Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "prawo do użycia siły" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Miejsce interwencji zbrojnej w koncepcji „odpowiedzialność za ochronę” (R2P)
    The Place of Military Intervention in the Concept of Responsibility to Protect (R2P)
    Autorzy:
    Grzebyk, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2091714.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-25
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych
    Tematy:
    odpowiedzialność za ochronę
    R2P
    odpowiedzialna ochrona
    odpowiedzialność w czasie ochrony
    RWP
    interwencja zbrojna
    Libia
    Syria
    Wybrzeże Kości Słoniowej
    Republika Środkowej Afryki
    prawo do użycia siły
    Międzynarodowa Komisja ds. Interwencji i Suwerenności Państwa
    ICISS
    rezolucja Rady Bezpieczeństwa 1973 (2011)
    responsibility to protect
    responsible protection
    responsibility while protecting
    military intervention
    Libya
    Ivory Coast
    Central African Republic
    right to use force
    International Commission on Intervention and State Sovereignty
    United Nations Security Council Resolution 1973 (2011)
    Opis:
    Artykuł dotyczy roli interwencji zbrojnej w koncepcji „odpowiedzialności za ochronę” (R2P). Analizuje warunki uzgodnione przez państwa (członków ONZ), które muszą być spełnione, aby uzasadnić użycie siły w ramach R2P. Wskazuje przypadki, w których NZ odnosiły się do R2P, żeby uzasadnić użycie siły (wskazano na przykłady interwencji w Libii i braku interwencji w Syrii). Ponadto dokonano oceny rozwoju koncepcji R2P pod względem jej wymiaru zbrojnego, w odwołaniu do propozycji brazylijskich i chińskich. Autorka twierdzi, że koncepcja R2P jest nadal żywa i przydatna do opisu sytuacji politycznej, w której społeczność międzynarodowa powinna reagować na naruszenia praw człowieka. Koncepcja ta nie może być jednak wykorzystywana jako samoistna podstawa uzasadniania interwencji zbrojnej, gdyż oznaczałoby to pogwałcenie Karty Narodów Zjednoczonych.
    The paper indicates the role of military intervention in the concept of responsibility to protect and describes the conditions on which states (UN members) agreed and which must be fulfilled in order to use armed force in the name of R2P. It also points out cases in which the UN referred to R2P in order to justify military interventions (e.g., the cases of Libya and Syria). Furthermore, the article provides an assessment of the development of the concept of R2P in its military aspect, with references to Brazilian and Chinese initiatives. The author argues that the R2P concept is still valid and useful as a description of the political environment in which the international society must react to human rights violations, but it cannot be used as the sole legal basis for military intervention, as this would be in contravention of the UN Charter.
    Źródło:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations; 2015, 51, 3; 61-77
    0209-0961
    Pojawia się w:
    Stosunki Międzynarodowe - International Relations
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Problematyka samoobrony na tle zakazu użycia siły zbrojnej w prawie międzynarodowym
    The issue of self-defence in light of the international law prohibition to use military force
    Autorzy:
    Gadkowski, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/693004.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    prohibition to use force
    right to self-defence
    UN charter
    Security Council
    state
    aggression
    sanctions
    zakaz użycia siły
    prawo do samoobrony
    państwo
    Karta Narodów Zjednoczonych
    Rada Bezpieczeństwa
    napaść zbrojna
    agresja
    sankcje
    Opis:
    The subject of this paper touches upon the prohibition to use force, and military force in particular, by States in self-defence. This is a classical example of an important and still very topical issue in international law practice. The right of each State to self-defence is perceived as one of the fundamental rights provided for in customary as well as positive international law. And yet, the exercise of this right has always raised many controversies and questions resulting, on the one hand, from the fact that the concept of self-defence has evolved over years, and, on the other hand, because of the recent tendencies to legalise different military actions carried out outside the framework of the United Nations Charter. These tendencies, presented in the paper in the context of military actions taken by states in situations of a potential terrorist attack, are described as either a pre-emptive, or a preventive use of military force. The author then concludes that although in the event of a pre-emptive military action taken by a State in reliance of its right to self-defence it may be justified to rely on the legal construction of self-defence, in the context of a preventive military operation, such reliance would be much more risky, if not inadmissible. A preventive use of military force fails to meet the criteria of legality of self-defence set forth in the UN Charter, as well as those resulting from international customary law.
    Problematyka artykułu nawiązuje do klasycznej, ale niezwykle ważnej i aktualnej w praktyce międzynarodowej problematyki zakazu użycia siły, zwłaszcza siły zbrojnej. Dotyczy bowiem możliwości podejmowania i realizowania przez państwa działań zbrojnych pod postacią samoobrony. Prawo każdego państwa do użycia siły w ramach samoobrony było i jest postrzegane jako jedno z praw fundamentalnych, gwarantowanych zarówno przez zwyczajowe, jak i pozytywne prawo międzynarodowe. Jego realizacja w praktyce budzi jednak wiele kontrowersji i pytań. Są one związane zarówno z ewolucją samej instytucji samoobrony, jak również z nowymi tendencjami w zakresie legalizowania różnych akcji zbrojnych dokonywanych poza ramami Karty Narodów Zjednoczonych. Autor prezentuje te tendencje, zwłaszcza w kontekście działań zbrojnych podejmowanych przez państwa w sytuacji potencjalnego zagrożenia atakami terrorystycznymi, a określanych jako uprzedzające i prewencyjne użycie siły. W konkluzji autor stwierdza, że o ile w wypadku zbrojnej operacji uprzedzającej uzasadnione jest odwoływanie się do konstrukcji prawnej samoobrony, o tyle w wypadku zbrojnej operacji prewencyjnej jest to znacznie bardziej ryzykowne, a wręcz nieuprawnione. Prewencyjne użycie siły zbrojnej nie spełnia bowiem kryteriów legalności samoobrony – zarówno tych określonych w Karcie Narodów Zjednoczonych, jak i tych wynikających z prawa zwyczajowego.
    Źródło:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2013, 75, 3; 5-20
    0035-9629
    2543-9170
    Pojawia się w:
    Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies