Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "prawo patronatu" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Wpływ prawa świeckiego na powstanie prawa patronatu
The impact of civil law on the establishment of patronages right
Linfluence de la loi laïque sur la création du droit de patronage
Autorzy:
Pankiewicz, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791273.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
patronage's right
civil law
roman law
Church
prawo patronatu
prawo świeckie
prawo rzymskie
Kościół
Opis:
According to the institution of ius patronatus, catholic founders of churches and chapels gained patron enjoyed privileges and duties. A better understanding of patronus can be obtained by reference to the roman law, is which this term means somebody had regained his slave's freedom. Further meaning of this word patronus is defender (advocate). The article shows the impact of civil law on the establishment of patronage's right. This institution originates from church law in this field of its regulation but also has very close connection with civil law. Patronage is formed as a result of a “competition’s process” of private ownership right of churches' founders with ecclesiastical law. There is indicated a special nature of patronage as an exceptional institution which should not just be identified with ecclesiastical law. Church law has not separated definitely the right in property and personal law. The Author tends to lean towards the view that patronage has a “mixed” nature of ecclesiastical and secular. As a consequence patronage's right is formed by these two legal systems.
Źródło:
Kościół i Prawo; 2013, 2(15); 73-100
0208-7928
2544-5804
Pojawia się w:
Kościół i Prawo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pojęcie patronatu według Kodeksu Pio-Benedyktyńskiego z 1917 roku w kontekście realizacji tego prawa na ziemiach polskich po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku
The Concept of Patronage According to the Pio-Benedictine Code of 1917 in the Context of the Implementation of this Right on Polish Lands after Regaining Independence in 1918
Autorzy:
Pankiewicz, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32443830.pdf
Data publikacji:
2024
Wydawca:
Stowarzyszenie Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Tematy:
patronage law
privilege of the presentation for an ecclesiastical office
Church-state relations
financing of churches and religious associations
prawo patronatu
przywilej prezentacji na urząd kościelny
relacje Kościół-państwo
finansowanie kościołów i związków wyznaniowych
Opis:
Finansowanie działalności Kościołów i związków wyznaniowych w Polsce jest zagadnieniem, które permanentnie wzbudza ożywioną dyskusję obejmującą poszukiwanie takich rozwiązań prawnych, które satysfakcjonowałyby wszystkie zainteresowane strony. Z uwagi na dominującą pozycję wiary katolickiej w Polsce, podejmowana polemika w opisywanym zakresie, zasadniczo obejmuje ułożenie relacji państwo-Kościół katolicki. W związku z tym istotnym jest odniesienie się do okresu historii państwa polskiego, w którym podnoszony aspekt był uregulowany. Instytucją prawną, która z jednej strony była zasadniczą w zakresie finansowania Kościoła katolickiego, z drugiej, „anormalną” z uwagi na wynikające z niej szerokie uprawnienia osób świeckich w Kościele, to prawo patronatu. Okres szczególny, w kontekście realizacji tego prawa na ziemiach polskich, przypada na czas po odzyskaniu niepodległości przez Polskę w 1918 r., a więc w okresie po wejściu w życie Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. W niniejszym opracowaniu opisane zostanie pojęcie i rodzaje prawa patronatu według Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r., ze szczególnym uwzględnieniem jego realizacji na ziemiach polskich. Analiza podejmowanego zagadnienia ma na celu nie tylko przypomnienie dawnych regulacji prawnych, ale przede wszystkim ma stanowić kanwę do przyjęcia nowych przepisów prawnych, bazując na historycznych rozwiązaniach i ich skutkach.
Financing the activities of churches and religious associations in Poland is an issue that constantly arouses lively discussion, including the search for legal solutions that would satisfy all interested parties. Due to the dominant position of the Catholic faith in Poland, the polemics undertaken in the described scope mainly concern the arrangement of the state-Catholic Church relations. Therefore, it is important to refer to the period in the history of the Polish state in which the aspect in question was regulated. A legal institution which, on the one hand, was the main one in terms of financing the Catholic Church, and on the other hand, „abnormal” due to the extensive rights of lay people in the Church resulting from it, was the right of patronage. A special period in the context of the implementation of this right on Polish lands falls after Poland regained independence in 1918, after the entry into force of the Code of Canon Law of 1917. This study will describe the concept and types of the right of patronage according to the Code of Canon Law of 1917, with particular emphasis on its implementation in Poland. The analysis of the discussed issue is intended not only to recall old legal regulations, but above all to constitute a basis for the adoption of new legal provisions, based on historical solutions and their effects.
Źródło:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego; 2024, 19, 21 (1); 237-250
2719-3128
2719-7336
Pojawia się w:
Biuletyn Stowarzyszenia Absolwentów i Przyjaciół Wydziału Prawa Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Posiadanie pro melioratione dóbr kościelnych przez Kazimierza Wielkiego
Ownership of church estates pro melioration by King Casimir the Great
Autorzy:
Goźdź-Roszkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/532884.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
Casimir the Great
Royal domain
monastic estates
pro meliortatione lifelong tenure
Cistercians from Sulejów
Cistercians from Wąchock
Order of the Holy Sepulchre from Miechów
melioration of church estates
right of patronage
Kazimierz Wielki
domena monarsza
dobra klasztorne
dożywocie pro meliortatione
cystersi z Sulejowa
cystersi z Wąchocka
bożogrobcy z Miechowa
melioracje dóbr kościelnych
prawo patronatu
Opis:
The royal tenure on church estates resulted from an initiative of King Casimir the Great (Kazimierz Wielki) or the monastery being their owner. The reason declared officially for setting up the lifelong tenure was the intention to improve the economic condition of the church estates (melioratio bonorum). Yet one can also guess other, hidden reasons for setting up such tenures. It is so as in this way the king had a pretext to manifest the royal right of patronage towards monasteries and also derived profit, although the latter was not necessarily obtained at the moment of conducting the improvement of the estates. It is also probable that King Casimir counted on the fact that the monastic endowments he only held in lifelong tenure would remain in the hands of the royalty for ever. Being the lifelong tenant, the king had limited material rights to the estates held. They consisted of the rights of the owner, yet without the right to dispose of the object of tenure (ius disponendi). It was the monastery that remained the owner of the estate that the king held in tenure. With the death of King Casimir, the tenure terminated, and the estates it covered returned to their owners. Perhaps pro melioratione tenures played a lesser role in the king’s internal policy than what the opinions of some researchers suggest.
Dożywocie królewskie na dobrach kościelnych powstawało z inicjatywy Kazimierza Wielkiego, bądź klasztoru będącego ich właścicielem. Deklarowaną oficjalnie główną przyczyną ustanowienia dożywocia był zamiar poprawienia stanu gospodarczego włości kościelnych (melioratio bonorum). Można się jednak domyślać także innych, ukrytych powodów ustanawiania dożywocia. Dawało bowiem ono królowi pretekst do zamanifestowania monarszego prawa patronatu względem klasztorów a także przynosiło dochód, niekoniecznie osiągany dopiero w efekcie przeprowadzonej melioracji dóbr. Prawdopodobnie też król Kazimierz liczył, iż dobra klasztorne, choć posiadane przezeń tylko dożywotnio, pozostaną w rękach monarszych na stałe. Na posiadanych dobrach król, jako dożywotnik miał ograniczone prawo rzeczowe, na które składały się uprawnienia służące właścicielowi, jednak bez prawa dysponowania przedmiotem dożywocia (ius disponendi). Właścicielem dzierżonych przez króla dóbr był klasztor. Z chwilą śmierci króla Kazimierza dożywocie gasło a dobra nim obciążone powróciły do właścicieli. Być może dożywocie pro melioratione odgrywało mniejszą rolę w polityce wewnętrznej monarchy od tej, jaką sugerują wypowiedzi niektórych badaczy.
Źródło:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego; 2015, 18; 17-35
1733-0335
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Państwa i Prawa Polskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies