Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "prawa kulturalne" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Prawo do kultury w katalogu praw człowieka
Right to culture as human right
Autorzy:
Młynarska-Sobaczewska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524207.pdf
Data publikacji:
2013-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
uczestnictwo w kulturze
prawo do kultury
prawa kulturalne
Opis:
Prawo do uczestnictwa w życiu kulturalnym coraz częściej staje się częścią porządku prawnego państw europejskich, tak w regulacjach krajowych, jak i w dokumentach Unii Europejskiej i Rady Europy. Artykuł stanowi przegląd tych regulacji, dokonano w nim także analizy treści prawa do kultury oraz stawia pytanie o zakres praw podmiotowych, jakie można wyprowadzić z prawa do kultury, a tym samym – o zakres zobowiązań państw w tej dziedzinie.
The right to participate in cultural life every year more often becomes a part of legal order in European countries – on state level as well as in international (EU and Council of Europe) documents. The article is a review of these regulations, it also includes an analysis of content of right to culture and poses a question – in which manner legal rights could be descended from right to culture – and in consequence – what is the scope of state duties in this matter.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2013, 3 (15); 27-55
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szczególny charakter praw kulturalnych i ich miejsce w Konstytucji RP – próba charakterystyki i kwalifikacji
Special character of cultural rights and its position in Polish Constitution – the attempt of characteristic and classification
Autorzy:
Kosińska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/523887.pdf
Data publikacji:
2013-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
zasada integralności
prawa człowieka/polityka kulturalna
dziedzictwo kulturowe
prawa kulturalne
dostęp do kultury
kultura
Opis:
Artykuł jest analizą konstytucyjnych regulacji prawnych dotyczących praw kulturalnych oraz próbą ich charakterystyki i kwalifikacji. Autorka stoi na stanowisku, że kultura jako wartość o szczególnym znaczeniu ma istotny wpływ na osobowy rozwój każdego człowieka. W konsekwencji prawa kulturalne są ważne w życiu współczesnego społeczeństwa i narodu.Artykuł prezentuje różne znaczenia terminu kultura, definicję praw kulturalnych i analizuje regulacje z art. 5,6 i 73 Konstytucji. Autorka sugeruje również, że potrzebna jest zmiana Rozdziału II Konstytucji, której celem byłoby dodanie przepisów gwarantujących prawo dostępu do dóbr kultury. Artykuł jest podsumowaniem rozprawy doktorskiej autorki.
The present paper is an analysis of the legal regulations on cultural rights in Polish Constitutional Legal system. The author claims that culture, as a unique value, has a special impact on personal development of every human being. As a consequence also cultural rights have a special importance for modern society and nation. Paper presents different meanings of culture, gives the definition of cultural rights and critically analyses constitutional provisions of article 5,6 and 73. Author also sug- gests the need for amendment of Chapter II of Polish Constitution which aim is to add provision guaranteeing the right to access to culture. The content of the article is a sum- mary of author’s Phd paper.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2013, 3 (15); 11-26
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ochrona prawna hymnu narodowego jako elementu dziedzictwa narodowego – jej charakterystyka i funkcje
Autorzy:
Kosińska, Anna Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525161.pdf
Data publikacji:
2014-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
hymn narodowy
symbole narodowe
kultura narodowa
prawa kulturalne
dziedzictwo narodowe
prawa człowieka
national anthem
national symbols
national culture
cultural rights
national heritage
human rights
Opis:
Artykuł jest analizą konstytucyjnych regulacji prawnych dotyczących hymnu narodowego, próbą ich charakterystyki. Autorka stoi na stanowisku, że hymn narodowy jest częścią niematerialnego dziedzictwa kulturowego i tym samym jednostka poprzez uczestnictwo w dziedzictwie hymnu może realizować swoje prawa kulturalne. Artykuł prezentuje regulację konstytucyjną hymnu narodowego na tle rozwiązań innych państw europejskich oraz charakteryzuje inne akty prawne odnoszące się do hymnu. Art. 28 Konstytucji, poprzez umieszczenie go w Rozdziale I, zyskuje szczególne znaczenie dla realizacji prawa do uczestnictwa w dziedzictwie narodowym, które przeanalizowane zostało w ostatniej części artykułu.
The present paper is an analysis of the legal regulations on national anthem in Polish Constitutional Legal system. The author claims that national anthem is a part of intangible national heritage and as a consequence individual can realize his cultural right thanks to the participation in anthem’s heritage. Paper presents constitutional regulation in relation to legal resolutions in different Member States. Art. 28 of Polish Constitution positioned in 1 st Chapter has very special meaning for the right to participate in national heritage’s fulfillment that was characterized in last part of the article.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2014, 5 (21); 109-125
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gwarancje praw kulturalnych w krajowym porządku prawnym oraz uniwersalnym i europejskim systemie ochrony praw człowieka – wybrane problemy
The guarantees of cultural rights in Polish law and international and European system of human rights protection – selected problems
Autorzy:
Hałub, Olga
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942239.pdf
Data publikacji:
2016-02-29
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawa kulturalne
kultura
dostęp do kultury
prawo do kultury
dziedzictwo narodowe
działalność artystyczna
cultural rights
culture, access to culture
right to culture
national heritage
creative output
Opis:
Celem niniejszego opracowania jest refleksja nad zakresem ochrony praw kulturalnych zarówno w porządku krajowym, jak i w międzynarodowych systemach ochrony praw człowieka. Na podstawie analizy źródeł prawa krajowego – zarówno konstytucyjnych, jak i ustawowych, a także w odniesieniu do gwarancji występujących w systemie ONZ, Rady Europy i Unii Europejskiej – dokonano zestawienia regulacji dotyczących ochrony tytułowych praw II generacji. Należy wskazać na brak legalnej definicji pojęcia kultury, a w konsekwencji, niemożność zdefiniowania zamkniętego katalogu jej komponentów. Tezą niniejszego opracowania jest założenie, iż mogą podlegać one ochronie prawnej również na podstawie innych gwarancji, które nawiązują do kultury w sposób pośredni. Z tego względu dokonano także analizy wybranego orzecznictwa krajowego, jak i międzynarodowego, zwłaszcza Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Z przeprowadzonych badań wynika, iż prawa kulturalne objęte są odpowiednim poziomem ochrony. Ponadto istnieje szereg form kontroli ich przestrzegania zarówno na płasz- czyźnie krajowej, jak i międzynarodowej.
This paper aims to provide a study on the scope of regulations of the cultural rights in Polish legal system, on the basis of Polish Constitution and statutory law, as well as in the international systems of human rights protection (UNO, the Council of Europe, the European Union). Detailed analysis of the regulations concerning II generation of human rights is presented. Due to the lack of the legal definition of culture, the catalogue of its components (or conducts) cannot be formed. Nevertheless, the legal and judicial protection of this elements can be partially guaranteed by other non-cultural regulations, which are indirectly associated with culture, like freedom of speech, freedom of religion or the protection of national and ethnic.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2016, 1 (29); 63-79
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Role of the Court of Justice in Creating Standards for the Implementation of Cultural Rights
Rola Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w tworzeniu standardów realizacji praw kulturalnych
Autorzy:
Kosińska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040476.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
prawa kulturalne
wolność sztuki
orzecznictwo TSUE
dostęp do dóbr kultury
uczestnictwo w życiu kulturalnym
cultural rights
freedom of arts
CJEU case law
access to culture
participation in cultural life
Opis:
The present study seeks to answer the question whether the case law of the Court of Justice of the European Union in cases concerning the exercise of broadly understood cultural policies may in reality affect the extent of implementation of cultural rights—that is, access to products of culture, participation in cultural life and freedom of artistic creativity—at the level of Member States. Cultural rights are traditionally regulated by the constitutions of EU Member States and are classified by legal scholars and commentators as second generation rights. Culture, in turn, according to primary legislation of the European Union, is only a supporting competence (Article 6 of the Treaty on the Functioning of the European Union). However, a review of the Court’s case law demonstrates that CJEU’s judgments form standards that contribute to a more effective implementation of cultural rights guaranteed in the national law of the Member States and international agreements to which they are parties. This results from the nature of the Union’s law, which penetrates a national system and thanks to the principle of direct effect and supremacy truly affects the situation of EU citizens.
Prezentowany artykuł podejmuje próbę odpowiedzi na pytanie, czy orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawach dotyczących realizacji szeroko rozumianych polityk kulturalnych może realnie wpływać na zakres realizacji praw kulturalnych – tj. dostępu do dóbr kultury, uczestnictwa w życiu kulturalnym oraz wolności twórczości artystycznej – na poziome państw członkowskich. Prawa kulturalne są tradycyjnie regulowane przez Konstytucje państw członkowskich UE i ujmowane w doktrynie jako prawa II generacji. Dziedzina kultury natomiast, zgodnie z prawem pierwotnym Unii Europejskiej, jest określana jedynie jako kompetencja wspierająca (art. 6 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej). Ilustracyjny przegląd orzecznictwa Trybunału wskazuje jednak, że wyroki TSUE kształtują standardy wpływające na skuteczniejszą realizację praw kulturalnych gwarantowanych w prawie krajowym państw członkowskich i umowach międzynarodowych, których państwa członkowskie są stronami. Wynika to z charakteru prawa Unii, które przenika system krajowy i dzięki zasadzie direct effect oraz supremacy realnie wpływa na sytuację obywateli Unii.
Źródło:
Roczniki Kulturoznawcze; 2021, 12, 4; 41-56
2082-8578
Pojawia się w:
Roczniki Kulturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
70 lat Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka – pomnik czy żywy dokument?
The Universal Declaration of Human Rights 70 years on-monument or living document?
Autorzy:
Kędzia, Zdzisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/693243.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
declaration
human rights
responsibility
legitimacy
universality
holistic
economic
social and cultural rights
civil and political rights
binding force
customary law
jus cogens
deklaracja
prawa człowieka
odpowiedzialność
legitymizacja
uniwersalność
holistyczny
prawa gospodarcze
socjalne i kulturalne
prawa osobiste i polityczne
moc wiążąca
prawo zwyczajowe
ius cogens
Opis:
The article poses a question about the current meaning of the Universal Declaration of Human Rights. The starting point is the analysis of the legitimacy of the Declaration, which leads to the conclusion that the support for it has not been eroded by the passage of time, but has indeed gained strength. The Declaration's message on the universality of human rights is taken from the perspective of the controversy surrounding this principle during the drafting process and in the light of the subsequent debates related to the Second World Conference on Human Rights in Vienna in 1993. The Declaration and Programme of Action not only stressed that the universal nature of human rights is beyond question, but also pointed to the importance of national and regional specificities, and various historical, cultural and religious conditions that, however, do not relieve states, regardless of their political, economic and cultural systems, of the obligation to promote and protect all human rights. The InterAction Council's initiative to develop a Universal Declaration of Human Responsibility is presented as an attempt to reconcile different doctrinal and political positions with regard to the universality of human rights. The conclusion of these considerations is the expectation that the already visible tendency to absorb various philosophical, doctrinal and cultural traditions in order to enrich human rights justifications will prevail over attempts to question the universality of rights in the name of regional or other distinctions. The Universal Declaration was also a testimony to the holistic approach to human rights, encompassing economic, social, cultural, as well as personal and political rights. The subsequent winding road in attitudes to the two main categories of rights at the international arena ultimately led to the return of the spirit and letter of the Declaration and the recognition of equality of all rights in the legal and institutional-procedural dimensions. Various aspects of the Declaration's binding force and related controversies have been presented in the context of its status as a resolution of the UN General Assembly, as an interpretation of the UN Charter, as customary law and jus cogens, and the concept of so-called UN law. The last part attempts to justify why the Declaration should be seen as a living document.
Artykuł stawia pytanie o obecne znaczenie Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka. Punktem wyjścia jest analiza legitymizacji Deklaracji, która prowadzi do wniosku, że poparcie dla niej nie tylko nie uległo erozji związanej z upływem czasu, a wręcz istotnie zyskało na sile. Przesłanie Deklaracji dotyczące uniwersalności praw człowieka jest ujęte z perspektywy kontrowersji wokół tej zasady podczas redagowania jej tekstu i w świetle późniejszych debat związanych z II Światową Konferencją Praw Człowieka w Wiedniu w 1993 r. Ta ostatnia nie tylko podkreśliła, że uniwersalny charakter praw człowieka jest poza dyskusją, ale również wskazała na znaczenie specyfiki narodowej i regionalnej oraz różnych uwarunkowań historycznych, kulturowych i religijnych, które jednak nie zwalniają państw – niezależnie od ich systemów politycznych, gospodarczych i kulturowych – z obowiązku promowania i ochrony wszystkich praw człowieka. Inicjatywa InterAction Council zmierzająca do opracowania Powszechnej Deklaracji Odpowiedzialności Człowieka jest przedstawiona jako próba pogodzenia różnych stanowisk doktrynalnych i politycznych w odniesieniu do uniwersalności praw człowieka. Konkluzją tych rozważań jest oczekiwanie, że już widoczna tendencja do absorbowania rozmaitych źródeł filozoficznych, doktrynalnych, a także tradycji kulturowych dla wzbogacania uzasadnień praw człowieka będzie przeważać nad próbami kwestionowania uniwersalności praw w imię regionalnych lub innych odrębności. Powszechna Deklaracja była również świadectwem holistycznego podejścia do praw człowieka, obejmującego prawa gospodarcze, socjalne i kulturalne oraz prawa osobiste i polityczne. Późniejsze meandry stosunku do obu głównych kategorii praw na arenie międzynarodowej doprowadziły ostatecznie do powrotu ducha i litery Deklaracji oraz do uznania równości wszystkich praw w wymiarze prawnym i instytucjonalno-proceduralnym. Rozmaite aspekty mocy wiążącej Deklaracji i odnoszące się do nich kontrowersje zostały przedstawione w kontekście jej statusu jako rezolucji Zgromadzenia Ogólnego ONZ, jako interpretacji Karty ONZ, jako prawa zwyczajowego i ius cogens oraz koncepcji tzw. prawa ONZ. W ostatniej części podjęto próbę uzasadnienia, dlaczego Deklaracja powinna być postrzegana jako dokument żywy.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2018, 80, 4; 5-23
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies