rozwiązań systemowych, zarówno władzę terytorialną, jak i władzę personalną autorytety kościelne mogą sprawować względem swoich poddanych, gdziekolwiek się oni znajdują. Ponadto Autor wykazał, iż w kan. 136 KPK ustawodawca zawarł jeszcze jedną hipotezę dotyczącą możliwości sprawowania władzy względem podróżnych. W tym przypadku przewagę nad więzią personalną uzyskuje zasada terytorialna, uwydatniona poprzez decyzję ustawodawcy.
The main issue of the presented study was the range of exercising executive power. The author focused his attention on the interpretation of can. 136 CIC. The analysis carried out shows that in the Church legal order the primary relation between an authority and the faithful is personal. This fundamental correlation results from theological premises connected with the sacrament of christening and holy orders. This unusual bond is re;ected in the analyzed disposition (can. 136 CIC), but also in non – code dispositions exercising personal power. System solutions make it clear that territorial as well as personal power can be exercised over the authority’s subjects irrespective of where exactly they are. Moreover, the author proved that can. 136 CIC includes one more hypothesis concerning the possibility of exercising power over travellers. In this case, the territorial principle, emphasized by the legislator, becomes dominant because of the personal bond. It seems that the reasons for this approach are pragmatic since the legislator intended to make exercising.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2012, 31; 117-125
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawne aspekty znalezienia zabytku. Kilka uwag na marginesie domniemanych odkryć pod Wałbrzychem i sprawy tzw. złotego pociągu.
Legal aspects of finding an antique. Remarks referring to the alleged findings near Wałbrzych and the case of so-called "gold train".
Autorzy:
Chorbot, Piotr
Gadecki, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/501902.pdf
Data publikacji:
2015-11-15
Wydawca:
Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Tematy:
prawo
zabytek
dziedzictwo narodowe
polski prawodawca
law
monument
heritage
Polish legislator
Opis:
Przedmiotem niniejszego opracowania jest niezwykle aktualny temat prawnych aspektów rzeczy znalezionych. Autorzy rozpoczęli swoje rozważania od krótkiego wprowadzenia na temat historycznych aspektów grabieży dziedzictwa narodowego, aby następnie w sposób szczegółowy opisać najważniejsze niuanse prawne pojawiające się na kanwie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, znalezisk z perspektywy polskiego prawodawcy. Podsumowując, autorzy zaproponowali katalog czynności, które należałoby podjąć w przypadku znalezienia zabytkowego obiektu.
The study presents most recent issue of the legal aspects of found things. The authors began their considerations with a short introduction about the historical aspects of the plundering of national heritage. They go on to describe in detail the most important legal issues from a Polish legislator’s point of view. In conclusion, the authors propose a list of activities that need to be undertaken in the event of finding a historic object.
Źródło:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2015, 7, 13; 265-272
2080-1335
2720-0841
Pojawia się w:
Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Values in Zygmunt Ziembiński’s theory of legal interpretation: sources
Wartości w teorii wykładni prawa Zygmunta Ziembińskiego: źródła
Autorzy:
Kordela, Marzena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28825314.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
law interpretation
values
axiologically rational legislator
wykładnia prawa
wartości
aksjologicznie racjonalny prawodawca
Opis:
The early phase of Zygmunt Ziembiński’s theory of law interpretation was developed between the late 1950s and early 1970s. From the very outset, values would feature permanently in the theory as components of the axiological system of the legislator. Certain values, such as legal certainty and the correspondence between law and social life, became central to two interpretations: static and dynamic interpretation, respectively. Ziembiński was the first Polish legal theorist to define functional interpretation as a paradigm that invokes the legislator’s values. As he argued, two types of functional interpretation: analogia legis or extensive interpretation have their effect anchored in the adopted values, thus preventing cases which happen to be strongly justified axiologically by such values from being excluded from regulation. Values also enable identification of the norms-conclusions derived through analogia juris and argumentaa fortiori. By providing grounds for the postulation of the rule of law, values ultimately safeguard the legal system from abuse.
Wczesna faza teorii wykładni prawa Zygmunta Ziembińskiego to okres od końca lat 50. do początku lat 70. XX w. Od samego początku w teorii rozwijanej przez Ziembińskiego wartości były składnikiem aksjologicznego systemu prawodawcy. Określone wartości, takie jak bezpieczeństwo prawne oraz zgodność prawa z praktyką społeczną, stały się kluczowe dla dwóch typów interpretacji: statycznej i dynamicznej. Ziembiński jako pierwszy polski teoretyk prawa zdefiniował wykładnię funkcjonalną jako paradygmat odwołujący się do wartości prawodawcy. Jak argumentował, dwa typy wykładni funkcjonalnej: analogia legis czy wykładnia rozszerzająca mają swoje zakotwiczenie w przyjętych wartościach, przez co uniemożliwiają wyłączenie spod regulacji przypadków, które są silnie uzasadnione aksjologicznie tymi wartościami. Wartości umożliwiają również identyfikację norm-wniosków wyprowadzanych w drodze analogia iuris i argumenta a fortiori. Będąc podstawą rządów prawa, wartości ostatecznie chronią system prawny przed nadużyciami.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2023, 85, 2; 63-71
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy prawo kanoniczne integruje wiernych?
Does canon law integrate the faithful?
Autorzy:
Kroczek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/447851.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
integration
canon law
Catholic Church
legislator
faithful
integracja
prawo kanoniczne
Kościół katolicki
prawodawca
wierni
Opis:
The paper discusses the problem of the integrating function of canon law for the community of the faithful. The author offers some arguments in support of the thesis. They are as follows: an argument from the genesis of canon law, an argument from the nature of customary law, an argument from the function of church law and from values connected with canonical norms. Also arguments from legal institutions like diocesan synod and diocesan and parish pastoral council are provided. Realization of the right to association and role of particular law are offered as arguments. The conclusion of the paper is that canon law serves the process of integration of the faithful.
W artykule poruszony został problem integracyjnej funkcji prawa kanonicznego dla wspólnoty wierzących. Autor prezentuje argumenty popierające tę tezę. Są to argumenty z pochodzenia prawa kanonicznego, z charakteru prawa zwyczajowego, funkcji prawa kanonicznego, powiązania wartości i prawa kanonicznego, a także z instytucji prawa kanonicznego takich jak synod diecezjalny i rada duszpasterska. Konkluzję rozważań stanowi stwierdzenie, iż prawo kanoniczne służy procesowi integracji wiernych.
Źródło:
Studia Socialia Cracoviensia; 2014, 1(10); 99-108
2080-6604
Pojawia się w:
Studia Socialia Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kontrowersje doktrynalne wokół natury poszczególnych aktów administracyjnych (kan. 35–93 KPK)
The doctrinal controversies concerning the nature of particular administrative acts in the Code of Canon Low (can. 35–93)
Autorzy:
Dzierżon, Ginter
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595366.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
poszczególny akt administracyjny, prawo kanoniczne, prawodawca kościelny
particular administrative acts, canon law, ecclesial legislator
Opis:
Artykuł omawia kontrowersje dotyczące kategorii poszczególnych aktów administracyjnych, o których jest mowa w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 r. Autor ukazuje, że w kanonicznym porządku prawnym poszczególne akty administracyjne posiadają swą specyfikę. Taki charakter generuje wiele kontrowersji doktrynalnych dotyczących natury aktu. W artykule tym wykazano, iż poszczególne akty administracyjne są specyficznymi aktami prawnymi, odbiegającymi mechanizmami funkcjonowania od założeń generalnej teorii aktu prawnego. Mają one charakter dyspozytywny, skierowany na wywołanie określonych skutków prawnych. W Kodeksie występują niejednorodne zapisy co do formy aktu. Prawodawca dopuszcza, pod pewnymi warunkami, skuteczność zarówno formy pisemnej, jak i ustnej. Poszczególny akt administracyjny jest unilateralnym aktem konkretnym wydawanym przez władzę wykonawczą w formie zarówno pisemnej, jak i ustnej.
The author of the article discusses the controversies arising around the category of particular administrative acts present in the Code of 1983. He proves that the ongoing dispute results mainly from the specificity of the nature of these acts. The inconsistency in opinions of various authors concerning the question of terminology, the specificity of particular administrative acts such as legal acts, the problem of the nature of the power making proper decisions as well as the question of the addressee of an act and its written nature. According to the author, particular administrative acts are unilateral definite acts issued by an executive power in both written and spoken form.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 271-280
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy prawodawca potrzebuje wyobraźni?
Autorzy:
Kroczek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/669689.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
imagination, legislation, law, law drafting, legislator, legal theory
wyobraźnia, prawodawstwo, prawo, prawodawca, teoria prawa
Opis:
The aim of the paper is to present the role and tasks of imagination in legislation. The author focuses on the following realms of legislation action: legitimacy of enacting a new law, variants of possible interpretations of law, acceptance of law by the addressees of law, and the results of entering the law into force. The conclusion is as follows: a good legislator is a realist with a proper dose of imagination.
Celem tego artykułu jest pokazanie roli i zadań wyobraźni u prawodawcy. Autor skupia się na następujących obszarach jego pracy: zasadności stanowienia nowej ustawy, możliwych wariantach wyniku wykładni ustawy, akceptacji ustawy i rezultatu wejścia ustawy w życie. Wniosek jest następujący – dobry prawodawca jest realistą z właściwą dozą wyobraźni.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2014, 46
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On Theoretical Aspects of the Concept of Rational Lawmaker: Between Optimization and Idealization of the Legislation
O teoretycznoprawnych aspektach koncepcji racjonalnego prawodawcy. Między optymalizacją a idealizacją ustawodawstwa
Autorzy:
Leszczyński, Leszek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31348150.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
rationality
lawmaker
optimization model
idealization assumption
legal order
racjonalność
prawodawca
model optymalizacyjny
założenie idealizacyjne
porządek prawny
Opis:
The concept of the rational legislator plays an important role in the theory and philosophy of law, both in its historical-doctrinal and contemporary dimensions. It occurs in two main versions. The first one is associated with optimization models, which define the conditions for treating the legislative practice as a rational activity and the legislator as a rational actor. The second version, associated with the so-called Poznan Theoretical School, expresses itself in the assumption of the legislator’s rationality, which is a-factual in nature, both in terms of subject matter and objects of activity. It plays an important role in the process of legal interpretation, which is particularly evident in relation to the operative (judicial) interpretation. The study shifts the scope of the assumption of rationality of the legislator from the subjective point to the result of legislative actions in the context of expanding the set of sources (carriers) of law beyond legal regulations and binding it to a broad category of the legal order, including the actions of the judiciary and expanding the set of carriers of law to include court rulings and extra-legal criteria used in the processes of law application. This gives the idealization assumption about the rationality of legal order a real dimension, a potential element of which is the judicial “correction” of the results of legislative activity.
Koncepcja racjonalnego prawodawcy odgrywa ważną rolę w teorii i filozofii prawa, zarówno w jej wymiarze historyczno-doktrynalnym, jak i współczesnym. Występuje w dwóch zasadniczych wersjach. Pierwsza z nich wiąże się z modelami optymalizacyjnymi, określającymi warunki umożliwiające traktowanie praktyki legislacyjnej jako działalności racjonalnej, a ustawodawcy jako prawodawcy racjonalnego. Natomiast wersja druga, kojarzona z tzw. poznańską szkołą teoretycznoprawną, wyraża się w założeniu o racjonalności prawodawcy, które ma charakter afaktyczny, zarówno pod względem podmiotowym, jak i przedmiotowym. Pełni przy tym istotną funkcję w procesie wykładni prawa, co przejawia się zwłaszcza w odniesieniu do wykładni operatywnej (sądowej). W opracowaniu dokonano przesunięcia zakresu założenia o racjonalności prawodawcy z ujęcia podmiotowego na rezultat działań ustawodawczych w kontekście rozszerzenia zbioru źródeł (nośników) prawa poza przepisy prawne i związania go z szeroką kategorią porządku prawnego, obejmującą także działania sądownictwa oraz poszerzającą zbiór nośników prawa o orzecznictwo sądowe i kryteria pozaprawne, wykorzystywane w procesach stosowania prawa. Nadaje to założeniu idealizacyjnemu o racjonalności porządku prawnego wymiar realny potencjalnym elementem, którym jest sądowa „korekta” rezultatów działalności ustawodawczej.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 5; 169-185
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zwyczaj w prawie kanonicznym i w prawie polskim
Custom in the Canon Law and in the Polish Law
La coutume en droit canonique et en droit polonais
Autorzy:
Dziewicka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1917241.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
zwyczaj
prawo zwyczajowe
prawo cywilne
prawo kanoniczne
wspólnota
prawodawca
custom
common law
civil law
Canon Law
community
legislator
Opis:
W niniejszym artykule autor porusza problematykę zwyczajów w prawie kanonicznym oraz prawie polskim. We wstępie przedstawiono ogólne cechy zwyczajów i ich znaczenie we współczesnych systemach prawnych. Kolejna część artykułu traktuje o zwyczajach prawnych występujących na gruncie prawa kanonicznego, a także dokonuje interpretacji kan. 23-28 Kodeksu Prawa Kanonicznego, kluczowych do omówienia tej problematyki. . W następnej kolejności autor charakteryzuje zwyczaje w systemie prawa polskiego oraz analizuje obowiązujące przepisy prawa cywilnego pod kątem prawa zwyczajowego.
In this article, the author presents the issue of legal practices in the canonical legal system and in Polish law. In the introduction, was presented the general characteristics of the legal traditions and their importance in contemporary legal systems. In the next section the author is analysing customs in the canonical law as well as is making interpretation can. 23-28 of Code of Canon Law of customs resolving issues. A next part of the article is a characterization of customs in the system of the Polish law and analysis of applicable regulations of the civil law under the angle of the customary law.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2015, 4, 2; 9-23
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Księżna Anna Jabłonowska jako prawodawca i zarządca (1728–1800)
Princes Anna Jabłonowska as a lawmaker and manager (1728–1800)
Autorzy:
Skodlarski, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596794.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
prawodawca
zarządca
ekonom
ustawy
reformy
powinności
czynsz
samorząd
folwark
dobra
lawmaker
administrator
steward
reforms
obligations
rent
manor
goods
Opis:
Activity of Princess Anna Jabłonowska as a legislator and manager in Podlasie in the second half of XVIII century is a sensation in the history of law-making and management in land magnate properties. The Princess proved that rational enhancement had been possible on the scalę of rnagnate properties without breakingthe domestic law.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2013, LXXXIX (89); 297-315
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wymóg zachowania rygorów techniczno-prawnych w pełnieniu władzy ustawodawczej w Kościele partykularnym. Wybrane elementy
Requirement of preserve the technical-juridical rigour in the exercise of legislative power in the particular Church. Selected items
Autorzy:
Sitarz, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806939.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
stanowienie prawa
prawodawca
dyrektywy legislacyjne
II Polski Synod Plenarny
lawmaking
legislator
legislative directives
II Polish Plenary Council
Opis:
Jednym z aspektów władzy biskupa diecezjalnego jest sprawowanie władzy ustawodawczej po-przez wydawanie aktów normatywnych – dekretów ustawodawczych i dekretów wykonawczych, które rządzą się przepisami o ustawach. Kongregacja ds. Biskupów w dyrektorium z 2004 r. Apostolorum successores określiła ogólne wytyczne, jakie powinny zostać zachowane przy redagowaniu aktów normatywnych. Również w dokumentach roboczych II Polskiego Synodu Plenarnego ojcowie synodalni zwrócili uwagę na to, aby wszystkie ustawy partykularne były redagowane popraw-nie, pod względem merytorycznym i formalnym. Jednak do tej pory nie udało się określić konkretnych wymogów, jakimi powinien się kierować biskup diecezjalny. W związku z tym Autor w artykule proponuje sięgnąć do aktualnych i przyjętych dyrektyw prawodawczych, wypracowanych na gruncie prawa świeckiego, zgodnych jednak z powołaniem i misją Kościoła, które służyłyby pomocą prawodawcy partykularnemu, wskazując mu, w jaki sposób rozwiązywać typowe problemy legislacyjne. Jeden z podziałów dyrektyw wydaje się odpowiedni do próby dostosowania go do wymogów prawodawcy kościelnego, zawiera on pięć typów kryterium podziału dyrektyw, mianowicie: 1) język; 2) jednolitość i kompletność; 3) systematyka; 4) adresat; 5) forma regulacji.
One of the aspects of authority of the diocesan bishop is to exercise legislative power through the issuing normative acts – legislative decrees and executory decrees governing the legal provisions of the Laws. Congregation for the Bishops in the Directory from 2004 Apostolorum successores, has defined general guidelines which should be complied with drafting normative acts. Also in working documents of II Polish Plenary Council, the Synod Fathers, drew attention to the fact, that all particular Laws should be drafted correctly in terms of the substance and the procedural. But until now, did not determined the specific requirements which should be guided by the diocesan bishop. Consequently, the Author in the article proposes to reach for a current and adopted legislative directives, developed on the basis of state law, however, according with the vocation and mission of the Church, which would serve the particular legislator, pointing him how to solve common problems of legislative. One of them seems appropriate to try to adapt it to the requirements of ecclesiastical legislator, it contains five types of criterion of division directives and it is as follows: 1) language; 2) the uniformity and completeness; 3) systematics; 4) the addressee; 5) the form of regulation.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2014, 24, 4; 163-176
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasada racjonalnego prawodawcy a systemowa regulacja niektórych instytucji prawa pracy
The principle of a rational legislator and the systemic regulation of some labour law institutions
Autorzy:
Kuczyński, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2057926.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
racjonalny prawodawca
pracownik
pracodawca
odpowiedzialność dyscyplinarna
upomnienie
przewinienie mniejszej wagi
rational legislator
employee
employer
disciplinary liability
reprimand
minor infraction
Opis:
Systemowy przegląd niektórych instytucji prawnych odpowiedzialności dyscyplinarnej pracowników prowadzi do wniosku, że regulacja prawa dyscyplinarnego nie opiera się na racjonalnych i logicznych założeniach. Wątpliwości budzi istnienie wielu ustaw normujących oddzielnie dla poszczególnych grup pracowniczych i z reguły w odmienny sposób funkcjonalnie tożsame materialne i procesowe instytucje odpowiedzialności dyscyplinarnej. Odmienności tych nie tłumaczy różny czas uchwalania poszczególnych ustaw i przedmiotowe odrębności związane z wykonywaniem poszczególnych zawodów. Co do prawodawcy, analiza odpowiednich przepisów prawnych wskazuje, że w wielu sytuacjach nie zachowują one zasady spójności terminologicznej lub spójności systemowej. Odnosi się to zwłaszcza do norm, które ze względu na wadliwe traktowanie kwestii językowych związanych z zasadą racjonalnego tworzenia prawa nie spełniają wymogu przedmiotowej adekwatności.
A systemic review of selected legal institutions of employees’ disciplinary liability leads to the conclusion that the regulation of disciplinary law is not based on rational and logical assumptions. Concerns are raised as to the existence of many statutes that regulate, separately for individual employee groups and, as a rule, differently, functionally identical substantive and procedural institutions of disciplinary liability. Such differences are not explained, by the different times at which individual statutes were enacted and the subject matter differences related to the exercise of particular professions. As for the legislator, a review of the relevant provisions of law indicates that the said regulations do not, in many situations, satisfy the principle of terminological consistency or the requirement of systemic coherence. This applies in particular to norms that, due to their faulty treatment of linguistic issues relating to the rational creation of law, do not meet the requirement of the said adequacy.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, specjalny II, XXI; 95-106
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kształtowanie się systemu sądowej kontroli orzeczeń dyscyplinarnych w stosunkach służbowych
Shaping the system of judicial control of disciplinary decisions in service relationships
Autorzy:
Kuczyński, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056705.pdf
Data publikacji:
2021-12-16
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
stosunek służbowy
odpowiedzialność dyscyplinarna
racjonalny prawodawca
pracownik
właściwość sądu
service relationship
disciplinary liability
rational legislator
employee
competence of a court
Opis:
Początkowo odpowiedzialność dyscyplinarna nie podlegała kontroli sądowej. Kształtowanie się systemu sądowej kontroli orzeczeń dyscyplinarnych było długotrwałym procesem, który został ostatecznie ustalony wraz z wejściem w życie konstytucyjnej zasady prawa go sądu. Systemowa analiza przedmiotowych przepisów wskazuje, że ustrój oraz funkcjonowanie tej instytucji nie opierają się na jasnych i racjonalnych założeniach spełniających postulowane kryteria zadowalającej (przyzwoitej) regulacji. Istniejące przepisy często w odmienny sposób regulują aspekty instytucjonalne, materialne i procesowe tej kontroli. Takie ujęcie systemu kontroli stawia strony (zwłaszcza obwinionych) w różnych, często niesprawiedliwie nierównych sytuacjach procesowych wynikających z odmiennych zasad postępowania obowiązujących w sądach powszechnych i sądach administracyjnych.
Initially, disciplinary liability was not subject to judicial control. The shaping of the judicial control of disciplinary decisions was a long-standing process which was finally established with the entry into force of the constitutional principle right of access to court. A systemic analysis of the provisions in question indicates that the system and functioning of this institution are not based on clear and rational assumptions that meet the postulated criteria of a satisfactory (decent) regulation. Existing provisions often regulate institutional, material and procedural aspects of this control in a different way. This approach to the control system puts the litigant parties (especially the accused) in unjustifiably different procedural situations resulting from different rules of procedure in force in common courts of law and administrative courts.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, specjalny I, XXI; 599-609
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Council of State – Emanation of the Sejm
Rada Państwa – emanacja Sejmu
Autorzy:
Grzesik-Kulesza, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/940978.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Council of State
emanation of the Sejm
supreme state body
decree
legislator
Rada Państwa
emancja Sejmu
naczelny organ państwowy
dekret
prawodawca
Opis:
Due to the Constitution of 1952, the Council of State gained the status of the supreme organ of state power which was to strengthen the control of the Sejm over the government between the sessions. It operated on a collegial basis and its composition reflect- ed the political face of the Sejm. The Council of State has received a wide range of competences, including very significant power to issue decrees with the force of law, which meant that in certain periods it became the main legislator limiting the legislative activity of the Sejm. Thanks to decree-making activities, it had a huge impact on the shaping and functioning of legal system. In practice, it also took over control rights over the government. Due to the real nature of this body in the system of state organs, it can be stated that the political purpose for which the Council of State was established has been significantly expanded.
Rada Państwa uzyskała na gruncie Konstytucji z 1952 r. status naczelnego organu władzy państwowej, który miał wzmacniać kontrolę Sejmu nad rządem pomiędzy sesjami. Działała na zasadzie kolegialności a jej skład odzwierciedlał polityczne oblicze Sejmu. Rada Państwa otrzymała szeroki zakres kompetencji, w tym bardzo istotne uprawnienie do wydawania dekretów z mocą ustawy, co spowodowało że w pewnych okresach stawała się głównym prawodawcą ograniczając działalność ustawodawczą Sejmu. Dzięki działalności dekretodawczej miała ogromny wpływ na kształtowanie i funkcjonowanie systemu prawa. W praktyce przejęła ponadto uprawnienia kontrolne w stosunku do rządu. Z uwagi na rzeczywisty charakter tego organu w systemie organów państwowych można stwierdzić, że cel ustrojowy dla którego Rada Państwa została powołana został znacznie rozszerzony.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 6 (52); 29-37
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Materiały legislacyjne jako głos prawodawcy w dyskursie o zasadach prawa
Autorzy:
Bielska-Brodziak, Agnieszka
Tkacz, Slawomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/609281.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
legal principles
legislative materials
legislative history
legislator
Code of Administrative Proceedings
zasady prawa
materiały legislacyjne
historia legislacyjna
prawodawca
Kodeks postępowania administracyjnego
Opis:
The paper discusses the possibilities for using legislative materials in the process of establishing a catalogue of legal principles and determining their content. The starting point for the analysis was the conviction that the catalogue of legal principles and their content is established through discourse. One element of this discourse is the legislator’s voice in the form of “traces” left in various places. The interpreter may refer to both the legislator’s expressions in texts of normative acts and to expressions presented in legislative materials. Until recently, given their insufficient availability, legislative materials were seldom used in the discourse on legal principles. Through an analysis of legislative materials developed for the 2017 amendment of the Code of Administrative Proceedings, which introduced new principles to the Code, the authors show that these materials can be a source of valuable information on the legislative intent. The paper concludes with the following observation: the currently available access opportunities offered by information technologies mean that expanding the context that shapes the catalogue and content of the various principles through the use of legislative materials appears necessary. 
Przedmiot rozważań podjętych w opracowaniu stanowi kwestia możliwości wykorzystania materiałów legislacyjnych w procesie określania katalogu zasad prawa oraz ustalania ich treści. Punktem wyjścia dla zaprezentowanych przez autorów analiz było przekonanie o tym, że ustalenie katalogu zasad prawa i ich treści jest budowane w drodze dyskursu. Elementem tego dyskursu jest głos prawodawcy w postaci „śladów” pozostawionych w różnych miejscach. Interpretator może zarówno sięgać po wypowiedzi prawodawcy znajdujące się w tekstach aktów normatywnych, jak i wykorzystać wypowiedzi zaczerpnięte z treści materiałów legislacyjnych. Do niedawna – w związku z brakiem wystarczającej dostępności dokumentów wytworzonych w toku procesu legislacyjnego – materiały te były bardzo rzadko wykorzystywane w dyskursie o zasadach prawa. Autorzy na przykładzie analizy materiałów legislacyjnych powstałych w toku dokonanej w 2017 roku nowelizacji Kodeksu postępowania administracyjnego z 1960 roku, której efektem było wprowadzenie do prawa administracyjnego procesowego nowych zasad i poddanie pewnym modyfikacjom dotychczas uznawanych, dowodzą, że materiały te mogą być cennym źródłem informacji o intencji prawodawcy. Na zakończenie rozważań sformułowano wniosek ogólny, że mimo iż w naszej tradycji nie dokonywano odtwarzania katalogu i treści zasad prawa w oparciu o materiały legislacyjne, wobec aktualnych możliwości dostępu jakie dają technologie informatyczne, wzbogacenie kontekstu decydującego o ustaleniu katalogu i treści poszczególnych zasad przez wykorzystanie materiałów legislacyjnych wydaje się kierunkiem niezbędnym.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius); 2018, 65, 1
0458-4317
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio G (Ius)
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Utrata urzędu proboszcza
Loss of parish-priest’s office
Autorzy:
WROCEŃSKI, JÓZEF
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2086101.pdf
Data publikacji:
2020-03-31
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
urząd kościelny
utrata urzędu
proboszcz
procedura
prawodawca kościelny
skutki prawne
church office
loss of the office
pastor
legal procedures
church legislator
effects legal
Opis:
Z urzędem proboszcza istotowo związana jest pasterska troska o powierzoną mu wspólnotę wiernych. Oznacza to, że do spełnienia swej misji został on powołany na podstawie uczestniczenia razem z biskupem w kapłaństwie Chrystusa i powierzonego sobie urzędu. Z tej racji proboszcz cieszy się w prawie określoną stabilnością, która ma na celu ścisłe i trwałe związanie go z powierzonym mu ludem, mobilizowanie go do ofiarnej i owocnej pracy duszpasterskiej. Jednakże stabilność ta nie ma charakteru bezwzględnego. Stąd też prawodawca kodeksowy zniósł urząd proboszcza nieusuwalnego, ponadto proboszcz swego urzędu nie sprawuje w sposób autonomiczny i bez żadnej zależności, lecz z upoważnienia biskupa diecezjalnego, który z mocy prawa Bożego jest pasterzem Kościoła partykularnego. Ze względu na dobro wiernych albo konieczność lub pożytek Kościoła albo też inne okoliczności życiowe tenże prawodawca przewiduje kilka sposobów utraty urzędu proboszcza. Na podstawie norm ogólnych urząd kościelny, w tym także urząd proboszcza, traci się po upływie czasu, po osiągnięciu określonego prawem wieku, na skutek rezygnacji, przeniesienia, usunięcia, a także pozbawienia. Naturalną przyczyną utraty każdego urzędu kościelnego jest śmierć osoby go piastującej. Pomimo tych postanowień prawodawca kościelny dla urzędu proboszcza odrębnie określa sposoby utraty, zaliczając do nich usunięcie lub przeniesienie dokonane zgodnie z przepisami prawa, zrzeczenie się dla słusznej przyczyny oraz upływ czasu. Szczególnie w przypadku usunięcia lub przeniesienia przewiduje specjalne procedury administracyjne. Chodzi nie o karne, lecz czysto administracyjne usunięcie lub przeniesienie proboszcza do innej parafii lub na inny urząd, ze względu na dobro wiernych. Wyodrębnienie tych dwóch procedur, które są znane w Kościele od dawna, wynika przede wszystkim z doniosłej roli, jaką w życiu wspólnoty parafialnej ma do spełnienia proboszcz oraz z faktu stałości jego urzędu. Procedury te mają na celu wyeliminowanie sytuacji, w której określone nadużycia ze strony proboszcza mogłyby pozbawić wiernych dóbr duchowych, do których mają prawo, nie pomijając też dobra proboszcza. Wszystkie sposoby utraty urzędu proboszcza, oprócz skutków szczegółowych określonych przez prawodawcę, powodują wakat parafii.
The pastoral care for the community of the faithful entrusted to parish-priest is essentially connected with the office of the pastor. This means that the parish priest is called to fulfill his mission because of his participation in the priesthood of Christ and the office entrusted to him by the bishop. Therefore, he performs this office not autonomously and without any dependence, but under the authority of the diocesan bishop, who, by virtue of God's law, is a shepherd of the particular Church. For the sake of the faithful, the church legislator foresees several ways of losing the office of parish priest. The author in this article discusses this very complex issue. Based on general norms, the church office, including the office of a parish priest, is lost after the lapse of time, after reaching the legal age, because of resignation, transfer, removal and deprivation. The natural reason for the loss of every church office is the death of the person holding it. Despite these provisions, the church legislator for the office of the parish priest separately determines the ways of loss, including the removal or transfer made in accordance with the law, waiver for a just cause and the passage of time. Particularly in the event of removal or transfer, it provides for special administrative procedures. The separation of these two procedures is primarily due to the important role that the parish priest has to fulfill in the life of the church community and the fact of the durability of his office. The role of these procedures is elimination of the possible abuses by the priest, which could deprive the parishioners of the spiritual goods to which they are entitled, without omitting the good of the priest. All ways of losing the office of parish priest, apart from the particular effects specified by the legislator, result in the vacancy of the parish.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 1; 3-33
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies