Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "powierzchnia właściwa" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Powierzchnia wlasciwa jako parametr charakteryzujacy stopien przereagowania kwasow humusowych z bentonitem i illitem
Specific surface area as a parameter characterizing degree of reaction of humic acids with bentonite and illite
Autorzy:
Ksiezopolska, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1632545.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
gleby
mineraly ilaste
powierzchnia wlasciwa
bentonit
illit
prochnica
kwasy humusowe
wlasciwosci fizykochemiczne
hydrofobowosc
pH
soil
clay mineral
specific surface area
bentonite
illite
humus
humic acid
physicochemical property
hydrophobicity
Opis:
Mając na względzie fakt, że kwasy humusowe w bardzo małym procencie występują w sianie wolnym w glebie, lecz tworzą połączenia z mineralną częścią gleby, dokonano próby syntetyzowania preparatów kwasów humusowych z bentonitem i illitem oraz scharakteryzowano wybrane właściwości fizykochemiczne tych preparatów jak również określono ich stopień prze reagowania przy różnych wartościach pH, W preparatach tych wykonano pomiary powierzchni właściwej metodą adsorpcji pary wodnej BET oraz molowej energii adsorpcji na podstawie izoterm w dwóch temperaturach (20 i 40 °C). Powierzchnia właściwa illitu i bentonitu po dodaniu kwasów humusowych (kwasu huminowego i p-humusu) przy wszystkich wartościach pH uległa zmniejszeniu. Świadczy to o różnym stopniu ich przereagowania oraz prawdopodobnie o częściowej hydrofobizacji minerałów. Okazało się. że stopień przereagowania preparatów kwasów humusowych z minerałem jest uzależniony od wartości ph oraz, że dla wszystkich kombinacji jest on największy przy pH 4.
Taking into consideration the fact that there are a small percentage of humic acids in a free state in soils and they join with the mineral part of the soil, the trial of the synthesis of the preparations of humic acids with bentonitc and illitc was experimented. Some physicochcmical properties and their degree of reaction were characterized. The measurements of the surface area were made in the organo-mineral associates. Using the adsorption method of water vapour BET on the basis of the beginning part of the adsorption isotherm in 20 °C. The physico-chemical properties of the associates of illitc and bentonite with humic acids, p-humus with humic acids and p-humus with different pH were presented. The results of surface area and the molar energy adsorption were particularly discusscd. At the beginning, it was thought that the highest degree of reaction of humic acids with minerals should be set when pH equals the pH of the moment when humic acids are precipitated from the liquids as the precipitate. After studying the results something ese was slated, the surface area of illitc after adding the humic acids with all kinds of pH becomes smaller. The falling surface areas of the all combinations of the organo-mineral connections proves the different degree of their reactions and probably the part mineral hydrofobization. It turned out that the degree of reactions of humic acids preparations with mineral depends on pH and it is the highest for all combinations for pH 4.
Źródło:
Acta Agrophysica; 1999, 23; 59-64
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wlasciwosci powierzchniowe kwasow humusowych wyseparowanych z gleby uzyznianej osadami sciekowymi i wermikompostem
Surface properties of humic acids extracted from soil fertilized with sewage sludge and vermicompost
Autorzy:
Ksiezopolska, A
Flis-Bujak, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1632546.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
gleby
gleby brunatne
gleby kwasne
powierzchnia wlasciwa
uzyznianie gleb
odpady organiczne
osady sciekowe
kwasy humusowe
wlasciwosci powierzchniowe
para wodna
adsorpcja
soil
brown soil
acid soil
soil fertilization
organic waste
sewage sludge
humic acid
specific surface area
water vapour
adsorption
surface property
Opis:
Analizowano izotermy adsorpcji pary wodnej oraz wyznaczono wielkości powierzchni właściwej kwasów hu mi nowych i frakcji fu twok wąsów ¡3-humusu. Kwasy humusowe wydzielono z gleby brunatnej kwaśnej, wytworzonej z piasku słabo gliniastego w 4 lata po zastosowaniu osadu ściekowego i wermikompostu w dawkach 30, 150, 600 Mg ha1. Kontrolę stanowiła gleba nienawożona i nawożona obornikiem w dawce 30 Mg ha"1. Kwasy huminowe wysc- parowano metodą Schnitzera, a w nadsączu po ich wydzieleniu, metoda Stevensona strącono frakcje fulwokwasów P-humus. Uzyskane wyniki wskazują, że zastosowane substancje odpadowe wpłynęły modyfikująco na wielkość adsorpcji pary wodnej przez kwasy humusowe. W przypadku kwasów huminowych było to zwiększenie adsorpcji, a dla frakcji fulwokwasów ¡3-humusu zmniejszenie. Powierzchnia właściwa frakcji p-humusu jest znacznie większa niż kwasów huminowych. Na obniżenie wielkości powierzchni właściwej analizowanych kwasów humusowych wpłynęła najwyraźniej dawka 600 Mg ha"1 osadu ściekowego.
Isotherms of water vapour adsorption were analyzed and specific surface area of humic acids and fractions of P-humus fulvic acids were determined. Humic acids were separated from soil 4 years after using sewage sludge and vcrmicompost in doses of 30, 150, 600 Mg haˉ1. The control was the nonfertilized soil, as well as the soil fertilized with manure in the dose of 30 Mg haˉ1. Humic acids were separated using Schnitzers method, while after their separation, fractions of p-humus fulvic acids were precipitated in the supernatant using Stevensons method. The obtained results indicate that the used waste substanccs had a modifying effect on the magnitude of vapour adsorption by humic acids. In the ease of humic acids it was an increase of adsorption, while tor fractions of β-humus fulvic acids, the adsorption decreased. The specific surface area of P-humus fractions is much greater than the one of humic acids. The decrease of the specific surface area of the analyzed humic acids was influenced most significantly by the dose of 600 Mg haˉ1 of sewage sludge.
Źródło:
Acta Agrophysica; 1999, 23; 65-77
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw stopnia zmurszenia na powierzchnie wlasciwa wybranych gleb torfowo-murszowych oraz na ich formy monojonowe
Effect of moorshing process on specific surface area of selected peaty-moorsh soils and their monoionic forms
Autorzy:
Matyka-Sarzynska, D
Sokolowska, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1632548.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
gleby
gleby organiczne
gleby torfowo-murszowe
stopien zmurszenia
struktura gleb
powierzchnia wlasciwa
torfowiska
soil
organic soil
peat-muck soil
mucking
soil transformation
soil structure
specific surface area
peatland
Opis:
Badania przeprowadzono na 6 próbkach obejmujących mursze torfiaste (Z1) i właściwe, czyli ziarniste (Z3), wytworzone z torfów torfowisk niskich. Uwzględniając wartości wskaźnika chłonności wodnej (W1) badany materiał należy do grupy utworów słabo i średnio wtórnie przeobrażonych (0,41-0,6) oraz silnie i bardzo silnie wtórnie przeobrażonych (0,61-0,8). Oznaczenie chłonności wodnej badanych utworów glebowych prowadzono metodą wirówkową zgodnie z procedurą opisaną przez Gawlika. Sporządzono izotermy adsorpcji i desorpcji pary wodnej dla utworach naturalnych oraz monojonowych form (H+, Ca+2). Następnie z równania BET obliczono powierzchnię właściwą oraz ciepło adsorpcji netto. Wszystkie otrzymane izotermy mają taki sam kształt zgodny z typem II według klasyfikacji Brunauera. Istnieje dodatnia korelacja pomiędzy powierzchnią właściwą a stopniem wtórnego przeobrażenia wyrażonego jako W1. Ponadto stwierdzono obniżenie wartości powierzchni właściwej dla form wodorowych i wapniowych względem powierzchni właściwej utworów w formie naturalnej.
The present study was conducted on 6 different peaty-moorsh soils. The studied moorsfre.s belonged to two groups: peaty moorsh - Z, and proper moorsh - Z3 They represented soils of weakly, medium and strongly, very strongly secondary transformed states. The quantitative degree of the secondary transformation of the investigated materials was expressed by W, index determined according to Gawlik method. The adsorption and desorption isotherms were determined based on experimental data of the water vapour adsorption at constant temperature (20 °C). For evaluation ol the specific surface area and adsorption energy the model based on assumption of polymolecular adsorption (BET theory) had been applied. All investigations were performed on natural and monoionic (H+, Ca2+) forms of studied peaty-moorsh soils. The shape of all adsorption isotherms was similar and reflects the second type in BET classification. The results showed a positive correlation between the specific surface area and the state of secondary transformation. Furthermore, the specific surface area values obtained for natural forms were higher than for monoionic forms
Źródło:
Acta Agrophysica; 1999, 23; 79-86
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charakterystyka powierzchni wlasciwej gleb ornych Polski
Characterisation of the specific surface area of arable soils of Poland
Autorzy:
Stawinski, J
Bowanko, G.
Ksiezopolska, A.
Matyka-Sarzynska, D.
Szatanik-Kloc, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401789.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
Polska
gleby orne
powierzchnia wlasciwa
sklad granulometryczny
para wodna
azot
adsorpcja
Polska
arable soil
specific surface area
granulometric composition
water vapour
nitrogen
adsorption
Opis:
Przeprowadzono badania powierzchni właściwej gleb ornych z trenu całej Polski. Analizie poddano dwa poziomy glebowe orny i podorny Powierzchnię właściwą wyznaczano w oparciu o adsorpcję pary wodnej i niskotemperaturową adsorpcję azotu.
Research on the specific surface area of main mineral arable Polish soils was made. Two soil hirizons surface and subsurface were examined with water vapour and nitrogen adsorption.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2000, 38; 185-191
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestrzenna charakterystyka powierzchni wlasciwej gleb ornych Polski
Spatial characterisation of specific surface area of arable soils in Poland
Autorzy:
Stawinski, J
Glinski, J.
Ostrowski, J.
Stepniewska, Z.
Sokolowska, Z.
Bowanko, G.
Jozefaciuk, G.
Ksiezopolska, A.
Matyka-Sarzynska, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401936.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
Polska
zroznicowanie przestrzenne
powierzchnia wlasciwa
gleby orne
agrofizyka
wlasciwosci sorpcyjne
skladniki glebowe
wlasciwosci wodne
mapy glebowe
Polska
spatial diversity
specific surface area
arable soil
agrophysics
sorption property
soil component
water property
soil map
Opis:
Powierzchnia właściwa jest ważną cechą glebową, bowiem charakteryzuje łącznie ilość i jakość składników mineralnych i organicznych gleb, a także wynikające z nich właściwości fizykochemiczne i fizyczne gleb. Właściwości te traktowane indywidualnie, nie dają tak dokładnej informacji o stanie gleby, jak w przypadku jej powierzchni właściwej. Ponadto, poprzez wzajemne zależności pomiędzy wielkością różnych rodzajów powierzchni właściwej (całkowitej, zewnętrznej, wewnętrznej, między pakietowej) a zawartością poszczególnych minerałów ilastych, frakcji granulometrycznych i związków próchnicznych w glebach, powierzchnię właściwą można wykorzystać do łącznej interpretacji zjawisk i procesów kształtujących możliwości produkcyjne gleb i stan środowiska przyrodniczego. Kartograficzne przedstawienie powierzchni właściwej gleb uzasadnia włączanie jej do tworzenia przestrzennych hydrofizycznych i żyznościowych modeli prognostycznych procesów zachodzących w środowisku glebowym.
Specific surface area is an important feature of soil. It characterize both quantity and qualityof mineral and organic soil components and also their physical and physicochemical properties. These properties treated separately do no give such exact information about the state of the soil as specific soil surface area. Moreover, the knowledge of different kinds of specific surface area (total, external internal) and their relations to clay content, texture and humus composition in soil allow us for joint interpretation of phenomena and processes affecting productive properties of soil and natural environment. Cartography of specific surface area of soils gives possibility to include it to creation spatial hydrophysical and fertile prognostic models of soil processes.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2000, 33; 1-48
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wlasciwosci powierzchniowe frakcji kwasow prochniczych wybranych gleb
The surface properties of humus acids fractions extracted from the selected soil
Autorzy:
Ksiezopolska, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1401775.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
agrofizyka
gleby
powierzchnia wlasciwa
para wodna
prochnica
kwasy humusowe
azot
adsorpcja
metody pomiarow
mikrostruktura
agrophysics
soil
specific surface area
water vapour
humus
humic acid
nitrogen
adsorption
measurement method
microstructure
Opis:
Specyficzna struktura chemiczna związków humusowych, zawartość grup funkcyjnych pełniących rolę centrów ad sorpcyjnych oraz niestałość składu pierwiastkowego sprawiają, że materiał organiczny jest uważany za bardzo skomplikowany i trudny do pomiarów, zwłaszcza badań powierzchniowych. W niniejszej pracy przeprowadzono pomiary powierzchni właściwej kwasów humusowych (kwasu huminowego i frakcji fulwokwasów ß-humusu) metodami opartymi na podstawach ad sorpcyjnych. Stosowano w tym celu adsorbat polarny - parę wodną oraz apolarny - azot. Przy zastosowaniu niskotemperaturowej adsorpcji azotu (metodą chromatograficzną) oznaczano powierzchnię właściwą zewnętrzną. Na podstawie zaś izoterm adsorpcji pary wodnej w 20 i 40°C wyznaczono powierzchnię właściwą całkowitą i molową energię adsorpcji dla monowarstwy badanego adsorbenta. Powierzchnia właściwa całkowita kwasów huminowych mieściła się w przedziale od 201 do 238 m2/g, zaś ß-humusu od 319 do 385 m2/g. Powierzchnia zaś zewnętrzna kwasów huminowych wyniosła ok. 1 m2/g, zaś dla ß-humusu ok. 34,5 m2/g. Duże różnice sorpcji azotu i pary wodnej na preparatach kwasów próchnicznych są efektem skomplikowanego mechanizmu adsorpcji adsorbatem polarnym i apolarnym na tym preparacie. Uzyskane duże wielkości powierzchni właściwej mierzonej parą wodną na preparatach kwasów humusowych oraz kształt izoterm adsorpcji wskazują, że pod wpływem działania pary wodnej następuje ruch cząsteczek pary wodnej wewnątrz i ich adsorpcja na centrach aktywnych 7, powyższego wynika, że wytworzona w stanie uwilgotnionym mikrostruktura kwasu humusowego jest nietrwała, zaś po wysuszeniu tego kwasu (niezależnie od metody suszenia), ta mikrostruktura zanika, następuje załamanie się struktury (collapse) i występuje ona w formie zbitej, nieporowatej, niedostępnej zarówno dla rtęci jak też dla adsorbatów apolarnych, co wykazały pomiary adsorpcji i desorpcji azotu na tym preparacie.
The specific chemical structure of humus compounds, the content of functional groups acting as adsorption centres, and the instability of elementary composition cause organic material to be considered as highly complex and difficult to measure, especially in surface studies. In this study the author conducted measurements of the specific surface area of humous acids (humic acid arid ß-humus fulvic acid fraction), employing methods based on adsorption. For the purpose she used a polar adsorbate - water vapour, and an apolar adsorbate - nitrogen. Using low temperature nitrogen adsorption (chromatographic method) she determined the external specific surface area. Specific surface area determinations by means of water vapour were performed by weight, using a vacuum drier to determine the initial fragment of water vapour adsorption isotherms at 20°C and calculating the specific surface area by means of the BET equation. Also, the molar energy of adsorption was determined on the basis of the isotherms at 20 and 40°C. The specific surface area of the humic acids fell within the range of 201-238 m2/g, while that of the ß-humus fulvic acid fraction varied from 319 to 3X5 m2/g. The external specific surface area of the humic acids was about I nr/g, while that of the ß-humus was approximately 34,5 m2/g. The high values of specific surface area measured by means of water vapour on humous preparations and the shape of the isotherms indicate that the effect of water vapour on the material causes the formation of a variable microstructure, while the drying of the organic material (irrespective of the drying method emplyed) results in the disappearance of the microstructure; it appears in a compact and non-porous from, inaccessible for mercury and for appolar adsorbates, which was demonstrated by measurements of nitrogen adsorption and desorption on the materal.
Źródło:
Acta Agrophysica; 2000, 38; 139-147
1234-4125
Pojawia się w:
Acta Agrophysica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powierzchnia właściwa proszków, porównanie wyników policzonych i zmierzonych metodami przepływowymi i adsorpcyjnymi
Specific surface of powders, comparison of calculated and measured by flowing and adsorptive methods results
Autorzy:
Kordek, J.
Gawenda, T.
Kępys, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/350136.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
powierzchnia właściwa
skład ziarnowy
specific surface
grain composition
Opis:
Dla kilku proszków pochodzenia mineralnego wykonano precyzyjne oznaczenia składu ziarnowego i powierzchni właściwej. Składy oznaczono dwiema metodami laserowymi, a powierzchnię właściwą metodą przepływową Blaine'a i metodą adsorpcyjną BET. Zestawienie tak otrzymanych wyników pozwala na sformułowanie opinii o terminie "powierzchnia właściwa" ze względu na zupełnie różne podejście do otrzymanych wyników i ich różnych istotnie wartości. Wykonanie równoległych pomiarów potwierdza, że przeznaczone do różnych celów oznaczenia fizykochemiczne i obliczeniowe mogą być porównywalne przy zastosowaniu stosownych zaproponowanych reguł.
For some powders of mineral origin, the precise grain composition and specific surface determination was done. The compositions were determined by two laser methods and specific surface by Blaine's flowing method of and adsorptive method BET. The juxtaposition of results given in such way allow to formulate an opinion about the term "specific surface" because of totally different approach to results and their significantly different values. The conducting of parallel measurements confirms that physical and chemical, as well calculating determinations spare to various purposes may be comparable when the right proposed rules are applied.
Źródło:
Górnictwo i Geoinżynieria; 2006, 30, 3/1; 147-154
1732-6702
Pojawia się w:
Górnictwo i Geoinżynieria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiennosc powierzchni wlasciwej [SLA] lisci ziemniaka powodowana przez czynniki srodowiskowe
Autorzy:
Wroniak, J
Mazurczyk, W
Wierzbicka, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/794151.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
czynniki srodowiska
zmiennosc powierzchni wlasciwej lisci
ziemniaki
liscie
powierzchnia wlasciwa lisci
indeks rozwoju fenologicznego
environmental factor
potato
leaf
leaf surface
phenological development
Opis:
W latach 2000-2002 przeprowadzono badania, na podstawie których przeanalizowano zmienność powierzchni właściwej liści ziemniaka (SLA - Specific Leaf Area; stosunek powierzchni liści do ich suchej masy) podczas wegetacji w hali wegetacyjnej dwóch polskich odmian ziemniaka (‘Bekas’ i ‘Maryna’). Rośliny były nawożone 3 dawkami azotu: 4 g, 5 g i 6 g na wazon. Zbadano także wpływ temperatury powietrza i promieniowania na SLA. Kilka razy w czasie okresów wegetacji wykonywano pomiary powierzchni liści i ich suchej masy. Dla każdego terminu pomiaru obliczano SLA, indeks rozwoju fenologicznego (DVS), sumę całkowitego promieniowania słonecznego (RSUM) oraz sumę średnich dobowych temperatur powietrza (TSUM - pomniejszonych o wartość progową 2°C). Wartości DVS obliczono według modelu WOFOST. Analiza regresji wykazała, że SLA ziemniaka nieznacznie malało wraz ze wzrastającą TSUM i RSUM w zakresie odpowiednio: od 98 do 1049°C d oraz od 186 do 1368 MJ·m⁻². Nie stwierdzono istotnych różnic w wartościach SLA między odmianami oraz obiektami różnie nawożonymi azotem. Zależność między SLA i DVS (w zakresie od 0,7 do 1,94) została opisana równaniem: SLA (cm²·g⁻¹) = 313,0 - 102,1 DVS na poziomie istotności 99%; r² = 35%, n = 70.
In research, carried out in 2000-2002 years, changes of specific leaf area (SLA; the ratio of leaf area to leaf dry matter) during vegetation periods of 2 potato cultivars (‘Bekas’ and ‘Maryna’) grown at 4, 5 and 6 g nitrogen per plant in the pot experiment were estimated. The influence of temperature and irradiation on this parameter was tested, as well. Leaf area, leaf dry matter, total solar radiation (RSUM), total air temperature (TSUM - with a threshold of 2°C), developmental stage (DVS) and specific leaf area (SLA) were estimated on several dates throughout each growing period. The values of DVS were calculated for each date of measurements according to the model WOFOST. Regression analysis showed that SLA of potato decreased slightly with the increasing of TSUM and RSUM in the range from 98 to 1049°C d and from 186 to 1368 MJ·m⁻², respectively. SLA was not changed by tested levels of nitrogen doses. Statistically significant SLA differences between cultivars were not observed. The relationship between SLA and DVS (values between 0.7 and 1.94) was described by the following equation: SLA (cm²·g⁻¹) = 313.0-102.1 DVS at the 99% of confidence level; r² = 35%, n = 70.
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 509; 323-331
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pomiary MRJ oraz badania porozymetryczne na wybranych próbkach skał z Karpat Zachodnich
NMR and mercury porosimeter measurements for the selected rock samples of the West Carpathians
Autorzy:
Jarzyna, J.
Puskarczyk, E.
Wójcik, A.
Semyrka, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/183883.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
magnetyczny rezonans jądrowy
MRJ
stała relaksacji poprzecznej T2
porozymetria rtęciowa
porowatość efektywna
powierzchnia właściwa przestrzeni porowej
nuclear magnetic resonance (NMR)
NMR
T2 relaxation constant
mercury porosimeter
effective porosity
specific pore area
Opis:
Wykonano pomiary stałej relaksacji T2 na wybranych próbkach skał wykorzystując zjawisko magnetycznej relaksacji jądrowej dla protonów obecnych w atomach wodoru występujących w skałach. Przeprowadzono pomiary porozymetrem rtęciowym i wyznaczono krzywe kumulacyjne porowatości efektywnej oraz powierzchni właściwej, a także rozkłady geometrii porów i rozkłady powierzchni właściwej. Wykonano analizę jakościową wyników pomiarów obiema metodami dla próbek skał karbońskich i dewońskich szukając odpowiadających sobie anomalii. Następnie skorelowano wyniki obu metod w celu wyskalowania pomiarów T2 w wartościach średnic porów i rozwartościach szczelin, D. Obliczono zależność korelacyjną między T2 i D dla wszystkich próbek oraz dla wapieni dewonu górnego. Sprawdzono uzyskaną relację dla skrajnych średnic w przedziale badań porozymetrycznych.
Measurements of the T2 relaxation time were done on selected rock samples using the effect of the nuclear magnetic relaxation for protons in hydrogen atoms. Mercury porosimeter measurements were also performed to obtain cumulative curves of effective porosity and specific pore surface as well as distributions of pore geometry and specific pore surface. Qualitative analysis of results of measurements was performed with both methods on samples of Carboniferous and Devonian rocks in order to find corresponding anomalies. Next, the results of both methods were correlated to scale the T2 measurements in values of pore diameters and fracture widths, D. The correlation equations for T2 and D were calculated for the full data set and for the Upper Devonian limestone data. The result equations were tested for the extreme values of diameter in the mercury porosimeter range.
Źródło:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie; 2007, 33, 4/1; 211-235
0138-0974
Pojawia się w:
Geologia / Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przegląd metod oceny właściwości geometrycznych odpadowych surowców mineralnych
Review of estimation methods geometrical properties assessment of recycled mineral resources
Autorzy:
Szymańska-Czaja, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/350339.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
analiza granulometryczna
skład ziarnowy
powierzchnia właściwa
kształt ziaren
granulometric analyses
grain composition
specific surface
shape grain
Opis:
Parametrami określającymi teksturę ciała stałego są między innymi wielkość ziarna, jego kształt i skład ziarnowy, powierzchnia właściwa, a także porowatość i kształt porów. W praktyce laboratoryjnej istnieje wielość i różnorodność metod oznaczania poszczególnych parametrów wykorzystujących różne zjawiska i właściwości fizyczne materiału. Skutkuje to różnorodnością wyników, co nie sprzyja prawidłowej ocenie efektów technologicznych w procesach wykorzystujących surowce uziarnione. Zestawiono możliwości oceny właściwości geometrycznych materiałów drobno uziarnionych, jakie uzyskano w ostatnich latach. Na podstawie wielu wyników i spostrzeżeń podjęto oznaczenie jednoznacznych, wszechstronnie uwarunkowanych i uzasadnionych związków pomiędzy poszczególnymi wielkościami geometrycznymi.
Geometrical properties of grained solid materials describe such parameters as grain size, size distribution curve, grain shape, specific surface, porosity etc. For specifying them in laboratory practice a several different method currently are used. Each method based on different physical phenomena of the material. This cause a diversity of the results, what is inconvenient in introducing to the technological processes applying fine-grained row materials. The paper presents ability assessment of geometrical properties of fine-grain materials investigated in recent years, based on several research results and practical observations unambiguous and multi-conditioned relations between separate geometrical properties.
Źródło:
Górnictwo i Geoinżynieria; 2007, 31, 3/1; 523-528
1732-6702
Pojawia się w:
Górnictwo i Geoinżynieria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Powierzchnia właściwa - podstawowy parametr charakterystyki materiałów reaktywnych
Specific surface area - basic parameter of reactive materials characteristics
Autorzy:
Garbulewski, K.
Fronczyk, J.
Leszczynska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/887458.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
adsorbenty
blekit metylenowy
mieszanki zeolitowo-piaskowe
oznaczanie
powierzchnia wlasciwa
srodowisko glebowo-wodne
zeolity
Opis:
Recently a numerous methods were designed for the in-situ treatment of contaminated groundwater, among them a versatile technology – Permeable Reactive Barriers (PRB). This environmentally safe technology requires the application of reactive materials with high specific surface areas (zeolite, activated carbon, zero-valent iron particles, etc.). This paper presents the review of laboratory methods commonly used for determination of specific surface area. More detailed description was included for the methylene blue sorption (MBS) method recommended for application in geotechnical practice. According to the test results obtained for zeolite and zeolite-sand mixtures it can be concluded that simple MBS method gives results comparable to more sophisticated methods.
Źródło:
Scientific Review Engineering and Environmental Sciences; 2008, 17, 4[42]
1732-9353
Pojawia się w:
Scientific Review Engineering and Environmental Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of micronization on sorptive properties of wheat cellulose
Wpływ mikronizacji na właściwości sorpcyjne błonnika pszennego
Autorzy:
Ocieczek, A.
Kostek, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2070209.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
błonnik pszenny
mikronizacja
izoterma sorpcji
monowarstwa
powierzchnia właściwa sorpcji
stała energetyczna
wheat cellulose
micronization
sorption isotherms
monolayer
specific surface of sorption
energetical constant
Opis:
Sorptive properties of wheat cellulose were identified on basis of sorp-tion isotherms. The GAB model of sorption process was applied in cal-culations. The monolayer capacity, corresponding water activity, energetical constant and specific surface area of sorption were deter-mined. A hypothesis of homogeneity of wheat cellulose sorptive properties was verified. The results obtained demonstrated the signifi-cance level a equal to 0.005. A strong negative correlation between the length of cellulose fibres and monolayer capacity was also shown. Key words: wheat cellulose, micronization, sorption isotherms, monolayer, specific surface of sorption, energetical constant
Właściwości sorpcyjne błonnika pszennego identyfikowano na podstawie izoterm sorpcji. W obliczeniach zastosowano model GAB procesu sorpcji. Wyznaczono pojemność monowarstwy wraz z odpowiadającą jej aktywnością wody, wartość stałej energetycznej oraz powierzchnię właściwą sorpcji. Weryfikacji poddano hipotezę o jednorodności właściwości sorpcyjnych błonnika pszennego. Otrzymane wyniki wykazały istotność na poziomie α= 0.005. Wykazano również istnienie wyraźnej ujemnej korelacji pomiędzy długością włókien błonnika i pojemnością monowarstwy.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2009, 2; 108-109
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Oznaczanie powierzchni właściwej osadu czynnego
Determination of activated sludge specific surface area
Autorzy:
Barbusiński, K.
Kościelniak, H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/297003.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
osad czynny
powierzchnia właściwa
Lissamine Scarlet 4R
p-nitrofenol
rodamina B
activated sludge
specific surface area
rhodamine B
Opis:
Powierzchnia właściwa osadu czynnego odgrywa istotną rolę w procesie biodegradacji zanieczyszczeń ściekowych. W pracy przedstawiono historyczne aspekty rozwoju metod pomiaru powierzchni właściwej osadu czynnego. Obecnie za najbardziej dokładne i jednocześnie proste można uznać metody adsorpcji barwnikowej. Opisano metodykę oznaczania powierzchni właściwej osadu czynnego z wykorzystaniem Lissamine Scarlet 4R, rodaminy B oraz p-nitrofenolu (PNP). Metoda z użyciem PNP (stosowana dla materiałów innych niż biologiczne) została przystosowana do oznaczania powierzchni właściwej osadu czynnego przez autorów. Na podstawie badań własnych dokonano także porównania otrzymywanych wyników z zastosowaniem przedstawionych trzech metod. Najbardziej zbliżone wartości uzyskano dla metody z Lissamine Scarlet 4R (55,9 ÷ 112 m2/g s.m.) i rodaminą B (62,4 ÷ 127 m2/g s.m.). Wartości powierzchni właściwej dla metody z PNP były znacznie większe (151,6 ÷ 254,7 m2/g s.m.), co prawdopodobnie wynika z małej wartości pola powierzchni siadania cząsteczki p-nitrofenolu. Stwierdzono, że porównywać można jedynie powierzchnie osadu czynnego oznaczone taką samą metodą. Wartości powierzchni właściwej dla konkretnego osadu określone różnymi metodami mogą między sobą znacznie się różnić.
Activated sludge process is the most common method for effective treatment of municipal as well as industrial wastewater. The effectiveness of the activated sludge process is related to the physical properties of the flocs. One of the very important properties of the activated sludge is specific surface area, which influences both the mass transfer into floc and the effectiveness of sludge flocculation. In this paper, the methods of measurement of activated sludge specific surface based on dye adsorption were shortly reviewed. At present, these methods can be stated as the most precise and simple to use. The methods using Lissamine Scarlet 4R, p-nitrophenol (PNP) and Rhodamine B were detailed described. The PNP method (used early for non-biological materials) was adapted for measurement of activated sludge specific surface by authors. Literature review shows clearly the advantages of the use of PNP, Lissamine Scarlet 4R and Rhodamine B for measurement of specific surface of activated sludge. The advantages of the use of PNP for this purpose are as follows: it is a small molecule with a known cross-sectional area, it shows affinity for a great variety of solids, it can be used in aqueous or non-aqueous solutions, it is stable, easily purified, and readily analysed. Lissamine Scarlet 4R is suitable for the measuring specific surface of activated sludge for the following reasons: it is stable, its solubility in water is neither too high (competition with solvent) nor too low (micelle formation), it can be efficiently purified and staining of glass tubes is negligible. However, the adsorption on activated sludge was taking place only under acidic conditions. Rhodamine B can be also use to measurement the specific surface area of activated sludge. The cross-sectional area occupied by molecule was dependent on pH and conductivity of the solution. The essential advantage of the use of Rhodamine B is possibility of surface area measurement without acidification of solution. However, its disadvantage is intensity of colour. Rhodamine B stains glass and other materials. Based on the results obtained in this study, the surface area measured by Lissamine Scarlet 4R was compared with a surface area calculated with PNP and Rhodamine B methods. The most close-up values were observed for Lissamine Scarlet 4R (55.9 ÷ 112 m2/g) and Rhodamine B (62.4 ÷ 127 m2/g). The values obtained for PNP were considerably higher (151.6 ÷ 254.7 m2/g), probably as a result of small cross-sectional area of PNP molecule. It has been concluded that values of activated sludge specific surface, measured by means of various methods can substantially differ. Therefore, only values obtained by means of the same method can be compared.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2009, 12, 2; 119-132
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Termodynamiczna charakterystyka właściwości adsorpcyjnych nanoporowatych węgli otrzymywanych przy użyciu twardych i miękkich matryc
Thermodynamic characterization of adsorption properties of nanoporous carbons obtained by hard and soft templating
Autorzy:
Choma, J.
Jaroniec, M.
Górka, J.
Jedynak, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/209379.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
Tematy:
nanoporowate węgle
twarde i miękkie odwzorowanie
funkcja rozkładu potencjału adsorpcyjnego
całkowita powierzchnia właściwa
nanoporous carbons
hard and soft templating
adsorption potential distribution
total surface area
Opis:
Izotermy adsorpcji azotu wykorzystano do badania struktury porowatej węgli otrzymanych metodą twardego i miękkiego odwzorowania. Parametry strukturalne obliczano na podstawie izoterm adsorpcji azotu wyznaczając powierzchnię właściwą BET, całkowitą objętość porów, objętość mikroporów i mezoporów jak również funkcję rozkładu objętości porów uzupełnione analizą funkcji rozkładu potencjału adsorpcyjnego zapewniającą lepszą charakterystykę nanoporowatych węgli. Pokazano, że dla węgli o dużych powierzchniach właściwych funkcja rozkładu potencjału adsorpcyjnego (APD) daje znacznie lepsze wartości pola powierzchni niż metoda BET dlatego, że APD jest funkcją termodynamiczną niezależną od modelu adsorpcji. Metoda BET przeszacowuje powierzchnię właściwą dla wysoce mikroporowatych węgli, natomiast w innych przypadkach obie metody dają podobne wyniki.
Nitrogen adsorption isotherms have been used to study the porous structure of carbons obtained by hard and soft templating method. The structural parameters calculated from nitrogen adsorption isotherms, such as the BET surface area, total pore volume, volumes of micropores and mesopores as well as pore size distribution supplemented by analysis of adsorption potential distribution provide better characteristics of nanoporous carbons. It is shown that for high surface area carbons, the adsorption potential distribution (APD) method gives much better result than the BET method because APD is a model - independent thermodynamic function. The BET method overestimates the surface area for highly microporous carbons, however, for the remaining cases both methods give similar results.
Źródło:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej; 2009, 58, 4; 249-262
1234-5865
Pojawia się w:
Biuletyn Wojskowej Akademii Technicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ optymalizacji nawadniania i nawożenia azotem na wybrane parametry wzrostu roślin oraz plon wczesnej odmiany ziemniaka
Influence of optimization of irrigation and nitrogen fertigation on some growth parameters and yield of early potato variety
Autorzy:
Mazurczyk, W.
Wierzbicka, A.
Wroniak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/61996.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
Tematy:
uprawa roslin
rosliny okopowe
ziemniaki wczesne
ziemniaki Owacja
wzrost roslin
rozwoj roslin
wskaznik pokrycia lisciowego
powierzchnia wlasciwa lisci
plonowanie
czynniki wzrostu
czynniki plonowania
nawadnianie kroplowe
nawozenie azotem
fertygacja
bulwy
plony
Opis:
Materiał do badań pochodził z doświadczenia przeprowadzonego na polu doświadczalnym IHAR Jadwisin w 2008 roku. Wczesna odmiana ziemniaka (Owacja) uprawiana była na piasku gliniastym lekkim. Obejmowało ono dwie kombinacje: T0 – kontrolną oraz T1 – z nawadnianiem kroplowym i nawożeniem azotem mineralnym (fertygacja). Dawki wody i azotu oraz terminy ich aplikacji ustalane były przy wykorzystaniu komputerowego programu wspomagania decyzji (DSS). Sucha masa liści, łodyg i bulw oznaczana była trzykrotnie w czasie wegetacji: po 17, 28 i 42 dniach od wschodów (DAE). Pomiar powierzchni listowia wykonywano przy użyciu aparatu LICOR 3100. W bulwach ziemniaka, terminy: 28, 42 i 75 DAE – zaschnięcie listowia, oznaczano zawartość azotu ogółem; metoda Kjeldahla–Kjeltec 2200 f-my Foss Tecator. Dla powyższych terminów obliczono również plon białka i suchej masy oraz wartości współczynnika plonowania (HI). Prawidłowo prowadzone nawadnianie kroplowe i fertygacja azotem zapewniło uzyskiwanie przez odmianę wczesną ziemniaka plonu zbliżonego do 30 t·ha-1 w 70 dniu od posadzenia (DAP) oraz około 50 t·ha-1 po zakończeniu wegetacji, 103 DAP. Zastosowane czynniki plonotwórcze (woda, azot) zwiększyły końcowy plon suchej masy o ponad 4 t·ha-1, a plon białka – o 230 kg·ha-1 w porównaniu do kontroli. Wartości indeksu liściowego dla 70 DAP (42DAE) były istotnie skorelowane z plonem końcowym świeżej i suchej masy bulw. Nawadnianie kroplowe i fertygacja azotem wykazała pozytywny wpływ na dystrybucję asymilatów, zwiększając współczynnik plonowania o 0,05 w porównaniu do kontroli, u której wartość tego parametru wynosiła 0,78.
On the basis of field experiment carried out in 2008 at Experimental Station in Jadwisin Polish early potato cultivar Owacja was grown on sandy loam in 2 treatments embraced T0 (control) and T1 with water drip irrigation and nitrogen (N) fertigation. Irrigation and N fertigation was conducted by Decision Support System. Dry matter of leaves, stems and tubers was measured in the course of growing period at three different dates: 17, 28, 42 days after emergence (DAE). For these dates leaf area was estimated with use of leaf area meter LICOR 3100 and values of leaf area index (LAI) and specific leaf area (SLA) were calculated as well. Content of total nitrogen (Kjeldahl method by means of Kjeltec 2200 Foss Tecator ) in potato tubers was measured at 28, 42 DAE and at the death of foliage, 75 DAE. For these terms protein, dry matter yields and harvest index were also calculated. Precise application of water and mineral nitrogen (T1) ensured very high yielding by early potato variety: almost 30 t·ha-1 at 42 DAE and 50 t·ha-1 at the end of growing period, that is at 75 DAE or 103 days after planting (DAP). Supplementary water and mineral nitrogen increased both final yields: dry matter by 4 t·ha-1 and protein by 230 kg·ha-1 in comparison with control, T0. It was shown the strong linear relationship between values of LAI for 42 DAE and final tuber yield. Both applied agents had positive influence on biomass distribution increasing harvest index by 0,05 compared to control, with its HI amounted to 0,78.
Źródło:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2009, 03
1732-5587
Pojawia się w:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies