Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "prawa obywatelskie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
The Internet Access as a Fundamental Right
Dostęp do Internetu jako prawo podstawowe
Autorzy:
Frosini, Tommaso Edoardo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/476898.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
prawa obywatelskie
dostęp do Internetu
swoboda komunikacji
Opis:
Wobec dynamicznego rozwoju sieci Internet, swoboda komunikacji i wypowiedzi wymaga również swobody dostępu do usług internetowych. Istotne jest pytanie dotyczące charakteru i treści prawa dostępu do internetu. Odmówienie dostępu do internetu lub podniesienie jego ceny, wykluczające część obywateli z kręgu użytkowników, mogłoby być traktowane jako uniemożliwienie korzystania z części praw obywatelskich.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2014, 1(14); 5-12
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Freedom of Public Assembly in Poland
Wolność zgromadzeń publicznych w Polsce
Autorzy:
Bidziński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/940634.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
freedom
assembly
citizens’ rights
cyclicity
spontaneity
wolność
zgromadzenia
prawa obywatelskie
cykliczność
spontaniczność
Opis:
The right to assembly is a manifestation of the social possibility of influencing state organs by loud and often expressive articulation of the position of a given social group on issues important to it. It should be clearly emphasized that the right to peaceful assembly is a manifestation of freedom and is one of the core guarantees of pluralism, freedom of speech and the nation’s right to decide about self, which one considers a sovereign. Detailed rules and procedures for organizing, conducting and dissolving assemblies have been regulated in the Act of July 24, 2015 of the Act of Assembly Law2. The basic concept – the concept of assembly – has been defined in the Art. 3 of Act of the Assembly Law. According to the adopted systematics, two types of assembly were distinguished: ordinary and spontaneous. The first of these means “a grouping of persons in an open space accessible to unspecified persons in a specific place organized in order to carry our joint deliberations or for joint expression of public opinion”. The organization of the meeting can be practically unlimited. The only requirement is having full legal capacity, which excludes persons partially deprived of legal capacity, regardless of the scope of such limitation and the relationship with the subject of the organized meeting. The process of organizing assemblies is not complicated, although one should be particularly careful about the deadlines and keep in mind the “privileged status” of some other forms of assemblies. The amendment to the Act of 2016 introduced new legal solutions, although definition issues were omitted, which in this case are of fundamental importance for the correct application of the Act and guaranteeing observance of constitutional norms by public administration bodies.
Prawo do zgromadzeń jest przejawem społecznej możliwości wpływu na organy państwa poprzez głośne, a często ekspresyjne wyartykułowanie stanowiska danej grupy społecznej na ważne dla niej tematy. Należy wyraźnie podkreślić, że prawo do pokojowych zgromadzeń stanowi przejaw wolności i jest jedną z trzonowych gwarancji pluralizmu, wolności słowa, prawa decydowania o samym sobie przez suwerena, jakim jest naród3. Szczegółowe zasady i tryb organizowania, odbywania oraz rozwiązywania zgromadzeń uregulowany został w ustawie z 24 lipca 2015 r. Prawo o zgromadzeniach4. Podstawowe pojęcie – zgromadzenia – zdefiniowane zostało w art. 3 uPoZ. Zgodnie z przyjętą systematyką rozróżnione zostały dwa rodzaje zgromadzeń: zwykłe i spontaniczne. Pierwsze z nich oznacza „zgrupowanie osób na otwartej przestrzeni dostępnej dla nieokreślonych imiennie osób w określonym miejscu w celu odbycia wspólnych obrad lub w celu wspólnego wyrażenia stanowiska w sprawach publicznych”. Organizacja zgromadzenia jest niemal podmiotowo nieograniczona. Jedynym wymogiem jest posiadanie pełnej zdolności do czynności prawych, co wyklucza osoby częściowo pozbawione zdolności do czynności prawnych, bez względu na zakres takiego ograniczenia i związek z przedmiotem organizowanego zgromadzenia. Proces związany z organizacją zgromadzeń nie jest skomplikowany, jakkolwiek należy szczególnie uważnie pilnować terminów oraz mieć na względzie „uprzywilejowanie” niektórych innych form zgromadzeń. Nowelizacja ustawy z 2016 r. wprowadziła nowe rozwiązania prawne, jakkolwiek pominięte zostały kwestie definicyjne, które w tym przypadku mają zasadnicze znaczenie dla prawidłowości stosowania ustawy i gwarancji przestrzegania przez organy administracji publicznej norm konstytucyjnych.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2019, 5 (51); 201-213
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comments on the Issue of the Institution of a Nationwide Referendum in Poland: The Case of the Referendum of 6 September 2015
Uwagi na temat instytucji referendum ogólnokrajowego w Polsce na przykładzie referendum z 6 września 2015 r.
Autorzy:
Marszałek-Kawa, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1943096.pdf
Data publikacji:
2017-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
referendum
citizen rights
electoral campaign
political system
prawa obywatelskie
kampania wyborcza
system polityczny
Opis:
Polish politicians of different political options, especially while proposing new reforms, declare that citizens should have a say in many issues under discussion. In reality, however, instruments of direct democracy stipulated by the Polish constitution (The Constitution of the Republic of Poland, 1997) and laws are not frequently applied (see: people’s initiative, social consultations), both due to Polish people’s low degree of public activity and because of the lack of parliamentary customs and the authorities’ accompanying lack of willingness to work out new solutions by way of serious debate and considering the society’s ambitions and expectations, also those representing positions others than those of the government majority. The aim of this paper is to discuss the institution of a referendum in Poland and to present the approach of the Polish political class to the institution of a nationwide referendum using the example of the referendum of 6 September 2015. We also discuss the history of this institution in Poland and address the issue of its legal foundations, as well as present arguments of the followers and opponents of this form of direct democracy. It is also necessary to analyse the motives behind the initiating entity’s decision concerning the organisation of a nationwide referendum from a broader perspective and to evaluate its implications in the sphere of politics.
Polscy politycy reprezentujący różne barwy partyjne w procesie planowania kolejnych reform i zmian jednogłośnie deklarują, że obywatele powinni mieć zagwarantowany głos w debacie publicznej. W rzeczywistości jednak instrumenty demokracji bezpośredniej, które wprowadzają przepisy obowiązującego prawa, nie są z reguły stosowane (patrz np. inicjatywa obywatelska, konsultacje społeczne w procesie ustawodawczym). Wśród powodów tego stanu rzeczy można w szczególności wskazać na niski poziom aktywności politycznej Polaków oraz kulturę polityczną przejawiającą się w postaci braku zwyczajów parlamentarnych lub dobrej woli większości rządzącej w zakresie inicjowania współpracy przy tworzeniu nowych rozwiązań prawnych. Celem niniejszego artykułu jest omówienie instytucji referendum w Polsce na przykładzie referendum z 6 września 2015 r. Przedmiot rozważań będą stanowić uregulowania prawne dotyczące jego przeprowadzenia oraz prezentacja argumentów zwolenników i przeciwników wykorzystania tej formy demokracji bezpośredniej w obliczu trwającej kampanii wyborczej. Analizie zostaną poddane także motywy, które towarzyszyły decyzji prezydenta RP o zorganizowaniu w 2015 r. referendum ogólnokrajowego. Ocena będzie dotyczyć także jego politycznych skutków.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2017, 56; 54-74
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W obronie praw obywateli Ukrainy. Działania Rzecznika Praw Obywatelskich w pierwszym miesiącu napaści Rosji na Ukrainę, 24.02-24.03.2022
In Defense of the Rights of Ukrainian Citizens. Actions of the Commissioner Human Rights in the First Month of Russia’s Attack on Ukraine, 24.02-24.03.2022
Autorzy:
Wentkowska, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/3200868.pdf
Data publikacji:
2022-07-04
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
uchodźcy
Ukraina
prawa obywatelskie
Rzecznik Praw Obywatelskich
immigrants
refugee
Ukraine
civil rights
Ombudsman
Opis:
Atak w dniu 24 lutego 2022 roku na suwerenne państwo ukraińskie niewątpliwie stanowi naruszenie art. 1 ust. 1 Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych o prawie do samostanowienia. Z mocy tego prawa narody same decydują o swoim statusie politycznym oraz same wybierają formę i kierunek rozwoju gospodarczego, społecznego i kulturalnego. Użycie zbrojnej siły nieuchronnie prowadzi do naruszenia podstawowych praw człowieka, w tym prawa do życia i godności istoty ludzkiej. Rzecznik Praw Obywatelskich realizuje swoje zadania w zakresie wsparcia osób poszukujących w Polsce schronienia przed wojną. Pierwszy miesiąc konfliktu zbrojnego był znamienny w zabezpieczaniu podstawowych potrzeb osób, które niejednokrotnie nawet bez rzeczy osobistych uciekały z okupowanych i ostrzeliwanych terytoriów Ukrainy. Zarówno wnioski indywidualne, jak i wystąpienia generalne zawierały prośby o pomoc w realizacji podstawowych potrzeb, jak wyżywienie, zakwaterowanie, pomoc medyczna, wsparcie finansowe, czy w dalszej kolejności znalezienie pracy czy szkoły.
The attack on February 24, 2022 on the sovereign Ukrainian state undoubtedly violates Art. 1 clause 1 of the International Covenant on Civil and Political Rights on the right to self-determination. By virtue of this law, nations themselves decide about their political status, and they themselves choose the form and direction of economic, social and cultural development. The use of armed force inevitably leads to a violation of fundamental human rights, including the right to life and human dignity. The Commissioner Human Rights carries out his tasks in the field of supporting people seeking refuge in Poland from the war. The first month of the armed conflict was significant in terms of securing the basic needs of people who often fled the occupied and shelled territories of Ukraine even without personal belongings. Both individual and general applications included requests for help in meeting basic needs, such as food, accommodation, medical assistance, financial support, and then finding a job or school
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2022, 1(XXII); 127-141
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawa człowieka – od ideologii do praw podstawowych
Human rights – from an ideology to a basic rights
Autorzy:
Jabłoński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369772.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Opolski
Tematy:
prawa człowieka
historia prawa
demokracja
prawa obywatelskie
wolność
human rights
history of law
democracy
civil rights
freedom
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie zarysu teorii praw człowieka i obywatela z perspektywy historycznej. Autor ukazuje wpływ zachodniej myśli politycznej, w szczególności doktryny prawa natury i liberalnego konstytucjonalizmu na ewolucję praw człowieka, od idei polityczno-prawnej do prawa stanowionego.
The aim of the article is to present an outline of the theory of human and civil rights from a historical perspective. The author shows the influence of Western political thought, in particular the doctrine of natural law and liberal constitutionalism, on the evolution of human rights, from the political and legal idea to statutory law.
Źródło:
Studia Krytyczne/ Critical Studies; 2020, 9; 61-80
2450-9078
Pojawia się w:
Studia Krytyczne/ Critical Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies