Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "postprawda" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Prawda, postprawda, fałsz – konteksty medialnych kryzysów wizerunkowych… na przykładzie kampanii promocyjnej i reklamowej filmu pt. "Botoks"
Truth, post-truth, falsehood – contexts of media image crises on the example of promotional campaign of the film entitled Botox
Autorzy:
Cymanow-Sosin, Klaudia
Ciechanowski, Marcin
Podlewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520999.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
etyka,
kryzys
media społecznościowe
postprawda
prawda
reklama
public relations
ethics
crisis
social media
post-truth
truth
advertising
Opis:
Przedmiot badań stanowią: analiza taktyk, jakimi posłużono się w mediach (głównie społecznościowych), w kontekście mechanizmów przepływu informacji w sieci w dobie deficytu percepcji i uwagi; opisanie ról uczestników sytuacji kryzysowej; ocena całości strategii przyjętej przez autora i dystrybutora filmu Botoks; opis i analiza reakcji profesjonalnego dziennikarza i jednego z portali internetowych oraz skutki podjętych działań. Autorzy starają się także zwrócić uwagę na te punkty, w których doszło do naruszenia standardów na linii public relations – media relations i wskazać na rolę mediów związaną z misją profesjonalnego dziennikarstwa.
The analysis of the tactics employed in the media (mainly social media) in the context of mechanisms of information flow on the Internet at the time when attention and perception are lacking, description of the roles of the parties participating in the crisis and the evaluation of the overall strategy adopted by the author and distributor of the movie titled Botox, as well as the description and analysis of the reaction displayed by a professional journalist and one of the Internet websites, along with the results of the actions taken – all of the above constitute the subject matter of this study. The authors is trying to draw attention to the points instances of a breach of certain standards for the relationship between public relations and the media, and to indicate the role of the media as regards the mission of professional journalism.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2019, 11, 1 "Postprawda. Nowe narracje i praktyki społeczne w epoce sfingowanych informacji i gatunków hybrydycznych"; 90-100
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nie mów fałszywego świadectwa… Kryzys na uczelni wyższej a medialne zjawisko postprawdy
Thou shall not bear false witness… Crisis at the university and the post-truth phenomenon
Autorzy:
Czechowska-Derkacz, Beata
Łosiewicz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365064.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
kryzys
uczelnia
naukowiec
wartości
postprawda
Opis:
Celem artykułu jest przedstawienie sposobów prezentacji w mediach sytuacji kryzysowych związanych z naruszaniem norm moralnych. Autorki posłużyły się symboliką dekalogu w nawiązaniu do przykazania – nie mów fałszywego świadectwa. Analizie poddano przypadek znanego językoznawcy, profesora Jana Miodka, oskarżonego o współpracę ze Służbą Bezpieczeństwa. Kryzys komunikacyjny wywołany oskarżeniem miał szeroki medialny wydźwięk, trafiając w emocje związane z gorącą polityczną dyskusją na temat lustracji na uczelniach wyższych. Za kontekst interpretacyjny posłużyło pojęcie postprawdy.
This article’s objective is to discuss how the media present crisis situations related to violations of moral norms. The authors employ the symbolism of the Ten Commandments, with reference to one of them: “Thou Shall Not Bear False Witness…”.The case of Professor Jan Miodek, a well-known linguist accused of cooperation with the Security Service, was analysed. The communications crisis, triggered by the accusation, had a broad media resonance, hitting the emotions related to the heated political discussion about vetting at universities. The phenomenon of post-truth served as the interpretive context.
Źródło:
Media Biznes Kultura; 2019, 2(7); 69-79
2451-1986
2544-2554
Pojawia się w:
Media Biznes Kultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nie zabijaj, nie kradnij… Sytuacje kryzysu najwyższego ryzyka na uczelniach wyższych w relacjach mediów
Thou shalt not kill, thou shalt not steal… High-level crisis situations in tertiary institutions – the media approach
Autorzy:
Czechowska-Derkacz, Beata
Łosiewicz, Małgorzata
Ostrowski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1290053.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
naukowiec
uczelnia wyższa
kryzys
wartości
postprawda
wizerunek
scientist
university
crisis
values
post-truth
image
Opis:
Artykuł przedstawia sposoby prezentacji w mediach sytuacji kryzysowych najwyższego ryzyka, związanych z zagrożeniem życia ludzkiego oraz korupcją i oszustwem. W analizowanych przykładach – śmierć studentów w czasie otrzęsin na Uniwersytecie Technologiczno-Przyrodniczym w Bydgoszczy oraz wyłudzenia grantów na Politechnice Wrocławskiej i Akademii Górniczo-Hutniczej – autorzy posłużyli się symboliką dekalogu w odniesieniu do przykazań nie zabijaj i nie kradnij. Kontekstem jest pojęcie postprawdy.
This article discusses the ways in which the media have presented crisis situations. It aims to elaborate on situations with the highest level of risk at selected universities and tertiary institutions. This includes situations in which human life has been threatened and corruption has been involved. Bearing in mind selected case studies: the death of students during hazing at the University of Science and Technology in Bydgoszcz and grant wangling at both Wrocław and AGH Universities of Science and Technology, the authors employ the symbolism of the Ten Commandments. In particular the pay attention to two of the commandments – thou shalt not kill and thou shalt not steal. Presented research is based on the concept of post-truth.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2017, 3 (70); 91-99
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ukrainian Historical Issues in Polish Media in the Context of a Hybrid War: Between Myths and Post-Truth
Ukraińskie kwestie historyczne w polskich mediach w kontekście wojny hybrydowej: między mitami a postprawdą
Autorzy:
Danylenko, Serhiy
Nesteriak, Yuliia
Grynchuk, Maryna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1179036.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
historical policy
media sphere
post-truth
mythologizing
chaotization of information space
national security
hybrid war
populism
polityka historyczna
sfera medialna
postprawda
mitologizacja
chaotyzacja przestrzeni informacyjnej
bezpieczeństwo narodowe
wojna hybrydowa
populizm
Opis:
Ukrainian-Polish relations have been rather controversial in terms of historical policy lately, and it has a negative impact on interstate relations. On the one hand, in the foreign policy discourse Poland is considered to be one of the leading advocates of Ukraine in the collective West, along with Lithuania, and on the other hand problems of historical and humanitarian character permanently arise in bilateral relations, which form a negative background, become a subject to manipulation by third countries, and exacerbate relations both at the interpersonal and inter-institutional communication levels. The additional factor that complicates the understanding of historical policy issues is media of both countries, where the old and new myths, elements of post-truth and emotional subjective evaluations of the non-professional level penetrate beyond the historical corporate society. Populist politicians of the left and right ideological flanks try to take advantage of it, but it becomes an obstacle to political understanding, and complicates the investment development of a large subregion of the countries of Central, Southeastern Europe and the Baltic States. Historical policy has become a part of an information security, and some third countries, in our case it’s the Russian Federation, use this factor during the implementation of hybrid war tasks against Ukraine and the countries of the European Union. The article assumes that only the change of political rhetoric, the avoidance of populism regarding historical relations of two neighboring nations, the strengthening of corporate responsibility of national media in matters of historical policy’s coverage are able to neutralize the influence of radical political trends inside the countries, and outside - the influence of other states which are not interested in overcoming the tragic plume of history in Poland and Ukraine. Authors of the article do not aim to study or compare purely historical positions. This is about media tools and their role in the historical policy discourse.
Stosunki ukraińsko-polskie charakteryzują ostatnio kontrowersje dotyczące polityki historycznej, co odbiło się negatywnie na stosunkach między obydwoma krajami. Z jednej strony w dyskursie o polityce zagranicznej Polska uznawana jest za jednego z czołowych orędowników Ukrainy na Zachodzie – obok Litwy, z drugiej zaś w stosunkach dwustronnych stale pojawiają się problemy o charakterze historyczno-humanitarnym tworzące negatywną atmosferę i podlegające manipulacji ze strony państw trzecich, zaostrzając stosunki zarówno na poziomie komunikacji międzyludzkiej, jak i międzyinstytucjonalnej. Dodatkowym czynnikiem utrudniającym zrozumienie kwestii polityki historycznej są media w obu krajach, gdzie stare i nowe mity, elementy postprawdy oraz emocjonalne, subiektywne oceny dokonywane przez nieprofesjonalistów mają większy wpływ niż podejście historyków. Próbują to wykorzystać populistyczni politycy z lewicowej i prawicowej flanki ideologicznej, ale kwestie te stają się także przeszkodą w porozumieniu politycznym i komplikują inwestycje i rozwój dużego subregionu krajów Europy Środkowej i Południowo-Wschodniej oraz krajów bałtyckich. Polityka historyczna stała się częścią bezpieczeństwa informacyjnego, a niektóre państwa trzecie, w tym przypadku Federacja Rosyjska, wykorzystały ten czynnik w trakcie wojny hybrydowej przeciwko Ukrainie i krajom Unii Europejskiej. W artykule przedstawiono założenie, że jedynie zmiana retoryki politycznej, a mianowicie uniknięcie populizmu w odniesieniu do relacji historycznych dwóch sąsiadujących ze sobą narodów, wraz ze wzmocnieniem odpowiedzialności korporacyjnej mediów krajowych w kwestiach polityki historycznej, jest w stanie zneutralizować wpływ radykalnych tendencji politycznych zarówno w obu krajach jak i na zewnątrz – zwłaszcza wpływ innych państw, które nie są zainteresowane uporaniem się przez Polskę i Ukrainę z tragicznymi wydarzeniami w historii obu krajów. Celem autorów artykułu nie jest badanie ani porównywanie stanowisk o charakterze czysto historycznym. Chodzi o narzędzia medialne i ich rolę w dyskursie polityki historycznej.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2020, 13; 333-348
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O klasycznie pojętej prawdzie, postprawdzie i zasadzie źródłowości
On Classical Truth, Post-Truth and the Principle of Sourceness
Autorzy:
Dębowski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/41199772.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Filozofii i Socjologii PAN
Tematy:
truth
post-truth
reality
virtual reality
thought
cognition
knowledge
realism
objectivism
correspondence theory of truth
strong correspondence
weak correspondence
prawda
postprawda
rzeczywistość
rzeczywistość wirtualna
myśl
poznanie
wiedza
wiedza naukowa
realizm
obiektywizm
korespondencyjna teoria prawdy
korespondencja mocna
korespondencja słaba
Opis:
W niniejszym artykule, po krótkiej (dziesięciopunktowej) charakterystyce klasycznej koncepcji prawdy, wskazuję na jej naukową doniosłość i wszechstronną użyteczność, w tym m.in. na możliwość aplikacji w niektórych środowiskach wirtualnych, np. w odniesieniu do obiektów wirtualnych typu A i typu C. W artykule podkreślam również, iż — niezależnie od wyobrażeń promotorów i fundatorów „epoki postprawdy” (np. woli polityków, propagandystów czy autorów rozmaitych teorii spiskowych) — klasycznie pojęta prawda jest zasadniczo nieusuwalna z dyskursu społecznego, w tym także z filozoficznego i naukowego.
In this paper, I present a short 10-point characteristics of the classical conception of truth. Subsequently I point to the importance and comprehensive usefulness of this truth, among others, to the possibility of applying it in some virtual environments, e.g., in those which include virtual objects of types A and C. I also emphasize that—independently of views of promotors and creators of the “post-truth era” (e.g. the will of politicians, propagandists and the authors of conspiracy theories)—truth as it is grasped in the classical theory is in principle non-withdrawable from social discourse, including its philosophical and scientific fields.
Źródło:
Filozofia i Nauka; 2021, 9; 127-146
2300-4711
2545-1936
Pojawia się w:
Filozofia i Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fenomen ruchu antyszczepionkowego w cyberprzestrzeni, czyli fake news i postprawda na usługach hipotezy Andrew Wakefielda
The phenomenon of anti-vaccination movement in cyberspace, or fake news and post-truth in the service of Andrew Wakefield hypothesis
Autorzy:
Demczuk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520764.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
ruchy antyszczepionkowe
społeczeństwo informacyjne
internet
wolność wypowiedzi
postprawda
dezinformacje
fake news
media społecznościowe
antivaccine movements
information society
freedom of speech
posttruth
online disinformation
social media
Opis:
Przeciwnicy szczepień od ponad dwustu lat wyrażają swoje obawy dotyczące niepożądanych skutków wakcynacji. Kierują się powodami wyznaniowymi i światopoglądowymi, odmawiając zaszczepienia siebie i dzieci. Argumentują, iż obowiązek szczepień to ograniczenie ich praw człowieka. Ruch antyszczepionkowy obecny jest w sferze społecznej od XIX w., jednak dopiero po publikacji artykułu Andrew Wakefielda z końca XX w. na temat domniemanego związku pomiędzy szczepieniem a autyzmem – ruch zyskał dużą popularność i przyczynił się do znacznego wzrostu liczby dzieci niezaszczepionych. Współcześnie w erze elektronicznej, masowej komunikacji wydaje się, iż przed badaczami zarówno nauk medycznych, jak i społecznych stoją nowe wyzwania związane z rozpowszechnieniem ruchu. Obecne w cyberprzestrzeni mowa nienawiści, fake news i dezinformacje wzmacniają i utrwalają postawy antyszczepionkowe. Fenomen Facebooka sprawia, iż każda informacja może być kilka tysięcy razy udostępniona innym internautom – nawet ta nieprawdziwa i wprowadzająca w błąd.
The opponents of vaccinations have been expressing their concerns about the undesirable effects of vaccinations for more than two hundred years. They are guided by religious and ideological reasons and refuse to immunize themselves and children. They argue that the obligation to vaccinate is a limitation of their human rights. The vaccination movement has been present in the social sphere since the 19th century, however after the publication of Andrew Wakefield’s article on the subject of the alleged connection between vaccination and autism – the movement became very popular and contributed to a significant increase in the number of unvaccinated children in some countries. Nowadays, in the cyberspace and mass communication, it seems that both medical and social sciences face new challenges related to the spread of the movement. Hate speech, fake news and disinformation present in cyberspace strengthen and consolidate anti-vaccine attitudes. The phenomenon of Facebook means that every information can be made available to other users a few thousand times – even the untrue and misleading.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2018, 10, 4 "Cyberpsychologia. Nowe strategie badania mediów i ich użytkowników"; 92-113
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postśmiech, postpamięć i postprawda a edukacja do (post)pamięci
Post-laughter, post-memory, post-truth and education to (post)-memory
Autorzy:
Grzybowski, Przemysław Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/544572.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
edukacja
śmiech
pamięć
okupacja
Holokaust
postpamięć
postprawda
Opis:
Autor przedstawia okoliczności uwikłania zjawisk postśmiechu, postprawdy i postpamięci we współczesnej edukacji. Wypowiedź jest przyczynkiem do dyskusji o przygotowaniu nauczycieli do edukacji o miejscach pamięci. W nawiązaniu do sondażu przeprowadzonego wśród studentów i nauczycieli oraz wyników badań dotyczących uczestnictwa uczniów w zajęciach organizowanych w placówkach muzealnych byłych hitlerowskich obozów koncentracyjnych, autor przedstawia założenia pedagogiki pamięci oraz wyzwania stojące przed osobami zajmującymi się realizacją zajęć w jej duchu. Artykuł zawiera również studium zjawiska postśmiechu dotyczącego drugiej wojny światowej i okupacji, wraz z przykładami komicznych dzieł sztuki literackiej, filmowej i dowcipów. Autor zwraca szczególną uwagę na kontrowersyjne treści komiczne dotyczące wojny i okupacji oraz ich recepcję przez uczniów.
The author presents the circumstances of the relationship between the phenomena of postlaughter, posttruth, postmemory and modern education. His opinion is a pretext to discuss the content of teacher education for education about memorial sites. The author relies on a survey among students and teachers as well as on the results of research on student participation in classes organized in museums of ex Nazi concentration camps. He describes the assumptions of pedagogy of memory and the challenges for people who pursue classes based on. The article also contains a study of the phenomenon of the postlaugher on the Second World War and occupation, examples of comic works of literature, film and jokes. The author emphasizes the controversial comic content about war and occupation, and the reception of these content by the students.
Źródło:
Przegląd Pedagogiczny; 2019, 1; 79-92
1897-6557
Pojawia się w:
Przegląd Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
How Useful is the Concept of Post-Truth in Analysing Genocide Denial?: Analysis of Online Comments on the Jedwabne Massacre
Autorzy:
Gudonis, Marius
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/561405.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Collegium Civitas
Tematy:
post-truth
genocide denial
Holocaust
Jedwabne
indifference
Newsweek Polska
typology
postprawda
zaprzeczenie ludobójstwa
Holokaust
obojętność
typologia
Opis:
The choice of “post-truth” as the OED’s 2016 word of the year spawned a large number of academic and popular texts. Some authors considered genocide denial to be an example of post-truth rhetoric. This study analysed the emerging literature on the subject and identified the notion of “indifference to truth” as a key defining characteristic that was distinct from neighbouring concepts. User comments to four online Newsweek Polska articles concerning the 1941 Jedwabne massacre of Jews were then scrutinized through the conceptual lens of indifference to truth. As a result, five types of post-truth rhetoric were constructed, identifying, tentatively, new forms of online genocide denial: (i) Explicit Indifference, (ii) Unsubstantiated Fabrication, (iii) Unconcerned Contradiction, (iv) Political Instrumentalization, and (v) Gratuitous Perversion.
Wybór "postprawdy” jako słowa roku 2016 słownika oksfordzkiego spowodował powstanie dużej liczby tekstów akademickich i popularnych. Niektórzy autorzy uważali zaprzeczanie ludobójstwu za przykład retoryki postprawdy. W tym badaniu przeanalizowano powstającą literaturę na ten temat i określono pojęcie "obojętności do prawdy”, jako kluczową cechę definiującą, która różni się od sąsiednich pojęć. Komentarze użytkowników do czterech internetowych artykułów „Newsweeka Polski” dotyczących masakry Żydów w Jedwabnem w 1941 r. zostały następnie przeanalizowane z perspektywy pojęciowej obojętności do prawdy. W rezultacie skonstruowano pięć typów retoryki postprawdy, identyfikując, wstępnie, nowe formy zaprzeczania ludobójstwu online: (i) wyrazista obojętność, (ii) bezpodstawne zmyślenie, (iii) beztroska sprzeczność, (iv) instrumentalizacja polityczna, oraz (v) nieuzasadniona przewrotność.
Źródło:
Zoon Politikon; 2017, 8; 141-182
2543-408X
Pojawia się w:
Zoon Politikon
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Wciskanie kitu” (w rozumieniu H.G. Frankfurta) na temat prawa w mediach. Z problematyki komunikacji erystycznej
‘Bullshitting’ (as Understood by H.G. Frankfurt) on Law in the Media. From the Issue of Eristic Communication
Autorzy:
Jabłońska-Bonca, Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082858.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
„wciskanie kitu” o prawie
On Bullsh*t
postprawda
kamuflaż poznawczy
Internet
mit dostępności wiedzy
‘bullshitting’ on law
cognitive camouflage
internet
knowledge availability myth
Opis:
Celem artykułu jest zbadanie źródeł i analiza skutków jednego ze sposobów manipulacji w mediach informacją o prawie, tj. zjawiska „wciskaniu kitu” (mówienia bzdur, przekazywaniu pseudo-informacji) o prawie i jego działaniu. Wypowiedź językowa polegająca na „wciskaniu kitu” to chwyt erystyczny w komunikacji pisemnej bądź ustnej wyrażona przez nadawcę w konkretnym otoczeniu, której celem jest przekonanie odbiorcy (audytorium), że jest tak a tak oraz stworzenie wrażenia bycia profesjonalistą i zamaskowanie tego, że nadawcy jest obojętne, jak jest w rzeczywistości. „Wciskający kit” nie stara się, aby jego wkład w konwersację był rzeczowy; mówi cokolwiek, bez przekonania o prawdzie; mówi to, do stwierdzenia czego nie ma dostatecznych podstaw. To zjawisko jest ważnym czynnikiem utrudniającym budowę prestiżu prawa (także w Polsce). Bez zadbania o organizację profesjonalnej komunikacji na temat prawa od profesjonalistów do obywateli – manipulacja informacjami o prawie będzie powodowała trwałe szkody w świadomości prawnej. Autorka porównuje ten chwyt erystyczny z wypowiedziami zawierającymi kłamstwa, podaje przykłady „wciskania kitu” o prawie przez polityków i dziennikarzy, zajmuje się okolicznościami i skutkami tego zjawiska.
The purpose of the article is to study the sources and analyse the effects of one way of manipulating information on law in the media, i.e. the phenomenon of ‘bullshitting’ (saying nonsense, sharing pseudo-information) on law and its work. A linguistic statement that involves ‘bullshitting’ is an eristic technique in written or oral communication, expressed by the sender in a specific environment with the purpose of convincing the addressee (audience) that things are so and so and making an impression of being professional and masking the fact that the sender does not care what the truth is. The ‘bullshitter’ does not make attempts to make their input into the conversation factual; they say anything, without any conviction of the truth; they say what they do not have sufficient grounds to claim. This phenomenon is an important factor that makes building the prestige of law (also in Poland) more difficult. Without taking care of the organisation of professional communication about law from professionals to citizens, manipulating information on law will cause permanent damage to legal awareness. The author compares this eristic technique with statements with include lies, provides examples of ‘bullshitting’ on law by politicians and journalists, and deals with the circumstances and effects of the phenomenon.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2021, 13, 2; 248-268
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is orientalism bad? Between the communication game and the non-game
Czy orientalizm jest zły? Między komunikacyjną grą a niegrą
Autorzy:
Jabłoński, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1367901.pdf
Data publikacji:
2020-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
komunikacja międzykulturowa
orientalizm
Japonia
postprawda
relacje niedbałe
Opis:
Linguistics deals with communication and its pragmatic effects in terms of dynamic changes in human relationships fostered by the information circulated between the interacting parties. Such relationships may be especially complex in the inter-cultural context, when certain information belonging to the source environment may not be clear to the participants functioning in the target environment. Communication may relate to the facts verified with solely technical means, but also to the unverifiable convictions, views and stereotypes. Its specific manifestation in the contemporary circulation of pop-cultural (and not only) relations is the presence of orientalism-related threads. Some premises on whether such threads should be recognized as harmful and distorting the communication perspective by their very definition – and why – are presented in the paper. The methodology of game research, with reference to the psychological games and the roles of the Child, the Adult and the Parent, being alluded on purpose by the triad of the expert, non-expert and careless narratives, makes it possible to differentiate effectively the verifiable reports on facts from the narratives which, by their very definition, are not subject to verification, and which are often misleading or do not go beyond the harmful stereotypes.
Językoznawstwo zajmuje się komunikacją i jej pragmatycznymi efektami w kategoriach dynamicznych zmian w stanie stosunków międzyludzkich powodowanych przez informację przekazywaną między stronami interakcji. Stosunki takie mogą być szczególnie złożone w kontekście międzykulturowym, gdy pewne informacje przynależne do kontekstu źródłowego mogą nie być zrozumiałe dla uczestników funkcjonujących w kontekście docelowym. Komunikacja może dotyczyć weryfikowalnych wyłącznie technicznie faktów, lecz także nieweryfikowalnych przekonań, poglądów i stereotypów. Jej specyficzny przejaw we współczesnym obiegu popkulturowym (i nie tylko) to obecność wątków orientalistycznych. Pewne przesłanki służące uzyskaniu odpowiedzi na pytanie, czy i dlaczego wątki takie można uznać za z gruntu złe i wypaczające perspektywę komunikacyjną, przedstawiono w artykule. Metodologia badania gier, z odniesieniem do gier psychologicznych i ról Dziecka, Dorosłego oraz Rodzica, do jakiej celowo nawiązuje triada narracji fachowych, niefachowych i niedbałych, pozwala na efektywne oddzielenie weryfikowalnych doniesień na temat faktów od relacji z definicji niepodlegających weryfikacji, często mylących lub niewykraczających poza szkodliwe stereotypy.
Źródło:
Homo Ludens; 2020, 1, 13; 55-71
2080-4555
Pojawia się w:
Homo Ludens
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ksenofobiczna gra w Japonię – przykład ekstremalny międzykulturowej narracji niedbałej
Autorzy:
Jabłoński, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1367865.pdf
Data publikacji:
2019-12-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
antyinformacja
gry komunikacyjne
komunikacja międzykulturowa
orientalizm
postprawda
Opis:
Japonia, kraj ikoniczny dla zagranicznych twórców niezliczonych relacji o niej, często opisywany jest jedynie w perspektywie jej ekstremalnych zalet lub wad. Opisy takie, kwalifikowane przez autora artykułu jako narracje niedbałe, są na tyle rozpowszechnione, że większość odbiorców źródeł popkulturowych zapewne nie zwraca na nie uwagi. Niektóre relacje w czysto pasożytniczy sposób wykorzystują tego typu narracje do budowania nowych, wyimaginowanych światów. Kwiaty w pudełku autorstwa Karoliny Bednarz stanowią reprezentatywny przykład takiego źródła.
Japan, an iconic country for the foreign creators of the innumerable accounts of it, is often described solely from the perspective of its extreme merits or faults. Such descriptions, classified by this author as careless narratives, are popular to the extent that most recipients of pop culture sources may even not pay attention to them. Some of the accounts utilize the careless narratives in a purely parasitic manner, to build the new, imaginary worlds. Kwiaty w pudełku (Flowers in a Box) by Karolina Bednarz is a representative example of such source.
Źródło:
Homo Ludens; 2019, 1, 12; 93-106
2080-4555
Pojawia się w:
Homo Ludens
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chrześcijańskie fake newsy w czasach postprawdy
Christian fake news in the post-truth time
Autorzy:
Kłos-Skrzypczak, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339458.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
fake news
post-truth
false information
Internet
social media
postprawda
fałszywe informacje
media społecznościowe
Opis:
Niniejszy artykuł ma na celu analizę chrześcijańskich fake newsów, które od 1 stycznia 2020 roku do 1 czerwca 2022 roku pojawiły się w przestrzeni wirtualnej. Analizie poddano fałszywe wiadomości prezentowane na portalu demagog.org.pl redagowanym przez pierwszą w Polsce organizację fast-checkingową. Autorka, celem podkreślenia istoty problemu fałszywych wiadomości w Internecie i mediach społecznościowych, stara się zdefiniować takie pojęcia jak: fake news oraz postprawda. Na podstawie przedstawionych przykładów można wywnioskować, że publikacja chrześcijańskich fake newsów związana jest zawsze z interesami politycznymi czy społecznymi, a ich celem jest destabilizacja nastrojów, zmiana opinii czy sytuacji społeczno-politycznej.
This article aims to analyze the Christian fake news that appeared in the virtual space between January 1, 2020 and June 1, 2022. The analysis covered the fake news presented on the demagog.org.pl portal edited by the first fast-checking organization in Poland. The author, in order to emphasize the essence of the problem of fake news on the Internet and social media, tries to define such terms as: fake news and post-truth. On the basis of the presented examples, it can be concluded that the publication of Christian fake news is always related to political or social interests, and their aim is to destabilize moods, change opinions or the socio-political situation.
Źródło:
Teologia i moralność; 2023, 18, 1(33); 103-117
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postprawda w dyskursie publicznym w kontekście logiki klasycznej i logiki rozmytej
Post-truth in public discourse in the context of classical logic and fuzzy logic
Autorzy:
Lakomy, Mirosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/520986.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
postprawda
logika klasyczna
logika trójwartościowa
logika rozmyta
kontraktualizm
post-truth
classical logic
trivalent logic
fuzzy logic
counter-actuality
Opis:
W pracy zaprezentowano dwa nurty dyskusji na temat postprawdy. Pierwszy konserwatywno-krytyczny, zasadzający się na konieczności odrzucenia tego pojęcia jako nienaukowego i szkodliwego. W tym kontekście uznano bowiem, iż termin ten jest sprzeczny z dorobkiem filozofii, logiki klasycznej i nauki społecznej Kościoła katolickiego. Drugi z kolei nurt–liberalno-kontraktualistyczny – poszukuje uzasadnienia dla zjawiska postprawdy w logice nieklasycznej, trójwartościowej i rozmytej.
The work presents two trends of discussion on post-truth. The first is conservatively critical, based on the necessity of rejecting this concept as unscientific and harmful. In this context, it was recognized that this term contradicts the achievements of philosophy, classical logic and the social teaching of the Catholic Church. The second in the current – liberal – countercurrent – seeks to justify the phenomenon of post-truth in non-classical, trivalent and fuzzy logic.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura; 2019, 11, 1 "Postprawda. Nowe narracje i praktyki społeczne w epoce sfingowanych informacji i gatunków hybrydycznych"; 5-14
2083-7275
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Cultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Post-truth, postfaktisch und postprawda – als Sieger und Versager der Wort-des-Jahres-Umfragen 2016. Semantische, pragmatische und grammatische Kontexte des neuen Begriffs
Post-truth, postfaktisch and postprawda – as Winners and Losers of the Word of the Year Surveys 2016. Semantic, pragmatic and grammatical Contexts of the new Term
Post-truth, postfaktisch i postprawda – jako zwycięzcy i przegrani w ankietach Word of the Year 2016. Semantyczne, pragmatyczne i gramatyczne konteksty nowego pojęcia
Autorzy:
Łaziński, Marek
Błachut, Edyta
Biszczanik, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/952964.pdf
Data publikacji:
2020-05-04
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
postprawda
postfaktisch
loan word
word pf the year
key word
part of speech
Post-truth
zapożyczenie
słowo roku
słowo kluczowe
część mowy
schlüsselwort
Entlehnung
Wort des Jahres
Wortart
Opis:
The article presents the short life of a trendy word post-truth borrowed from English into Polish as postprawda and into German as postfaktisch. The adaptation of the Oxford Dictionaries word of the year of 2016 became the word of the year 2016 in Germany and was used there much more frequently in German than in Polish. One of the reasons of the failure of the word in Polish was a wrong part of speech assignment: the English adjective post-truth, adapted into German as adjective, became a substantive in Polish and seemed to compete with the substantive prawda, one of the basic key words of today’s culture.
Artykuł omawia krótki żywot modnego słowa angielskiego post-truth, zapożyczonego do języka niemieckiego jako postfaktisch i do polszczyzny jako postprawda. Adaptacja słowa roku słowników oksfordzkich 2016 wygrała plebiscyt na niemieckie słowo roku 2016 i była w niemieckim używana znacznie częściej niż w języku polskim. Jedną z możliwych przyczyn niepowodzenia tej pożyczki w polszczyźnie było nieodpowiednie zaklasyfikowanie do części mowy: przymiotnik post-truth zapożyczono jako rzeczownik postprawda, który zdawał się konkurować z podstawowym pojęciem prawdy, jednym ze słów kluczy kultury.
Źródło:
Tendenzen in der deutschen Wortbildung – diachron und synchron. Band 2; 67-75
9788323543398
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies