Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "powikłania chirurgiczne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-9 z 9
    Tytuł:
    Lista kontrolna w chirurgii kolorektalnej – propozycja ekspertów Polskiego Klubu Koloproktologii oraz Konsultanta Krajowego w chirurgii ogólnej
    Autorzy:
    Banasiewicz, Tomasz
    Krokowicz, Łukasz
    Richter, Piotr
    Dziki, Adam
    Krokowicz, Piotr
    Lorenc, Zbigniew
    Szczepkowski, Marek
    Drews, Michał
    Wallner, Grzegorz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1393168.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    Lista kontrolna
    chirurgia kolorektalna
    powikłania chirurgiczne
    Opis:
    Lista kontrolna (z ang. checklist) to zbiór informacji pomagających zmniejszyć ryzyko wystąpienia niepowodzenia wynikające z ograniczeń ludzkiej pamięci i uwagi. W chirurgii pierwsza edycja checklisty (SSC z ang. Surgical Safety Checklist) powstałej pod nadzorem WHO (Światowa Organizacja Zdrowia z ang. World Health Organization) powstała w 2007 roku i obejmuje trzy etapy związane z pobytem pacjenta na sali operacyjnej i samej operacji: 1. przed rozpoczęciem (indukcją) znieczulenia; 2. przed nacięciem skóry; 3. przed opuszczeniem przez pacjenta sali operacyjnej Chirurgia kolorektalna jest szczególnie obciążona dużym ryzykiem powikłań i relatywnie wysokim odsetkiem śmiertelności. Eliminacja lub, co bardziej prawdopodobne, zmniejszenie ryzyka powikłań poprzez wystandaryzowanie procedur okołooperacyjnych może być szczególnie istotna w tej grupie. Wprowadzenie “dedykowanych” chirurgii kolorektalnej checklist wydaje się być jak najbardziej uzasadnione. Proponowana przez autorów checklista w chirurgii kolorektalnej podzielona jest na cztery etapy, podczas których sumienne wypełnianie list kontrolnych ma zmniejszyć potencjalne ryzyko związane z hospitalizacją i leczeniem operacyjnym pacjentów. Prezentowana checklista nie ma oczywiście charakteru zamkniętego, w miarę pojawiania się nowych publikacji czy rekomendacji pewne punkty mogą ulegać modyfikacjom, nowe zagadnienia mogą uzupełniać checklistę. Na chwilę obecną jest ona jednak narzędziem biorącym pod uwagę znane i potwierdzone elementy postępowania śródoperacyjnego, których przestrzeganie może znacząco zmniejszyć odsetek zdarzeń niepożądanych czy powikłań chirurgicznych.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 6; 44-49
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krzywa uczenia się laparoskopowego wyłączenia żołądkowo-jelitowego na podstawie doświadczenia nowo powstałego ośrodka bariatrycznego
    Autorzy:
    Dworak, Jadwiga
    Wysocki, Michał
    Rzepa, Anna
    Pędziwiatr, Michał
    Radkowiak, Dorota
    Budzyński, Andrzej
    Major, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1391737.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    centrum bariatryczne
    kompetencje kliniczne
    krzywa uczenia się
    laparoskopowe wyłączenie żołądkowo-jelitowe
    powikłania okołooperacyjne
    szkolenie chirurgiczne
    Opis:
    Wstęp: Laparoskopowe wyłączenie żołądkowo-jelitowe (LRYGB) jest jednym z najczęstszych sposobów leczenia chorobliwej otyłości. Krzywa uczenia się tej procedury dla pojedynczego chirurga wynosi około 50–75 przypadków i jest uważana za najważniejszy czynnik zarówno w zmniejszaniu liczby powikłań, jak i śmiertelności. Prezentujemy nasze doświadczenie i krzywą uczenia się LRYGB dla nowo powstałego ośrodka bariatrycznego w Polsce. Materiały i metody: Badanie prowadzono w II Katedrze Chirurgii Ogólnej UJCM w oparciu o prospektywnie gromadzone dane chorych, u których w okresie od 06.2010 do 03.2019 wykonano LRYGB z powodu otyłości olbrzymiej. Pacjentów podzielono na grupy po 30 osób (G1-G10) w kolejności wykonanych zabiegów. W badaniu: (1) analizowano przebieg operacji i hospitalizacji pacjentów oraz (2) ustalono krzywą uczenia dla nowo utworzonego ośrodka bariatrycznego. Wyniki: Czas operacyjny w G1-G3 różnił się istotnie od tego w G4-G10. Punktem stabilizacji była 90. procedura. Powikłania okołooperacyjne zaobserwowano u 36 (12,63%) pacjentów. Zarówno trudności śródoperacyjne i zdarzenia niepożądane, jak i powikłania okołooperacyjne, nie różniły się istotnie pomiędzy grupami. Liberalne wykorzystanie „konwersji operatora” od chirurga do bardziej doświadczonego chirurga zapewnia bezpieczeństwo i zapobiega komplikacjom. Wnioski: Instytucjonalny punkt stabilizacji procesu uczenia się LRYGB w nowo powstałym ośrodku bariatrycznym to około 90 operacji. LRYGB jest bezpiecznym zabiegiem w takcie osiągania krzywej uczenia się. Specjalistyczny trening bariatryczny pod nadzorem doświadczonego chirurga bariatry w bariatrycznym centrum doskonałości może poprawić wyniki i bezpieczeństwo w czasie krzywej uczenia się LRYGB.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2020, 92, 4; 23-30
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Powtórne operacje bariatryczne – wskazania i wstępna ocena powikłań pooperacyjnych
    Autorzy:
    Kuchnika, Jakub
    Nawacki, Łukasz
    Bryk, Piotr
    Matykiewicz, Jarosław
    Wawrzycka, Iwona
    Kozieł, Dorota
    Rogula, Tomasz
    Głuszek, Stanisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1394018.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Index Copernicus International
    Tematy:
    chirurgia bariatryczna
    powtórne operacje
    powikłania chirurgiczne
    Opis:
    Otyłość, w chwili obecnej, stanowi bardzo duży problem zdrowotny na całym świecie. Najbardziej skutecznym leczeniem otyłości jest leczenie chirurgiczne. Wraz ze wzrostem liczby wykonywanych zabiegów bariatrycznych zwiększa się również liczba zabiegów rewizyjnych. Celem pracy była analiza wskazań, wyników i powikłań po powtórnych operacjach bariatrycznych. Materiał i metodyka. Retrospektywnie przeanalizowano powtórne zabiegi bariatryczne wykonane w latach 2009‑2015. Punktem końcowym badania była ocena wczesnych wyników leczenia operacyjnego – do 30. dnia po wykonanym zabiegu powtórnym. Wyniki. Spośród 103 chorych z otyłością powyżej BMI 35 kg/m2 zakwalifikowanych do leczenia bariatrycznego wykonano 7 rewizyjnych operacji (6,8%). Dwie operacje wykonano na drodze laparotomii, pozostałe laparoskopii. W badanej grupie nie zanotowano zgonów w okresie okołooperacyjnym oraz zagrażających życiu powikłań. Częstość powikłań – zakażenie miejsca operowanego i krwawienie z linii zszywek staplera – wyniosła w badanej grupie 28,6%. Wnioski. Kwalifikacja do powtórnych operacji bariatrycznych powinna być oparta na gruntownej analizie stanu chorego, dotychczasowego wyniku leczenia bariatrycznego: oceny ubytku masy ciała i ewentualnych powikłań zabiegu pierwotnego.
    Źródło:
    Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 2; 148-54
    0032-373X
    2299-2847
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Surgery
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Limfadenektomia miednicza i okołoaortalna w przypadku raka endometrium
    Pelvic and periaortic lymphadenectomy in the treatment of endometrial cancer
    Autorzy:
    Opławski, Marcin
    Kojs, Zbigniew
    Smoczyńska, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031512.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    rak endometrium
    leczenie chirurgiczne
    usunięcie węzłów chłonnych
    powikłania okołooperacyjne
    radioterapia
    endometrial cancer
    surgery
    lymphadenectomy
    postoperative complications
    radiotherapy
    Opis:
    Treatment of endometrial cancer includes surgery, radiotherapy, chemotherapy, and hormonal therapy. Since early 1990s, a matter of much controversy remains the scope of surgery, particularly in the context of excision of lymph nodes. Currently valid surgical classification of clinical stages entails the need to assess the presence of metastases to pelvic and periaortic nodes (FIGO 2009). Technique of mapping sentinel nodes in endometrial cancer is currently being developed and is inherently complicated due to several routes of lymphatic drainage from the uterus. Excision of lymph nodes should be a part of routine surgical staging, as apart from diagnostic-prognostic value, it is of paramount significance for clinical decision-making process. Planning of adjuvant therapy without such an assessment is imprecise. Intraoperative evaluation of extent of the neoplastic process is much more precise than assessment based on imaging studies or clinical criteria of staging, promoted by some centers. An increasing number of centers consider lymphadenectomy as an indispensable component of endometrial cancer management – according to present-day standards, reliable staging of endometrial cancer requires excision and study of lymph nodes. More extensive procedure is not associated with significant increase of complication rate, while reduces number of patients requiring radiotherapy, affecting favorably the patients’ quality of life. Patients undergoing pelvic and periaortic lymphadenectomy benefit from a longer recurrence-free survival and overall survival. Most frequent complication of these procedures is intraoperative bleeding, thromboembolic events and lymphocele. Favorable effects of a more extensive procedure are seen mainly in centers specialized in gynecologic oncology, where median number of excised pelvic and periaortic lymph nodes is significantly higher.
    W leczeniu raka błony śluzowej macicy stosuje się leczenie chirurgiczne, radioterapię, chemioterapię, hormonoterapię. Od początku lat dziewięćdziesiątych XX wieku kontrowersje wzbudza rozległość operacji, szczególnie w zakresie usuwania węzłów chłonnych. Obecnie obowiązująca chirurgiczna klasyfikacja stopnia zaawansowania tego nowotworu wskazuje na konieczność oceny występowania przerzutów do węzłów chłonnych miednicy oraz węzłów okołoaortalnych (FIGO 2009). Technika oznaczenia węzła wartownika w raku endometrium jest na etapie opracowywania i jest utrudniona z powodu kilku dróg spływu chłonki z macicy. Usuwanie węzłów chłonnych powinno być elementem chirurgicznej oceny zaawansowania tego nowotworu, gdyż poza wartością diagnostyczno-rokowniczą ma także znaczenie decyzyjne. Zaplanowanie terapii uzupełniającej bez takiej oceny jest nieprecyzyjne. Operacyjna ocena rozległości procesu nowotworowego cechuje się znacznie większą dokładnością niż ocena za pomocą badań obrazowych oraz kryteriów klinicznych zaawansowania tego nowotworu, promowanych przez część ośrodków. Zwiększa się liczba placówek uznających usuwanie węzłów chłonnych za niezbędny element leczenia operacyjnego raka endometrium – przy obecnym poziomie wiedzy prawidłowa ocena stopnia zaawansowania raka endometrium wymaga usuwania węzłów chłonnych. Poszerzenie zabiegu nie zwiększa znacznie liczby powikłań, za to zmniejsza częstość stosowania radioterapii, co korzystnie wpływa na jakość życia chorych. W przypadkach, w których usunięto węzły chłonne miednicy mniejszej wraz z węzłami okołoaortalnymi, stwierdzono dłuższy czas wolny od wznowy oraz dłuższe przeżycie. Najczęstsze powikłania takich zabiegów to krwawienie śródoperacyjne, incydenty zakrzepowo-zatorowe, występowanie lymphocele. Korzystne wyniki poszerzenia zabiegu są obserwowane głównie w wyspecjalizowanych ośrodkach ginekologii onkologicznej, w których mediana liczby usuniętych węzłów chłonnych miednicy oraz okołoaortalnych jest zdecydowanie większa.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 2; 151-158
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rola splenektomii w chirurgicznym leczeniu raka jajnika
    Role of splenectomy in surgical treatment of ovarian cancer
    Autorzy:
    Opławski, Marcin
    Kojs, Zbigniew
    Bieda, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031520.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    rak jajnika
    leczenie chirurgiczne
    usunięcie śledziony
    powikłania okołooperacyjne
    całkowita
    cytoredukcja
    ovarian cancer
    surgery
    splenectomy
    perioperative complications
    complete cytoreduction
    Opis:
    In the treatment of ovarian cancer, surgery, chemotherapy or possibly radiotherapy are applied. The scope of surgery is the most significant prognostic factor. Complete cytoreduction is the optimal surgical method. Most frequently, ovarian carcinoma does not involve only the reproductive system, but spreads throughout the peritoneal cavity. In some cases, splenic involvement is found during a surgery. In such cases the surgery should be supplemented with splenectomy – when the spleen is removed as an additional procedure during the operation or as an element of the en bloc removal of the tumor along with the omentum, colon and gastrocolic ligament. Such an extended operation results in only slightly increased number of complications and has no significant impact on the quality of life of ovarian cancer patients. It often enables full cytoreduction. Complications of this part of the operation predominantly include hemorrhage, thromboembolism, infection and, in the case of en bloc operation, anastomotic separation within the gastrointestinal tract. The data available report increased number of intraoperative blood transfusions. The procedure in question is most frequently carried out during a secondary cytoreductive surgery. Despite the lack of recommendations, such procedures should be performed by a surgical team experienced in operations in the upper abdominal cavity. The treatment should be complemented with state-of-the-art chemotherapy. This kind of treatment requires establishing a national network of oncological centers dealing with combined therapies of malignant neoplasms.
    W terapii raka jajnika stosuje się leczenie chirurgiczne, chemioterapię i, ewentualnie, radioterapię. Zakres leczenia operacyjnego stanowi najistotniejszy czynnik prognostyczny. Całkowita cytoredukcja jest optymalną opcją leczenia chirurgicznego. Rak jajnika najczęściej dotyczy nie tylko narządu rodnego, ale również jamy otrzewnej. U niektórych chorych podczas zabiegów stwierdzane są przerzuty do śledziony. W takich przypadkach procedura chirurgiczna powinna być uzupełniona o wycięcie śledziony, która jest usuwana dodatkowo w trakcie zabiegu lub jako element operacji en bloc guza wraz z siecią, okrężnicą i więzadłem żołądkowo-okrężniczym. Takie poszerzenie zabiegu powoduje tylko nieznaczne zwiększenie liczby powikłań i nie wpływa znacząco na jakość życia chorych. Zabieg ten często umożliwia uzyskanie pełnej cytoredukcji. Do powikłań tej części zabiegu należą głównie powikłania krwotoczne, zakrzepowo-zatorowe, infekcje oraz w przypadkach operacji en bloc – rozejścia zespoleń w układzie pokarmowym. Dostępne dane wskazują na zwiększoną liczbę śródoperacyjnych przetoczeń krwi. Zazwyczaj zabieg ten jest wykonywany podczas wtórnej operacji cytoredukcyjnej. Pomimo braku takich zaleceń operację powinien wykonywać zespół doświadczony w przeprowadzaniu zabiegów w górnym piętrze jamy brzusznej. Leczenie należy uzupełnić o nowoczesną chemioterapię. Taki model postępowania wymaga utworzenia ogólnokrajowej sieci ośrodków onkologicznych, zajmujących się leczeniem skojarzonym nowotworów złośliwych.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 3; 210-216
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Całkowite usunięcie zewnętrznego przewodu słuchowego u psów
    Total ablation of external ear canal in dogs
    Autorzy:
    Osinski, B.
    Skrzypczak, P.
    Przadka, P.
    Bzorski, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/858112.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    psy
    choroby zwierzat
    zapalenie ucha zewnetrznego
    leczenie chirurgiczne
    usuniecie przewodu sluchowego zewnetrznego
    przygotowanie do zabiegu
    technika wykonania zabiegu
    postepowanie pooperacyjne
    powiklania
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2014, 89, 01
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Chirurgiczna korekcja skrętu macicy poprzez laparotomię na koniu stojącym. Pięć przypadków klinicznych
    Standing flank laparotomy for uterine torsion in a mare. Five cases report
    Autorzy:
    Samsel, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22034837.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    konie
    klacze [zool.]
    leczenie chirurgiczne
    laparotomia
    opis przypadku
    skręt macicy
    laparotomia na koniu stojącym
    powikłania
    uterine torsion
    mare
    standing flank laparotomy
    Opis:
    The aim of this paper is to present the technique, complications and the outcome of standing flank laparotomy for uterine torsion in five pure Arabians mares, between 267–300 days of gestation. Each mare was diagnosed with a 180° uterine torsion: 2 cases clockwise and 3 cases counterclockwise. No additional abdominal problems were found on admission; the clinical exam results of the mares and heart rate of fetuses were within normal limits (one mare had tachycardia), and patients were cooperative. Mares were put in the stocks, both paralumbar fossae were prepared for surgery and local infiltrative analgesia was administered subcutaneously and intramuscularly on one side (right for clockwise torsion, left for counterclockwise torsion). Sharp incision of the skin and superficial fascia was followed with muscles layers moderate preparation with fingers, using the grid technique. After initial evaluation of the uterus position and confirmation of the diagnosis, the torsion was corrected with gentle manual manipulation. The abdominal wall closure was a routine process. An intradermal suture was used to improve the cosmetic result. A perforated drain was left between muscles and superficial fascia to prevent seroma formation. The air was removed from the peritoneal cavity with active suction. Correction of the uterine torsion was done successfully in all five cases. No reoccurrence or major complications occurred: only in one mare there was some bleeding from the muscles of the abdominal wall and prolonged wound healing due to seroma. All mares had foaled on term, without complications. The foals remain healthy. The cosmetic results were excellent. In selected cases standing flank laparotomy is a safe, cost effective and relatively straightforward method of correction of uterine torsion in a mare.
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2020, 95, 08; 489-493
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Odczyny tkankowe powłok brzusznych na szwy chirurgiczne w badaniu ultrasonograficznym
    Tissue reactions of abdominal integuments to surgical sutures in sonography
    Autorzy:
    Smereczyński, Andrzej
    Starzyńska, Teresa
    Kołaczyk, Katarzyna
    Kładny, Józef
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1058038.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    abdominal wall
    complications
    grauloma
    sutures
    ultrasound imaging
    badanie ultrasonograficzne
    powikłania
    powłoki brzuszne
    szwy chirurgiczne
    ziarniniak
    Opis:
    Classical abdominal surgeries usually require long incisions of the abdominal integuments followed by tight closure with adequate suturing material. Nonabsorbable sutures may cause various reactions, including granuloma reactions, both sterile and infl ammatory. The aim of the study was to analyze prospective ultrasound examinations of the abdominal integuments in order to detect tissue reactions to surgical sutures. Material and methods: For 10 years, ultrasound examinations of the abdominal integuments involved the assessment of surgical scars in all patients who underwent open or closed surgeries for various reasons (in total 2254 patients). Ultrasound examinations were performed only with the use of linear probes with the frequency ranging from 7 to 12 MHz. Each scar in the abdominal integuments was scanned in at least two planes. When a lesion was detected, the image was enlarged and the transducer was rotated by approximately 180° in order to capture the dimensions of the granuloma and the most characteristic image of the suture. Moreover, vascularization of the lesion was also assessed with the use of color Doppler mode set to detect the lowest fl ows. Results: All granulomas (19 lesions, two in one patient) created hypoechoic oval or round nodules, were relatively well-circumscribed and their size ranged from 8 × 4 mm to 40 × 14 mm. In the center of the lesion, it was possible to notice a thread that was coiled to various degrees and presented itself as a double, curved hyperechoic line. In 9 out of 19 granulomas, slight peripheral vascularization was observed. The substantial majority of the lesions (n = 15) were in contact with the fascia. In seven patients, compression with the transducer induced known local pain (n = 4) or intensifi ed pain that had already been present (n = 3); all of these granulomas infi ltrated the fascia and showed slight peripheral vascularization. Cutaneous fi stulae developed in two patients with purulent reactions to the running stitch (in one patient – two fi stulae). Conclusions: Suture granulomas in the abdominal integuments manifest themselves as nodular hypoechoic lesions, usually localized at the edge of the fascia – subcutaneous fat. A pathognomonic sign of this type of granulomas is the presence of a thread in their center that usually manifests itself as a chaotically shaped, double hyperechoic line. In some granulomas, particularly those with clinical presentation, slight peripheral vascularization is observed.
    Klasyczne operacje brzuszne zazwyczaj wymagają długich nacięć powłok, a następnie ich szczelnego zamknięcia za pomocą odpowiedniego materiału szewnego. Głównie niewchłanialne szwy mogą powodować różne reakcje, w tym odczyny ziarniniakowe o charakterze jałowym lub zapalnym. Celem pracy jest analiza prospektywnych badań ultrasonografi cznych powłok brzusznych ukierunkowanych na wykrycie odczynów tkankowych na zastosowane nici chirurgiczne. Materiał i metoda: Przez 10 lat w badaniach powłok brzusznych każdorazowo oceniano ultrasonografi cznie stan blizny pooperacyjnej u wszystkich pacjentów leczonych z różnych przyczyn chirurgicznie metodą otwartą albo zamkniętą (łącznie 2254 chorych). Badania ultrasonografi czne przeprowadzano wyłącznie głowicami liniowymi o częstotliwości w zakresie 7–12 MHz. Każdą bliznę powłok brzusznych skanowano co najmniej na dwóch przekrojach. W momencie wykrycia zmiany powiększano obraz i wykonywano obrót głowicą w granicach 180°, aby uchwycić największe wymiary ziarniniaka i najbardziej charakterystyczny obraz zwoju nici, a także oceniano jej unaczynienie, używając skali kolorowego dopplera ustawionego na najniższe przepływy. Wyniki: Wszystkie ziarniniaki (łącznie 19, u jednego pacjenta dwa) tworzyły guzki hipoechogeniczne kształtu owalnego lub okrągłego, dość dobrze odgraniczone, wielkości od 8 × 4 mm do 40 × 14 mm. W centralnej części zmiany udawało się wypatrzyć w różnym stopniu zwiniętą nić w formie podwójnej, zakrzywionej linii hiperechogenicznej. W 9 z 19 ziarniniaków zarejestrowano zazwyczaj niewielkie unaczynienie na obwodzie. Zdecydowana większość zmian (n = 15) miała kontakt z powięzią. U siedmiu pacjentów ucisk guzka głowicą wyzwalał znaną bolesność miejscową (n = 4) albo nasilał istniejący ból (n = 3); wszystkie te ziarniniaki naciekały powięź i wykazywały niewielkie unaczynienie na obwodzie. U dwóch osób z ropnym odczynem na założony szew ciągły wystąpiły przetoki skórne (u jednej osoby dwie). Wnioski: Ziarniniaki wokół szwów chirurgicznych w powłokach brzusznych manifestują się jako guzkowa zmiana hipoechogeniczna, najczęściej położona na granicy powięź – tłuszcz podskórny. Patognomonicznym objawem tego rodzaju ziarniniaka jest wykazanie w jego centralnej części nici, która zazwyczaj objawia się bezładnie ukształtowaną, podwójną linią hiperechogeniczną. W części ziarniniaków, zwłaszcza z kliniczną prezentacją, obserwuje się niewielkie unaczynienie obwodowe.
    Źródło:
    Journal of Ultrasonography; 2014, 14, 56; 21-27
    2451-070X
    Pojawia się w:
    Journal of Ultrasonography
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Przydatnosc zmodyfikowanego wytrzewienia tylnego w leczeniu raka jajnika
    Modified posterior exenteration in ovarian cancer treatment
    Autorzy:
    Wicherek, Łukasz
    Kuśnierz, Jerzy
    Śpiewankiewicz, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031459.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    rak jajnika
    leczenie chirurgiczne
    zmodyfikowane wytrzewienie tylne
    usunięcie odbytnicy i esicy
    powikłania okołooperacyjne
    ovarian carcinoma
    surgical treatment
    modified posterior exenteration
    rectosigmoid resection
    perioperative complications
    Opis:
    The treatment of ovarian cancer is a type of combination treatment consisting of surgery and chemotherapy. Based on numerous studies, one might conclude that the radical nature of the surgical treatment is critical to the survival of the ovarian cancer patient. The aim of the primary procedure is complete cytoreduction, meaning the removal of all macroscopic foci of the cancer. This can be challenging since infiltration of the cancer frequently goes beyond the reproductive organs into the pelvis, involving the rectum, sigmoid colon, and the peritoneum of the lower recess. Therefore, apart from standard procedures, modified posterior exenteration (MPE) should be performed. MPE allows for en bloc resection of the cancerous tumor together with the uterus, adnexa, and parametria, and portions of the vagina, the pelvic peritoneum, the anterior aspect of the rectum, and the sigmoid colon. The next stage of the pro-cedure is colostomy or anastomosis within the region of the gastrointestinal tract followed by lymphadenectomy. A natural consequence of such an extensive intervention is a substantial number of complications. These, however, do not affect the quality of life of patients with ovarian cancer in an appreciable manner and thus have been accepted among gynecologic oncologists. What is important is that this type of surgery has a positive influence on prognosis, tending to prolong patients’ lives. Even when complications do occur, it is still more valuable to go ahead with this type of treatment than to forgo it in the interests of trying to avoid any possible negative consequences. This decision seems even more valid when the progress of medicine, which has enabled the effective treatment of such complications, is taken into consideration. The most common consequences of such a procedure are infection and wound dehiscence while anastomotic dehiscence within the gastrointestinal tract rarely occurs. The data included in the literature has clearly demonstrated that the patient’s preoperative serum albumin level may be con-nected with the risk of these common consequences and that the experience of the gynecologic oncologist who per-forms the procedure substantially influences whether such complications occur. It is therefore crucial that we create a nationwide chain of oncologic hospitals where these types of combination treatments of malignant neoplasms can be successfully carried out.
    Leczenie raka jajnika jest leczeniem skojarzonym, którego podstawowymi składowymi są leczenie chirurgiczne i che-mioterapia. Na podstawie wielu badań można stwierdzić, że kluczowe znaczenie dla przeżycia chorych ma radykal-ność leczenia chirurgicznego. Celem pierwotnego zabiegu operacyjnego jest doprowadzenie do całkowitej cytoreduk-cji – usunięcie wszystkich makroskopowych ognisk raka. Szerzący się w miednicy naciek wykracza poza narząd rodny i obejmuje bardzo często odbytnicę, esicę oraz otrzewną dolnego zachyłku. Dlatego poza standardowymi procedu-rami należy wykonać zabieg zmodyfikowanego wytrzewienia tylnego (modified posterior exenteration, MPE), który umożliwia usunięcie w technice en bloc guza nowotworowego wraz z macicą, przydatkami, przymaciczami, frag-mentem pochwy, otrzewną miednicy, przednią częścią odbytnicy i esicą. Kolejny etap zabiegu stanowi wyłonienie kolostomii lub zespolenia w obrębie przewodu pokarmowego, a następnie wykonanie limfadenektomii. Naturalną konsekwencją tak rozległej ingerencji jest pojawienie się znacznej liczby powikłań, jednak ich poziom został zaak-ceptowany przez środowisko ginekologów onkologów – nie wpływają one znacząco na zmniejszenie jakości życia chorych na raka jajnika. Co istotne, przeprowadzenie takiego zabiegu korzystnie wpływa na rokowanie – przedłu-żenie życia chorej, nawet przy wystąpieniu powikłań, ma bezsprzecznie wyższą wartość niż uniknięcie negatywnych następstw dzięki odstąpieniu od operacji. Tym bardziej że postęp medycyny umożliwia skuteczne ich leczenie. Spośród powikłań po tym zabiegu najczęściej obserwuje się zakażenie i rozejście rany pooperacyjnej. Rozejścia zespoleń w obrębie przewodu pokarmowego występują w niewielkiej liczbie przypadków. Z danych zebranych w literaturze wynika, że poziom przedoperacyjny albumin może mieć związek z ryzykiem występowania tych powikłań. Znaczny wpływ na zmniejszenie ich liczby ma doświadczenie zespołu ginekologów onkologów wykonujących zabieg. Z tego względu konieczne wydaje się utworzenie ogólnokrajowej sieci szpitali onkologicznych zajmujących się leczeniem skojarzonym nowotworów złośliwych.
    Źródło:
    Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 2; 125-136
    2451-0750
    Pojawia się w:
    Current Gynecologic Oncology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-9 z 9

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies