Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "prawa jednostki" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Godność dziecka w szpitalu psychiatrycznym
The dignity of the child in a psychiatric hospital
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Gmitrowicz, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943214.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
direct contact
patient’s dignity
patient’s rights
the least disturbance
the rules of the unit
przymus bezpośredni
regulamin oddziału
prawa pacjenta
godność pacjenta
zasady jednostki
Opis:
The right to respect the dignity of children using medical services in psychiatric units is regulated among other by the Patients’ Rights act and the Patients’ Rights Ombudsman act, Physician and Dentist Professions Act and the Medical Ethics Code. Although since 1994 the Mental Health Protection Act has existed, some information appears about the violation of the dignity of the child in psychiatric hospitals. Material and methods: Analysis of the information obtained from different sources (the media, the Internet, from patients and/or their legal guardians, peror Psychiatric Hospital Patients’ Ombudsman) allowed to draw up a list of repeated situations in psychiatric units for children and adolescents where the dignity of the juvenile/minor patient may be violated. Results: The most frequently reported issues are: reduction of the minor/juvenile patients’ access to “privileges” (such as direct contacts with colleagues), lack of privacy (such as controls in toilets and bathrooms), irregularities during the use of direct coercion, lack of regular access to a mobile phone, the Internet, stereo equipment, lack of juvenile/minor patients’ consent for treatment (including the double permission), engaging the patients to cleaning work, and medical staff’s interventions of educational and corrective character (the patients perceive this as the use of penalties). Discussion: It was found out that the reaction of a minor/juvenile psychiatric unit patient or her/his carers to the detachment from her/his surroundings, favourite activities or things, and educational interventions are related to precise determination of diagnostic and therapeutic procedures and rules prevalent in the group, privileges, consequences, and application of behavioural effects in the form of negative reinforcements (so-called penalties) and positive reinforcements (rewards). A strong response to infringement of the rules may be perceived by the patients as a violation of their rights. Particularly important in such situations is the way the dialogue with the patient is conducted, besides the patient has to be informed about the consequences of infringement of the norms and rules. This should be reflected in the rules of the psychiatric unit. Furthermore, special importance within the respect for the dignity of the minor/juvenile patient in the psychiatric unit is ascribed to the use of a long-term direct coercion in case of a patient with severe mental impairment and/or autism, strongly agitated, aggressive or self-aggressive. The principle of the respect for the dignity of the patient requires notification of the patient, regardless of her/his condition, about the planned activities, immobilization of the patient in the near presence of the other staff, personal analysis of the patient’s health condition by the physician who ordered or prolonged the coercion (every 4 hours), by the nurse (control of the condition – every 15 minutes). However, the use of direct coercion and adherence to the principle of “the least disturbance” do not reduce the patient’s discomfort. Introduction of additional detailed executory rules does not eliminate the conflict between the respect for the dignity of the patient and the effectiveness of undertaken activities, the patient’s safety, the other patients’ comfort and multilateral staff encumbrance.
Prawo do poszanowania godności dzieci korzystających ze świadczeń medycznych na oddziałach psychiatrycznych regulują między innymi ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty oraz Kodeks Etyki Lekarskiej. Mimo obowiązywania od 1994 roku ustawy o ochronie zdrowia psychicznego pojawiają się informacje, które mogą świadczyć o naruszaniu godności dziecka w warunkach szpitala psychiatrycznego. Materiał i metoda: Analiza informacji uzyskanych z różnych źródeł (z mediów, Internetu, od pacjentów i/lub ich opiekunów prawnych, od Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego) pozwoliła na opracowanie listy powtarzających się sytuacji na oddziałach psychiatrycznych dla dzieci i młodzieży, w których godność nieletniego/małoletniego pacjenta może być naruszona. Wyniki: Do najczęściej zgłaszanych spraw należą: ograniczenia nieletnim/małoletnim pacjentom dostępu do „przywilejów” (np. bezpośredniego kontaktu z kolegami), nieposzanowanie prywatności (m.in. kontrole w toaletach i łazienkach), nieprawidłowości przy stosowaniu przymusu bezpośredniego, brak stałego dostępu do telefonu komórkowego, Internetu, sprzętu grającego, brak zgody osoby nieletniej/małoletniej na leczenie (w tym podwójnej), angażowanie pacjentów do prac porządkowych oraz interwencje personelu medycznego o charakterze resocjalizacyjno-wychowawczym (w rozumieniu pacjentów – stosowanie kar). Omówienie: Ustalono, że reakcje nieletniego/małoletniego pacjenta oddziału psychiatrycznego czy jego opiekunów na pewne odcięcie od otoczenia, ulubionych zajęć i przedmiotów oraz interwencje wychowawcze wiążą się m.in. z precyzyjnym określaniem reguł postępowania diagnostyczno-terapeutycznego, zasad panujących w grupie, przywilejów, konsekwencji, a także stosowaniem oddziaływań behawioralnych pod postacią wzmocnień negatywnych (tzw. kar) i pozytywnych (nagród). Stanowcze reagowanie na łamanie norm może być odbierane przez pacjentów jako naruszanie ich praw. Szczególnie istotny w tych sytuacjach jest sposób prowadzenia z pacjentem dialogu oraz informowania go o konsekwencjach naruszenia norm. Powinno to znaleźć odzwierciedlenie w regulaminie oddziału psychiatrycznego. Poza tym szczególną rangę w zakresie poszanowania godności nieletniego/małoletniego pacjenta na oddziale psychiatrycznym ma stosowanie długotrwałego przymusu bezpośredniego w przypadku pacjenta z głębszym upośledzeniem umysłowym i/lub autyzmem, silnie pobudzonego, agresywnego czy autoagresywnego. Zasada poszanowania godności pacjenta wymaga jego uprzedzenia, bez względu na stan, o planowanych działaniach, unieruchamiania w bliskiej obecności pozostałego personelu, osobistego analizowania stanu zdrowia pacjenta przez lekarza zlecającego bądź przedłużającego przymus (co 4 godziny), przez pielęgniarki (kontrola stanu co 15 minut). Niemniej jednak wymienione wymogi zastosowania przymusu bezpośredniego, a także stosowanie się do zasady „najmniejszej uciążliwości” nie zmniejszają dyskomfortu pacjenta. Wprowadzanie dodatkowych szczegółowych przepisów wykonawczych nie usuwa konfliktu pomiędzy poszanowaniem godności pacjenta a skutecznością podejmowanych działań, bezpieczeństwem pacjenta, komfortem pozostałych pacjentów oraz wielostronnym obciążeniem personelu.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2012, 12, 4; 273-282
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawnokarny aspekt wolnościowy a tymczasowe aresztowanie
Penal aspect of freedom and provisional arrest
Autorzy:
Ziemba, Edyta
Warzybok, Marlena
Grudzińska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499779.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Centralne Laboratorium Kryminalistyczne Policji
Tematy:
tymczasowe aresztowanie
prawa i wolności obywatelskie
prawnokarny aspekt wolności
środki przymusu
konstytucyjny status jednostki
środki zapobiegawcze
wolność człowieka na gruncie prawa karnego
provisional arrest
civil rights and liberties
criminal legal aspects of freedom
coercive measures
constitutional status of the person
preventive measures
freedom of human based on criminal law
Opis:
Środki zapobiegawcze w postaci tymczasowego aresztowania i zatrzymania osób zawsze budziły wśród społeczeństwa wiele kontrowersji. Ponadto, wywoływały szereg nieporozumień i konfliktów między politykami, a prawnikami-teoretykami i prawnikami-praktykami. Organy państwowe, w dziejach stosowania obydwu tych instytucji, niejednokrotnie nadużywały tychże środków przymusu. A poza tym, brak należytej kontroli, czy to ze strony społeczeństwa, czy też władzy sądowej, może być przyczyną naruszenia praw i wolności obywatelskich, zagwarantowanych w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i w prawie międzynarodowym. Tymczasowe aresztowanie jest pewnego rodzaju narzędziem, które albo usprawni proces karny na przykład poprzez eliminację ucieczki, ukrywania się i nakłaniania do składania fałszywych zeznań i wyjaśnień przez oskarżonego, albo wyrządzi obywatelowi niewyobrażalna krzywdę, jeżeli zastosowanie tego środka będzie rezultatem błędu popełnionego przez organy ścigania.
Precautionary measures in the form of the detention and apprehensions of persons have always stirred up controversy amongst the society a lot. Moreover, they triggered the sequence of misunderstandings and conflicts among policies, but lawyer-theoreticians and lawyer-practitioners. State agencies, in the history of applying both of these institutions, many times violated these coercive measures. Besides, lack of the adequate control, or it on the part of the society, or also a judicial authority, perhaps to be a reason for the infringement of laws and civil liberties, guaranteed in the Constitution of the Republic of Poland and in the international law. The detention is of certain kind with tool, which either he will streamline a criminal trial for example through the elimination of the escape, being in hiding and impelling to making a false statement and explanations by the accused or will cause the citizen inconceivable harm, if applying this centre will be a result of a mistake made by law enforcement agencies.
Źródło:
Problemy Kryminalistyki; 2013, 281; 20-27
0552-2153
Pojawia się w:
Problemy Kryminalistyki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie art. 27 Konstytucji RP dla ochrony praw i wolności jednostki
The Importance of Article XXVII of the Constitution to Protect the Rights and Freedoms of the Individual
Autorzy:
Wiltos, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524037.pdf
Data publikacji:
2013-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawa i wolności jednostki
język państwowy
język urzędowy
Art. 27 Konstytucji
Opis:
Celem artukułu jest podkreślenie znaczenia regulacji dotyczącej języka urzędowego nie tylko dla organów władzy państwowej, ale także dla jednostki, jako gwarancji realizacji jej konstytucyjnych praw i wolności. Konstytucja RP z 1997 r. wprowadziła w art. 27 zasadę urzędowości języka polskiego, udzielając mu, pierwszy raz od XIX w., tak mocnej ochrony prawnej. Zasadę tę rozwinięto następnie w Ustawie o języku polskim z 1999 r., regulującej użycie języka polskiego jako państwowego. Prawo do posługiwania się językiem polskim w życiu publicznym oraz prywatnym, jako istota obywatelstwa, powinno podlegać ochronie ze strony państwa. Język ojczysty, będący dobrem narodowej kultury, stanowi element tożsamości narodowej, a zatem i jednostki. Brak obowiązku znajomości innych języków niż urzędowy chroni obywatela przed koniecznością podporządkowania się przepisom prawa europejskiego, które nie zostały przetłumaczone na język polski. Jednostka może także powołać się na naruszenie art. 27 Konstytucji w przypadku zastosowania wobec niej przepisu zinterpretowanego z naruszeniem obowiązujących norm językowych. Poza ochroną wynikającą z art. 27 Konstytucji pozostają obecnie, co do zasady, stosunki prywatnoprawne. Wiąże się to z przyznaniem językowi polskiemu, na poziomie konstytucyjnym, statusu języka urzędowego, a nie państwowego. Wprowadzenie w art. 27 Konstytucji RP zasady urzędowiści języka polskiego implikuje ze strony państwa obowiązek szczególnej ochrony jednostek niewładających tym językiem. Jest to warunek konieczny dla realizacji choćby prawa do sądu. Art. 27 Konstytucji, zdanie drugie, jako przepis gwarancyjny, potwierdza nienaruszalność praw mniejszości narodowych wynikających z ratyfikowanych umów międzynarodowych. Koreluje on zatem z zasadą ochrony mniejszości narodowych i etnicznych, nie dając jednak możliwości do ustanowienia w Polsce innego niż język polski języka urzędowego.
This article aims to highlight the importance of the regulation of the official language not only for the state authorities but also for the individual as a guarantee of fulfillment of its constitutional rights and freedoms.The Polish Constitution of 1997 introduces in Article XXVII the principle of officialdom of Polish language, giving it for the first time since the nineteenth century such a strong legal protection. This principle was developed subsequently in The Polish Language Act in 1999 regulating the use of Polish language as a national language.The right to use Polish language in public and in private as the hallmark of citizenship should be protected by the State. Mother tongue as an element of national culture forms part of the national identity and therefore of the individual. The lack of obligation to know languages other than the official protects citizens from having to comply with European Law that has not been translated into Polish. The individual may also allege to the breach of Article XXVII of the Constitution when applied to the law that was interpreted in violation of language norms. Outside the protection conferred by Article XXVII of the Constitution there are now, as a rule, private law relations. It is due to the assignment to Polish language the status of an official language at the constitutional level and not of a national language. The introduction of the principle of officialdom in Article XXVII of the Constitution of the Polish language implies an obligation of the State to protect individuals that do not speak in that language. It is a condition for the realization of, inter alia, the right to justice. Article XXVII of the Constitution, the second sentence, as a guarantee regulation, confirms the inviolability of national minority rights resulting from ratified international agreements. Therefore, it correlates with the principle of the protection of national and ethnic minorities without giving the possibility to establish in Poland Polish language other than as the official language.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2013, 4 (16); 165-184
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Akty prawa miejscowego a przepisy porządkowe, czyli kształt i charakter własnych regulacji normatywnych samorządu terytorialnego
Acts of local law and ordinal laws or character of normative acts of local government (in Poland)
Autorzy:
Sozański, Jarosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443939.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
akty prawa miejscowego
demokracja lokalna
organy samorządu
jednostki samorządu terytorialnego
prawo samorządowe
prawo UE
konwencje Rady Europy
acts of local government
local democracy
local government’s authorities
local government structures
local law
European Union law
conventions of the Council of Europe
Opis:
Akty prawa miejscowego, nazywane często, zwłaszcza w doktrynie, przepisami porządkowymi, stanowią w znacznej mierze bazę prawną autonomii i efektywności struktur samorządowych, a tym samym kościec demokracji lokalnej. Dotychczasowa praktyka implikuje wiele pytań. Czy do ich przygotowania i przyjmowania przykłada się należytą wagę? Czy duże uprawnienia rządu, zarówno na etapie kreacji jednostek samorządu, jak i kontroli zgodności z prawem ich aktywności, nie osłabiają efektywności samorządu oraz demokracji lokalnej? Czy praktyka prawna, zwłaszcza w miastach na prawach powiatu, degradująca wielkie społeczności do statusu jednostek pomocniczych, nie deprecjonuje wielu walorów i zasad samorządu terytorialnego?
Acts of local government institute the legal basis of the autonomy, function and eqcacy of local government structures, which consist in the most evident form of democracy - local democracy. The question is - how these competences are executed by local government unites. And the next one - if the central government is ready to create such possibilities for those units, as well as - to tolerate them during control and superintendence procedures, which can weaken local democracy. Is not the Polish legal practice, especially in cities with the rights of district (county), where big local communities become supplementary unit, contrary to the constitutional principles of democracy and local government?
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2015, 15/2; 33-56
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dopuszczalność stosowania tortur jako metody walki z terroryzmem w świetle standardów wynikających z Konstytucji RP, prawa międzynarodowego i europejskiego
The admissibility of use of torture as a method of struggling against terrorism in the light of Constitutional, International and European law standards
Autorzy:
Dąbrowski, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524369.pdf
Data publikacji:
2015-04-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
terroryzm,
walka z terroryzmem
tortury
konstytucyjne prawa i wolności
scenariusz tykającej bomby,
ochrona jednostki i państwa, zakaz stosowania tortur
legalizacja stosowania tortur
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskie
terrorism
struggling against terrorism
torture
constitutional rights and freedoms
clicking bomb scenario
protection of human being and a State
the prohibition of torture
legalization of torturing
the Constitution of the Republic of Poland
Opis:
We współczesnych państwach demokratycznych stosowanie tortur jest całkowicie za-bronione. Zakaz ten ma bezwzględny charakter i wynika z przepisów konstytucji, pra-wa międzynarodowego i europejskiego. W artykule przedstawiono analizę absolutne-go charakteru zakazu stosowania tortur i problemu dopuszczalności jego ograniczenia wobec terrorystów. Autor wskazuje, iż zakaz stosowania tortur może budzić wątpliwo-ści w świetle ziszczenia się tzw. scenariusza tykającej bomby, tj. ujęcia terrorysty, któ-ry odmawia udzielania informacji, gdzie jest podłożona bomba zagrażająca zdrowiu i życiu innych osób. Analiza przepisów Konstytucji RP w ocenie autora nie prowadzi do konstatacji, iż art. 40 (zakaz stosowania tortur) ma absolutny charakter i może on yć ograniczony w formie ustawy przy równoczesnym spełnieniu przesłanek z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.Wiążące Rzeczypospolitą Polską umowy międzynarodowe zobowiązują państwo polskie do bezwzględnego przestrzegania zakazu stosowania tortur. Przepisy trakta-tów nie zawierają postanowień, które umożliwiałby wyłączenie lub ograniczenie bez-względnego charakteru tej klauzuli. W świetle powyższego należy stwierdzić, że o ile teoretycznie w świetle postanowień polskiej konstytucji możliwe byłoby uchwalenie ustawy ograniczającej zakaz stosowania tortur, o tyle taki akt zawsze sprzeczny byłby z postanowieniami prawa międzynarodowego i europejskiego. W konsekwencji pro-wadziłoby to również do naruszenia przepisów ustawy zasadniczej, w szczególności art. 7, 9 i 87
Regulations of Constitutional, international and European law provide that torturing of human being if fully prohibited. There is no any reason that could justify such an act. The author of the article analyzes a problem if it is possible to legalize torture of a terro-rist to achieve information which are necessary to avoid a threat caused by this offender. In this situation – torture is the only way to get knowledge about a prepared act of terror.The author claims that provisions of Polish Constitution generally prohibit the use of torture However, the Constitution permits to establish legal exceptions to this restric-tion. The 31th article of the Constitution provides that each Constitutional right or free-dom may be limited by a statute when it is necessary in a democratic state for the pro-tection of its security or public order.The author also finds, that International Agreements binding upon Poland absolute-ly prohibit to use torture against terrorists. Treaties don’t include any provisions that would legalize any exceptions to this rule. The Republic of Poland is supposed to re-spect international law binding upon it. Summing up, organs of authority of the Repub-lic cannot be authorized to use torture against any offender in any situation. Especially the Parliament mustn’t establish any law act that allows to torture a human being be-cause it leads to a violation of binding international treaties.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2015, 2(24); 67-86
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązki informacyjne gminy w świetle ustawy o dostępie do informacji publicznej i ochrona tajemnicy przedsiębiorcy
Information obligations of professional local authorities in the light of the act on access to public information and protection of business confidentiality
Autorzy:
Ossowska-Salamonowicz, Dobrochna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/942230.pdf
Data publikacji:
2015-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
tajemnica przedsiębiorcy, tajemnica przedsiębiorstwa, dostęp do informacji
publicznej, ograniczenie prawa dostępu do informacji, jednostki samorządu
terytorialnego
Opis:
Zagwarantowanie obywatelom w konstytucji prawa dostępu do informacji jest jedną z reguł wyprowadzanych z zasady demokratycznego państwa prawa, a służy również zasadzie suwerenności narodu. Państwo szanujące wolność jednostki musi zapewnić swobodny obieg informacji, a w konsekwencji reagować w przypadku naruszenia tego prawa. Obywatele, aby w pełni uczestniczyć w sprawowaniu władzy, muszą mieć wiedzę o sprawach publicznych. Wiedza ta, z kolei, pozwala kontrolować organy władzy publicznej, a w konsekwencji decydować o pociągnięciu do odpowiedzialności politycznej lub prawnej piastunów tej władzy. Prawodawca, ograniczając dostęp do informacji publicznej, powinien precyzyjnie określać przesłanki uzasadniające odmowę udzielenia informacji, nie pozostawiając tak wiele wątpliwości, jak to ma miejsce w związku z zakresem tajemnicy przedsiębiorcy.
Act of 6 September, 2001 on access to public information guarantee everyone the right to public information, but the right to public information is subject to limitation of the secret of an entrepreneur. The same act on access to public information does not contain the definition of the secret of an entrepreneur. We are forced in this case to apply Article 11.4 of of Act of combating unfair competition. Company confidentiality is understood to include the entrepreneur’s technical, technological organisational or other information having commercial value, which is not disclosed to the public to which the entrepreneur has taken the necessary steps to maintain confidentiality. In this article indicates a problem associated with the provision of public information, because of the secret of an entrepreneur.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2015, 5 (27); 51-68
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The concept of the State of Law
Pojęcie państwa prawnego
Autorzy:
Oniszczuk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1185238.pdf
Data publikacji:
2015-06-01
Wydawca:
Szkoła Główna Handlowa w Warszawie
Tematy:
democratic state ruled by law
rule of law
legitimacy
legalism
law-abiding state principles
the principle of trust in the state and the law
demokratyczne państwo prawne
porządek prawny
praworządność
legalizm
zasada zaufania jednostki do państwa i prawa
zasady państwa prawnego
Opis:
Political systems of various states are currently described as the rule of law states, lawabiding states, democratic states ruled by law, lawful states, or law-governed states? Mostly, it is noticed that the states ruled by law are characterized by the fact that the power is exercised by the set of abstract principles which govern the conduct of all people (a general norm) by equal rules, in opposition to the state governed by people (the order of an individual or group of individuals). Such a state acts on the basis of law and within its limits. The above statement corresponds with the apprehension of the law-abiding state. The law observing state is formally characterized by functioning on the basis of, and within the limits of law whereas its substantial dimension means that the law is equal (equal for everyone). This description is not sufficient to characterize the rule of the law state. It is only a fragment of even broader concept of the democratic state ruled by law.
Współcześnie ustroje wielu państw są opisywane jako ustroje państw prawnych, praworządnych czy demokratycznych państw prawnych. Zwykle zauważa się, że cechą państwa prawnego, inaczej niż w wypadku państwa rządzonego przez ludzi (np. rozkaz jednostki), jest to, że władzę sprawuje system abstrakcyjnych reguł, które kierują postępowaniem wszystkich ludzi (generalna norma) na jednakowych zasadach. Takie państwo działa na podstawie i w granicach prawa. Powyższe stwierdzenie odpowiada w zasadzie pojmowaniu państwa praworządnego. Państwo praworządne formalnie cechuje bowiem działanie na podstawie i w granicach prawa, zaś jego wymiar materialny oznacza, że prawo jest jednakowe (równe) dla wszystkich. Opis ten nie wystarczy dla scharakteryzowania państwa prawnego. Jest więc też tylko fragmentem opisu jeszcze szerszej koncepcji, jaką jest demokratyczne państwo prawne.
Źródło:
Studia z Polityki Publicznej; 2015, 2, 2(6); 57-77
2391-6389
2719-7131
Pojawia się w:
Studia z Polityki Publicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies