Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "powikłania" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Kardiotoksyczności radioterapii lewej piersi. Użyteczność Deep Inspiration Brath Hold wspomaganego Surface Guided Radiation Therapy w redukcji ryzyka występowania powikłań sercowo-naczyniowych. Przegląd literatury
Autorzy:
Szymerkowski, Karol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2146798.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Indygo Zahir Media
Tematy:
rak piersi
serce
radioterapia
powikłania choroby nowotworowej
powikłania sercowo-naczyniowe
Opis:
Rak piersi to jeden z najczęściej diagnozowanych nowotworów złośliwych u kobiet na świecie [1]. Według najnowszych standardów terapia pacjentek z tym rozpoznaniem wymaga multidyscyplinarnego podejścia i stosowania kilku metod leczenia. Jedną z nich jest radioterapia, która znacząco poprawia zarówno kontrolę miejscową, jak i całkowity czas przeżycia u większości pacjentek po operacji oszczędzającej czy mastektomii [2]. Bardzo często zarówno leczenie systemowe (antracykliny, trantuzumab), jak i sama radioterapia niosą ze sobą ryzyko wystąpienia różnych powikłań, a w tym powikłań sercowo-naczyniowych. Są na nie szczególnie narażone pacjentki z rozpoznanym rakiem piersi po stronie lewej, ze względu na potencjalną bliskość serca do objętości leczonej. Na możliwość występowania późnych powikłań sercowo-naczyniowych, które zwiększają śmiertelność związaną z uszkodzeniem serca, po raz pierwszy zwrócono uwagę w 1989 roku [3]. Nawet w przypadku niższych dawek radioterapii, które stosowane są w leczeniu pooperacyjnego raka piersi, powikłania pojawiają się po długim okresie latencji wynoszącym ok. 10 lat. Niestety bardzo trudno jest określić dawkę progową dla serca, poniżej której ryzyko występowania późnych powikłań nie występowałoby. Badania wykazały, że istnieje zależność liniowa pomiędzy średnią dawką, jaką otrzymuje serce, a zwiększoną częstotliwością bólu w klatce piersiowej, chorobą wieńcową i zawałem mięśnia sercowego, a kardiotoksyczność została uznana za jeden z głównych czynników odpowiedzialnych za skrócenie całkowitego czasu przeżycia zwłaszcza w przypadku, kiedy napromienianiu poddane są węzły chłonne gruczołu sutkowego i okołoobojczykowe.
Źródło:
Inżynier i Fizyk Medyczny; 2021, 10, 1; 23--25
2300-1410
Pojawia się w:
Inżynier i Fizyk Medyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia pacjentów z cukrzycą – jakie znaczenie mają powikłania?
Autorzy:
Kurpas, Donata
Czech, Teresa
Mroczek, Bozena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551633.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
jakość życia
cukrzyca
powikłania
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 2; 177-181
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powikłania przewlekłej sterydoterapii u dzieci z zespołem nerczycowym – obserwacje własne
Autorzy:
Borzęcka, Halina
Zajączkowska, Małgorzata
Majewski, Marek
Sikora, Przemysław
Książek, Ewelina
Wieczorkiewicz-Płaza, Anna
Bieniaś, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553121.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
sterydoterapia
powikłania, zespół nerczycowy
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 3; 339-341
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ropień śledziony z krwawieniem u chorej po pomostowaniu naczyń wieńcowych i cholecystektomii – opis przypadku i przegląd piśmiennictwa
Autorzy:
Juszczak, Mirosław
Szopińsk, Jacek
Szambelan, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393771.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
ropień śledziony
powikłania
splenektomia
Opis:
Ropień śledziony może wikłać wiele jednostek chorobowych przebiegających z zakażeniem. Podstawą diagnostyki są badania obrazowe. Leczenie polega na splenektomii i antybiotykoterapii. W przypadku ograniczonych ropni, zwłaszcza u młodych chorych, możliwy jest drenaż przezskórny. W pracy opisano przypadek 66-letniej chorej po pomostowaniu naczyń wieńcowych (CABG) powikłanym zakażeniem mostka oraz cholecystektomii z powodu ropniaka pęcherzyka żółciowego powikłanej zakażeniem miejsca operowanego, leczonej długotrwale na OIT z powodu niewydolności oddechowej i utrzymującego się stanu septycznego. Ropień śledziony jest rzadkim powikłaniem chorób jamy brzusznej i zakażeń ogólnoustrojowych.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 6; 608-613
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wytyczne kardiodiabetologiczne w praktyce lekarza rodzinnego
Autorzy:
Pupek-Musialik, Danuta
Musialik, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552310.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
cukrzyca
powikłania sercowo-naczyniowe
profilaktyka
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 3; 489-496
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powikłania krwotoczne z przewodu pokarmowego w przebiegu przewlekłej profilaktyki przeciwzakrzepowej antagonistami witaminy K
Autorzy:
Ostrowski, Stanisław
Sawa, Małgorzata
Zagroda, Małgorzata
Prystupa, Andrzej
Mosiewicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/553103.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
antagoniści witaminy K
krwawienia
powikłania
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 3; 365-367
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hiperchloremia i zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej jako jatrogenne powikłania terapii płynami
Hyperchloremia and the acid-base balance disorders as iatrogenic complications of fluid therapy
Autorzy:
Slawuta, P.
Sikorska-Kopylowicz, A.
Pasikowski, G.
Duda, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/858651.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
Tematy:
pacjenci
leczenie
plynoterapia
krystaloidy
powiklania
powiklania jatrogenne
hiperchloremia
kwasica metaboliczna
zaburzenia rownowagi kwasowo-zasadowej
Źródło:
Życie Weterynaryjne; 2018, 93, 07
0137-6810
Pojawia się w:
Życie Weterynaryjne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Grypa chorobą rodziny
Autorzy:
Brydalk, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551530.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
grypa
diagnostyka
powikłania
szczepionka
leki przeciwgrypowe
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2011, 2; 281-286
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Można i należy walczyć z grypą
Autorzy:
Brydak, Lidia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552553.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
grypa
powikłania
szczepionka
diagnostyka
leki antygrypowe
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2012, 2; 235-241
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Teraźniejszość i przyszłość doustnych leków przeciwkrzepliwych w praktyce lekarskiej
Autorzy:
Życińska, Katarzyna
Wiktorowicz, Magdalena
Pływaczewska, Magdalena
Rogozik, Wojciech
Nitsch-Osuch, Aneta
Wardyn, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552693.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
doustne leki przeciwkrzepliwe
INR
powikłania leczenia
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 2; 210-212
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Interdyscyplinarne leczenie powikłań operacyjnych w ginekologii onkologicznej
Interdisciplinary management of postoperative complications in gynecologic oncology
Autorzy:
Nowak, Anna
Suzin, Jacek
Szubert, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029247.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
peritonektomia
powikłania
radykalne wycięcie macicy
zrosty
Opis:
The growing incidence of cancer poses a diagnostic and therapeutic challenge for modern medicine. Surgical treatment remains the standard of care in gynecology, particularly in cancer patients. Proper selection of surgical technique is of key importance for optimal therapeutic outcomes with the lowest risk of postoperative complications. Thorough knowledge of these complications will enable not only proper treatment, but also providing patients with complete, reliable information on possible complications, pain or distant consequences of the chosen procedure. Age and comorbidities are well-known primary factors modifying the postoperative risk. The paper discusses prevention and interdisciplinary treatment of the most important and most common complications after major gynecologic surgeries. Due to the common location of the gastrointestinal, urinary and genital tracts in the abdominal cavity, the treatment of complications after extensive gynecologic surgeries often requires cooperation with a surgeon and an urologist. Proper pre-anesthetic assessment, hydration of the patient, assessment of preoperative nutritional status and an early onset of postoperative nutrition may reduce complications resulting from the clinical condition of the patient. It should be also noted that the proportions of different procedures have changed in recent years, with a gradual replacement of conventional laparotomies and transvaginal surgeries with increasingly popular endoscopic techniques. The paper discusses the most important postoperative complications, their symptoms and treatment strategies based on a literature review.
Rosnąca częstość chorób nowotworowych stanowi wyzwanie dla współczesnej medycyny – zarówno pod względem diagnostycznym, jak i terapeutycznym. Podstawową metodą postępowania w ginekologii, szczególnie onkologicznej, pozostaje leczenie chirurgiczne. Kluczową rolę odgrywa odpowiedni dobór techniki operacyjnej, co wynika z dążenia do osiągnięcia jak najlepszego efektu terapeutycznego przy jak najmniejszym ryzyku powikłań pooperacyjnych. Ich dokładna znajomość jest niezbędna zarówno do prawidłowego przeprowadzenia procesu leczniczego, jak i do przekazania pacjentce pełnych, rzetelnych informacji dotyczących ewentualnych komplikacji, dolegliwości bólowych czy odległych następstw wybranego postępowania. Do powszechnie uznanych, głównych czynników modyfikujących ryzyko pooperacyjne należą wiek i choroby współistniejące. W artykule scharakteryzowano najważniejsze i najczęstsze komplikacje dużych zabiegów ginekologicznych w kontekście zapobiegania im oraz interdyscyplinarnego ich leczenia. Ze względu na wspólne położenie układów pokarmowego, moczowego i rodnego w obrębie jamy brzusznej leczenie powikłań rozległych operacji ginekologicznych często wymaga współpracy z chirurgiem i urologiem. Prawidłowa ocena anestezjologiczna, nawodnienie chorej, ocena stanu odżywienia przedoperacyjnego i wczesne wprowadzenie żywienia po operacji umożliwiają redukcję liczby powikłań wynikających ze stanu klinicznego pacjentki. Należy również zauważyć, że na przestrzeni ostatnich lat zmieniają się proporcje wykonywanych zabiegów: odsetek klasycznych laparotomii i operacji przezpochwowych maleje, coraz powszechniej wykorzystywane są natomiast techniki endoskopowe. Na podstawie przeglądu piśmiennictwa omówiono najistotniejsze powikłania pooperacyjne, objawy im towarzyszące oraz sposoby postępowania.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2018, 16, 2; 101-108
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lista kontrolna w chirurgii kolorektalnej – propozycja ekspertów Polskiego Klubu Koloproktologii oraz Konsultanta Krajowego w chirurgii ogólnej
Autorzy:
Banasiewicz, Tomasz
Krokowicz, Łukasz
Richter, Piotr
Dziki, Adam
Krokowicz, Piotr
Lorenc, Zbigniew
Szczepkowski, Marek
Drews, Michał
Wallner, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393168.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
Lista kontrolna
chirurgia kolorektalna
powikłania chirurgiczne
Opis:
Lista kontrolna (z ang. checklist) to zbiór informacji pomagających zmniejszyć ryzyko wystąpienia niepowodzenia wynikające z ograniczeń ludzkiej pamięci i uwagi. W chirurgii pierwsza edycja checklisty (SSC z ang. Surgical Safety Checklist) powstałej pod nadzorem WHO (Światowa Organizacja Zdrowia z ang. World Health Organization) powstała w 2007 roku i obejmuje trzy etapy związane z pobytem pacjenta na sali operacyjnej i samej operacji: 1. przed rozpoczęciem (indukcją) znieczulenia; 2. przed nacięciem skóry; 3. przed opuszczeniem przez pacjenta sali operacyjnej Chirurgia kolorektalna jest szczególnie obciążona dużym ryzykiem powikłań i relatywnie wysokim odsetkiem śmiertelności. Eliminacja lub, co bardziej prawdopodobne, zmniejszenie ryzyka powikłań poprzez wystandaryzowanie procedur okołooperacyjnych może być szczególnie istotna w tej grupie. Wprowadzenie “dedykowanych” chirurgii kolorektalnej checklist wydaje się być jak najbardziej uzasadnione. Proponowana przez autorów checklista w chirurgii kolorektalnej podzielona jest na cztery etapy, podczas których sumienne wypełnianie list kontrolnych ma zmniejszyć potencjalne ryzyko związane z hospitalizacją i leczeniem operacyjnym pacjentów. Prezentowana checklista nie ma oczywiście charakteru zamkniętego, w miarę pojawiania się nowych publikacji czy rekomendacji pewne punkty mogą ulegać modyfikacjom, nowe zagadnienia mogą uzupełniać checklistę. Na chwilę obecną jest ona jednak narzędziem biorącym pod uwagę znane i potwierdzone elementy postępowania śródoperacyjnego, których przestrzeganie może znacząco zmniejszyć odsetek zdarzeń niepożądanych czy powikłań chirurgicznych.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 6; 44-49
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie śródoperacyjnego neuromonitoringu gałęzi splotu podbrzusznego dolnego w leczeniu chirurgicznym raka odbytnicy – doniesienie wstępne
Autorzy:
Wałęga, Piotr
Romaniszyn, Michał
Wałęga, Maciej
Szymon Świrta, Jarosław
Nowak, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1393199.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
rak odbytnicy
neuromonitoring
wycięcie odbytnicy
powikłania
Opis:
Cel: Celem pracy jest przedstawienie własnych, wstępnych doświadczeń z zastosowaniem techniki śródoperacyjnego neuromonitoringu w trakcie wycięcia odbytnicy. Materiał i metody: Do zabiegu ze śródoperacyjnym neuromonitoringiem zakwalifikowano 4 pacjentów z rakiem odbytnicy (2 kobiety, 2 mężczyzn) w wieku od 42 do 53 lat. U wszystkich chorych przed zabiegiem przeprowadzono badania czynnościowe okolicy anorektalnej. Potencjały czynnościowe kompleksu zwieraczy wywołane stymulacją włókien nerwowych odczytywano z pomocą implantowanych przed zabiegiem elektrod. Ponadto do pęcherza moczowego zakładano standardowy cewnik Foleya nr 18, do którego podłączano trójnik rozdzielający odpływ moczu i przewód z podłączonym przekaźnikiem ciśnieniowym odczytującym zmiany ciśnienia w pęcherzu moczowym wskutek skurczów wypieracza pęcherza w trakcie stymulacji. Wyniki: Przygotowanie do neuromonitoringu wydłużyło czas zabiegu o 30–40 minut, a w przypadku dwóch pierwszych zabiegów o 60–80 minut. Faza neuromonitoringu w trakcie zabiegu zabiera dodatkowo 20 do 30 minut. U wszystkich chorych w trakcie preparowania przeprowadzono stymulacje gałęzi splotu podbrzusznego dolnego w ich anatomicznym położeniu. U trzech chorych uzyskano odpowiedź zarówno z pęcherza, jak i zwieracza we wszystkich płaszczyznach stymulacji. U jednego chorego stwierdzono brak odpowiedzi z pęcherza po stronie lewej. U tego chorego po zabiegu wystąpiły objawy pęcherza neurogennego. Wnioski: Bazując na dostępnej literaturze oraz naszych pierwszych doświadczeniach, stwierdzamy, że monitorowanie ciśnienia w pęcherzu moczowym oraz zapis sygnału elektromiograficznego ze zwieraczy umożliwia wizualizację i zaoszczędzenie struktur nerwowych układu autonomicznego, zarówno w części sympatycznej, jak i parasympatycznej. Sygnał uzyskany śródoperacyjnie wydaje się wykazywać korelacje z obrazem klinicznym i badaniami czynnościowymi po zabiegu. Celem obiektywizacji wyników niezbędne są badania czynnościowe przed i po zabiegu oraz ocena na większej liczbie chorych.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2017, 89, 2; 69-72
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powikłania neurologiczne i jakość życia po resekcji ślinianki podżuchwowej. Prospektywne, nierandomizowane badanie jednoośrodkowe
Autorzy:
Chiesa Estomba, Carlos
Valldeperes-Vilanova, Ariadna
González-García, Jose
Larruscain-Sarasola, Ekhiñe
Sistiaga-Suarez, Jon
Altuna-Mariezcurrena, Xabier
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1397777.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
gruczoł podżuchwowy
operacja
powikłania neurologiczne
ślinianka
Opis:
Wprowadzenie: Resekcja ślinianki podżuchwowej wiąże się z powikłaniami, takimi jak uszkodzenie gałęzi brzeżnej żuchwy nerwu twarzowego, nerwu językowego czy podjęzykowego. Poza nimi, w niniejszej pracy opisano subiektywne dolegliwości: suchość w jamie ustnej, parestezje w okolicy blizny czy zmianę smaku. Pacjenci i metody: Przeprowadzono prospektywne, nierandomizowane badanie z udziałem 20 pacjentów poddanych zabiegowi usunięcia ślinianki podżuchwowej. Wyniki: Najczęstszą przyczyną zabiegu była kamica ślinianki – dotyczyła ona 9 osób (45%). Jeden z pacjentów (5%) miał porażenie nerwu językowego, u dwóch (10%) stwierdzono przejściowe porażenie gałęzi brzeżnej żuchwy, nie zarejestrowano zaś żadnego przypadku zmian w nerwie podjęzykowym. Powikłania neurologiczne nie miały związku z: wielkością kamieni śliniakowych (p = 0,293), rozmiarem guza (p = 0,445) czy rodzajem zmiany patologicznej (p = 0,694). Największym problemem zarówno po miesiącu, jak i po 6 miesiącach po zabiegu, były parestezje w okolicy blizny (odpowiednio: 55% i 33%), a na drugim miejscu uplasowała się kserostomia, czyli suchość błony śluzowej jamy ustnej (33% i 27,3%). Wnioski: Resekcja ślinianki podżuchwowej to zabieg bezpieczny, o niskim ryzyku powikłań chirurgicznych czy neurologicznych. Mimo to pacjenci powinni zostać poinformowani o możliwych powikłaniach, takich jak: suchość w jamie ustnej oraz parestezje w okolicy blizny. Efekt kosmetyczny może być zadowalający, a blizny można uniknąć stosując odpowiednią technikę operacyjną. Mimo że ryzyko uszkodzenia MBFN, nerwu językowego i podjęzykowego jest niskie, należy uwzględnić je w informacjach o zabiegu przekazywanych pacjentowi przed operacją.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2019, 73, 6; 32-37
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chorobotwórczość Chlamydophila pneumoniae
Autorzy:
Choroszy-Król, Irena
Niemiec, Jan
Frej-Mądrzak, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552264.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
Chlamydophila pneumoniae
zakażenia układu oddechowego
powikłania
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2011, 2; 296-298
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakażenie dróg moczowych u chorych po udarze mózgu - współzależność z procesem rehabilitacji, zapobieganie
Urinary tract infections among post-stroke patients - correlation with the rehabilitation process, prevention
Autorzy:
Socha, Milena
Kozioł-Montewka, Maria
Pańczuk, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/943482.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Instytut Medycyny Wsi
Tematy:
powikłania
udar mózgu
rehabilitacja neurologiczna
infekcje
Opis:
Wprowadzenie. Zakażenia dróg moczowych są drugim co do częstości występowania powikłaniem infekcyjnym po udarze mózgu, a częstość ich występowania waha się w zakresie od 2% do nawet 44% przypadków. Pojawienie się infekcji w postaci zakażenia dróg moczowych po udarze mózgu, jak potwierdzają liczne prace badawcze, przedkłada się na uzyskanie gorszych wyników usprawniania i zwiększenie śmiertelności. Rozpoznanie predyktorów tego powikłania umożliwi zastosowanie skutecznej profilaktyki, a w momencie zachorowania – szybkie leczenie i zapobieganie niekorzystnym skutkom infekcji. Pozwoli to na prowadzenie rehabilitacji zgodnie z zalecanym schematem. Cel pracy. Celem pracy jest ustalenie predyktorów zakażenia układu moczowego u pacjentów po udarze mózgu oraz określenie wpływu infekcji na stan pacjentów i prowadzoną rehabilitację. Podsumowanie. Zakażenie powoduje wydłużenie czasu hospitalizacji i konieczność stosowania antybiotyków, co generuje dodatkowe koszty leczenia. Dochodzi do opóźnienia w procesie rehabilitacji neurologicznej, na skutek czego pacjenci uzyskują gorsze wyniki funkcjonalne w porównaniu do chorych, u których infekcja nie wystąpiła. Zwiększa to ich zależność od osób trzecich i znacznie obniża szeroko pojętą jakość życia. Uzyskane wnioski sugerują konieczność poszukiwania nowych standardów postępowania stosowanych w celu zapobiegania infekcji oraz w momencie jej wystąpienia, tak aby pacjenci mogli uzyskać możliwie jak najwyższą sprawność funkcjonalną.
Introduction. Urinary tract infections are the second most common cause of infectious complications following stroke, with the incidence ranging from 2% to even 44%.The post-stroke infections in the urinary tracts, as different research suggest, forfeit worse results in improving and increased mortality. A proper diagnosis of the predictors of such complications allows one to apply proper prophylaxis and, at the moment of getting the disease, better treatment and preventing the negative outcomes of the infection. This allows to conduct proper rehabilitation, according to plan. Goal. The goal of this paper is to determine the predicators of the infection of the urinary tract among the post-stroke patients and the influence of the infection on the patients’ condition as well as the applied rehabilitation. Summary. The infection causes extending of the hospitalization and the necessity of antibiotics treatment, which in turn adds more treatment costs. The neurological rehabilitation is delayed and consequently the patients get worse functional results, compared to the patients without the infection. This increases their dependence on third parties and significantly lowers the quality of life. The conclusions suggest searching for new standards of actions in preventing the infection as well as in the moment of its occurring, so that the patients can acquire as good functionality as possible.
Źródło:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu; 2017, 23(52), 4
2083-4543
Pojawia się w:
Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jatrogenne uszkodzenie dużych naczyń krwionośnych podczas insuflacji jamy otrzewnej w trakcie operacji laparoskopowych
Autorzy:
Paśnik, Bartosz
Modrzejewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392162.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
insuflacja
laparoskopia
powikłania
uszkodzenie dużych naczyń
Opis:
Uszkodzenie dużych naczyń krwionośnych podczas insuflacji jest potencjalnie najgroźniejszym powikłaniem operacji laparoskopowych. Niniejsza praca stanowi analizę przypadków uszkodzenia dużych naczyń krwionośnych, sporządzoną na podstawie relacji chirurgów oraz dostępnego piśmiennictwa. Częstość omawianego powikłania wynosi 0,04–0,1%. Niezmiernie istotna jest nauka prawidłowej techniki insuflacji. Podczas wstępnego badania lekarskiego należy obrać odpowiednią strategię wprowadzania narzędzi w zależności od budowy pacjenta. Należy zachować szczególną ostrożność u szczupłych osób. Niezmiernie ważne jest unikanie nadmiernej siły podczas wprowadzania narzędzi oraz zbędnego manewrowania igłą Verresa. Należy również pamiętać o unoszeniu powłok ciała. Uszkodzenie dużych naczyń krwionośnych podczas początkowego etapu laparoskopii pozostaje niedoszacowanym problemem, którego należy poddać głębokiej analizie.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 4; 36-40
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powtórne operacje bariatryczne – wskazania i wstępna ocena powikłań pooperacyjnych
Autorzy:
Kuchnika, Jakub
Nawacki, Łukasz
Bryk, Piotr
Matykiewicz, Jarosław
Wawrzycka, Iwona
Kozieł, Dorota
Rogula, Tomasz
Głuszek, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1394018.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chirurgia bariatryczna
powtórne operacje
powikłania chirurgiczne
Opis:
Otyłość, w chwili obecnej, stanowi bardzo duży problem zdrowotny na całym świecie. Najbardziej skutecznym leczeniem otyłości jest leczenie chirurgiczne. Wraz ze wzrostem liczby wykonywanych zabiegów bariatrycznych zwiększa się również liczba zabiegów rewizyjnych. Celem pracy była analiza wskazań, wyników i powikłań po powtórnych operacjach bariatrycznych. Materiał i metodyka. Retrospektywnie przeanalizowano powtórne zabiegi bariatryczne wykonane w latach 2009‑2015. Punktem końcowym badania była ocena wczesnych wyników leczenia operacyjnego – do 30. dnia po wykonanym zabiegu powtórnym. Wyniki. Spośród 103 chorych z otyłością powyżej BMI 35 kg/m2 zakwalifikowanych do leczenia bariatrycznego wykonano 7 rewizyjnych operacji (6,8%). Dwie operacje wykonano na drodze laparotomii, pozostałe laparoskopii. W badanej grupie nie zanotowano zgonów w okresie okołooperacyjnym oraz zagrażających życiu powikłań. Częstość powikłań – zakażenie miejsca operowanego i krwawienie z linii zszywek staplera – wyniosła w badanej grupie 28,6%. Wnioski. Kwalifikacja do powtórnych operacji bariatrycznych powinna być oparta na gruntownej analizie stanu chorego, dotychczasowego wyniku leczenia bariatrycznego: oceny ubytku masy ciała i ewentualnych powikłań zabiegu pierwotnego.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 2; 148-54
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki ryzyka powikłań zakrzepowo-zatorowych u pacjentów z migotaniem przedsionków
Autorzy:
Zubilewicz, Renata
Dziurzyńska, Magdalena
Jaroszyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552974.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
migotanie przedsionków
czynniki ryzyka
powikłania zatorowo-zakrzepowe
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 1; 46-49
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kraniotomia nadoczodołowa w leczeniu ropniaków podtwardówkowych podstawy czaszki pochodzenia zatokowego
Supraorbital craniotomy in the treatment of skull base subdural empyema as the result of sinusitis
Autorzy:
Lemski, Paweł
Szmuda, Tomasz
Skorek, Andrzej
Nowicki, Tomasz
Kuczkowski, Jerzy
Słoniewski, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1033424.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Oficyna Wydawnicza Mediton
Tematy:
powikłania wewnątrzczaszkowe
ropniak podtwardówkowy
zapalenie zatok przynosowych
Opis:
Sinusitis is a common problem in otorhinolaryngological practice. In the absence of appropriate treatment, intracranial complications may occur. Subdural empyema of skull base is a rare and dangerous complication. The authors present a case of 25-year old female in postpartum period, who was under interdyscyplinary treatment because of subdural empyema which was the result of acute sinusitis. Proper diagnostic procedures and early employed treatment prevented long lasting disorders and consequences of the disease. The complex and integrated therapeutic process that the patient required proved successful.
Zapalenie zatok przynosowych jest częstym problemem w praktyce otolaryngologicznej. W przypadku braku odpowiedniego leczenia może dojść do powikłań wewnątrzczaszkowych. Ropniak podtwardówkowy podstawy czaszki jest rzadkim i groź- nym powikłaniem zapalenia zatok. Autorzy opisują przypadek 25-letniej chorej, będącej w połogu, leczonej interdyscyplinarnie z powodu ropniaka podtwardówkowego podstawy czaszki, do powstania którego doszło w przebiegu ostrego zapalenia zatok przynosowych. Odpowiednio przeprowadzona diagnostyka oraz wdrożone leczenie uchroniło pacjentkę przed trwałymi następstwami choroby. Chora wymagała zintegrowanego leczenia, które zakończyło się pomyślnie.
Źródło:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny; 2018, 17, 2; 89-93
1643-658X
Pojawia się w:
Otorynolaryngologia - przegląd kliniczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biopsja wątroby w materiale Kliniki Gastroenterologii i Hepatologii Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu
Autorzy:
Poniewierka, Elżbieta
Chodała, Katarzyna
Hałoń, Agnieszka
Kempiński, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551903.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
biopsja
wątroba
AIH
NA FLD
wskazania, powikłania
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 4; 556-559
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rehabilitacja chorych na nowotwory układu oddechowego
Rehabilitation of patients with cancer of the respiratory system
Autorzy:
Głogowska, Oliwia
Szmit, Sebastian
Głogowski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1067886.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
powikłania pooperacyjne
rehabilitacja
resekcja płuca
wydolność wysiłkowa
Opis:
Many patients with lung cancer have concomitant chronic obstructive pulmonary disease and heart diseases. The planned anticancer therapy should be individualized in relationship of patient’s cardiac and pulmonary condition. Pulmonary rehabilitation is based on evidence, its main aim is to improve the quality of life by increasing physical fitness and optimal pattern of ventilation. It may prevent complications such as hypoxemia, respiratory infections, symptoms related to immobilization during hospitalization. Rehabilitation can be recommended both before and after lung resection. The most effective way to prevent post-operative complications is early respiratory physiotherapy before and after surgery. Properly rehabilitation can also be very useful in patients treated with palliative radio- or chemotherapy. The article is a summary of the available results and efficiency of the rehabilitation in patients with lung cancer.
Większość chorych na raka płuca ma współistniejącą przewlekłą obturacyjną chorobę płuc oraz chorobę serca. Zakres planowanego leczenia przeciwnowotworowego zawsze musi uwzględniać stan kardiologiczny i pneumonologiczny pacjenta. Rehabilitacja oddechowa jest opartym na faktach, wielokierunkowym i wszechstronnym postępowaniem, którego celem jest poprawa jakości życia przez zwiększenie wydolności fizycznej i optymalizację wysiłkowej wentylacji, a także zapobieganie występowaniu powikłań takich jak: hipoksemia, infekcje układu oddechowego, dolegliwości wynikające z unieruchomienia. Rehabilitację można zalecać zarówno przed resekcją płuca, jak i po niej. Najskuteczniejszym sposobem zapobieżenia pooperacyjnym powikłaniom jest wczesne usprawnianie przed- i pooperacyjne, zwłaszcza stosowanie fizjoterapii oddechowej. Odpowiednio przeprowadzona rehabilitacja może być również bardzo przydatna w fazie leczenia paliatywnego radio- lub chemioterapią. Artykuł stanowi podsumowanie dostępnych badań dotyczących rehabilitacji chorych na nowotwory układu oddechowego.
Źródło:
OncoReview; 2012, 2, 4; 236-243
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czynniki ryzyka reoperacji w chirurgii kolorektalnej
Autorzy:
Zawadzki, Marek
Krzystek-Korpacka, Małgorzata
Rząca, Marek
Czarnecki, Roman
Obuszko, Zbigniew
Sitarska, Magdalena
Witkiewicz, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392161.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
chirurgia jelita grubego
powikłania
rak jelita grubego
Opis:
Wstęp: Powtórne interwencje chirurgiczne po operacjach jelita grubego są najczęściej wynikiem poważnych powikłań pooperacyjnych. Wg niektórych badaczy, odsetek reoperacji może służyć jako wskaźnik oceny jakości leczenia chirurgicznego, jednak dostępne w piśmiennictwie dane na temat reoperacji są rozbieżne, a opisywany odsetek reoperacji waha się od 5,2% do 13%. Celem badania było określenie częstości reoperacji oraz identyfikacja czynników ryzyka powtórnej interwencji chirurgicznej w ciągu 30 dni po operacjach jelita grubego w ośrodku reprezentowanym przez autorów artykułu. Metody: Badanie jest retrospektywną analizą parametrów okołooperacyjnych pacjentów, u których w latach 2013-2017 wykonano operacje resekcyjne jelita grubego ze wskazań onkologicznych. Wyniki: W wymienionym okresie operowano łącznie 464 pacjentów, spośród których 51 wymagało powtórnej interwencji chirurgicznej (11%). Najczęściej przyczynami reoperacji były: nieszczelność zespolenia jelitowego, krwawienie pooperacyjne i rozejście się rany. Analizy jednoczynnikowe wykazały, że podeszły wiek i niekorzystna lokalizacja guza zwiększają ryzyko reoperacji. Analiza wieloczynnikowa wskazała, że pacjenci powyżej 75 roku życia (OR = 2,1; 95%CI = 1,1-3,9) oraz pacjenci z guzem zlokalizowanym w odbytnicy (OR = 2,66; 95%CI = 1.4-5) byli bardziej narażeni na ryzyko powtórnej interwencji chirurgicznej. Pacjenci poddani reoperacji pozostawali w szpitalu dłużej (14 dni vs. 6 dni, p<0,0001) i obarczeni byli wyższą śmiertelnością (9,8% wobec 1,2%, p=0,002). Wnioski: Nasze badanie pokazuje, że liczba reoperacji po resekcjach jelita grubego może być niedoszacowana. W badanej grupie 11% pacjentów wymagało powtórnej, nieplanowanej interwencji chirurgicznej w 30-dniowym okresie pooperacyjnym. Wiek pacjenta i lokalizacja guza w odbytnicy były dwoma niezależnymi czynnikami zwiększającymi ryzyko reoperacji. Nowatorski wkład: Dane dotyczące liczby reoperacji w chirurgii jelita grubego nie są spójne i w większości doniesień częstość ponownych interwencji jest szacowana na poziomie 5-7%. Nasze badanie pokazuje, że reoperacje po operacjach chirurgicznych w przypadku raka jelita grubego są częstsze i mogą dotyczyć nawet ponad jednej dziesiątej pacjentów poddawanych leczeniu chirurgicznemu.
Źródło:
Polish Journal of Surgery; 2019, 91, 4; 13-18
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:
Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies