- Tytuł:
-
Stosowanie azytromycyny w praktyce ambulatoryjnej
Azithromycin in outpatient setting - Autorzy:
- Adamek, Brygida
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1032234.pdf
- Data publikacji:
- 2012
- Wydawca:
- Medical Communications
- Tematy:
-
azytromycyna
badanie retrospektywne
praktyka ambulatoryjna
antybiotykoterapia empi‑
ryczna
adherencja terapeutyczna
therapeutic adherence - Opis:
-
Introduction: Azithromycin, broad spectrum macrolide antibiotic with familiar therapeutic schedule has been commonly used in outpatient clinical practice in patients over 2 years. The aim of the study was to gain the data of azithromycin preparations usage, focusing on the causes resulting in final therapeutic decisions. Material and method: Project had been realized as a retrospective survey based on documented cases of azithromycin therapies realized in outpatient setting. The demographic and anamnestic data were collected, as: diagnosis made, therapeutic schedule, causes of such decisions, eventually recommended control visit and patient’s therapeutic adherence. Data obtained were statistically analysed with Statistica 9.0 PL software. Results: The 27 850 cases of azithromycin usage in patients over 2 years were analysed. The main indications for azithromycin therapy were the respiratory tract infections, probability of bacterial aetiology. The decisions were made mostly upon clinical examination. In about 20% of cases azithromycin was used as a second one antibiotic. One third of cases were not recommended the control visit, but from the rest only about 70% were realized. Almost 96% of patients did not realized the treatment according to recommended schedule despite the mostly well treatment tolerance. Conclusions: 1) In outpatient clinical practice azithromycin is used mainly as an antibiotic of first choice, mostly in respiratory tract infections, despite epidemiological data suggesting their mainly viral aetiology. 2) The common practice is an empirical azithromycin recommendation, judged as a highly effective therapy. 3) Except of good tolerance and familiar treatment schedule, almost all of patients did not realized the treatment completely. 4) The knowledge of rational antibiotics usage should be widely propagated in Polish community.
Wstęp: Azytromycyna, antybiotyk makrolidowy o szerokim spektrum aktywności i dogodnym sposobie dawkowania, jest powszechnie stosowana w praktyce ambulatoryjnej we wszystkich grupach wiekowych powyżej 2. roku życia. Celem badania było zebranie danych na temat ambulatoryjnego stosowania preparatów azytromycyny w aspekcie przyczyn, które składają się na ostateczne decyzje terapeutyczne. Materiał i metoda: Projekt zrealizowano w formie retrospektywnego ankietowego badania, opartego na udokumentowanych przypadkach leczenia azytromycyną w warunkach ambulatoryjnych. Zebrano dane demograficzne oraz anamnestyczne: rozpoznanie choroby, zastosowany schemat terapeutyczny, przyczyny podjętej decyzji, ewentualną realizację wizyty kontrolnej i zakres adherencji terapeutycznej. Otrzymane dane poddano analizie statystycznej za pomocą programu Statistica 9.0 PL. Wyniki: Analizie poddano 27 850 przypadków leczenia azytromycyną pacjentów powyżej 2. roku życia. Wskazania do leczenia azytromycyną obejmowały głównie schorzenia układu oddechowego o prawdopodobnie bakteryjnej etiologii. Większość kuracji zlecano na podstawie obrazu klinicznego. W około 20% przypadków azytromycynę włączono jako antybiotyk II rzutu. Jedna trzecia przypadków nie wymagała wizyty kontrolnej, natomiast spośród zaleconych zrealizowano około 70%. Prawie 96% chorych nie zastosowało leczenia zgodnie z zaleconym schematem pomimo na ogół dobrej tolerancji leku. Wnioski: 1) W praktyce ambulatoryjnej azytromycyna stosowana jest głównie jako antybiotyk pierwszego rzutu, przede wszystkim w schorzeniach układu oddechowego, pomimo danych epidemiologicznych wskazujących na głównie wirusową etiologię tych schorzeń. 2) Powszechną praktyką jest empiryczne włączanie leczenia azytromycyną, postrzeganą jako lek wysoce skuteczny. 3) Pomimo dobrej tolerancji leku i łatwego sposobu dawkowania niemal wszyscy pacjenci nie zrealizowali w pełni zaleconej kuracji. 4) Wiedza z zakresu racjonalnego stosowania antybiotyków powinna być w polskim społeczeństwie szeroko propagowana. - Źródło:
-
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 2; 111-119
1734-1531
2451-0742 - Pojawia się w:
- Pediatria i Medycyna Rodzinna
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł