Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "prawo karne procesowe" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Oskarżony – (nie)potrzebny uczestnik postępowania jurysdykcyjnego? Rozważania na tle art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk (część II)
Defendant – (un)necessary participant to judicial proceedings? Considerations in the context of art. 117 § 3a and art. 378a of the code of criminal procedure (part II)
Autorzy:
Kil, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2055518.pdf
Data publikacji:
2022-02-16
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
prawo karne procesowe
rozprawa
oskarżony
rzetelny proces karny
Konstytucja RP
normy konwencyjne
postępowanie dowodowe
procedural criminal law
trial
defendant
fair criminal process
Constitution
Convention norms
evidentiary proceedings
Opis:
Artykuł poświęcono prawu oskarżonego do udziału w rozprawie w świetle zmian wprowadzonych do Kodeksu postępowania karnego ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019, poz. 1694). W drugiej części artykułu pogłębione rozważania poświęcono regulacji z art. 378a kpk, wprowadzonej do Kodeksu postępowania karnego nowelizacją z 2019 r. W tym zakresie dokonano analizy dogmatycznej wskazanego przepisu, zaprezentowano jego ratio legis, jak również przeanalizowano konsekwencje procesowe wprowadzenia przedmiotowej regulacji. W opracowaniu omówiono również formułowane w piśmiennictwie wątpliwości odnoszące się do art. 378a kpk, jak również przedstawiono proponowany sposób wykładni analizowanej regulacji. Dokonano także oceny unormowań z art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk przez pryzmat standardu konstytucyjnego i konwencyjnego, wynikającego w szczególności z art. 42 ust. 2 Konstytucji RP, art. 45 ust. 1 Konstytucji RP oraz art. 6 ust. 1 i 3 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
The article is devoted to the defendant’s right to participate in the trial in the light of the reforms introduced to the Code of Criminal Procedure by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019, item 1694). In the second part of the article, in-depth considerations were devoted to the provision of Art. 378a of the Code of Criminal Procedure, introduced to the Code by the 2019 amendment. In this regard, dogmatic analysis was carried out of the discussed provision, its ratio legis was presented, and procedural consequences of the introduced regime were discussed. The study discusses as well the doubts formulated in academic literature in relation to Art. 378a of the Code, and proposes a method of interpreting the analysed provision. The study also involves assessment of the provisions of Art. 117 § 3a and Art. 378a of the Code of Criminal Procedure through the prism of the constitutional and conventional standards, especially under Art. 42(2) and Art. 45(1) of the Constitution of the Republic of Poland as well as Art. 6(1) and (3) of the European Convention on Human Rights.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 3, XXI; 111-126
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The participation of environmental NGOs in (Austrian) criminal proceedings in the light of Art. 9 (3) Aarhus Convention
Udział środowiskowych organizacji pozarządowych w (Autriackim) postępowaniu karnym w świetle Art. 9 (3) Konwencji Aarhaus
Autorzy:
Schalk-Unger, Lara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2148297.pdf
Data publikacji:
2022-11-29
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
access to justice
Aarhus Convention
environmental crime
criminal procedure law
dostęp do systemu sprawiedliwości
Konwencja z Aarhaus
przestępstwa
przeciwko środowisku
prawo karne procesowe
Opis:
One of the three main pillars of the Aarhus Convention is access to justice for members of the public. Access to justice can not only be provided for in administrative proceedings but also via criminal proceedings in cases of environmental crime. Members of the public with an interest in environmental protection are especially environmental NGOs. In some European countries NGOs play an active role in criminal proceedings, however in many cases they are banished to the sidelines. This article describes the implications and requirements of Art. 9 (3) of the Aarhus Convention for access to justice via criminal proceedings, analyzes the existing ways for environmental NGOs to participate in Austrian criminal proceedings and presents ways in which criminal procedure law can be reformed to meet the requirements of the Aarhus Convention. The end goal is to make the prosecution of environmental crime as effective as possible.
Jednym z trzech głównych filarów Konwencji z Aarhaus jest zapewnienie obywatelom dostępu do wymiaru sprawiedliwości. Nie oznacza to jedynie zapewnienia dostępu do postepowania administracyjnego, lecz także do postępowania karnego w przypadkach przestępstw przeciw środowisku. Szczególnymi członkami społeczeństwa zainteresowanymi ochroną środowiska są organizacje pozarządowe. W niektórych krajach europejskich organizacje takie odgrywają czynną rolę w postepowaniach karnych, jednakże w wielu przypadkach są spychane na margines. Niniejsza praca opisuje implikacje i wymagania związane z art. 9 (3) Konwencji z Aarhaus dotyczące kwestii dostępu do postępowania karnego, analizuje istniejące sposoby uczestnictwa organizacji pozarządowych w postępowaniach karnych w Austrii oraz przedstawia sposoby, w jakie prawo karne procesowe może być reformowane dla spełnienia wymagań Konwencji z Aarhaus. Celem ostatecznym jest doprowadzenie do stanu, w którym ściganie przestępstw przeciwko środowisku będzie najbardziej skuteczne.
Źródło:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne; 2022, 1; 212-236
2658-1922
Pojawia się w:
Opolskie Studia Administracyjno-Prawne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oskarżony – (nie)potrzebny uczestnik postępowania jurysdykcyjnego? Rozważania na tle art. 117 § 3a kpk oraz art. 378a kpk (część I)
Defendant – (un)necessary participant to judicial proceedings? Considerations in the context of art. 117 § 3a and art. 378a of the code of criminal procedure (part I)
Autorzy:
Kil, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054686.pdf
Data publikacji:
2021-11-26
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
prawo karne procesowe
oskarżony
rzetelny proces karny
gwarancje procesowe
nowelizacja
procedural criminal law
defendant
fair criminal process
procedural guarantees
amendment
Opis:
Artykuł poświęcono prawu oskarżonego do udziału w rozprawie w świetle zmian wprowadzonych do Kodeksu postępowania karnego ustawą z dnia 19 lipca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2019, poz. 1694). W pierwszej części artykułu przedstawiono ewolucję regulacji poświęconej kwestii obecności oskarżonego na rozprawie na przestrzeni historycznego rozwoju polskiego procesu karnego, jak również omówiono istotę prawa oskarżonego do udziału w rozprawie. Pogłębione rozważania poświęcono regulacji z art. 117 § 3a kpk, wprowadzonej do Kodeksu postępowania karnego nowelizacją z 2019 r. W tym zakresie dokonano analizy dogmatycznej wskazanego przepisu, zaprezentowano jego ratio legis, jak również przeanalizowano konsekwencje procesowe wprowadzenia przedmiotowej regulacji. W opracowaniu omówiono również formułowane w piśmiennictwie wątpliwości odnoszące się do art. 117 § 3a kpk, jak również przedstawiono proponowany sposób wykładni analizowanej regulacji.
The article is devoted to the defendant’s right to participate in the trial in the light of the reforms introduced to the Code of Criminal Procedure by the Act of 19 July 2019 amending the Act – Code of Criminal Procedure and certain other acts (Dz.U. 2019, item 1694). The first part of the article depicts the evolution of the legal regime governing the defendant’s presence at the trial throughout the history of the Polish criminal process, and discusses the essence of the defendant’s right to participate in the trial. An in-depth analysis was devoted to the provision of Art. 117 § of the Code of Criminal Procedure, introduced in the Code by the amendment of 2019. In this regard, dogmatic analysis was carried out of the discussed provision, its ratio legis was presented, and procedural consequences of the introduced regime were discussed. The study discusses as well the doubts formulated in academic literature in relation to Art. 117 § 3a of the Code, and proposes a method of interpreting the analysed provision.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2021, 2, XXI; 167-177
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Testis unus testis nullus : rzecz o wiarygodności zeznań jedynego świadka naocznego w postępowaniu karnym = Testis unus testis nullus : a claim about the reliability of the statements of a single eye witness in criminal proceedings
Rzecz o wiarygodności zeznań jedynego świadka naocznego w postępowaniu karnym
Testis unus testis nullus : a claim about the reliability of the statements of a single eye witness in criminal proceedings
Claim about the reliability of the statements of a single eye witness in criminal proceedings
Autorzy:
Wawrzeniuk, Adrian
Powiązania:
Studia Bezpieczeństwa Narodowego 2021, nr 19, s. 11-24
Współwytwórcy:
Uniwersytet Warszawski oth
Data publikacji:
2021
Tematy:
Prawo karne procesowe
Przesłuchanie świadka
Świadek koronny
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
Artykuł przedstawia badania przeprowadzone na podstawie ankiety ochotników anonimowych potencjalnie związanych z uczestnictwem w zdarzeniu jako świadkowie. Autor omawia jak zeznania mogą mieć kluczowe znaczenie w rozstrzygnięciu postępowania w śledztwie oraz jak składanie fałszywych zeznań wiąże się z odpowiedzialnością karną.
Bibliografia na stronie 24.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Instytucja świadka koronnego w systemie bezpieczeństwa publicznego : rozprawa doktorska
Autorzy:
Kręgulec, Rafał.
Współwytwórcy:
Cieślar, Paweł. Promotor
Akademia Sztuki Wojennej. Wydział Zarządzania i Dowodzenia. Instytucja sprawcza
Akademia Sztuki Wojennej. Wydawca
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Warszawa : Akademia Sztuki Wojennej
Tematy:
Akademia Sztuki Wojennej
Świadek koronny
Prawo karne procesowe
Bezpieczeństwo publiczne
Rozprawa doktorska
Opis:
Rozprawa doktorska. Akademia Sztuki Wojennej, 2020.
Bibliografia, netografia na stronach 213-218.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka
Tytuł:
Is “Public Interest” a Conceptual Category of Contemporary Polish Procedural Criminal Law?
Czy “interes publiczny” jest kategorią pojęciową współczesnego polskiego prawa karnego procesowego?
Autorzy:
Paluszkiewicz, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1061145.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej – Sekcja Polska IVR
Tematy:
procedural criminal law
general clause
public interest
public interest advocate
social interest advocate
state prosecutor
prawo karne procesowe
klauzula generalna
interes publiczny
rzecznik interesu publicznego
rzecznik interesu społecznego
prokurator
Opis:
This study aims at presenting conceptual category named “public interest” under the Polish procedural criminal law. The concept of “public interest”, which is the subject of this analysis, is treated as an indefinite term, functioning as a general clause, whose the task of which is to render a legal text more “flexible” by referring to a set of values outside of the system. The term “public interest” is no longer used in the provisions of the Code of Criminal Procedure. The legislator still uses many other general clauses, including the “social interest” clause. The analysis of cases in which this clause is used shows that, in fact, these two conceptual categories may not be equated, should not be used interchangeably, and are not synonymous. Although the term “public interest” is no longer a statutory term under the Code of Criminal Procedure, given the fact that it expresses values such as respect for the law and the rule of law, it should be assumed that by proper shaping of the criminal trial model and ensuring that entities performing the role of public interest advocates participate in it, these values are – at least potentially – protected. State prosecutors, in their capacity of public interest advocates and in order to properly discharge their duty to uphold the rule of law, should maintain organizational independence and procedural impartiality.
Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na kategorię pojęciową określaną mianem „interesu publicznego” na gruncie współczesnego prawa karnego procesowego. Określenie „interes publiczny” jest traktowane jako zwrot niedookreślony pełniący rolę klauzuli generalnej, mającej za zadanie „uelastycznienie” tekstu prawnego poprzez odesłanie do poza systemowego zespołu wartości. W Kodeksie postępowania karnego nie wykorzystuje się takiego zwrotu niedookreślonego, choć używa wielu innych klauzul generalnych, w tym klauzuli „interesu społecznego”. Analiza przypadków użycia w ustawie karnoprocesowej klauzuli interesu społecznego wskazuje, że w istocie nie można utożsamiać obu tych kategorii pojęciowych, nie powinny być one używane zamiennie i nie stanowią one terminów synonimicznych. Zwrot „interes publiczny” choć nie jest terminem ustawowym na gruncie Kodeksu postępowania karnego, wyraża wartości takie jak poszanowanie prawa, praworządność, a poprzez odpowiednie ukształtowanie modelu procesu karnego i zapewnienie w nim udziału podmiotów pełniących rolę rzeczników tego interesu wartości te są – przynajmniej potencjalnie – chronione. Prokuratorzy jako rzecznicy interesu publicznego dla właściwego wypełnienia ciążącego na nich obowiązku strzeżenia prawomocności, powinni zachować niezależność organizacyjną i bezstronność procesową.
Źródło:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej; 2020, 3(24); 93-104
2082-3304
Pojawia się w:
Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kryminologiczne I karnoprawne aspekty wydawania nieprawdziwych opinii przez biegłych — ramowy raport z badań ze wskazaniem postulatów de lege lata I de lege ferenda
Autorzy:
Jóźwicki, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934147.pdf
Data publikacji:
2020-04-21
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
biegły
dowody
fałszywa opinia biegłego
prawo karne procesowe
korupcja
wymiar sprawiedliwości
Opis:
Dowód z opinii biegłego ma z reguły kluczowe znaczenie dla rozstrzygnięcia toczącej się sprawy w każdym rodzaju postępowania. W niektórych wypadkach rola biegłego jest bliższa roli sędziego niż roli świadka, gdyż sędzia, niedysponujący wiadomościami specjalnymi, wydając wyrok, często musi posiłkować się dowodem z opinii biegłego. Z tego też powodu wydanie przez biegłego nieprawdziwej opinii stwarza bardzo duże ryzyko wydania błędnego i niesprawiedliwego rozstrzygnięcia danej sprawy, co z kolei negatywnie wpływa na społeczny odbiór funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości. W polskim kodeksie karnym odpowiedzialność karna za wydanie fałszywej opinii jest stypizowana w art. 233 § 4 i § 4a. Jednocześnie pomimo bardzo dużej liczby zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez biegłych, jedynie znikoma liczba prowadzonych śledztw kończy się aktem oskarżenia i wyrokiem skazującym, co powoduje faktyczną bezkarność sprawców przestępstw i negatywnie wpływa na funkcjonowanie wymiaru sprawiedliwości. Z powodu zdiagnozowanej w tym zakresie luki badawczej stwierdzono potrzebę zbadania i opisania zjawiska wydawania fałszywych opinii przez biegłych, zarówno w ujęciu normatywnym, jak i kryminologicznym, na podstawie przeprowadzonych badań empirycznych. Głównym celem prac badawczych była wielopłaszczyznowa charakterystyka zjawiska wydawania nieprawdziwych opinii przez biegłych i określenie jego rozmiarów, a także jego etiologii i symptomatologii. Dodatkowym celem badań była weryfi kacja hipotez badawczych i diagnostyka sfery normatywnej statusu biegłego, dowodu z opinii biegłego oraz zasad odpowiedzialności za wydanie nieprawdziwej opinii. Rezultatem prac badawczych są propozycje rozwiązań mających na celu zarówno ograniczenie zjawiska wydawania nieprawdziwych opinii, jak i skuteczniejsze ściganie sprawców przestępstw z art. 233 § 4 k.k., co z kolei może wymiernie przełożyć się na sprawniejsze funkcjonowanie całego wymiaru sprawiedliwości, gdyż biegli i ich praca są jego niezmiernie istotną sferą. Przeprowadzone badania w pełni potwierdziły postawione hipotezy badawcze i precyzyjnie wskazały wadliwe obszary funkcjonowania dowodu z opinii biegłych i tym samym potrzebę wprowadzenia niezwłocznych zmian legislacyjnych. Część wypracowanych wniosków badawczych i postulatów de lege ferenda doczekała się implementacji do znowelizowanych przepisów kodeksu karnego w 2016 r., co w pełni potwierdza ich zasadność. W dalszym ciągu niestety nie powstał akt prawny rangi ustawowej, który kompleksowo regulowałby status biegłych i dowodu z opinii biegłego.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2019, 136(4); 343-359
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pseudorealiści w kolejce do dyktatora z Mińska : co dalej z Białorusią?
Co dalej z Białorusią?
Autorzy:
Wildstein, Dawid (1983- )
Powiązania:
Gazeta Polska 2020, nr 34, s. 44-45
Data publikacji:
2020
Tematy:
Łukaszenka, Alaksandr (1954- )
Putin, Władimir (1952- )
Polityka zagraniczna
Polityka wewnętrzna
Politycy
Opozycja polityczna legalna
Opozycja polityczna nielegalna
Prawo karne procesowe
Prezydenci
Prognozy polityczne
Protest społeczny
Przemoc
Prześladowania polityczne
Społeczeństwo
Artykuł publicystyczny
Artykuł z tygodnika opinii
Opis:
Tematem artykułu są wydarzenia na Białorusi po sfałszowanych wyborach prezydenckich w 2020 roku. W kraju wybuchły protesty społeczne, strajki w zakładach, a Białorusini pokazali się jako naród świadomy swoich praw i gotowy o nie walczyć. Przedstawiono reakcję na te wydarzenia w Polsce i analizy ekspertów, m.in. z Ośrodka Studiów Wschodnich. Zdaniem autora wśród części polskich analityków dominuje błędny pogląd uznający Alaksandra Łukaszenkę za prezydenta, który umiejętnie manewruje między Wschodem i Zachodem. Autor uważa, że Łukaszenka jest człowiekiem Putina, a Białoruś państwem będącym pod całkowitym wpływem Rosji, dlatego celem polskiej polityki powinno być wsparcie białoruskiej opozycji.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Zagadnienia jurysdykcji karnej w stosunku do personelu wojsk sojuszniczych na etapie postępowania przygotowawczego w świetle odpowiedzi na kwestionariusz skierowany do wojskowych organów ścigania państw NATO = Issues of criminal jurisdiction over the personnel of allied forces at the stage of preparatory proceedings in light of the responses to the questionnaire addressed to military law enforcement authorties of NATO States
Issues of criminal jurisdiction over the personnel of allied forces at the stage of preparatory proceedings in light of the responses to the questionnaire addressed to military law enforcement authorties of NATO States
Autorzy:
Massalski, Andrzej.
Powiązania:
Wojskowy Przegląd Prawniczy 2020, nr 3, s. 5-25
Data publikacji:
2020
Tematy:
NATO
Wojsko
Jurysdykcja
Prawo karne międzynarodowe
Prawo karne procesowe
Prawo karne wojskowe
Artykuł z czasopisma fachowego
Artykuł z czasopisma prawniczego
Artykuł problemowy
Opis:
Artykuł przedstawia problematykę konkurencyjnej jurysdykcji karnej państw (przyjmującego i wysyłającego wojska), szczególnie w zakresie działania organów w toku postępowania przygotowawczego. Omówiono kwestie prawne związane z obecnością wojsk sojuszniczych na terytorium suwerennych państw, koncentrując się na umowach międzynarodowych określających status sił (tzw. umowy SOFA) oraz na umowie NATO SOFA z dnia 19 czerwca 1951 roku zawartej między Państwami-Stronami Traktatu Północnoatlantyckiego. Autor wykorzystał w pracy formułę komparatystyki prawniczej w postaci kwestionariusza skierowanego do sojuszniczych państw. Pytania dotyczyły w szczególności zakresów działania organów obydwu krajów. Na podstawie otrzymanych odpowiedzi ustalono m.in. próg stosowalności postanowień art. VII NATO SOFA. Autor podsumowuje, że pomimo ograniczonej swobody interpretacji postanowień z art. VII NATO SOFA istnieją wśród respondentów różnice dotyczące dopuszczalnego zakresu czynności prowadzonych przez organy państwa wysyłającego na terytorium państwa przyjmującego.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Analiza zakresu podmiotowego i przedmiotowego właściwości procesowej Żandarmerii Wojskowej w sprawach przestępstw
Analysis of the scope of criminal jurisdiction of Polish Military Gendarmerie
Autorzy:
Massalski, Andrzej (wojskowość)
Powiązania:
Studia Bezpieczeństwa Narodowego 2019, nr 15, s. 405-427
Data publikacji:
2019
Tematy:
Żandarmeria Wojskowa (Wojsko Polskie ; 1990- )
Jurysdykcja
Prawo karne procesowe
Wykładnia prawa
Artykuł problemowy
Artykuł z czasopisma naukowego
Opis:
Tematem artykułu jest analiza przepisów zawartych w Ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 roku o Żandarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych pod kątem właściwości procesowej tej formacji w sprawach karnych. Zgodnie z jurysdykcją określona w przepisach Ustawy Żandarmeria Wojskowa stała się właściwa do prowadzenia postępowań przygotowawczych w sprawach o przestępstwa. Autor wskazuje, że stosowanie tylko reguł wykładni gramatycznej jest w pewnych przypadkach niewystarczające – należy je uzupełnić o zasady wykładni całościowej i systemowej. Wyszczególniono także pewne postulaty de lege ferenda mające na celu optymalizację ustawowego ujęcia właściwości procesowej ŻW.
Bibliografia, netografia na stronie 426.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Pozycja procesowa oskarżonego jako osobowego źródła dowodowego w Polsce i Anglii – rozważania prawno-porównawcze
Autorzy:
Kuczyńska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788217.pdf
Data publikacji:
2019-08-20
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
prawa oskarżonego
osobowe źródła dowodowe
procesowe prawo karne porównawcze
modele postępowania karnego
rights of the accused
personal sources of evidence
comparative procedural criminal law
models of criminal trial
Opis:
W artykule przedstawiono problematykę pozycji oskarżonego w procesie jako osobowego źródła dowodowego i procesowe konsekwencje tej pozycji, związane z formą depozycji oraz znaczeniem, jakie im się nadaje. Pozycja oskarżonego stanowi jedną głównych różnic między tradycjami prawa anglosaskiego i kontynentalnego. Analizie zostaną poddane te różnice na przykładzie dwóch systemów prawnych: polskiego i angielskiego. W pierwszej kolejności omówiony zostanie zakres prawa do milczenia oskarżonego i jego ograniczenia w prawie angielskim. Następnie, analizie zostanie poddana forma składania przez niego oświadczeń w procesie. W ramach rozważań prowadzonych w artykule znajdzie się też analiza odmienności między formą i procesowymi konsekwencjami przyznania się do winy. Rozważania zostaną podsumowane analizą powiązań pozycji procesowej oskarżonego z innymi elementami postępowania karnego, które w powiązaniu ze sobą wpływają na to, czy jest to pozycja korzystna.
The article presents the position of the accused in criminal trial as a personal source of evidence and its procedural consequences. This position is one of the main differences between the adversarial and continental models of procedural criminal law which will be presented on the example of legal systems of Poland and Germany, and England. First of all, the scope of the right to silence and its possible limitations will be discussed – when the accused has no wish to become a personal source of evidence at all. Then, if the accused decides to give up this right, a question arises as to the form by which he makes statements in criminal trial. One of the forms of breaking the silence is e.g. confessing (either in trial or outside trial). Finally, the relationship with other elements of the criminal proceedings will be presented, related to the defendant's trial position, which influence the procedural position of the accused. The considerations will be summarized by the attempt to answer a question, in which legal tradition the position of the accused is in fact more favorable and why it is not possible to give a definite answer to such a question.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2019, 2 (218); 97-127
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Immunitet parlamentarny i immunitet głowy państwa z perspektywy konstytucyjnej i karnoprocesowej
Współwytwórcy:
Kłopocka-Jasińska, Marta. Redakcja
Filipowska-Tuthill, Monika. Redakcja
Dom Wydawniczy i Handlowy Elipsa. Wydawca
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Warszawa : Dom Wydawniczy Elipsa
Tematy:
Immunitet parlamentarny
Immunitety
Prawo karne procesowe
Prawo konstytucyjne
Prezydentura (urząd)
Praca zbiorowa
Opis:
Stan prawny na 2018 r. ustalony na podstawie treści książki.
Bibliografia na stronach [151]-161.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Książka

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies