Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "pottery kiln" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Wyniki badań archeologicznych na stanowisku nr 14 w Dąbrówce, gm. Kowal, woj. kujawsko-pomorskie
    The results of archaeological field surveys on site no. 14 in Dąbrówka, commune Kowal, the Kujawsko-Pomorskie Voivodeship
    Autorzy:
    Nierychlewska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/896937.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Dziedzictwa
    Tematy:
    Late Middle Ages
    production settlement
    pottery workshop
    pottery kiln
    late medieval pottery
    Modern period pottery
    Opis:
    Site 14 in Dąbrówka, on the motorway A-1 (Kowal interchange). Field survey covered a total area of 113.6 ares with 140 archaeological features discovered – such as a pottery workshop, pottery kiln, hearths, utility buildings, granaries, storage pits, dated back to late Middle Ages. Also 14 306 artifacts were obtained (pottery, metal, animal bones). The set was dominated by late medieval materials from the 14th – 1 half 15th century.
    Źródło:
    Raport; 2014, 9; 345-382
    2300-0511
    Pojawia się w:
    Raport
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Numerical modeling of response of the ancient pottery kiln from Marea (Egypt) due to the soil loading
    Numerycznie modelowanie zachowania się starożytnego pieca ceramicznego z Marei (Egipt) przy obciążeniu parciem gruntu
    Autorzy:
    Kogut, J. P.
    Zięba, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/348741.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
    Tematy:
    metody numeryczne
    piec ceramiczny
    starożytna Marea
    numerical model
    pottery kiln
    Marea ancient site
    Opis:
    The paper deals with the developing of the numerical model of a unique ancient pottery kiln. This construction is located at the Marea site in Egypt and was uncovered by the Polish Archaeological Mission. The Mission has been investigating the Byzantine basilica built on the bank of the Lake of Maryut. The geometrical numerical model of the pottery kiln has been developed based on the in-situ measurements and further analysis of its remarkable properties. Actually, the pottery kiln has been found under the level of foundations of basilica. Due to the size of the construction there are several questions regarding the kiln and the foundations arisen, among them the influence of the soil on the internal forces of the kiln and overall stability.
    W pracy poruszono problem modelowania numerycznego unikalnego starożytnego pieca ceramicznego. Konstrukcja pieca została odsłonięta przez archeologów, pracujących w ramach Polskiej Misji Archeologicznej w Marei w Egipcie. Polska Misja Archeologiczna w Marei zajmuje się od lat wykopaliskami na terenie starożytnego miasta, leżącego na brzegu jeziora Maryut. W chwili obecnej najważniejszą częścią tych wykopalisk jest eksploracja bizantyjskiej bazyliki. Starożytny piec ceramiczny do wypału amfor odsłonięty przez polskich archeologów jest jednym z największych w Egipcie. Ocenia się, iż pochodzi on z przełomu II i III wieku n.e. Zachowana średnica to ponad osiem metrów. Zaprojektowanie i wykonanie takiego pieca było niezwykle trudnym zadaniem inżynierskim. Autorzy zajmujący się dokumentacją wykopalisk podjęli próbę zbadania zachowania się omawianego pieca ceramicznego. Odkryty piec został w późniejszym okresie pozbawiony środkowej części paleniska, następnie częściowo wypełniono go materiałem kamiennym i ponownie użyto. Tym razem jako fundamentu konstrukcji schodów apsydy bazyliki. Sama bazylika datowana jest na przełom VI i VII wieku n.e. W okresie późniejszym piec został wypełniony częściami konstrukcji tzn. kolumnami, belkami i stylobatami pochodzącymi z bazyliki. Model numeryczny pieca oparto bazując na pomiarach dokonanych na miejscu oraz późniejszej analizie jego unikalnych własności. Zachowany przez sprzyjające warunki środowiskowe pustyni piec jest w znakomitym stanie. Ściany zewnętrze i palenisko są bardzo niewiele zniszczone. Autorzy pracy skoncentrowali się na budowie numerycznej modelu pieca biorąc pod uwagę jego unikalne własności oraz przyjmując parametry fizyczne materiału pieca z literatury. Z uwagi na znaczne rozmiary nasuwa się sporo pytań związanych zarówno z zachowaniem się pieca w fazie wykonania, jak i jego późniejszej pracy. Ale głównym zadaniem postawionym w tym referacie jest próba analizy wpływu obciążenia parciem materiału gruntowego na zachowanie się pieca.
    Źródło:
    AGH Journal of Mining and Geoengineering; 2012, 36, 1; 203-209
    1732-6702
    Pojawia się w:
    AGH Journal of Mining and Geoengineering
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Roman Period pottery kiln from Kraków-Górka Narodowa, site no. 6
    Piec garncarski z okresu rzymskiego ze stanowiska Kraków-Górka Narodowa 6
    Autorzy:
    Bulas, Jan
    Link-Lenczowski, Michał
    Okońska, Magdalenia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1396849.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Instytut Archeologii
    Tematy:
    Roman Period
    kiln
    pottery
    Przeworsk culture
    Opis:
    The article presents results of archaeological excavation conducted in Kraków-Górka Narodowa, site 6. During an archaeological watching brief, among other discovered features, the Roman Period pottery kiln was found. The site is a rare example of the workshop consisting of two kilns connected by one stoker’s pit. Only one of the kilns was excavated as the other one was located outside of the construction area. The analysis of the construction of the kiln, that was preserved in bad condition, allowed to link this workshop with the other known production sites form the Kraków area, located on the Vistula fluvial terrace. The fill of the kiln and the stoker’s pit consisted of 98 pieces of pots, in vast majority made on wheel. Analysis of both the kiln and the ceramics allowed to set broad chronological framework.
    Podczas nadzoru archeologicznego na stanowisku Kraków-Górka Narodowa 6, znaleziono szereg obiektów archeologicznych. Część z nich, na podstawie analizy materiału pozyskanego z ich wypełnisk, udało się wydatować na okres neolitu oraz okres rzymski. Niewątpliwie, najbardziej interesującym obiektem odkrytym na stanowisku jest piec do wypału ceramiki z okresu rzymskiego. Zarówno lokalizacja stanowiska na krawędzi terasy lewego brzegu Wisły jak i konstrukcja pieca dobrze korespondują z innymi tego typu znaleziskami z okolic Krakowa (Kraków-Nowa Huta-Pleszów, stan. 17–20, Kraków-Nowa Huta- -Mogiła, stan. 59, Kraków-Nowa Huta-Cło, stan. 1, 58, 58A, 65, Zofipole, stan. 1 oraz Igołomia, stan. 1). Obiekt zarysował się na głębokości ok. 80 cm. W wykopie związanym z prowadzoną inwestycją znalazł się piec oraz jama przypiecowa. Miąższość uchwyconej części obiektu wynosiła ok. 100 cm. Komora wypałowa posiadała średnicę ok. 148 cm. Ściany obiektu wydrążonego w podłożu lessowym były silnie przepalone. Dolna część, najprawdopodobniej stanowiąca komorę paleniskową, miała w przekroju kształt trapezowaty o szerokości ok. 175 cm. Jeśli przyjąć miejsce, w którym obiekt zaczyna się poszerzać za początek komory dolnej, to jej miąższość wynosiła ok. 65 cm. W obrębie przebadanego obiektu nie zachowały się fragmenty rusztu ani inne elementy konstrukcyjne. W najniższej części eksploracyjnej (głębokość ok. 80 cm) uchwycono pas przepalonego lessu, dzielący obiekt mniej więcej na pół, który wg autorów może stanowić destrukt przegrody pieca. Komora dolna obiektu połączona była z komorą przypiecową od strony północno-wschodniej. Nie zauważono jednak by kanał je łączący podzielony był przegrodą. Można to być związane ze złym stanem zachowania obiektu. Komora dolna drugiego, nie badanego pieca garncarskiego posiadała kanał wlotowy wydrążony w podłożu lessowym, przedzielony przegrodą, co wyraźnie widać na profilu stanowiącym granicę wykopu. Znajdował się on na północ od jamy przypiecowej. Opisywane kanały posiadały przekrój kolisty o średnicy 45 cm. Wypełnisko zarówno komory pieca garncarskiego jak i jamy przypiecowej miało charakter zasypiskowy, a w jego nawarstwieniach odnaleziono klejące się między sobą fragmenty naczyń ceramicznych. Charakter nawarstwień pozwala sądzić, iż powstały one w tym samym czasie podczas akcji niwelacyjnej terenu, kiedy obiekt być może został wtórnie wykorzystany jako jama odpadkowa. Konstrukcja pieca znalezionego na stanowisku 6 w Krakowie-Górce Narodowej nie jest prosta do rekonstrukcji. Stan zachowania elementów konstrukcyjnych pozwala na ogólnikową próbę opisu pierwotnego kształtu założenia. Jak już wspomniano, obiekt składał się z zespołu dwóch pieców połączonych jedną jamą przypiecową. Tego typu pary pieców występują stosunkowo rzadko (Dobrzańska 1990b, 23), znajdują jednak bliskie analogie na terenach podkrakowskich w Igołomi i Zofipolu. Charakterystyczny dla Igołomi jest fakt współwystępowania w zespole mniejszego i większego pieca. Większy posiadał dłuższą przegrodę komory dolnej, sięgającą komory przypiecowej podczas gdy obiekt mniejszy posiadał przegrodę krótszą, nie ciągnącą się przez całą długość kanału wlotowego (Dobrzańska 1990b, 23). Z oczywistych względów nie można mieć pewności, który z pieców z Górki Narodowej posiadał większe rozmiary, jednakże jeśliby przyjąć, że i w tej kwestii mamy do czynienia ze ścisłą analogią należałoby przyjąć, iż przebadana konstrukcja jest mniejszą z pary, ponieważ przegroda niebadanego pieca prawdopodobnie sięgała jamy przypiecowej. Hipoteza ta wydaje się prawdopodobna, zwłaszcza że rekonstruowana średnica rusztu badanego obiektu wynosi około 130–135 cm, co odpowiada średnicom rusztów pieców 3/52 i 7/54, a więc mniejszych z odkrytych w Igołomi zespołów (Dobrzańska 1990a, 151, 163). Należy zwrócić uwagę, iż odnalezione w Igołomi zespoły należy datować na fazę C1b (Dobrzańska 1990b, 80, rys. 18), natomiast zespoły z Zofipola datowane są także na fazę C3 (Dobrzańska 2011, 268) okresu wpływów rzymskich, tak więc sama forma łączenia pieców w pary nie jest wyznacznikiem chronologicznym. W wypełnisku omawianego pieca i jamy przypiecowej zachowało się łącznie 98 fragmentów ceramiki (92 fragmentów pochodzi z wypełniska pieca, 6 z jamy przypiecowej). Prawie wszystkie, za wyjątkiem dwóch, pochodzą z naczyń wykonanych przy użyciu koła garncarskiego. Materiał ceramiczny pochodzący z różnych poziomów i części wypełniska pieca garncarskiego i jamy przypiecowej wykleja się między sobą. Z wypełniska pieca i jamy przypiecowej pochodzą fragmenty naczyń różnych odcieni barwy beżowej, żółtej i brązowej (69 fragmentów), rzadziej barwy szarej i czarnej (27 fragmentów). Fakt ten może sugerować, że materiał ceramiczny pochodzi w większości z nieudanych wypałów przebiegających w atmosferze utleniającej. O występowaniu w omawianym zbiorze fragmentów pochodzących z nieudanych wypałów, świadczy także obecność skorup o niewystarczającej twardości. Nadmienić należy, że wszystkie tego typu fragmenty pochodziły z naczyń o wyświeconych, czarnych powierzchniach. Wskazanie momentu chronologicznego, w którym funkcjonował opisywany piec garncarski przedstawia szereg trudności. Niewątpliwie największym z nich jest fakt jego zasypania materiałem, który de facto nie datuje momentu końca jego użytkowania, a jedynie czas jego zasypania. Fragmenty naczyń odnalezionych w obrębie wypełniska można datować między fazami C1b–D okresu wpływów rzymskich i wczesnej fazy wędrówek ludów. Fakt ten najlepiej odzwierciedla obecność fragmentów waz nawiązujących do typu 13 wg H. Dobrzańskiej (1990b, tabl. 19). Naczynia te występowały między wymienionymi fazami chronologicznymi, co potwierdzają także odkrycia z Krakowa-Nowej Huty-Cła i Krakowa-Nowej Huty-Mogiły (Glanc-Kwaśny 1997, 47–48; Glanc-Kwaśny, Rodak 2000, 99–100). Datowanie użytkowania opisywanego obiektu między fazami C1b–D potwierdza także obecność garnków zbliżonych formą do typów 41 lub 42, datowanych między fazą C1b i C2 w systematyce H. Dobrzańskiej (1990b, tabl. 19). Podsumowując powyższe, należy stwierdzić, iż nie udało się określić precyzyjnej chronologii odkrytych materiałów. Wydaje się jednak, iż wśród publikowanego zbioru znajdują się elementy odbiegające od typowych dla środowiska kultury przeworskiej w mikroregionie podkrakowskim. Fakt ten może być efektem zasypania opisywanego pieca fragmentami ceramicznymi pochodzącymi z nieudanych wypałów. Sam piec silnie nawiązuje do konstrukcji odkrytych na terenach podkrakowskich, przede wszystkim w Igołomii i Zofipolu. Dalsze informacje mogłyby przynieść badania drugiego pieca, znajdującego się poza terenem inwestycji.
    Źródło:
    Recherches Archéologiques Nouvelle Serie; 2016, 8; 173-184
    0137-3285
    Pojawia się w:
    Recherches Archéologiques Nouvelle Serie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies