Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "pozbawienie" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Edward Azar’s Protracted Social Conflict Theory and Drivers of Self-Determination: the Case of Nigeria
Przewlekła teoria konfliktu społecznego i czynniki samookreślenia Edwarda Azara: przypadek Nigerii
Autorzy:
Bakare, Najimdeen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2042413.pdf
Data publikacji:
2021-12-29
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Edward Azar’s Protracted Social Conflict Theory
self-determination
communal identity
deprivation of communal needs
governance quality and state
teoria przedłużonego konfliktu społecznego Edwarda Azara
samostanowienie
tożsamość wspólnotowa
pozbawienie potrzeb wspólnotowych
jakość rządzenia i państwo
Opis:
Soon after attaining independence on October 1, 1960, the newly created nation-state – Nigeria had to wrestle with post-independent political realities. These combined with the legacies of colonial rule, and the prevalence of ethno-religious politics, led the country into civil war in 1967. Since 1960, Nigeria has experimented with different forms of government and achieved some degree of economic growth but is still plagued by the agitation of self-determination in the form of secessionist campaigns, be it the Biafra or the Oduduwa and Movement for the Emancipation of the Niger Delta (MEND). To place the discussion in perspective, the paper reviews the existing literature on the subject and also discusses Edward Azar’s protracted social conflict (PSC) theory as the theoretical base. Upon laying the theoretical foundation, the paper situates and evaluates the agitation for self-determination in Nigeria in the light of PSC. Lastly, the paper concludes that instead of seeking self-determination or territorial disintegration, the polity of Nigeria should historically revert to the practice of congenial and connected regionalism.
Niebawem po tym jak Nigeria uzyskała niepodległość, 1.10.1960 r., państwo to musiało zmierzyć się z nowymi realiami, potęgowanymi kolonialną przeszłością oraz sporami pomiędzy licznymi mniejszościami religijno-etnicznymi. Efektem była m.in. wojna domowa, która wybuchła w 1967 r. Od samych początków swej państwowości Nigeria eksperymentowała z różnymi formami rządów, którym udało się wprowadzić kraj na tory umiarkowanego rozwoju ekonomicznego. Niestety państwo to wciąż zmaga się z ruchami separatystycznymi nawołującymi do secesji poszczególnych prowincji państwa, np. Biafra, Oduduwa, czy Ruch na rzecz wyzwolenia delty Nigru. Artykuł ten ma na celu m.in. omówienie literatury przedmiotu oraz analizę wspomnianych ruchów separatystycznych ze szczególnym uwzględnieniem ich działal ności agitacyjnej. Podstawę metodologiczną dla autora stanowi teoria przewlekłego konfliktu Edward Azara. Zdaniem autora nigeryjski system polityczny zamiast opierać się na realizacji prawa do samostanowienia poszczególnych grup etnicznych wchodzących w skład Nigerii lub podziałach terytorialnych prowadzących do dezintegracji państwa, powinien powrócić do modelu opartego o regionalizację. Zakłada on autonomię regionów, które współpracując ze sobą w ramach jednego organizmu państwowego potrafiłyby w znacznie efektywniejszy sposób realizować swoje potrzeby, zarówno na poziomie poszczególnych grup etnicznych, jak też i na poziomie jednostki ludzkiej.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 313-328
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykonywanie kary pozbawienia wolności w ramach systemu dozoru elektronicznego a konstytucyjna zasada równości wobec prawa
Autorzy:
Białowąs, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/525275.pdf
Data publikacji:
2011-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
pozbawienie wolności
dozór elektroniczny
Opis:
W niniejszym artykule omówiono ustawę o wykonaniu kary pozbawienia wolności w ramach systemu dozoru elektronicznego, oraz projekt jej nowelizacji. Wskazano na ich mankamenty, a w szczególności na naruszenie zasady równości wobec prawa wyrażonej w art. 32 ust. 1 Konstytucji RP, z uwagi na etapowość jej wprowadzania i nie objęcia nią w jednym czasie skazanych na terytorium całego państwa. Autorka zastanawia się także nad tym czy ustawa, oraz jej nowela, chociaż częściowo przyczynią się do rozwiązania problemu przeludnienia w polskich jednostkach penitencjarnych, oraz zapobiegną zjawisku długotrwałego oczekiwania skazanych na odbycie kary. A zatem czy przyniosą one korzyści w wymiarze społecznym.
The article discusses the Execution of the Penalty of Deprivation of Liberty within a System of Electronic Monitoring Act and its draft amendment. It demonstrates its drawbacks, in particular the contravention of the principle of equality under the law, expressed in art. 32, section 1 of the Constitution of the Republic of Poland. This contravention stems from the gradual implementation of the Act, which would not apply to every convicted person in Poland at the same time. The author also questions whether the Act and its amendment will, at least partially, help to solve the problem of overpopulated Polish prisons and long delays for convicts waiting to serve their sentence. Namely, the author considers whether the Act will beget social improvements.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2011, 1 (5); 179-204
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Izolacja od społeczeństwa po odbyciu w pełni kary pozbawienia wolności
Being isolated from society after serving one’s criminal sentence
Autorzy:
Dawidziuk, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/698838.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
Krajowy Ośrodek Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym
pozbawienie wolności
terapia
zagrożenia dla społeczeństwa
zaburzenia psychczne
National Centre for the Prevention of Antisocial Behaviour
deprivation of liberty
therapy
danger to society
mental disorders
Opis:
The article describes the functioning of the National Centre for the Prevention of Antisocial Behaviour in Gostynin on the basis of interviews that the author conducted with patients there during three visits to the Centre as an employee of the Office of the Commissioner for Human Rights. It is a detention centre described as a medical facility where therapy is provided for people with mental disorders such as mental retardation, personality disorder, or sexual preferences disorder. The author describes examples of patients’ legal situations and the observance of their constitutional rights. It was organised in 2014 on the basis of legislation from 22 November 2013. That act states that the civil court shall decide whether a person who has served their entire criminal sentence a danger to society because of his/her disorders. The Constitutional Tribunal has stated in its judgements that the act, apart from one article, is consistent with the Polish Constitution. In practice, we can observe many legislative gaps or a need to change a binding law. The number of patients at Gostynin is increasing rapidly whilst the existing problems have not been solved by the legislature, who do not wish to consider the problems pointed out many times by the Commissioner for Human Rights.
Artykuł opisuje funkcjonowanie Krajowego Ośrodka Zapobiegania Zachowaniom Dyssocjalnym w Gostynie na podstawie rozmów, jakie autorka przeprowadziła z pacjentami Ośrodka w czasie trzech jego wizytacji jako pracownik Biura Rzecznika Praw Obywatelskich. Ośrodek ten jest miejscem pozbawienia wolności oznaczonym jako podmiot medyczny, w którym prowadzona jest terapia dla osób z zaburzeniami psychicznymi w postaci upośledzenia umysłowego, zaburzenia osobowości lub zaburzenia preferencji seksualnych. Ośrodek został stworzony w 2014 r. na podstawie ustawy z 22 listopada 2013 r. Autorka opisuje przykłady dotyczące sytuacji prawnej kilku pacjentów Ośrodka i problemów z respektowaniem ich praw konstytucyjnych. Ustawa przewiduje, że sąd cywilny podejmuje decyzję, czy uznać osobę, która w pełni odbyła karę pozbawienia wolności, za stwarzającą zagrożenie dla społeczeństwa ze względu na zaburzenia i w dalszym ciągu pozbawiać ją wolności poprzez umieszczenie w KOZZD albo zastosować nadzór prewencyjny. Trybunał Konstytucyjny uznał przepisy ustawy, z wyjątkiem jednego, za zgodne z Konstytucją RP. W praktyce ustawa zawiera szereg luk prawnych bądź wymaga nowelizacji w zakresie obowiązujących uregulowań. Liczba pacjentów wzrasta bardzo szybko, a problemy pozostają nierozwiązane przez ustawodawcę, który nie chce się pochylić nad zgłaszanymi wielokrotnie przez Rzecznika Praw Obywatelskich zagadnieniami.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2019, XLI/1; 219-260
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe technologie w komunikacji skazanych i tymczasowo aresztowanych ze światem zewnętrznym
New technologies as the method of prisoners’ contact with the outside world
Autorzy:
Dawidziuk, Ewa
Kotowska, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030531.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
pozbawienie wolności
skazany
tymczasowo aresztowany
komunikator internetowy
Skype
Covid-19
Biuletyn Informacji Publicznej (BIP)
prawo do życia rodzinnego
prawo do informacji
jednostki penitencjarne
prawo dostępu do informacji publicznej
deprivation of liberty
prisoner
pre-trial detainee
penitentiary units
online communicator
Public Information Bulletin (BIP)
right to family life
right to information
right to access public information
Opis:
Artykuł opisuje wykorzystanie komunikatora internetowego Skype w podtrzymywaniu kontaktu osób pozbawionych wolności z bliskimi. Z analizy zgromadzonych w Biurze Rzecznika Praw Obywatelskich danych wynika, że jednostki penitencjarne dysponują odpowiednimi możliwościami technicznymi do korzystania z tej formy komunikacji społecznej. Spotkania on-line osadzonych z rodziną nabrały szczególnego znaczenia w czasie pandemii Covid-19. W publikacji wskazano na możliwość korzystania ze środków komunikacji elektronicznej przez skazanych, jak i trudności w dostępie do tych form ze strony tymczasowo aresztowanych. Zwrócono również uwagę na generalny dostęp więźniów do stron internetowych.
The article describes the use of the Skype electronic communicator in maintaining contact between prisoners and their relatives. The data collected by the Office of the Polish Ombudsman shows that penitentiary units have appropriate the technical capabilities to use the discussed form of social communication. Online meetings of inmates with their families have gained particular importance during the ongoing COVID-19 pandemic. The publication indicates the possibility of using electronic means of communication by convicts, as well as the difficulties in accessing these tools by remand prisoners. Attention was also paid to general access to websites by prisoners.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 2021, XLIII/2; 151-194
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kilka uwag na marginesie uzasadnienia do wyroku SN z dnia 6 listopada 2012 r. (sygn. V KK 139/12)
Some remarks on the justification of the judgment of the Supreme Court of November 6, 2012 (ref. V KK 139/12)
Autorzy:
Elegańczyk, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499633.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
glosa
reguła ne peius
dożywotnie pozbawienie wolności
commentary
ne peius rule
life imprisonment
Opis:
W glosie autor krytycznie odnosi się do uzasadnienia wyroku Sądu Najwyższego z dnia 6 listopada 2012 r. (sygn. V KK 139/12). Sąd zmienił zaskarżony wyrok dożywotniego pozbawienia wolności poprzez wyznaczenie surowszego ograniczenia do skorzystania z warunkowego zwolnienia (dopiero po odbyciu 40 lat pozbawienia wolności). Zdaniem autora takie rozstrzygnięcie narusza regułę ne peius. Sąd błędnie zinterpretował art. 454 § 3 Kodeksu postępowania karnego poprzestając jedynie na jego językowej wykładni, bez odniesienia się do wartości leżących u jego podstaw.
In this commentary the author criticizes the justification of the judgment of the Supreme Court of 6 November 2012 (ref. V KK 139/12). The Court changed the contested judgment of life imprisonment by imposing stricter restriction to be released on parole (after completing 40 years of imprisonment). According to the author such conclusion violates ne peius rule. The Court misinterpreted art. 454 § 3 of the Code of Criminal Procedure by limiting himself only to the linguistic interpretation, without reference to its underlying values.
Źródło:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM; 2013, 3; 165-174
2299-2774
Pojawia się w:
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Poczucie winy u skazanych odbywających karę pozbawienia wolności.
The feeling of guilt among convicts who serve their sentence.
Autorzy:
Florczykiewicz, Janina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1202457.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Stosowanych Nauk Społecznych i Resocjalizacji. Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji
Tematy:
poczucie winy
pozbawienie wolności
zakład karny
demoralizacja
feeling of guilt
imprisonment
prison
demoralization
Opis:
W artykule zaprezentowano badania nad poczuciem winy u skazanych odbywających karę pozbawienia wolności. Badano zależność między poczuciem a stopniem demoralizacji. Badaniami objęto 296 skazanych, mężczyzn w wieku od 18. do 64. roku życia, odbywających kary pozbawienia wolności w różnych typach i rodzajach zakładów karnych. Ustalono, że znaczna część osadzonych odbywających karę pozbawienia wolności przeżywa poczucie winy spowodowane wyrządzeniem krzywdy ofiarom swoich przestępstw. Najniższa skłonność do przeżywania winy oraz najwyższe tendencje do ignorowania ofiary i uruchamiania neutralizacji wystąpiła u osób zdemoralizowanych w wysokim stopniu.
The article presents the findings of the study on the feeling of guild among convicts who serve their sentence. We investigated the relation between the feeling of guilt and the level of demoralization. The study involved 298 male inmates, aged 18 to 64, who serve their sentence in different types and kinds of prisons. It was found that a significant proportion of convicts who serve their sentence experience the feeling of guilt for the harm caused to the victims of their crimes. The lowest propensity to experience guilt and the highest tendency to ignore the victim and start neutralization were manifest among individuals who show a high level of demoralization.
Źródło:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja; 2015, 27; 65-87
2300-3952
Pojawia się w:
Profilaktyka Społeczna i Resocjalizacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Prawnoczłowiecze” spojrzenie na czynne prawo wyborcze
Human right dimension of the right to vote
Autorzy:
Frydrych-Depka, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/972935.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
czynne prawo wyborcze
pozbawienie praw wyborczych osób ubezwłasnowolnionych prawa wyborcze więźniów
prawa człowieka
głosowanie
kodeks wyborczy
right to vote
disenfranchisement of persons being incapacitated
prisoners voting rights
human rights
voting
electoral code
Opis:
Artykuł poświęcony jest zagadnieniu czynnego prawa wyborczego jako podstawowego prawa politycznego przysługującego w oparciu o przepisy i standardy prawa między¬naro¬dowego. Spojrzenie „prawnoczłowiecze” na prawo do głosowania przedstawione zostało w oparciu o dwa zagadnienia, ukazujące niewłaściwe wywiązywanie się Polski z ciążących na niej zobowiązań międzynarodowych. Pierwsze – kwestia pozbawienia prawa wyborczego osób ubezwłasnowolnionych – to problem najbardziej palący dla rodzimego ustawodawcy i ustrojodawcy. Drugie – zapewnienie prawa głosu osobom odbywającym karę pozbawienia wolności – ma wymiar bardziej praktyczny. Nie można bowiem poprzestać na nadaniu jednostce prawa udziału w głosowaniu w przepisach prawa np. rangi konstytucyjnej, ale należy przede wszystkim obudować je niezbędnymi gwarancjami korzystania z niego przez wszystkich uprawnionych. To bowiem nadaje mu w pełni realny „prawnoczłowieczy” wymiar.
The article discusses the issue of the right to vote as a basic political right expressed in rules and standards of international law. Right to vote as a crucial human right has been presented based on two examples, showing lack of or problematic compliance of Polish electoral law with international human rights law. As first is analyzed the question of disenfranchisement of persons being incapacitated – this is the most important dilemma for the domestic legislator. The second – implementation of the voting rights of persons held imprisonment – is more practical. For it is not enough to grant voting rights in the legal acts eg. in the constitution. It is essential to build the necessary guarantees, which allows to use it by all eligible voters. Only then we can say that right to cast a vote has an actual “human right” dimension.
Źródło:
Studia Wyborcze; 2016, XXI; 33-53
1898-0082
Pojawia się w:
Studia Wyborcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trójstronność przestępstwa wzięcia zakładnika. O niemożności kumulowania roli zakładnika oraz podmiotu szantażowanego
Tripartism of the offense of taking a hostage. On the impossibility of becoming a hostage in ones own case
Autorzy:
Giezek, Jacek
Lipiński, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2170036.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Wymiaru Sprawiedliwości
Tematy:
zakładnik
zmuszanie
pozbawienie wolności
hostage
coercion
deprivation of liberty
Opis:
Autorzy poruszają kwestię konstrukcji przestępstwa wzięcia zakładnika, próbując udzielić odpowiedzi na pytanie, czy możliwe jest stwierdzenie realizacji znamion typu czynu zabronionego z art. 252 k.k. w sytuacji, w której podmiotem zmuszanym do określonego zachowania się miałby być sam zakładnik. Posługując się argumentami o charakterze językowym oraz systemowym, formułują odpowiedź przeczącą. Wynika ona przede wszystkim ze słownikowej definicji terminu „zakładnik”, jak również z kontekstu prawnomiędzynarodowego, który narzucił wprowadzenie konstrukcji ujętej w art. 252 do Kodeksu karnego.
The authors raise the issue of the structure of the offense of taking a hostage, trying to answer the question of whether it is possible to conclude that the offense under Art. 252 CC would be committed in a situation where the subject compelled to behave in a certain manner is the hostage itself. Using linguistic and systemic arguments, they answer the question in the negative way. This is mainly due to the dictionary definition of the term “hostage”, as well as the international legal context which imposed the introduction of Art. 252 (offense of taking a hostage) to the Criminal Code.
Źródło:
Prawo w Działaniu; 2022, 49; 9-17
2084-1906
2657-4691
Pojawia się w:
Prawo w Działaniu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego w Europejskiej Konwencji Praw Człowieka
The right to liberty and security in the European Convention on Human Rights
Autorzy:
Gołębiowska, Anna
Woźnica, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/136665.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Tematy:
wolność
bezpieczeństwo
bezpieczeństwo osobiste
prawa człowieka
prawo do wolności
prawo do bezpieczeństwa osobistego
pozbawienie wolności
ochrona praw człowieka
freedom
security
personal safety
human rights
right to freedom
right to personal security
deprivation of liberty
protection of human rights
Opis:
W artykule dokonano analizy jednego z najważniejszych praw jednostki ludzkiej, jakim jest prawo do wolności i bezpieczeństwa osobistego. W związku z tym zbadano genezę i prawno-międzynarodowe standardy regulacji tego prawa.
The article analyses one of the most important human rights – the personal freedom and security. In connection with this, the origin of the rights as well as legal-international standards of its regulations are also analysed.
Źródło:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej; 2019, 1, 69; 125-140
0239-5223
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe SGSP / Szkoła Główna Służby Pożarniczej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozbawienie życia napastnika w obronie koniecznej a katalog dóbr prawnych podlegających ochronie
Deprivation of life of an assailant in the necessary defense and a catalog of protected legal interests
Autorzy:
Grudecki, Michał
Kleszcz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2052102.pdf
Data publikacji:
2020-09-29
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
necessary defense
legal interest
European Convention of Human Rights
deprivation of life
commensurability
proportionality
obrona konieczna
dobro prawne
Europejska Konwencja Praw Człowieka
pozbawienie życia
współmierność
proporcjonalność
Opis:
The article is devoted to the issue of killing an attacker in self-defense. The considerations are based on the interpretation of Article 25 § 2 of the Penal Code, from which it follows that the method of defense must be commensurate with the danger of attack. The authors are looking for a catalog of legal interests that can be defended by harming the attacker’s life. They also analyze Article 2 (2a) European Convention of Human Rights, according to which deprivation of life shall not be regarded as inflicted in contravention of this Article when it results from the use of force which is no more than absolutely necessary in defence of any person from unlawful violence. The authors draw attention to the role of this provision in the interpretation of the signs of necessary defense, especially the sign of proportionality of the means of defense to the danger of assassination. In the article, they also defined the concept of a countertype (justification) and briefly characterized the remaining features of necessary defense
Artykuł jest poświęcony problematyce pozbawienia życia napastnika w obronie koniecznej. Rozważania prowadzone są w oparciu o wykładnię art. 25 § 2 Kodeksu karnego, z którego wynika, że sposób obrony musi być współmierny do niebezpieczeństwa zamachu. Autorzy poszukują katalogu dóbr, których można bronić godząc w życie napastnika. Analizują ponadto art. 2 ust. 2 lit. a Europejskiej Konwencji Praw Człowieka, zgodnie z którym pozbawienie życia nie będzie uznane za sprzeczne z tym artykułem, jeżeli nastąpi w wyniku bezwzględnego koniecznego użycia siły w obronie jakiejkolwiek osoby przed bezprawną przemocą. Autorzy zwracają uwagę na rolę tego przepisu w interpretacji znamion obrony koniecznej, zwłaszcza znamienia współmierności sposobu obrony do niebezpieczeństwa zamachu. W artykule definiują ponadto pojęcie kontratypu oraz scharakteryzowali krótko pozostałe znamiona obrony koniecznej.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2020, 3, XX; 135-152
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Genesis of the act amendment of 24 July 2015 depriving the municipal police of the authorization to use speed cameras
Geneza ustawy zmieniającej z 24 lipca 2015 r. pozbawiającej straże gminne uprawnień do używania fotoradarów
Autorzy:
Gurdek, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/443232.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Wyższa Szkoła Humanitas
Tematy:
municipal police
speed cameras
authorization to use speed cameras depriving the municipal
police of the rights to use speed cameras
the genesis of the amending act
straże gminne
fotoradary
uprawnienie do używania fotoradarów
pozbawienie straży gminnych uprawnień do używania fotoradarów geneza ustawy zmieniającej
Opis:
For many years in the drivers’ environment there was a growing reluctance towards the municipal police’s authorization to perform road traffic inspections using recording devices. Also on the parliamentary ground, there were more and more votes supporting the deprivation of this formation of the rights to use the so-called speed cameras. As a result, by means of the Act amending the Road Traffic Act and the Act on Municipal Police dated 24 July 2015, the Sejm deprived the municipal police of their powers in this regard. The course of the adoption process of this Act was extremely interesting. That is why, in this paper, the author analyses the details of the legislative process, which ultimately aimed to adopt the title amendment.
Od wielu lat w środowisku kierowców narastała niechęć wobec posiadanego przez straże gminne uprawnienia do dokonywania kontroli ruchu drogowego przy użyciu urządzeń rejestrujących. Również na gruncie parlamentarnym coraz częściej pojawiały się głosy przemawiające za odebraniem tej formacji prawa do używania tzw. fotoradarów. W rezultacie doprowadzono do tego, że ustawą zmieniającą ustawę Prawo o ruchu drogowym oraz ustawę o strażach gminnych z dnia 24 lipca 2015 roku Sejm pozbawił straże gminne uprawnień w tym zakresie. Losy przyjęcia tej ustawy były niezwykle interesujące. Dlatego też autorka w niniejszym opracowaniu poddaje analizie szczegóły procesu legislacyjnego, zmierzającego w końcowym efekcie do przyjęcia tytułowej nowelizacji.
Źródło:
Roczniki Administracji i Prawa; 2017, 17/1; 145-163
1644-9126
Pojawia się w:
Roczniki Administracji i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowe ujęcie przesłanek pozbawienia praw publicznych w Kodeksie karnym z 1997 r.
New approach to the prerequisites of disfranchisement in the light of Criminal Code of 1997
Autorzy:
Kąkol, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2167464.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
pozbawienie praw publicznych
środek karny
korupcja
skazanie
disfranchisement
penal measure
corruption
conviction
Opis:
Głównym celem naukowym niniejszego opracowania jest przedstawienie i analiza zmodyfikowanychprzez nowelę z 14 października 2021 r. przesłanek orzeczenia pozbawienia prawpublicznych zawartych aktualnie w art. 40 § 2 k.k. Rozważania wstępne koncentrują się naprzedstawieniu istoty i znaczenia wymienionego środka karnego w systemie środków karnychokreślonych w Kodeksie karnym. Zaprezentowano stan prawny w tym zakresie obowiązującyprzez nowelą i wskazane przez projektodawców przyczyny dokonanej modyfikacji ustawowej.W związku ze zmianą prawa w obrębie przesłanek orzeczenia pozbawienia praw publicznychpodjęto próbę skonfrontowania i wzajemnej relacji aktualnych przesłanek. Rozważania w tymobszarze pozwoliły na sformułowanie wielu wniosków krytycznych w odniesieniu do wprowadzonychzmian legislacyjnych i stanowiły asumpt do wysunięcia postulatu de lege ferenda.
The main scientific aim of the article is to present and analyse the amendment of 14 October2021 to the prerequisites of disfranchisement laid down in Article 40 § 2 CC. The initialconsiderations focus on the essence and significance of the aforementioned penal measure inthe system of penal measures determined in Criminal Code. The article presents the legal statebefore the amendment and the reasons for the amendment presented by the authors of the bill.As concerns the change of law within the scope of prerequisites of disfranchisement, the articletries to confront the mutual relationships of the present prerequisites. The considerations madeit possible to formulate a series of critical conclusions concerning the legislative changesintroduced and constituted and impulse to put forward a proposal de lege ferenda.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 4; 7-22
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłanki zatrzymania osoby stosowane przez organy procesowe — zmiany w kodeksie postępowania karnego
Autorzy:
Kobus, Ireneusz
Januszczyk, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1932991.pdf
Data publikacji:
2020-01-16
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
pozbawienie osoby wolności
zatrzymanie osoby
doprowadzenie osoby
sprowadzenie osoby
kodeks postępowania karnego
Opis:
Obowiązujący kodeks postępowania karnego wszedł w życie 1 stycznia 1998 r. Od tego czasu był on wielokrotnie nowelizowany, m.in. w zakresie przesłanek uprawniających organy procesowe do pozbawienia osoby wolności, czyli jej faktycznego zatrzymania. Tej tematyce został poświęcony artykuł: Przesłanki zatrzymania osoby stosowane przez organy procesowe — zmiany w kodeksie postępowania karnego. Udziela on odpowiedzi na dwa zasadnicze pytania, tj.: 1. Kiedy i w jakim zakresie zmieniały się zawarte w kodeksie postępowania karnego przesłanki zatrzymania osoby? 2. Czy wskutek tych zmian uprawnienia organów procesowych wzrosły, czy zmalały? Problematyka ta została przedstawiona w powiązaniu ze wskazanymi w tym kodeksie podmiotami, które — w różnym zakresie — są i były uprawnione do stosowania poszczególnych przesłanek zatrzymania osoby. Jako punkt wyjściowy przyjęto aktualne przesłanki zatrzymania osoby, które powiązano z uprzednio obowiązującymi ich odpowiednikami.
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2019, 134(2); 119-131
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępczość i polityka karna sądów w Węgierskiej Republice Ludowej
Crime and the penal policy of courts in the Hungarian peoples republic
Autorzy:
Kubiak, Jacek R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/699255.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
polityka karna
republika ludowa
przestępczość
ustawodawstwo
prawo karne
Węgry
orzecznictwo
gwałt
sądownictwo
pozbawienie wolności
grzywna
ludobójstwo
people's republic
criminality
legislation
criminal law
Hungary
certification
rape
judiciary
deprivation of liberty
fine
genocide
criminal policy
criminal Policy
Opis:
There is in Hungary a many years tradition. of gathering and publishing criminal statistics and its theoretical analysis. This tradition dates back to the early 19th century. In the modern days, it was discontinued in the years 1944-1956 only. However, in 1957, the publication of the basic data of criminal statistics in Statistical Yearbooks published by the central statistical Office was started anew. As shown by an analysis of the trends of the number of convictions of adults in the years 1944-1984 based on official sources, there is a high substantial changes in these trends with changes in the provisions of the penal law and to some extent in the socio-political climate. The following can thus be noticed: A very big number of convictions in the late fourties and early fifties (with the culminating point in 1952), accompanied by rapid drops in the years when amnesty laws were passed or new provisions of the penal law were introduced. A great drop in the number of convictions in 1956 and, 1957 which was related directly first of all to the course of events before and after October 23, 1956, and to the fact that a part of the jurisdiction of common courts of law was taken over by special courts of law was taken over by special courts the activity of which is not reflected in the analysed statistical data. A relative stabilization of the number of convictions in the years of gradual socio-political consolidation ( 1958-1962). A gradual increase in the number of convictions after the entering into force of the Penal Code of 1961 and its amendment of 1971. Accompanied by intermittent drops in the amnesty years and in the years when provisions that modified the Penal Code entered into force. An increase in the number of convictions after the entering into force of the Penal Code of 1978. The rate of convictions per 100,000 of the population in 1984 was 2'5 times higher than in 1952, but not much lower than the 1961 rate. The rise in crime in the recent years is also evident in the available data from the police and public prosecutor's statistics. The number of reported offences went up by one-third in the period 1965-1985 and has a constant upward trend. Among the offences reported most numerous are offences against property (about 60 per cent of all reported offences), traffic offences (about 12-13 per cent), offences against public order (hooliganism and parasitism in particular), and offences against person (about 7-8 per cent).  As compared with 1965, the number of burglaries was 3.5 times as big in the eighties, and the number of robberies - 7 . times. The number of traffic offences increased by over one-third as well. Also offences against person reveal a small upward trend, with the number of homicides being stable. However, the number of homicides in Hungary has for many years been considerably larger than the mean European figure (mean homicide rate per 100,000 of the population amounting to 3.8 in the years 1979--1983). The rise in crime concerned financial offences also (offences against the foreign currency exchange regulations, against customs regulations, tax offences) which are included in ,the group of offences against the national economy. The penal policy of the Hungarian courts has rather frequently been subject to spectacular transformations. In the early seventies, stabilization was achieved in this policy which manifested itself by a limited application of unconditional deprivation of liberty and by a broad use of fine and other measures not involving deprivation of liberty. However, the rise in crime in the eighties influenced a more frequent application of unconditional deprivation of liberty, which resulted in the growth of prison population. In 1979, the number of persons deprived of liberty amounted to 16,764 (157 per 100,000 of the population), while in 1984 the respective number was 21,884 (205 per 100.000 of the population). In Hungary, conditional suspension of the execution of the penalty of deprivation- of liberty is not as popular as in other European socialist countries. For every fifth convicted person, the execution of penalty is suspended. In 1973, the courts for the- first time passed a greater number of fines (48.8 per cent) than prison sentences (43.9 per cent). In the-following years, the share of fines in the structure of penalties even exceeded 50 per cent. However, after entering into force of the new Penal code, an unexpected drop in the number of fines took place things to the which was due among other fact that some of the  petty offences were removed from the Penal Code , and that a new penal measure without deprivation of liberty, i.e. probation, was introduced. In 1983, the share of fines dropped to 40 per cent of all sentences. The Hungarian courts were most reluctant to apply the penalty of corrective and educational work as soon as the penalty was introduced in 1950. For a dozen-odd years the share of this penalty in all penalties imposed never exceeded 10 per cent. After the 1961 Penal Code was introduced the penalty of corrective and educational work  showed an upward trend (up to 15,8 per cent in 1964), but later on started to fall up, to 4 per cent in 1983. In the years 1962 -1983. common courts sentenced 105 persons to death penalty, for qualified homicide in the vast majority of cases. Since 1968, this penalty has been applied exlusively towards the perpetrators of homicide. In 1984, the extent of reported crime in Hungary was similar to that found in Poland (1, 470 per 100,000 o0f the population); however, in Hungary the response to the rise in crime has been in general much more balanced and quiet.
Źródło:
Archiwum Kryminologii; 1987, XIV; 43-95
0066-6890
2719-4280
Pojawia się w:
Archiwum Kryminologii
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies