- Tytuł:
-
Funkcja powtórzeń językowych w Uchu Igielnym Wiesława Myśliwskiego
The function of repetition in Ucho igielne of Wiesław Myśliwski - Autorzy:
-
Kowalska, Danuta
Pietrzak, Magdalena - Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1590806.pdf
- Data publikacji:
- 2020
- Wydawca:
- Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
- Tematy:
-
stylistics
linguistic repetition
Wiesław Myśliwski
Ucho igielne
stylistyka
powtórzenia językowe
Ucho Igielne - Opis:
-
Celem artykułu jest ukazanie funkcji powtórzeń językowych w powieści Ucho Igielne Wiesława Myśliwskiego. Przedmiotem opisu są zarówno powtórzenia jednostek leksykalnych, jak i syntaktycznych oraz jednostek mniejszych od słowa (morfemów) w ciągu linearnym tekstu. Przedstawione analizy pokazują, że pisarz umiejętnie wykorzystuje je w różnorodnych funkcjach. Po pierwsze, są one wykładnikiem spójności tekstu, w którym zauważalne jest rozczłonkowanie treściowych segmentów. Repetycje ułatwiają śledzenie achronologicznej narracji, sygnalizują ciągłość danego tematu w obrębie danej relacji. Po drugie, wykorzystywane są jako zabieg stylizacyjny w monologu wypowiedzianym, a więc stylizowanym na język mówiony, służąc rozmaitym celom i realizując przede wszystkim funkcję impresywną oraz ekspresywną. Myśliwski za pomocą powtórzeń wydobywa także muzykę słowa, nadając tekstowi pewien rodzaj rytmiczności. Powtórzenia w widoczny sposób współtworzą także oralność utworu, sprzyjają bowiem memoryzacji i uobecnianiu pamięci. O nieprzeciętnej sile powtórzenia w warstwie stylistycznej analizowanego utworu, o jego atrakcyjności, decyduje również sposób, w jaki pisarz wykorzystuje ten środek stylistyczny. Myśliwski niesłychanie starannie, zgodnie z regułami retorycznymi, konstruuje kompozycję swego utworu. Oprócz paralelizmów składniowych, odnajdujemy przykłady kunsztownych poliptotonów i figur etymologicznych, obok anafor liczne są anadiplozy. Nierzadko repetycje kierują uwagę odbiorcy na sam tekst, są więc także jednym z nośników funkcji poetyckiej w utworze.
The purpose of this study is to demonstrate the function of linguistic repetitions in the novel Ucho igielne of Wiesław Myśliwski. The subject of description are the repetitions of both lexical and syntactic units, as well as the units smaller than a word (morphemes) in a linear sequence of the text. The presented analysis shows that the writer skilfully uses the descriptions in various functions. First, they are an exponent of coherence of the text in which fragmentation of the segments of content can be noticed. Repetitions facilitate to follow the non-chronological narration, they signal continuity of a given theme within a given relation. Second, they are used as a stylistic means in an uttered monologue, therefore stylized as a spoken language, serving various purposes and primarily performing an impressive and expressive functions. Myśliwski also uses repetitions to create music of words, he confers to the text a kind of rhythm. Repetitions also visibly co-create the orality of the text as they are conducive to memorizing and making memory present. The remarkable power of repetition in the stylistic layer of the analysed work, its attractiveness, is also determined by a manner the writer uses this stylistic means. Myśliwski extremely carefully, in accordance with the rhetoric rules, constructs the composition of his work. Besides the syntactic parallelisms, we find examples of polyptotons and the etymological figures, apart from anaphors there are frequent anadiploses. Quite often repetitions draw the reader’s attention to the text itself, therefore being also one of the vehicles of the poetic function in the work. - Źródło:
-
Studia Językoznawcze; 2020, 19; 219-245
1730-4180
2353-3161 - Pojawia się w:
- Studia Językoznawcze
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł