Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "powikłania sercowo – naczyniowe" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Wytyczne kardiodiabetologiczne w praktyce lekarza rodzinnego
Autorzy:
Pupek-Musialik, Danuta
Musialik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552310.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
cukrzyca
powikłania sercowo-naczyniowe
profilaktyka
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 3; 489-496
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kardiotoksyczności radioterapii lewej piersi. Użyteczność Deep Inspiration Brath Hold wspomaganego Surface Guided Radiation Therapy w redukcji ryzyka występowania powikłań sercowo-naczyniowych. Przegląd literatury
Autorzy:
Szymerkowski, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146798.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Indygo Zahir Media
Tematy:
rak piersi
serce
radioterapia
powikłania choroby nowotworowej
powikłania sercowo-naczyniowe
Opis:
Rak piersi to jeden z najczęściej diagnozowanych nowotworów złośliwych u kobiet na świecie [1]. Według najnowszych standardów terapia pacjentek z tym rozpoznaniem wymaga multidyscyplinarnego podejścia i stosowania kilku metod leczenia. Jedną z nich jest radioterapia, która znacząco poprawia zarówno kontrolę miejscową, jak i całkowity czas przeżycia u większości pacjentek po operacji oszczędzającej czy mastektomii [2]. Bardzo często zarówno leczenie systemowe (antracykliny, trantuzumab), jak i sama radioterapia niosą ze sobą ryzyko wystąpienia różnych powikłań, a w tym powikłań sercowo-naczyniowych. Są na nie szczególnie narażone pacjentki z rozpoznanym rakiem piersi po stronie lewej, ze względu na potencjalną bliskość serca do objętości leczonej. Na możliwość występowania późnych powikłań sercowo-naczyniowych, które zwiększają śmiertelność związaną z uszkodzeniem serca, po raz pierwszy zwrócono uwagę w 1989 roku [3]. Nawet w przypadku niższych dawek radioterapii, które stosowane są w leczeniu pooperacyjnego raka piersi, powikłania pojawiają się po długim okresie latencji wynoszącym ok. 10 lat. Niestety bardzo trudno jest określić dawkę progową dla serca, poniżej której ryzyko występowania późnych powikłań nie występowałoby. Badania wykazały, że istnieje zależność liniowa pomiędzy średnią dawką, jaką otrzymuje serce, a zwiększoną częstotliwością bólu w klatce piersiowej, chorobą wieńcową i zawałem mięśnia sercowego, a kardiotoksyczność została uznana za jeden z głównych czynników odpowiedzialnych za skrócenie całkowitego czasu przeżycia zwłaszcza w przypadku, kiedy napromienianiu poddane są węzły chłonne gruczołu sutkowego i okołoobojczykowe.
Źródło:
Inżynier i Fizyk Medyczny; 2021, 10, 1; 23--25
2300-1410
Pojawia się w:
Inżynier i Fizyk Medyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane aspekty bezpieczeństwa leczenia NLPZ
Selected aspects of safety profile of non-steroidal anti-inflammatory drugs
Autorzy:
Rell, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030637.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
niesterydowe leki przeciwzapalne (nlpz)
działania niepożądane
cyklooksygenaza
hepatotoksyczność
powikłania sercowo-naczyniowe
non-steroidal anti-inflammatory drugs (nsaids)
adverse effects
cardiovascular complications
cyclooxygenase
hepatotoxicity
Opis:
Non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) are, besides paracetamol, the cornerstone of therapy of mild and moderate pain, particularly in acute and chronic conditions of musculoskeletal system. They are also a valuable adjunct in the management of severe pain by opioid derivates. However, their widespread use and over-the-counter availability of selected preparations contribute to a high incidence of adverse effects. The main mechanism of action of NSAIDs is associated with reduced activity of cyclooxygenase (COX). Selective compounds predominantly affect the COX-2, while “classic” ones inhibit both COX-1 and COX-2 to a similar degree. This influences the incidence of adverse effects during their use. Selective NSAIDs contribute more to an increased cardiovascular risk, than to gastrointestinal complications. Among “classic” NSAIDs, diclofenac is the most selective and thus associated with the highest risk of cardiovascular complications. The incidence depends also on duration of treatment and dosage regimen. Non-selective preparations appear safer for the cardiovascular system. According to cardiological recommendations, in patients at high risk of cardiovascular complications, naproxen should be considered the first-line drug, devoid of any COX-2 selectivity. Risk of damage of the digestive tract by these drugs may be reduced by concomitant use of proton pump inhibitors. The greatest risk of severe liver damage resulting in organ failure and death, has been correlated with nimesulide, resulting in a considerable limitation of indications by manufacturers. At present, nimesulide may be administered only as a second-line drug, when other NSAIDs proved ineffective and several contraindications were excluded. Topical application of NSAIDs may improve penetration of drugs to poorly vascularised tissues. In this setting, transdermal administration of ketoprofen proved highly effective.
Niesterydowe leki przeciwzapalne (NLPZ) są obok paracetamolu podstawowymi lekami stosowanymi w terapii bólu łagodnego i umiarkowanego, szczególnie w ostrych i przewlekłych chorobach narządu ruchu. Stanowią także cenne uzupełnienie w leczeniu silnego bólu lekami opioidowymi. Ich bardzo szerokie rozpowszechnienie i dostępność niektórych preparatów bez recepty wiąże się jednak z dużą częstością objawów niepożądanych. Główny mechanizm działania NLPZ polega na zmniejszeniu aktywności cyklooksygenazy (COX). Preparaty selektywne silniej działają na cyklooksygenazę COX-2, a tzw. „klasyczne” w zbliżonym stopniu na COX-1 i COX-2. Ma to wpływ na częstość objawów niepożądanych podczas stosowania tych leków. Selektywne NLPZ w większym stopniu zwiększają ryzyko sercowo-naczyniowe, a w mniejszym ryzyko gastryczne. Wśród tzw. „klasycznych” NLPZ największą selektywność i największe ryzyko powikłań sercowo-naczyniowych wykazuje diklofenak. Częstość powikłań zależy od czasu leczenia oraz dawki stosowanego leku. Preparaty bez selektywności względem COX-2 wydają się bezpieczniejsze dla układu sercowo-naczyniowego. Według zaleceń kardiologicznych u pacjentów wysokiego ryzyka sercowo- naczyniowego lekiem z wyboru powinien być naproksen, który nie wykazuje selektywności względem COX-2. Ryzyko uszkodzenia przewodu pokarmowego po tych lekach można zmniejszyć poprzez stosowanie inhibitorów pompy protonowej (IPP). Największe ryzyko ciężkiego uszkodzenia wątroby z jej niewydolnością i przypadkami zgonów opisywano po nimesulidzie, którego stosowanie zostało ograniczone przez producentów leku. Nimesulid może być obecnie przepisywany jedynie jako lek drugiego rzutu, po stwierdzeniu nieskuteczności innych NLPZ i wykluczeniu wielu przeciwwskazań. Podawanie miejscowe preparatów NLPZ może zwiększać penetrację leków do gorzej unaczynionych tkanek. Dużą skuteczność wykazano dla podawanego przezskórnie ketoprofenu.
Źródło:
Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 1; 41-48
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:
Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of soluble receptor for advanced glycation end products (sRAGE) in the blood for the development of cardiovascular complications - vascular type 2 diabetes
Wpływ poziomu rozpuszczalnego receptora dla końcowych produktów zaawansowanej glikacji (sRAGE) we krwi na rozwój powikłań sercowo – naczyniowych w cukrzycy typu 2
Autorzy:
Czerwiński, Mateusz
Mirlak, Izabela
Radajewski, Kamil
Ciesielska, Natalia
Zukow, Walery
Sokołowski, Remigiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032263.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
type 2 diabetes
cardio - vascular advanced glycation end products (ages)
a soluble
receptor for advanced glycation end products (srage)
cukrzyca typu 2
powikłania sercowo – naczyniowe
końcowe produkty
zaawansowanej glikacji (age)
rozpuszczalny receptor dla końcowych produktów zaawansowanej
glikacji (srage)
Opis:
Introduction. Today, type 2 diabetes as a problem of almost unimaginable scale requires increased vigilance doctors aim accurate diagnosis and the detection and treatment of late complications of the disease. This disease threatens people primarily in connection with its late complications of micro-and macrovascular and neuropathy, significantly impairing the quality of life of many patients. To effectively treat it alone is not enough control of hyperglycemia, the main symptom of diabetes. In connection with the development of our knowledge about this disease is increasing need for new predictive markers that would allow better detection, treatment and control of diabetes. One of them is soluble receptor for advanced glycation end products (sRAGE) which was able to significantly increase diabetic hyperglycemia. The determination of this factor may become in the future, the key to take control over the epidemic of the XXI century, which is type 2 diabetes Purpose. Effect of soluble receptor for advanced glycation end products (sRAGE) in plasma for the development of cardiovascular complications - vascular type 2 diabetes Materials and methods. Using the key words searched international bibliographic databases: Embase, Medline, ScienceDirect, Web of Sciences. We analyzed clinical trials, published in English in international journals. Results. SRAGE acts as a trap for capturing AGE and transports them from the plasma and then to the liver spleen, where they are degraded. He is a very important function to protect the system against the toxic influence of AGEs-RAGE complex. This limits the reaction cascade thus induced by binding of AGEs with their cellular receptor RAGE. In addition, sRAGE may be a useful biomarker for indicating the individual differences in susceptibility to diabetes type 2 diabetic retinopathy. Conclusions. In studies to date indicate that sRAGE a vital protective role against the toxic influence of AGEs-RAGE complex. However, we still need for further research on the potential marker and associated signaling mechanisms, because they can contribute to a better control of diabetes and to improve the prognosis and therapeutic effects.
Wstęp. Współcześnie, cukrzyca typu 2 jako problem o wręcz niewyobrażalnej skali wymaga od lekarzy wzmożonej czujności celem dokładnej diagnostyki oraz wykrywania i leczenia późnych powikłań tej choroby. Choroba ta zagraża ludziom przede wszystkim w związku z jej późnymi powikłaniami mikro i makronaczyniowymi oraz neuropatią, znacznie pogarszając jakość życia wielu pacjentów. Aby skutecznie ją leczyć nie wystarczy sama kontrola hiperglikemii, głównego objawu cukrzycy. W związku z rozwijaniem naszej wiedzy na temat tej choroby rośnie potrzeba poszukiwania nowych markerów predykcyjnych, które umożliwiałyby lepsze wykrywanie, leczenie i kontrolę cukrzycy. Jednym z nich jest rozpuszczalny receptor dla końcowych produktów zaawansowanej glikacji (sRAGE), którego poziom istotnie wzrasta w stanie hiperglikemii cukrzycowej. Oznaczanie tego czynnika może stać się w przyszłości kluczem do zapanowania nad epidemią XXI wieku jaką jest cukrzyca typu 2. Cel. Wpływ poziomu rozpuszczalnego receptora dla końcowych produktów zaawansowanej glikacji (sRAGE) w osoczu na rozwój powikłań sercowo – naczyniowych w cukrzycy typu 2. Materiały i metody. Posługując się słowami kluczowymi przeszukano zagraniczne bazy bibliograficzne: Embase, Medline, ScienceDirect, Web of Science. Przeanalizowano badania kliniczne, opublikowane w języku angielskim w międzynarodowych czasopismach. Wyniki. sRAGE działa jako pułapka dla AGE i wychwytując je z osocza transportuje następnie do śledziony oraz wątroby, gdzie są degradowane. Pełni to bardzo ważną funkcję chroniącą ustrój przed toksycznym wpływem kompleksów RAGE-AGE. Ogranicza to w ten sposób kaskadę reakcji wywoływaną przez wiązanie się AGE z jej komórkowym receptorem RAGE. Ponadto sRAGE może być użytecznym biomarkerem wskazującym na indywidualne różnice w podatności chorych na cukrzycę typu 2 na rozwój retinopatii cukrzycowej. Wnioski. Z przeprowadzonych dotychczas badań wynika, że sRAGE pełni znaczącą rolę ochronną przed toksycznym wpływem kompleksów RAGE-AGE. Jakkolwiek, wciąż potrzeba dalszych badań nad tym potencjalnym markerem i związanymi z nim mechanizmami sygnałowymi, ponieważ mogą się one przyczynić do lepszej kontroli cukrzycy oraz poprawy rokowania i efektów terapeutycznych.
Źródło:
Journal of Health Sciences; 2014, 4, 6; 11-20
1429-9623
Pojawia się w:
Journal of Health Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies